Stadsnieuws
Texel
Raad srefl exen
Visscherij
SAFETY FIRST
Waar gaan we heen?
Feuilleton
Vrijdag 12 Februari 1937
De kwestie Bregman
van de baan
Menschenredders
in 't zonnetje.
ASTO-TAX
TE LEF. 636 Ruijghweg 38
STERKOFFIE EN STERTHEE
JUBILEEREN!
Verzending van post voor
Hr. Ms. O 16.
Licht op voor alle voertuigen
Burgerlijke Stand van Den Helder
Texels Algemeene
Wijkverpleging*
HET RAADSEL
VAN HET
ONBEWOONBARE Huis
THEA BLOEMERS
In de laatste ronde, Woensdagavond ver
reden rond de groene tafel, heeft de minder
heid, de heeren v. Loo (V.D.) en Ran (R.K.),
van de door den Raad benoemde commissie
ad hoe, het af moeten leggen tegen de meer
derheid, die bestond uit Mr. Mulder (A R
Dr. Feenstra Kuiper (Gem. Bel.), en den heer
Smith (S.D.A.P.Met 14 tegen 5 stemmen
is het voorstel tot schorsing verworpen.
Men weet waar het in deze kwestie om
ging. Destijds hadden de heeren van Loo (V.
D.) en Smith (S.D.) het voorstel gedaan om
den heer Bregman te schorsen, omdat hij deel
uitmaakte van een vennootschap onder firma,
welke een overeenkomst met de gemeente
heeft voor het onderhoud van, c.q. leveren van
nieuwe brandalarmeeringstoestellen. Dat was
in strijd met artikel 26 van de Gemeentewet,
zoo betoogden genoemde heeren. Door burge
meester Ritmeester werd een commissie ad
hoe benoemd, welke deze kwestie intusschen
onderzocht heeft. De meerderheid van deze
commissie bleek van meening te zijn, dat de
heer Bregman niet geschorst moet worden. De
heer B. is een der vennooten van de H.R.C.O.,
die de uitvoerende macht in de vennootschap
opgedragen hebben aan een procuratiehouder.
De heer Bregman kan geen invloed uitoefenen
op besluiten van dezen procuratiehouder, die
dan ook, zonder den heer B. daarover te hoo-
ren, de overeenkomst met de gemeente inzake
het onderhoud van de brandmelders aange
gaan heeft.
Juridisch stond de zaak van den heer Breg
man dus sterk. De heer Smith (S.D.), die het
geval Bregman qualificeerde als te worden
gerekend tot de ongeoorloofde verbindingen
van belangen, zooals er bij raadsleden meer
worden aangetroffen, waarbij hij het voorbeeld
aanhaalde van het raadslid-grondeigenaar, kon
op wettelijke gronden niet tot schorsing advi-
seeren.
Mr. Mulder (a.r.) verdedigde, hoe kon het
anders, de handhaving van den heer Bregman
eveneens op juridische gronden en hij toonde
aan, op grond van het feit dat door den heer
Bregman geen stellige daad verricht was
(geen levering aan de gemeente gedaan), dat
er geen reden was tot schorsing.
De heer v. Loo daarentegen meende wel
degelijk, dat de heer Bregman een levering aan
de gemeente had gedaan, de levering van de
brandmelders. En al gaat het hier om een
bedrag van 120 gulden, dat is ten opzichte
van de zaak, waar het om gaat van geen be-
teekenis. Spr. nam bij voorbaat aan, dat bij
deze levering van persoonlijk winstbejag geen
sprake was, maar het gaat, zoo betoogde
de heer v. L., om een principieele uitspraak.
Het is van het grootste belang, dat nu
eens uitgemaakt wordt, waaraan een raadslid
zich te houden heeft en vandaar dat hij, en in
deze kwestie stond de heer Ran achter hem,
een principieele uitspraak wilde van een hoo-
ger college dan de Raad.
Mr. Mulder noemde de bezwaren van de
heeren gegrond op gevoelsargumenten. Maar
of dit geheel juist was? Indirect is de heer B.
betrokken bij de levering aan de gemeente en
het is niet onjuist, als de leden van de minder
heid beweren, dat het hier gaat om een prin
cipieele uitspraak. Ook voor de toekomst!
De heer Bregman staat als persoon natuur
lijk geheel buiten deze geschiedenis. Het is
den heeren, pro en contra dit geval, onverschil
lig of hij al of niet zitting neemt in het college.
Uitgezonderd dan Dr. Feenstra Kuiper, die in
den heer B. een politiek confrater begroet.
tV as het, waar de meeningen ook in de com
missie verschilden, niet verstandig van den
heer B. geweest, zich van het raadslidmaat
schap te onthouden? Oppenheim adviseert dit
ook in gevallen van twijfelachtigen aard. Het
moet toch in geen geval prettig zijn in een
college zitting te nemen, waarvan een vierde
deel de overtuiging heeft, dat men er onrecht
matig zit.
Ook had de heer B. zelf een uitspraak in
hooger instantie uit kunnen lokken, Het haa
de zaak voor den Raad eenvoudiger gemaakt
en was het voor het betrokken raadslid pret
tiger geweest.
De mogelijkheid bestaat nog dat dit geval
door Ged. Staten zal- worden bezien en dat er
dus nog een uitspraak komt van een hooger
college, zooals de heeren v. Loo en Ran dat
wenschen.Het is in geen geval te zeggen of
het college van Ged. Staten, als het tot een
uitspraak komt, eveneens de meening van de
meerderheid van den Raad zal deelem Want
rechtscolleges zijn er nu eenmaal om elkaar
juridisch te vangen of te bestrijden.
De kwestie Bregman kan nog wel eens niet
afgedaan zijn, ook al heeft de heer B.
Woensdagavond voor het eerst zijn stem doen
hooren. Hij bracht bij de rondvraag de vroolijke
noot, door te wijzen op het los liggen van de
tegels van het trottoir op de Loodsgracht,
waarbij ,,de waterfonteinen je om de ooren
spoten, als je er overliep." De burgemeester
adviseerde den heer Bregmar. die losse tegels
maar met een rood krijtje aan te teekenen,
dan zou hij ze wel eens vast laten leggen.
Een ernstiger geval bracht Mr. Mulder naar
voren, toen hij de vraag stelde of er tegen
het roekeloos rijden van automobilisten en
motorrijders op den Dijk niet opgetreden kon
worden. Spr. had eenige malen aan den lijve
ondervonden, dat 't vaak levensgevaarlijk was
daar te wandelen. Plaats er borden of laat er
surveilleeren, zoo adviseerde de heer Mulder.
De burgemeester heeft toegezegd daaraan
zijn aandacht te schenken en waar inderdaad
het gedeelte tusschen Windwijzer en Hoofd
gracht, vooral des zomers voor wandelaars,
vaak niet ongevaarlijk is, door roekeloos rijden,
hopen we, dat met Waterstaat een regeling ge
troffen wordt, om hier een maximale snelheid
te bepalen.
Export van haring naar Engeland.
Naar de „N.R.Crt." bericht, worden voor
rekening van een, Engelsch handelshuis in
gereedheid gebracht 4 5000 vaten eerste
kwaliteit Hollandsche pekelharing. De haring
wordt gepakt in nieuwe Schotsche tonnen.
Van deze partij leveren Scheveningen en Kat
wijk aan Zee elk 1000 vaten en Vlaardingen
het restant.
Als nu ook de transactie met Rusland mag
slagen, zal de haring van de teelt 1936 wel
nagenoeg zijn geruimd.
Invloed van de visscherij door de
Noordbooten op den prijs van de
platvisch.
Het blijkt nu reeds van hoeveel invloed de
deelname der groote Noordbooten aan de
kustvisscherij op de prijzen der platvisch is
geweest.
De tongprijs is nu al gekelderd tot 74 cent,
ten hoogste, per kilo, terwijl ook de schol-
prijzen naar omlaag zijn gegaan.
Enkele Noordbooten hebben met deze vis
scherij goede resultaten weten te behalen,
hetgeen te danken was aan de geringe aan
voeren der laatste dagen, waardoor een
groote stijging der vischprijzen ontstond. Nu
komt er echter weer een zekere verzadiging
aan de markt, zoodat de prijzen gaan zakken.
Het leven bestaat uit een lach en een traan,
Want altijd verdriet, zou zeker niet gaan.
Ook zeeridders zien soms de zonzij van 't leven,
Wat hun en de hunnen voldoening kan geven,
En waarom ook steeds tot het einde gewacht?
Want ook bij het leven, dient hulde gebracht.
Een zeeridder is een bijzonder persoon,
De taak, die hij heeft, is zoo buitengewoon
Hij offert zich op, met Volharding en Moed,
In kokende zee en in bruisenden vloed,
En weet zoo aan velen, met gevaar voor
zijn leven,
Na vreeslijken strijd, 't geluk te hergeven.
Aan zulk een ridder, die de zonzijde ziet,
Ontbreekt het vandaag in Den Helder ook niet,
Want in de Klaas Duitstraat, waar 't orgel
zal spelen
En straks ook het „Stedelijk" m'n ooren
zal streelen,
Daar zetelt een echtpaar, bekend en
vertrouwd,
Dat 40 jaar lang met elkaar is getrouwd.
Nu zijn het geen tranen van weemoed en
smart,
Nu is ook de thuiskomst niet donker en zwart,
't Gezin van een dochter, een zoon met zijn
vrouw,
Een schaar van familie en vrienden is nou
Te zamen vereend, om het echtpaar te eeren,
Dat op dezen dag hun geluk zag vermeeren.
En waarom dit nu speciaal hier vermeld?
Omdat het ook nu weer een zeeridder geldt,
Die levend en wel, met familie en buren,
Zijn scheepje in veilige haven mocht sturen,
We wenschen het echtpaar dus blijde van
geest:
Leef immer gelukkig, nog lang na dit feest.
K.
Het gevolg zal zijn zooals we eerder reeds
schreven dat deze verlaagde prijzen ook de
Noordbooten geen voldoende besommingen
meer kunnen bezorgen.
Dan is het moment weer daar (zooals het
„Dagblad voor IJmuiden" zich ongeveer uit
drukt), dat de prijzen door de Noordbooten
zijn verknoeid, zoodat ze zich dan weer op de
Noordvaart gaan toeleggen.
Er is echter een groote schaarschte ont
staan aan rondvisch door deze handeling der
Noordbooten.
Kan men deze handeling nu den reeder
euvel duiden! Neen, want ook zij hebben te
zorgen, dat hun bedrijf uit kan en daarvoor
kiezen ze de goede gelegenheden, welke zich
voordoen.
Maar weer dringt zich de vraag op: hoe
staat het nu met de samenwerking tusschen
reederij en handel
Want er mag nu eenig tijdelijk voordeel zijn
verkregen door reederij en den handel in een
zijdig opzicht, maar het vergroot de onzeker
heid in deze bedrijven en de kustvisscherij
heeft er het grootste nadeel van.
Bovendien zouden we nu wel eens willen
weten hoeveel jonge visch er door deze Noord
booten is vernietigd, nu ze zich met deze plat-
visscherij hebben bezig gehouden. Maar daar
over zal men geen cijfers kunnen krijgen.
Aanzienlijk zal het zeker zijn ondanks de
grootere maaswijdte.
Groote uitbreiding van de Duitsche
visschersvloot.
In Duitschland zullen een 60 tot 70 haring-
loggers worden gebouwd in de komende jaren
volgens het desbetreffende vierjarenplan. Men
wil meer visch aangevoerd hebben, omdat men
Wilt U bij ons 125-jarig jubileum o.Bi
EEN PHILIPS RADIOTOESTEL
EEN SIMPLEX HEEREN- OF OAMESRIJWIEL of
EEN ZILVEREN HEEREN- OF DAMESHORLOGE
winnen?
Zendt ons dan vóór 1 Mei '37 opgave van zoo
veel mogelijk bestaande Nederlandsche woorden
(oude spelling), die U kunt vormen uit boven
staand opschrift: „Sterkoffie en Sterthee
jubileeren".
Voorwaarden voor deelname:
Voor ieder ingezonden woord moet een sluit-
etiket met klein Sterretje, geknipt van een zak
Sterkoffie of Sterthee, worden bijgesloten.
Ieder woord mag niet meer letters van één soort
bevatten, dan totaal in het opschrift voorkomen:
alle woorden moeten verschillend zijn.
Alle inzendingen moeten ons vóór 1 Mei 1937
franco worden toegestuurd.
Bovendien ontvangt ieder deelnemer, die min
stens 8 woorden en sluit-etiketten heeft inge
zonden, een jubileumgeschenk.
Dit geschenk heeft U direct, want het opschrift
geeft U zoo zonder meer reeds vier van de acht
woorden.
Fa. Sn. Levelt Prins Hendrikkade 26 Amsterdam
Koffie Thee
dit product beschouwd als een bij uitstek goed
volksvoedsel.
De diepzeevloot zal met een 25-tal stoom
schepen worden uitgebreid, terwijl in de daar
op volgende jaren nog meer schepen zullen
worden bijgebouwd.
Wat dit voor ons eigen visscherjjbedrijf be-
teekent, laat zich denken en er dient dan ook
rekening mede te worden gehouden, dat
Duitschland voor ons als exportgebied voor
visch geheel zal verloren gaan.
Daarom zullen we ons des te meer hebben
in te stellen op export naar verder afgelegen
landen, zooals Noorwegen.
Volledig gefrankeerde stukken (volgens bui-
tenlandsch tarief) voor opvarenden van Hr.
Ms. Onderzeeboot O 16 kunnen worden ver
zonden naar:
Washington 12 Febr. laatste buslichting
hoofdpostkantoor 12.05.
Ponto Delgada 19 Febr. laatste buslichting
hoofdpostkantoor 7.10 uur.
Lissabon 12, 15, 17 Maart laatste buslich
ting hoofdpostkantoor 7.10
Correspondentie voor de opvarenden van de
„O 16", welke voorzien moet zijn van 2 elkaar
snijdende lijnen over het geheele adres, ont
vangen na de verzending op 17 Maart, zal naar
Den Helder worden gezonden, waar het schip
25 Maart terugkeert.
VERZENDING BRIEVENMALEN VOOR
Hr. Ms. PANTSERSCHIP
„HERTOG HENDRIK"
Brieven en andere stukken voor opvarenden
moeten worden gefrankeerd volgens het tarief
voor het buitenland.
Om in de eerstvolgende zending te worden
opgenomen, moeten bedoelde stukken ter
post worden gebracht op de tijdstippen, op
bijgaande staat vermeld en als plaats van
Natuurhistorisch Museum. Elke week:
eiken Woensdagmiddag van 36 uur, eiken
Zaterdagavond van 710 uur, den eersten
Woensdag van elke maand van 810 uur,
den eersten Zondag van elke maand van
3—5 u.
Zaterdag IS Februari.
Casino, 8 u. Uitvoering Zang- en Reciteer-
vereeniging „Harmonie".
Musis Sacrum, 8 u. Operettever. „Ons Ge.
noegen". Opvoering „De fee v. d. bron".
Dinsdag 13 Februari.
Militair Tehuis, Spoorstraat, 8 u. Openbare
Propaganda-filmavond van de Ned. Ver. tot
afschaffing van alcoholische dranken.
Vrijdag 19 Febr. 17.37 uu
van 11 Februari 1937.
GETROUWD: G. J. A. Sweere en A. M.
Ziemons.
BEVALLEN: M. Kwak—Kwak, d. A. C. van
Kralingenvan Hoek, z.
bestemming vermeld de daar aangegeven
aanlegplaats.
De tijdstippen van buslichting gelden voor
de bus aan het hoofdkantoor.
Aanlegplaats: datum en uur laatste buslichting
Athene 14 Febr. 6.15
15, 16, 17, 18, 19 20.55
Dubrovnik 28 6.15
1, 2, 3, 4, 5 Mrt. 20.55
Bordeaux 20 20.55
22, 23, 24, 25, 26, 27 16.15
m i 27 M 20.55
Gisteravond werd in het vergaderzaaltje
van het voormalig café „Den Burg" de jaar
vergadering van bovengenoemde vereeniging
gehouden. Ook nu weder was buiten de pers
geen enkel lid present; ook het bestuur was
lang niet voltallig. De oorzaak moet niet ge
zocht worden in geringe belangstelling voor
de Wijkverpleging, doch alleen in het feit, dat
de zaken der Vereeniging uitstekend worden
beheerd. Maar toch beklaagde de Voorzitter,
Notaris Mulder, zich in zijn openingswoord
over de geringe belangstelling, die de Texel-
sche doctoren, met uitzondering van Dr. Bos
wijk, voor deze instelling toonen. Deze geringe
belangstelling van personen, dien het juist
't meest aangaat, is voor het bestuur zeer
onaangenaam.
De secr.-penningmeester las vervolgens de
notulen voor, en daarna het jaarverslag; beide
werden onveranderd vastgesteld. Uit het jaar
verslag ontleenen wij, dat het ledental, on
danks den ijver van de incasseerders, toch
nog iets is teruggeloopen. Voornamelijk is de
langdurige werkloosheid hiervan de oorzaak.
Het aantal leden bedraagt ruim 1400.
De financieele uitkomsten over 1936 zijn
gunstig te noemen, dank zij de opbrengst van
een gehouden tooneeluitvoering met daaraan
verbonden loterij is het geraamde bedrag van
ontvangst aan giften geheel ontvangen.
Voor de verpleegsters is het jaar 1936 een
druk jaar geweest. Uitgezonderd het aantal
bezoeken als huisbezoekster der t.b.c.-bestrij-
ding en die voor het Consultatiebureau voor
Naar het Engelsch bewerkt door
16)
Toen ze den salon binnentraden, vond
Amabel de verandering grooter dan ze bij
mogelijkheid had kunnen denken. Het was
vroeger een ouderwetsehe, stijf vertrek ge
weest, met glimmende mahoniehouten tafels,
stoelen met gedraaide pooten. vergulde spie
gels en een afschuwelijk rood tapijt. Thans
was het geheel van een strakke, geraffineerde
moderniteit, het interieur had onmiskenbaar
iets bijzonders, met zwart en wit als domi-
neerende kleuren. De vloer zwart, met hier en
daar een donker Perzisch kleedje, de muren
wit, geen spiegels; donkerpaarse gordijnen, de
meubels van zwart houtwerk met bekleeding
van hetzelfde donkere paars, één ets aan
iederen wand.
Amabel vroeg zich af van wie deze keuze
afkomstig zou zijn. Zeker niet van Angela
Bronson, dacht ze, toen ze de hand van het
jonge meisje drukte; Angela met haar ru -
gen tweed-rok en hei-groene jumper paste al
heel weinig in deze mausoleum-achtige ruim
te, waarvan, bij alle artisticiteit, iets beklem
mends uitging.
Mademoiselle Lemoine evenwel, harmo
nieerde volkomen met haar omgeving. Zij was
geheel in het zwart en er was iets fascinee-
rends in het contrast tusschen haar haast
doorschijnend blanke huid en haar toilet en
satijnig-zwarte haar, dat als een soort tulband
om haar hoofd en ooren lag. Vreemd toch
aantrekkelijk, vond Amabel, maar ze moest
zichzelf bekennen, dat ze de voorkeur gaf
aan Angela.
Het gaf haar een prettige gewaarwording
toen de Berkeley's binnenkwamen. De Millers
volgden hij knap en onzeker, zij forsch en
slordig, met een vriendelijken glimlach om de
krachtige lippen. Lady Susan maakte zich
onmiddellijk meester van haar en er volgde
een gesprek over de geheimen van de rozen
teelt. Nita King kwam laat en klampte zich
aan Edward Berkeley vast: haar japon was
overladen met linten, zijzelf met juweelen, en
haar haar was rood als vuur.
Amabel raakte in gesprek met den gast
heer. Hij vroeg hoe het haar in haar nieuwe
woning beviel, en toen ze hem vertelde, dat
ze het er heel prettig vond, keek hij even
verbaasd als hij bij zijn visite gedaan had.
„Vindt u het er niet vochtig?"
„Beneden is het niet erg droog, maar de
kamers daar gebruik ik niet."
„Ieder huis moest behoorlijke kelders heb
ben", meende de heer Bronson. „En u voelt
u er werkelijk op uw gemak? Andere huur
ders hebben het er niet zoo lang uitgehou
den als u
„O, neen
Zij verbrak de stilte, die volgde, door een
bewonderenden uitroep, welke de ets aan den
tegenovergestelden muur haar ontlokte.
De gastheer werd plotseling één-en-al leven
digheid.
„Houdt u van etsen?" vroeg hij. „Ik voor
mij stel in niets zooveel belang als in goede
etskunst. Ik heb hier een portefeuille als het
u interesseert
Ze knikte en toen ze samen den inhoud van
de map zaten te bekijken, voegden Julian en
Miller zich bij hen. Miller wees naar de ets,
die Amabel op haar knie had. Het stelde een
bosch voor een eindeloos perspectief van
rechte stammen.
„Ik heb dien etser een paar dagen gele
den in Parijs ontmoet," zei hij.
„Bent u dan pas in Parijs geweest?" vroeg
Amabel, om iets te zeggen.
„Ik ben gisteren teruggekomen," was het
wederwoord.
„En hoe was het er?"
De vraag kwam van Julian, op denzelfden
toon van beleefde onverschilligheid, als waar
op Amabel gesproken had.
„Ze zijn er 'n beetje in de war," vertelde
Miller. Hij bukte weer en wees opnieuw.
„Kijkt u die schaduw eens, op een foto krijg
je die diepte nooitJa, ze zitten nog al
met die bankbiljettengeschiedenis. Er komt
steeds meer valsch papieren geld in omloop
en ze kunnen er niets tegen doen. Over etsen
gesproken de man, die die valsche biljetten
maakt, moet een handige knaap ztjn."
Bronson knikte.
„Ik begrijp alleen niet, hoe ze het water
merk er in krijgen," merkte hij op.
Opeens weerklonk het geluid van brekend
porcelein, een kreet uit een vrouwenmond,
toen excuses en beklag.
„Wat vreeselijk dom van me! Hoe kon ik
toch zoo onhandig zijn. Uw prachtige ser
vies
En Angela: „Och kom, het is niet erg,
heusch niet."
Drie dames stonden er bjj de theetafel en
het was de middelste, miss Miller, die haar
kopje had laten .vallen. Aan haar éénen
kant bukte Nita King om de scherven op te
rapen, aan de andere zijde stond mademoiselle
Lemoine en herhaalde Angela's woorden, dat
het heusch niet erg was.
HOOFDSTUK XIV.
Er volgde een verwisseling van plaatsen
na het ongelukje, en Julian kwam terecht tus
schen mevrouw King en miss Lemoine.
„Weet u hoe ze eigenlijk bankpapier na
maken, mijnheer Forsham?" begon Nita
King.
„Ik heb er geen flauw idee van," ant
woordde Julian. „Vraagt u 't eens aan een
handigen valschen munter, als u er een ont
moet."
Ze keek hem met half toegeknepen oogen
aan.
„Nu houdt u me voor den gek," pruilde ze.
„Dat doen de menschen altijd en ik weet
heusch niet waarom. Ik begrijp eigenlijk niet,
waarom ze geen valsch geld mogen maken.
Iedereen heeft er last van, dat er geld te
kort is. Als er méér gemaakt wordt, worden
alle menschen er toch beter van! Nu lacht u
me wéér uit, maar ik snap echter niet, waar
om ze dien geheimzinnigen falsaris van u
straffen moeten."
,,'t Is mijn falsaris niet," verbeterde Julian.
Mevrouw King schoof haar stoel wat dich
ter naar hem toe en begon te fluisteren:
„Mijnheer Forsham, ik ben zoo nieuwsgie
rig hoe uw oude huis u bevalt met al die ver
anderingen. Vindt u deze kamer bijvoorbeeld
aard?"
„Wel smaakvol," meende Julian. „In ieder
geval heel bijzonder."
Nita King huiverde en kwam nog iets
dichterbij.
„Het is net een graf! Maar ik ben mis
schien een beetje overgevoelig, ik reageer
direct op zulke dingen."
„U moest toch eigenlijk op zoo'n kamer
niets tegen hebben," hernam Julian. „Ze is
geknipt voor iemand met rood haar, zou ik
zeggen."
H(j had er een boosaardige pret in om te
zien of Susan Berkeley de dame juist beoor
deeld had en hij werd voor zijn opmerking
beloond met een coquet lonkje.
„Dat akelige haar van nuj! De meeste men
schen hebben er een hekel aan.
„Ik niet," verklaarde hij complimenteus,"
ik ben dol op rood haar.".
Mevrouw King keek op en sloeg toen de
oogen weer neer en iets in haar blik, iets in
de houding van haar hoofd, deed hem aan een
andere vrouw met rood haar denken. Het was
maar een indruk van een oogenblik, maar een
zeer levendige indruk, Jenny Brown en Nita
King neen, niet Jenny Annie! Er was
een zekere overeenkomst met de foto, die hij
in den bijbel van de oude vrouw gezien had.
Het is het type, hield hij zichzelf voor; alle
vrouwen met rood haar hebben een soort ge
lijkenis. Maar de lust om mevrouw King te
plagen was weg. Hij stond op, gaf zijn plaats
aan Agaath Moreland en ging aan den ande
ren kant van miss Lemoine zitten. Zij had
zijn eerste boek gelezen, zoodat het gesprek
met haar al spoedig vlotte.
Nita King had rijke stof tot conversatie
met mevrouw Moreland.
„Ik bewonder uw zuster zoo," zei ze lief
jes; „haar moed, bedoel ik. Het is eenvoudig
wonderbaarlijk."
Ze sloeg de handen in elkaar en keek naar
Agaath op precies dezelfde manier als ze
naar Julian gekeken had.
Agaath staarde haar onthutst aan.
(Wordt vervolgd.).
