Het Agrarische vraagstuk in Amerika Binnenland De hooge graanprijzen Omelet van 5000 eieren Felle brand te Amsterdam Heeft Amerika weer hoop De teruggave van ondermelk Is een koerswijziging mogelijk Bijfrankeering door de Post Aanrijding met doodelijken afloop Auto's geslipt op den Haarlemmerweg De graanprijzen vertoonden in 1936 een vrijwel onafgebroken stijging Optimisme ten aan zien van het huidige prijsniveau niet ongemotiveerd. Zoo als bekend mag worden geacht hebben sedert medio 1936 de graanprijzen een vrij- flvel onafgebroken stijging vertoond, waarbij fich, wat het binnenland betreft, nog de pnjsstijgende invloed van de depreciatie fceeft gevoegd. Thans bevinden wij ons met de graanprij zen op een sedert den aanvang van de cri- Bis ongekend hoog peil. Waar de voorraad positie dezer producten aanmerkelijk is ver beterd, is daarenboven een zeker optimis me ten aanzien van het behoud van het puidige prijsniveau niet ongemotiveerd. Van groot belang voor den Ne- derlandschen Landbouw In de toekomst eigen verbouw zon der Regeeringshulp. Voor den Nederlandsche Landbouw noemt Öe N. Rott. Crt. deze ontwikkeling natuur lijk van het grootste belang. Onder invloed van de crisis had de ver- bouwvan graan zich hier te lande aanzien lijk uitgebreid. Echter lagen de prijzen, wel ke voor het Nederlandsche product moesten Worden verkregen om de productiekosten goed te maken, steeds aanmerkelijk boven den prijs, waarvoor de andere, groote pro ductiecentra hetzelfde artikel wilden aanbie den. Dat de wereldmarktprijzen thans het niveau van de noodzakelijke productiekosten in ons land naderen, is een verheugend ver schijnsel, omdat het uitzichten biedt op een Wellicht in de toekomst zonder regeerings hulp mogelijken eigen verbouw van graan. Hoewel het prijsverloop ons te dien aanzien leen flink stuk in de goede richting heeft gebracht, kan helaas nog niet worden ge zegd, dat de Nederlandsche producenten thans reeds zonder steun aan de vrije con currentie op de wereldmarkt kunnen wor den blootgesteld. Iets anders is dat de „hausse" in granen tnogelijkheden heeft geboden om den tot dusverre verleenden overheidssteun belang rijk in te krimpen; o.a. door de opheffing Van de betaling van een bijslag aan de ver bouwing van gerst en de verlaging van de denaturatie-vergoeding op de hier te lande yerbouwde rogge, kort na de depreciatie. De thans vervallen bijdragen slechts een onderdeel van den totalen steun. Nü waren de thans vervallen steunbijsla gen uit het Landbouwcrisisfonds slechts een onderdeel van den totalen steun, welke aan de verbouwers van rogge en gerst werd ver leend Het hoofdbestanddeel van dezen steun Sverd immers gevormd door de monopolie winst, welke bij invoer van granen wordt geheven. Deze invoerheffing van 2 per 100 g. veroorzaakt automatisch een prijsstij- ging voor het binnenlandsche product, maar e\ert daarnaast de middelen op, waaruit de steun aan den landbouw wordt betaald. iet alleen de steun aan den verbouw van graan, maar ook een zeer groot deel van de i fiuVen "P ander gebied ingevolge de landbouwcrisismaatregelen, moet uit de op brengst. der graanheffingen worden bekos- tigd. Voor het Landbouwcrisisfonds is deze heffing dan ook de belangrijkste bron van inkomsten. Aangezien behalve ten aanzien van den graansteun op ander gebied, slechts weinig inkrimping van de verleening van steun uit het Landbouwcrisisfonds mogelijk is geble ken, verklaart dat de reden, waarom de re- geering deze heffing zoo hardnekkig wil handhaven, ondanks de omstandigheden, welke daartegen pleiten en ondanks de vele stemmen, welke voor een verlaging, respec tievelijk afschaffing, zijn opgegaan. Deze situatie mag niet worden aanvaard! Hoewel wij de moeilijkheden, waarvoor de regeering in dit opzicht staat, volkomen be grijpen, meenen wij niet, dat daarom de si tuatie moet worden aanvaard, zooals zij is, meent het blad. En wel omdat wij dan nooit van den zwaren invoenmaatregel zullen worden verlost, zoolang er nog takken van landbouwbedrijf zijn, waaraan een geldelij ke steun moet worden verleend. Dit besef fende, rijst bij ons opnieuw de vraag, of voor de inkomsten van het Landbouwcrisisfonds niet naar een breedere basis moet worden ge zocht, terwijl nu slechts enkele producten, die zich daar toevallig voor leenen, worden belast. Met het instandhouden van onzen landbouw zijn de belangen van onze geheele bevolking gemoeid. Derhalve is het minder juist, indien de uit de maatregelen voort spruitende moeilijkheden slechts door beperk te groepen onzer bevolking worden gedragen. De vroeger betaalde bijslag uit het Land bouwcrisisfonds was immers voor de ver bouwers van rogge en gerst, die deze pro ducten in het eigen bedrijf als veevoeder ge bruiken, een welkome ruggesteun. In een dergelijk gemengd bedrijf vooral op de zandgronden is men, wat de resultaten betreft, afhankelijk van den prijs, welke voor de veeteeltproducten kan worden verkregen. De lage opbrengst van de veeteeltproducten werd daarom voor een deel goedgemaakt door den bijslag op de voedergranen. Dezen ruggesteun zal men daar dus nu moeten missen. Hierbij komt nog, dat de gestegen graanprijzen door de ongewijzigde monopolieheffingen een zwaren druk uitoefenen op het veehoudersbedrijf, waar voedergranen als grondstof moeten worden bijgekocht. In veehouderskringen wordt dan ook ern stig geklaagd, omdat de prijs van de melk met den daarop betaalden steun niet op weegt tegen de verhoogde kosten. Hetzelfde geldt voor de varkens en pluimveehouderij. De moeilijkheden, welke deze landbouwers ondervinden, worden weerspiegeld door de klachten in graanhandelskringen over slech te betaling van de door hen geleverde voe derartikelen. De steun, welken de rogge- en gerstver bouwers ontvangen, wordt nu dus uitsluitend gevonden in de prijsverhoogende werking van de monopoliewinst. Voorkeur verdiende een veria ging van de monopolieheffingen. In verband met de stijging van de graan prijzen had een verlaging van de monopolie heffingen de voorkeur verdiend, omdat ook daardoor kan worden bereikt, dat niet meer voor het binnenlandsche product wordt ver kregen dan volgens de richtprijzen was ge garandeerd. In dat geval zou het echter noodzakelijk worden, nog eenigen graan steun uit het Landbouwcrisisfonds te beta len, omdat door een lagere monopoliewinst een geringere prijsverhoogende werking wordt uitgeoefend op het binnenlandsche product. Het bovenstaande pleit ongetwijfeld voor een koerswijziging; immers, hierdoor zou een meer evenredige verdeeling van de las ten der overheidszorg voor den landbouw worden bereikt. Bij het neerlaten van de hefboomen van de brug over het Noordhollandsch Kanaal, na bij het Kraaienplein te Amsterdam, trachtte de bestuurder van een vrachtauto, welke ge laden was met eieren, nog juist te passee- ren. De chauffeur, afkomstig uit Woudenberg, had alle aandacht gevestigd op den afsluit boom aan de overzijde, toen de eerste hef boom met een zwaren slag op de kisten met eieren terecht kwam. 5000 Eieren, ter waarde van ongeveer f 150.werden vernield. De schade aan den hefboom, welke zoo werd ontwricht, dat hij geen dienst meer kon doen, is eveneens aanzienlijk. Een Kamerbewoner bijtijds ge red door een voorbijganger. Een korte, doch felle brand heeft gistermid dag om te ongeveer drie uur groote schade aangericht op de derde verdieping van per ceel Prinsengracht 642 te Amsterdam. Deze étage is verhuurd aan de weduwe Dieck- man, een kamerverhuurster, wier kostgan ger, de 51-jarige diamantzager J. A. Wit- braad, in de achterkamer bezig was met het koken van boonen op een petroleumtoe- stel. Waarschijnlijk door een ondoordachte beweging van den man is dit toestel op den vloer gevallen, met het noodlottig gevolg, dat de wegstroomende petroleum vlarnvatte. In een oogwenk stond de geheele achterka mer in lichterlaaie, waarna de vlammen mede de voorkamer aantastten en zoowel voor als achter door de gesprongen ruiten uitsloegen. De bewoner was door het gebeur de zoo geschrokken, dat hij een zenuwtoeval kreeg en waarschijnlijk zou het voor hem leelijk Zijn afgeloopen, als niet een voorbij ganger, de heer G. Kamphorst, die, toen hij de rookverschijnselen waarnam, zich onmid dellijk naar boven had begeven, het slacht offer naar buiten had gebracht, waar de man die reeds brandwonden aan de linkerknie had, in het aangrenzend kantoor van de fa. P. Tadema werd binnengedragen, in af wachting van de komst van een ambulance auto van den G.G. en G.D. De dadelijk gewaarschuwde brandweer was poedig ter plaatse, evenals de verster king van het materiaal. Onder leiding van Hoofdbrandmeester Schuitmaker werden de vlammen met drie stralen aangetast, waarvan 1 over den lad- HOE AMERIKA ZIJN BEHOEFTE AAN VLEESCH DEKT. IN DE SLACHTHUIZEN VAN CHICAGO. IV. Steeds verder naar het westen gaat onze ïocht. Onafzienbare maisvelden en uitge strekte weiden glijden aan ons oog voorbij. He Canadeesche steden Parijs en Londen de laatste aan de Theems gelegen! liggen ireeds ver achter ons. In de Amerikaansche automobielstad Detroit zijn wij weer op Amerikaansche bodem. De bezichtiging van de Fordfabrieken en de onrustige fabrieks- Btad, waar 90 van de Amerikaansche au tomobielen vervaardigd wordt, vormt een kort intermezzo en dan gaat het verder in groote sprongen door den staat Michigan inaar de groote metropool aan het zuidelijk Uiteinde van het Michiganmeer, het be roemde, maar ook beruchte Chicago. De gangsterbenden, wier daden het meest ge liefde onderwerp van de revolverpers en de sensatiefilm vormen, interesseeren ons ech ter niet. Wij willen op de veemarkten en in de enorme slachthuizen van de stad bijzon derheden te weten komen over de produc ten van een van de meest belangrijke takken ivan den Amerikaansohen landbouw. Waar het slachtvee samenstroomt. In de Vereenigde Staten valt de veeteelt ivoor een aanzienlijk deel met den bouw van mais samen. Rond de helft van de voeding, die aan huisdieren gegeven wordt, bestaat Uit mais. Als maiszóne beschouwt men het gebied, dat zich ten zuiden van Chicago over een lengte van rond 1500 km. in oost- tvestelijke richting uitstrekt en zich naar het Euiden over een afstand van gemiddeld 500 km. uitbreidt. Maar ook ver buiten deze Eöve is de verbouw van mais een zeer be langrijke bedrijfstak van den Amerikaan- Bchen landbouw. Bij het rundvee vindt men ©en scherpe scheiding tusschen melk - en slachtvee. Terwijl in het oosten, in de nabij heid van de groote verbruikscentra, het melkvee overheerscht, neemt verder naar het westen het slachtvee voortdurend aan De bijzondere V.P-B. correspondent ls van het Noorden steeds verder naar het Westen gegaan en vertelt qaozaq nftz uba lempre epram }JP wf aan Chicago; waar hij een kijkje nam op de veemarkten in de slacht huizen. beteekenis toe. Het fokken van een deel van het slachtvee in het bijzonder voor zoo ver dit tot het Hereford-ras behoort vindt plaats ten westen van de maiszóne op de „Groote Vlakten". Uit deze fokgebieden, waar het melken van de koeien geheel onbekend is, gaan de halfvolwassen dieren naar de maiszóne, om hier in zoo kort mogelijken tijd voor de markt gereed gemaakt te wor den. Op de groote veemarkten, waaronder Chicago de eerste plaats inneemt, stroomen de slachtrijpe dieren samen, om na de ver werking in de slachterijen van de enorme slachthuisconcerns over het geheele conti nent verdeeld te worden. Bij de varkens is het al net eender als bij het rundvee, met dien verstande, dat het fokken hier in nog veel sterkere mate dan bij het rundvee met de maiszóne samenvalt. Wij hebben hier met een regionale arbeidsverdeeling te doen, die in haar soort wel eenig ter wereld is. De plaats van het verbruik, laat ons aannemen New York of Boston, is wellicht 2 k 3000 km. verwijderd van de weide, waarop het kalf aan de zijde van de moeder de eerste spron gen maakte. Daartusschen ligt een lange weg van het dier: via het mesten op een mais- farm naar het slachthuis en van daar als eindproduct in een modernen koelwagen via den slagerswinkel naar den consument. Slechts de hooge ontwikkeling van de tech niek en het verkeerswezen maken een der- gelijken afloop van het leven van den Here- fordstier mogelijk. Op de veemarkt. Vertellen wij thans van ons bezoek aan de veemarkten van Chicago. Op een reus achtig land worden duizenden dieren ten verkoop in gedeelten bijeengedreven. Van bruggen af, die boven de geheele markt loo- pen, kan men zich een overzicht over het ten verkoop aangebodene verschaffen. Tus schen het vee ziet men de opkoopers op flinke paarden rondrijden. De verkoopers, die dikwijls commissionairs zijn, trachten het met hen over aankoopen eens te worden. Daar de verwerking van het slachtvee in handen van slechts enkele groote firma's ligt, moeten de farmers op hun hoede zijn, om niet als de zwakkeren en ongeorganiseer den tegen den muur gedrukt te worden. Het verkochte vee wordt naar de slachthuizen gedreven en daar vindt het slachten en ver werken van de dieren aan den loopenden band plaats. In het slachthuis. Om ook een indruk van dit bloedige werk te verkrijgen bezoeken wij de slachthuizen van de Swift-maatschappij. Daar het aan bod op de veemarkten tengevolge van de droogte van de laatste jaren betrekkelijk gering is, werken de slachthuizen niet op volle capaciteit. In het slachthuis, dat wij bezoeken, kunnen in een uur tijd alleen reeds 180 runderen, 750 varkens en 800 schapen geslacht worden. Bij een arbeidstijd van 8 uren zijn dat 1440 runderen, GOOO varkens en 6400 schapen per dag. Het geheele werk van het dooden der dieren tot het verpak ken van de talrijke nevenproducten vindt aan den loopenden band plaats. Indien niet het geloei van de angstige dieren, de bloed lucht en de letterlijk in het bloed wadende gestalten aan deze groote hallen een bijzon der luguber aanzien gaven, zou er geen ver schil met een automobielfabriek of een Ca- lifornische fruitpakkerij bestaan. Wij leeren in de slachthuizen van Chicago een inrich ting kennen, die typisch voor de productie van Noord-Amerika is. Het kleine bedrijf zooals in ons geval het slagershedrijf is bijna geheel verdwenen. Daarvoor in de plaats zijn machtige fabrieken en groote concerns gekomen, die de sociale structuur van den grond af veranderd hebben. Interessant is de vaststelling, dat in de laatste tien jaren de veemarkt van Chicago tegenover de markten en slachthuizen van provinciesteden zooals Kansas City en Omaha iets aan beteekenis verloren heeft. Principieel is daardoor in den toestand ech ter geen verandering gekomen, want ook in deze provinciesteden heeft men te doen met reusachtige slachterijen, die door dezelfde groote concerns worden beheerscht en waar tegen de kleine slager onmogelijk in staat is te concurreeren. Rapport van de commissie van onderzoek. Uit het officieel orgaan van den Algemee- nen Nederlandschen Zuivelbond nemen wij de conclusies over, waartoe de commissie van onderzoek inzake regeling van de terug gave van ondermelk in haar rapport is ge komen: De commissie is van oordeel, dat niet aan een ambtelijke instantie kan worden overge laten dwingend yoor te schrijven, dat een bepaald percentage ondermelk door de melk- leveranciers moet worden teruggenomen. In verband met de zeer uiteenloopende ge bruiksmogelijkheid op de boerderij moet aan den individueelen veehouder ter beoordee ling worden overgelaten, of hij met voordeel meer ondermelk zal kunnen gebruiken. Een automatisch systeem van on- dermelk-teruggave bestaat reeds van nature, doch zal eerst volmaakt kun nen zijn, wanneer iedere veehouder deskundig genoeg is, op het gebied der veevoedering de noodige bereke ningen uit te voeren. Om hierin ver betering te brengen, is voorlichting en propaganda op dit gebied nood zakelijk. Volgens de commissie verdient het aan beveling publicaties van de veevoederbu- reaux over het gebruik van ondermelk op de boerderij in den vorm van overdrukken in de melkgeldzakjes bij te sluiten. De druk kosten zouden uit het landbouwcrisisfonds dienen te worden vergoed. Voorgestelde regeling. De commissie geeft de volgende regeling in overweging; voor die fabrieken, waar alle ondermelk gratis naar de boerderij terug gaat, of de op producten te verwerken on dermelk door de fabriek teruggekocht wordt, behoeven geen maatregelen te worden ge nomen, aangezien hier reeds een maximale hoeveelheid ondermelk teruggaat, dan wel de ondermelk-teruggave reeds op financieele basis is gesteld. Alleen voor die fabrieken, die de volle melk betalen en waarbij der halve de ondermelk het eigendom van de fabriek is, dienen, wanneer daartoe aanleiding bestaat, maatre gelen te worden genomen. Deze maat regelen zouden hierin kunnen be staan, dat bedoelde categorie van fa brieken verplicht zou kunnen wor den, tegen een door de N.Z.C. vast te stellen maximum-prijs ondermelk aan de leveranciers af te geven tot een voor de fabriek beperkt kwan tum van ten hoogste 25 pet der ge leverde hoeveelheid volle melk, on der aftrek van de hoeveelheid in con sumptie gebrachte melk. Zoolang het onderling prijsverschil bij ver werking op de verschillende producten -(kaas, melkpoeder en ev. condens) 0.2 cent of min der is, wordt één gemiddelde ondermelkprijs vastgesteld. Is het prijsverschil grooter dan 0.2 cent, dan geldt de hoogste ondermelkprijs als basis voor de teruggave voor die fabrie ken, die meer dan één der genoemde produc ten maken. Het toekennen van een premie op het ge bruik van ondermelk op de boerderij ver dient, naar het oordeel der commissie, geen aanbeveling. Het doel van de regelingen inzake de te ruglevering van ondermelk was de fabriek matige productie te beperken van die pro ducten waarin ondermelk is verwerkt en wel in het bijzonder van de kaas. De opdracht voor de commissie was om tot een systeem te komen waardoor de fabriek automatisch meer ondermelk naar de boerderij zou te rugzenden. Uit het bovenstaande blijkt nu dus dat de commissie van meening is dat aan de opgave het beste kan worden voldaan door te adviseeren de boeren geheel vrij te laten in het bepalen van de hoeevelheid onder melk die door het bedrijf kan worden terug genomen. Inderdaad zal dit voor het bedrijf tot steun waarvan tenslotte de maatregelen wor den genomen het meest oeconomische systeem zijn. der; één binnendoor en één aan den achter kant over een plat geleid werd. In minder dan tien minuten moest het vuur den strijd met het natte element opgeven, hetgeen niet wegnam, dat ook het trappenhuis naar de vliering reeds door de vlammen was aange tast. De voor- en ahterakmer zijn geheel uit gebrand, de tweede verdieping liep water schade op. Een talrijk publiek heeft van de overzijde der Prinsengracht en van de brug der Vij zelgracht het blusschingswerk gadegeslagen. Waardeering bij het publiek. Sedert ©enigen tijd heeft de P.T.T. bij wijze van proef een maatregel toegepast, welke blijkt bij het publiek in den smaak te vallen. Als algemeene regel in het internationale postverkeer geldt, dat alle stukken volledig moeten zijn gefrankeerd. Ongefrankeerde of ontoereikend gefrankeerde brieven en brief kaarten voor of van het buitenland worden derhalve met port belast, en wel tot een be drag gelijk aan tweemaal het ontbrekende, hetgeen bovendien vertraging in de uitrei king mede kan brengen. In de meeste zoo niet alle gevallen zal het echter wel niet de bedoeling van de afzenders zijn om geadresseerden kosten en ongerief te bezorgen. Uitgaande van die gedachte plakt het postkantoor van afzending op voor het bui tenland bestemde correspondentie eventueel het onbrekende port zelf bii en zendt aan den afzender een dienstkaart met verzoek deze aan het postkantoor terug te zenden, na daarop het ontbrekend port in postze gels te hebben verantwoord. Bij dezen maatregel wordt dus op de rechtschapenheid van het publiek vertrouwd en hierin is men niet beschaamd. In één maand is wegiens onvoldoende ge frankeerde stukken door den postdienst voor een bedrag van f 178.90 bijgefrankeerd, waar van weer terugontvangen werd f 178.045, terwijl het totaal aantal stukken en dus ook het aantal uitgezonden dienstkaaren 2766 beliep. In één maand dus bijna 3000 gevallen van onvoldoende frankeering van buitenlandsche correspondentie. Deze omvang van de slordigheid is op zichzelf minder fraai, maar de oprechte dank van de delinquenten in de vriende lijkste termen, en de over het algemeen prompte terugbetaling maakt weer veel goed. Kleine diensten onderhouden de vriend schap. Gisteravond omstreeks 8 uur is op den rijksweg te Oegstgeest ter hoogte „De Drie Witte Palen" een ernstig ongeluk geschied. Dr. J. H. uit IJmuiden reed hier met zijn auto, toen plotseling de vijftienjarige J. C. K. uit Oegstgeest den weg overstak. Volgens ooggetuigen zou de jongeman tusschen twee auto's hebben willen oversteken. Hij werd door de auto gegrepen en met zulk een kracht tegen den weg gesmakt, dat hij met een schedelbreuk bleef liggen. In zeer ern- stigen toestand is het slachtoffer naar het academisch ziekenhuis te Leiden overge bracht, waar hij kort na aankomst is over leden. DE STURMER EN PRINS BERNHARD. Het derde Januari-nummer van de „Stür- merbrengt op zijn ïllustratiepagina een tee- kening, waarop iemand, die kennelijk Prins Bernhard moet voorstellen, een kaas in oogenschouw neemt, die door een Hollandsch boerinnetje op tafel is gezet. Op de kaas is een groot Davidsschild geteekend, terwijl zich voorts op de kaas een bordje bevindt met het opschrift: „Kosjer, Hollandsche kaas". v\ ormen kruipen aan alle kanten uit de kaas Waarschijnlijk zinspelend op het z.g. vlag- incident, luidt het onderschrift: „Eet sma kelijk! In Holland moet men veel verdragen. Daartoe behoort een sterke maag"... SANEERING MISLUKT IN BAKSTEEN INDUSTRIE. Mr. Steenberghe treedt af als voorzitter van den Baksteen bond. Naar wij vernemen, heeft de Baksteen- bond besloten geen verdere pogingen te doen tot verbindendverklaring van de onderne mersovereenkomst in de baksteenindustrie. Oud-minister Steenberghe is. in verband hiermee, afgetreden als voorzitter. Oude man in een sloot geduwd. Tegen zessen zijn gisterenavond, tengevol ge van het glibberige wegdek, op den Haar lemmerweg bij het Kruithuis te Amsterdam twee auto's tegen elkander gebotst. Een der wagens beide werden ernstig beschadigd schoof naar rechts en raakte, voor hij ge deeltelijk in een sloot terecht, kwam, een 74- jarigen wielrijder die omver gereden werd, waarna hij door den schok van de auto in de sloot, werd geduwd. Ofschoon de oude man spoedig op het dro ge was gebracht, bleek hij er vrij ernstig aan toe te zijn. Behalve een gebroken arm heeft hij waarschijnlijk inwendige kneuzingen op- geloopen. Een ambulance-auto van den ge neeskundigen dienst heeft hem naar het Ju- liana-ziekenhuis vervoerd. SCHIPHOL IN DEN MIST. „Ibis" Is op De Kooi geland. Het slechte weer regen, gepaard gaande met vrij zwaren mist heeft tot gevolg ge had, dat gistermorgen geen der verkeers- machines op Schiphol heeft kunnien lan den. De uit Londen vertrokken machine, de nieuwe Douglas D.C. III, de „Ibis", die be- stuurd werd door den gezagvoerder Scholte, heeft een landing gemaakt op het vliegveld De Kooi bij Den Helder. Het voornemen was. van daar verder door te vliegen naar Scandinavië, in welk ver band van Schiphol een extra machine met voor het Noorden bestemde passagiers naar De Kooi is vertrokken, ten einde dezen ge legenheid te geven in de „Ibis" over te stap pen. KIND DOOR EEN AUTO OVERREDEN EN GEDOOD. Gisternamiddag is op den hoek van de Pluvierstraat en de Breezandstraat te Den Haag te ongeveer half vijf een vierjarig jongetje, K. van R., wonende in laatstge noemde straat, door een vrachtauto, welke bestuurd werd door den 27-jarigen H. L. B. uit de Fultonstraat bij het achteruit rijden overreden. Het knaapje, dat zich onver wachts op den rijweg had begeven, werd in deerniswekkenden toestand opgenomen en door den G.G.D. naar het Roode Kruis- ziekenhuis vervoerd, alwaar het kort na aankomst is overleden. Hoe kleiner u den hoek naar links maakt, hoe grooter het ongeluk, dat erin past.('t Is veel minder tijdroovend om in alle bochten altijd rechts te houden).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1937 | | pagina 7