MAAR HET MOET
Texel
PRESTO
Het Witte Kruis
Visscherij
NORMAAL IS HET NIET MOGELIJK
WEGENS OVERDRACHT VAN ZAKEN
Haven van Nieuwediep
Markt overzicht
Marktberichten
Lezing Texelsche Alg. Middenst,
Vereeniging
Naar het concours op
Hemelvaartsdag
Dc Harinvangst niet gunstig
PAKKEN VOOR
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 8 ct. en 25/ zwaarder dan de meeste andere.
Feuilleton
Daarom is het geen wonder, dat onze OPRUIMING in het
brandpunt der belangstelling staat.
En iedere dag nieuwe koopjes, de één nog grooter dan de ander.
Men raakt niet uitgekeken, zooveel moois voor zoo weinig geld.
Uw stil verlangen kan nu vervuld worden, het is nu onder Uw
bereik.
En wat nooit mag in een OPRUIMING, staan wij toe:
leder artikel mag binnen 8 dagen geruild worden en
wordt onder volle garantie verkocht.
Heusch, het is de moeite waard even te kijken bij:
Alléén contant
Geen zichtzendingen
JUWELIER-H0BL06ER-DEN HELOLP
Op Gero-artikelen wordt
geen korting gegeven
Algemeene ledenvergadering.
De afdeeling heeft groot succes met
een campagne voor ledenwerving.
400 nieuwe leden treden toe.
De plaatselijke afdeeling van de Noord-
Hollandsche Vereeniging „Het Witte Kruis"
heeft gisteren in de bovenzaal van café Post-
brug. aan het Koningsplein, een algemeene
ledenvergadering gehouden. Deze werd te
ruim 8 uur door den voorzitter, Dr. W. J.
Bakker Jr., geopend, met de mededeeling, dat
de bestuursleden mevrouw Delgorge en Dr.
v. d. Nieuwenhuizen verhinderd waren aan
wezig te zijn. Na lezing van de notulen, welke
onveranderd goedgekeurd werden, werden
eenige ingekomen stukken behandeld. De
heer M. A. Kolster had medegedeeld, dat hij
wegens zijn functies in het R. K. parochiale
leven niet langer lid van het bestuur kon zijn.
■s.
De afdeeling Haarlem zal voorstellen
om in de plaats van het afgetreden
hoofdbestuurslid, Dr. Brenkman (voorzit
ter), den heer J. Kamman te benoemen.
Deze mededeeling werd met vreugde ont
vangen en de vergadering besloot om deze
candidatuur met kracht te steunen.
Het jaarverslag.
Aan het jaarverslag van den secretaris
penningmeester, den heer K. J. Tiemes, ont-
leenen wij het volgende:
Algemeene beschouwingen.
Het bestuur bestaat uit:
De heer W. J. Bakker Jr., Voorzitter.
Mevrouw A. DelgorgeMeyers.
B. A. Ketnerde Jongh.
De heer P. van Dalen.
M. A. Kolster.
P. v. d. Nieuwenhuizen.
J. Smit.
K. .Tiemes, Secretaris-
Penningmeester.
Ledenaantal.
Het aantal leden bedroeg 31 December
1935 2799 en op 31 December 1936 2616;
alzoo een vermindering van 183 leden.
Het einde van het jaar en in het begin
van 1937 is een groote campagne voor het
aanwerven van nieuwe leden op touw ge
zet en wij kunnen reeds nu verklaren, dat
het een succes is geweest.
(De Voorzitter deelde later mede, dat
door een ledenwerving, welke hoofdzake
lijk gevoerd werd door den magazijnbe
heerder, ruim 400 nieuwe leden tot de af
deeling zijn toegetreden).
Ontsmettingen.
Het aantal ontsmettingen gaat gelukkig
jaarlijks achteruit; in 1936 hebben slechts 3
ontsmettingen plaats gehad.
Wijkverpleging.
Het aantal bezoeken, afgelegd door de
Zusters Koppes en Willemse en zoo noodig
bijgestaan door Zuster van der Lans bedraagt
6528.
Huisverzorging.
In 1936 is 32 keer hulp in huishouding aan
gevraagd.
Door 10 geneesheeren werd één of meer
malen hulp aangevraagd.
12 huisverzorgsters verleenden hulp in de
gezinnen; in totaal werd er 570 dagen hulp
gegeven.
Aan onvermogenden zijn 86 dagen hulp in
de huishouding gegeven.
Kinderhygiëne.
Aan het Consultatie-Bureau voor zuigelin
gen werden:
ingescmhreven 496 zuigelingen v. j. 548
consulten gegeven 5880 6189
ingeschreven 185 kleuters 219
Er werden 1730 huisbezoeken gedaan en
494 ziekenbezoeken, waarvan 3 transporten.
Badhuis.
Douchebaden 1758, vorig jaar 1525.
Zweminrichting: hiervan werd gebruik ge
maakt:
in 1936 door 601 dames en 526 heeren
1935 939 en 683
Evenals vorige jaren komt ook nu weer een
woord van lof en dank toe aan onze 3 zusters,
die met zooveel liefde en toewijding haar moei
lijke taak vervullen.
Ook een woord van dank aan onzen maga
zijnmeester, den heer Van Andel.
Wat de Rekening en Verantwoording over
1936 betreft, deze werd zonder op- en aan
merkingen gearresteerd. De inkomsten heb
ben 15.701.04 bedragen, de uitgaven
15.943.78, zoodat er een nadeelig saldo is
van 242.74.
Nadat door den voorzitter rapport was uit
gebracht over de door de afdeeling op de al
gemeene vergadering van het „Witte Kruis"
gedane voorstellen, welke geen succes opge
leverd hebben, (zoodat b.v. de zeer dure ont-
smettingsdienst te Alkmaar gehandhaafd
blijft), werd op voorstel van de commissie tot
het nazien van de beschieden van den pen
ningmeester dezen laatste onder denkzegging
décharge voor zijn beheer verleend.
Verkiezing van 2 bestuursleden.
Voorzien moest worden in de vacatures,
ontstaan door het bedanken van de heeren
J. Kamman en M. A. Kolster. In de vacature-
Kamman werd benoemd de heer A. M. En-
gelmann en in de vacature-Kolster de heer
K. Bouma.
De rondvraag leverde in zooverre iets op, dat
we in antwoord op een desbetreffende vraag
van den heer De Bie vernamen, dat het be
stuur de plannen tot het stichten van een
douche-bad in studie heeft.
Om 9 uur legde Dr. Bakker de laatste hand
aan deze vlot verloopen vergadering.
Aalvisscherij in het IJsselmeer,
De koude der laatste dagen, waaraan maar
geen einde schijnt te willen komen, is waar
schijnlijk oorzaak, dat de vangsten van aal in
het IJselmeer van niet groote beteekenis
zijn. De prijs blijft zich daardoor zeer goed
houden, maar de eindresultaten zijn voor de
vaartuigen niet groot.
In de binnenvisscherij blijft het altijd nog
een strijdpunt wat betreft den maat op aal.
Er is een categorie, die den minimummaat
wil gesteld zien op 30 cm, maar van andere
zijde klinkt daartegen ernstig protest en deze
willen vasthouden aan de 25 cm-maat.
De laatste groep beweert, dat, wanneer de
minimummaat wordt verhoogd, hun bestaan
wordt bedreigd, want dat er dan zulke ge
ringe vangsten zullen worden gemaakt, dat
er steeds een ontoereikende besomming zal
worden verkregen.
Toch is voor IJselmeervisscherrj de mee
ning uitgesproken, dat invoering van de 30
cm-maat zal leiden tot verhooging van den
aalstand in dat watergebied.
Er bestaat daarom mogelijkheid, dat er zal
komen een maatbepaling voor het IJselmeer
en één voor de overige vischwateren.
Vooral de visschers op de benedenrivieren
verzetten zich hardnekkig tegen verhooging
van den maat, en voor hun argumenten heeft
de overheid schijnbaar oor.
Daarentegen komt uit Noord-Holland tel
kens het voorstel om den maat te brengen op
30 cm. Zelfs is indertijd aangetoond, dat bij
schifting tot visch van 30 cm er een grootere
besomming werd verkregen dan wanneer de
schifting had plaats gehad tot 25 cm.
Een paar visschers-collega's hadden met
100 pond gevangen aal de proef in dat op
zicht genomen. De een schiftte er de kleine
beneden den 30 cm uit en de andere deed dat
tot visch van 25 cm. Het resultaat was zoo
als boven gezegd.
Dat is wel een stevig argument voor ver
hooging van den minimummaat, maar het zal
niet gemakkelijk zijn om de andersmeenenden
tot andere gedachte te brengen.
In Denemarken heeft men sedert jaren den
maat van 35 cm en de aalstand is daardoor
sterk opgevoerd, zoodat het eigenlijk wat be
vreemding wekt, dat men hier te lande ook
een dergelijken maatregel niet tot stand heeft
weten te brengen.
Garnalenuitvoer naar België.
Zooals men weet, is er in Belgische vis-
scherskringen veel klacht over den invoer
van Hollandsche garnalen, die oorzaak is, dat
de prijzen voor hun garnalen niet voldoende
hoog worden geacht om het bedrijf loonend te
doen zijn.
Men is tot dit protest gekomen, toen het
bleek, dat men in België gebonden was aan
een overeenkomst met Holland, waarbij een
bepaald kwantum garnalen moest worden
toegelaten.
Van Belgische zijde had men gedaan alsof
een dergelijke overeenkomst niet bestond en
meende de garnalen niet te moeten toelaten.
Maar van Hollandsche zijde werd hun toen
aan het verstand gebracht, dat er nog zooiets
als een overeenkomst bestond.
Er was dus niets aan te doen, de garnalen-
invoer bleef bestaan.
Maar met 1 Mei vervalt deze overeenkomst
en nu is van Belgische visscherszijde alles in
het werk gesteld om de overeenkomst niet te
hernieuwen.
Men is bij Minister Spaak op audiëntie ge
weest en deze heeft de toezegging gedaan
volgens het Visscherij blad voor Ostende
dat althans voor de wintermaanden de Bel
gische grenzen voor den invoer van Holland
sche garnalen gesloten zullen blijven.
Dat is voor onze garnalenvisscherij weer
een leelijke klap op den wiek.
En nu men dit weet, kan er misschien nog
een poging worden gedaan om een dergelijk
besluit afgewend te krijgen.
Puf verbod
„De Telegraaf" snijdt ook aan het vraag
stuk van het behoud van het vischbestand in
de Noordzee; en dat naar aanleiding van de
conferentie, die te Londen is gehouden en
waarover ook wij hebben geschreven.
Men komt daar tot dezelfde conclusie, n.1.
dat, wanneer deze bepalingen van kracht, ook
voor ons land, zijn geworden, er een puf-
verbod is ingevoerd, al draagt dat dan niet
dien naam, maar dat het op hetzelfde neer
komt.
Zooals al sedert jaren uit den treure door
de tegenstanders van een pufverbod is aan
gevoerd, zouden de visschers, die de puf aan
brengen, de eendenhouders en de vischmeel-
fabricage van een pufverbod groote schade
ondervinden.
Hoewel misschien alles reeds in kannen en
kruiken is, zal het toch waarschijnlijk geen
kwaad kunnen, dat men nog tracht dit alles
afgewend te krijgen.
Niet omdat men geen voorstander er van
zou zijn om den vischstand in de Noordzee
op te voeren, maar omdat herhaaldelijk is
aangetoond, dat het niet-aanbrengen van de
puf bevorderlijk zal zijn tot verhooging van
den vischstand.
Immers, de vernietiging van jonge visch
zal op even groote schaal doorgaan, omdat
nu eenmaal de krachtige voortstuwing bg het
visschen onherroepelijk leidt tot het vernieti
gen daarvan.
Het is niet te verwonderen, dat de visch-
meelfabricage, die de dreiging van een puf
verbod al sedert jaren als een schaduw op
haar bedrijf voelt, op middelen zint om aan
plaatsvervangende grondstof te komen. Daar
in is ze tot dusverre niet geslaagd.
Het is daarom, dat ze sterke interesse
toont voor de fileering van visch, omdat 3/5
van het vischgewicht, bij fileering, als afval
ten goede zou komen aan de vischmeel-
fabricage.
Echter is hier te lande de fileering nog in
de kinderschoenen. De grootste belemmering
tot een grootere ontwikkeling is, dat er niet
een geregelde beschikking is over rondvisch
(kabeljauw b.v.) en dat de prijs van het aan
gevoerde product te sterk aan ^)rijsschomme-
ling onderhevig is, zoodat er geen basis kan
gevonden worden voor het distribueeren van
deze filets tegen prijzen voor den consument,
waarin een niet al te groote variatie voor
komt.
„De Telegraaf" hoopt op voorbereiding van
maatregelen van vergoeding.
Ook wij hopen dat, maar zou het niet ge
zonder zijn, dat de bepalingen nog eens gron
dig onder de loupe werden genomen en dat
men de bedrijven liet voortbestaan?
Dat zou de kracht van de daarbij betrok
ken menschen niet verlammen en zou bijdra
gen tot het in stand houden van een sterk
stuk volkskracht.
Zal hierover het laatste woord zijn ge
sproken
We kunnen het haast niet aannemen.
Goede vischprgzen te IJmuidcn.
Ondanks weer het groote aantal loggers,
dat Maandag aan de IJmuider markt was,
waren de vischprijzen goed te noemen. Zoo
wel plat- als rondvisch toonden een uit
stekend prijsbeeld.
Tarbot haalde tot 1.15 per kilo en tong
tot 1.36.
De scholprijzen waren zeer bevredigend en
ook die van rondvisch mochten op een goede
markt aanspraak maken.
Een paar trawlers maakten een besomming
boven de vijfduiaend gulden; één kwam zelfs
in het luwtje van de zesduizend gulden.
Maar ook de loggers konden over het ge
heel tevreden zijn.
26 April 1937.
Vertrokken naar Rotterdam de Nederland-
sche proefstoomer „Merkus".
Aangekomen van Harlingen en vertrokken
naar Londen het Engelsche s.s. „Mavis".
Aangekomen van Londen en vertrokken
naar Harlingen het Ned. m.s. „Ansea".
Aangekomen van Huil en vertrokken naar
Harlingen het Ned. m.s. „Immingham".
Ned. m.s. „Zwarte Water" na gedane proef -
stooming naar Rotterdam vertrokken.
T.B.C. Vr\je Markt
De aanvoer van T.B.C.-vrije koeien was v
groot, er werden 41, bijna alle zeer
melkkoeien aangevoerd. Er werd een lever
dige handel gedreven, de prijzen liepen Va
185.tot f 235.Deze markt trok ze
veel belangstelling, ook waren kooplieden van
buiten deze gemeente aanwezig.
Aan de gewone markt werden nog heel w
nuchtere kalveren aangevoerd, hoewel niet
zóó veel meer als vorige week. De prijzen
bleven ongeveer gelijk, middenprijs 8.50 ner
stuk.
De wolvee-aanvoer bestond uit een twaalftal
schapen, waarbij enkele met een lam. 't Was
geen eerste kwaliteit vee, prijzen pl.m. 24.-_
per stuk.
Varkens op de boerderij doen 24 k 24% cent
per pond. Biggen deden op de markt een goe.
den prijs, gemidd. 12.per stuk.
Aan de eierenveiling bleef de prijs der
eieren geheel gelijk aan die van vorige week.
Aangevoerd: 41 koeien 185235; 3 pinken
100—110; 12 schapen 22—30; 47 kalveren
514; 14 biggen 9—16.
Aangevoerd 95097 kipeieren.
58—62 kg 2.64—2.90; 64—66 kg 2.90—3.05-
68—79 kg 3.00—3.30; 50—56 kg 2.40—2.65'.
De heer D. J. Scheffel, secr. v. d. Kamer v.
Koophandel spreekt Maandag 3 Mei in hotel
„Texel "v. d. Middenst. Ver. Onderwerp:
„Wat is de K. v. K. en wat doet zij in 't be
lang v. h. Bedrijfsleven?" en „Wat is 't Han
delsregister?"
Oosterend.
De muziekvereeniging „Excelsior" te
Oosterend zal op Hemelvaartsdag naar Hoorn
gaan, teneinde deel te nemen aan het con
cours van Harmonie- en Fanfarecorpsen, uit
geschreven door den Chr. Bond van Harmonie-
en Fanfarecorpsen, ter gelegenheid van het
12%-jarig jubileum van de Chr. Muziekver
eeniging „Crescendo" te Hoorn. Het verplicht
nummer, dat daar gespeeld moet worden zal
zijn „Travail et Progrès". Het marschnummer
is „Volle Wind".
Door de heeren Gebrs. Plaatsman te
Oosterend zijn vier kamers in zee geplaatst
voor de haringvangst. Tot heden wordt daar-
evenwel slechts zeer weinig haring gevangen.
SpexzóaJje CZcuTJ&ioclLngf
VOOR DE SCHOONMAAK
i-: l'T'v.v
door
Annie de HoogNoojr
40.
„Net als u zoo vaak aan mij doet, van die
negertjes, die in een doek op hun moeders
rug hangen?"
,,'n Klein beetje anders," lachte nij. „Maar
ga nu naar bed pop, 't is hoog tijd."
,,'t Is nèt zoo naar als u er niet bent..."
„Maar vrouwtje, je ligt toch in je bed. En
Mammie is toch thuis."
„Ik zei het' ook niet voor mezelf. Mammie
vindt het zoo naar, u hebt altijd wat anders
te doen," zegt ze.
Er trok een rimpel tusschen zijn oogen. Be
gon Diny nu al? En nu liet hg nogal zooveel
werk achterwege. Hij moest haar dat eens
onder het oog brengen. Hij had aan tafel
wel gemerkt, dat ze anders was dan gewoon.
Ze moest niet humeurig beginnen te worden,
daar kon hij absoluut niet tegen.
„Welterusten pappiezei Marjoleintje
zoet. Ze was een beetje onder den indruk.
Pappie keek ineens zoo ernstig. Had ze mis
schien iets gezegd wat niet goed was?
„Welterusten schat!" zei hij. Hij kuste haar.
Meteen had ze zijn gezicht te pakken.
„Pappie," fluisterde ze heel dicht aan zijn
oor, „heeft U niet éven tijd om me naar bed
te brengen?"
Hij keek naar het smeekende gezichtje, zoo
dicht bij het zijne.
Dan raadpleegde hij zijn horloge.
„Nu, vooruit dan maar."
„Op Uw schouders?" vroeg ze opgetogen.
„Gauw dan, een, twee, hup!"
„O, pap, wat leuk! Nu draven, steigeren!
O, hou me vast! Pappie, ik rol, o, daar gaan
we allebei...!"
Ze rolden samen lachend en hijgend over
den divan.
Op dat oogenblik kwam Diny binnen. Haar
gezicht stond verstoord.
„Ik dacht dat je geen tijd had, zei ze op
koelen toon tot Paul. „Moest je daarvoor zoo
veel vroeger van tafel opstaan?"
Hij wilde antwoorden, maar bedwong zich.
Zijn gezicht stond scherp.
„Ga maar naar bed, Marjoleintje," zei hij.
„De aardigheid is er al weer af."
Hij greep zijn tasch en ging de kamer uit.
„Tot straks," zei hij kort.
Op straat gekomen gooide hg zgn hoed wat
achterover. De frissche avondlucht deed hem
goed. Wat wilde Diny nu? Ze moest toch be
grijpen dat hij zijn werk had en dat ze dus
niet doorloopend beslag op hem kon leggen.
De eerste weken had hij zich zooveel mogelijk
aan haar gewijd, ook al om haar spoedig aan
de nieuwe omgeving te doen wennen. Maar
daarna had zijn werk hem weer opgeëischt.
Diny zag de noodzaak er blijkbaar niet van
in, dat hij zich daar geheel en al aan gaf...
Meer dan eens moest hij zijn misnoegen
verbergen als hij bemerkte hoe weinig zij met
hem meeleefde. Dat was vroeger zoo heel an
ders geweest en hij had er geen oogenblik aan
gedacht, dat ze in dit opzicht veranderd zou
zijn. Ze had jarenlang haar eigen leven ge
leefd en moeilijke tijden doorgemaakt, het
was dus heel begrijpelijk, dat ze anders over
de dingen was gaan denken. Maar inplaats
van dieper, beschouwde zij alles oppervlak
kiger dan tevoren. Soms leek het hem ook
of ze niet tevreden was. Of ze zich van haar
nieuwe leven een andere, een mooiere voorstel
ling gemaakt had, ofschoon dat nauwelijks in
te denken was. Ze had immers alles wat haar
hart begeerde en hij kwam haar in haar
wenschen zooveel mogelgk tegemoet.
Dat hij niet voortdurend bij haar kon zit
ten, dat liet zijn werk niet toe, daar moest
zij zich maar aan gewennen, daar was een
maal niets aan te doen.
Ze was wel veranderd, z'n vrouw. Meer nog
in karakter dan in uiterlijk. Haar zachte,
aanhankelijke natuur van vroeger had plaats
gemaakt voor een zelfstandigheid, die hij
vond, dat slecht bij haar persoon paste. Waar
ze vroeger gezwegen zou hebben, kwam ze
nu meer dan eens met scherpe opmerkingen.
Ook ten opzichte van het kind kon ze dik
wijls zoo'n vreemde houding aannemen. Had
ze hem eertijds zelf niet de liefde voor Mar
joleintje als het ware opgedrongen? En nu
kwam het hem mengimaal voor, dat zij
jaloersch was op zijn liefde voor het kind.
Hg moest toegeven, hij was dol op Mar
joleintje. Meer nog dan Diny was zij een
stuk van zijn leven geworden. Dat kleine
ding met haar gouden hartje. De gedachte
aan het kind verdreef zijn droefgeestige over
peinzingen. Hij moest het allemaal niet zoo
zwaar opnemen. Diny en hij waren een beetje
aan elkaar vervreemd, het zou met den tijd
wel beter worden, daar was hg niet bang
voor.
Marjoleintje lag in haar bedje te woelen.
Ze kon maar niet in slaap komen. Waarom
had Mammie nu weer zoo kribbig tegen va
der gedaan? Dat deed ze den laatsten tijd
aldoor en dan werd Pappie boos. Als je toch
wist dat iemand daar kwaad om werd, dan
deed je dat toch niet. Het was net zoo prettig
geweest, dat spelletje. Met Mammie kon je
nooit zooiets doen, die hield daar niet van.
Waarom had ze nu straks weer tranen in
haar oogen gehad? Ze was expres haar neus
gaan snuiten om het niet te laten merken,
maar zij, Marry, had het toch gezien. Toen
was ze maar stilletjes de kamer uitgegaan en
haar bedje ingekropen. Maar nu had ze toch
wel een beetje spijt, dat ze Mammie niet
eerst even een nachtkusje gegeven had. Ze
had ook zeker gedacht dat ze nog wel even
boven was gekomen. Dat deed ze meestal
's avonds. Zou ze het nu vergeten zijn?
Ze moest haar maar even roepen, want zon
der nachtkusje van je moeder kon je toch
niet slapen.
„Mam-mie!" riep ze, met een grooten uit
haal.
Ze hoorde niets.
„Maha-mmieü' riep ze toen, veel luider.
Ze hield haar oortje luisterend naar de
deur.
Ha, daar kwam wat aan! Wat slofte Mam
mie, dat deed ze nooit.
Ze wachtte even, zag toen Berta haar ka
mertje binnen komen.
„O, ben jij het? Ik riep om Mammie."
,,Je moeder is de deur uitgegaan."
„Waar naar toe, naar Pappie?" vroeg het
kind verwonderd.
„Nee, naar de bioscoop."
„Hoe kan dat nu, zonder Pappie?"
„Dat kan heel goed. Je Vader heeft geen
tijd, dat weet je. Maar ga nu maar gauw sla
pen. Kom, ik zal je eens lekker toedekken."
„Mammie heeft me niet eens een nacht
zoen gebracht," mokte het kind.
„Nou, dat heeft ze misschien vergeten."
„Zooiets vergeet je toch niet, Berta. Ze
vergeet het anders nooit.
„Je Mammie komt straks wel even bij je
voor ze naar bed gaat, dat zal je zien. Lig je
nou lekker? 't Groote licht kan wel uit, hè?
Waarom geef je nou geen antwoord, wat is
er?"
„Berta," zei het kind, met haar kopje half
onder de dekens vandaan, „ik vind het leven
zoo naar..."
Berta lachte.
„Hoor zoo'n wgsneus. Neen, die is goed!
Zoo'n kleine oliebol, die vindt het leven al
naar..."
Zij sloeg lachend met de hand op haar heup.
„Moet je daar nu zoo om lachen?" vroeg
het kind teleurgesteld. „Had ik het maar niet
gezegd... je begrijpt het toch niet."
„Ik begrijp alles wat je zegt, Marioleintje
zei de meid goedig, eigenlijk een beetje ver
legen door het ernstige gezicht van het kind.
..Je kunt nooit eens wat tegen groote men
schen zeggen, die lachen je altijd uit,.. En
dan vertellen ze later aan anderen precies
wat je gezegd hebt. En het is nèt zoo dom..."
„Wat is dom?"
„Te lachen om iets wat je niet begrgpt.
Dat zegt de juffrouw op mijn nieuwe school
tenminste. Die wordt wat kwaad als de kin
deren om alles lachen wat ze zegt."
„Maar kind, iedereen zou toch lachen als
ze hoorden, dat jij htt leven naar vindt... En
waarom? Je hebt alles, mooie kleeren, speel
goed, een vader en moeder die veel van je
houden..."
„Maar die altijd ruzie maken..." klaagde ze.
„Ruzie maken ze niet, dat is niet waar,
Marjoleintje."
„Is dat soms geen ruzie maken als je leelgk
naar elkaar kijkt en de eene met de deuren
slaat en de andere bijna altijd huilt?'
„Ze zi'n toch ook dikwijls heel lief met
elkaar."
„Ja. maar toch ben ik altgd bang, dat het
even daarna weer anders is. Je weet nooit goed
wat je aan groote menschen hebt. Vroeger
huilde Mammie altijd omdat Pappie niet bij
haar was en nu hij er is, nu huilt ze weer. En
dóArom vind ik het leven naar, omdat ik soms
zelf ook niet meer weet of ik lachen of huilen
moet."
„Je bent veel te wijs voor je leeftijd. Je moet
heelemaal nog niet over zulke dingen denken.
Je moet spelen en pret maken, dat hoort bg
een kind. Wat deksel nogtoe, ik kan me kwaad
maken, als ik denk wat er allemaal in jouw
kleine hoofdje omgaat. Dat is nog geen negen
jaar en dat praat als een mensch van
veertig."
„Zal je er niet met Mammie over spreken,
Berta?"
„Wel nee," zei de meid en het kind toedek
kend vervolgde ze goedig: „Als je nog-es wat
hebt, wat je hindert, dan kom je er maar mee
bij mij. En dan ga je er niet over liggen den
ken, goed begrepen?"
Het kind knikte.
(Wordt vervolgd.)
