Incidenten te Jeruzalem
Het Duitsche
dilemma
Aerts-Debruyker winnen de
Zesdaagsche van New York
Rex wil tusschentijdsche
verkiezingen
vlpl®
De opvoeding der
Duitsche jeugd
Muizenteelt op de
Britsche eilanden*
CXVEEK
De Bilt seint
Door stagnatie aan
de clichéfabriek
heden geen fotopag*
In de kleedkamers
r"
Bullitt en de economische
wereldconferentie
Stakingen in de Britsche
vliegtuigenindustrie
De spelers.
Tenslotte nog een kleine beschouwing over
<je spelers. 6 "vcl
Doelman Halle heeft weinig moeilijk werk
te <ioen gehad, immers, we schreven het reeds
veel hebben onze tegenstander sniet seachn
ten. Bij het doelpunt werd zijn uitzicht beTem-
jnerd.
Het spel van Van den Hove is teleurstellend
geweest. Wy geven toe, het was het debuut
als internationaal van den Tilburgenaar, maar
Zyn spelinzicht kunnen wij moeilijk annre-
cieeren. Daar komt nog bij, dat wij ziin ge
Stalte als back te licht vinden, tegen forsche
tegenstanders, als Frigcrio b.v., moet hij het
onherroepelijk afleggen.
Zij wegtrappen viel ook al niet te roemen
en de grootste fout was, dat hy de juiste op
stelling, de juiste plaats in het veld niet heeft
kunnen vinden.
Caldenhove blonk uit, de D.W.S.-ef is mo
menteel een der steunpilaren van het elftal
Hy heeft ditmaal al heel veel werk moeten
verzetten, zoowel op links als op rechts. Maar
het ging hem alles goed en gemakkelijk af
Vooral zyn samenspel met Van Heel was vaak
voortreffelijk.
De middenlinie zocht het in de eerste helfa
voortdurend in haar verdedigende taak Eerst
toen de stand 2—0 was geworden, ging men
meer naar voren. Het was begrijpelijk dat
men een dergelijke opvatting huldigde, gezien
de zwakke plek in onze verdediging. Van Heel
was weer de beste van de drie. Hij begon niet
zoo goed, liet de rechtsbuiten van Zwitserland
veel vrij en dat deze er niet meer van gepro
fiteerd heeft, pleit toch niet voor de capaci
teiten van dezen speler.
In de tweede helft was Van Heel er echter
weer geheei ln, al misten wij ook bij onzen
aanvoerder het heilig vuur uit vorige wed
strijden.
Anderiessen heeft zijn gewone spel gespeeld
Stug verdedigend, maar minder goed in zijn
taak van het steunen der voorhoede. Ook nu
klopte de samenwerking tusschen hem en
Van Heel en Paauwe voortreffelijk. Ook de
laattse bleef veel achter, al durfde hij meer
naa rvoren komen, dan de beide andere half-
spelers. Paauwe werkte hard, dekte zijn bui
tenspeler goed en kwam uit menig duel met
Xam Abegglen als overwinnaar te voorschijn.
In de voorhoede vlote het samenspel niet
zoo goed als anders. Van Spaendonck was niet
zooals te Dusseldorp den goeden verbindings
schakel tusschen Bakhuys en Wels. Hij zocht
het ook vaak in individueel spel, doch dat
was bij voorbaat tot mislukking gedoemd.
Bovendien reageerde hij te langzaam. Zoodat
de Zwitsers alle gelegenheid kregen eerst de
anderte spelers onzer voorhoede te dekken,
waardoor het scheppen van onverwachte
situaties voor het doel onzer tegenstanders
practisch uitgesloten werd. Een schot heeft
de Rotterdammers vrijwel niet gelost.
Wels zijn spel leed merkbaar door het be
trekkelijk falen van Van Cpaendonck. Met
De Bock spelend in den vorm als tegen Crystal
Palace had de kleine Unitas-man het zeker
beter kunnen vinden.
En waarom Van Spaedonck, die ook links
kan spelen, niet eens met Vrauwdeunt van
plaats verwisseld, vooral als men weet, dat
de laatste een uitstekende rechtsbinnen is
Niet dat Vrauwdeunt geen goed debuut zou
hebben gemaakt, verre van dat. Maar de
kleine Feijenoorder is geen uitgesproken
linksbinnen, daarvoor zwierf hij te veel op
andere plaatsen dan op de linksbinnenplaats.
Niettemin zag hij nog kans Van Nellen tal
rijke malen aan het werk te zetten, en ook
zijn doelpunt mocht er zijn, het was weer een
bewijs van zijn activiteit. Van Nellen is ook
niet zoo actief geweeest als Wels. De DHC-er
heeft het enkele malen in solorennen gezocht,
maar de Zwitsersche halfspelers en verdedi
ging lieten zich niet zoo gemakkelijk passee-
ren. De 25ste internationale wedstrijd van
den Delftenaar is een goede geweest, maar...
niet zijn beste, dat weet hij zelf ook wel. En
tenslotte Bakhuijs. Het was een waag Bak-
huijs te laten meespelen. In het begin heeft
hij zich geheel gegeven en zijn doelpunt was
magnifiek, mede dank zij het prachtig
aangeven van Vrauwdeunt. Maar voorname
lijk in de tweede helft riskeerde hij weinig
of niets, toen deed eenige vermoeidheid in
den £nkel zich gevoelen. Hij werd niet streng
bewaakt, had meer bewegingsvrijheid dan in
vorige wedstrijden en daarom was het wel
keel jammer, dat wij Bakhuijs niet op volle
kracht hebben zien spelen. Zijn meespelen
Buiten een gure, ijskoude, bar onaan-
j „ename atmosfeer, binnen een warme,
gezellige temperatuur, waar de mensch
j weer ontdooit en in staat is te spreken
en te schrijven. Binnen, daaronder ver-
staan wij de kleedkamers, de drie streng
bewaakte vertrekken, waar men niet zoo
j gemakkelijk toegang verkrijgt. Zelfs
den president van den K.N.V.B., dr. D.
van Prooije, wordt door den Cerberus
van een bewaker toegang geweigerd en
j eerst als de Bondsvoorzitter zich be-
kend heeft gemaakt, mag hij binnen.
S Ons kent men blijkbaar beter, want
de deur gaat voor wij nog iets vragen,
open. En temidden van dampende dou-
ches, ranja, cake en officials vinden wij
de spelers terug, rustig, niet uitgelaten,
tevreden met het behaalde succes.
Zoo zie je, zoo verklaart Bakhuijs ons,
de praktijk heeft het weer van de theo-
rie gewonen. Geen mensch, geen medi-
cus. zelfs geen professor achtte het
raadzaam met mijn enkel te spelen.
Maar ik wilde graag en de Keuze-com-
missie ging er mede accoord.
Leo Halle had niet gezien, wie dat
j Zwitsersche doelpunt maakte. „Er was
een kluwen van spelers voor me en toen
lag de bal achter me",
j Van Heel gaat Van Nellen met zijn
j 25sten internationalen wedstrijd felici-
i teeren en Vrauwdeunt maakt grapjes
over alles en iedereen.
j Weet u, wie mijn grootste tegenstan-
der was? zegt de kleine Rotterdammer,
j En als wij willen beginnen over den
spil Vernati of één der achterspelers,
i valt hij ons onmiddellijk in de rede en
verklaart laconiek, dat het de wind was,
die hem het meest parten heeft ge-
speeld. „Die dook zoo verraderlijk, die
gewend".
i deed zulke rare dingen, dat was ik niet
Bob Glendennning verzorgt zijn spe-
I Iers prima. Hij wil geen officials, geen
persmenschen zien, hij heeft alleen maar
oog en oor voor de hem toevertrouwde
pupillen.
Rustig, geenszins uitgelaten, is het in
de kleedkamers der overwinnaars.
Kalm, heel kalm is het bij scheidsreeh-
ter Baert, ondanks het feit, dat er nog
al wat collega's van den Belg tezamen
zijn. Baert mompelde iets van „flauwe
wedstrijd", Van Moorsel klaagde over
de kou, Boekman, het zij uitdrukkelijk
geconstateerd, zweeg
In de kleedkamer 3 een ietwat ont
moedigde stemming. Stil zaten de Zwit
sers op hun bankjes. In hun oogen
stond te lezen: een gelijk spel hadden
we eigenlijk verdiend. Xam Abegglen
gevoelde zich niet goed. Een kou zou het
wel zijn, beweerde deze veteraan.
Maar uit het vele gemompel klonk
algemeen opeen faire, sportieve wed
strijd!
was in ieder geval nuttig, het gaf vertrou
wen in de kracht van de aanvalslinie en met
nog een debutant op deze plaats had het mis
schien nog moeilijker in de voorhoede gegaan.
Valt slechts te hopen, dat tegen België onze
voorhoede met Smit en Bakhuijs weer op
volle kracht zal kunnen uitkomen.
De beste spelers in het Zwitsersche elftal
waren Gobet, Vernati, Guinchard en Xam
Abegglen, terwijl ook Frigerio opviel, al is hij
geen groot voetballer. Vernati heeft als spil
uitstekende dingen gedaan. Hij vormde een
uitstekende verbinding tusschen achterhoede
en voorhoede, daarbij goed gesteund door zijn
vleugelhalfs, in het bijzonder Guinchard.
Men weet het ook, de Zwitsers misten en
kele prominente spelers en vooral Minelli en
de halfspeler Loertscher werden gemist.
De buitenspelers, G. Aebi en Bickei hadden
veel en veel meer zelf moeten schieten, ter
wijl hun voorzetten ook niet al te zuiver wa
ren. Xam Abegglen was de motor der Zwit
sersche voorhoede, hij was de fijne technicus
en tacticus, maar ook hij beschikt niet, of
liever niet meer over een doodelijk schot.
Scheidsrechter Baert leidde goed, floot niet
al te veel, daar dit het spel onnoodig zou
onderbreken. Het was overigens een rustige,
kalme, faire en uiterst sportieve wedstrijd en
dus is het den scheidsrechter ook niet al te
moeilijk gemaakt.
Wals-Gioryetli op de vijfde en
Pijnenburg-Audy op de zesde
plaats.
liet was een bewogen avond, de voorlaat
ste avond van de zesdaagsche te New York
Talrijke valpartijen gaven de helpers han
den vol werk. Én meerdere malen kregen
verschillende koppels neutralisatie. Bo
vendien heerschte er een nerveuze stem
ming onder de renners, daar de combine te
gen enkele koppel3 weer hoogtij vierde,
liet gevolg was, dat de Italiaan Guerra en
de Amerikaan Lands volkomen uitgeput den
strijd moesten staken. De overgebleven kop
pelgenooten. Di Paco en Allen vormden een
nieuw koppel. Er werden hevige aanval
len ondernomen tegen de Fransclie leiders
Ignat-Diot, doch zonder succes. liet was
weer Pijnenburg, die met Audy een groot
aandeel in de jachten had en zijn achter
stand tot twee ronden verminderde. Wals-
Giorgetti kwamen op een ronde te liggen.
Op den laatsten dag was er nog volop
strijd en het gelukte het Belgische koppel
Aerts-Debruijcker den puntenachterstand op
Ignat-Diot te veranderen in een punten-
voorsprong, welke tenslotte de overwin
ning bracht. Wals had met zijn koppelgc-
noot inmiddels kans gezien, zich bij de
kopgroep te voegen en bezette de vierde
plaats. Ook Pijnenburg—Audy namen nog
een ronde, maar zich bij de leidcrn voegen
konden zij toch niet meer. Het blijft even
wel nog altijd een opmerkelijke prestatie
van onzen landgenoot met den Amerikaan,
om in korten tijd van de 20 ronden ach
terstand er 19 in te loopen en op de zesde
plaats te eindigen.
De uitslagen luidden:
Winnaars! Acrts-Döbruijcker 1091 punt, af
gelegde afstand 3814.150 K.M.
2. Ignat-Diot 977 punten.
3. Thomas-Reboli 854 punten.
4. Gebrs. Peden 471 punten.
5. Wals-Giorgetti 205 punten.
Óp een ronde: 0. Pijnenburg-Audy e
punten 7. Di Paco-Allen 621 punten.
De gezant tracht
overtuigen.
Roosevelt te
De algemeene zijden van de oeconomische
wereldsituatie werden gisteren belicht in
een bespreking, welke IIull te Washington
heeft gevoerd met den ambassadeur der Ver-
eenigde Staten te Parijs, Bullitt.
Bullitt zal nog meer besprekingen heb
ben met vooraanstaande leden der regee
ring voor hij naar Parijs terugkeert.
De geruchten houden aan, dat Bullitt
Roosevelt van de wenschelijkheid probeert
te overtuigen langs diplomatieken weg het
terein te effenen voor een oeconomische en
ontwapeningsconferentie ter wereld.
Ontbinding der Kamers als doel.
Tijdens een te Brussel gehouden bijeen
komst heeft de leider der Rex-beweging,
Lcon Degrelle, aangekondigd, dat de Ilexisti-
sche afgevaardigde voor Brussel, Olivier,
alsmede al zijn plaatsvervangers ontslag zul
len nemen, teneinde tusschentijdsche verkie
zingen uit te lokken.
Volgens een speciaal nummer van de Pays
Reel, is het ontslag reeds ingediend. Degrelle
zal zichzelf candldaat stellen. De Rexisten-
leider wil dan direct daarop aftreden en zijn
plaats afstaan aan een zijner aanhangers, om
zich achtereenvolgens in de voornaamste Bel
gische steden te doen kiezen. Op deze wijze
wil hij een volksstemming uitlokken, de ont
binding der Kamers bewerkstelligen en
voortdurende agitatie wekken.
Proef maar eens, m'n kleine jongen!
Zeer strenge politiemaatregelen.
Nadat Zaterdagochtend bij den klaagmuur
een moord op een jood was gepleegd, heb
ben zich 's middags in de Joodsche buurt
van Jeruzalem, Remavia, ernstige inciden
ten voorgedaan.
Een Arabier werd gedood, een jood werd
ernstig gewond.
Ook kinderen werden door revolverkogels
gewond. Er zijn vijf arrestaties verricht. Na
donker mogen zich geenp erson.en op straat
bevinden.
Uit de strenge maatregelen van de poli
tie, zooals het verbod zich 's avonds op
straat te bevinden, het sluiten van winkels
en bioscopen, het plaatsen van frissche
ruiters op de kruispunten, e.d. blijkt wel het
toenemen van de spanning, nadat vijf maan
den betrekkelijke rust heeft geheerscht. Se
dert begin Januari is de spanning weer ge
leidelijk toegenomen. In Jeruzalem, Haifa en
de vijf provincie-districten zijn sedert Don
derdag talrijke aanslagen gepleegd en reeds
is de terugslag hiervan in het financieele
leven van het land merkbaar.
De maatregelen van de politie zijn zeer
streng en de autoriteiten hopen op deze
wijze een- einde te maken aan de verwach
ting van sommigen, in vloed te kunnen
uitoefenen op de beslissing van de Britsche
regeering. De regeering zal zich houden
aan het advies van de commissie van on
derzoek, die begin Mei haar rapport zal in
dienen.
De incidenten te Jeruzalem zijn toegeno
men. Gisteren is verscheidene malen op
Arabieren geschoten waardoor een van hen
werd gedood een kind werd gewond. In de
jodenwijk werden twee Arabieren aangeval
len door de menigte.
Te Caiffa zijn vier Arabieren ernstig ge
wond door het ontijdig ontploffen van een
bom welke zij bezig waren te vervaardigen.
De politie is overal op haar hoede.
Te Jeruzalem keert normale toe.
stand terug.
Het Zaterdagavond afgekondigde verbod
om zich des avonds op straat te bevinden,
is gisteren weder ingetrokken, aangezien de
toestand weer normaler is geworden.
Bewapeningsprogram in de knel?
Het aantal stakingen in de Engelsche vlieg
tuigfabrieken, die in het kader van het
bewapeningsprogramma opdrachten voor
de regeering uitvoeren, breidt zich voortdu
rend uit. Vierduizend man zijn in staking
bij de Rolls Royce fabrieken en 2000 man
bij de Fairey fabrieken. De arbeiders
eischen loonsverhooging en verbetering der
arbeidsvoorwaarden. Volgens de Sunday
Express zou het in het voornemen der re
geering liggen, de vertegenwoordigers der
vakbonden uit te noodigen tot een confe
rentie om de kwestie met spoed te regelen.
Het kind behoort aan de Natio.
naal-socialistische staat.
In een te Berlijn gehouden rede voor
90.000 functionnarissen der nationaal-socia-
listische partij eischte Rijksleider Alfred
Ilosenberg voor de nationaal-socialistische
partij het uitsluitend recht op, voor de op
voeding van de jeugd zorg te dragen. Hij
verklaarde o.a.: „Wij kunnen den klassen
strijd niet te boven komen, indien de con-
fessioncele geschillen niet verdwijnen." Hij
verklaarde vervolgens, dat de gemeenschaps
school ook godsdienstonderwijs garandeert.
„Bijgevolg moeten allen, die zich over den
binnenlandschen godsdienst bezorgd maken,
tevreden zijn. Zij die hel niet zijn, hebben
geen godsdienstige zorgen, zij hebbben iets
anders op het oog. De opvoeding der jeugd
kan slechts geschieden door hen, die
Duitschland van den ondergang hebben
gered. Wij eischen één Führer, één Rijk en
één vereenigd volk. Het is dus onmogelijk
de opvoeding der jeugd toe te vertrouwen
aan godsdiensten, die elkaar wederkeerig
uitsluiten."
Gekleurde pracht-exemplaren.
Meer dan duizend menschen houden zich
tegenwoordig, aldus de N.R.Ct., op de Brit
sche eilanden bezig met het kwecken van
muizen en er gaat geen week voorbij, dat er
niet hier of daar een muizententoonstelling
is. Zoo belangrijk is deze rage geworden,
dat een mooie, zeldzaam gekleurde muis
meer dan duizend gulden waard is.
De zeldzame muizen komen niet
alleen als zwart en wit voor, maar
ook in rood, chocoladekleur, blauw,
crème, zwart en bruin, geelbruin,
lila en champagnekleur.
De volmaakte muis is ongeveer twintig
c.M. lang van het puntje van den neus tot
Verwachting: krachtige tot matige oostelijke
tot noordelijke wind, zwaar bewolkt
tot betrokken met waarschijnlijk nog
sneeuw of regen, temperatuur om het
vriespunt
Verdere vooruitzichten: nog guur.
Hierboven
BAROMETERSTAND HEDENMORGEN:
8 UUR: 758.
Het dunne pijltje geeft den vorigen
stand aan
TEMPERATUUR: 2 gr. C. is 34 gr. F.
het einde van den staart, de laatste moet on
geveer even lang zijn als het lichaam en
spits toeloopen, als de slag van een zweep.
De oogen moeten groot zijn, de ooren staan
de en wijd van elkaar. De meeste muizen
kweekers stellen veel belang in de tentoon
stellingen, ze hebben kans prijzen van vijf
tig tot honderd gulden te winnen. Veel der
muizenkweekers zijn doktoren, die de dier
tjes houden voor voedselproefnemingen.
Voedsel reageert op een muis als op een
kind, doch veel vlugger. Verandering van
voedsel bespeurt men bij een muis na één
uur, bij een kind eerst na een week, waarin
al heel wat onheil kan geschied zijn. Eén
andere factor voor de opgaande muizenpro
ductie is de vraag naar damesmantels van
muizenvel. Ongeveer vierhonderd velletjes
gaan in een langen mantel, die ongeveer
een zevenhonderd gulden kost.
Muizen kweeken is gemakkelijk werk, ze
hebben in tegenstelling met ratten geen be
smettelijke ziekten en ze zijn goedkoop te
voeden. Men kyn drie duizend muizen voe
den voor één a, twee gulden per dag aan
graan brood, rauwe eieren en melk, Kaas
krijgen ze niet, dat verhit hun bloed te
veel.v
TERUG NAAR NORMALE HANDELS
BETREKKINGEN OF AUTARKIE?
BEIDE TENDENTIEUS OP DE LEIPZIGER
MESSE VERTEGENWOORDIGD.
Duitschland verkeert in financieele moei
lijkheden en dat brengt voor een staat net
zoo goed, als voor een particulier onprettige
verschijnselen met zich mede.
Producten, welke men in andere landen
eenvoudig op de wereldmarkt koopt, worden
hier met veel moeite en het moet ge
zegd worden met grootc technische kun
digheid synthetisch vervaardigd. Men kent
reeds kunstbenzine, kunstrubber (deze stof
luistert naar den schoonen naam van „Bu-
na"), celwol, „deviezenarm", edelst aal en nog
een groot aantal andere „Ersatz"-producten.
Het is duidelijk, dat het voor een land niet
bepaald voordcelig is, om op een dergelijke
wijze zijn behoeften te moeten dekken. Want
hoe uitstekend de „Ersatz" ook moge zijn, zij
is veel en veel duurder dan het natuurlijke
product. Aan de hand van een voorbeeld kan
dit gemakkelijk verklaard worden: Stel, dat
om een zekere hoeveelheid natuurlijke ben
zine te verkrijgen, een arbeider 8 uur per
dag moet werken, dan moet zijn Duitsche
collega om dezelfde hoeveelheid Duitsche
kunstbenzine te produceeren, minstens 12
uren in touw zijn. Want eerst moet er kolen
gedolven worden en dan pas kan men door
hydrcering benzine verkrijgen. En met de
overige kunstmatige producten is het voor
het grootste gedeelte al niet anders gesteld.
Nu helpt een dergelijke productiewijze van
zelfsprekend de werkloosheid uit de wereld
(Duitschland heeft nog slechts weinige werk-
loozen en aan vakarbeiders bestaat in vele
bedrijven reeds gebrek), maar en dit is
het kardinale punt in een land, dat haar
toepast, moet de levensstandaard op den
duur noodgedwongen dalen, tenzij dan, dat
men een arbeidsdag van 14 uren instelt. Bo
vendien ligt in dit alles nog een gevaar op
gesloten: radicaal nationaal-socialistische
kringen wenschen Duitschland economisch
geheel onafhankelijk te maken. Voor het
geval van oorlog voegt men er in het bui
tenland aan toe.
Maar is nu een land met een pro
ductieproces, hetwelk nu eenmaal
veel meer arbeid vereischt dan dat
van andere landen, wel in staat, zoo
noodig een oorlog met succes te voe
ren? De Duitsche industrie zou in ge
val van een gewapend Europeesch
conflict eerst recht een enorme be
hoefte aan arbeidskrachten hebben
en men kan nu eenmaal niet tegelij
kertijd in zijn fabriek en aan het
front zijn.
Terug naar normale toestanden?
Men vindt in Duitschland breede kringen,
die dit alles zeer goed inzien en de autarchie
slechts noodgedwongen aanvaarden. Wij
hebben geen voldoende deviezen, om buiten-
landschc grondstoffen in voldoenden om
vang te koopen zoo verklaart men in deze
kringen. Dus blijft er ons weinig anders over,
dan op den eenmaal ingeslagen weg voort te
gaan; geef ons onze koloniën terug en maak
het mogelijk, dat onze industrie haar pro
ducten weer op grooter schaal in het buiten
land kan afzetten, dan kunnen wij tot een
normaal productieproces terugkeeren en te
vens als volwaardig kooper op de wereld
markt verschijnen. Dit, is in het kort de ver
dediging, waarmede Duitschland zich tegen
de verwijten van het buitenland, dat het
naar de autarchie streeft, weert het kan
buiten beschouwing gelaten worden, in
hoeverre deze argumentatie juist is.
Men is trotsch op zijn technisch
kunnen.
Een tc Parijs verschijnend weekblad, dat
overigens in Duitschland verboden is, maak
te kort geleden het ietwat wrange grapje,
dat men het in Duitschland als een triomf
zou vieren, indien 10.000 arbeiders er in een
jaar tijds in zouden slagen, door het zeeven
van hun zand van de Luneburgerheide, 100
kg. mangaan te verkrijgen. Dat is natuurlijk
overdreven en zelfs een „gruwelsprookje".
Maar waar is, dat de Duitscher, of hij nu
al dan niet met het vier-jarenplan van
Goering is ingenomen, niet weinig trotsch is
op zijn inderdaad groot technisch kunnen,
dat hem in staat stelt, vele goederen zon
der hulp van de benoodigde buitenlandsche
grondstoffen te vervaardigen.
Dit is weer eens gebleken tijdens de Leip-
ziger Messe, waar merkwaardig genoeg de
beide bovenomschreven tendenties de
drang naar normale productie en normale
handelsbetrekkingen eenerzijds, de drang
naar autarchie anderzijds om zoo te zeg
gen in beeld zijn gebracht.
Wat de Jaarbeurs te zien geeft.
Men zou de Leipziger Messe, die 1.1. Zater
dag haar poorten opende, in drie afdeelingen
kunnen splitsen.
Eerstens de afdeeling, die geheel op den
verkoop van de Duitsche voortbrengselen,
speciaal naar het buitenland, is ingesteld.
Uit handelsoogpunt is deze afdeeling natuur
lijk verreweg het belangrijkste en hier krij
gen de vele buitenlandsche koopers ook ab
soluut. den indruk, dat de Duitsche indu
strieel niets liever zou wenschen, dan weer
naar normale handelsbetrekkingen terug te
keeren.
Maar het is niet zoozeer deze afdeeling, die
de trots van den Duitschen bezoeker is. Het
zijn de nieuwe synthetische producten, die
de grootste belangstelling trekken. In een
speciale afdeeling van de Messe vindt men
groote hoeveelheden „Buna 'rubber. Het ziet
er werkelijk wonderbaarlijk echt uit, maar
den Nederlandschen bandenfabrikant, die
naar den-prijs informeert, zou bij het ant
woord op zijn vraag de schrik om het hart
slaan. Hoewel rubber óp het oogenblik op de
wereldmarkt hoog genoteerd staat, is deze
Duitsche kunstrubbcr nog altijd eenige ma
le* duurder.
Hier is ook het reeds genoemde „deviezen-
arme" edclstaal te zien. Het nikkel, waar
mede men tot nog toe dit staal verhardde, is
hier bijna geheel vervangen door een of an
der onbekend chemisch middel. En des
ondanks is dit staal van uitstekende'kwali
teit.
Veel belangstelling bestaat er op de Leip
ziger Messe ook bij de buitenlandsche koo
pers, voor de nieuwe stoffen van celwol.
Deze stoffen zijn in vergelijking met de an
dere kunstmatige producten spotgoedkoop
en zien er overigens heel aardig uit.
Tenslotte is er nog een tropen-technische
afdeeling. Duitschland heeft nog wel geen
koloniën en het is ook nog geenszins zeker,
dat het land binnen afzienbaren tijd buiten
landsche bezittingen krijgt, maar toch wil
men ook op dit gebied zijn licht niet onder
de korenmaat steken. Ook deze afdeeling
trekt enorm veel bezoekers, wat gezien de
propaganda, die op het oogenblik in Duitsch
land voor de teruggave van de oude koloniën
wordt gemaakt, geen wonder kan heeten.
Men krijgt hier een overzicht van de schat
ten, die Duitschland, indien het in het bezit
van zijn vroegere koloniën ware, uit Afrika
zou kunnen halen. Het geheel is zeer sug-
gesstief voorgesteld en maakt natuurlijk een
grootcn indruk op den Duitschen bezoeker,
die niet weet, dat het met die enorme rijk
dommen, volgens buitenlandsche koloniale
deskundigen, zoo'n vaart niet loont. Zelfs
met een teruggave van de koloniën zou
Duitschland financiëel en economisch nog
geenszins geholpen zijn. Maar daarover
denkt rie doorsnee-Duitschers niet zoo heel
diep na. Dat doen de leiders immers wel
voor hem
