Stadsnieuws
Hu
ASTO-TAX
SAFETY FIRST
Hoest bij kinderen
ampo lucht op en geneest!
Waar gaan we heen?
Feuilleton
is
Vrijdag 5 Maart 1937
Openbare verkooping
Opgaaf nieuwe
telefoonaansluitingen
Wilgenkatjes
Huisvrouwen vieren feest
Heldersche Courant
De firma S. Colthof gaat zich
in de Keizerstraat vestigen
Verven en stoomen bij Palthe
TELEF.
Ruijghweg 38
STERKOFFIE EN STERTHEE
JUBILEEREN!
Nederlandsche Reisvereeniging
Lido-attractie
Ongeval bij kolenlossen
Tweede Blad
Licht op voor alle voertuigen
De Indische mail
Openbare leeszaal en
Bibliotheek
HET RAADSEL
VAN HET
ONBEWOONBARE
THEA BLOEMERS
Door Notaris J. W. J. Schreuder zrjn Woens
dagavond 7.30 uur in „Musis Sacrum" publiek
verkocht de volgende perceelen:
Het woon- en winkelhuis met bakkerij en
erf aan de Middenstraat No. 51, groot 2 aren
54 centiaren.
Het perceel bouwterrein aan de Midden
straat, naast het vorige perceel, groot 1 are
94 centiaren.
Kooper de heer P. J. Slikker, voor 3810.
Het huis en erf aan de Schagenstraat no
29, groot 65 centiaren.
Kooper de heer L. Ingelse, voor 685.
Het huis en erf aan de Koningstraat no. 44
mitsgaders een stukje grond daarachter, groot
pl.m. 14 centiaren.
Het huis en erf aan de Koningstraat no. 46,
groot 58 centiaren, mitsgaders een stukje
grond daarachter, groot pl.m. 14 centiaren.
Het huis en erf aan de Koningstraat no. 48,
groot 58 centiaren, mitsgaders een stukje
grond daarachter, groot pl.m. 14 centiaren.
Het huis en erf aan de Koningstraat no. 50,
groot 58 centiaren, mitsgaders een stukje
grond daarachter, groot pl.m. 14 centiaren.
Het huis en erf aan de Koningstraat no. 52,
groot 58 centiaren, mitsgaders een stukje
grond daarachter, groot pl.m. 14 centiaren.
Het huis en erf aan de Koningstraat no. 54,
groot 58 centiaren, mitsgaders een stukje
grond daarachter, groot pl.m. 7 centiaren.
Kooper de heer S. Herschel q.q., voor 2329.
Het huis en erf aan de Breewaterstraat no.
50, groot 1 are 25 centiaren.
Het huis en erf aan de Breewaterstraat no.
52, groot 1 are 25 centiaren.
Kooper de heer H. Stompedissel, voor 3121.
Het pakhuis aan de Achterbinnenhaven no.
1, ter grootte van pl.m. 70 centiaren.
Het pakhuis met bovenwoning aan de Ach
terbinnenhaven nos. 2 en 3, ter grootte van
pl.m. 1 are 12 centiaren.
Kooper de heer P. Bregman q.q. voor 3076.
Het huis met afzonderlijk bovenhuis en erf
aan de Dijkstraat nos. 42 en 44, groot 6 aren
60 centiaren.
Kooper de heer K. Duinker q.q. voor 2560.
Het huis en erf aan de Diaconiestraat no.
22, groot 81 centiaren.
Kooper de heer W. Bakker, voor 1730.
Het huis en erf aan de Walvischstraat no.
£3, groot 98 centiaren.
Kooper de heer W. Bakker, voor 1950.
over de maand Februari 1937.
Tfnr.
177 J.
211 fa.
230 C.
322 H.
596 W.
696 H.
436 L.
706 A.
712 S.
760 H.
744 J.
776 K.
778 J.
Naam:
Adres:
Muste, Lombokstraat 1.
Bontes en Reinders, Ooievaarstr. 127.
Zwanenburg, Keizerstraat 23.
Dito, Sternstraat 35.
Muller, Kanaalweg 183.
Roovers, Ambonstraat 90.
Kraan, Loodsgracht 18.
Lever, Sumatrastraat 7.
Vijselaar, Weststraat 31.
C. Mebius, v. Limb. Stirumstr. 10.
Smits, Zuidstraat 3.
Bregman, Smidstraat 28.
C. d'Engelbronner, Hoofdgracht 72.
De wilgenkatjes spreiden hun zilveren
pracht ten toon. Hier en daar in een stads
tuin ziet men hun zijigen glans en op stille
plekjes in de duinen. Zij zijn er voor ieder en
daarom is het jammer, dat er zoovelen zijn,
die de takken van de boomen aftrekken of
afsnijden. Men vernielt een stuk schoonheid.
Laat de wilgenkatjes staan en als u van ze
genieten wilt, fiets op een zonnigen dag
langs het rijwielpad door de Donkere Duinen,
maar laat ook anderen genieten.
Uw NIEUWE PAK
VRAAGT STALENCOLLECTIE 1937
bij HERM. DE HAAN
DE ZAAK VOOR BETER MAATWERK,
Koningstraat 92. - Tel. 666
Buitengewoon geslaagd jaarfeest
van de Ned. Ver. v. Huisvrouwen.
Jan van Riemsdijk op z'n best.
Gisterenavond heeft de Heldersche afdee-
ling der Nederlandsche Vereeniging v. Huis
vrouwen in „Musis Sacrum" haar jaarfeest
gevierd, en dat op een wijze, die ons onge
twijfeld nog geruimen tijd in herinnering zal
blijven, dant daar is door het zwakke ge
slacht een feest georganiseerd, dat dusdanig
in elkaar gezet was, dat de tot de laatste
plaats bezette Musis-zaal (er waren maar
even meer dan 350 belangstellenden!) gedu
rende een viertal uren op bijzondere wijze ge
noten heeft.
Het programma werd verzorgd door het
gezelschap Jan van Riemsdijk, en dat op een
wijze, die bij voorbaat reeds een reprise van
hun optreden waarborgt.
Inderdaad: een jaarfeest, dat men zich niet
prettiger, niet beter geslaagd zou kunnen
voorstellen.
En zoo waren wij daarin Musis, waar
de 350 „zwakken" reeds vóór 8 uur present
waren. Gezeten rondom de tafels, waarop
zeer huiselijk de theepotjes op de lichtjes
stonden te trekken (de thee dan, wel te ver
staan!) Bij de Bühne stonden weer andere
tafels en banken en hierop lagen in honderd
voudige verlokking cake-tjes, gebak en ver
dere oog- en tongstreelende delicatessen.
Zoodat reeds de eerste indruk beloftevol
te noemen viel!
Er waren veel vreemde gezichten en die
behoorden aan de dames uit Julianadorp.
Twee volle autobussen benevens diverse par
ticuliere wagens, hadden dit deel der ver
eeniging naar het Noorden getransporteerd
en ook zij hebben van dit waarlijk luister
rijke jaarfeest genoten.
Het was de voortvarende presidente, mevr.
GrunwaldPoppers, die een kort openings
woord sprak, echter niet, nadat door haar het
verscheiden van wijlen mevrouw De Boer
Jongkees werd gememoreerd, wier vele werk,
dat zij voor de vereeniging gedaan heeft,
steeds in herinnering zal blijven.
Na vervolgens op rijm enkele bijzonder
heden van den avond medegedeeld te hebben,
een wijze, die zeer in den smaak viel, werd
het verdere programma overgelaten aan het
ensemble Jan van Riemsdijk.
Jan van Riemsdijkde vermaarde Ve-
luwsche boer, welbekend uit de radio, een
specifiek Hollandsche kunstenaar, die even
wel nog nimmer in Den Helder was opge
treden. De eerste kennismaking had niet
hartelijker, niet beter geslaagd kunnen ver-
loopen. Daar is inderdaad feest gevierd, een
feest van vroolijke liedjes, van kluchtige
voordrachten, van pittige schetsen en geen
enkele maal, dat boer Jan buiten de schreef
ging-
Van Riemsdijk vormt in wezen een klasse
op zich zelf, men zou hem niet kunnen ver
gelijken met een ander in dit kader. Zélf een
volbloed zoon van de ruige Veluwe, heeft hij
kans gezien zich in den loop der jaren eigen
te maken met alle specifieke eigenschappen
van het volk. Men moet Van Riemsdijk ech
ter zien, om over hem te kunnen oordeelen.
Zijn mimiek, zijn markante voordracht, zijn
prachtige inleving in ontelbare rollen. Onge
twijfeld een kunstenaar in zijn genre.
Naast hem trad op de dochter van Koos
Speenhof, Ceesje Speenhof, en in haar vindt
Van Riemsdijk een alleszins geschikte partner.
Een jonge, vitale vrouw, met een uitgespro
ken dramatisch talent en die in de vele sket
ches van dien avond bewees op het goede
pad te zijn.
Als Dritter im Bunde fungeerde de heer
Moree, de pianist en ook hij heeft in niet
geringe mate bijgedragen tot het fenomenale
succes van deze uitvoering.
Het gaat niet aan, de nummers afzonder
lijk te noemen. Daarvoor waren er tenslotte
te veel. Natuurlijk was er voor elck wat wils
en zoo geschiedde het, dat keer op keer de
lachtsalvo's door de zaal daverden.
Hoogtepunten waren de nummers, waarin
vriend Jan aan zijn harmonica trok, en op
trad met de beide anderen. Dan trilde het
daar op dat Musis-tooneel van pret, dan
zong en danste men er als jonge veulens in
de wei, kortomhet was een feest van
den lach, zooals de meest geroutineerde ca-
barettier van professie het niet verbeteren
zou.
En we leeren de Veluwe kennen, en zijn
menschen. Hoe men er leeft en spreekt en
zingt en we leerden ook iets van den geest,
die dezen Veluwschen boer kenmerkt. En dat
was leerzaam, want het is allemaal zéér
Hollandsch.
Het programma vertoonde een climax, die
na de pauze met een oud liedeke uit de 17e
eeuw haar hoogtepunt bereikte. Toen werd
er een ovatie gebracht, waaraan geen einde
scheen te komen.
En él te spoedig werd het laatste nummer
verzongen en moest mevr. Grunwald het too-
neeltrapje bestijgen, om voor het voetlicht
een woord van hartelijken dank te brengen
aan het trio, dat op zulk een voortreffelijke
wijze dit jaarfeest had helpen slagen. En
tevens om een welgemeend au revoir uit te
spreken.
Eveneens werd dank gebracht aan de
thee-commissie, de werkzame garde, die den
geheelen dag naarstiglijk in touw geweest
was om, alles in gereedheid voor den avond
te brengen. Een dank, die zeker verdiend
was.
Het was kwart voor 12, dat de 350 huis
vrouwen, waaronder zich tevens verscheidene
heeren bevonden (die in den heer Tieman na
de pauze een vertolker van hun dank gevon
den hadden), zich huiswaarts begaven.
Volgens de meestenveel te vroeg. Het
geen het bewijs is, dat men zich dubbel en
dwars geamuseerd had.
En wie zal er nu nog durven zeggen, dat
huisvrouwen niet organiseeren kunnen
Binnenkort zal weer een firmant van de
oude garde den Kanaalweg gaan verlaten.
Het is de heer S. Coltof, die zijn zaak in
manufacturen en en-gros-artikelen, welke
momenteel nog gevestigd is in het perceel
Kanaalweg 155 (naast Casino) gaat verplaat
sen naar de Keizerstraat. Al weer iemand dus
van de oude garde, die zijn schreden naar de
„city" richt: velen zijn hem reeds voorgegaan!
Tja, het beeld van den Kanaalweg heeft
zich de laatste decennia wel gewijzigd. Vroe
ger was het hier, dat men winkel aan winkel
vond en waar de jongelui, precies zooals zij
tegenwoordig een „Spoorstraatje pikken", het
bekende rondje KanaalwegLoodsgracht
maakten.
Met het ontwikkelen van de nieuwe wijken,
eerst Tuindorp en later de Vogelenbuurt, ging
dat er geleidelijk uit.
Ongeveer 40 jaren is de fa. Coltof thans
gevestigd in het oude perceel aan den Kanaal
weg en ongeveer 23 jaar in het nieuwe. De
afdeeling stoffeerderij en meubelen zal hier
gevestigd blijven onder den firmanaam Frits
Coltof, de andere afdeelingen worden, zooals
gezegd, in de Keizerstraat ondergebracht.
De zaak zal gevestigd worden op den
hoek van Keizerstraat en Weezenstraat,
waar thans de drogisterij van wijlen den
heer Ten Klooster zich bevindt. Dit pand
zal geheel gesloopt worden en vervan
gen worden door een nieuw, naar een ont
werp van het architectenbureau Baanders
en Peters. De heer Coltof hoopt, dat zijn
nieuwe zaak in Augustus of September
van dit jaar geopend zal kunnen worden,
dus nog voor het nieuwe seizoen een aan
vang genomen heeft.
In verband met deze verhuizing gaat de
firma Coltof volgende week een algeheelen
uitverkoop houden, waarvoor bereids de toe
stemming door de Kamer van Koophandel is
verleend. Wij verwijzen daarvoor naar de ad
vertenties, die dezer dagen in onze courant
zullen verschijnen.
Abusievelijk werd Woensdag een advertentie
geplaatst van Palthe, agent Nico Graaff,
waarin 20 korting aangekondigd werd op
verven en stoomen.
U1
Wilt U bij ons 125-jarig jubileum o.a.
EEN PHILIPS RADIOTOESTEL
EEN SIMPLEX HEEREN- OF OAMESRIJWIEL of
EEN ZILVEREN HEEREN- OF DAMESHORLOGE
winnen?
Zendt ons dan vóór 1 Mei '37 opgave van zoo
veel mogelijk bestaande Nederlandsche woorden
(oude spelling), die U kunt vormen uit boven
staand opschrift: „Sterkoffie en Sterthee
jubileeren".
Voorwaarden voor deelname:
Voor ieder ingezonden woord moet een sluit-
etiket met klein Sterretje, geknipt van een zak
Sterkoffie of Sterthee, worden bijgesloten.
Ieder woord mag niet meer letters van één soort
bevatten, dan totaal in het opschrift voorkomen:
alle woorden moeten verschillend zijn.
Alle inzendingen moeten ons vóór 1 Mei 1937
franco worden toegestuurd.
Bovendien ontvangt ieder deelnemer, die min
stens 8 woorden en sluit-etiketten heeft inge
zonden, een jubileumgeschenk.
Dit geschenk heeft U direct, want het opschrift
geeft U zoo zonder meer reeds vier van de acht
woorden.
Fa. Sn. Leveit Prins Hendrikkade 26 Amsterdam
Koffie Thee
De N.R.V. afd. Den Helder, waarbij behoo-
ren leden wooonachtig in Anna-Paulowna,
Callantsoog, Wieringen en Zijpe, organiseert
een feestavond op Woensdag 10 Maart in
„Musis Sacrum" voor leden en genoodigden.
Vóór de pauze zal optreden het bekende duo
Kroon met hun Westfriesche voordrachten;
né de pauze optreden van Professor Melorini
en verder zal vertoond worden de film der
N.R.V. gemaakt bij de reis naar Scandi
navië in 1936, waaraan verscheidene Helder
sche leden hebben deelgenomen en de film
gemaakt op verschillende afdeelingstochten,
waarop vele bekende gezichten te zien zijn.
Tijdens het bal uitvoering van Westfrische
boerendansen. U ziet, een avond vol afwisse
ling, waarom een groote opkomst van leden
en genoodigden verwacht mag worden. Zie de
advertentie in dit nummer.
Eiken dag 2 fietsen cadeau.
Om misverstand te voorkomen, verzocht
de N.V. Chocolaterie „Lido" ons mede te
deelen, dat de door haar gisteren per adver
tentie aangekondigde reclame „Eiken dag 2
fietsen cadeau", eerst Zaterdag a.s. ingaat.
Gistermiddag heeft bij het lossen van kolen
aan het stations-emplacement een ongeval
plaats gevonden. Het paard, dat voor den
vrachtwagen van den heer Kikkert gespannen
was, maakte plotseling een sprong zijwaarts,
met als gevolg, dat de heer K. een trap van
het dier tegen het hoofd kreeg.
Het bleek, dat de heer Kikkert een bloe
dende wonde opgeloopen had, en dat genees
kundige behandeling vereischt was.
Het lemoen van den wagen was gebroken.
Het borstje inwrijven met Dampo.
I Pot 50, Doos 30 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
Natuurhistorisch Museum. Elke week:
eiken Woensdagmiddag van 36 uur, eiken
Zaterdagavond van 710 uur, den eersten
Woensdag van elke maand van 810 uur,
den eersten Zondag van elke maand van
35 u.
Zondag 7 Maart.
Musis Sacrum, 8 u. Joodsche Sociëteits
avond.
Woensdag 10 Maart.
Musis Sacrum, 8.S0 u. Feestavond N.R.V.
Vrijdag 5 Mrt.
18.16 uur
VERLOOR ZIJN WERK DOOR RHEU3IA-
TISCHE PIJNEN.
Hoe hfj weer aan den slag kwam.
„Drie jaar geleden leed ik zoo hevig aan
rheumatische pijnen, dat ik nog slechts met
behulp van een stok kon loopen en gedwongen
was mijn werk op te geven. Zonder Kruschen
Salts was ik nooit meer aan den slag geko
men, maar nu voel ik mij weer uitstekend en
kan weer werken. Wie mij 3 jaar geleden ge
kend heeft en mij nu ziet, gelooft niet, dat ik
dezelfde man ben. Ik kan Kruschen niet dank
baar genoeg zijn". w. T.
Rheumatische pijnen ontstaan doordat de
opgehoopte afvalstoffen het organisme ern
stig verontreinigen, waardoor o.a. het kwaad
aardige urinezuur ontstaat, dat de oorzaak
is van de pijnlijke rheumatische zwellingen in
spieren en gewrichten. De zes zouten in Kru
schen Salts verwijderen de afvalstoffen vol
komen langs de natuurlijke kanalen, waar
door Uw bloed wordt gezuiverd en de pijnen
vanzelf zullen ophouden. Kruschen Salts is
uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en
erkende drogisten a 0.40, 0.75 en 1.60
per flacon. Let op, dat op het etiket op de
flesch, zoowel als op de buitenverpakking de
naam Rowntree Handels Mij. A'dam voor
komt. (Adv.)
Het thuiskomende s.s. „J. P. Coen" wordt
Zaterdag a.s. ongeveer te vier uur n.m. te
IJmuiden en ongeveer te acht uur n.m. te
Amsterdam verwacht.
Gedurende de maand Februari werd de lees
zaal bezocht door 1479 mannen en 78 vrouwen,
te zamen 1557 personen. Uitgeleend werden
2637 romans, 1662 kinderboeken en 1567 stu
diewerken, totaal 5866 banden.
De volgende werken zijn aangekocht:
Grijze Uil: De lotgevallen van Sajo en haar
bevervolkje; Kaestner: De verdwenen minia
tuur; Salminen: Katrina; SchaikWilling:
Uitstel van excecutie; Smeding, Alie: Liefde.
Studiewerken:
Angenent: Kent U de Marine?; Bossinade:
Verkeersconflicten; Brouwer: De Spaansche
burgeroorlog; Eipper: Op reis met mensch en
dier; Euwe: Korte theorie van het schaken;
Godefroy: Het verwarmd aquarium; Labber-
ton: In U heb ik gevonden; Loo'n en Euwe:
Oom Jan leert zijn neefje schaken; Pée:
Multatuli en de zijnen; Ridderhof: Practisch
schaakboek; van Schelven: Wat maakt U van
Uw leven?; 's-Gravesande: Sprekende
schrijvers; Sikemeier: Elise van Calcar
Schiotling; Tizian: Gemalde und Zeichnungen;
Wierink: Het ornament
Geschenken.
Feith: Dick en ik; Conrad: Der Geheim
agent; Galsworthy: The pigeon. Lijst der
aardrijkskundige namen van Nederland;
Muller: Jaarboek voor berechtingen en
reclasseering 1937; Statistiek van de Ned.
Koopvaardij dienst en de scheepsrampen;
Bruining: Vrijzinning Christendom en staats
zaak; Bruining: Geloof, hoop, liefde; Bruining:
In 't licht van het Vrijzinnig Christendom;
God is liefde (broch. van de Rozekruizers)
40 jaren spoor en mijnen in Zuid-Limburg,
1896—1936.
Naar het Engelsch bewerkt door
34)
Na de lunch begon het weer te regenen.
Dat bracht haar op de gedachte, dat ze nog
iets aan haar regenmantel moest repareeren
en ze ging naar haar slaapkamer om hem
te halen. Ze vond hem echter niet. Ellen had
klaarblijkelijk vergeten den mantel van haar
oude kamer te halen. Hij moest nog in de
groote kast tegenover de deur hangen.
Ze draaide het licht aan, toen ze de kamer
binnenkwam; de zaklantaarn van Julian lag
op het tafeltje naast het bed. Die kwam haar
goed te pas, want de kast was donker en toen
ze haar geopend had, liet ze het licht er in
schijnen. Ze vond den regenmantel, maar ter
wijl ze hem van den haak nam, was er iets,
dat haar aandacht trok. Ze hief de zaklan
taarn op en liet het schijnsel in het uiterste
hoekje spelen.
Ze had daar iets zien glinsteren, en nu ont
dekte ze aan een kleerenhaak een klein
plukje rood haar.
Zjj twijfelde er niet aan, of dat haar was
van Jenny. Maar hoe kwam het daar in dien
hoek van de kast? Haar verbazing ging plot
seling over in verontwaardiging. Het was dan
toch Jenny geweest, die al djp streken had
Uitgehaald! Jenny moest zich *S nachts in die
kast verstopt hebben, en er in het donker
uitgekomen zijn, om de tusschendeur te ope
nen wanneer ze gesloten was en te sluiten,
wanneer ze open stond. Was Jenny niet goed
bij haar verstand?
Amabel stak de hand uit en trok aan het
plukje haar. Het zat stevig aan den haak en
was sterk; het gewicht van den regenmantel
op haar arm hinderde haar; haar hand glipte
uit en ze greep naar den haak om zich staan
de te houden. Toen haar gewicht er op neer
kwam, bewoog de haak; een gedeelte van het
paneel scheen verschoven te zijn; er was een
kier zichtbaar, een centimeter of vijf van
links van den haak.
Amabel liet haar mantel vallen en trok
aan den haak. Die draaide eenigszins moei
lijk rond, de kier werd wijder en daarna
schoof het paneel vanzelf verder.
Amabel stond voor een nauw, donker
poortje en keek in de zwarte ruimte daar
achter. Het scheen een doorgang te zijn door
den muur achter de kast. Vaag herinnerde
zij zich, dat miss Georgina eens gesproken
had over een oude schuilplaats uit den tijd
der geloofsvervolgingen. Zoo zwak was die
herinnering, dat zij het zich niet herinnerd
zou hebben, als nu dit toeval zich niet had
voorgedaan.
Langzaam ging zij vooruit tot zij in de
opening stond. Bij het licht van de zaklan
taarn zag z(j een trap, steil en uitgesleten.
Plotseling hoorde zij beneden zich in het
duister een geluid. Onwillekeurig draaide zij
de lantaarn om en hield die tegen haar klee-
ren. Er was iemand onder aan de trap en die
iemand kwam naar boven.
Amabel wenschte, dat zij maar onmiddel
lijk heen was gegaan, toen zij het geluid
hoorde. Dan was zjj nu al weer veilig in haar
kamer geweest met het licht aan en zij had
Jenny kunnen roepen. Of nee, het moest
Jenny zijn, die de trap opkwam, of was zij
het niet?"
De voetstappen kwamen dichterbij en in
een natuurlijke reflexbeweging strekte zij
beide handen uit, als om de ongeziene ge
stalte terug te drijven. In haar onwillekeurig
gebaar vergat ze de zaklantaarn; de licht
straal schoot door het donker en toonde haar
een gelaat, dat naar boven staarde, gelijk zij-
zelve naar beneden keek, een bleek ge
zicht in een omlijsting van rood haar het
gezicht van Jenny.
Een seconde later was Amabel met wild
kloppend hart achteruit gestapt, had het pa
neel toegeslagen en den haak omgedraaid. Zij
viel bijna over haar vergeten regenmantel,
raapte dien werktuigelijk op en stapte de ver
lichte slaapkamer in. Daar greep de volle
schrik haar aan, en zonder te weten wat zij
deed, rende ze de gang in, naar de trap. Zij
wilde zoo ver mogelijk weg van de donkere
kast en het gangetje daarachter.
Met haar voet op de bovenste trede bleef
zij staan. Beneden in de gang stond Jenny
met den rug naar haar toe het olielampje
aan te steken. Amabel was als versteend. Ze
zag Jenny het glas weer op het lampje zetten
en de pit opdraaien. Jenny scheen lang werk
te hebben met de lamp. Toen ze eindelijk
klaar was, trok zij een stofdoek uit de la en
wreef er de tafel mee af.
Amabel kon die langzame bewegingen, die
onzekerheid niet langer verdragen. Ze riep
„Jenny", op scherpen, drogen toon, en Jenny
keerde zich om met den stofdoek in de hand.
Het was Jenny en niemand anders.
„Riep u, mevrouw?" vroeg ze.
Amabel zei het eerste wat haar voor den
mond kwam. een onberedeneerde uiting van
haar angst om alleen te zijn.
„Als er soms iemand komt, laat dan maar
boven."
Toen ging ze snel naar de zitkamer.
Daar bleef ze een volle minuut staan na
denken met de oogen op de deur gericht.
Daarop deed ze de deur dicht en begon haar
regenmantel te repareeren. Het kostte haar
moeite, zoo beefden haar vingers, en toen de
schrik afnam, groeide haar verwarring. Ze
dacht dat ze Jenny de geheime trap achter
de oude kast had zien opkomen, en direct
daarna had ze Jenny in de hall beneden met
de lamp bezig gezien. Het was niet mogelijk,
het kón eenvoudig niet! De persoon in de
hall was Jenny. Wie was dan die andere?
Zij herinnerde zich het verhaal van Agaath.
Die had Jenny midden in den nacht op den
drempel tusschen de twee kamers zien staan!
Het was één en al beklemmend mysterie...
Toen gingen Amabel's gedachten uit naar
Julian met een zoo hevig verlangen, dat ze
zich nauwelijks kon bedwingen om niet met
een het huis te verlaten en aan het station
netje op zijn terugkomst te wachten. Het was
pas half vier. Het zou nog minstens drie uur
duren, voor hij terugkwam. Het vooruitzicht
van deze drie uren in dit huis drukte als een
zwaarder last dan die van zes maanden te
voren ooit gedaan had.
Het geluid van een aanrijdende auto stoor
de haar gepeins. Er werd gebeld en ze hoorde
Jenny door de hall gaan! Zij vroeg zich af
wie de bezoeker kon zijn, maar het was een
opluchting voor haar, dat ze gezelschap zou
hebben, wie het dan ook mocht zijn.
Een oogenblik later kwam Bronson binnen,
glimlachend en joviaal.
„Neen, laat u geen thee brengen. Ik kan
maar even blijven. Heusch, mevrouw Grey, in
een minuut ben ik klaar. Ik heb thuis nog
verschillende zakelijke aangelegenheden af te
handelen, maar ik heb Angela beloofd even
bij u aan te gaan. U. weet dat ze weer
thuis is?"
„Ja, ik zag haar van het station komen. IX
zult wel blij zijn, dat ze weer thuis is."
„Dat spreekt vanzelf! En mijn bezoek staat
in verband met Angela's thuiskomst. Ze wil
morgen een soort theefuif geven, waarbij we
allemaal weer jong moeten worden en kinder
achtige spelletjes doen. U komt toch ook, is
't niet? En miss Miller natuurlijk? En mijn
heer Forsham, die logeeren toch bij u?"
„Ik weet niet of ik wel kan," antwoordde
Amabel met een lichte aarzeling.
Bronson schudde het hoofd.
„Kom, kom, mevrouw Grey, ik kan heusch
geen weigering aannemen. We rekenen spe
ciaal op u, omdat u zelf een dochter hebt:
dus u zult die nieuwe spelletjes van de jon
gelui wel kennen, Angela heeft haar hart ge
zet op die spelletjes ze beweert, dat het
de groote mode is tegenwoordig om een ge
zelschap prettig bezig te houden. Er was er
één bij, dat ik heel leuk vond. Angela heeft
geprobeerd het mij uit te leggen, maar ik
weet niet zeker, of ik het goed onthouden
heb. Misschien kunt u me helpen, het is een
schrijf spelletje."
Terwijl hij sprak, ging hij naar het bu
reautje.
„Mag ik even? Ik wou eens probeeren of ik
het nog kan."
Zonder haar antwoord af te wachten, nam
hg de bloc-note, die op het blad van de
schrijftafel lag en een pen, en schoof zijn
stoel wat dichter naar Amabel, met het pa
pier op de knie.
„Het is zóó: ik schrijf eerst een zin en dan
schrijft u er een."
(Wordt vervolgd.)