op cultureel gebied
Een „economist"' als
oplichter
Ds.W* E* M* Eggink
te Zuiderwoude
door
(Vervolg.)
473e STAATSLOTERIJ
Algemeens beschouwingen
Het is niet voor niets, aldus vervolgd de
hr. Ds. Eggink zijn inleiding, dat bij de vraag
naar het begrip cultuur, steeds geantwoord
werd: ontwikkeling, zonder daarbij te ver
melden, de ontwikkeling waartóe! Want dit
laatste is eigenlijk het Kaap Hoorn van de
heele menschheid. Het gaat hier eigenlijk om
niet minder, dan de vraag van goed of
kwaad. En dat men de dingen ook ten kwa
de kan ontwikkelen, wordt maar al te dui
delijk, wanneer wij zien op de vele produc
ten van wan-cultuur, die de tegenwoordige
tijd oplevert.
En daarom is het, dat ik geen genoegen
neem met de definitie van cultuur, als zou
dat laatste slechts de bloote ontwikkeling
der dingen zijn. De vraag, waar het om gaat
is: ontwikkeling waartoe. Men moet zeker
heid hebben, dat men de dingen ontwikkelt
in de richting van het doel, waarvoor zij in
deze wereld zijn; of, als men het eens in zui
ver abstracten zin wil zeggen, men moet we
ten, dat men de dingen doet in zijn leven,
naar de bedoeling waarmede ze ons wor
den opgegeven.
Er was een tijd vol idealisme. Ik ben geen
oeconoom van huis uit, al studeer ik er
hard in den laatsten tijd, maar ik wil in dit
verband toch een voorbeeld aan de geschie
denis der oeconomie ontleenen. Ik denk aan
Adam Smith. De man van „de welvaart der
natiën". Die redeneerde ongeveer aldus:
Produceer maar raak. De menschelijke con
sumptie zal U wel leeren, hoevele van uwe
producten zij hebben wil.
Hoe meer van die in vrijheid geregelde en
automatisch voldoende geworden productie
hoe meer welvaart en meer nieuwe behoef
ten, want hoe meer behoeftebevrediging, dus
hoe meer nieuwe behoefteschepping, hetgeen
weer beteekende hoe meer nieuwe behoefte
bevrediging, dus hoe meer productie dat is
hoe meer welvaart, enz. enz.! Henri Ford
is tegenwoordig ook zoo'n idealist, want die
redeneert ook aldus: Korte werktijden en
hooge loonen, want in die vrije uren heeft
men tijd en gelegenheid om nieuwe behoef
ten te krijgen. Dat beteekent nieuwe be
hoefte-schepping, meer productie en dus
meer welvaart. Ik acht die standpunten uit
den booze. omdat alle zin voor de orde die
er toch is in deze wereld en omdat alle be
grip van de uiteindelijke mogelijkheid der
menschelijke productie en vooral van de
menschelijke consumptie (want men kan
tenslotte niet meer op dan men op kan) aan
die begrippen gespeend is.
Zoo ongeveer dachten de idealisten der
18de eeuw zich de cultuur ook. De mensch
heid moet zich maar raak ontplooien en de
natuur moest volop ontwikkeld worden,
dan vormde zich vanzelf wel cultuur. Dan
kwamen de einddoelen, waartoe de dingen
tenslotte ontwikkeld moesten worden, zoo
maar voor den dag. Dan werd duidelijk tot
welke hoogte de dingen ontwikkeld moesten
worden, wilden zij het best bruikbaar zijn.
Dus maar raak ontplooien, maar dat noem
ik: arbeiden zonder doel. En dit is geen cul
tuur. Want cultuur moet zijn doelbewuste
ontwikkeling der dingen. Of zooals Prof. Hui-
zinga het zegt: Beheersching der natuur.
Prof. Aalders noemt het: De natuur onder
wetten, hetgeen op hetzelfde neerkomt. Ik
zag van die beheersching der natuur verle
den week nog een typisch voorbeeld. Gij zult
U die koude nog wel herinneren? Welnu,
toen ik de pont over het IJ afkwam, stond
daar een man, die riep: drie stuivers. Wat
vijftien centjes kostte, was een typisch cul
tuurproduct. Een stukje uitbuiting der na
tuur! De man had nl. aan een balijn twee
wollen oorschelpen bevestigd en die kon men
zich bij wijze van koptelefoon op het hoofd
zetten en aldus zijne ooren beschermen te
gen de felle koude. Ziedaar de beheersching
der natuur in een harer natuurlijke vormen.
Die man verkocht een cultuur-product. De
natuur der dingen moet dus in de mensche
lijke ontwikkeling tot haar recht komen.
Cultuur moet zijn dusdanig, dat de natuur
lijke dingen als zij ontwikkeld worden tot
hun recht komen, d.w.z. gebruikt worden
naar het doel waartoe zij in deze wereld ge
geven zijn Het gaat er dus om, om er achter
te komen, welk doel men zich stellen moet
met de dingen. Doch de idealisten der acht
tiende eeuw negeerden dat. Zij leken toch
wel erg veel op dat mannetje uit dat kinder
versje (wat zit er toch een diepe waarheid
in menig kinderversje!), U weet wel:
Daar was reis een mannetje en dat wa®
niet wijs, die bouwde zijn huisje al op het
ijs, en toen wou die maar dat het bleef vrie
zen, anders zou hij zijn huisje verliezen.
Zulk optreden noemen wij, handelen met als
motto: God zegen de greep. Men st<m 7Iv)
nauwelijks een doel en indien wel, dan wat
voor een!
Neen, als men Iets ontwikkelt, dan dient
men zich af te vragen of het doel, dat men
zich met dien arbeid stelt bereikbaar is, o
dit stukje natuur tot cultuur kan worden,
of het bruikbaar wordt, of men met die ont
wikkeling cultureelen arbeid verricht, &n
nu lijkt dat dikwijls van wel. Nietwaar.
Als ik doe als Icarus en ik maak Vleugels
van was, dan lijkt het alsof ik aan die was
cultureele arbeid verricht heh, want als ik
Ra vliegen, dan lukt dat (altijd volgens
learus-mythe), het lijkt dus wel of die wa
voldoet aan het doel, dat ik er aan g;es
had, nl. er vleugels uit te maken. Maar
moet mij er niet mee in de zon wagen, v. an
dan smelt de was. Kom ik wel in de zon
dan val ik dus te pletter. Het doel is dus
zeer bepaald door de omstandigheden, uat
maakt de cultuur dan toch wel tot een zetr
Redetermineerde zaak, d.w.z. tot een za
waarbij het alleen gaat om de "Nwevkinp.
die bepaalde arbeid heeft. Dit is t ook_in< -
daad. De cultuur is absoluut bepaald dooi
de omsiandigbeden waaronder de oritwiKKP-
'ing (de arbeid) geschiedt. Het gaatom cF
doeleinden, die men zich stelt. Da, wij eg
woordig zitten met zoo hopelooze. cultuur-
Verwording, cultuurbederf, verdwazing (ko
om in een cultuurchaos) komt, omdat wij,
■waar de cultuur toch zoo gebonden is aan
de omstandigheden, wat den een het nut
tigst is, willekeurig willen toepassen voor een
ander. En dan branden wij onze vingers
(warm water). Dat zien wij ook ten platte-
lande, waar wij schier hopeloos overeind zit
ten met cultuurverwording. Daar is een
feest. En dan trekt mij daar een gezond boe
renmeisje, dat forsch uit de kluiten gewas
sen is en dat omderwille van het klimaat
altijd vrij dik gekleed is en dat van het mel
ken en het wasschen of boenen nogal ge
spierde ietwat beenige en vooral roode ar
men heeft, een baljapon aan, waarvan men
niet begrijpt, dat zij er niet onmiddellijk long
ontsteking in krijgt, omdat voor dat japon
netje, dat geschikt is voor het frêle stads
meisje, een heeleboel ondergoed uitgelaten
moet worden en het staat haar niet, omdat
een paar fiksche gezonde armen uit dat ja
ponnetje steken als de latten uit de jas eens
vogelverschrikkers. Ziedaar een japonnetje
dat op zichzelf af is, een cultuurproduct,
willekeurig verplaatst naar een omgeving,
waar het niet hoort. Daar wordt het wancul-
tuur; zoo ontstond de chaos van tegenwoor
dig. Wij zien dus dat de cultuur gebonden is
aan de omstandigheden. Wat op de eene
plaats cultuur is, wordt op de andere plaats
wancultuur, waaruit volgt, dat de dingen
dezer wereld en niet minder de menschen
dezer wereld ieder een eigen plaats en een
eigen aard hebben. Wij komen hier dus in
aanraking met een zekere ordening der in
dividuen. (personen en dingen). Nu gaat het
echter om de vraag hoe komen de indivi
duen aan dien eigen aard?
De idealisten zeiden door maar te onder
zoeken komt men alles aan de weet. De din
gen zullen dan vanzelf wel uitwijzen waar
voor zij het best geschikt zijn. Ik denk daar
bij aan het verhaaltje, dat ik las van een
uitvindertje, die een zalf had uitgevonden,
waarvan hij meende dat het de beste huid
crème was ter wereld. Hij ging daarmee rei
zen en gaf ieder, die hij tegenkwam een
proefpotje zalf cadeau. Toen hij na den vo-
rigen avond in zijn hotel weer een slacht
offer gemaakt te hebben, 's ochtends beneden
kwam, zeide dit slachtoffer tegen hem: Zeg
die schoensmeer van jou is reusachtig. (De
man had er n.1. niet bij gezegd, denkend dat
men zulks met de klomp voelen kon, dat het
huid-crème was). Gelukkig was het uitvin
dertje heelemaal niet boos, doch zeide la
chend: Hé, gebruik jij het daarvoor? Bedankt
voor dat nieuwe idee. Ik was het er met mij
zelf nl. ook nog niet geheel over eens, waar
het 't best geschikt voor was. Zie daar het
gevolg van al dat onderzoeken. Hopelooze
verwarring. Natuurlijk moet de mensch alle
dingen onderzoeken, maar hij moet toch
steeds vragen, wat is het doel en de eigen
aard van het voorwerp. Als ik tegenwoor
dig eigens kom, dan zie ik daar haast altijd
het een of andere antieke keukenvoorwerp
in de kamer prijken; een lepelrek met tin
nen lepels, b.v., of een of andere koperen pot
of ketel, waarin vroeger was gekookt, doch
thans een vaste plant in gekweekt werd.
En dan vraag ik, hé gebruik jij die dingen
daarvoor? Ik protesteer met die vraag, altijd
tegen het overplaatsen van dingen uit hun
ne eigen omgeving naar plaatsen en tot een
doel waarvoor zij vroeger niet gebruikt
werden. Dan kan de vrouw des huizes zeg
gen, dat tinnen lepels hoogst onhygiënisch
zijn en al die vieren en vijven meer, maar
dan zeg ik: al goed, gebruik ze dan niet meer,
maar laat ze tenminste in de omgeving
waarin ze hooren en versier er je keuken
mee. Als men dan beslist antiek wil verza
melen, waar inderdaad heel veel aardigheid
aan is, laat dan door de dingen op hunne
eigen plaats te laten tenminste zien, dat we,
wat die dingen betreft, het doel, waarvoor
ze gegeven zijn begrepen hebben. Men kan
dan zijne kamers vol zetten met antieke
kamermeubels, vazen en schalen en wat
niet al.
Ik verwaarloos bij deze rcdeneeiing ech
ter een ding, dat ik thans naar voren wil
halen. De mensch heeft een vrijbuitende
geest, die er zich tegen verzet, dat hij, wan
neer een medemensch iets met een bepaald
doel heeft gemaakt of ingesteld, dat zelfde
iets beslist tot dat zelfde doel zou moeten
gebruiken. Zoo ontmoette ik laatst iemand,
die zijn vrouw graag een cadeautje wou ge
ven, maar hij vertikte het om dat precies op
5 December te moeten doen. Nu is dat stand
punt bekrompen, Want het gaat er in deze
maar weer om, dat de mensch zooiets niet
met een bepaald doel heeft gemaakt, doch
dat St. Nicolaas van God gegeven is, en dat
juist op 5 December geboren is. Dat wil zeg
gen: dat menschen en dingen hun eigen
omstandigheden hebben en hun eigen aard
hebben. Naar mijne meening is alles in deze
wereld gegeven en niets opgegeven, be
halve in te zien, dat alles gegeven is en ont
wikkeld moet worden naar dat gegevene.
Men kan zich daartegen verzetten gelijk de
humanisten doen, die meenen, dat de
mensch aan de dingen wel hun eigen aard
geven zal, als hij na onderzoeken en nog
eens onderzoeken heeft uitgemaakt, waartoe
dit of dat het meest geschikt is. Daarop
gronden de communisten dan ook weer
hun levensbeschouwing, die zegt, dat de
mensch het recht heeft de dingen te ont
wikkelen, tot dén diepen zin, die de ge
meenschap zal vaststellen, dat iets hebben
moet. Andere humanisten erkennen nog wel,
dat de dingen hunnen eigen aard en zin
hebben en dat alle onderzoek alleen maar
leiden mag tot de ontdekking van dien die
pen zin door God in de dingen gelegd, maar
zij leggen daarbij den nadruk op het men-
scheliik denken, dat zelfstandig tot die ont
dekking komen zal. Persoonlijk sta ik op
het standpunt, dat wij inderdaad hebben te
onderzoeken, doch dat God ons dan den die
peren zin der dingen leeren zal door open
baring, b.v. door de omstandigheden, waar
onder dit of dat optreedt en de plaats,
waarop dit of dat zich voordoet. Ik meen dus,
dat verzet tegen den eigen aard der din
gen niet veel baat en acht de poging om
daaraan te willen ontkomen bekrompen
(die vrijbuitende geest die maakt dat de
pene mensch de dingen hiertoe wil gebrui
ken en de andere mensch daartoe leidt tot
een chaos, die allerminst in overeenstem
ming is met de scheppingsorde, die telkens
alleen al geopenbaard wordt (wat aan den
dag treedt) door de eigen aard, die de din
gen elk hier op aarde schijnen te moeten
innemen). Men zal moeten buigen, voor het
feit, dat alles wat hier op aarde op ons af
komt, zin heeft en een diepere zin heeft.
Alleen men kan er over verschillen op wel
ke wijze wij tot de ontdekking moeten ko
men van den diepsten zin der dingen. In
ieder geval zullen wij moeten onderzoeken
waartoe dat nu precies hier op aarde ge-
gegeven is. En daarbij doen zich dan twee
richtingen voor: nl. óf de mensch meent te
weten wat elk het nuttigst is (atheïsten),
óf de mensch erkent, dat God weet wat elk
het nuttigst is (dat is de geloofshouding,
de godsdienstige houding). De eerste rich
ting leidt naar mijne meening tot chaos
en verwarring, omdat er zoolang er men
schen leven met een geest, die een vrijbuiter
is, geëxperimenteerd zal worden. Zoolang
er gezegd kan worden: oh, gebruik jij het
daarvoor? zoolang zal er verwarring blij
ven. Weliswaar is die nooit rustende geest
beter, dan dat men zegt, dit ding voldoet
mij hiervoor en dat ding daarvoor en of het
nu zoo de bedoeling is of niet, dat kan mij
niet schelen, want. dan doet men den eigen
aard der dingen te kort, men laat. ze niet
tot hun recht komen, neen wij moeten daar
naar blijven zoeken, maar op een gegeven
moment moet een mensch kunnen zeggen:
nu heb ik het gevonden. Op een gegeven
oogenblik moet een mensch tot cultuur ko
men kunnen. Tenslotte heeft ieder ding
maar een zin. Die zalf uit dat voorbeeld
van dat uitvindertje was tenslotte voor een
van beide beter geschikt voor schoensmeer
of voor huid-crème, en het was de plicht
van dien man geweest om zulks te onder
zoeken (net zoo goed als het ook beslist
gelogen is, dat de eene cacao net zoo goed
is als de andere, gelijk de advertenties ons
-dat altijd doen vermoeden, want zij schrij-
van van alle soorten: cacao de beste)
neen tenslotte moeten wij ook het vertrouwen
kunnen hebben: nu heb ik bet gevonden.
Dien zin kunnen wij benaderen door al
thans op de eigen plaats of omstandigheden
der dingen te letten: maar daarmee zijn wij
ér niet, wij zullen een norm moeten hebben
waardoor het zinlooze (althans datgene,
waarvan wij den zin nog niet begrijpen) zin
krijgt en voor ons cultuur wordt n.1. zijn
doel bereikt hebbende arbeid geworden is.
En dat kan. B.v.: Een lepel. Dat is een cul
tuurproduct, dat af is. Het zal deze of die
tierelantijnen krijgen, men zal er dit of dat
mee opscheppen, maar het blijft een holle
vorm met een steel. Zoo vindt men tenslotte
den eigen aard en het doel, waartoe de din
gen gegeven zijn. Men komt tot cultuur. Iets
raakt voltooid. Men is het er over eens, dat
dit het is, waartoe dat gegeven is. Daarbij
komt dan ook een zekere eenheid van cul
tuur aan den dag. De heele wereld is het er
over eens, dat een lepel dient om iets op te
scheppen en dienovereenkomstig een holle
vorm met een handvat hebben moet.
De menschen namen dus tegenover de
lepel dezelfde houding aan, zoo ontstaat er
een zekere cultuureenheid. Meestal is dit
plaatselijk.
(Wordt vervolgd.)
Hij wilde den bedrogene inder
daad iets laten verdienen.
Een 26-jarige jongeman L. J. P., die zich
„economist" noemt, stond gisteren voor
het hof terecht, verdacht van oplichting.
Hij is reeds eerder veroordeeld. Eenige ja
ren geleden poogde hij valsche II.V.A. aan-
deelen aan den man te brengen Parijsch
import, waarmee hij met een handlanger
naar Nederland was gekomen om aan com-
missionnairs te verkoopen. Op heeterdaad is
hij toen door de centrale* inzake falsificaten
betrapt.
Deze jongeman had echter nog meer op
zijn kerfstok. Hij zou in 1932 een Belgischen
stationschef hebben opgelicht. De Belg had
hem in goed vertrouwen 10.000 Belgische
francs gestuurd. In December 1932 maakte
de jongeman een reisje door België. Op het
station te Recht maakte hij kennis met don
chef Schmitz.
Na de slechte economische tijden te heb
ben besproken, kwam het gesprek al spoe
dig op een gemakkelijke en zekere manier
om geld te verdienen. Aan de beurs was
volgens de „economist" altijd nog wel liet
een en ander te verdienen. Vanuit Amster
dam schreef hij den chef: „U hebt me ge-
vragd hoe u uw geld kunt beleggen. Dat
is een moeilijk te beantwoorden vraag. De
een wil een hooge rente, de ander wenscht
slechts zekerheid en is met een lagere rente
tevreden. Op het oogenblik werk ik voor
een zaak, waarin ik persoonlijk voor 100
duizend gulden geïnteresseerd ben, Ik werk
daar samen met een internationalen ban
kier, de ook voor belangrijke sommen ge
ïnteresseerd is. Ik kan u wel een aandeel
afstaan. Wanneer u 10.000 fres. stort, zult
u na een half jaar tienmaal zooveel te
rugkrijgen. De zaak is eerste klas. Men laat
't geld werken en de opbrengst komt van
zelf. De brief onderteekende hij met een
valschen naam. De stationschef voelde er
veel voor om op deze gemakkelijke wijze
veel geld te verdienen. Nadat verd. hem
nogmaals had bezocht, was de chef over
gehaald: Hij stuurde aan een bank te Am
sterdam een som van fres. 10.000 in ruil
daarvoor kreeg hij een fraai document toe
gestuurd, dat een aandeel moest voorstellen
in de millioenenzaak. Veel kennis van za
ken had de chef blijkbaar niet, want voor
een kenner zou het al spoedig duidelijk zijn
geweest, dat het papiertje naar zwendel
rook. In goed vertrouwen wachtte de man
op den zilvertrein, die weldra het kleine
Belgische station binn enzou rollen... maar
er kwam niets, geen geld, geen brieven en
geen geruststellende antwoorden. De rijke
buitenlander, die verteld had, dat hij in een
eerste klas hotel te Amsterdam woonde
bleek verblijf te houden in het zeer eenvou
dige Rijkshotel an de Weteringschans. Hij
was pas veroordeeld tot drie jaar gevange
nisstraf wegens het spelletje met de valsche
II.V.A. aandeden.
De chef spoedde zich naar het Amster-
damsche parket
Van het geld bleek niets meer
over te zijn en de handelszaak, die
in China zilvermijnen zou bezitten,
bestond slechts in de verbeelding
van den jeugdigen P., wiens vader
eens een zeer rijk man was, die ech
ter ongeveer in denzelfden tijd is
veroordeeld, omdat hij als ex-consul
van een Zuid Amerikaansche repu
bliek valsche passen afgaf. Voor de
rechtbank ontkende de jongen: hij
wilde den chef inderdaad iets laten
verdienen, hij had te goeder trouw
gehandeld. Hij hoorde zich tot een
jaar veroordeelen.
Voor het hof komt hij met een nieuw
verhaal:
„Ik heb dat geld nooit in m'n handen
gehad, Ik was al geknipt en m'n broer heeft
't van de bank gehaald..."
Heel rustig poogt verd. het hof van zijn
goede bedoelingen te overtuigen. De groote
zaak bestond nog wel niet, maar dat was
een questie van tijd. Hij had zooveel rela
ties in Londen, Amsterdam, Berlijn, Bern,
Stockholmalles zou terecht zijn geko
men.
De president Mr. Jolles gelooft er niet
veel van.
En dat valsche aandeel dan? Waar kwam
dat vandaan. Zeker uit Parijs toegestuurd
gekregen. Die valsche H.V.A.-aandeelen
kwamen immers indertijd ook uit dien
buurt? Verdachte weet het niet. In ieder
geval doet hij over dit onderwerp geen na
dere onthullingen.
De Belgische stationschef, een kleine man
in een bontjas gehuld, is over zijn promotor
niet erg tevreden „M'n geld stond zoo vei
lig op de spaarbank, klaar ik dacht, dat
die deftige meneer het wel beter zou weten.
En ik kon wel een duitje gebruiken..."
Requisitoir.
Het woord is dan aan den procureur-ge
neraal Mr. Versteegh.
„Ik heb met verwondering gehoord, dat
deze verdachte een straf van een jaar on
rechtvaardig vindt en dat hij z. i. onschul
dig veroordeeld is.
Verdachte is thans met een andere lezing
gekomen, Zoowel van een deel van de fei
ten, als van zijn aandeel daarin.
Doch ook bij deze veranderde lezing is
een veroordeeling op deze dagvaarding zeer
wel mogelijk. Ten behoeve van hem is
aan een bank te Amsterdam 10.000 fr. over
gemaakt door den chef. Hij had er de be
schikking over, en of zijn broer het nu ge
bruikt heeft of hijzelf, doet er niet toe.
In hoofdzaak is de chef bewogen het geld
te sturen door den brief. De Belg is „lekker
gemaakt" met leugens. Hij spiegelt hem ont
zaggelijke winsten voor uit het concern,
waarbij hij verd. voor anderhalf mil-
DONDERDAG 4 FEBRUARI 1937.
Hilversum I.
AVRO-uitzending.
8.00 Gramofoonplaten.
10.00 Morgenwijding. Gramofoonplaten.
10.30 Omroeporkest en soliste.
12.30 Gramofoonplaten.
I.30 „De Octophonikers". In de pauze: Lite
raire causerie.
3.00 Naaicursus.
3.45 Gramofoonplaten.
4.00 Voor zieken en thuiszittenden.
4.30 Gramofoonplaten.
4.45 Voor de kinderen.
5.30 Het Omroeporkest.
6.30 Sportpraatje.
00 Voor de kinderen.
7.05 AVRO-Dansorkest.
7.30 Engelsche les.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 Concertgebouw-orkest en soliste. In de
pauze: orgelconcert.
10.30 Gramofoonplaten.
II.00 Berichten ANP. Hierna tot 12.00
AVRO-Dansorkest.
Hilversum U.
8.00—9.15 KRO, 10.00 NCRV, 11.00 KRO,
2.00—11.30 NCRV.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonplaten.
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonplaten.
11.30—12.00 Godsd. halfuur.
12.15 KRO-orkest en gramofoonplaten
2.00 Handwerkcursus.
3.00—3.45 Orgelspel.
4.00 Bijbellezing.
5.00 Handenarbeid v. d. jeugd.
5.30 Voor de kinderen.
6.00 Cello en piano.
6.45 CNV-kwartiertje.
7.00 Berichten.
7.15 Boekbespreking.
7.45 Reportage.
8.00 Berichten ANP.
8.15 Stichtsch Salon-orkest.
9.45 Berichten ANP.
9.45 Reportage bijeenkomst Bijz. Vrijw. Land
storm.
10.4511.30 Gramofoonpl. Hierna: Schrift
lezing.
Iioen francs' zou zijn betrokken.
Kunnen duidelijker de oneerlijke oogmerken
blijken aldus het O.M. dan uit dezen
brief? Wie het geld van de bank te Amster
dam heeft gehaald, doet er niet oe.
Komende tot de strafmaat merkt de pro
cureur-generaal op, dat deze zaak hoogst
ernstig is. Een arme man is zijn spaarduit
jes kwijtgeraakt, hij kreeg er slechts een
waardeloos vodje papier voor in de plaats.
De rechtbank heeft hem een jaar opgelegd,
een lage straf, omdat hij in dienzelfden
tijd voor andere feiten is veroordeeld. Spr.
kan zich met de straf vereenigen en requi-
reert wegens oplichting een gevangenisstraf
van een jaar.
De verdediger Mr. H. G. W. Worst pleitte
vrijspraak, subs. drong hij op clementie
aan.
Arrest 16 Februari.
(Niet officieel)
5de klasse, 10de lijst
Trekking van Dinsdag 2 Februari 1937
Hooge Prijzen
100.000.— 10095
1.000.— 11104 15230
400.— 1656 3072 3133 3141 5732 18176
200.— 713 3886 8931 11204 17850
100.— 2361 4724 6592 6743 8972 10214
14025 17859 18214 19453
Prijzen van 70.
118 145 255 297 413 525 706 709
712 770 807 814 1016 1059 1072 1459
1617 1687 1806 1822 1875 1992 2075 2270
2312 2497 2597 2781 2802 2966 3136 3393
3467 3492 3523 3571 3594 3777 3798 3826
3834 3860 3940 4009 4346 4389 4486 4528
4657 4768 4810 4824 4936 4957 5161 5176
5207 5368 5504 5605 5750 5955 6001 6010
6032 6041 6048 6152 6349 6391 6407 6477
6555 6590 6602 6649 6699 6713 6714 6825
6839 6861 7075 7257 7289 7317 7359 7434
7447 7467 7513 7604 7690 7761 7795 7910
8230 8275 8314 8363 8543 8555 8568 8731
8943
8975 9018 9128 9145 9367 9396 9458 9702
9770 9773 9784 9792 9893 9896 9939 10032
10094 10160 10178 10218 10539 10550 10600 10712
10800 10806 10931 11158 11287 11314 11353 11381
11452 11714 11142 11764 11787 11860 12021 12179
12445 12570 12626 12650 12694 12696 12878 12880
12883 13004 14041 14126 14129 14184 14236 14286
14385 14493 14496 14515 14584 14593 14666 14770
14787 14906 14937 14989 14990 15239 15402 15509
15566 15610 15661 15762 15831 16D66 16039 16136
16189 16235 16270 16464 16545 16620 16650 16803
16872 16950 17077 17137 17264 17278 17429 17434
17538 17551 17606 17614 17816 17895 18526 18781
18847 18993 19126 19132 19177 19221 19288 19405
19526 19573 19599 19612 19623 19820 19911 19980
20125 20226 20373 20379 20469 10504 20563 20576
20708 20741 20802 20884
Nieten
51 79 80 100 105 171 281 295
325 337 393 403 415 423 502 535
563 579 603 608 643 682 695 735
739 763 771 817 821 831 836 849
887 939 1014 1051 1124 1132 1173 1217
1230 1242 1372 1377 1396 142.9 1431 1442
1483 1487 1488 1501 1516 1546 1574 1619
1631 1658 1731 1738 1743 1778 1787 1824
1837 1838 1914 1942 1953 1983 1993 20O9
2017 2023 2024 2026 2033 2085 2143 2201
2202 2221 2228 2236 2271 2274 2302 2323
2340 2351 2352 2389 2409 2429 2593 2603
2627 2658 2678 2683 2707 2832 2851 2897
2936 2965 3004 3054 3071 3080 3117 3147
3148 3154 3205 3209 3279 3285 3387 3447
3452 3498 3502 3511 3544 3545 3560 3563
3625 3650 3664 3741 3782 3784 3821 3823
3842 3912 3923 3932 3947 3957 4019 4033
4079 4081 4109 4154 4161 4187 4269 4370
4452 4462 4465 4474 4489 4518 4539 4545
4546 4628 4642 4652 4699 4733 4789 4819
4846 4850 44852 4864 4866 4950 4992 5020
5025 5046 5082 5083 5116 5118 5135 5172
5173 5184 5229 5230 5239 5294 5348 5426
5456 5470 5475 5533 5546 5551 5557 5569
5579 5584 5608 5641 5658 5693 5763 5824
5891 5915 5945 5981 6005 6021 6050 6166
6182 6225 6251 6262 6269 6270 6281 6283
6340 6345 6352 6359 6359 6381 6401 6413
6415 6449 6480 6587 6616 6843 6650 6712
6716 6824 6844 6879 6912 6948 7017 7026
7027 7069 7071 7076 7086 7176 7192 7211
7215 7224 7239 7255 7314 7347 7351 7423
7438 7448 7453 7495 7523 7562 7591 7620
7645 7676 7704 7706 7712 7723 7740 7756
7779 7812 7826 7924 7999 8015 8043 8065
8081 8098 8122 8135 8159 8209 8231 8235
8249 8251 8269 8284 8290 8321 8327 8395
8419 8422 8474 8516 8518 8551 8565 8627
8681 8733 8748 8756 8777 8786 8787 8842
8882 8907 8976 8997 9003 9021 9025 9040
9060 9072 9093 9122 9126 9181 9206 9231
9269 9273 9319 9350 9393 9451 9518 9538
9633 9664 9690 9748 9754 9794 9801 9873
9942 9962 9985 9992 10000 10057 10068 10073
10093 10126 10143 10146 10231 W>266 10269 10316
10368 10370 10400 10413 10468 10475 10527 10532
10635 10645 10684 10705 10744 10754 10757 10766
10774
10796 10831 10844 10858 10917 11016 11023 11052
11061 11103 11142 11180 11214 11235 11247 11261
11338 11393 11409 11431 11514 11517 11522 11536
11582 11642 11674 11679 11728 11730 11816 11845
11864 11673 11832 11900 11909 11965 11997 12006
12029 12057 12070 12154 12157 12209 12313 12329
12477 12510 12512 12536 12568 12575 12577 12613
12632 12682 12695 12703 12732 12765 12770 12796
12802 12866 12927 12947 12970 13033 13055 13083
13091 13193 13194 13220 13221 13229 13243 13252
13279 13288 13306 13334 13335 13339 13415 13431
13446 13451 13471 13617 13651 13659 13713 13734
13844 13880 13937 13958 13963 14053 14096 14102
14139 14230 14233 14235 14239 14250 14273 14320
14368 14380 14397 14480 14525 14541 14659 14796
14812
14833 14866 14927 14960 14982 15006 15034 15061
15082 15091 15110 15227 15238 15267 15294 15312
15316 15329 15413 15451 15481 15562 15601 15624
15628 15661 15701 15752 15760 15811 15828 15917
15925 15928 15935 16034' 16041 16046 16055 16110
16202 16253 16254 16261 16298 16313 16345 16409
16447 16500 16505 16513 16552 16639 16643 16715
16727 16897 16948 16965 16980 17150 17152 17168
17198 17215 17217 17332 17342 17367 17395 17444
17453 17457 17477 17479 17480 17496 17516 17521
17547 17644 17660 17673 17674 17683 17763 17731
17784 17802 17809 17852 17854 17864 17865 17932
17934 17948 18000 18031 18118 18171 18189 18235
18266 18322 18326 18331 18383 18496 18497 18548
18608 18622 18656 18708 13725 18821 18828 18339
18848 18849 18891 18974 18933 18994 19031 19048
19066 19068 19034 19102 19140 19156 19159 19173
19189 19196 19224 1.9251 19369 19392 19441 10475
19503 19625 19543 19548 19569 19576 19600 19827
19653 19654 19661 19674 19697 19775 19781 19800
19867 19872 19904 19907 19940 19956 19974 2C020
20024 20069 20095 20142 20149 20159 20213 20215
20266 20289 20299 20344 20345 20383 204°2 20423
20433 20441 20452 20473 20476 20515 20547 2061S
20634 20639 20687 20692 20702 20704 20717 20748
20750 20766 20787 20895 20959 20966 20974 20982
20986
Verbeteringen 5de klasse, 6de Hjst: 18718 m.
z. 187fe; 9de lijst: 11442 ƒ70.— m. z niet-
11734 70.- m. z. niet.