VERLICHTING
N.V. I D E C O
Aqenda
Stadsnieuws
£te commandant imn
Uk. ÏÏló. „%ana" v4AJteU
De H.W.N.hijscht vlag en wimpel
Vrijdag 7 Mei 1937
Het schip na 12 jaar weer terug in Nieuwediep
In totaal niet minder dan 95 schepen gecon»
voyeerd Een pracht prestatie van den
kruiser en zijn 330 opvarenden
Heldersche Courant
Tweede Blad
MODERNE
Burgemeester Ritmeester verricht de jaar-
lijksche plechtigheid
Als vanouds weinig zon en veel kou
Geen wedstrijden op het Amstelmeer
Licht op voor alle voertuigen
Reisplan
Hr* Ms* „Hertog Hendrik"
Muziekavond „Huize Parkzicht"
Vanmorgen half 7.
Als een lichtgrijs slank silhouet komt
Hr. Ms. „Java" de ree op.
Een vage rookpluim sliert uit een der
schoorsteenen; er is nauwelijks een voor
van het kielzog te zien, zóó langzaam
komt de kruiser aandrijven.
Na 12 jaar terug in Holland, een
eeuwigheid in de tropen en een korte,
maar zeker niet de minst spannende
episode in de Spaansche wateren.
Nóg is de zon niet geheel opgegaan over
het in duizenden kleuren zich spiegelende
Marsdiep, of een snelle barkas brengt ons
naar de ree. Op de brug, aan de reeling, op
den bak staan de Jantjes. De Nieuwediepers,
waarvan er velen zich weer verzadigen aan
alle bekende contouren van den buitenkant.
Hartelijke ontvangst.
Terug in Holland, is het wonder, dat ze
vooral na het intermezzo daar in het Zuiden,
blij zijn straks weer een Hollandschen wal te
kunnen betreden.
Aan boord worden we hartelijk verwelkomd
door den commandant, overste J. J. A. van
Staveren. Hij is direct bereid ons een onder
houd toe te staan, doch niet dan nadat door
een gedienstigen hofmeester koffie en ciga-
retten gebracht zijn.
En de commandant vertelt, nu eens ernstig,
dan weer vroolijk lachend, bij aardige her
inneringen aan de Spaansche periode, waarbij
het nu niet altijd even „Spaansch" toeging.
Hij vertelt, hoe men 3 Maart uit Soerabaia
vertrok en 6 Maart d.a.v. uit Tandjong Priok.
Men krijgt een telegram
6 dagen later vernam men datgene,
wat door den Minister was gezegd in de
Kamer met betrekking tot het noodzake
lijk assistentie zenden voor de Holland-
sche vloot en men rekende er maar direct
op, dat de terugkeer in het vaderland wel
het noodige oponthoud zou ondervinden.
En inderdaad, aldus commandant van Sta
veren, onze voorgevoelens bleken juist te zijn,
want nog in den loop van den dag arriveerde
het verwachte telegram, dat ons opdroeg
naar Spanje op te stoomen.
Hoe de bemanning reageerde? Wel,
hoe ZOU zij gereageerd hebben. Men
begreep van hoog tot laag, dat deze hulp
hardnoodig was, dat er hier nuttig
werk door een Nederlandsch oorlogs
schip was te verrichten en dat was vol
doende voor onze menschen om geen
enkele klacht te uiten, ook niet nu voor
velen de lange torn nog voor onbepaal-
den tijd geprolongeerd werd.
Volle kracht naar de „Straat".
Met een 22-mijlsvaart zijn we toen eerst
naar Colombo gerund, en noch hier, noch in
Aden en Port Saïd was natuurlijk voor onze
menschen practisch eenige gelegenheid zich
te vertreden aan den wal. Voorenkelen kon er
een krappe 4 uur af, maar daar bleef het
ook bij. Dan ging het weer, volle kracht er
vandoor.
Ja, lacht commandant Van Staveren, het
was wel heel snel, zóó snel, dat ik niet eens
den tijd meer had m'n hemden en boorden
eens behoorlijk te kunnen laten wasschen
15 Schepen In 5 weken!
Op 27 Maart waren wij bij Gibraltar en
namen daar den dienst over van Hr. Ms.
„Hertog Hendrik", om zelf den convooidienst
te verzorgen.
In totaal hebben wjj 5 weken doorge-
gebracht in en hij de Straat en aldaar
95 schepen in convooi gehad. Zooals U
ziet, een aantal wat er nogal mag zjjn.
Het was al buitengewoon prettig, vervolgt
de geïnterviewde zijn betoog, dat men onze
„Java" zoo op prijs stelde. Trouwens, dat ver
diende hij, want wat bij andere naties en an
dere schepen nogal het geval is, bij ons had
den de schepen in geen enkel opzicht eenig
oponthoud. Integendeel, het ging er direct
vandoor en uit den aard der zaak waardeert
de Nederlandsche zeeman zoo iets.
Toestand voor onze koopvaardij
rustig.
Hoe is Uw meening over den toestand?
Ik kan daar weinig van zeggen. Ten
slotte kan men slechts een deel en dan
nog een klein deel, overzien, zoodat ik
daar liever mijn meening niet over geef,
doch wat betreft de positie van de Ne
derlandsche koopvaardijvloot aldaar, kart
ik U wel de verzekering geven dat die
niet anders dan rustig te noemen is.
De Spaansche autoriteiten weten welke
Maatregelen de Nederlandsche Regeering ge
troffen heeft ten aanzien van de smokke
larij (een sprekend voorbeeld hiervan is wel
de Sarkani-affaire), en in dit besef handelen
zij ook. Nee, overbodige vrees voor onze sche
pen behoeft men hier zeker momenteel niet
te hebben.
Veel en prettig contact.
Was er veel contact met de Hollandsche en
andere oorlogsschepen?
Ja, zeker, zeer veel. Met name met de
Belgische marine en dan natuurlijk met
onze eigen schepen, de „Hendrik en de
O-booten. Het was allemaal even prettig,
trouwens, vooral den laatsten tijd voelden
we ons als het ware bij Gibraltar thuis..
Beleefde Spanjaarden!
Heeft U last van de Spanjaarden onder
vonden
Integendeelz\j waren uiterst beleefd
tegen ons en het is aardig te weten, dat als
wij elkander des morgens voor het eerst in
de Straat tegenkwamen er van beide kanten
op de brug beleefd gesalueerd werd.
Spannende momenten? Enkeleen
dan met name als er Hollandsche schepen
uit Spaansche havens kwamen stoomen.
W« zelf wisten, dat ze bone-fide waren,
doch men moest tenslotte afwachten wat
de heeren op de Spaansche schepen zou
den doen. Maar ook dit is geen enkele
maal tot een conflict gekomen.
De gewapende trawlers.
Kunt U nog iets vertellen over de ver
maarde „gewapende trawlers"
Ochhet zijn kleine schuitjes, met niet
bijster geweldig materiaal. Wat ze voor ge
schut voeren is nogal uit elkaar loopend. De
een bezit een mitrailleur en de ander weer
een 3.7 cm kanonnetje.
Kunt U nog bijzonderheden geven over den
ondergang van de „Espana"?
In geen enkel opzicht. Wij hebben er niets
van gemerkt en daar wij na den ondergang
van het schip niet meer in Gibraltar geweest
zijn en dus niet meer konden informeeren in
het Roek-Hotel, is mij er niets van bekend.
De „Sarkani".
En van de „Sarkani"?
Ja, ik hoorde van den heer Krol, den
chief observer van de Non In terven tion
Commission te Gibraltar, dat de schuit in
de haven van Ceuta lag. Daar wordt ze
vastgehouden. Later heb ik haar daar
zelf trouwens nog gezien. De bemanning
zit gevangen ergens dicht In de buurt.
Bijzonderheden over haar weet ik helaas
niet.
De commandant vervolgt zijn gesprek, een
rustig offigier van de Nederlandsche marine,
die hier achter z'n bak snelvuur, zoo kalm
als was hij juist van huis gekomen, ons vertelt
hoe het daar geweest is bij het land, waar
een bevolking zich zelf uitroeit en waar in
zee ieder oogenblik een conflict geboren kan
worden
Compliment aan onze koopvaardij.
Waar ik wel speciaal de aandacht op
vestigen wil, aldus overste van Staveren,
dat is het feit, dat de Nederlandsche
koopvaardijvloot een welgemeend com
pliment toekomt voor de wijze, waarop
men bij het convoyeeren „volgt". Daar
heb ik waarlijk magnifieke staaltjes van
meegemaakt. Bij voorbeeld met een schip
van de Lloyd, dat al bijzonder mooi post
hield.
Aan boord zat een marine-reserve officier en
toen ik hem een telegrammetje van hulde
zond, seinde hij terug: „dat hij niet voor niets
jaren bij onzen torpedodienst gevaren had..."
En het I S moeilijk, want ik geef het U te
doen, met een 16-mijls vaart op 300 meter
met een vrachtschip te manoeuveeren. Nee,
daar is keurig werk geleverd. Er zijn daarbij
ook heel veel bedankjes van kapiteins door
ons ontvangen. Men waardeert ons.
Maar overigensneen, veel aardige
momenten heeft het niet gegeven. Het was
hard aanpakken en doorloopend „business".
Kranige prestatie.
Hoeveel bent U nu later binnen dan
aanvankelijk berekend was?
In totaal 1 maand, en ik maak van de
gelegenheid gebruik er op te wijzen, dat
zoowel schip als opvarenden zich kranig
gehouden hebben. Men moet er niet te
lichtvaardig over denken: in 2 maanden
tijds een reis van Indië naar Holland en
daartusschen door nog 5 weken bjj de
„Straat".
„En nu", zegt Overste Van Staveren opge
ruimd, „nu gaat de bemanning tot a.s. Maan
dag met verlof. Ze hebben het verdiend. Het
schip wordt daarna klaargemaakt voor de
vlootrevue in Spithead, en daarna komt het
langverwachte tropenverlof".
Er staan eenige officieren voor de hut te
wachten en wij meenen niet langer beslag te
mogen leggen op den tijd van den comman
dant. Even een kort afscheid en dan staan we
weer op het dek, dat in zijn properheid ligt te
blikkeren onder de voorjaarszon.
De bemanning staat naar den wal te
staren
Nog een paar uur, dan zijn ze thuis,
de 330 Hollanders die op zulk een kranige
wijze de Nederlandsche belangen in den
vreemde hebben behartigd.
Een warm compliment is hiervoor zeker
op zgn plaats.
(Zie verder volgende pagina.)
VOOR
KANTOOR.WINKEL, WERKPLAATS, ENZ.
CYLINDER BALLON -t
CHROOM PENDEL \.,v
KEIZERSTRAAT 117 - DEN HELDER - TEL. 7S2
Gisteren zijn op de jachthaven van de
H.W.N. vlag en wimpel geheschen en
alle bange voorgevoelens van zeilend
Nieuwediep zijn volkomen bewaarheid:
weer was het koud als in Februari en
winderig als op een recalcitranten Maart
dag, kortom, het was een klassieke Hol
landsche Hemelvaartsdag, die goeddeels
weer goedgemaakt zal moeten worden
door de Pinksterdagen.
Reeds vroeg in den morgen waren ze haven-
waarts getogen, de vele zeil-, motor- en cano-
enthousiasten, gebogen over fietssturen en
met moeite optornend tegen schrikbarend
sterke windvlagen.
In de jachthaven lag de vloot: keurig ge
schilderd, vroolijk gepavoiseerd en klaar om
over enkele uren de blauwe Amstelmeergolven
te gaan klieven...
Weinig verwachting.
Maar de kanaalwateren kolkten verdacht
onder de vlotten, en de motorbooten lagen
zenua^htig te schokken en te trekken aan de
lijntjes. Veelbelovend was het niet: het weer
glas stond op: zeven dagen slecht weer en
evenzoo de gezichten van de vroegkomers.
Nee, veel viel er niet te verwachten.
Maar zeilers zrjn beroeps-optimisten en dus
werden de dekzeiltjes opgeborgen, de vlagge-
jes omhooggehaald en alles in gereedheid
gebracht voor de eventueel komende dingen.
Het bekende gezelschap.
Tegen negenen kwam het bezoek: alle plaat
selijke watersportprominenten waren aanwe
zig, van voorzitter Bot tot den heer Coolhaas
en van den heer Middendorp tot overste Van
Asbeck. Eveneens zagen wij burgemeester
Ritmeester, die zich bereid verklaard had vlag
en wimpel te hijschen en niet te vergeten den
heer Langerak met een warme jas en paar-
sche kou-wangen... Er werd beraadslaagd, er
werd gegist en er werd naar de lucht gekeken.
Velen meenden, dat het onverantwoordelijk
was er op uit te gaan en weer anderen voor
spelden dat er over eenige uren geen aasje
wind meer zou staan.
Het bestuur confereerde. Ook hier keek men
naar de lucht, waar de grauwe wolkenbanken
als horden buffels elkaar achterna stoven en
besloot men in pricipe maar vast het program
ma op het Amstelmeer geen doorgang te doen
vinden.
Appèl.
Om kwart over negen trompetterde de
heer Langerak (die een 18-karaats slecht-
weerstem bezit) het volk bij elkaar, en
verzamelde zich het bonte gezelschap van
zeevaarders, oude en jonge H.W.N.-leden,
en in een schilderachtig zeilhabijt gesto
ken jongedames, om het bestuur.
De heer Bot sprak woorden van hartelijk
welkom tot burgemeester Ritmeester, tot over
ste Van Asbeck (als vertegenwoordiger van
den vice-admiraal, tot den heer Middendorp en
den heer Bottema, ook iemand, die zelden of
nooit ontbreekt.
De heer Bot releveerde de slechte weers
omstandigheden en het feit, dat het bestuur
nog geen difinitieve beslissing inzake het dag
programma genomen had. Men voelt er even
wel niets voor eenig risico te loopen, hoewel
met de zeilers nog van gedachten gewisseld
zou worden.
Het is het achtste jaar, dat men bijeenge
komen is voor het hijschen van vlag en wim
pel en ook in dit jaar is de toestand van de
vereeniging vrijwel stabiel gebleven. Enkele
schepen verdwenen uit de jachthaven, doch er
waren weer andere, die er bij kwamen. Zoo
doende woog dit tegen elkaar op.
Doo- de omstandigheid, dat de adelborsten
een eigen haven betrokken, stond men voor
enkele onkosten. Men beschikt door eenige
veranderingen thans echter over een grootere
ligruimte, zoodat de berging der vloot niets
te wenschen overlaat.
Na nog eenige interne wenken gegeven te
hebben over het programma verzoekt de heer
Bot burgemeester Ritmeester de eigenlijke
plechtigheid te verrichten.
Vlag en wimpel gaan omhoog.
Deze voldoet hieraan en even later
schuiven de bekende wimpel en de even
bekende vlag langs den mast omhoog, om
daar fel wapperend in den Noord-Noord-
Wester te gaan hangen. Het seizoen is
geopend.
In 't kanaal.
Daar bij voorbaat wel vaststond dat er van
zeilen op het Amstelmeer nie's zou komen,
hebben wij de gelegenheid te gaat genomen!
een paar baantjes te nemen in het kanaal,
Velen dachten er hetzelfde over en binnen
10 minuten was het al een gezellig gekrioel
op de kanaalwateren van zeilers, cano's en
een enkele buitenboord-motorboot.
We waren scheep gegaan op de „Greet"
van den heer Roovers en het bleek, dat ook
in het kanaal een allerbehoorlijkst stuk wind
stond om de aangename sensatie van deze
watersport te ondergaan.
Noord-Noord-West stond de wind en met
prachtige bogen vlogen we in het kanaal op
en neer.
Het ging schuin, zóó schuin, dat het groen-
grauwe kanaalwater angstig dicht het boord
naderde en je steeds met de heele equipage
van bak- naar stuurboord klauterde.
De wind zeefde in het grootzeil, het vaan
tje stond te rukken en te trillen aan de mast,
alsof het er liefst zoo gauw mogelijk vanaf
wilde en als een vluchtende vogel ging het
laveerend door het kanaal.
Er is wellicht geen sport, die een mensch
zoo zeer het besef van „leven" geeft.
Geen sport, die zoo opwindend is, waar
bij het elkaar begrijpen zoo noodzakelijk
is, als juist het zeilen.
Je voelt je laatste moeheid uit de winter-
sche body verdwijnen, je voelt weer dat won
derlijke contact met het water, den wind en
een boot, die voor den wind uitvliegt.
Toch was het verstandig, dat er niet ge-
amstelmeerd werd, want reeds in de haven
was er heel wat navigatiekunst noodig om
geen brokken te maken.
Het was een prettig gezicht, de ranke
BM-ers te zien kruisen, met opgebolde zeilen,
en wegrennend In den straffen wind. Soms
kon je bijkans onder de kiel doorzien.
Het oude spel.
Cano's dobberden vroolijk tegen de golfjes
in met hun blauwneuzige en roodwangige pas
sagiers en een enkele motorboot stoomde
waardig verderop.
De Greet had er plezier in. Het was weer
als vanouds: het spel van schoot en grootzeil
en van het ijlings roer omgooien. Met de kla
terende havengolven onder de boeg en met de
zeilen als trommelvliezen zoo gespannen in
den Noordwester.
Inmiddels was een programma voor den ver
deren dag door het bestuur gemaakt en schre
ven de deelnemers voor de diverse courses in.
Natuurlijk kon er van een 100 juiste ver
deeling dit keer geen sprake zijn, maar toch
werd zooveel mogelijk klasse bij klasse inge
deeld, en om even over 10 uur knalde reeds
het eerste startschot.
Geen mlshikte dag!
Er knalden dien dag nog vele start
schoten over het water, en vooral toen in
den loop van den dag het zonnetje over
de Binnenhaven en het Kanaal kwam
scheeren bleek, dat er zeker niet van een
mislukte seizoenopening gesproken mocht
worden. Integendeel, er is behoorlijk ge
zeild en gecano-ed, terwijl de stemming
niets te wenschen overliet.
Het was verstandig van de verantwoorde
lijke instantie om niet naar het Amstelmeer
te trekken. Want cok n u nog kwamen diverse
zeilers er met een nat pak ai, terwijl een
enkele jol en een BM-er omsloegen. Brokken
werden er evenwel niet gemaakt, zoodat deze
malheur weinig om het lijf had en de slacht
offers alleen een droog pak kostte.
Om half 5 verzamelde het complete gezel
schap zich dien dag voor de tweede maal om
den heer Bot en zijn mede-bestuurderen, om
de beloóning voor geleverde prestaties in ont
vangst te nemen.
De voorzitter hield een speechje en waarbij
hij den nadruk legde op het nuttige effect dat
deze dag nog voor de zeilers gesorteerd had.
Eveneens richtte hij woorden van dank tot
den heer Zegel, die als vanouds zijn heelen
dag aan het waterfestijn gegeven had, aan
Mej. van Triet en aan de wedstrijdcommissie,
die onder leiding van den heer Langerak voor
de organisatie zorg gedragen had.
Na een laatste uitnoodiging gedaan te heb
ben voor de aanstaande Pinkstertocht naar
het Alkmaardermeer en medegedeeld was, dat
den eersten Zaterdag na Pinksteren de perio
dieke zeilwedstrijden wederom een aanvang
zullen nemen, volgde de uitreiking der be
haalde prijzen.
De prijswinnaars, tjjden en prijzen luiden als
volgt:
mmw "Www#;
».t.iïT"rt"w 1 M
2. Otter Xk&ngerak) opgegeven»
Vrijdag 7 Mei.
R.K. Volksbond, 8 uur. - Feestavond R.K,
Militairenver. „Stella Maris".
Zaterdag 8 Mei.
Casino, 8.90 u. Slotbal. Dansinstituut
Mouton.
Vrijdag 30 Mei 20.08 uur
HERMAN NIJPELS"
KLEDINGMAGAZIJNEN DEN HELDER
Gemaakte Heren- en Kinderkleding
Grote verscheidenheid. Niet duur
Gemengde klasse.
1. Groot met „Windekind", 1 u. 19 min,
bronzen medaille.
2. Barends met „Bets", 2 u. 3 min., petin-
singe.
Sloepen Zeevaartschool.
1. Mens in 1 u. 11 min., medaillekan den
directeur der Zeevaartschool en eigaretten
voor de bemanning.
Kleine BM-klasse.
1. M. Kruyff met „Pechvogel", 1 u. 10%
min., zilveren medaille.
2. Jonkman met „Tjisalak", 1 u. 13 min,
bronzen medaille.
3. Veenstra met 1 u. 13% min., man-
chetknoopen.
Bij deze laatste 3 uitslagen zij nog opge
merkt, dat de „Jutter" van P. Bot de baan
had Eifgelegd in 1 uur en 8% min. en dat deze
het had klaargespeeld het heele rak te zeilen
zonder slagen te maken. Evenwel, de „Pech
vogel" had geprotesteerd en het gevolg was
dat de „Jutter" gediskwalificeerd werd.
Groote BM-ers.
1. Van Marle met „Peddemook" (adel
borsten roei- en zeilvereeniging), 1 u. 10% m,
bronzen medaille.
2. Roovers met „Greet", 1 u. 13% min,
petinsigne.
Regelmatigheidwedstrijd voor cano's.
(2x de baan varen met zoo weinig mogelijk
tijdsverschil).
1. Schreuder. Verschil 4 seconden. Petin
signe.
2. Vermeulen. Verschil 5 seconden. Choco
lade.
Flesch-oppikwedstryd.
1. Hans Helder 9 flesschen in 1 min. 54 sec.
petinsigne (1-pers. cano).
2. Vermeulen, petinsigne (2-pers. cano).
Snelheidswedstrijd cano's.
1. Hans Helder (juniores), dasspeld.
2. Kooyman (senioren), chocolade.
GESLAAGD: de heer Nanning Dekker,
alhier, voor eindexamen 2-jarige Landhouw-
winterschool, te Schagen, voor het examen
voor Melkoontroleur en voor het toelatings
examen Ned. Heidemaatschappij te Arnhem.
's-Gravenhage, 5 Mei. Hr. Ms. „Hertog Hen
drik" verliet op 3 Mei Gibraltar en zal daar 27
Mei terugkeeren. Daarna luidt het reisplan als
volgt:
29 Mei vertrek van Gibraltar, 4 Juni aan
komst te Ponta Delgada, 10 Juni vertrek, 18
Juni aankomst te Horta, 24 Juni vertrek, 2 Juli
aankomst te FunchaJ, 7 Juli vertrek, 14 Juli
aankomst te Bordeaux, 19 Juli vertrek, 23 Juli
aankomst te Den Helder.
In „Huize Parkzicht", het zoo mooi en in
vriendelijke omgeving liggende Rusthuis aan
den Huisduinerweg, werd den bewoners j.1.
Woensdagavond, in dit seizoen voor de derde
maal, een gezellig avondje aangeboden.
Deze avond waren het de heer Preus en
de dames Brouwer en De Groot, die zoo wel
willend waren voor dit doel hun medewerking
te verleenen, de heer Preus viool, mej. Brou
wer piano en mej. De Groot cello.
Om acht uur precies heette de directeur de
aanwezigen hartelijk welkom en verzocht h\j
den heer Preus en de beide dames een aan
vang te willen maken. Tot negen uur werd
door dit trio zeer verdienstelijk en tot groot
genoegen van de bewoners eenige stukjes ten
beste gegeven, waarna een kwartier werd ge
pauzeerd, en een kopje thee werd geserveerd.
Na de pauze volgde meer lichtere muziek
en getuigde het appiaudissement wel van de
ingenomenheid der luisteraars. Toen om kwart
voor elf het laatste stukje was gespeeld, en
de directeur met een paar toepasselijke woor
den het trio namens de huisgenooten had be
dankt, bleef men nog een half uurtje onder
het genot van een kopje koffie bij elkander,
Het was een zeer geslaagde avond.
HOUDT ZICH GOED ONDANKS ZI JN
70 JAAR.
Een® hopeloos door rheumatiscJie pijnen.
Een oude man vrijwaart zich voor goed van
rheumatische pijnen: „Mijn vader gebruikt
Kruschen Salts reeds gedurende een paar
jaren en zou er voor geen geld ter wereld
buiten willen. Vroeger was hij beslist hulpeloos
door de rheumatische pijnen, doch ik kan ge
rust beweren, dat Kruschen Salts een nieuwe
man van hem gemaakt heeft. Hij is bijna 70
jaar en dat hij kras is nou, dat beloof ik U."
Kruschen Salts is een mengsel van zes
minerale zouten, waarvan elk een directe of
indirecte werking heeft bij de bestrijding van
rheumatische aandoeningen. Een enkele fla
con Kruschen Salts zal U overtuigen, dat
rheumatische pijnen eenvoudig niet bestaan
kunnen in een lichaam dat zijn „kleine dage-
l(jksche dosis" krijgt. Kruschen Salts is ver
krijgbaar bij alle apothekers en erkende dro
gisten 4 0.40, 0.75 en 1.60 per flacon. Let
op, dat op het etiket op de flesch, zoowel als
op de buitenverpakking de naam Rowntree
Handels Mij., Amsterdam, voorkomt. (Adv
4
