dagblad voor den helder en hollands noorderkwartier
Rede van Von Ribbentrop
Ontruiming van Spanje
door vrijwilligers
Nieuw-Guinea
bedreigd?
De restauratie der
Habsburgers
N.V. „WACO"
Stormloop op
Oviedo
Buiienlandsch
Overzidü
Engelands noodlijdende
gebieden
UITGAVE, N.V. DRUKKERIJ EN UITGEVTP11 v/u o nr
N uuV/H .C. DE BOER JR.. KONINGSTRAAT 78, DEN HELDER. TELEFOON 50 EN 412. POSTGIROREKENING 16066
Het vierjarenplan is
Duitschland opgedrongen
De koloniale eiscben verdedigd
Het diplomatieke incident
te Boekarest geregeld
Japan z6u slechts een
pachtgebied wenschen
Japansche interesse voor
Ned. Indië
AUTOBUSDIENSTEN
gewijzigde dienstregeling.
HELDERSCHE COURANT
DINSDAG
2 MAART 1937
65e JAARG. No. 7939
heefï^iSïrpïï6 ambassadeur te Londen, Von Ribbentrop,
nnlitiek vi n i\^cX£Z1AgT7°0r de commissie van economische
hlemen van p- e(;n rede gehouden over de pro-
kolSiiön V16r Jarenplan en de Duitsche rechten op
hpCpW^keraZei+de-°'a' dat de &roote mogendheden zich door
beschei mende tarieven meer afsloten, naarmate Duitsch
land meer exporteerde en de tot in de grondvesten geschokte
Duitsche economie^ kon_ eerst hersteld worden, nadat het na-
lonaal-socialisme in Midden-Europa een blok van orde,
rust en veiligheid had geschapen.
Teneinde den internationalen handel van
Duitschland te herstellen werd het vier
jarenplan opgesteld.
Dat plan is Duitschland dus door het bui
tenland letterlijk opgedrongen. Terwijl er
eerst de draak mee gestoken werd, hoort
men thans dat men pas met Duitschland
een overeenkomst wil aangaan, als het het
Vierjarenplan opgeeft., Duitschland streeft
niet naar absolute autarkie. Met de autarkie
zijn de andere landen der wereld begonnen.
De economische politiek van Roosevelt en
voornamelijk Ottawa zijn zuiver autarkische
maatregelen en vóór het vierjarenplan gebo
ren.
Duitschland wenscht geen economi
sche politiek die vijandig staat te
genover den wereldhandel. Europa
is te klein en te zeer op wederzij d-
sche uitwisseling van goederen aan
gewezen, dan dat eenig Jand zich op
den duur economisch geheel zou
kunnen afsluiten. Het vierjarenplan
schept voor Duitschland de voor
waarde voor deze uitwisseling, n.L
een economisch geordende inwendige
structuur van zijn economisch ge
bied.
Ten aanzien van de koloniale kwestie
zeide von Ribbentrop, dat Versailles de na
ties heeft gescheiden in bezittenden en „ha-
benichts", waardoor aan de eene zijde on
tevredenheid en aan de andere zijde wan
trouwen is ontstaan. Het is in het belang
van alle staten, dat een oplossing wordt ge
vonden en deze oplossing is op de eerste
plaats te vinden door het teruggeven van de
vroegere Duitsche koloniën en op de tweede
plaats door de kracht van het Duitsche volk
zelf.
Duitschland moet koloniën hebben wegens
de noodzakelijkheid, gebieden te bezitten,
waarin met de eigen Duitsche munt grond-
Stoffenbronnen kunnen worden ontsloten.
Weliswaar staan de grondstoffenbronnen
der wereld thans wel voor Duitschland open,
maar tegen betaling in deviezen, die het
niet in voldoenden omvang bezit.
Duitschland heeft verder koloniën noodig
als afzetmarkt voor industrie-artikelen en als
veld voor het Duitsche ondernemerdom.
Er valt niet aan te twijfelen, dat na eenige
jaren van ontwikkeling uit de koloniën een
aanzienlijk grooter percentage van de totale
Duitsche behoefte aan grondstoffen kan
worden gedekt dan vóór den oorlog.
Geen imperialistische politiek.
Spreker wees erop, dat Duitschland recht
heeft op koloniën. Het wenscht geen impe
rialistische koloniale politiek te drijven,
noch zijn koloniën te gebruiken voor stra
tegische bases. Een bewijs hiervan is het
Duitsch-Britsche vlootverdrag, Ook zou het
bezit van koloniën geen aanleiding zijn tot
het vergrooten van de vloot.
Wat zijn nu de laatste en definitieve oog
merken van Duitschland? De oogmerken
van het Duitsche volk zijn, aldus spr., door
de groote redevoeringen van den Führer
veel diepgaander voor de wereld vastgelegd
dan dit ooit door een anderen staatsman
is geschied.
De Führer heeft gelijkberechtiging en het
bereiken daarvan door nakoming van de
ontwapeningsbeloften der anderen verlangd.
Hij ie bereid geweest tot het laatste machine-
fleweer te ontwapenen als de anderen het
zelfde deden.
Daar de wereld er evenwel niet over ge
dacht had te ontwapenen, en ook niet om
aan Duitschland gelijkberechtiging te geven,
toen alle aanbiedingen van den Führer tot
beperking der bewapeningen en alle be
moeiingen voor een bewapeningsovereen
komst met Frankrijk mislukt waren, heeft
de Führer door de herschepping van het
Duitsche leger het evenwicht hersteld.
.Von Ribbentrop eindigde met de verkla
ring, dat hij niet aan een onbeperkten be
wapeningswedloop geloofde, al scheen net
dan na de ervaringen der laatste jaren ein
deloos moeilijk een algemeene bewapenings
beperking in deze wereld tot stand te bren
gen.
Den doorslag geeft de feitelijke wil der
regeering om tot een vergelijk en tot over
eenstemming te komen.
Dat het nieuwe Duitschland dezen
goeden wil heeft, hebben de groote
politieke aanbiedingen van den
Führer aan de wereld en de over
eenkomsten met onze buren voldoen-
VON RIBBENTROP.
de bewezen. Het vierjarenplan is een
nieuw bewijs hiervoor, ook op het ge
bied der economie.
Terwijl door de wereld thans een
golf van scepsis en pessimisme gaat
over de economische toekomstmoge
lijkheden, is het Duitsche volk opti
mistisch.
Zware verliezen der regeerings-
troepen.
De mijnwerkerscolonnes uit Asturië blij
ven ononderbroken stormloopen op Oviedo,
dat door de nationalisten hardnekkig wordt
verdedigd.
Volgens berichten uit rechtschen koker
werden geheele bataljons der aanvallers
door het afweervuur van Oviedo's verdedi
gers weggemaaid.
Regeeringstroepen melden suc
cessen.
Uit Barcelona wordt medegedeeld, dat de
vijandelijke aanvallen in de sectoren van
het Escoriaal de brug der Franschen en
Pardo zijn afgeslagen.
In de sectoren van de Jarama en Casa
del Campo hebben de regeeringstroepen
hun stellingen kunnen verbeteren door eeni
ge loopgraven op de rechtschen te veroveren
Volkslied voor het eerst offici
eel gespeeld.
De Koningsmarsclj. die krachtens decreet
het officieele volkslied is geworden, is gis
teren voor het eerst gespeeld tijdens de of
ficieele plechtigheid van het overhandigen
der geloofsbrieven aan generaal Franco
door den Italiaanschen ambassadeur. Toen,
na de wisse^ng der toespraken, de genera
lissimus, de ambassadeur en de notabelen
op het balkon van het stadhuis verschenen,
zetten vijf muziekkorpsen, die op het plein
stonden opgesteld, den marsch in. Van de
meniete, die zeer talrijk was. maakte zich
een groote geestdrift meester, waaraan
geen einde kwam. Sommigen maakten een
kruis, anderen knielden neer, weer anderen
weenden. De ontroering was algemeen.
SCHUSCHNIGG NAAR ROME?
Naar verluidt zal Bondskanselier
Schuschnigg waarschijnlijk op 10 Maart zijn
voorgenomen bezoek aan Rome brengen.
Niettemin is het mogelijk, dat de reis nog
maals zal worden uitgesteld, omdat Musso-
lini waarschijnlijk van 10 tot 20 Maart in
Libyë zal verblijven. Op 4 Maart zal de
Bondskanselier het appèl van het Stier-
marksche Vaderlandsche front te Graz bij
wonen.
De gezanten van Duitschland en
Italië worden niet teruggeroe-
pen.
Roemenië heeft met Duitschland en Italië
de moeilijkheden geregeld, welke zich had
den voorgedaan wegens de aanwezigheid
van de gezanten van Duitschland en Italië
bij de begrafenis van twee leden van den
IJzeren Garde, die in Spanje zijn gesneu
veld.
Naar Reuter uit betrouwbare bron ver
neemt, zullen de gezanten niet worden te
ruggeroepen naar hun onderscheiden landen
Het feit, dat Duitschland en Italië twee
van de beste afnemers van Roemenië zijn,
zou de oplossing ten zeerste hebben verge
makkelijkt.
De gezanten hebben verklaard, dat zij den
kerkdienst hebben bijgewoond om getuige
nis af te leggen van hun sympathie jegens
de Roemenen, die in den slag zijn gedood.
Het Japansche persagentschap Do
mei meldt bijzonderheden inzake de
berichten over in het Japansche par
lement gedane voorstellen ten aan
zien van een niet-aanvalsverdrag
met N e d e rl a n d en van pacht-
plannen betreffende Nieuw Guinea,
welke wij reeds in ons nummer van
gisteren plaatsten.
In tegenstelling tot de eerste be
richten blijkt hieruit, dat er geen
sprake is van een denkbeeld om ge
heel Nederlandsch Nieuw-Guinea te
pachten, maar om voor Japansche
onderdanen op dit Nederlandsche
gebied land in pacht te vragen ten
behoeve van industrieele en econo
mische doeleinden.
Omtrent de wijze waarop deze aangelegen
heid ter sprake is gebracht, meldt het agent
schap Domei het volgende:
De heer Hyogoro Sakurai, lid van de par
tij Minseito,' heeft onlangs een bezoek ge
bracht aan Nederlandsch Indië en Neder
landsch Nieuw Guinea, en op basis van zijn
waarnemingen in deze gebieden den heer
Hajasji, Minister-president en Minister van
Buitenlandsche Zaken, in de bcgrootmgs-
subsommissie van het Lagerhuis geinterpel
leerd.
Sakurai verklaarde daarbij: „Onder
de Nederlandsche bevolking in dit
gebied bestaan ongerechtvaardigde
verkeerde opvattingen over een be
weerde Japansche bedreiging". Sa
kurai wees Hajasji op de noodzaak,
deze verkeerde opvattingen te doen
verdwijnen door den Nederlanders
te verzekeren, dat Japan geen terri
toriale of politieke doeleinden in
deze gebieden nastreeft.
Hij deed daarom het voorstel aan
de hand een niet-aanvalsverdrag
tusschen Japan en Nederland te
sluiten. Echter beklaagde Sakurai
zich over het feit, naar hij beweer
de, dat Japansche onderdanen ,in
Nederlandsch Indië door de Neder
landsche autoriteiten slecht behan
deld worden en in dit verband her
innerde hij aan „talrijke gevallen
van onderdrukking tegen Japansche
visschers en zakenlieden in Neder
landsch Indic."
Sakurai verklaarde verder, dat de
Japansche wettige handelsbelangen
in Nederlandsch-Oost-Indië gewaar
borgd dienen te zijn. Ook bracht hij
ter sprake „het uitgebreide gebied
var "erlandsch Nieuw-Guinea. dat
onbevolkt en onontgonnen blijft."
Hij opperde het denkbeeld, dat de
Japansche regeering aan het Neder-
landsche gouvernement zal voorstel
len een overeenkomst aan te gaan,
teneinde voor Japansche onderdanen
land op Nederlandsch Guinea in
pacht te vragen voor industrieele en
economische doeleinden.
In zijn antwoord verklaarde Ha
jasji, dat de Japansche regeering
een dergelijke kwestie nooit heeft
onderzocht, maar het door Sakurai
aan de hand gedane denkbeeld in
studie zal.nemen. Tevens legde hij
er den nadruk op. dat Japan geen
territoriale oogmerken in Neder-
landsch-Indië heeft, ofschoon het
wenschelijk is dat Japan zich vreed
zaam op economisch gebied in Ne
derlandsch Indië zal kunnen ont
wikkelen."
In dit verband zij opgemerkt, dat wij
in Ned.-Indië de politiek der open deur vol
gen en dat reeds een Japansche onderne
ming in Nieuw Guinea is gevestigd.
Echter heeft deze maatschappij haar ar
beidsterrein sterk moeten beperken, daar de
Japansche werkkrachten moeilijk voor spier,
arbeid in de tropen zijn te gebruiken en
daarenboven er groote bezwaren tegen ble
ken te hebben om in „dat land van men-
scheneters" te blijven.
De werkzaamheden beperken zich dan
ook op dit oogcnblik tot den handel in
harsen.
Nederland let op uw saeok.
In het Japansche Lagerhuis is een voor
stel ingediend, naar Reuter uit Tokio meldt,
inhoudende dat Japan een niet- aanvals
verdrag met Nederland zou sluiten en bo
vendien toestemming zou verzoeken, een
deel van Nederlandsch Nieuw-Guinea te
pachten.
Bijzonderheden omtrent dit voorstel vindt
men elders. Het is hiet voor het eerst dat
Japan interesse heeft voor de Nederlandsche
bezittingen. De leuze Azië voor de Aziaten,
is niet van vandaag of gisteren. Maritiem
heeft Indië de grootste beteekenis voor Ja
pan. Nu zal men natuurlijk dadelijk zeg
gen dat het Japansche voorstel er toch voor
ons heusch niet onrustwekkend uitziet. Het
komt toch immers meer voor dat een be
paald land concessies krijgt in een ander
land en dan behoeft daarachter nog niets
gezocht te worden Bovendien lijkt erg ge
ruststellend het verdrag van non-agressie
(niet-aanvalsverdrag) dat Japan met Neder
land wil sluiten.
Ja, op het oog, ziet de zaak er tamelijk
onschuldig uit. Maar als Japan eenmaal
economische belangen heeft op een Neder
landsche bezitting, dan is er alle aanleiding
dat het die economische belangen verde
digt. Dat is immers natuurlijk. En we heb
ben slechts aan de jongste geschiedenis in
Mantsjoekwo te denken, om ten opzichte
van concessies aan Japan voorzichtig te
zijn.
Het is daarop dat de N.R.Crt gisteren in
een hoofdartikel wees, waaraan we hieron
der een en ander ontleenen. Het blad
schreef dan o.m.:
De oogenschijnlijk zoo vreedzame oecono-
mische expansie van Japan in den vorm
van het stichten van nederzittingen is voor
ons land onaanvaardbaar. Wanneer een
maal een belangrijke Japansche bevolking
in Nieuw-Guinea zou zijn toegelaten, dan
zou daar al spoedig van Japansche zijde
een maatregel op volgen, die ten doel heet
te te hebben de wettige oeconomische be
langen der Japansche ingezetenen te be
schermen. Deze penetratie-methode, al heeft
dan Nederland zich daaraan in de laatste
eeuwen niet schuldig gemaakt, is te alge
meen bekend, dan dat men niet als vast
staand mag aannemen, dat het pachten van
zekere gebieden het verlies van Nieuw-Gui
nea en daarmede het begin van het einde
van ons koloniaal bezit beteekent. Daaraan
zal geen non-agressie-pact iets kunnen ver
anderen.
Mag dus Nederland uit dien hoofde al
reeds niet in dergelijke voorstellen treden,
het mag het evenmin vanwege de taak, die
ons land in den Pacific vervult. Neder-
landsch-Indië heeft in meer dan een opzicht
een centrale ligging. Het vormt eenerzijds
een brug tusschen twee oceanen, anderzijds
een brug tusschen twee deelen van het
Engelsche rijk. Juist omdat het daardoor
verzekerd is van den steun van Engeland
en van de Vereenigde Staten kan Neder
land, hoewel in militair opzicht onbeteeke-
nend, zijn positie in den Pacific handhaven
Maar die positie brengt dan ook speciaal de
handhaving van ons gezag in NieuwGui
nea mede.
Nu de moderne techniek de vlooteenheden
bij hun actie sterker van hun bases afhan
kelijk heeft gemaakt, en men dientengevolge
er naar streeft, de steunpunten steeds ver
der vooruit te brengen, is Nieuw Guinea
naar Japansch inzicht een waardevol steun
punt voor het Japansch defensie-systeem.
Nederland zij dus op zijn hoede
De zitting van de niet-inmengings-
subcommissie.
In de vergadering van de niet-inmengings-
subcommissie, heeft de voorzitter, lord Ply-
mouth, de kwestie van de ontruiming van
Spanje door de buitenlandsche vrijwilligers
ter sprake gebracht. Hij werd hierbij ge
steund door de vertegenwoordigers van
Frankrijk, Tsjecho-slowakije, Zweden en
Sovjet-Rusland. De vertegenwoordigers van
Duitschland, Italië en Portugal waren van
meening, dat tegelijkertijd de kwestie van
de financieele hulp aan Spanje ter sprake
moest worden gebracht, waarbij de vertegen
woordigers van Duitschland en Italië wezen
op het belang een overeenkomst te sluiten,
waarbij het goud, dat door de Spaansche re
geering in het buitenland is gedeponeerd,
wordt vastgelegd.
Reuter verneemt verder, dat overeen is ge
komen de bespreking over het vertrek van
de vrijwilligers uit Spanje op de vergadering
van de subcommissie, Vrijdagochtend a.s. en
in de plenaire zitting van de nietinmengings
commissie Vrijdagmiddag voort te zetten.
Voorgesteld werd nog, dat de controle van
de kust bij Malaga, dat in handen is van
de opstandelingen, zal geschieden door Brit-
sche oorlogsschepen, in plaats van door
Duitsche schepen. De vertegenwoordiger van
Duitschland verklaarde, dat zijn regeering
hieromtrent nader een besluit zal nemen.
Verder is de kwestie van de fi
nancieele bijdragen in de kosten
van de controle door de verschillen
de landen besproken. Lord Ply-
mouth deelde mede, dat Joego-Slavië
zijn reserve inzake het betalen van
zijn bijdrage heeft ingetrokken, ter
wijl Duitschland blijft volhouden,
dat het zijn deel niet kan betalen in
buitenlandsche deviezen.
In het communiqué, dat na de vergade
ring werd gepubliceerd, wordt o.a. gezegd,
dat de subcommissie verscheidene kwesties,
inzake de controle te land en ter zee heeft
besproken. Op verscheidene punten werd
overeenstemming bereikt en de vertegen
woordigers van de verschillende landen,
zullen instructie vragen aan hun regeeringen
inzake de overige kwesties.
Italië tegen herstel.
Virginio Gayda komt in de Giornale d'Ita-
lia terug op een artikel, dat hij 25 Februari
j.1. heeft geschreven over de kwestie van de
restauratie der Habsburgers in Oostenrijk.
„De Italiaansche politiek tegenover Oos
tenrijk", aldus Gayda, „is bekend, zij berust
op het principe der politieke onafhankelijk
heid en territoriale onschendbaarheid van
Oostenrijk met erkenning van het onver-
vreembaar karakter van Duitsche natie,
zooals is vastgesteld in de Duitsch-Oosten-
rijksche overeenkomst van 11 Juli 1936.
Wij bevestigen, dat het herstel der dy
nastie in Oostenrijk, aldus Gayda, onafhan
kelijk van de gezichtspunten ten aanzien
van de dynastie der Habsburgars niet actu
eel en dus gevaarlijk is.
Het blad voegt daaraan toe, dat niets in
de politieke daden, noch zelfs in de journa
listieke literatuur veroorlooft te gelooven of
te doen gelooven, dat Italië gunstig zou
staan tegenover een herstel der Hamsbur
gers.
De Giornale d'Italia herinnert er in het
zelfde artikel aan, dat de Popoio d'Italia,
naar men meent te weten van de hand van
Mussolini zelf, uiterst fel was tegen Prins
Otto, die in het bewuste artikel „Signoretto"
werd genoemd.
Duitschland juicht!
Het Duitsche blad „Angriff" levert een
geestdriftigen commentaar op het artikel,
waarin de „Giornale d'Italia" zich tegen 'n
restauratie der Habsburgers verzet, 't Duit
sche blad constateert, dat de zaak der Habs
burgers geliquideerd is. De Italiaansche
houding is te belangrijker, omdat Mussolini
op de zitting van den grooten fascistischen
raad zijn beslissing over de richting van zijn
politiek zal bekend maken.
Op deze beslissing is reeds vooruit
geloopen door het feit, dat de weg
van het Imperium door het Suezka-
naal leidt en niet meer over Kla-
genfurt.
In een groot deel van Europa aldus
vervolgt de „Angriff" is de openbare mee
ning een restauratie der Habsburgers vij
andig gezind.
Het blad doet dan een feilen aanval op
de dynastie der Habsburgers en zegt dat, de
internationale politieke toestand zóó is, dat.
elk Oostenrijksch staatsman tegenover een
terugkeer van Otto slechts de houding kan
aannemen van een Horthy,'die zich in 1920
met de gewapende macht tegenover Karei
van Habsburg stelde.
Het Engelsche witboek over de noodlij
dende gebieden is gisteren gepubliceerd.
Hierin wordt o.m. medegedeeld dat in Wales
en Schotland munitie-fabrieken zullen wor
den opgericht, voor welk doel negen a tien
millioen pond sterling is uitgetrokken.
Ook in Lancashire zal een munitiefabriek
worden gebouwd, waarvan de kosten op zes
millioen pond sterling worden geraamd. In
dit gèbied zal bovendien op kosten van het
ministerie van luchtvaart een fabriek van
vliegtuigen worden opgericht, de kosten
hiervan worden op anderhalf millioen ge
schat
Aan industrieelen, die in de noodlijdende
gebieden nieuwe fabrieken oprichten zal
gedurende vijf jaar faciliteiten en verlich
ting van belasting worden toegestaan. Aan
deze industrieelen zullen leeningen worden
verstrekt, welke een totaal van twee milli
oen pond sterling niet mogen overschrij
den.
Critiek van arbeiderszijde.
In de wandelgangen van het Lagerhuis
critiseerde Maxton, de afgevaardigde van
de onafhankelijke Labour, het gepubliceerde
witboek inzake de noodlijdende gebieden.
Hij verklaarde, dat het maximum voor de
leeningen, dat is vastgesteld op twee milli
oen pond sterling, te gering is.
Wanneer men het parlement vraagt vier
honderd millioen pond te voteeren voor de
bewapening dat is het belachelijk slechts
twee millioen beschikbaar te stellen voor de
noodlijdende gebieden, zeide hij.
Met ingang van heden
Volledige dienstregeling a 5 ct. verkrijg
baar bij de chauffeurs en Kantoor WACÖ,
Kanaalweg 137, Tel. 773, Den Helder.
