Holland slaat Zwitserland Een verdiende 2-1 zege scoren Bakhuys en Vrauwdeunt De meening van anderen. Het ivös een matige wedstrijd Het wedstrijdverloop. Bakhuys doelpunt De tweede helft. Hollands tweede punt. doel De meening van scheidsrechter Boekman S i ?proe™3. Een Zwitsersch doel punt A.s. Zondag eerste ronde K.N.V.B.-beker Om het kampioenschap van Nederland Voor de dertiende maal hebben de ver tegenwoordigende voetbalelftallen uit Zwit serland en Nederland elkander gisteren bestreden, en wel in het Olympisch Stadion te Amsterdam. Wie al met eenige angst dezen strijd had tegemoet gezien wegens de aan het cijfer dertien toegeschreven on gunstige vooruitzichten, is wel bedrogen uitgekomen, want wederom is een overwin ning den Oranjemannen ten deel gevallen, een overwinning, die deze maal bevochten werd in een wel heel vreemde, maar daar door juist karakteristieke omgeving, van een Stadion in staat van uitbreiding en een terrein, dat aan alle zijden door sneeuw- bergjes was omgeven. De Blauw-Wit-jongens staan opgesteld. Een hartelijk gejuich, de Zwitsers betreden het veld in het hagelwitte tenue, en terstond weerklinkt het Volkslied van onze gasten, zoo'n bekend en melodieus volkslied, op de wijze van het „God save the King", dat zich er toe leent om door de Nederlanders te worden meegeneuried. Maar gezongen wordt er, wanneer, na het bin nenkomen van de Oranjemannen, met Van Heel voorop, en in hun midden de jubilaris Joop van Nellen, die vandaag zijn vijfentwin tigsten wedstrijd in de Nederlandsche elftal club speelt, het Wilhelmus wordt gezongen, waarbij de Zwitsers, die inmiddels zich gaan „lostrappen", onbewegelijk in de houding blij ven staan. De groote verrassing wordt dan aan het publiek kond gedaan. Wat men niet ge hoopt of gedacht had, wordt dan toch nog werkelijkheid: onze populaire middenvoor, Bep Bakhuijs, die vorige week in den competitie wedstrijd van H.B.S. leelijk aan den enkel ge blesseerd, en reeds uitgeschakeld voor deze ontmoeting, zoozeer, dat zijn plaatsvervanger Charles Lungen reeds gereed stond, heeft te elfder ure toch nog verlof gekregen om uit te komen. En dat 't uitkomen van Bakhuijs voor hem niet bezwaarlijk is geweest, heeft hij wel duidelijk tijdens den strijd gedemonstreerd. Het eerste Hollandsche doelpunt kwam van zijn voet en al was hij wellicht niet „de oude", zijn meespelen was voor de voorhoede ongetwijfeld een grooten steun. Wilders daarentegen bleek niet volkomen goedgekeurd wel een teleur stelling voor dezen Blauw-Witter die te Dus- seldorf zoo'n fraai debuut heeft gemaakt zoodat de L.O.N.G.A.-man Van den Hoven thans als tweede nieuweling, na Vrauwdeunt, de Oranjeploeg mocht aanvullen. Het zwakke punt in het Nederlandsch elftal lag in de verdediging, waarin de invaller, men versta ons goed, wij schrijven invaller Van den Hoven, niet voldaan heeft. Vooral in de tweede helft deed hij minder goede dingen. Zijn op stellen was verkeerd, hij aarzelde met aanval len, hetgeen voor een back altijd fataal is en met een meer doortastende voorhoede tegen over zich zou dat ook inderdaad het geval zijn geweest. Het gevolg van dit onzekere punt onzer achterhoede was, dat ook de andere spelers uit hun gewone doen raakten. Calden- hove, die een der weinige uitblinkers was, moest veel op rechts bijspringen, de midden linie trok zich sterk in verdedigende positie terug, zoodat er vaak groote gapingen tus- schen deze lijn en de voorhoede ontstonden. De binnenspelers, Vrauwdeunt en Van Spaendonck moesten haast altijd den bal gaan halen, ter wijl door het uitstekende dekken der Zwitser- sche halflinie en achterhoede onze voorhoede spelers toch al de grootste moeite hadden een goeden aanval op te zetten. Vanzelfsprekend zochten de onzen het weer in het lange spel, afgewisseld met korte combinaties, doch Wels en Van Nellen wisten zich, al weer door het uitstekende dekken van de Zwitsersche half- spelers, zich slechts zelden vrij te spelen. Daar kwam nog bij, dat Van Spaendonck lang niet zijn vorm van Dusseldorf heeft kun nen benaderen, zoodat Wels het dit keer al heel moeilijk heeft gehad. Vrauwdeunt opereer de wel aardig tusschen de linies, was een goede verbindingsspeler, bouwde de aanvallen keurig op en kwam er vooral in de tweede helft uit stekend in. De vleugel Van NellenVrauw deunt was dan ook beter dan die op rechts. Een fout echter in onze voorhoede was, dat men het vaak en te veel in individueel werk zocht en haast niemand ontkwam daar aan. Wels uitgezonderd. Daardoor ook kwam er van een vlot snel samenspel niet veel terecht en het meest op merkelijke is wel, dat het aantal goed gerichte schoten op het doel van Bizzozzero te tellen is geweest. Wat de Zwitsersche ploeg betreft, haar spel droeg geheel het stempel van het Centraal-Europeesche voetbal, zooals de Tsjechen, Oostenrijkers en Hongaren het demonstreeren. Het korte, vlotte, technisch zeer hoogstaande spel, ver doorgevoerd, maar door de Zwitsers te onzuiver gespeeld, om tegen onze verdediging welke n.b. een heel zwakke plek had nog succes te hebben. Tegengevallen zijn de Zwitsers niet. De voor hoede was het minst sterke deel van de ploeg, al heeft Xam Abegglen weer prachtig werk laten zien. Maar schieten kon deze Zwitser sche voorhoede niet. Die rechtsbuiten heeft voor de rust wat kansen daarvoor gehad. Het is vijf minuten over half drie, als het sein voor den aftrap wordt gegeven. Van Heel heeft de loting gewonnen en de elftallen heb ben zich als volgt opgesteld: Halle (Go Ahead) Van den Hoven Caldenhove (Longa) (D.W.S.) Paauwe (Feijenoord) Bakhuijs (H.B.S.) Wels (Unitas) Anderiessen (Ajax) Van Spaendonck (Neptunes) Van Heel (Feijenoord) Vrauwdeunt (Feijenoord) Van Nellen (D.H.C.) G. Aebi Bickei (Servette) (Grasshoppers) Abegglen Frigerio Karcher (Grashoppers) (Voung Fellows) (Luzern) P. Aebi Vernati Guinchard (Young Fellows) (Grasshoppers) (Servette) Gobet Lehmann (F.C. Bern) (Lausanne) Bizzozzero (Lugano) Na den aftrap door Frigerio blijft de bal eenigen tijd in het middenveld, hij verdwijnt meermalen over de zijlijnen. Dan komen de Zwitsers tot hun eersten aanval, maar veel beteekenis heeft die niet en Karcher moet den bal over de achterlijn bij het Nederlandsche doel laten gaan. Opnieuw trekken de Zwitsers naar voren en Halle kan een voorzet onder scheppen. Onze tegenstanders dringen wat op en wij wachten op den eersten Nederlandschen aanval. De rechtsbuiten Bickei krijgt het leer in buitenspelpositie en schiet: Halle stopt het schot op hetzelfde oogenblik, dat de scheids rechter voor buitenspel fluit. Wat later schiet dezelfde Zwitser uit een voorzet van Aebi over het doel. Intusschen heeft Bakhuijs, die aanvankelijk als rechtbinnen was opgesteld, de middenvoor plaats weer ingenomen en dan zien wij ein delijk, na zes minuten spelens, den eersten goeden Nederlandschen aanval. Van Nellen brengt den bal op en geeft over aan Vrauw deunt, die schiet: Bizzozzero stopt het schot gemakkelijk. Dan blijkt al, dat de Zwitsers, die overigens zeer goed samenspelen, dat combineeren al te lang doorzetten: als Bickei den bal in goede positie krijgt, geeft hij nog over in plaats van zelf zijn kans tot schieten waar te nemen. Na eenig geharrewar kan de Nederlandsche achterhoede dan ruim baan maken. Een door Wels opgezette aanval strandt op buitenspel. Een kopbal van Bakhuijs wordt door Bizzoz zero onschadelijk gemaakt. De Nederlandsche middenvoor leidt verschillende aanvallen zelf in. Dan ontstaat een gevaarlijke situatie voor ons doel, als de Zwitsersche rechtsbuiten langs het doel plaatst en Halle misgrijpt. Gelukkig kan Van den Hoven nog redding brengen. Het lichte overwicht, dat de Zwitsers aan vankelijk hadden, is thans verdwenen. Het lijkt of onze spelers wat meer met het veld vertrouwd zijn geraakt, het samenspel vlot wat beter en er zit meer kracht achter de aanvallen. Na dertien minuten brengt een dezer aanvallen succes. Door uitstekend werk van Vrauwdeunt en Bakhuijs beiden ont staat het eerste doelpunt. De kleine Feijenoorder, die evenals Van Spaendonck in teruggetrokken positie speelt, ziet, dat Bakhuijs vrij staat: er volgt een prach tige throughpass en onze middenvoor lost een zeer hard schot. De bal verdwijnt via de handen van Bizzozzero in den uitersten hoek van het doel (10). Zoo heeft Bakhuijs reeds in het eerste kwartier bewezen, dat het geen ongelukkige gedachte geweest is, hem toch nog op te stellen. Het publiek is vergenoegd: het heeft een Hollandsch doelpunt gezien en vraagt om een herhaling. Maar eerst komen de Zwitsers aan het woord en Caldenhove moet redding bren gen. Dan tijgen de onzen weer ten aanval, maar de Zwitsersche verdediging laat zich allerminst overrompelen. Vrauwdeunt krijgt een klein kansje, doch schiet over. Wels, die het niet al te gemakkelijk heeft, doordat Van Spaendonck vrij zwak speelt, brengt den bal verschillende malen op om hem daarna voor het doel te plaatsen, Vernati, Lehmann en Gobet laten onze voorhoede echter weinig vrijheid, terwijl de beide vleugelhalfs, Quin- chard en Aebi, onze buitenspelers zeer goed bewaken. Toch kan Nederland een hoekschop forceeren, die het Zwitsersche doel in gevaar brengt, het reddende been ontbreekt echter niet. De Zwitsersche voorhoede heeft inmiddels niet stilgezeten. Eens schiet Abegglen na een goeden aanval naast en dan vangt Halle een gevaarlijk afdrijvenden bal. Onze tegenstan ders blijven overigens lang samenspelen en het schot der voorhoede is weinig gevaarlijk. Aan de andere zijde van het veld mislukt een aanval van Bakhuijs, doordat hij komt te vallen. Het gladde veld heeft daaraan zeker schuld, want als Van Nellen wat later den bal van zijn middenvoor heeft gekregen, glijdt hij bij de hoekvlag uit. Die gladheid maakt ook de balbehandeling moeilijk en zoo krijgen wij verschillende mistrappen en een minder juist plaatsen te zien. Daardoor en verder, doordat er niet zeer fel wordt gespeeld, volgt een periode van wei nig belangwekkend spel. Bij de Zwitsers is het element van verrassing vrijwel uitgeslo ten, doordat zij hun kleine samenspel blijven handhaven en elkander tot in het strafschop gebied de eer van het schot blijven gunnen, met het gevolg, dat het meestal niet eens tot een schot komt. BfJ het Nederlandsche elftal merkt men niet veel van de beroemde en gevreesde geestdrift: de spelers nemen het nog al rustig en hebben natuurlijk ook met de moeilijkheden van het veld te kampen. Dan even een opflikkering: een zeer fraaie aanval, waarin Vrauwdeunt, Wels en Van Spaendonck een aandeel hebben: Bizzozzero werpt zich moedig op den bal en zoo blijft ook deze aanval zonder resultaat. Onmiddel lijk daarna krijgt Halle het te kwaad: een voorzet van Bickei wordt door Aebi ingescho ten. Halle slaat het leer in het veld terug voor de voeten van Aebi, die dan echter naast schiet. De Zwitsers doen hun best om nog voor de rust den gelijkmaker te scoren: zij krijgen een hoekschop te nemen, doch daarbij blijft het. Karcher wordt blijkbaar wat ongeduldig en probeert het met een ver schot, waarmede Halle geen mpeite heeft. In den Nederland schen aanval ontbeert Bakhuijs den steun vart Van Spaendonck, doordat die niet altijd even snel zijn plaats inneemt. In de laatste minuten zijn de Zwitsers het meest in den aanval. Eens bederven zij een kans door te hard naar voren te spelen. Halle moet nog ingrijpen om een zeer moeilijken bal tot hoekschop te verwerken. Holland krijgt een vr(jen schop in het midden van het veld te nemen. Ook deze levert al niets op en zoo komt de rust met een kleinen voorsprong voor het Nederlandsche elftal. Het begin van de tweede helft doet ver moeden, dat er wat meer vuur in den wed strijd zal komen. Na een eersten mislukten aanval komen de Zwitsers voor het Neder landsche doel en Frigerio lost een hard en laag schot, dat Halle vallend nog juist tot hoekschop kan stompen. Dit was een van de zeer weinige goede schoten, die wij in deze ontmoeting te zien kregen. En dan, na drie minuten, krijgen de toeschouwers opnieuw reden tot juichen. Bakhuijs speelt den bal vrjj en geeft door aan Van Spaendonck, die aan de bewaking van den achterspeler weet te ontkomen en op doel schiet: wel stopt Bizzozzero, maar de bal springt terug in het veld, waar Vrauwdeunt hem opvangt en hoog in het Zwitsersche doel plaatst. De voor sprong van Nederland is tot 20 ver groot Het blijkt echter al spoedig, dat het spel peil in deze tweede helft, dat van vóór de rust niet zal overtreffen. Zoowel aan Neder landsche als aan Zwitsersche zijde zijn de aanvallen niet krachtig genoeg, om de doelen in ernstig gevaar .te. brengen. Karcher lost opnieuw, nadat een vorige Zwitsersche aanval door buitenspel is onderbroken, een ver schot. Dan worstelt Bakhuijs zich langs drie spelers, maar een vierde maakt een einde aan zijn opmarsch en ontneemt hem den bal. De Nederlandsche middenlinie, die tot dus verre dicht voor eigen doel heeft gespeeld dringt dan naar voren en het gevolg is, dat eenige aanvallen worden opgezet. In het strafschopgebied echter is het mis. Ook nu staan P. Aebi en Guinchard steeds zeer goed opgesteld, zoodat zij menigen aanval der onzen tot vruchteloosheid doemen. In de Nederlandsche verdediging is de rus tig en beheerscht spelende Caldenhove een zeer sterke plek. De DWS-speler zet Frigerio die gevaarlijk komt aanstormen, schaakmat en daarna kan hij weer redding brengen als de Zwitsersche voorhoede al samenspelende tot vlak voor ons doel is genaderd. Na een kwartier lost van Nellen een hard schot op doel: de bal snort echter over de lat. Van eenig overwicht in het veld kan in dit tijdvak niet gesproken worden. Het spel golft heen en weer en meestentijds zijn de verde digingen de baas. Na eenige Nederlandsche aanvallen komen de Zwitsers een tegenbezoek brengen. Karcher lóst, uit een voorzet van Bickei, een schot, dat door Halle gestopt wordt. Bij een volgende gelegenheid schiet een der Zwitsers over ons doel en bij een ge vaarlijke doelworsteling komt Caldenhove tus schenbeide. De Zwitsers worden er zich van bewust, Oppassen voor België! BelgiëNederland, begin April te Antwerpen, is de eerstvolgende wed strijd van ons internationale program ma. De internationale scheidsrechter, de heer H. Boekman, heeft onlangs de ontmoeting BelgiëFrankrijk geleid, die door de Belgen met 31 gewonnen werd. De heer Boekman kon ons nu tusschen spel en spelers van België Frankrijk en NederlandZwitserland, eenige interessante vergelijkingen geven De heer Boekman wond er geen doekjes om en vertelde ons, dat hij het één van de slechtste wedstrijden van hei Nederlandsche elftal uit de laatste jaren vond. Onze middenlinie sloot te weinig aan bij de voorhoede, het tempo was te traag en er werd met weinig wilskracht gespeeld. De Zwitsers waren hem tegen gevallen en vooral het spel in de breedte ïoemde de heer Boekman een onjuiste opvatting. En wat heeft die rechtbuiten kansen gemist! BelgiëFrankrijk was z.i. een betere wedstrijd geweest. Zooals de Belgen toen in de laatste 25 minuten hebben gespeeld, daar zou dit Nederlandsche elftal tegen verloren hebben. Wij zullen in April een ander spel moeten ontwik kelen als vandaag. Nu is het een feit, het type spel. dat de Belgen ontwikke len, ligt ons beter en een wedstrijd tegen de Belgen zet ook de spelers tot grootere daden aan dan deze ontmoe ting tegen de Zwitsers. Maar nu zal het de volgende maand te Antwerpen op passen worden. dat zij haast moeten maken, hun ac^h°^'r' tracht tot aanvallen te stimuleeren door naa voren te dringen, doch de Nederlandsche ver dediging en middenlime verplaatsen het spe weer Dat wil echter niet neggen dat ons elftal in de meerderheid komt. Integendeel, het Nederlandsche spel wordt wat sloome^en hier en daar moeten onze spelers het m duels tpo-pn de feller spelende Zwitseis aile„g Vooralsnog is overigens ook Zwitserland met gevaarlijk. Het samenspel tusschen 0001^ doo^Paa^vO'veOtOmOOrwij?'Caldenhove er heeft geen resultaat, en even later scMet de Zwitsersche voorhoede over Ha»es doel. Da weer een oogenblik, waarin tot uiting komt, hoe weinig schotvaardig de Zwitser*J Abedelen krijgt den bal weer in behooriijke geeft hij toch weer over. Een fevaar'^e situatie ontstaat voor het Nederlandsche do, doch Halle weet .den bal onder een paar val lende spelers weg te grabbelen. De Zwitsers doen dan wat zij kun althans de eer te redden. Bijna heeft «f"e_ dan een doelpunt op zijn geweten, als Frig rio een hard schot inzendt, waarnaar onze doelverdediger geen hand uitsteekt. H j blijkbaar van oordeel, dat de bal doel zal gaan, maar het schot ketst deklat in het veld terug. De Zwitsers slagen er zoowaar in, een tegenpunt te maken. Vier minuten voor het einde komt het tot een verwarde doelworsteling voor het Nederlandsche doel: Abegglen ziet zijn kans schoon en doelpunt van dichtbij (2 1), Het is duidelijk, dat onze ploeg nu nog moet oppassen, wil zij zich in de laatste mi nuten de overwinning niet nog laten ontgaan. Bakhuijs probeert er alleen vandoor te gaan, maar hij brengt het niet ver. En opnieuw be dreigen de Zwitsers ons doel. Caldenhove trapt over de zijlijn om den aanval te onder breken. Bij een volgenden Zwitserschen aan val loopt Halle snel uit en grijpt het leer weg voor de aanstormende Zwitsers. Terwijl het leer dan boven het middenveld zweeft, geeft scheidsrechter Baert het eindsignaal. Neder land heeft den wedstrijd tegen Zwitserland met 21 gewonnen. Zondag a.s. wordt de eerste ronde om den K.N.V.B.-beker gespeeld. Voor zoover het de clubs uit ons district be treft, luidt het programma als volgt: H.R.C. (2)B.K.C. (4). Schagen (4)O.S.V. (2). N. Niedorp (4)Jan Hanzenkwar- tier (4). Alcmaria ((2)M.F.C. (4). Alkmaarsche Boys(3)—Beverwijk(3). Succes (3)Zilvermeeuwen (4). D.T.S. (4)Zaanlandia (4). West-Frisia (2)Oranjezwart (4). De cijfers tusschen haakjes geven de klasse aan, waarin de betreffende club uitkomt. Na afloop hebben wij enkele Nelerlandsche Zwitsersche officials verzocht hun meening over spel en spelers te willen zeggen. Otto de Vries. De heer O. de Vries, voorzitter der tech nische commissie van den K.N.V.B., vond het een zeer matigen wedstrijd. Hij had een groote gaping tusschen de halflinie en de voor hoede geconstateerd, waardoor het spel van het Nederlandsche elftal niet zoo tot zijn recht kwam als in vorige wedstrijden. Bakhuys heeft voldaan, het was een waag hem op te stellen, dat geef ik toe. Caldenhove heeft prima ge speeld, Van den Hoven viel tegen. De beste speler bij de Zwitsers was Xam Abegglen, nog altijd een der pijlers van het team. Herberts. De Zwitsers zijn niet tegengevallen, aldus de voorzitter van de Keuze-commissie, de heer H. W. H. Herberts. Maar de kou, die is niet goed voor onze spelers geweest. Het heeft hen geremd in hun bewegingen en het komt mij voor, dat die koele atmosfeer ook het inner lijk vuur doofde, er werd niet met overtuiging gespeeld, vreugde in het spel ontbrak. De laatste 10 minuten zaten wij hem nog te knij pen. Maar het Zwitsersche spel, in het veld zoo goed uitgevoerd, stierf voor doel in schoonheid. Bakhuys is begonnen met zich geheel te geven, deed het echter, vooral na de rust, wat kalmer aan. Weer zijn intusschen reservespelers geprobeerd in een internatio nalen wedstrijd. Gefaald hebben zij niet en ze ker Vrauwdeunt niet, maar Van den Hoven blijkt nog geen voldoende routine t? hebben. Geheel tevreden ben ik niet over hem, aldus drukte de heer Herberts zich voorzichtig uit. Bij de Zwitsers vond ik Xam Abegglen, Fri- ~erio en Vernati de besten. Triebel. De heer F. G. Triebel, lid der Keuze-com missie, achtte Van den Hoven het zwakke punt in ons elftal. En even positief was zijn opinie over Caldenhove. Op hem drijft onze verdediging. De ware overtuiging ontbrak bij beide ploegen. Van Spaendonck kan beter hij was zenuwachtig, hetgeen van invloed op 'ziin spel is geweest. Karei Lotsy. De Zwitsers hebben Tsjechisch gespeeld aldus de heer K. J. J. Lotsy. Het was steeds het korte samenspel, zonder afwisseling Overigens een ontmoeting, die gauw zal wor' den vergeten. Caldenhove heeft veel aanvul lend werk op rechts moeten doen de half linie durfde niet naar voren te komen door het zwakke punt in de verdediging De fout van Van den Hoven is, dat hij zich' niet goed opstelt, hij voelt niet het moment aan waar op hij moet ingrijpen. En dan wordt een back zoo gepaseserd. Het was een middelmate wedstrijd. Bij de Zwitsers was het dekken goed verzorgd. Vernati, de spil, was uitste kend Bakhuys goed maar niet op volle kracht Van 'spaendonck minder dan tegen Duitsch- land te Dusseldorf. De meening van scheidsrechter Baert. Scheidsrechter Baert was van meening, dat bii de Nederlanders Van Heel, bij de Zwitsers G Aebi de beste was. De wedstrijd was fair, maar niet bepaald schitterend. Teen een in dezen vorm spelend Nederland heeft" het Belgische elftal een groote kans op de overwinning, maar voegde de heer Baert er aan toe Hollanders zullen dan wel iets anders laten zien. Zij maken nu den indruk van een ploeg, die zich van de zege verzekerd achtte. N.H.V.B, 1 D: 2 F: 3 F: 4 H: 7 Maart. HRC 4JVC sch. niet opgek. ZeemachtPetten O-^-i Helder 4Watervogels 2 O—5 Helder 6Cocksdorp I—5 (Cocksdorp kampioen). Petten 2Succes 4 12—(j Adsp. R: HRC b—Helder a 0—8 Eerste Klasse D. Petten heeft Zondag in Den Helder niet 10 van Zeemacht gewonnen en daardoor revanche genomen op de destijds thuis gele den 6—3 nederlaag. Maar hier ging het om meer dan de revanche. Petten heeft zich door deze overwinning voor alle eventualiteiten ge vrijwaard. Het zal toch raar moeten gaan yyii een aantal van 15 punten onvoldoende zijn. Zeemacht is intusschen nog steeds hekke- sluiter, al is lang niet gezegd, dat ze het zal blijven. Ze heeft nog 5 maal te spelen en de doelcijfers wijzen er op, dat ze niet zoo zwak is als haar puntental doet vermoeden. Een groot element van onzekerheid aangaande de sterkte van dit elftal is altijd nog dat men niet steeds over de beste spelers kan beschik ken. Dit is niet alleen voor Z. onpleizièrig, maar de andere ploegen hebben ook gerégeld rekening te houden met dit feit. Bij HRC 4JVC is de scheidsrechter niet opgekomen. Vierde Klasse H. Petten 2 maakte thuis Succes 4 in. Niet minder dan een dozijn doelpunten zagen de supporters hun blauwhemden scoren! Het schijnt de P.-reserves ernst te zijn met hun plannen. Ze zullen echter niet zonder slag of stoot kampioen kunnen worden. Wij verna men, dat Wieringerwaard 2, dat theoretisch evengroote kans maakt als P., eenige verster kingen heeft gekregen. W. zal echter haar wedstrijdachterstand eerst in punten om moe ten zetten, alvorens we haar kansen naar waarde kunnen schatten. Ze krijgt echter zoo wel Petten 2 als Callantsoog nog thuis. Gisteren is het programma van de competi tie tusschen de afdeelingskampioenen van den Koninklijken Nederlandschen Voetbalbond om het kampioenschap van Nederland vastgesteld. Het programma luidt: 14 Maart: AjaxGo-Ahead en Be-Quick— Feijenoord. 21 Maart: P.S.V. 29 Maart: 11 April: Feijenoord. 18 April: Ahead. 25 April: Feijenoord. 9 Mei: —P.S.V. 16 Mei: Go-Ahead. 23 Mei: oord. 30 Mei: P.S.V. 6 Juni: P.S.V.Ajax en Go-Ahead— P.S.V.Be-Quick. Feijenoord—Ajax en Go-Ahead— AjaxP.S.V. en Be-QuickGo- Be-QuickAjax en P.S.V.— Go-AheadBe-Quick en Feijenoord AjaxBe-Quick en Feijenoord P.S.V.Go-Ahead en AjaxFeijen- Go-Ahead—Ajax en Be-Quick— Feijenoord—Be-Quick. BKC-NIEUWS. De deelname aan het I'aaseh- tournooi. Een elftal BKC-junioren, waarin Blok, We- beling en Van Wees van het eerste elftal, speelde Zondagmorgen een oefenpartijtje te gen een Wieringerwaard-combinatie, waar in de eerste elftallers M. Schenk, M. Blaau- oer en J. van Ham uitkwamen. Het was een kalm wedstrijdje waarin af en toe aardig spel werd geleverd, doch zonder geestdrift en ernst. lok b.v. stond nu eens back, dan weer mid- voor of rechtsbuiten. Wieringerwaard had een aaidige verdediging, welke met ernst werkte en waarvan de rechtsback blijk gaf, dat zijn in rede in het tweede elftal een versterking zal zijn. De B.-verdediging was tamelijk slecht en zoo kon Wieringerwaard, vooral dank zij het pittige spel van den hoopvollen Oostindië, een zege boeken. Hoe vriendschappelijk het onder des heeren Winter's leiding toeging, be wijst wel het feit, dat 2 BKC-ers met een mif!f\Zakdoek om metWieringerwaard eden, omdat de Pauwestedelingen met 9 man waren verschenen! A.s. Zondag speelt BKC 1 te Den Helder. nnh„,WaS we' een er£c optimist, die ons wilde hnhK ren m kom, kom, aan een gelijk spel te koineli? Voldoende om in de volgende ronde h.e,t paaschtournooi van BKC nemen BKC Wieringerwaard, Oudesluis en VCL 1—SCHELLINKHOTJT I 6—0. LCI^£'eXierde wederom over Schellink- ^;2CL'. die .den toss won, speelde met den teerde er^tTh den Lier Profi" Maar tm,i tï eerste half uur niet veel van. mm Lil i°tte werd de druk te sterk en de n w Uiun. LU LU IK UII vrii te kri^668 enit weet eindelijk den bal Na dit Cn VCL lieeft de leiding. den hal beeft de rechtsbuiten Glas, tweede dr,1! sclloen genomen en het tweede doelpunt verzorgd. T..eC'? <^enit' weet er 30 van te maken, want vh 00?enb,ikken is VCL op haar best, aanval w°f Weer teru£ met een krachtigen S -dnri o 'a wordt weer gevaarlijk voor het Boer sPanning verhoogt als Wijert de doo°enw Vnj6n schoP krijgt te nemen. Mee- eezet en rrdt deze m een doelpunt om- pauzeerd. 6en 4~° voorsprong wordt ge- .Z'^n ao£ maar enkele minuten gespeeld Ier wLt o~° (W' de Boer). Dezelfde spe- vcr 1, er- van te maken. Verder kon die \J ,niet brengen. Een uitslag evenwel, weergaf a tsverschil lang niet voldoende

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1937 | | pagina 2