De
in-sonate
Shanghai, van
alles een beetje
De verzorging
Marktberichten
Balineesche zeerovers voor de
rechtbank
KORT VERHAAL
Problemen van het
kankeronderzoek
Stoomvaartberichten
I
Uit onze omgeving
van onze Kamer-
en Tuinplanten
Twee matrozen sloten hun ka
pitein in het voorluik op en gin
gen er met het schip vandoor.
Voor den raad van justitie te Soerabaja
hebben, aldus de N.R.Crt., terechtgestaan
R. R. V., oud 22 jaren, zonder beroep, tevo
ren tferde stuurman bij de gouvernements
marine, en C. A. d. L., oud 23 jaren, van be-
rcwyp matroos 1ste klas bij de Kon. Marine.
Beiden zijn gedetineerd in 's lands gevan
genis te Soerabaja.
Hun was ten laste gelegd, dat zij zich,
als opvarenden van het Ned.-Indisch schip
de Martinus, toebehoorende aan de N.V.
Rijstpellerij en Oliefabriek Tjio Poo Nie, te
Den Pasar in Nev. 1936 terwijl zij zich be
vonden in open zee aan den ingang van
straat Bali, gemeld vaartuig met lading
zich wederrechtelijk hebben toegeëigend Zij
hebben zich van ahet schip meester ge
maakt door den gezagvoerder en de beman
ning van het schip, onder voortdurende be
dreiging met een geweer en een foppistool
en onder herhaalde verzekering hen te zullen
neerschieten, voor het geval zij het zouden
wagen, zich tegen beklaagden te verzetten,
na*xr voren te jagen en in het vooronder op
te sluiten.
Daarop zijn zij van koers veranderd en
"hebben den gezagvoerder en de bemanning,
na deze gedurende twee dagen in het voor
luik te hebben opgesloten gehouden, te Koe
boe op het eiland Bali aan wal gezet en zet
ten vervolgens, met het aldus gestolen vaar
tuig met-lading koers in de richting Lom
bok, met bestemming Australië.
Bekl. ontkennen schuldig te zijn. Het was
hun bedoeling om naar Australië te zeilen
en dan het schip naar Bali terug te laten
keeren.
Zij hadden zelf levensmiddelen ingeslagen,
o.m. 30 blikken havermout, 50 blikken melk,
verder zout, suiker, etc.
President: Als de mcnschen zich verweerd
hadden, zou u dan geschoten hebben? Uw
geweer was geladen.
Bekl. V: Neen, wij hadden een goede stra
tegische positie aan boord en zouden ze heb
'ben kunnen neerslaan, als ze op ons afge
komen waren.
Pres.: U zou dus geweld gebruikt hebben?
Bekl. V.: Ons bleef geen keus, als onzo
Veiligheid het had geëischt, zouden wij ze
geboeid hebben.
President: U wilde zich dus van het
schip meester maken.
Bekl. V.: Niet conform de wet, wij wilden
het schip als middel gebruiken om naar
Australië te zeilen en het dan terug zenden
Bekl. hadden sextant en kaï-ten meege
nomen.
Zaterdags vroeg de bemanning om aan
wal gezet te worden. Zit deed geen pogin
gen om het schip te hernemen. Bekl. hiel
den om beurt de wacht.
Bekl. moesten aan wal gaan, daar er water
gebrek dreigde. Op ongeveer 15 meter van
de kust van Karangasem werd het anker
uitgeworpen, De bemanning hielp mee bij
het vertrek. Zij ging met een bevolkings
prauwtje aan land en mocht alles medene-
men wat zij wilde. Daarop werd in oostelij
ke richting weggezeild. Lombok was reeds
gepasseerd toen Maandagmorgen omstreeks
11 uur marinevliegtuigen naderden en om
het schip cirkelden. Bekl. begrepen toen
dat het om hen te doen was en veranderden
van koers. Doch de later komende Java
bemei-kte hen toch. Zij trachtten nog met
de jol te ontkomen, doch die zonk in een
zware bui.
President: Ziet u niet dat u geen recht
had om zich meester van het schip te ma
ken?
Bekl. V.: Ik wilde in de toekomst alles
goed maken.
President: Ook nu de bemanning van
boord was?
Bekl. V.: Ik had het schip aan een vracht
boot kunnen overgeven, om het terug te
laten sleepen.
President: Wat had u voor met naar
Australië te gaan?
Bekl.: Ik had geen baantje naar mijn
hart, het was meer voor een ambtenaar
dan voor een zeeman. Ik verlangde nog
wat andei-s te doen dan slapen, opstaan en
naar bed gaan. Bovendien kon ik mijn ou
ders niet voldoende steunen. Bekl. hadden
het plan om in Australië in den oogsttijd
te helpen, zij zouden ergens landen aan de
kust; daar er vele plantages waren, zou
den zij ongetwijfeld werd kunnen vinden.
Bij het verhoor van bekl. L., zeide deze,
boeken te hebben gelezen over het leven op
zee; zijn hart trok ergens anders, hij wilde
in een vreemd land een nieuwe carrière
opbouwen.
Het was niet de bedoeling om zich mees
ter te maken van het schip, doch om de
bemanning te dwingen hen naar Australië
te brengen.
Na de aanhouding werd de Martinus door
de Java op sleeptouw naar Benoa genomen.
Pres.: U heeft thans zeker berouw?
Bekl. de L.: Ja.
Pres.: U heeft behalve 3 maanden gevan-
genissti-af ook ontslag uit den dienst gekre
gen wegens desertie?
Bekl. de L-: Dat heb ik verdiend.
De officier van justitie heeft ten slotte,
zooals men uit de telegrammen weet, tegen
V. en de L. met inachtneming van den jeug
digen leeftijd van de beklaagden gevange
nisstraf geëischt voor den duur van onder
scheidenlijk 1% en 1 jaar.
JAMBOREE-ZEGELS IN NED.-INDIE.
In Nederlandsch-Indië zullen bijzondere
frankeei-zegels worden uitgegeven, welke
met toeslag zullen worden vei-kocht ten be
hoeve van de vereeniging „De Nederlandsch-
Indische Padvinders". De netto-opbrengst
van den toeslag zal door evengenoemde ver
eeniging woi-den benut tot financiering van
de uitzending van Nederlandsch—Indische
padvinders naar de wereld-jamboreé, welke
dezen zomer wordt gehouden.
Deze „Jamboree-zegels" zullen in Indië
worden verkocht van 1 Mei tot en met 9
Juni en zullen hier te lande gedurende den
zelfden termijn aan de Philatelistenloketten
verkrijgbaar zijn. Zij worden voor het ge
bruik gelijk gesteld met gewone Indische
frankeex-zegels en blijven geldig tot en met
28 Februari 1938.
De^zegels verschijnen in de frankeerwaar-
den i i> cent en 12'A cent. De verkoopprijs
bedraagt 10 cent en 15 cent. Zij zijn naar
een door den heer A. B. M. Kreisler te
Bandoeng geteekend ontwerp vervaardigd
door de N. V. Joh. Enschede en Zonen te
Haarlem en uitgevoerd in Rofogravuredruk
in de kleuren sepia en rood.
De afmetingen bedragen ca 30X23 mm.
door Hans Feuchlwanger.
De Lente lag over Weenen, Bloemen, hoo
rnen, struiken, alles praalde in bloesem
pracht, in een weelderige ovei-daad, zooais
alleen de lente in Weenen kan zijn. De
bloem entro.ssen van seringen waren zoo
groot en zwaar, dat de takken ervan over-
bogen, de goudenregen hing in sprookjes-
achtigenrijkdom over de oude steenen
muurtjes, de jasmijn verspreidde haar zach
te geuren, en de meidoorns praalden met
witte, roode bloesempracht, Alles bloeide
opeens, de lelies en anemonen hieven hun
kelken omhoog, en de gansche mooie stad
was doordrongen van de lente.
Een gedrongen gestalte, het hoofd voor-
ovei'gebogen, met donkere oogen nder zwa
re gefronste wenkbrauwen, wandelde door
de straten en lanen, het was Beethoven. Hij
hield de handen op den rug. bleef van tijd
tot tijd staan, en bekeek aandachtig de bloe
menpracht. Soms gleed er een vage glim
lach over zijn gezicht; Hij genoot van den
rijkdom en de weelde van den lente-avond.
Hij ging zitten op een oude steenen bank.
Melodieën stroomden hem vanuit de zoele
lentelucht toe, een volheid en overdaad van
klanken en accoorden; hij kon ze niet
meester worden. De lucht scheen hem ver
vuld te zijn van geheimzinnige, onbegrijpe
lijke dingen. Onrustig stond hij weer op,
wandelde verder, en kwam eindelijk in de
stille buitenwijk, waar de huizen in tuinen
lagen. Plotseling bleef hij echter staan, boog
het hoofd een weixiig, als om beter te kun
nen hooren, en met zijn hand op het lage
tuinhekje gesteund bleef hij aandachtig
staan luisteren. Hij hoorde iets, wat hem
zeer verwonderde.
In de schemerige kamer van het huis.
Waarvoor hij stond, werd piano gespeeld:
duidelijk waren de klanken hoorbaar door
de geopende vensters. De muziek was een
sonate van hemzelf, maar vreemd genoeg
een werk, dat nog niet uitgegeven was.
Hoe kon dat mogelijk zijn? Het waren frag
menten, die men daar speelde, niet alles
was precies juist, maar de aanslag was ge
voelig en getuigde van een groote inner
lijke muzikaliteit. Midden in een accoord
brak het klavierspel af, en een vrouwen
stem zei:
„Ik wilde, dat ik het kon spelen zooals ik
het gehoord heb maar ik heb met meer
alle accoorden in mijn gedachten".
Plotseling vastbesloten liep Beethoven
door den tuin, en verscheen op den drenv
pel van de schemerachtig verlichte kamer.
E«n jong meisje in een witte japon zat aan
de piano, een jonge man leunde tegen een
stoel. „Vergeeft II mij", zei de indringer,
„Ik ben zelf jnusicus, als U wilt speel ik
U de hecle sonate voor!"
De beide jonge menschen wisten niet
recht wat te antwoorden, doch reeds zette
Beethoven zich aan den vleugel, en liet zijn
handen over de toetsen glijden. Het meisje
was bij het raam gaan zitten; zij leunde
haar hoofd achterover, en reeds na de
eerste tonen wist zij dat de vreemde Beet
hoven moest zijn.
De meester speelde wonderschoon. De
lente-adem klonk uit zijn muziek, de klan
ken ruischten onder zijn handen als de
wind, als de zee, als hemelsche harpmuziek
Geheel verzonken in de schoonheid dér
klanken luisterden de twee jonge menschen
het meisje met iets teers.
Een hulpeloozen trek over haar gezichtje.
BeetVxven zag het, en hij begreep: „Zij is
blind".
Toen het spel ten einde was, heerschte er
een bijna beklemmende stilte in de kamer.
De maan scheen over de bloeiende struiken
in den tuin, en zachtjes bewoog de wind de
gordijnen.
"U bent Beethoven", zei het meisje zacht.
„Ja"! zei de meester, „maar hoe komt
L aan mijn muziek?"
„We liepen eens langs Uw huis, en toen
hoorden wij U spelen
Beethoven keek naar het meisje met de
blinde oogen, en een zonderling gevoel van
smart kwam in hem op. De maan was
hooger geklommen, het licht viel over het
bleeke, smalle gezicht van het meisje, dat
met haar blinde oogen voor zich scheen te
kijken. Hij dacht: „Het is een bovenaardsch
mooie avonden zij kan er niets van
zien... de bloemen en boomen en het maan
lichtniets daarvan kan zij zien
En eensklaps zeide hij:
„Er ligt maanlicht op Uw gezichtIk
zal U iets van maanlicht spelen...".
En meegesleept door zijn droefheid om
de blinde oogen van het meisje, door de
lentegeuren, door zijn zwaarmoedigheid en
verlangens, begon hij te preludeeren
Eerst phantaseerde hij, maar allengs namen
de klanken een vasteren vorm aan, de
rhythmen klonken steeds duidelijker op, en
hij zelf voelde, dat er een nieuwe schep
ping onder zijn handen ontstond. Hij speel
de, zooals hij nog nooit gespeeld had, en
alle menschelijke verlangens, wenschen,
droefheid, pijn en geluk, dat alles klonk uit
zijn muziek.
Toen hij ophield, stond hij snel op en
liep naar de deur. Op den drempel draaide
hij zich om: „Ik zal nog eens terugkomen"
zei hij, en toen verdween hij in den lente
avond. Thuis zette hij zich aan zijn klavier,
speelde nogmaals, haalde notenpapier, speel
de en schreef, den ganschen nacht door,
terwijl buiten de seringen geurden en het
maanlicht over de sprookjesachtig mooie
tuinen van het oude Weenen scheen.
Zoo ontstond de Mondschein-sonate,
Duitsche chirurgen vergaderen.
Tot de problemen, die een arts veel moei
lijkheden verschaffen, behooren de niet nor
maal genezende beenbreuken. Zij laten op
de plaats van den breuk een beweeglijke
verbinding ontstaan, die de dokter een
valsch gewricht, pseudarthrose, noemt. De
oorzaken van deze abnormaliteit zijn op
het oogenblik nog niet geheel opgehelderd.
Zeker spelen uiterlijke omstandigheden, zoo
als ondervoeding, scheurbuik of gebrek aan
vitamine C een belangrijke rol. De poging,
een betere wijze van genezing door mid
del van bepaalde medicamenten te verkrij
gen, heeft, naar uit het verslag van het
congres der Duitsche chirurgen blijkt, tot
nog toe geen succes opgeleverd, zoodat in
vele gevallen het been kunstmatig gehecht
en verstijfd moest worden. Men moet daar
bij met groote voorzichtigheid te werk gaan,
vooral ook bij het hechten met metaaldraad
Fransche artsen hebben 24 zgn. roestvrije
staalsoorten onderzocht en daarbij opge
merkt, dat slechts drie soorten niet werden
aangetast. Bij de andere 21 soorten bleken
zich chemische en zelfs electrische verande-
ringen in de weefsels voor te doen en eeni-
ge stukjes metaal ondernamen zelfs een
wandeling door het lichaam.
Ook de kanker is voor de chirurgen een
gebied van intensief onderzoek. Het opera
tiemes verwijdert weliswaar het boosaardi
ge gezwel maar vernietigt daarmede niet,
zooals lang bekend is, de oorzaken van de
ziekte. Het komt dan ook dikwijls genoeg
voor, dat de kanker in andere lichaams-
deelen opnieuw uitbreekt. Röntgenstralen of
radium genezen de gezwellen weliswaar,
maar zij kunnen deze ook veroorzaken.
Hetzelfde is het geval bij een chemisch mid
del, de benzpvrine. Ook met dit middel heeft
men bij een voorzichtige toenassing in lichte
gevallen van kanker genezing bereikt. Op
merkelijk is, dat het prenaraat hoofdzake
lijk verkregen wordt uit steenkoolteer,
waarvan men sinds lang weet, dat het
juist kanker kan opwekken.
Thans wijden de artsen zich hoofdzake
lijk aan de bestudeering van de oorzaken,
die tot kanker kunnen leiden. Dat kanker
ook door parasieten, die het een of ander
vergif in het lichaam brengen, kan worden
opgewekt, wist men reeds in het oude
Egypte. Anderziids heeft het onderzoek uit
gewezen, dat kanker even goed als een
soort van stofwisselingsziekte kan ontstaan.
Verder verdenkt men er zekere hormonen
in het lichaam van, dat zij kanker kunnen
opwekken.
Bij het groote aantal kankeronwekkende
factoren is het welhaast vanzelfsprekend,
dat het lang duurt, et vorens men de juiste
wijze van genezing vindt, maar tijdens het
cone-'es van de Duit^C-ip chirurgen is wel
gebleken, dat de medici in alle stilte reeds
veel, dat tot de oplossing moet leiden ge
vonden hebben.
Stoomv. Mij. Nederland.
Bintang, t., 5 April v. Belawan.
Chr. Huygens, t., 6 April te Genua.
Saleier, t„ 6 April te Suez.
Kon. Ned. Stoomboot Mjj.
Ariadne, 4 April v. Uerto Barrios.
Bennekom, t., v. Arica.
Costa Rica, t., 5 April Azorcri gepass.
Euterpe, 6 April te Amsterdam.
Helder, t„ 4 April te Liverpool.
Merope, 5 April v. Danzig.
Oberoi», pass. 5 April Ouessant.
Orpheus, 6 April te Amsterdam.
Poseidon 5 April te Jaffa.
Van Rensselaer, t., 4 April te Curagao.
Saturnus 5 April van Neaplaya.
Simon Bolivar 5 April van Cristobal.
Telamon 5 April van Lissabon.
Theseus 5 April van Setubal.
Triton 5 April van Algiers.
Vesta 6 April te Palermo.
HollandAmerika Ljjn.
Bilderdijk pass 5 April Scilly.
Blommersdijk 3 April van New Orleans.
Boschdijk 5 April te Londen.
Burgendijk, 6 April te Rotterdam.
Delftdijk 5 April te Willemstad.
Drechtdijk 3 April te Seattle.
Edam te Rotterdam.
Lochgoil, 3 April te Kingston (Ja.).
Maasdam 5 April 1000 mijl van Ambrose
lichtschip.
Spaarnaam 6 April te Boston.
Statendam 6 April van New York.
Veendam, 6 April te Rotterdam.
HollandAfrika Ljjn.
Boschfontein, u., 4 April van Dakar.
HollandAustralië Lijn.
Aludrië, t., 6 April v. Newcastle (N.Z.W.).
Meliskerk, t., 5 April van Kaapstad.
HollandOost-Azië Lijn.
Moena, t., 5 April van Shanghai.
Meerkerk, t., 5 April van Dairen.
Kon. Paketv. Maatschappij.
Bontekoe 4 April te Hongkong.
Houtman, 4 April v. Lourenzo Marqués.
Japara 4 April van Singapore.
Lematang 5 April te Sanbang.
Swartenhondt 4 April van Hongkong.
Nieuw Holland, 5 April te Sydney.
JavaNew-York Ljjn.
Kota Pinang, 5 April v. Batavia.
Maron 5 April te Penang.
Modjokerto pass. 5 April Kaap d. Goede Hoop.
cUqjL Uur
wxr&astq,/
[EINDE YOORRANQ150 M.
WaarjJg zoo'n bord staat is het
einde van een voorrangsweg in
zicht, verderop moet u zich dus
weer aan het normale voorschrift
houden:
RECHTS GAAT VOORi
Rotterdamsche Lloyd.
Blitar, t., 6 April te Suez.
Buitenzorg, t„ pass. 6 April Dover.
Kota Inten, u., pass. 6 April Finisterre.
Stoomvaart Mij. Oceaan.
Achilles 3 April te Singapore.
Alcinous 4 April van Batavia.
Diomed pass. 6 April Wight.
HollandWest-Afrika Ljjn.
Amstelkerk, u., 4 April van Boulogne.
Maaskerk, t., 4 April van Takoradi.
JavaChina—Japan Ljjn.
Tsjisalak 4 April te Shanghai.
Tjisondari 3 April te Hongkong.
RotterdamZuid-Amerika Ljjn.
Aldabi, t., 5 April te Santos.
Silver JavaPacific Ljjn.
Kota Agoeng 3 April van Madras.
REIS IMPRESSIES.
Een beeldschoone, elegante Chineesche da
me verscheen op het Skyterrace van het
duurste hotel van Sjanghai. Het midder
nachtelijk uur had reeds lang geslagen en
op den dansvloer was zoo weinig plaats,
dat de paren tusschen de tafels en stoelen
dansten. Wat ik mij van haar opzienbaren
de gestalte nog herinneren kan, was een
heerlijke brokaatmantel, die glinsterde als
een bergmeer in het maanlicht.
„Tweehonderd dollar heeft ie gekost!"
fluisterde men aan onze tafel.
Er zijn heele bibliotheken over Sjanghai
geschreven met het resultaat, dat bij den
lezer slechts een conglomeraat van indruk
ken en voorstellingen achterbleef. Ieder
boek is in zijn soort de beste beschrijving
van deze miliiocncnstad aan den Wangpoo,
d.w.z. voor zoover het de internationale ne
derzetting betreft.
De „informatiedienst".
Reeds in de eerste dagen van mijn ver
blijf werd ik herhaalde malen verrast door
de nauwkeurigheid, waarmede de „informa
tiedienst" van Sjanghai werkt. Slechts de
Britsche Intelligence Service kan daarmede
vergeleken worden.
„Gisteren was U daar en daar en hebt U
dit en dat gedaan", hoorde ik. „Ik zou niet
bii Hong Zong koopen", werd mij gezegd en
ik brak mij er het hoofd over, hoe dat be
kend geworden was. daar ik er toch met
niemand over gesproken had. Het mooiste
was echter, dat men mij op een middag
wist te vertellen dat ik in Mei weer in
Sjanghai zou komen. Op den avond tevo
ren had ik daarover een vage opmerking
gemaakt tegenover eenige menschen, die in
geen enkel verband stonden met dengeen,
die het mij thans weer over vertelde.
Maar men wendt zich daaraan even
spoedi" als aan de eeuwig spuwende Chi-
neezen. Die hadden mij in de eerste dagen
tot allerlei rare sprongen gedwongen, in
het bijzonder wanneer zij zoo'n vervaarlijk
gebrom uit hun keel lieten komen. „Uit
hun blindedarm halen zij het", meende een
Nederlandsche arts, die hier al jaren lang
woont.
Een beetje rooverij
De riksja (Japansch trekkarretje), rijdt
plotseling een zijstraat in en oogenhlikke-
lijk is het taschje van de daarin zittende
dame verdwenen. Onlangs hielden drie twij
felachtige personages een voetganger mid
den op straat aan en plantten hem een
revolver in den maag. Het slachtoffer
schreeuwde zoo hard, dat de roovers de
plaat poetsten. Zij hoorden nog tot het
oude slag van de eerlijke roovers, die thans
verdwenen zijn. Op het oogenblik schieten
de kerels ieder slachtoffer zonder pardon
neer. De politie, bestaande uit een mengel
moes van Engelschen, Amerikanen, Fran
sehen, Russen. Sikhs, Anamieten, Japan
ners en Chineezen noteert nauwkeurig
het in een jaar afgevuurde aantal schoten
en op de balans ziet men, dat men hier
werkelijk slechts met een beetje rooverij te
doen heeft. Want de ongeregistreerde geval
len tellen natuurlijk niet mee...
Wat er verder aan de hand is.
Voor belangstellenden zij over het klimaat
en zijn begeleidende verschijnselen het vol
gende gezegd: een beetje regen, sneeuw,
koude, warmte, verkoudheid, griep, malaria,
typhus, pokken en wanneer men geluk
heeft ook cholera. Waaraan men juist toe
is. leest men in de couranten.
Deze zijn een beetje Amerikaanse!), En-
gelsch, Duitsch, Japansch, Fransch, En-
gelsch-Chineesch, Russisch en zuiver Chi-
neesch; en vol van een beetje film, Europa,
sport, society, schandaal, politiek, beurs,
bridge en China. Zij zijn een beetje pro- en
anti-Japansch, -communistisch en wat men
zooal meer pro en anti kan zijn.
En dan de moderne Chineezen. De ouden
van vroeger „verloren het gezicht" indien zij
met aan hun verplichtingen voldeden. Óp
het oogenblik is een beetje snobisme modern
evenals gewaagd dansen, critiek op vreem
de staten, die veel beschaafder zijn, en on
hoffelijkheid tegenover vrouwen.
Wat er aan écht Chineesch te
beleven valt.
v.etr,?erjs er natuurlijk ook een beetje
„echt China. Ik denk aan de leelijke zig-
zagbrug bg het oude theehuis, aan den
tuin \an een ter dood veroordeelden gou
verneur, die onder het zwaard van den
scherprechter viel, wijl hij de muren om den
tuin even hoog liet bouwen als die van
den keizer, en aan de bonte straten, die ter
zijde an de internationale nederzetting lig
gen. Ik zie de raadselachtig lachende gezich-
ouden uit het eigenlijke China,
Ult Tibet en uit Mandsjoerije. Ik hoor de
politie agent, die 's nachts op den Garden-
bridge den tijd met zingen verdrijft en de
al even muzikale koelies, die zware lasten
sleepen. Ik voel ook de betoovering van het
Verre Oosten, indien 's avonds de duizen
den woonschepen op de Soochow-rivier hun
petroleumlampen ontsteken.
Zoo is Sjanghai. Het prikkelt tot tegen
spraak, tot erkenning, tot ergernis, tot vreug.
de, tot werken, tot luieren, tot den wensch
er heen te trekken en tot het verlangen om
af te reizen; van alles een beetje.
JULIANADORP.
Stierenkeuring.
Dinsdagnamiddag hield de Provinciale
Commissie tot Bevordering van de Rundvee
fokkerij in Noordholland, in samenwerking
met het N.R.S. de jaarlijksche stierenkeuring
te Julianadorp bij het café van den heer A.
Doorn.
Aangeboden werden twee 2-jange en ne
gen 1-jarige stieren.
Van de tweejarigen werden ingeschreven
Albert 17 van J. Kistemaker, Den Helder,
en Béan van G. Bijvoet te Callantsoog.
Van de eenjarigen: Hendrik 17 van Jb.
Jimmink Hz., Barsingerhorn en Athleet van
D. Gutker te Julianadorp. De anderen wer
den afgewezen en kunnen alleen gebruikt
worden voor het dekken van fokveieenigings-
CALLANTSOOG
vee.
Overzicht arbeidsbemiddeling 1936.
Uit het verslag van den agent der ar
beidsbemiddeling over 1936 ontleenen wij het
volgende. In de commissie van toezicht was
een vacature ontstaan door de ontslagname
van den heer K. Tensen, waarin door de be
noeming van den heer M. J. Jelierse werd
voorzien. Over het algemeen was de toe
stand iets gunstiger dan het voorgaande
jaar. In de achtereenvolgende maanden van
1936 werden in totaal 193 werkzoekenden in
geschreven, daarvan zijn 66 geplaatst. Op 31
December 1936 stonden nog 72 werkzoeken
den ingeschreven, allen mannen: t.w..
uit de bouwbedrijven en 46 uit de landbouw
bedrijven. 66 Aanvragen van werknemers
werden voldaan door ingeschrevenen uit de
gemeente.
Plantsoen dorpsplein.
Meldden we onlangs dat plannen beston
den op het dorpsplein een plantsoen met vi.i-
ver aan te leggen, thans kunnen we mede-
deelcn dat bereids met de uitgraving van
de vijver is begonnen en een deel der beplan
ting is aangelegd.
O, dat eieren zoeken.
Naar we vernemen is door den onbezoldig-
den rijksveldwachter v. H., alhier, tegen een
hartstochtelijke liefhebber van deze sport pro
ces-verbaal opgemaakt wegens het eieren zoe
ken op voor hem verboden terreinen.
DE HORTENSIA.
Bij de bloemisten bloeien nu de Hortensia's
volop en menige huiskamer prijkt weer met
deze mooie kamerplant. Als ik langs de hui
zen ga en eens naar binnen gluur om te zien
hoe de kamerplanten er voor staan, merk ik
althans op een zunnigen dag ook al
gauw weer de groote fout. Velen zetten de
bloeiende Hortensia in de volle zon. Dat is
verkeerd. De bloemblaadjes krullen dan spoe
dig. Als men dat direct merkt, is de plant nog
door doopen te redden, maar anders is de
bloem verloren. Soms staat de plant voor het
raam met nog de groene papieren cachepot
om den pot. Ook dat is niet goed. Zoo'n plant
krijgt niet voldoende water. Den pot moet men
minstens één keer per dag een kwartiertje in
een teil met lauw warm water zetten, want
een Hoitensia heeft zeer veel water noodig.
Als een vroeg getrokken Hortensia is uitge
bloeid, in Mei of begin Juni, kan de plant nog
sterk teruggesnoeid worden om in 't zelfde
jaar nog nieuwe forsehe scheuten met bloem
knoppen te maken.
Snoeien we later, dan is er geen kans op
bloemknopvorming. Dan moeten we dus an
ders snoeien, gelijk we straks zullen zien.
Eerst bespreken we de snoei van de vroege,
in bloei getrokken Hortensia's. Heeft de plant
twee takjes, die b.v. 10 cm lang zijn, terwijl
het andere allemaal bloemhout is, dan snoeien
we na den bloei alles op 10 cm in, maar steeds
boven een oog. Er blijft dus niet veel van de
plant over, maar dat hindert niet. Ontbreken,
deze korte takjes vlak boven den pot, dan moe
ten wij den bloemsteel insnoeien tot even bo
ven het donkergekleurde hout. Van 't licht
groene blijven 2 3 oogen op de plant zitten.
Het bovenste gaat er verder geheel af.
Deze snoei moet men direct na het bloeien
uitvoeren, want de Hortensia bloeit aan het
tweejarige hout.
Het hout, dat dus dit jaar gevormd wordt,
maakt aan den knop een bloemknop, die het
volgend jaar bloeit.
Bij eenig nadenken begrijpt men nu wel, dat
de later bloeiende Hortensia's heel anders
moeten worden gesnoeid. Daar is de tijd om
nieuwe bloemtakken met bloemknoppen te
vormen, te kort. Bij de later bloeiende, bijv.
die in den tuin staat mag men wel de uitge
bloeide bloemen wegsnijden, maar de niet-
bloeiende lange takken mogen niet worden in
gekort, want dan snijdt men den bloemknop,
die aan 't einde van den tak zit, weg. Nu is er
nog een moeilijkheid bij den bloemknop aan
't eind van den tak. Deze is namelijk niet vol
komen winterhard en moet dus in strenge
winters worden gedekt, dit mag nif> zoo, dat
dt. takken mgt de bloemknoppen ver boven de
bedekking uitsteken. Zoo'n bedekking heeft
geen doel; de knoppen bevriezen en de plant
zal niet bloeien.
E'en moet ik er voor waarschuwen de
tuin-hortensia niet te verwarren met de
Hydrangea, een tuinplant, die er veel op lijkt.
De tuin-hortensia noem ik een kamer-horten
sia, die men. na 't uitbloeien in de kamer, in
den tuin plant met het doel, de plant winter
en zomer in den tuin te laten.
De Hydrangea komt nooit in de kamer,
bloeit op éénjarig hout en kan dus nu zeer
sterk worden ingesnoeid. Men kan tot op een
10 cm den jongen tak terugsnijden.
A. v. d. L.
BROEK OP LANGEXDIJK. 7 April.
Aanvoer: 7000 Kg. uien 0.80—1.20, drielin
i5 "i fr/0ve 1-lO—1.30, peen 1.20—110
groene kool 1.80-2.80, kroten 60 80 ct.. roo-
witt^iol1^0, *e,e k°o1 2-10-3.5Q, D.
NOORDSCHARWOUDE. 7 April
Umn 1.10 1.20, grove 1.50, krfoten 6(F-70
9™00dC,k0,01 ,1'50-2' taaie *ele kool 9 50
kooM—1.50. 1'^2'90' Decnsche witte
