Holland slaat Zwitserland
Een verdiende 2-1 zege
scoren
Bakhuys en Vrauwdeunt
De meening van
anderen.
Het ivös een matige wedstrijd
Het wedstrijdverloop.
Bakhuys doelpunt
De tweede helft.
Hollands tweede
punt.
doel
De meening van
scheidsrechter Boekman
S i ?proe™3.
Een Zwitsersch doel
punt
A.s. Zondag eerste ronde
K.N.V.B.-beker
Om het kampioenschap
van Nederland
Voor de dertiende maal hebben de ver
tegenwoordigende voetbalelftallen uit Zwit
serland en Nederland elkander gisteren
bestreden, en wel in het Olympisch Stadion
te Amsterdam. Wie al met eenige angst
dezen strijd had tegemoet gezien wegens
de aan het cijfer dertien toegeschreven on
gunstige vooruitzichten, is wel bedrogen
uitgekomen, want wederom is een overwin
ning den Oranjemannen ten deel gevallen,
een overwinning, die deze maal bevochten
werd in een wel heel vreemde, maar daar
door juist karakteristieke omgeving, van
een Stadion in staat van uitbreiding en een
terrein, dat aan alle zijden door sneeuw-
bergjes was omgeven.
De Blauw-Wit-jongens staan opgesteld. Een
hartelijk gejuich, de Zwitsers betreden het veld
in het hagelwitte tenue, en terstond weerklinkt
het Volkslied van onze gasten, zoo'n bekend en
melodieus volkslied, op de wijze van het „God
save the King", dat zich er toe leent om door
de Nederlanders te worden meegeneuried.
Maar gezongen wordt er, wanneer, na het bin
nenkomen van de Oranjemannen, met Van
Heel voorop, en in hun midden de jubilaris
Joop van Nellen, die vandaag zijn vijfentwin
tigsten wedstrijd in de Nederlandsche elftal
club speelt, het Wilhelmus wordt gezongen,
waarbij de Zwitsers, die inmiddels zich gaan
„lostrappen", onbewegelijk in de houding blij
ven staan. De groote verrassing wordt dan aan
het publiek kond gedaan. Wat men niet ge
hoopt of gedacht had, wordt dan toch nog
werkelijkheid: onze populaire middenvoor, Bep
Bakhuijs, die vorige week in den competitie
wedstrijd van H.B.S. leelijk aan den enkel ge
blesseerd, en reeds uitgeschakeld voor deze
ontmoeting, zoozeer, dat zijn plaatsvervanger
Charles Lungen reeds gereed stond, heeft te
elfder ure toch nog verlof gekregen om uit te
komen. En dat 't uitkomen van Bakhuijs voor
hem niet bezwaarlijk is geweest, heeft hij wel
duidelijk tijdens den strijd gedemonstreerd. Het
eerste Hollandsche doelpunt kwam van zijn
voet en al was hij wellicht niet „de oude", zijn
meespelen was voor de voorhoede ongetwijfeld
een grooten steun. Wilders daarentegen bleek
niet volkomen goedgekeurd wel een teleur
stelling voor dezen Blauw-Witter die te Dus-
seldorf zoo'n fraai debuut heeft gemaakt
zoodat de L.O.N.G.A.-man Van den Hoven
thans als tweede nieuweling, na Vrauwdeunt,
de Oranjeploeg mocht aanvullen.
Het zwakke punt in het Nederlandsch elftal
lag in de verdediging, waarin de invaller, men
versta ons goed, wij schrijven invaller Van den
Hoven, niet voldaan heeft. Vooral in de tweede
helft deed hij minder goede dingen. Zijn op
stellen was verkeerd, hij aarzelde met aanval
len, hetgeen voor een back altijd fataal is en
met een meer doortastende voorhoede tegen
over zich zou dat ook inderdaad het geval zijn
geweest. Het gevolg van dit onzekere punt
onzer achterhoede was, dat ook de andere
spelers uit hun gewone doen raakten. Calden-
hove, die een der weinige uitblinkers was,
moest veel op rechts bijspringen, de midden
linie trok zich sterk in verdedigende positie
terug, zoodat er vaak groote gapingen tus-
schen deze lijn en de voorhoede ontstonden. De
binnenspelers, Vrauwdeunt en Van Spaendonck
moesten haast altijd den bal gaan halen, ter
wijl door het uitstekende dekken der Zwitser-
sche halflinie en achterhoede onze voorhoede
spelers toch al de grootste moeite hadden een
goeden aanval op te zetten. Vanzelfsprekend
zochten de onzen het weer in het lange spel,
afgewisseld met korte combinaties, doch Wels
en Van Nellen wisten zich, al weer door het
uitstekende dekken van de Zwitsersche half-
spelers, zich slechts zelden vrij te spelen.
Daar kwam nog bij, dat Van Spaendonck
lang niet zijn vorm van Dusseldorf heeft kun
nen benaderen, zoodat Wels het dit keer al
heel moeilijk heeft gehad. Vrauwdeunt opereer
de wel aardig tusschen de linies, was een goede
verbindingsspeler, bouwde de aanvallen keurig
op en kwam er vooral in de tweede helft uit
stekend in. De vleugel Van NellenVrauw
deunt was dan ook beter dan die op rechts.
Een fout echter in onze voorhoede was, dat
men het vaak en te veel in individueel werk
zocht en haast niemand ontkwam daar aan.
Wels uitgezonderd.
Daardoor ook kwam er van een vlot snel
samenspel niet veel terecht en het meest op
merkelijke is wel, dat het aantal goed gerichte
schoten op het doel van Bizzozzero te tellen is
geweest. Wat de Zwitsersche ploeg betreft,
haar spel droeg geheel het stempel van het
Centraal-Europeesche voetbal, zooals de
Tsjechen, Oostenrijkers en Hongaren het
demonstreeren. Het korte, vlotte, technisch
zeer hoogstaande spel, ver doorgevoerd, maar
door de Zwitsers te onzuiver gespeeld, om
tegen onze verdediging welke n.b. een heel
zwakke plek had nog succes te hebben.
Tegengevallen zijn de Zwitsers niet. De voor
hoede was het minst sterke deel van de ploeg,
al heeft Xam Abegglen weer prachtig werk
laten zien. Maar schieten kon deze Zwitser
sche voorhoede niet. Die rechtsbuiten heeft
voor de rust wat kansen daarvoor gehad.
Het is vijf minuten over half drie, als het
sein voor den aftrap wordt gegeven. Van Heel
heeft de loting gewonnen en de elftallen heb
ben zich als volgt opgesteld:
Halle
(Go Ahead)
Van den Hoven Caldenhove
(Longa) (D.W.S.)
Paauwe
(Feijenoord)
Bakhuijs
(H.B.S.)
Wels
(Unitas)
Anderiessen
(Ajax)
Van Spaendonck
(Neptunes)
Van Heel
(Feijenoord)
Vrauwdeunt
(Feijenoord)
Van Nellen
(D.H.C.)
G. Aebi Bickei
(Servette) (Grasshoppers)
Abegglen Frigerio Karcher
(Grashoppers) (Voung Fellows) (Luzern)
P. Aebi Vernati Guinchard
(Young Fellows) (Grasshoppers) (Servette)
Gobet Lehmann
(F.C. Bern) (Lausanne)
Bizzozzero
(Lugano)
Na den aftrap door Frigerio blijft de bal
eenigen tijd in het middenveld, hij verdwijnt
meermalen over de zijlijnen. Dan komen de
Zwitsers tot hun eersten aanval, maar veel
beteekenis heeft die niet en Karcher moet den
bal over de achterlijn bij het Nederlandsche
doel laten gaan. Opnieuw trekken de Zwitsers
naar voren en Halle kan een voorzet onder
scheppen. Onze tegenstanders dringen wat op
en wij wachten op den eersten Nederlandschen
aanval. De rechtsbuiten Bickei krijgt het leer
in buitenspelpositie en schiet: Halle stopt het
schot op hetzelfde oogenblik, dat de scheids
rechter voor buitenspel fluit. Wat later schiet
dezelfde Zwitser uit een voorzet van Aebi
over het doel.
Intusschen heeft Bakhuijs, die aanvankelijk
als rechtbinnen was opgesteld, de middenvoor
plaats weer ingenomen en dan zien wij ein
delijk, na zes minuten spelens, den eersten
goeden Nederlandschen aanval. Van Nellen
brengt den bal op en geeft over aan Vrauw
deunt, die schiet: Bizzozzero stopt het schot
gemakkelijk.
Dan blijkt al, dat de Zwitsers, die overigens
zeer goed samenspelen, dat combineeren al te
lang doorzetten: als Bickei den bal in goede
positie krijgt, geeft hij nog over in plaats van
zelf zijn kans tot schieten waar te nemen.
Na eenig geharrewar kan de Nederlandsche
achterhoede dan ruim baan maken. Een door
Wels opgezette aanval strandt op buitenspel.
Een kopbal van Bakhuijs wordt door Bizzoz
zero onschadelijk gemaakt. De Nederlandsche
middenvoor leidt verschillende aanvallen zelf
in. Dan ontstaat een gevaarlijke situatie voor
ons doel, als de Zwitsersche rechtsbuiten
langs het doel plaatst en Halle misgrijpt.
Gelukkig kan Van den Hoven nog redding
brengen.
Het lichte overwicht, dat de Zwitsers aan
vankelijk hadden, is thans verdwenen. Het
lijkt of onze spelers wat meer met het veld
vertrouwd zijn geraakt, het samenspel vlot
wat beter en er zit meer kracht achter de
aanvallen.
Na dertien minuten brengt een dezer
aanvallen succes. Door uitstekend werk
van Vrauwdeunt en Bakhuijs beiden ont
staat het eerste doelpunt. De kleine
Feijenoorder, die evenals Van Spaendonck
in teruggetrokken positie speelt, ziet, dat
Bakhuijs vrij staat: er volgt een prach
tige throughpass en onze middenvoor lost
een zeer hard schot. De bal verdwijnt via
de handen van Bizzozzero in den uitersten
hoek van het doel (10).
Zoo heeft Bakhuijs reeds in het eerste
kwartier bewezen, dat het geen ongelukkige
gedachte geweest is, hem toch nog op te
stellen.
Het publiek is vergenoegd: het heeft een
Hollandsch doelpunt gezien en vraagt om een
herhaling. Maar eerst komen de Zwitsers aan
het woord en Caldenhove moet redding bren
gen. Dan tijgen de onzen weer ten aanval,
maar de Zwitsersche verdediging laat zich
allerminst overrompelen. Vrauwdeunt krijgt
een klein kansje, doch schiet over. Wels, die
het niet al te gemakkelijk heeft, doordat Van
Spaendonck vrij zwak speelt, brengt den bal
verschillende malen op om hem daarna voor
het doel te plaatsen, Vernati, Lehmann en
Gobet laten onze voorhoede echter weinig
vrijheid, terwijl de beide vleugelhalfs, Quin-
chard en Aebi, onze buitenspelers zeer goed
bewaken. Toch kan Nederland een hoekschop
forceeren, die het Zwitsersche doel in gevaar
brengt, het reddende been ontbreekt echter
niet.
De Zwitsersche voorhoede heeft inmiddels
niet stilgezeten. Eens schiet Abegglen na een
goeden aanval naast en dan vangt Halle een
gevaarlijk afdrijvenden bal. Onze tegenstan
ders blijven overigens lang samenspelen en
het schot der voorhoede is weinig gevaarlijk.
Aan de andere zijde van het veld mislukt
een aanval van Bakhuijs, doordat hij komt te
vallen. Het gladde veld heeft daaraan zeker
schuld, want als Van Nellen wat later den
bal van zijn middenvoor heeft gekregen, glijdt
hij bij de hoekvlag uit. Die gladheid maakt
ook de balbehandeling moeilijk en zoo krijgen
wij verschillende mistrappen en een minder
juist plaatsen te zien.
Daardoor en verder, doordat er niet zeer
fel wordt gespeeld, volgt een periode van wei
nig belangwekkend spel. Bij de Zwitsers is
het element van verrassing vrijwel uitgeslo
ten, doordat zij hun kleine samenspel blijven
handhaven en elkander tot in het strafschop
gebied de eer van het schot blijven gunnen,
met het gevolg, dat het meestal niet eens tot
een schot komt. BfJ het Nederlandsche elftal
merkt men niet veel van de beroemde en
gevreesde geestdrift: de spelers nemen het
nog al rustig en hebben natuurlijk ook met
de moeilijkheden van het veld te kampen.
Dan even een opflikkering: een zeer fraaie
aanval, waarin Vrauwdeunt, Wels en Van
Spaendonck een aandeel hebben: Bizzozzero
werpt zich moedig op den bal en zoo blijft
ook deze aanval zonder resultaat. Onmiddel
lijk daarna krijgt Halle het te kwaad: een
voorzet van Bickei wordt door Aebi ingescho
ten. Halle slaat het leer in het veld terug voor
de voeten van Aebi, die dan echter naast
schiet.
De Zwitsers doen hun best om nog voor de
rust den gelijkmaker te scoren: zij krijgen een
hoekschop te nemen, doch daarbij blijft het.
Karcher wordt blijkbaar wat ongeduldig en
probeert het met een ver schot, waarmede
Halle geen mpeite heeft. In den Nederland
schen aanval ontbeert Bakhuijs den steun vart
Van Spaendonck, doordat die niet altijd even
snel zijn plaats inneemt.
In de laatste minuten zijn de Zwitsers het
meest in den aanval. Eens bederven zij een
kans door te hard naar voren te spelen. Halle
moet nog ingrijpen om een zeer moeilijken bal
tot hoekschop te verwerken. Holland krijgt
een vr(jen schop in het midden van het veld
te nemen. Ook deze levert al niets op en zoo
komt de rust met een kleinen voorsprong voor
het Nederlandsche elftal.
Het begin van de tweede helft doet ver
moeden, dat er wat meer vuur in den wed
strijd zal komen. Na een eersten mislukten
aanval komen de Zwitsers voor het Neder
landsche doel en Frigerio lost een hard en
laag schot, dat Halle vallend nog juist tot
hoekschop kan stompen. Dit was een van de
zeer weinige goede schoten, die wij in deze
ontmoeting te zien kregen.
En dan, na drie minuten, krijgen de
toeschouwers opnieuw reden tot juichen.
Bakhuijs speelt den bal vrjj en geeft door
aan Van Spaendonck, die aan de bewaking
van den achterspeler weet te ontkomen
en op doel schiet: wel stopt Bizzozzero,
maar de bal springt terug in het veld,
waar Vrauwdeunt hem opvangt en hoog
in het Zwitsersche doel plaatst. De voor
sprong van Nederland is tot 20 ver
groot
Het blijkt echter al spoedig, dat het spel
peil in deze tweede helft, dat van vóór de
rust niet zal overtreffen. Zoowel aan Neder
landsche als aan Zwitsersche zijde zijn de
aanvallen niet krachtig genoeg, om de doelen
in ernstig gevaar .te. brengen. Karcher lost
opnieuw, nadat een vorige Zwitsersche aanval
door buitenspel is onderbroken, een ver schot.
Dan worstelt Bakhuijs zich langs drie spelers,
maar een vierde maakt een einde aan zijn
opmarsch en ontneemt hem den bal.
De Nederlandsche middenlinie, die tot dus
verre dicht voor eigen doel heeft gespeeld
dringt dan naar voren en het gevolg is, dat
eenige aanvallen worden opgezet. In het
strafschopgebied echter is het mis. Ook nu
staan P. Aebi en Guinchard steeds zeer goed
opgesteld, zoodat zij menigen aanval der
onzen tot vruchteloosheid doemen.
In de Nederlandsche verdediging is de rus
tig en beheerscht spelende Caldenhove een
zeer sterke plek. De DWS-speler zet Frigerio
die gevaarlijk komt aanstormen, schaakmat
en daarna kan hij weer redding brengen als
de Zwitsersche voorhoede al samenspelende
tot vlak voor ons doel is genaderd. Na een
kwartier lost van Nellen een hard schot op
doel: de bal snort echter over de lat.
Van eenig overwicht in het veld kan in dit
tijdvak niet gesproken worden. Het spel golft
heen en weer en meestentijds zijn de verde
digingen de baas. Na eenige Nederlandsche
aanvallen komen de Zwitsers een tegenbezoek
brengen. Karcher lóst, uit een voorzet van
Bickei, een schot, dat door Halle gestopt
wordt. Bij een volgende gelegenheid schiet
een der Zwitsers over ons doel en bij een ge
vaarlijke doelworsteling komt Caldenhove tus
schenbeide.
De Zwitsers worden er zich van bewust,
Oppassen voor België!
BelgiëNederland, begin April te
Antwerpen, is de eerstvolgende wed
strijd van ons internationale program
ma. De internationale scheidsrechter,
de heer H. Boekman, heeft onlangs de
ontmoeting BelgiëFrankrijk geleid,
die door de Belgen met 31 gewonnen
werd. De heer Boekman kon ons nu
tusschen spel en spelers van België
Frankrijk en NederlandZwitserland,
eenige interessante vergelijkingen geven
De heer Boekman wond er geen
doekjes om en vertelde ons, dat hij het
één van de slechtste wedstrijden van hei
Nederlandsche elftal uit de laatste jaren
vond. Onze middenlinie sloot te weinig
aan bij de voorhoede, het tempo was te
traag en er werd met weinig wilskracht
gespeeld. De Zwitsers waren hem tegen
gevallen en vooral het spel in de breedte
ïoemde de heer Boekman een onjuiste
opvatting.
En wat heeft die rechtbuiten kansen
gemist!
BelgiëFrankrijk was z.i. een betere
wedstrijd geweest. Zooals de Belgen
toen in de laatste 25 minuten hebben
gespeeld, daar zou dit Nederlandsche
elftal tegen verloren hebben. Wij zullen
in April een ander spel moeten ontwik
kelen als vandaag. Nu is het een feit,
het type spel. dat de Belgen ontwikke
len, ligt ons beter en een wedstrijd
tegen de Belgen zet ook de spelers tot
grootere daden aan dan deze ontmoe
ting tegen de Zwitsers. Maar nu zal het
de volgende maand te Antwerpen op
passen worden.
dat zij haast moeten maken, hun ac^h°^'r'
tracht tot aanvallen te stimuleeren door naa
voren te dringen, doch de Nederlandsche ver
dediging en middenlime verplaatsen het spe
weer Dat wil echter niet neggen dat ons
elftal in de meerderheid komt. Integendeel,
het Nederlandsche spel wordt wat sloome^en
hier en daar moeten onze spelers het m duels
tpo-pn de feller spelende Zwitseis aile„g
Vooralsnog is overigens ook Zwitserland met
gevaarlijk. Het samenspel tusschen 0001^
doo^Paa^vO'veOtOmOOrwij?'Caldenhove er
heeft geen resultaat, en even later scMet de
Zwitsersche voorhoede over Ha»es doel. Da
weer een oogenblik, waarin tot uiting komt,
hoe weinig schotvaardig de Zwitser*J
Abedelen krijgt den bal weer in behooriijke
geeft hij toch weer over. Een fevaar'^e
situatie ontstaat voor het Nederlandsche do,
doch Halle weet .den bal onder een paar val
lende spelers weg te grabbelen.
De Zwitsers doen dan wat zij kun
althans de eer te redden. Bijna heeft «f"e_
dan een doelpunt op zijn geweten, als Frig
rio een hard schot inzendt, waarnaar onze
doelverdediger geen hand uitsteekt. H j
blijkbaar van oordeel, dat de bal
doel zal gaan, maar het schot ketst
deklat in het veld terug.
De Zwitsers slagen er zoowaar in, een
tegenpunt te maken. Vier minuten voor
het einde komt het tot een verwarde
doelworsteling voor het Nederlandsche
doel: Abegglen ziet zijn kans schoon en
doelpunt van dichtbij (2 1),
Het is duidelijk, dat onze ploeg nu nog
moet oppassen, wil zij zich in de laatste mi
nuten de overwinning niet nog laten ontgaan.
Bakhuijs probeert er alleen vandoor te gaan,
maar hij brengt het niet ver. En opnieuw be
dreigen de Zwitsers ons doel. Caldenhove
trapt over de zijlijn om den aanval te onder
breken. Bij een volgenden Zwitserschen aan
val loopt Halle snel uit en grijpt het leer weg
voor de aanstormende Zwitsers. Terwijl het
leer dan boven het middenveld zweeft, geeft
scheidsrechter Baert het eindsignaal. Neder
land heeft den wedstrijd tegen Zwitserland
met 21 gewonnen.
Zondag a.s. wordt de eerste ronde
om den K.N.V.B.-beker gespeeld. Voor
zoover het de clubs uit ons district be
treft, luidt het programma als volgt:
H.R.C. (2)B.K.C. (4).
Schagen (4)O.S.V. (2).
N. Niedorp (4)Jan Hanzenkwar-
tier (4).
Alcmaria ((2)M.F.C. (4).
Alkmaarsche Boys(3)—Beverwijk(3).
Succes (3)Zilvermeeuwen (4).
D.T.S. (4)Zaanlandia (4).
West-Frisia (2)Oranjezwart (4).
De cijfers tusschen haakjes geven de
klasse aan, waarin de betreffende club
uitkomt.
Na afloop hebben wij enkele Nelerlandsche
Zwitsersche officials verzocht hun meening
over spel en spelers te willen zeggen.
Otto de Vries.
De heer O. de Vries, voorzitter der tech
nische commissie van den K.N.V.B., vond het
een zeer matigen wedstrijd. Hij had een
groote gaping tusschen de halflinie en de voor
hoede geconstateerd, waardoor het spel van
het Nederlandsche elftal niet zoo tot zijn recht
kwam als in vorige wedstrijden. Bakhuys heeft
voldaan, het was een waag hem op te stellen,
dat geef ik toe. Caldenhove heeft prima ge
speeld, Van den Hoven viel tegen. De beste
speler bij de Zwitsers was Xam Abegglen,
nog altijd een der pijlers van het team.
Herberts.
De Zwitsers zijn niet tegengevallen, aldus
de voorzitter van de Keuze-commissie, de heer
H. W. H. Herberts. Maar de kou, die is niet
goed voor onze spelers geweest. Het heeft hen
geremd in hun bewegingen en het komt mij
voor, dat die koele atmosfeer ook het inner
lijk vuur doofde, er werd niet met overtuiging
gespeeld, vreugde in het spel ontbrak. De
laatste 10 minuten zaten wij hem nog te knij
pen. Maar het Zwitsersche spel, in het veld
zoo goed uitgevoerd, stierf voor doel in
schoonheid. Bakhuys is begonnen met zich
geheel te geven, deed het echter, vooral na
de rust, wat kalmer aan. Weer zijn intusschen
reservespelers geprobeerd in een internatio
nalen wedstrijd. Gefaald hebben zij niet en ze
ker Vrauwdeunt niet, maar Van den Hoven
blijkt nog geen voldoende routine t? hebben.
Geheel tevreden ben ik niet over hem, aldus
drukte de heer Herberts zich voorzichtig uit.
Bij de Zwitsers vond ik Xam Abegglen, Fri-
~erio en Vernati de besten.
Triebel.
De heer F. G. Triebel, lid der Keuze-com
missie, achtte Van den Hoven het zwakke
punt in ons elftal. En even positief was zijn
opinie over Caldenhove. Op hem drijft onze
verdediging. De ware overtuiging ontbrak bij
beide ploegen. Van Spaendonck kan beter hij
was zenuwachtig, hetgeen van invloed op 'ziin
spel is geweest.
Karei Lotsy.
De Zwitsers hebben Tsjechisch gespeeld
aldus de heer K. J. J. Lotsy. Het was steeds
het korte samenspel, zonder afwisseling
Overigens een ontmoeting, die gauw zal wor'
den vergeten. Caldenhove heeft veel aanvul
lend werk op rechts moeten doen de half
linie durfde niet naar voren te komen door
het zwakke punt in de verdediging De fout
van Van den Hoven is, dat hij zich' niet goed
opstelt, hij voelt niet het moment aan waar
op hij moet ingrijpen. En dan wordt een back
zoo gepaseserd. Het was een middelmate
wedstrijd. Bij de Zwitsers was het dekken
goed verzorgd. Vernati, de spil, was uitste
kend Bakhuys goed maar niet op volle kracht
Van 'spaendonck minder dan tegen Duitsch-
land te Dusseldorf.
De meening van scheidsrechter Baert.
Scheidsrechter Baert was van meening, dat
bii de Nederlanders Van Heel, bij de Zwitsers
G Aebi de beste was. De wedstrijd was fair,
maar niet bepaald schitterend.
Teen een in dezen vorm spelend Nederland
heeft" het Belgische elftal een groote kans op
de overwinning, maar voegde de heer Baert
er aan toe Hollanders zullen dan wel iets
anders laten zien. Zij maken nu den indruk
van een ploeg, die zich van de zege verzekerd
achtte.
N.H.V.B,
1 D:
2 F:
3 F:
4 H:
7 Maart.
HRC 4JVC sch. niet opgek.
ZeemachtPetten O-^-i
Helder 4Watervogels 2 O—5
Helder 6Cocksdorp I—5
(Cocksdorp kampioen).
Petten 2Succes 4 12—(j
Adsp. R: HRC b—Helder a 0—8
Eerste Klasse D.
Petten heeft Zondag in Den Helder niet
10 van Zeemacht gewonnen en daardoor
revanche genomen op de destijds thuis gele
den 6—3 nederlaag. Maar hier ging het om
meer dan de revanche. Petten heeft zich door
deze overwinning voor alle eventualiteiten ge
vrijwaard. Het zal toch raar moeten gaan yyii
een aantal van 15 punten onvoldoende zijn.
Zeemacht is intusschen nog steeds hekke-
sluiter, al is lang niet gezegd, dat ze het zal
blijven. Ze heeft nog 5 maal te spelen en de
doelcijfers wijzen er op, dat ze niet zoo zwak
is als haar puntental doet vermoeden. Een
groot element van onzekerheid aangaande de
sterkte van dit elftal is altijd nog dat men
niet steeds over de beste spelers kan beschik
ken. Dit is niet alleen voor Z. onpleizièrig,
maar de andere ploegen hebben ook gerégeld
rekening te houden met dit feit.
Bij HRC 4JVC is de scheidsrechter niet
opgekomen.
Vierde Klasse H.
Petten 2 maakte thuis Succes 4 in. Niet
minder dan een dozijn doelpunten zagen de
supporters hun blauwhemden scoren! Het
schijnt de P.-reserves ernst te zijn met hun
plannen. Ze zullen echter niet zonder slag of
stoot kampioen kunnen worden. Wij verna
men, dat Wieringerwaard 2, dat theoretisch
evengroote kans maakt als P., eenige verster
kingen heeft gekregen. W. zal echter haar
wedstrijdachterstand eerst in punten om moe
ten zetten, alvorens we haar kansen naar
waarde kunnen schatten. Ze krijgt echter zoo
wel Petten 2 als Callantsoog nog thuis.
Gisteren is het programma van de competi
tie tusschen de afdeelingskampioenen van den
Koninklijken Nederlandschen Voetbalbond om
het kampioenschap van Nederland vastgesteld.
Het programma luidt:
14 Maart: AjaxGo-Ahead en Be-Quick—
Feijenoord.
21 Maart:
P.S.V.
29 Maart:
11 April:
Feijenoord.
18 April:
Ahead.
25 April:
Feijenoord.
9 Mei:
—P.S.V.
16 Mei:
Go-Ahead.
23 Mei:
oord.
30 Mei:
P.S.V.
6 Juni:
P.S.V.Ajax en Go-Ahead—
P.S.V.Be-Quick.
Feijenoord—Ajax en Go-Ahead—
AjaxP.S.V. en Be-QuickGo-
Be-QuickAjax en P.S.V.—
Go-AheadBe-Quick en Feijenoord
AjaxBe-Quick en Feijenoord
P.S.V.Go-Ahead en AjaxFeijen-
Go-Ahead—Ajax en Be-Quick—
Feijenoord—Be-Quick.
BKC-NIEUWS.
De deelname aan het I'aaseh-
tournooi.
Een elftal BKC-junioren, waarin Blok, We-
beling en Van Wees van het eerste elftal,
speelde Zondagmorgen een oefenpartijtje te
gen een Wieringerwaard-combinatie, waar
in de eerste elftallers M. Schenk, M. Blaau-
oer en J. van Ham uitkwamen. Het was een
kalm wedstrijdje waarin af en toe aardig spel
werd geleverd, doch zonder geestdrift en ernst.
lok b.v. stond nu eens back, dan weer mid-
voor of rechtsbuiten. Wieringerwaard had een
aaidige verdediging, welke met ernst werkte
en waarvan de rechtsback blijk gaf, dat zijn
in rede in het tweede elftal een versterking
zal zijn.
De B.-verdediging was tamelijk slecht en
zoo kon Wieringerwaard, vooral dank zij het
pittige spel van den hoopvollen Oostindië, een
zege boeken. Hoe vriendschappelijk het
onder des heeren Winter's leiding toeging, be
wijst wel het feit, dat 2 BKC-ers met een
mif!f\Zakdoek om metWieringerwaard
eden, omdat de Pauwestedelingen met 9
man waren verschenen!
A.s. Zondag speelt BKC 1 te Den Helder.
nnh„,WaS we' een er£c optimist, die ons wilde
hnhK ren m kom, kom, aan een gelijk spel
te koineli? Voldoende om in de volgende ronde
h.e,t paaschtournooi van BKC nemen
BKC Wieringerwaard, Oudesluis en
VCL 1—SCHELLINKHOTJT I 6—0.
LCI^£'eXierde wederom over Schellink-
^;2CL'. die .den toss won, speelde met den
teerde er^tTh den Lier Profi"
Maar tm,i tï eerste half uur niet veel van.
mm Lil i°tte werd de druk te sterk en de
n w Uiun. LU LU IK UII
vrii te kri^668 enit weet eindelijk den bal
Na dit Cn VCL lieeft de leiding.
den hal beeft de rechtsbuiten Glas,
tweede dr,1! sclloen genomen en het
tweede doelpunt verzorgd.
T..eC'? <^enit' weet er 30 van te maken,
want vh 00?enb,ikken is VCL op haar best,
aanval w°f Weer teru£ met een krachtigen
S -dnri o 'a wordt weer gevaarlijk voor het
Boer sPanning verhoogt als Wijert de
doo°enw Vnj6n schoP krijgt te nemen. Mee-
eezet en rrdt deze m een doelpunt om-
pauzeerd. 6en 4~° voorsprong wordt ge-
.Z'^n ao£ maar enkele minuten gespeeld
Ier wLt o~° (W' de Boer). Dezelfde spe-
vcr 1, er- van te maken. Verder kon
die \J ,niet brengen. Een uitslag evenwel,
weergaf a tsverschil lang niet voldoende