Stadsnieuws Hu ASTO-TAX SAFETY FIRST Hoest bij kinderen ampo lucht op en geneest! Waar gaan we heen? Feuilleton is Vrijdag 5 Maart 1937 Openbare verkooping Opgaaf nieuwe telefoonaansluitingen Wilgenkatjes Huisvrouwen vieren feest Heldersche Courant De firma S. Colthof gaat zich in de Keizerstraat vestigen Verven en stoomen bij Palthe TELEF. Ruijghweg 38 STERKOFFIE EN STERTHEE JUBILEEREN! Nederlandsche Reisvereeniging Lido-attractie Ongeval bij kolenlossen Tweede Blad Licht op voor alle voertuigen De Indische mail Openbare leeszaal en Bibliotheek HET RAADSEL VAN HET ONBEWOONBARE THEA BLOEMERS Door Notaris J. W. J. Schreuder zrjn Woens dagavond 7.30 uur in „Musis Sacrum" publiek verkocht de volgende perceelen: Het woon- en winkelhuis met bakkerij en erf aan de Middenstraat No. 51, groot 2 aren 54 centiaren. Het perceel bouwterrein aan de Midden straat, naast het vorige perceel, groot 1 are 94 centiaren. Kooper de heer P. J. Slikker, voor 3810. Het huis en erf aan de Schagenstraat no 29, groot 65 centiaren. Kooper de heer L. Ingelse, voor 685. Het huis en erf aan de Koningstraat no. 44 mitsgaders een stukje grond daarachter, groot pl.m. 14 centiaren. Het huis en erf aan de Koningstraat no. 46, groot 58 centiaren, mitsgaders een stukje grond daarachter, groot pl.m. 14 centiaren. Het huis en erf aan de Koningstraat no. 48, groot 58 centiaren, mitsgaders een stukje grond daarachter, groot pl.m. 14 centiaren. Het huis en erf aan de Koningstraat no. 50, groot 58 centiaren, mitsgaders een stukje grond daarachter, groot pl.m. 14 centiaren. Het huis en erf aan de Koningstraat no. 52, groot 58 centiaren, mitsgaders een stukje grond daarachter, groot pl.m. 14 centiaren. Het huis en erf aan de Koningstraat no. 54, groot 58 centiaren, mitsgaders een stukje grond daarachter, groot pl.m. 7 centiaren. Kooper de heer S. Herschel q.q., voor 2329. Het huis en erf aan de Breewaterstraat no. 50, groot 1 are 25 centiaren. Het huis en erf aan de Breewaterstraat no. 52, groot 1 are 25 centiaren. Kooper de heer H. Stompedissel, voor 3121. Het pakhuis aan de Achterbinnenhaven no. 1, ter grootte van pl.m. 70 centiaren. Het pakhuis met bovenwoning aan de Ach terbinnenhaven nos. 2 en 3, ter grootte van pl.m. 1 are 12 centiaren. Kooper de heer P. Bregman q.q. voor 3076. Het huis met afzonderlijk bovenhuis en erf aan de Dijkstraat nos. 42 en 44, groot 6 aren 60 centiaren. Kooper de heer K. Duinker q.q. voor 2560. Het huis en erf aan de Diaconiestraat no. 22, groot 81 centiaren. Kooper de heer W. Bakker, voor 1730. Het huis en erf aan de Walvischstraat no. £3, groot 98 centiaren. Kooper de heer W. Bakker, voor 1950. over de maand Februari 1937. Tfnr. 177 J. 211 fa. 230 C. 322 H. 596 W. 696 H. 436 L. 706 A. 712 S. 760 H. 744 J. 776 K. 778 J. Naam: Adres: Muste, Lombokstraat 1. Bontes en Reinders, Ooievaarstr. 127. Zwanenburg, Keizerstraat 23. Dito, Sternstraat 35. Muller, Kanaalweg 183. Roovers, Ambonstraat 90. Kraan, Loodsgracht 18. Lever, Sumatrastraat 7. Vijselaar, Weststraat 31. C. Mebius, v. Limb. Stirumstr. 10. Smits, Zuidstraat 3. Bregman, Smidstraat 28. C. d'Engelbronner, Hoofdgracht 72. De wilgenkatjes spreiden hun zilveren pracht ten toon. Hier en daar in een stads tuin ziet men hun zijigen glans en op stille plekjes in de duinen. Zij zijn er voor ieder en daarom is het jammer, dat er zoovelen zijn, die de takken van de boomen aftrekken of afsnijden. Men vernielt een stuk schoonheid. Laat de wilgenkatjes staan en als u van ze genieten wilt, fiets op een zonnigen dag langs het rijwielpad door de Donkere Duinen, maar laat ook anderen genieten. Uw NIEUWE PAK VRAAGT STALENCOLLECTIE 1937 bij HERM. DE HAAN DE ZAAK VOOR BETER MAATWERK, Koningstraat 92. - Tel. 666 Buitengewoon geslaagd jaarfeest van de Ned. Ver. v. Huisvrouwen. Jan van Riemsdijk op z'n best. Gisterenavond heeft de Heldersche afdee- ling der Nederlandsche Vereeniging v. Huis vrouwen in „Musis Sacrum" haar jaarfeest gevierd, en dat op een wijze, die ons onge twijfeld nog geruimen tijd in herinnering zal blijven, dant daar is door het zwakke ge slacht een feest georganiseerd, dat dusdanig in elkaar gezet was, dat de tot de laatste plaats bezette Musis-zaal (er waren maar even meer dan 350 belangstellenden!) gedu rende een viertal uren op bijzondere wijze ge noten heeft. Het programma werd verzorgd door het gezelschap Jan van Riemsdijk, en dat op een wijze, die bij voorbaat reeds een reprise van hun optreden waarborgt. Inderdaad: een jaarfeest, dat men zich niet prettiger, niet beter geslaagd zou kunnen voorstellen. En zoo waren wij daarin Musis, waar de 350 „zwakken" reeds vóór 8 uur present waren. Gezeten rondom de tafels, waarop zeer huiselijk de theepotjes op de lichtjes stonden te trekken (de thee dan, wel te ver staan!) Bij de Bühne stonden weer andere tafels en banken en hierop lagen in honderd voudige verlokking cake-tjes, gebak en ver dere oog- en tongstreelende delicatessen. Zoodat reeds de eerste indruk beloftevol te noemen viel! Er waren veel vreemde gezichten en die behoorden aan de dames uit Julianadorp. Twee volle autobussen benevens diverse par ticuliere wagens, hadden dit deel der ver eeniging naar het Noorden getransporteerd en ook zij hebben van dit waarlijk luister rijke jaarfeest genoten. Het was de voortvarende presidente, mevr. GrunwaldPoppers, die een kort openings woord sprak, echter niet, nadat door haar het verscheiden van wijlen mevrouw De Boer Jongkees werd gememoreerd, wier vele werk, dat zij voor de vereeniging gedaan heeft, steeds in herinnering zal blijven. Na vervolgens op rijm enkele bijzonder heden van den avond medegedeeld te hebben, een wijze, die zeer in den smaak viel, werd het verdere programma overgelaten aan het ensemble Jan van Riemsdijk. Jan van Riemsdijkde vermaarde Ve- luwsche boer, welbekend uit de radio, een specifiek Hollandsche kunstenaar, die even wel nog nimmer in Den Helder was opge treden. De eerste kennismaking had niet hartelijker, niet beter geslaagd kunnen ver- loopen. Daar is inderdaad feest gevierd, een feest van vroolijke liedjes, van kluchtige voordrachten, van pittige schetsen en geen enkele maal, dat boer Jan buiten de schreef ging- Van Riemsdijk vormt in wezen een klasse op zich zelf, men zou hem niet kunnen ver gelijken met een ander in dit kader. Zélf een volbloed zoon van de ruige Veluwe, heeft hij kans gezien zich in den loop der jaren eigen te maken met alle specifieke eigenschappen van het volk. Men moet Van Riemsdijk ech ter zien, om over hem te kunnen oordeelen. Zijn mimiek, zijn markante voordracht, zijn prachtige inleving in ontelbare rollen. Onge twijfeld een kunstenaar in zijn genre. Naast hem trad op de dochter van Koos Speenhof, Ceesje Speenhof, en in haar vindt Van Riemsdijk een alleszins geschikte partner. Een jonge, vitale vrouw, met een uitgespro ken dramatisch talent en die in de vele sket ches van dien avond bewees op het goede pad te zijn. Als Dritter im Bunde fungeerde de heer Moree, de pianist en ook hij heeft in niet geringe mate bijgedragen tot het fenomenale succes van deze uitvoering. Het gaat niet aan, de nummers afzonder lijk te noemen. Daarvoor waren er tenslotte te veel. Natuurlijk was er voor elck wat wils en zoo geschiedde het, dat keer op keer de lachtsalvo's door de zaal daverden. Hoogtepunten waren de nummers, waarin vriend Jan aan zijn harmonica trok, en op trad met de beide anderen. Dan trilde het daar op dat Musis-tooneel van pret, dan zong en danste men er als jonge veulens in de wei, kortomhet was een feest van den lach, zooals de meest geroutineerde ca- barettier van professie het niet verbeteren zou. En we leeren de Veluwe kennen, en zijn menschen. Hoe men er leeft en spreekt en zingt en we leerden ook iets van den geest, die dezen Veluwschen boer kenmerkt. En dat was leerzaam, want het is allemaal zéér Hollandsch. Het programma vertoonde een climax, die na de pauze met een oud liedeke uit de 17e eeuw haar hoogtepunt bereikte. Toen werd er een ovatie gebracht, waaraan geen einde scheen te komen. En él te spoedig werd het laatste nummer verzongen en moest mevr. Grunwald het too- neeltrapje bestijgen, om voor het voetlicht een woord van hartelijken dank te brengen aan het trio, dat op zulk een voortreffelijke wijze dit jaarfeest had helpen slagen. En tevens om een welgemeend au revoir uit te spreken. Eveneens werd dank gebracht aan de thee-commissie, de werkzame garde, die den geheelen dag naarstiglijk in touw geweest was om, alles in gereedheid voor den avond te brengen. Een dank, die zeker verdiend was. Het was kwart voor 12, dat de 350 huis vrouwen, waaronder zich tevens verscheidene heeren bevonden (die in den heer Tieman na de pauze een vertolker van hun dank gevon den hadden), zich huiswaarts begaven. Volgens de meestenveel te vroeg. Het geen het bewijs is, dat men zich dubbel en dwars geamuseerd had. En wie zal er nu nog durven zeggen, dat huisvrouwen niet organiseeren kunnen Binnenkort zal weer een firmant van de oude garde den Kanaalweg gaan verlaten. Het is de heer S. Coltof, die zijn zaak in manufacturen en en-gros-artikelen, welke momenteel nog gevestigd is in het perceel Kanaalweg 155 (naast Casino) gaat verplaat sen naar de Keizerstraat. Al weer iemand dus van de oude garde, die zijn schreden naar de „city" richt: velen zijn hem reeds voorgegaan! Tja, het beeld van den Kanaalweg heeft zich de laatste decennia wel gewijzigd. Vroe ger was het hier, dat men winkel aan winkel vond en waar de jongelui, precies zooals zij tegenwoordig een „Spoorstraatje pikken", het bekende rondje KanaalwegLoodsgracht maakten. Met het ontwikkelen van de nieuwe wijken, eerst Tuindorp en later de Vogelenbuurt, ging dat er geleidelijk uit. Ongeveer 40 jaren is de fa. Coltof thans gevestigd in het oude perceel aan den Kanaal weg en ongeveer 23 jaar in het nieuwe. De afdeeling stoffeerderij en meubelen zal hier gevestigd blijven onder den firmanaam Frits Coltof, de andere afdeelingen worden, zooals gezegd, in de Keizerstraat ondergebracht. De zaak zal gevestigd worden op den hoek van Keizerstraat en Weezenstraat, waar thans de drogisterij van wijlen den heer Ten Klooster zich bevindt. Dit pand zal geheel gesloopt worden en vervan gen worden door een nieuw, naar een ont werp van het architectenbureau Baanders en Peters. De heer Coltof hoopt, dat zijn nieuwe zaak in Augustus of September van dit jaar geopend zal kunnen worden, dus nog voor het nieuwe seizoen een aan vang genomen heeft. In verband met deze verhuizing gaat de firma Coltof volgende week een algeheelen uitverkoop houden, waarvoor bereids de toe stemming door de Kamer van Koophandel is verleend. Wij verwijzen daarvoor naar de ad vertenties, die dezer dagen in onze courant zullen verschijnen. Abusievelijk werd Woensdag een advertentie geplaatst van Palthe, agent Nico Graaff, waarin 20 korting aangekondigd werd op verven en stoomen. U1 Wilt U bij ons 125-jarig jubileum o.a. EEN PHILIPS RADIOTOESTEL EEN SIMPLEX HEEREN- OF OAMESRIJWIEL of EEN ZILVEREN HEEREN- OF DAMESHORLOGE winnen? Zendt ons dan vóór 1 Mei '37 opgave van zoo veel mogelijk bestaande Nederlandsche woorden (oude spelling), die U kunt vormen uit boven staand opschrift: „Sterkoffie en Sterthee jubileeren". Voorwaarden voor deelname: Voor ieder ingezonden woord moet een sluit- etiket met klein Sterretje, geknipt van een zak Sterkoffie of Sterthee, worden bijgesloten. Ieder woord mag niet meer letters van één soort bevatten, dan totaal in het opschrift voorkomen: alle woorden moeten verschillend zijn. Alle inzendingen moeten ons vóór 1 Mei 1937 franco worden toegestuurd. Bovendien ontvangt ieder deelnemer, die min stens 8 woorden en sluit-etiketten heeft inge zonden, een jubileumgeschenk. Dit geschenk heeft U direct, want het opschrift geeft U zoo zonder meer reeds vier van de acht woorden. Fa. Sn. Leveit Prins Hendrikkade 26 Amsterdam Koffie Thee De N.R.V. afd. Den Helder, waarbij behoo- ren leden wooonachtig in Anna-Paulowna, Callantsoog, Wieringen en Zijpe, organiseert een feestavond op Woensdag 10 Maart in „Musis Sacrum" voor leden en genoodigden. Vóór de pauze zal optreden het bekende duo Kroon met hun Westfriesche voordrachten; né de pauze optreden van Professor Melorini en verder zal vertoond worden de film der N.R.V. gemaakt bij de reis naar Scandi navië in 1936, waaraan verscheidene Helder sche leden hebben deelgenomen en de film gemaakt op verschillende afdeelingstochten, waarop vele bekende gezichten te zien zijn. Tijdens het bal uitvoering van Westfrische boerendansen. U ziet, een avond vol afwisse ling, waarom een groote opkomst van leden en genoodigden verwacht mag worden. Zie de advertentie in dit nummer. Eiken dag 2 fietsen cadeau. Om misverstand te voorkomen, verzocht de N.V. Chocolaterie „Lido" ons mede te deelen, dat de door haar gisteren per adver tentie aangekondigde reclame „Eiken dag 2 fietsen cadeau", eerst Zaterdag a.s. ingaat. Gistermiddag heeft bij het lossen van kolen aan het stations-emplacement een ongeval plaats gevonden. Het paard, dat voor den vrachtwagen van den heer Kikkert gespannen was, maakte plotseling een sprong zijwaarts, met als gevolg, dat de heer K. een trap van het dier tegen het hoofd kreeg. Het bleek, dat de heer Kikkert een bloe dende wonde opgeloopen had, en dat genees kundige behandeling vereischt was. Het lemoen van den wagen was gebroken. Het borstje inwrijven met Dampo. I Pot 50, Doos 30 ct. Bij Apoth. en Drogisten. Natuurhistorisch Museum. Elke week: eiken Woensdagmiddag van 36 uur, eiken Zaterdagavond van 710 uur, den eersten Woensdag van elke maand van 810 uur, den eersten Zondag van elke maand van 35 u. Zondag 7 Maart. Musis Sacrum, 8 u. Joodsche Sociëteits avond. Woensdag 10 Maart. Musis Sacrum, 8.S0 u. Feestavond N.R.V. Vrijdag 5 Mrt. 18.16 uur VERLOOR ZIJN WERK DOOR RHEU3IA- TISCHE PIJNEN. Hoe hfj weer aan den slag kwam. „Drie jaar geleden leed ik zoo hevig aan rheumatische pijnen, dat ik nog slechts met behulp van een stok kon loopen en gedwongen was mijn werk op te geven. Zonder Kruschen Salts was ik nooit meer aan den slag geko men, maar nu voel ik mij weer uitstekend en kan weer werken. Wie mij 3 jaar geleden ge kend heeft en mij nu ziet, gelooft niet, dat ik dezelfde man ben. Ik kan Kruschen niet dank baar genoeg zijn". w. T. Rheumatische pijnen ontstaan doordat de opgehoopte afvalstoffen het organisme ern stig verontreinigen, waardoor o.a. het kwaad aardige urinezuur ontstaat, dat de oorzaak is van de pijnlijke rheumatische zwellingen in spieren en gewrichten. De zes zouten in Kru schen Salts verwijderen de afvalstoffen vol komen langs de natuurlijke kanalen, waar door Uw bloed wordt gezuiverd en de pijnen vanzelf zullen ophouden. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en erkende drogisten a 0.40, 0.75 en 1.60 per flacon. Let op, dat op het etiket op de flesch, zoowel als op de buitenverpakking de naam Rowntree Handels Mij. A'dam voor komt. (Adv.) Het thuiskomende s.s. „J. P. Coen" wordt Zaterdag a.s. ongeveer te vier uur n.m. te IJmuiden en ongeveer te acht uur n.m. te Amsterdam verwacht. Gedurende de maand Februari werd de lees zaal bezocht door 1479 mannen en 78 vrouwen, te zamen 1557 personen. Uitgeleend werden 2637 romans, 1662 kinderboeken en 1567 stu diewerken, totaal 5866 banden. De volgende werken zijn aangekocht: Grijze Uil: De lotgevallen van Sajo en haar bevervolkje; Kaestner: De verdwenen minia tuur; Salminen: Katrina; SchaikWilling: Uitstel van excecutie; Smeding, Alie: Liefde. Studiewerken: Angenent: Kent U de Marine?; Bossinade: Verkeersconflicten; Brouwer: De Spaansche burgeroorlog; Eipper: Op reis met mensch en dier; Euwe: Korte theorie van het schaken; Godefroy: Het verwarmd aquarium; Labber- ton: In U heb ik gevonden; Loo'n en Euwe: Oom Jan leert zijn neefje schaken; Pée: Multatuli en de zijnen; Ridderhof: Practisch schaakboek; van Schelven: Wat maakt U van Uw leven?; 's-Gravesande: Sprekende schrijvers; Sikemeier: Elise van Calcar Schiotling; Tizian: Gemalde und Zeichnungen; Wierink: Het ornament Geschenken. Feith: Dick en ik; Conrad: Der Geheim agent; Galsworthy: The pigeon. Lijst der aardrijkskundige namen van Nederland; Muller: Jaarboek voor berechtingen en reclasseering 1937; Statistiek van de Ned. Koopvaardij dienst en de scheepsrampen; Bruining: Vrijzinning Christendom en staats zaak; Bruining: Geloof, hoop, liefde; Bruining: In 't licht van het Vrijzinnig Christendom; God is liefde (broch. van de Rozekruizers) 40 jaren spoor en mijnen in Zuid-Limburg, 1896—1936. Naar het Engelsch bewerkt door 34) Na de lunch begon het weer te regenen. Dat bracht haar op de gedachte, dat ze nog iets aan haar regenmantel moest repareeren en ze ging naar haar slaapkamer om hem te halen. Ze vond hem echter niet. Ellen had klaarblijkelijk vergeten den mantel van haar oude kamer te halen. Hij moest nog in de groote kast tegenover de deur hangen. Ze draaide het licht aan, toen ze de kamer binnenkwam; de zaklantaarn van Julian lag op het tafeltje naast het bed. Die kwam haar goed te pas, want de kast was donker en toen ze haar geopend had, liet ze het licht er in schijnen. Ze vond den regenmantel, maar ter wijl ze hem van den haak nam, was er iets, dat haar aandacht trok. Ze hief de zaklan taarn op en liet het schijnsel in het uiterste hoekje spelen. Ze had daar iets zien glinsteren, en nu ont dekte ze aan een kleerenhaak een klein plukje rood haar. Zjj twijfelde er niet aan, of dat haar was van Jenny. Maar hoe kwam het daar in dien hoek van de kast? Haar verbazing ging plot seling over in verontwaardiging. Het was dan toch Jenny geweest, die al djp streken had Uitgehaald! Jenny moest zich *S nachts in die kast verstopt hebben, en er in het donker uitgekomen zijn, om de tusschendeur te ope nen wanneer ze gesloten was en te sluiten, wanneer ze open stond. Was Jenny niet goed bij haar verstand? Amabel stak de hand uit en trok aan het plukje haar. Het zat stevig aan den haak en was sterk; het gewicht van den regenmantel op haar arm hinderde haar; haar hand glipte uit en ze greep naar den haak om zich staan de te houden. Toen haar gewicht er op neer kwam, bewoog de haak; een gedeelte van het paneel scheen verschoven te zijn; er was een kier zichtbaar, een centimeter of vijf van links van den haak. Amabel liet haar mantel vallen en trok aan den haak. Die draaide eenigszins moei lijk rond, de kier werd wijder en daarna schoof het paneel vanzelf verder. Amabel stond voor een nauw, donker poortje en keek in de zwarte ruimte daar achter. Het scheen een doorgang te zijn door den muur achter de kast. Vaag herinnerde zij zich, dat miss Georgina eens gesproken had over een oude schuilplaats uit den tijd der geloofsvervolgingen. Zoo zwak was die herinnering, dat zij het zich niet herinnerd zou hebben, als nu dit toeval zich niet had voorgedaan. Langzaam ging zij vooruit tot zij in de opening stond. Bij het licht van de zaklan taarn zag z(j een trap, steil en uitgesleten. Plotseling hoorde zij beneden zich in het duister een geluid. Onwillekeurig draaide zij de lantaarn om en hield die tegen haar klee- ren. Er was iemand onder aan de trap en die iemand kwam naar boven. Amabel wenschte, dat zij maar onmiddel lijk heen was gegaan, toen zij het geluid hoorde. Dan was zjj nu al weer veilig in haar kamer geweest met het licht aan en zij had Jenny kunnen roepen. Of nee, het moest Jenny zijn, die de trap opkwam, of was zij het niet?" De voetstappen kwamen dichterbij en in een natuurlijke reflexbeweging strekte zij beide handen uit, als om de ongeziene ge stalte terug te drijven. In haar onwillekeurig gebaar vergat ze de zaklantaarn; de licht straal schoot door het donker en toonde haar een gelaat, dat naar boven staarde, gelijk zij- zelve naar beneden keek, een bleek ge zicht in een omlijsting van rood haar het gezicht van Jenny. Een seconde later was Amabel met wild kloppend hart achteruit gestapt, had het pa neel toegeslagen en den haak omgedraaid. Zij viel bijna over haar vergeten regenmantel, raapte dien werktuigelijk op en stapte de ver lichte slaapkamer in. Daar greep de volle schrik haar aan, en zonder te weten wat zij deed, rende ze de gang in, naar de trap. Zij wilde zoo ver mogelijk weg van de donkere kast en het gangetje daarachter. Met haar voet op de bovenste trede bleef zij staan. Beneden in de gang stond Jenny met den rug naar haar toe het olielampje aan te steken. Amabel was als versteend. Ze zag Jenny het glas weer op het lampje zetten en de pit opdraaien. Jenny scheen lang werk te hebben met de lamp. Toen ze eindelijk klaar was, trok zij een stofdoek uit de la en wreef er de tafel mee af. Amabel kon die langzame bewegingen, die onzekerheid niet langer verdragen. Ze riep „Jenny", op scherpen, drogen toon, en Jenny keerde zich om met den stofdoek in de hand. Het was Jenny en niemand anders. „Riep u, mevrouw?" vroeg ze. Amabel zei het eerste wat haar voor den mond kwam. een onberedeneerde uiting van haar angst om alleen te zijn. „Als er soms iemand komt, laat dan maar boven." Toen ging ze snel naar de zitkamer. Daar bleef ze een volle minuut staan na denken met de oogen op de deur gericht. Daarop deed ze de deur dicht en begon haar regenmantel te repareeren. Het kostte haar moeite, zoo beefden haar vingers, en toen de schrik afnam, groeide haar verwarring. Ze dacht dat ze Jenny de geheime trap achter de oude kast had zien opkomen, en direct daarna had ze Jenny in de hall beneden met de lamp bezig gezien. Het was niet mogelijk, het kón eenvoudig niet! De persoon in de hall was Jenny. Wie was dan die andere? Zij herinnerde zich het verhaal van Agaath. Die had Jenny midden in den nacht op den drempel tusschen de twee kamers zien staan! Het was één en al beklemmend mysterie... Toen gingen Amabel's gedachten uit naar Julian met een zoo hevig verlangen, dat ze zich nauwelijks kon bedwingen om niet met een het huis te verlaten en aan het station netje op zijn terugkomst te wachten. Het was pas half vier. Het zou nog minstens drie uur duren, voor hij terugkwam. Het vooruitzicht van deze drie uren in dit huis drukte als een zwaarder last dan die van zes maanden te voren ooit gedaan had. Het geluid van een aanrijdende auto stoor de haar gepeins. Er werd gebeld en ze hoorde Jenny door de hall gaan! Zij vroeg zich af wie de bezoeker kon zijn, maar het was een opluchting voor haar, dat ze gezelschap zou hebben, wie het dan ook mocht zijn. Een oogenblik later kwam Bronson binnen, glimlachend en joviaal. „Neen, laat u geen thee brengen. Ik kan maar even blijven. Heusch, mevrouw Grey, in een minuut ben ik klaar. Ik heb thuis nog verschillende zakelijke aangelegenheden af te handelen, maar ik heb Angela beloofd even bij u aan te gaan. U. weet dat ze weer thuis is?" „Ja, ik zag haar van het station komen. IX zult wel blij zijn, dat ze weer thuis is." „Dat spreekt vanzelf! En mijn bezoek staat in verband met Angela's thuiskomst. Ze wil morgen een soort theefuif geven, waarbij we allemaal weer jong moeten worden en kinder achtige spelletjes doen. U komt toch ook, is 't niet? En miss Miller natuurlijk? En mijn heer Forsham, die logeeren toch bij u?" „Ik weet niet of ik wel kan," antwoordde Amabel met een lichte aarzeling. Bronson schudde het hoofd. „Kom, kom, mevrouw Grey, ik kan heusch geen weigering aannemen. We rekenen spe ciaal op u, omdat u zelf een dochter hebt: dus u zult die nieuwe spelletjes van de jon gelui wel kennen, Angela heeft haar hart ge zet op die spelletjes ze beweert, dat het de groote mode is tegenwoordig om een ge zelschap prettig bezig te houden. Er was er één bij, dat ik heel leuk vond. Angela heeft geprobeerd het mij uit te leggen, maar ik weet niet zeker, of ik het goed onthouden heb. Misschien kunt u me helpen, het is een schrijf spelletje." Terwijl hij sprak, ging hij naar het bu reautje. „Mag ik even? Ik wou eens probeeren of ik het nog kan." Zonder haar antwoord af te wachten, nam hg de bloc-note, die op het blad van de schrijftafel lag en een pen, en schoof zijn stoel wat dichter naar Amabel, met het pa pier op de knie. „Het is zóó: ik schrijf eerst een zin en dan schrijft u er een." (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1937 | | pagina 5