„Prince Charming" schrijft
memoires!
m
De Hollywooil-staking
en haar gevolgen
1WOENSDAGSCHE MIJMERIJ ij
Radioprogramma
een boek, waarop de wereld
141.
een signaal.
142. komt nader heeren.
r
WACHT
Het is na verloop van enkele maan
den heel wat rustiger geworden
rondom den figuur van Engeland's
meest geliefden monarch, den ex-
Koning, Edward VIII, den huidigen
Hertog van Windsor, totdat een
Ixjek van een Engelsch schrijver,
Geoffrey Dennis, de tongen weer
heeft losgemaakt.
En nu leeft de wereld In afwach
ting, want „Edward" zal van re
pliek dienen, ten aanzien van alles
wat er al over hem geschreven is.
Hij schrijft zijn „Memoires"
HERTOG VAN WINDSOR.
Wanneer er ooit naar eenlg boek in de
moderne literatuur met belangstelling is
uitgezien, dan zal men dat zonder twijfel
kunnen zeggen van de memoires van den
Hertog van Windsor, die in de naaste toe
komst het licht zullen zien.
Na den troonsafstand is de figuur van den
Engelschen ex-koning het onderwerp van de
dikwijls meest onbescheiden gesprek
ken geweest en geen krant in de Oude of de
Nieuwe Wereld, die zijn figuur niet in lan
ge kolommen heeft besproken. Dat is na
tuurlijk ten deele begrijpelijk; het roman
tische feit dat een koning ter wille van een
vrouw afstand doet van zijn troon en zijn
Koningschap is zelfs als regie-stof voor een
Amerikaansche film interessant genoeg, dus
zeker wel als onderwerp voor de gesprekken
V.an Ae en van de „man in the
street'.
Het opzienbarende boek.
*a' van ai*ii'kelen in de groote dag
bladen en de speciale nummers van vele
week- en maandbladen die aan Edward s
abdicatie gewijd werden, verscheen Geof
frey^ Dennis' boek: „Coronation Commen-
tary en dat schijnt de deur dicht te heb
ben gedaan. Een tweetal hoofdstukken, t.w.
„Edward VIII" en „Abdication" zouden
zelfs dermate beleedigende commentaren
bevatten, dat al heel spoedig een gerechte
lijke actie van den advocaat van den Hertog
van Windsor ontstond, waarin zoowel het
onttrekken aan de circulatie van genoemd
boek, als het openlijk aanbieden van excu
ses werd geëischt. In principe blijken uitge
ver en schrijver daaraan al te hebben vol
daan het boek is niet meer verkrijgbaar
al zal dit muisje nog wel een staartje
hebben.
De hertog als schrijver.
Hoe dan ook, met dat al is de be
langstelling voor het aangekondigde
werk van den Hertog zelf, zijn „Mé
moires", in het brandpunt van de
belangstelling gekomen.
Aan den oever van het Wolfgang-
meer zal de Hertog van Windsor in
het kasteel Appesbach, tusschen de
kleine jachtpartijen en zijn uitstap
jes door, zijn memoires schrijven De
heele wereld toont zich ietwat ver
baasd: Edward VIIIals schrij
ver?
Men zou van den vroeigeren Prince Char-
ming desnoods een luchtrecord kunnen ver
wachten, of ook wel de stichting van een
of ander tehuis voor armen of een nieuwe
wereldreis, maar een boek? Neen, dat niet.
Oud geworden koningen schrij ven memoires,
leger-aanvoerders der geschiedenis en
dichters, die zich aan het einde van hun
dagen nog eenmaal in eigen roem willen
wentelen. Maar... de stralende jonge Her
tog met zijn Tiroler hoed behoort geenszins
tot deze gestalten. Desondanks, op de kille
avonden van deze Woifgangsche lente, zal
hij naar de pen grijpen om een beschrij
ving van zijn leven te boek te stellen.
De stille, vriendelijke gast van Oostenrijk
zal ongetwijfeld in zijn boek te wapen
trekken tegen alle leugenachtige praatjes
en lasterverhalen die er zoo de ronde heb
ben gedaan en nog doen. Voor alles zal zijn
werk rechtstreeks gericht zijn tegen Dennis'
Coronation Commentarv. immers in dat
boek heeft de schrijver, die ruim een week
geleden plotseling naar Australië en Nieuw-
Zeeland afreisde om daar propaganda-lezin-
gen te houden, in de boven reeds genoemde
hoofdstukken op zulk een wijze den figuur
van den Hertog van Windsor geschilderd,
als nooit eenig ander Engelsch onderdaan
dat voor hem over een Engelschen koning
zou hebben durven doen.
4&000.000 vrienden leven nog
met hem mee.
Intusschen zal men het boek niet meer in
de etalages der Londensche boekverkoopers
aantreffen de uitgever Heinemann kreeg de
wettelijke opdracht het boek binnen een
tijdsomloop van drie dagen aan de circula
tie te onttrekken, 't Gevolg van dit verbod?
Dat er in die drie dagen een run naar het
boek ontstond, zooals de Engelsche boeken
wereld niet eerder heeft beleefd
Ook de Amerikaansche uitgave moest in
genomen worden en de „Vereeniging van
Engelsche boekenvrienden", die voor leve
ring in Juni 10.000 exemplaren besteld had,
moest zijn opdracht annuleeren. De Hertog
van Windsor heeft gesproken. Hij heeft
daarmee te gelijkertijd bewezen dat hij in
Engeland nog evenals vroeger 48.000.000
vrienden heeft.
„Coronation Commentary" was een laatste
poging om den troonsafstand van den ex-
koning in een verkeerd licht te plaatsen.
Met een boekentitel, die de heele wereld
spellen zal, wordt nu binnenkort de laatste
gedachte aan wat er tot nu toe verschenen
is, weggevaagd. „Mijn Mémoires door Da-
vid, Hertog van Windsor". De wereld heeft
den Hertog gedwongen zich onder de schrij
vers te begeven. Hij zou het anders waar
schijnlijk nooit gedaan hebben! Hij ver
trouwde op zijn volk en op zijn populari
teit. Doch dat was het waarop zijn tegen
standers gespeculeerd hebben. Hij zal zijn
vijanden binnenkort van repliek dienen
en zal daarbij de geheele wereld achter
zich weten.
Wat zullen de memoires van den Hertog
van Windsor bevatten? De politieke achter
grond van den troonsafstand van dezen ge
liefden Engelschen vorst? De „intrigues" aan
het hof, waarvan men altijd weer hoorde?
Geenszins. Deze memoires zullen kort, bon
dig en zakelijk zijn. Zij zullen de geschiede
nis schilderen van twee menschen, die ter
wille van een ideale liefde afzagen van
een koningskroon, van de machtigste kroon
dezer wereld. Deze memoires, zij zullen be
ginnen met een pleizierreisje van „Prince
Charpiing" en misschien eindigen met
een bescheiden huwelijksfeest, ergens aan
een of ander Oostenrijksch Alpenmeer. Met
een Oostenrijksch happy-end en een striem
in het gezicht van vele lasteraars
PEENHAAR EN EEN VERLEPT
SNORRETJE KUNNEN ONS NIET
BEKOREN.
„.Heden zullen ook de grimeurs staken".
Het is een simpel zinnetje uit ons bericht
d.d. gisteren waarin wij melding maakten
van de groote staking onder het personeel
van Hollywood.
Maar welk een vérstrekkende beteekenis heb
ben deze luttele woorden!
De staking van de grimeurs is érger
dan die der restaurateurs! Want een film
actrice zonder „noenmaal" is nog bestaan
baar (hoe dikwijls ontzegt zij zich niet uit
vrijien wil den middag-boterham, ten bate
van haar lijn?), doch een filmster zonder
schmink?
Denk U toch eens goed in, dat de film
sterren niet meer gegrimeerd zullen wor-
MUSKETIERS
i'ÜW.-i
„Ik wensch niet, dat iemand verneemt,
dat ik buiten het kamp ben geweest en
als deze drie heeren ons volgen weet ik ze
ker, dat er met geen woord over gerept
wordt."
De drie musketiers volgden den kardi
naal, die opnieuw zijn gelaat met zijn man
tel bedekte en acht of tien pas voor zijn
vier metgezellen bleef uitrijden. Weldra
bereikte men een stille, afgelegen herberg,
Ongetwijfeld wist de kastelein welke hooge
gast er op komst was en hij had daarom
alie ongewenschte gasten verwijderd.
Toen de kleine schare tot dichtbij de her
berg was genaderd, gaf de kardinaal aan
zijn begeleiders een teeken, dat ze moesten
stilhouden. Hij zelf ging naar de deur, waar
naast een volkomen gezadeld paard stond,
en gaf een signaal door drie maal op een
speciale manier te kloppen.
Een man In een zwarten mantel kwam
onmiddellijk naar buiten, wisselde snel
eenige woorden met den ka5dinaal;.J'®
het paard en reed weg in de richting van
Surgères, tevens die van Parijs.
„Komt nader heeren". zeide de ka?d'naal'
Toen ze voor het huis waren, zeide de
kardinaal dat ze konden afstijgen.
De musketiers honden hun Paard®"aa£
de deurposten. De kastelein bleef voor de
deur staan; voor hem was de kald™
slechts een officier, die een dame kwam
beStn'u een kamer met een goed vuur,
gelijkvloers, waar de heeren op me kunnen
wachten en zich wat verwarmen? vroeg de
kD™rd opende de deur van groote
zaal, waar de oude kachel juist door
flinken haard was vervangen.
IIIIMIIIIIM***"*!
De natuur gecorrigeerd.
Al zullen w(j er ons voorlooopig bij moe
ten neerleggen, dat er geen rozen zonder
doornen zijn, er bestaat toch goede hoop,
dat er binnenkort tenminste bijen zonder
angels zullen wezen.
Zoo meldt althans een van die amusante
berichten uit de Nieuwe Wereld, waar Reu
ter ons mee troost als de telegrammen uit
het oude Europa te ongezellig worden.
Dr. Lloyd R. Watson, radioloog te Alfred
(Staat New York), is de held van de his
torie. Hij is een practische Yankee. Dat de
bij ons honing bezorgt 4 la bonne
heure; niets liever. Maar moeten wij ons
ook nog langer builen door hen laten bezor
gen. Als we het kunnen verhelpen, nee!
Laten we de natuur dus goede manieren
leeren. En Dr. Watson (de naam herinnert
verdacht veel aan geliefde detective-lectuur
uit onze jeugd, maar daar zullen we niet
op letten) tijgt aan 't werk. Door middel
van radiumstralen hoopt hij het zoover te
brengen, een bijensoort te telen, die In het
geheel geen angels bezit, dan wel angels,
die slechts ongevoelige prikken uitdeelen.
Als Dr. Watson slaagt, heeft hij een
eersten stap gezet op den weg van de be
schaving der natuur. Het werd hoog tijd,
dat iemand daarmee begon.
Aan de beschaving der menschheid is nu
langzamerhand wel alles gedaan. We we
ten precies, welke praedicaten bij welke
titels en graden hooren, dat we onzen
mond moeten afvegen als we met een mes
een hap doperwtjes hebben genomen, dat
we bij het instappen dames moeten laten
voorgaan (ook in bomvrije kelders stel ik
mij zoo voor) en op steken behoudens
onder water staat gevangenisstraf. Dat
is dus allemaal in orde en we kunnen nu
beginnen met het corrigeeren de.- natuur.
Bij bijen zal net niet kunnen blijven. Ook
muggen en wespen zal Dr. Watson hun on
maatschappelijke Jack-the-Ripper-praktij-
ken moeten afleeren en dan zal het eindelijk
mogelijk zijn, 's zomers in een tuin te zit-
tent, ja zelfs het Zuiderzeegebied te be
zoeken. Jammer voor de fabriek, die de
flitspuiten maakt, maar we zullen dan
voortaan evenmin reden hebben, de mug
gen te verdelgen als lammeren en zebra's.
Als we de stekende insecten tot rede heb
ben gebracht, zullen we Dr. Watson ver
zoeken, de motten te temmen, opdat ze hun
maal zullen doen met biefstuk, net als wij,
en niet met onze Perzische tapijen en bont
mantels. Dan zal een gezin, dat in de goede
kamer een motje ziet fladderen, niet langer
het uiterlijk hoeven aan te nemen van een
troep springende kangeroe's, maar verteerd
zeggen: „Wat een beeldig diertje", net of
het een onzelieveheersbeestje was.
Daarna komen de grootere dieren aan de
beurt, die uiteraard ook grootere fouten
hebben. De Koning der Wildernis zal wel
licht bereid worden gevonden, een non-
agressieverdrag te sluiten met zijn mede
bewoners van het dierenrijk. Dr. Watson
zal er misschien zelfs een onwapening tot
stand kunnen brengen, waarbij de tjjger
afstand doet van zijn klauwen, het hert
van zijn gewelf, de stier van zijn horens
en het muskusdier van zijn parfum. En
aangezien we nu eenmaal a hebben gezegd,
zullen we ook b moeten zeggen, en hier en
daar ook het uiterlijk schoon van de die
renwereld meer met onze aesthetische op
vattingen in overeenstemming moeten bren
gen. Wij zullen dan den olifant in beauty
shops geleidelijk bevrijden van zijn hoogst
belachelijken voorgevel, den hals van de gi
raffe tot menschelijker proporties terug
brengen, de kangeroe leeren om te gaan
met een kinderwagen, enzoovoort. Het
eenige gevaar is, dat Dr. Watson de dierèn
mischien zóó menschelijk maakt, dat ze
politieke partijen gaan oprichten en bridge
drives organiseeren en of dè.t vooruit
gang zou beteekenen, dat is de groote
vraag!
den! Het i s haast niet In te denken!
't Zou de ontwrichting beteekenen van het
heele filmwezen! Want waaraan danken de
actrices van het witte doek hun aantrek
kelijkheid anders dan aan de bekwame
hand van den grimeur? Den kapper niet te
na gesproken aan wiens kundigheid ook de
belangrijkste metamorphosen zijn toe te
schrijven.
Stel u voor, dat de vrouwen en mannen,
die wij tot nu toe op de rolprent vurig be
wonderden, zich eens in hun ware gedaan
ten aan ons lieten zien. Wanneer we ons
echter pogen te realiseeren, aan welke ver-
tooningien ons gevoelig oog in dat geval zou
worden blootgesteld, begeven we ons op ge
vaarlijk terrein. Want men wil ons maar al
te gaarne wijsmaken, dat de ware gedaan
ten der Hollywoodhelden nog schooner zijn
dan hun creaties. En imen houdt er van,
beroemdheden, van welke soort ook, in hun
huiselijken staat te fotografeeren; Roose-
velt bij den vischvijver; ministers in het
bad en actrices zóó onverwachts in hun
„gewone doen" gesnapt, dat de pose voor
90 pet. verzekerd is!
Laten we ons voor de curiositeit een oogen-
blik aan de waanvoorstellingen van een
Hollywood-zonder-grimeurs-en-kappers over
geven:
Lilian Harvey mist den overvloed van
hlonde krullen, waarmee ze zoo menig man
nenhart in de studio kunstmatig heeft moe
ten veroveren. Peenharig zal zij voor den
cameraman moeten verschijnen en allerbe-
lachelijkst zullen de scènes worden, waarin
de aanbidders Lilian van hun bewondering
moeten overtuigen.
Mariene Dietrich's holle wangen zullen,
schminkloos, den naam „wang" nauwelijks
meer waard zijm. Het zal de „Duivel in de
Vrouw" (Devil in the Woman) moeite kos
ten, de mannen nog te beheksen en velen
zuilen denken, dat hun eigen grootmoeder
geïncarneerd in een film-speelster, zich voor
hun oogen in de bioscoop vertoont..
Hoe zal Clark Gable want ook de hee
ren danken hun „karakter" aan poeder en.
wenkbrouwstift hoe zal Clark Gable
zónder snorretje er uit zien? Hij dankt aan
dit kleine kappers-attribuut een goed deel
van zijn carrière! En het zal hem groote in-
spanning kosten, met zijn bolle gladde snoet
nog langer ladys te „killen".
Jeannette Macdonald komt er misschien
nog het voordeeligst af. Want haar charme
zit in haar stem, en heeft met uiterlijk dus
niets te maken. Droevig zal het er echter
uitzien voor Roman Novarro, die in het
zelfde geval verkeert van Clark Geble, n.1,
dat hij zijn veroveringstalenten aan zijn
snorretje te danken heeft. Zijn impressario
heeft ons echter verzekerd, dat het bij Ro
man echt is.
De kleine Shirley Temple zal waarschijn
lijk het minst te lijden hebben van het „ge
saneerde" Hollywood.
Wij zouden ons lijstje kunnen aanvullen.
Doch, lezer, lezeres, haal U zelf Uw lieve
lingsster voor den geest, doch zónder dat
imponeerende trekje, die lange wimpers, die
schitterende oogen en speelschen haarlok...
En zeg dan eens eerlijk, of ge, geschokt door
de kale verschijning van Uw favoriet, niet
diep in Uw hart iets gevoelt voorver
hooging der grimeursloonen in de Vereen.
Staten?
LIE.
DONDERDAG 6 MEI 1937.
Hilversum I.
8.30 KRO. 9.80 NCRV. 12.15 KRO. 2.00—
12.00 NCRV.
8.30 Morgenwijding.
9.30 Lof- en dankstond van het Leger des Heils
11.30 Gramofoonmuziek.
12.15 KRO-orkest en Gramofoonmuziek.
2.00 Gramofoonmuziek.
2.15 Bondsdag v. d. Nederi. Bond vm Jonge-
lings-Vereenigingen op Geref. Grondslag.
4.30 Gramofoonmuziek.
5.00 Jubileum-Cantae door het Leger des Heils
6.00 Gramofoonmuziek,
7.00 NCRV-orkest.
7.45 Reportage.
8.00 Berichten ANP. Herh. SOS-Berichten.
8.15 Vervolg concert.
9.00 „De nood van dezen tijd", causerie.
9.30 Orgelspel (Om 10.00 Berichten ANP).
10.3012.00 Gramofoonmuziek.
Hierna: Schriftlezing.
Hilversum H.
AVRO-Uitzending.
8.00 Gramofoonmuziek.
9.00 Morgenwijding.
9.15 AVRO-Octet.
10.30 Groninger orkestvereeniging, soliste en
g vmofoonmuziek.
12.30 Kovacs Lajos' orkest.
I.15 Gramofoonmuziek.
2.00 AVRO-Appèldag.
2.45 Sportreportage, afgewisseld door gramo
foonmuziek.
3.50 AVRO-Appèldag.
4.00 Voor zieken en thuiszittenden.
4.20 Gramofoonmuziek.
4.40 Voor groote kinderen.
5.00 AVRO-Appèldag.
5.30 AVRO-Aeolian-orkest.
6.30 Sportpraatje en sportreportage.
7.00 Voor de kinderen.
7.05 Orgelconcert.
7.35 „Blijdschap In donkere dagen", causerie.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.10 Gevarieerd programma.
9.30 Declamatie.
9.50 Gramofoonmuziek.
10.15 Renovakwintet.
II.00 Berichten ANP. Hierna tot 12.00 AVRO-
Dansorkest.
VRIJDAG 7 MEI 1987.
Hilversum I.
Algemeen programma, verzorgd door de
NCRV.
8.00 Schriftlezing, meditatie, gewijde muziek
Gramofoonp laten)
8.30 Gramofoonplaten.
9.30 Gelukwenschen.
9.45 Gramofoonplaten.
10.30 Morgendienst.
11.00 Sporaan en piano.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
I.00 Trio van der Horst.
2.30 Christ. Lectuur.
3.00 Hobo en piano,
4.15 Orgelspel.
5.15 Uitzending t.g.v. de Moederdag.
6.25 Causerie „Mooie Meibloeiende heesters".
7.00 Berichten.
7.15 Literair halfuur,
7.45 Reportage.
8.00 Berichten ANP. Herh. SOS-Berichten.
8.15 Kamerorkest „Ars Nova et Antiqua" en
solisten. (Om 9.05 causerie „Gezinspolitiek"
en om 10.05 Berichten ANP).
10.3012.00 Gramofoonmuz. Hierna Schrift
lezing,
Hilversum H.
8.00 VARA, 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.00
AVRO. 4.00 VARA. 7.80 VPRO. 9.00 VARA,
10.40 VPRO. 11.00 VARA.
8.00 Gramofoonplaten.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Declamatie.
10.40 Gramofoonplaten.
II.10 Vervolg declamatie.
11.30 Orgelspel.
^2Ad0 Kovacs Lajos' orkest en gramofoonpl.
2.00 Modepraatje.
2.20 Orgel en zang.
3.15 AVRO-Dansorkest
im iXSugf
5.30 De Flierefluiters en solist.
6.30 Politiek radiojournaal.
6.50 Grkmofoonplaten.
7'0iL^USfrie °Jer de hoofdmomenten uit de
bewegingmS Nederlandsche Arbeiders-
7.20 Gramofoonplaten.
7.30 „Jeugd naar de kampen", causerie.
7.45 „Lezen in den Bijbel", causerie.
8.15 Gramofoonplaten.
8.30 Causerie over de Zuiderzeewerken
9.00 Gramofoonplaten.
9.30 VARA-Orkest.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Avondwijding.
11.00 Jazzmuziek (Gr.pl.;.
11.3012.00 Gramofoonplaten.
