Stadsnieuws
TRIUMPH
BIM BAM-pendules
Fa. J. Beemsterboer
IO
IOc
Predikbeurten
mmm
Zaterdag 3 April 1937
Heldcrsche Courant
Tweede Blad
Apotheken
Ongekeurd kalfsvleesch
in beslag genomen
Harmonie voert
„Der Bettelstudent" op
vanaf f 9.75
Mailverzending voor
oorlogsschepen naar Gibraltar
V roolijke Kleinkunstavond M.S.F
Nieuwe winkel in de Spoorstraat
Openbare leeszaal en
Bibliotheek
„Een vrouw in haar bloei''
Fientje de la Mar
in „Casino"
Bioscoopnieuws
Rialto-Theater
Witte Bioscoop
Visscherij
WIJ KOOPEN
Op- en ondergang van Zon
en tijd van hoog- en laag water
Licht op voor alle voertuigen
F euilleton
B«f,v
Van hedenavond 10 uur tot Maandag
morgen is alleen geopend de apotheek van
H. J. Rootlieb, Binnenhaven.
Van Maandag 5 April tot 12 April wordt
avond- en Zondagdienst waargenomen door
de firma Smeets-Snel, Weststraat.
Door een ambtenaar van den Vleeschkeu-
ringsdienst werd bij een handelaar (winkelier)
in vleeschwaren, comestibles enz. alhier een
partij ongekeurd kalfsvleesch in beslag ge
nomen. Proces-verbaal werd opgemaakt.
In uitvoering op 15 April a.s.
De plaatselijke zang-, reciteer- en orkest
vereniging „Harmonie" zal op Donderdag 15
April a.s. een uitvoering in Casino geven,
waarbij opgevoerd zal worden de bekende
operette van Karl Millöcker „Der Bettelstu-
dent". Nu men nog kort geleden de filmische
Bedelstudent heeft kunnen bewonderen, zal 't
des te interessanter zijn de operette in de ori-
gineele bewerking te zien en te beluisteren.
Verbeterde opgave.
Volledig gefrankeerde stukken voor opva
renden van Hr. Ms. Java en de onderzee-
booten O 13 en O 15 kunnen worden verzon
den naar:
GIBRALTAR.
De laatste verzending is op 6 April a.s.;
buslichting ten hoof dpostkantore te
20.55 uur.
De stukken behooren gefrankeerd te wor
den volgens het internationaal tarief en moe
ten voorzien zijn van twee lijnen, elkaar snij
dend over het geheele adres.
Wij vestigen de aandacht op den vroolijken
kleinkunstavond, welke hedenavond om 8.15
uur in het Casino, ten bate van het M.S.F. zal
worden gegeven. Medewerkenden voor dezen
laatsten feestavond in dit seizoen zijn: leden
der Stafmuziek, die bekende melodieën zullen
spelen, terwijl de heer Th. Donkers als solist
voor fluit en piccolo, zijn medewerking zal
verleenen. Verder zullen optreden de bekende
soubrette, Henny van Gelderen, met nieuwe
en komische liedjes, de dieren-imitator H. W.
Kok, de Soerabaiasche nachtegaal (mondfluit-
virtuoos), die o.a. de taptoe zal fluiten en voor
tooneel zullen dol-vermakelijke schetsen wor
den opgevoerd. Een gezellig bal, waarvan de
dansmuziek wordt verzorgd door het ver
sterkte Casino-orkest en de mechanische mu
ziek van den heer Duzee, zal dezen vroolijken
kleinkunstavond op waardige wijze besluiten.
Voor nadere bijzonderheden verwijzen wij naar
de advertentie in dit blad.
De heer De Graauw begint voor
eigen rekening.
Hedenmiddag 2 uur opent de heer A. G. de
Graauw, die 6 jaar lang filiaalhouder is ge
weest van de WICA en die in de stad bekend
heid geniet als „de mijnheer van het Choco
ladehuis", een winkel in chocolade, suiker
werken en koekjes, enz. De heer De Graauw
begint dus thans voor eigen rekening en wel
in het pand Spoorstraat 107, tegenover Albert
Heijn. Een vertimmering was noodig en deze
werd op keurige wijze uitgevoerd door den
heer KI. Duinker; de lichte beschildering van
het interieur geeft den winkel iets vroolijks
en stemmigs. Daartoe draagt ook niet weinig
bij de prettige opstelling van de lekkernijen,
die niet in trommels, doch op schaaltjes in
vitrines geëxposeerd zijn. Des avonds zorgt
een uitstekende verlichting ervoor, dat alles
zich baadt in een zee van licht en de winkel
zal dén vooral heel wat kijkers trekken.
Gezien de populariteit, waarin de firmant
en zijn echtgenoote zich bij het Heldersche
publiek mogen verheugen en de kraakzinde
lijke winkel, gelooven wij wel, dat de heer De
Graauw zal slagen, hetgeen we hem van
harte toewenschen.
Gedurende de maand Maart werd de lees
zaal bezocht door 1401 mannen en 73 vrou
wen, tezamen 1474 personen.
Uitgeleend werden 2708 romans, 1761 kin
derboeken en 1601 studieboeken, totaal 6070
banden.
De volgende werken zijn aangeschaft:
Romans: Giono, Het lied der wereld.
Miroff, Tuin van den glimlach. Rachmanowa,
Fabriek van nieuwe menschen. Talbot, Straat
madelieven. Bennett, These twain. id., Hilda
Lessways. Roche, de la, Jalna.
Studiewerken Bouman en Roorda,
Radiotechnisch vademecum. Brans, Radio
voor den beginneling. Corver, Het super-hete-
rodyneboek. Dobben, van, Wat vliegt daar
Eekhout, De neger zingt. Elout, Indisch dag
boek. Hagenaar en Roorda, Amateur-zenders.
Hof, Onze levermossen, id., De voorstelling
van het heelal in den loop der tijden. Kearton,
De dieren komen drinken. Nohara, Japan zoo
als het is. Schepper, De, Radioservice.
Geschenken Oppenheim, The golden
web. id., The mystery road. Josson, De Bel
gische omwenteling van 1830, 3 dln.
In verband met de a.s. Donderdagavond te
geven laatste Abonnementsvoorstelling „La
Femme en Fleur", (een Vrouw in haar
Bloei) laten wij hier nog volgen wat het
Algemeen Handelsblad bij de eerste opvoering
schreef:
Loudi Nyhoff en Tatia Wyma hebben de
rollen van moeder en dochter zeer gevoelig,
zeer overtuigend weergegeven en zonder ook
maar één moment, noch in oogenblikken van
heftige verbittering, over de schreef te gaan.
De spanning werd van begin tot einde vol
gehouden en deelde zich ook aan de toe
schouwers mede. Ook dank zij het sterke en
gevoelige spel van Paul Storm, die de rol
van Pierre vervulde. Dat Loudi Nyhoff de
rijpe, maar nog jonge moeder met charme
uitbeelden zou, mocht men verwachten; zij
heeft de klippen die de schrijver de vertolk
ster van deze rol in den weg legt met waar
digheid omzeild, zij heeft in oogenblikken van
vervoering maat weten te houden en daar
door ontroerd.
En Tatia Wyma heeft eveneens den goeden
toon getroffen en door eenvoudig en natuur
lijk spel verrast.
De overige spelers Paul Huf, Herman
Haye, Ben Groenier, Ans Koppefi en Sara
Heyblom hadden slechts kleine rollen,
maar hebben deze behoorlijk vervuld. Een
goede, ja vaak treffende en somtijds ont
roerende voorstelling van een belangwekkend
werk.
VIRGINIA
VOOR
Morgenavond brengt Fientje de la Mar, de
bekende chansonnière, cabarettière en film
ster, een bezoek aan Casino, alwaar opge
voerd zal worden de cabaret-revue „Met een
lach door 't leven".
Medewerkenden zijn Paul Ostra en Joop
de Leur en ook hun namen garandeeren,
evenals die van Fientje de la Mar, dat er
Zondagavond iets goeds geboden zal worden.
Het programma is buitengewoon afwisse
lend; daar is één cocktail van sketches, lied
jes, imitaties, parodieën, en andere uitingen
van Hollandsche kleinkunst op haar best.
„Meisjes-Lyceum", een karaktervolle
film met een onvergetelijke créatie
van Simone Simon.
Het is slechts eenige maanden geleden, dat
wfl het voorrecht hadden een door het „Cen
traal Tooneel" gegeven voorstelling van
„Meisjeslyceum" te aanschouwen, een voor
stelling, waarvan wij verscheidene onderdeelen
niet meer zullen kunnen vergeten.
Uit den aard der zaak is na de dramatische
bewerking van het gegeven, ook de filmische
gekomen, temeer daar het stuk in nagenoeg
alle landen een „box-office"-succes werd, en
is 't niet te verwonderen, dat wij zeer nieuws
gierig waren te constateeren op welke wijze
Hollywood (in casu 20th Century Fox) op zijn
Amerikaansch dit Duitsche werk behandelen
zou.
Het is een verrassing geworden. Meer nog:
een openbaring. Een stuk film, zooals men dat
maar zelden te zien krijgt. Eerlijk, overtui
gend, zonder sentiment: kortom, een film,
waarin men op geniale wijze kans gezien heeft
iets van het leven zelf aan te brengen.
„Meisjeslyceum". Het is au fond niet zoo'n
gewéldig sensationeel gegeven. Men kent het:
een meisje van een Duitsch lyceum, een
laatste-jaars, wordt verliefd op den directeur
der inrichting. Men krijgt nu in hoofdzaak de
reactie op dit ongehoord misdrijf te zien van
de diverse docenten van beiderlei kunnen en
die van de leerlingen.
De hoofdrol wordt vertolkt door Simone
Simon, de even charmante als kundige Fran-
sche filmactrice, die reeds eerder (o.a. met
Harry Baur in „Donkere Oogen") getuigde
van een opmerkelijk talent.
Wederom heeft zij kans gezien haar rol op
een niveau te brengen, die voor de gemiddelde
star wel zeer benijdenswaardig moet zijn.
Haar expressiviteit is zonder meer buiten
gewoon, en de wijze waarop zij zelfs de aller
fijnste nuanceeringen weet aan te brengen is
zelden zóó gezien.
Daar is meer goed werk in deze film: de
directeursrol, gebracht door Herbert Marshall.
Een stille bezonken figuur. Zonder een enkele
uitbarsting, de man die het leven begrijpt.
En danRuth Chatterton, eveneens het
juiste talent op de juiste plaats.
En zoo is deze film, met zijn schitterende
beeldmontage's, met zijn prachtig clos.e-up
werk en zijn nimmer verbroken rhythme ge
worden tot een triomf der hedendaagsche
filmkunst. Een stuk werk, dat men ziet en dat
men niet spoedig vergeten zal.
In het overige program draait „Zijn laatste
Commando", een film van de Amerikaansche
navy, die onze adelborsten In het bijzonder
wel ten zeerste zal interesseeren. En met een
pracht rol van den helaas enkele maanden ge
leden overleden Sir Guy Standing.
Maria Tudor.
Tot de meest interessante experimenten in
de filmindustrie behooren de historische films,
tot welke ook Mary Tudor, de hoofdfilm,
welke dezer dagen in de Witte Bioscoop
draait, behoort. Mary Tudoreigenlijk is
zij, die eenmaal Koningin van Engeland en
Ierland was, niet de hoofdpersoon in deze film,
doch veel meer haar voorgangster, lady Jane
Grey (of Gray?), die 6 Juli 1553 de kroon
van Engeland aanvaardde en deze slechts 13
dagen mocht dragen
Op suggestieve wijze, slechts weinig tredend
neven de paden der werkelijkheid, vertelt ons
deze film, hoe Jane Grey, die aanspraken op
den troon maakte wijl haar moeder een doch
ter was van den hertog van Norfolk en Maria
Tudor, een zuster van Hendrik VIII, door de
intrigues van een Edward Seymour en, na
diens dood, van een Warwich, Hertog van
Northumberland, tot den troon van het Groote
Rijk geroepen werd. Zij sloot een gelukkig
huwelijk met den zoon van dezen Warwich en
slechts na veel tegenzin ging zij er toe over
het koningschap na den dood van den jong
gestorven Edward VI te aanvaarden. Dat is
later haar ongeluk geweest, want het zou niet
lang meer duren of zij, haar echtgenoot en
ook diens vader zouden op een plein in den
alouden Tower den dood op het schavot
vinden.
Dit is het gegeven en men begrijpt, dat hier
dankbaar werk is voor een goeden regisseur
engoede artisten. Wel, de British Gau-
mont, die deze film in de wereld bracht, heeft
eer van haar werk, want onder leiding van
regisseur Robert Stephenson en met medewer
king van artisten als John Mills en Cedric
Hardwick werd een geheel verkregen, dat
boeiend is van begin tot eind en dat alleen
daarom al zoo geslaagd is, omdat het eén
goed licht werpt op de kuiperijen, die vroeger
het leven van de Kroondragers en hun naaste
omgeving tot een hel maakten.
In de tweede film „Roberta", naar het be
kende gelijknamige tooneelspel, zien we Gin-
ger Rogers en Fred Astaire op weergalooze
wijze tap-dansen, terwijl we Irene Dunn op
goede wijze de schlager „Smoke gets in your
eyes" hooren zingen. De dames in het bijzon
der zullen met veel interesse kennis nemen
van de uitstekende muzikale modeshow, welke
o.m. nog in deze levendige film voorkomt.
Landbouw en Visscherij in de
Eerste Kamer.
We lazen het verslag van de behandeling
dezer begrooting in de Eerste Kamer, maar
ontwaarden, tot onze verwondering, geen en
kele discussie, waarin ook de visscherij was
betrokken.
Landbouw blijft overheerschend, ook in de
gedachtenwereld der Eerste Kamerleden.
We hadden zoo graag iets gehoord over een
credietfonds voor den bouw van kotters; we
hadden gaarne iets gehoord over grooteren
steun aan de kustvisschers; over bevordering
van het vischgebruik hier te lande; over in
schakeling van den consulairen dienst om te
trachten meer afzet in het buitenland te krij
gen; over de ruiming van de ansjovis, enz.
Maar een doodzwijgen van de visscherij, ter
wijl toch dit hoofdstuk aan de orde is, is wel
het ergste, dat het bedrijf kon overkomen.
Niet dat besprekingen dadelijk effect had
den opgeleverd, maar de belangstelling, die er
voor het bedrijf door gewekt kon worden, zou
voor de toekomst van belang zijn geweest.
HERMAN NIJPELS'
KLEDINGMAGAZIJNENDEN HELDER
Gemaakte Heren- en Kinderkleding
Grote verscheidenheid. Niet duur
Zondag 4 April 1937
Ned. Herv. Gem. (Nw. Kerk, Weststraat),
's Morgens 10.30 uur, Ds. H. A. Enklaar
Onderw.: „Het werk voleindigd". Joh. 17:4
Westerkerk, (Helden der Zeeplein).
's Morgens 10 uur, Ds. A. A. Wildschut
van IJmuiden. Bevestiging nieuwe lede^
Geref. Kerk. (Julianapark).
's Morgens 10 uur, Ds. Tollenaar
's Avonds 5.30 uur, Cand. H. R. de Jong,
van Amsterdam.
Geref. Kerk (Rehoboth-Kerk).
's Morgens 10 uur, Cand. H. R. de Jong
s Avonds 5.30 uur, Ds. Tollenaar
Oud Geref. Kerk (Hoogstraat).
's Morgens 10 uur en 's avonds 5.30 uur
Leesdienst.
Chr. Geref. Kerk (Steengracht).
's Morgens 10 uur en 's avonds 5 uur
den heer J. Rebel.
Herst. Evang. Luth. Gem. (Weezenstr.).
's Morgens 10.30 uur, Ds. W. J. F. Meinera
Doopsgezinde Gemeente (Kerkgracht).
's Morgens 10 uur, Ds. P. J. Smidts
Oud-Katholieke Kerk (Langestraat 76)
's Morgens 10 uur, kerkdienst
Evangelisatie (Palmstraat).
'sMorgens 10 uur, in de Westerkerk,
Ds. A. A. W. Wildschut, van IJmuiden (O.)
Bevestiging van nieuwe leden.
's Avonds 5 uur, in gebouw Palmstraat,
bediening van het H. Avondmaal
door Ds. Wildschut
Gebouw Middenstraat 117.
's Avonds 8 u., Evangelisatie-samenkomst
Evangeliesatiegebouw, Vijzelstraat:
's Morgens 10.30 uur, samenkomst
Zondagmiddag 4 uur, straatprediking
Tuindorp. Verschillende sprekers,
's Avonds 8 uur, samenkomst
Leger des Heils.
10 uur v.m. Heiligings-Samenkomst
3.30 Openluchtsamenkomst.
8 uur n.m. Verlossings-Samenkomst
Donderdagav. 8 u., Heiligings-samenkomst
Hersteld Apostolische Zending Gemeente
Sluisdijkstraat hoek Schagenstraat.
Geen dienst.
Kerk van Jezus Christus, Janzendw.str. 8
's Morgens 9.30 en 's avonds 5 uur
Samenkomsten.
HUISDUINEN
Ned. Herv. Gemeente.
's Morgens 10 uur, Ds. M. van Wichen
Doops bediening.
oud goud en zilver tegen
de hoogste waarde.
Fa. Beemsterboer.
Wintertijd.
Zon
April
op:
ond.:
Hoogwater
Laagwater
Z
4
5.29
18.38
11.35
5.15
18.00
M
5
5.27
18.40
0.30
12.50
6.00
19.15
D
6
5.24
18.42
2.00
14.10
7.25
20.55
W
7
5.21
18.44
3.30
15.35
9.20
22.30
D
8
5.18
18.46
4.50
16.50
10.30
23.30
V
9
5.16
18.48
5.55
17.55
11.30
Z
10
5.14
18.50
6.45
18,45
0.20
12.30
Zaterdag 3 April 19.07 uur
Zondag 4 19.08 uur
cine-ën fotohandel hihmti
P=t|h.w.zeqel|^
■wfefftL I KONINQSTQAAT 73, UiL. >ft
TELEFOON 279
ONTWIKKELEN - AFPRUKKEN- VERbROOTEN
19)
door
Annie de Hoog—Nooy
XII.
De lange trieste winter liep ten einde en
het voorjaar, waarop Diny zich reeds lang
verheugde, was in het zicht. Men zag de
knoppen al aan de boomen komen en de zon
verspreidde reeds zoo'n weldadige warmte,
dat alles en iedereen er door opleefde.
Aangemoedigd door de zoele lentelucht,
begon Diny reeds allerlei plannetjes te maken
voor den komenden zomer.
Zij en Marjoleintje zouden eens heerlijk ge
nieten van de acht lange vacantie-dagen,
waarop ze, nu ze meer dan een jaar in deze
betrekking was, recht had.
Nog enkele weken, dan was de groote voor-
jaarsdrukte achter den rug en kon ze alvast
aan het maken van wat zomerkleeren begin
nen. Voor het kind eerst maar, want die zou
niets meer aan kunnen hebben van het vorige
jaar, ze was den laatsten tijd zóó gegroeid.
'n Heerlijk bezit toch zoo'n kind, al moest
ze het dan ook den meesten tijd aan anderen
£lf St£L3.n
Soms, als Marjoleintje er zoo lief uitzag of
iets schattigs deed, kon ze ineens denken: „als
Paul haar nu even kon zien...," maar die ge
dachte zette ze, hoe moeilijk het haar ook
viel direct weer uit het hoofd.
„Niet meer aan denken," zei ze jdan tot
zichzelf. „Wat voorbij is, is voorbij..."
Maar het kind zelf deed haar zoó dikwijls
aan Paul denken, dat die gedachten voort
durend terugkwamen.
Vooral als het ergens naar zat te staren of
geboeid naar iets keek, dan had ze diezelfde
uitdrukking in 't gezicht, die Paul gehad had,
dien middag, toen hij naar zijn vader zou
gaan. Toen had hij óók zoo nerveus met dat
eene oog getrokken, precies zooals Marjo
leintje dat dikwijls deed...
Onwillekeurig schrok ze toen haar naam
genoemd werd.
„Of U even bjj den chef wilt komen, juf
frouw Stalker."
Een aankomend kantoormeisje kwam haar
die boodschap brengen.
Diny keek verwonderd op. Bij den chef
komen waar kon dat voor zijn? Misschien
de een of andere groote bestelling... Of zou
er iets met die bruidsjapon niet in orde zijn,
die eergisteren afgeleverd was? Maar neen,
dan had ze dat gisteren wel gehoord. Bij den
chef op kantoor komen, dat gebeurde maar
heel zelden.
„Weet je niet waarvoor?" vroeg ze aan het
meisje, dat nog even op de afdeeling bleef
rondhangen.
Het kind haalde de schouders op.
„Hoe kan ik dat weten?"
„Ja, dat was ook zoo. Hoe kwam ze er bij
zooiets aan dat kind te vragen. En waarom
maakte ze zich eigenlijk zoo angstig? Alleen,
omdat het zelden voorkwam dat je bij den
chef geroepen werd? Meestal ging dat ook
hiet zoo officieel, kwam hij, als hij het een of
ander te zeggen had, even op de betreffende
afdeeling. Misschien was het wel iets goeds
dat ze te hooren zou krijgen... Had hij laatst
niet gezegd, dat zij misschien wel geschikt
zou zijn voor den verkoop op de Confectie-
afdeeling? Temeer daar zij er tóch zoo vaak
moest komen om te passen...
Vol verwachting stapte zij, na een beschei
den klopje, het kantoor binnen. De chef stuur
de de juffrouw, die voor zijn bureau brieven
op zat te nemen, na een paar minuten weg.
„Gaat U even zitten, juffrouw Stalker."
Hij wachtte tot zij plaats genomen had en
vervolgde toen op ernstigen toon:
„Ik moet U een onaangename mededeeling
doen. ,Ik ben, zeer tot m'n spijt, genoodzaakt
U... te ontslaan."
„Waarom is dat, mijnheer...?" vroeg Diny
verschrikt.
„De reden kan ik U in een paar woorden
uiteenzetten. De drukke tijd is, zoo U weet,
voorbij er wacht ons, laat ik zeggen een
half jaar, dat er weinig of niets te doen is.
We zijn dus gedwongen onder het personeel
een kleine opruiming te houden en het is niet
meer dan billijk nietwaar, dat degene, die het
laatst gekomen is, en... dat bent U op Uw
afdeeling, het eerst voor ontslag in aanmer
king komt."
„Maar juffrouw Giessens is toch nè mij ge
komen, mijnheer, en haar werk is, als ik het
zoo zeggen mag, ook niet zoo belangrijk als
het mijne..."
„Daar kunt U ons rustig over laten oordee-
len, juffrouw," zei de chef bp afgemeten toon.
„Maar het feit dan, dat zij er nog niet zoo
lang is..."
„Dat is wat anders... ja," zei hij aarzelend
en liet er toen plotseling op volgen:
„Ik zal U eigenlijk maar precies zeggen
waar het op staat. Wat ik als reden voor Uw
ontslag opgaf, komt eigenlijk in... de tweede
plaats. In de eerste plaats is het Uw..." Even
hield hij op.
„Zegt U het maar, mijnheer," zei Diny, iets
begrijpend.
„Het is, ja, ziet U, er loopen geruchten dat
U... niet het miesje bent, waar U zich voor
uitgeeft, dat U zelfs..."
Wat bliksem nog toe, dacht hij, waarom
zeg ik het nu niet? Waarom talm ik nu zoo.
Is het, omdat zij me met zoo'n paar eerlijke
oogen aankijkt? Durf ik nu niet te zeggen,
wat ik toch positief weet...? Hij bewoog zich
onrustig op zijn stoel.
„Dat ik een dochtertje heb, bedoelt U dét,
mijnheer Marks?" vroeg ze eenvoudig. „Het...
spijt me dat U dat te weten gekomen bent,
ofschoon ik nog niet goed begrijp wat dat
met mijn ontslag te maken heeft."
„Kom, juffrouw Stalker, wees niet zoo
naïef," zei dé chef, die door haar tegemoet
komende houding zijn zelfvertrouwen herwon
nen had. „We mogen toch verwachten dat het
zedelijk peil van ons personeel..."
„Voor U verder gaat, mijnheer Marks, mag
ik er U zeker wel even van op de hoogte stel
len, dat ik getrouwd ben, zoodat het zedelijk
peil, waar U op doelt, niet in verband ge
bracht kan worden met dit geval."
„U bent getrouwd en U noemt zich juf
frouw Stalker? Dat is toch Uw meisjesnaam,
nietwaar?" Zij knikte bevestigend.
„Als U getrouwd was, zou U Uw man's
naam toch dragen..."
„Ik bén getrouwd, mijnheer Marks," zei
Diny ongewoon scherp.
„Dan moet er wel een bijzondere reden voor
zijn dat U zoo doet. Ik... wil U nog een kansje
geven, als U mij kunt bewjjzen..."
„Dat kan ik, mijnheer Marks," viel ze hem
in de rede, „en dat zal ik doen ook. Maar dat
kénsje waarvan U spreekt, daar zal ik liever
geen gebruik van maken. Ik zou mij hier in de
zaak niet langer op mijn gemak gevoelen, nu
ik begrijp dat men zich misschien al dagenlang
verlustigd heeft in een schandaaltje waarvan
ik het middelpunt moest worden. Het zal mij
genoeg zijn als U de aanbrengster er van op
de hoogte wilt stellen dat zij zich vergist heeft.
Misschien is ze sportief genoeg om dat als
tweede nieuwtje de ronde te laten doen."
„A'S ik U goed begrijp aanvéérdt U dus Uw
ontslag?"
„Neen mijnheer Marks, ik néém m'n ontslag,
want op het moment dat U mij nog een kans
wilde geven, beschouwde ik dat als ingetrok
ken."
Vuurrood van verontwaardiging verliet Diny
het kantoor. Dat men zooiets van haar durfde
denken. Het liefst had ze haar boeltje gepakt
en was ze meteen weggegaan. Maar dat kon
niet, ze moest om haar getuigschrift denken.
Ze was tóch misschien door haar optreden wat
al te ver gegaan. Dat eeuwige geklets van de
menschen ook. Praatte zij ooit over iemand?
Wat nad de chef nu gewild? Dat zij hem
haarfijn alles uitgelegd had? Ze zou nog liever
Ze was fatsoenlijk en deed haar werk en voor
het overige hadden ze niets, niéts met haar te
maken.
Ze zag de anderen wel nieuwsgierig kijken,
toen ze op de afdeeling terugkwam. Ze wisten
natuurlijk precies waarvoor ze op kantoor ge
roepen was. Wat was ze blij, dat ze zich nooit
met hen ingelaten had, dat maakte het haar
nu gemakkelijk hen te negeeren.
Van het begin af aan, hadden ze haar al
dwars gezeten, toen ze bemerkten, dat ze zich
niet tot de genoegens die zij zochten, aange
trokken gevoelde. Ze kon zich dus voorstellen
hoe 'n genoegdoening het hen gegeven had
toen ze iets meenden ontdekt te hebben,
waardoor ze haar van haar voetstuk konden
halen.
Het zou haar niet mogelijk geweest zijn an
ders te handelen, dan dat ze nu gedaan had
Ze noemden haar den laatsten tijd een
kruidje roer me niet", goéd, beter dat, dan dat
ze zich alles het aanleunen. Daar zou haar
zelfrespect door in het gedrang komen en
daar had ze nog altijd voor kunnen zorgen dat
dat met gebeurde. En haar betrekking... Ze
had nog een volle maand voor zich om iets
anders te zoeken. En lukte het haar in dien
tijd met om wat te vinden, kon ze, dank zii
LTufthTuden36' n°g WCl één °f tWee ma*n"
,^aA het/eIdcn bij één degenslag bleef dat
11. Ve laatste jaren al meerdere malen
ondervonden, maar ditmaal kwam de tweede
slag wel wat él te hard aan.
Moeder Dekkers was plotseling gestorven
Den vorigen Zondag was ze nog volkomen
gezond geweest. Ze hadden zelfs nog twee
uur met elkaar gewandeld en ze had nereens
over geklaagd. Arme Dekkers, maar ook arme
kinderen, want van de vier was alleen Trees
maar getrouwd en de twee jongsten waren
zelfs nog op school. Die kinderen konden toch
hun moeder zoo maar niet missen. En Mar.
jolemtje. eLI
(Wordt vervolgd).
