IDECO STANDAARDRIJWIEL
Stadsnieuws
IDECO?
5 jaar garantie
Het auto-ongeluk
nabij de Vlotbrug
lag L3 Mei
er 1937
Helderschc Courant
Tweede Blad
Overweg, Luchtbrug,
Tunnel
Oxfordsamenkomsten
in Utrecht
Wocpgffcig Don^pfdag Vrijdag Zaterdag
l^^JVL e i ei 14 Mei 15 Mei
Nog
verkoopuren
JFBEEMfTERBOEft
VRAAGT STEEDS EEN
KEIZERSTRAAT 117
TELEFOON 732
DEN HELDER
Nadere bijzonderheden
Monument
Ned» Reddingswezen
Eigenaardige mentaliteit
M ussolini houdt er een eigenaardige men
taliteit op na, dat heeft hij deze week gede
monstreerd, door alle Italiaansche correspon
denten uit Londen terug te roepen, omdat hjj
verontwaardigd was over de Engelsche be
richtgeving inzake het Spaansche conflict en
de Engelsche houding ten opzichte van den
Abessijnschen roof. We hebben daar in ons
overzicht van Dinsdag over geschreven. Ita
lië is nog steeds diep gegriefd, dat het, in
hoofdzaak door de Engelsche houding, voor
de wereld als verdragsschenner aan de kaak
is gesteld.
Nederlandsche Reisvereeniging
Dit waren in 1923 de objecten, die ik van
de toenmalige Commissie om een kortere ver
binding te verkrijgen naar de nieuwe wijken
achter den Polderweg, overnam. Deze com
missie bestond uit raadsleden en particulie
ren.
De bedoeling was om van uit het centrum
der stad, de verlengde Spoorstraat naar om
en nabij de Hertzogstraat, een kortere ver
binding te verkrijgen.
Het toenmalige College van Burg. en Weth.,
aan wien ik deze zaak voorlegde, gaf mij
machtiging om met den toenmaligen Directeur
van Gemeentewerken deze aangelegenheid
verder uit te werken.
Het verkrijgen van een overweg, aanslui
tend van de verlengde Spoorstraat tot den
polderweg, zou niet alleen het minst kost
bare zijn, doch zeker ook het meest prac-
tische.
Edoch, het Hoofdbestuur der Ned. Spoor
wegen, had tegen dit denkbeeld zooveel be
zwaren, dat dit object, jammer genoeg van
de verlangens moest worden afgevoerd.
Dan het object: de luchtbrug. Het onprac-
tische van zoo'n verkeersaansluiting, heeft
zooveel bezwaren, omdat ze eigenlijk maar
dienst kan doen voor voetgangers, en die heb
ben spoedig hun bekomst, wanneer ze eenige
meters moeten klimmen, soms nog met de
fiets aan de hand. Ziet naar andere gemeen
ten, waar dergelijke obstakels zijn, hoe wei
nig er gebruik van gemaakt wordt, hetgeen
te verklaren is. Wij meenden dan ook, dit ob
ject niet als aanbevelenswaardig te moeten
voorstellen.
Doch nu de tunnel, dat is wat anders,
hiervoor waren wij meer geïnteresseerd,
wetende, dat dit in dezen toestand de
meest practische en beste oplossing van
deze verkeersverbinding kon zijn.
Immers, de tunnel, zooals hij door den
Directeur van Gemeentewerken was gepro
jecteerd, gaf niet alleen gelegenheid voor
voetgangers en rijwielen, doch ook voor kin
deren en handwagens, dus kleine voertuigen,
dit zou de meest verlangde oplossing kunnen
brengen.
Het Hoofdbestuur der Ned. Spoorwegen
had, gezien teekening enz., geen bezwaar te
gen een tunnel. Tot zoover zou het plan in
kannen en kruiken zijn. Doch nu kwam de
financieele kant. De gemeente was in die
Jaren financieel zwaar belast, en ook daar
mede rekening houdende, viel de kostprijs
nog al mee, ongeveer 67.000.Er zijn voor
eenigen tijd terug in den raad hoogere cijfers
genoemd, doch die waren niet juist.
Reclame in den tunnel zou de verlichtings-
kosten (de verlichting moet ook overdag
plaats hebben) zeker ten goede komen.
De tunnel-aangelegenheid kwam bij den
raad in behandeling, doch kon toen jammer
genoeg geen meerderheid verkrijgen, en alzoo
ligt het tunnelplan thans nog opgeborgen.
Volgens mijne meening zijn er thans betere
perspectieven om dit tunnelplan weer eens
naar voren te brengen, en wel hoofdzakelijk
om redenen, waarop het plan in 1924 niet
werd aangenomen door den Raad, n.L het
financieele gedeelte.
Immers, nu kunnen gemeenten bij het
Werkfonds aankloppen. Bij ondervinding, als
burgemeester van Bovenkarspel, heb ik voor
twee jaren terug gelden uit het Werkfonds
gekregen, hoewel het bedrag lang niet zoo
groot was als voor dezen tunnel.
Mij dunkt, als burgemeester en wethouders
een aanvraag bij het Werkfonds deden, om
voor dit tunnelplan gelden te verkrijgen, zou
't niet worden afgewezen, omdat dit werk
onder werkverruiming gerangschikt kan wor
den.
Deze oplossing heeft nog dit voordeel, om
dat het Werkfonds de gelden op langen ter
mijn beschikbaar stelt, 40 of 50 jaar voor
aflossing, en alzoo de komende generatie ook
wat mee kan betalen voor deze verkeersver-
betering.
Ik meende goed te doen, nu er den laatsten
tijd meermalen over een kortere verbinding
tusschen het centrum der stad en de nieuwe
wijken wordt geschreven, deze kwestie eens
naar voren te moeten brengen, zooals ze wer
kelijk is en is behandeld.
Het wil mij voorkomen, dat de Raad, wan
neer de gelden uit het Werkfonds te verkrij
gen zijn, zijn medewerking aan het tunnel
plan niet onthouden zal.
W. C. v. BREDA.
Oud-Weth. van Publieke Werken.
Goedkoope dagretours.
In een advertentie in dit nummer wordt
meegedeeld, dat zij, die de groote samenkom
sten van de Oxford-groep in Utrecht willen
bezoeken, in de gelegenheid gesteld worden,
gebruik te maken van goedkoope dagretours
van de Ned. Spoorwegen. Men kan een één-
daags retour bekomen voor 2.69, een meer
daags voor 3.30. Voor het verkrijgen van
deze biljetten kan men zich hedenavond, tus
schen 7 en 9 uur, vervoegen bij den heer
Oskamp, Oostslootstraat 64.
Zooals men weet worden deze conferenties,
waarover men elders in dit blad bizonderheden
vindt, door duizenden belangstellenden be
zocht, zoowel uit ons land als uit het buiten
land.
De slotsamenkomsten worden Zondag en
Maandag gehouden.
Men zie voorts de advertentie.
aifn te onzer beschikking.
Mocht U nog geaarzeld hebben, wacht dan niet langer meer,
want wie het onderste uit de kan wil hebben, valt
op de neus.
Zoo verging het reeds velen, laat dit ook U niet overkomen.
Het is alsof U droomt, wanneer U onze prijzen ziet en toch
is het werkelijkheid, alles is tooverachtig goedkoop en dan
zulke mooie en waardevolle dingen, b.v.
Een massief gouden Damesring,
normale prijs f 12.—, restantprijs f 3.84
Een massief gouden Kettingbroche,
normale prijs f 9.75, restantenprijs f 2.98
Een gouden diamanten Dasspeld,
normale prijs f 18.—, restantprijs f 6.80
2 echt zilveren Vleeschvorkjes,
normale prijs f 9.75, restantprijs f 3.24
Nog enkele dz. echt zilveren Theelepels en Taartvorkjes voor
3 van den normalen prijs.
Alle nog oonMuqe mtohUn moeten we§,
wegetó weïdïocM oon %&h*n.
Uitsluitend
verkoop
contant.
JUWELIER-HORLOGER-DEN HELDER
Geen
zicht-
zendingen
Alle artikelen mogen binnen acht dagen worden geruild
De dames Holsderber en Van Kuyck
aan den dood ontsnapt
Omtrent het ongeluk, dat gistermorgen
nabij de vlotbrug De Kooy heeft plaats
gevonden, waarbij de auto van den heer
W. J. Walraven in het water reed, doch de
5 inzittenden gelukkig gered konden worden,
vernemen wij nog de volgende bijzonderheden.
Ongeveer kwart over negen was het gezel
schap, bestaande uit de dames Holsderber,
v. d. Vaart (de echtgenoote van den wet
houder van Finantiën dezer gemeente) en
Van Kuick en de heeren W. J. Walraven en
J. H. de Nijs, oud gemeenteraadslid en
directeur van de Coöperatie in de Koning
straat, alhier, uit Den Helder vertrokken met
bestemming Amsterdam.
De heer Walraven, de eigenaar van de
„Wecon", waarmede het ongeluk plaats had,
zat achter het stuur. Hij reed met de matige
snelheid van tusschen de 40 en 50 kilometer
per uur. Nabij de vlotbrug stond rechts van
den weg een auto geparkeerd. Mede met het
ook op den bocht, welke den weg daar maakt,
besloot de besturder om wat bij te remmen.
Op het gedeelte van den Rijksweg daar, be
vindt zich geen grint, waardoor de weg daar
glad is. Reeds meerdere malen is op het
gevaar, dat het snelverkeer hier loopt, ge
wezen. Door het remmen slipte de Wecon
en vloog naar het linkergedeelte van den
weg. De besturder schrok danig en heeft
daardoor blijkbaar vergeten den voet van de
voetrem te halen. Was dit geschied en had hij
tegen den z.g. slip in gestuurd, de wagen zou
zeker niet in het water beland zrjn. Hij
remde echter uit alle macht in de hoop den
wagen nog tot stilstand te kunnen brengen.
Dat was echter niet meer mogelijk, de auto
was intusschen via een paal, welke daar
staat, op den berm terechtgekomen, welke
schuin naar het kanaal loopt. De wagen was
nu niet meer te houden en schoot voorover
in het koude water.
Wat zich toen in den auto heeft afgespeeld
laat zich begrijpen. Een panische schrik
maakte zich van alle inzittenden meester. De
auto liep snel vol, zoodat in een minimum
van tijd de inzittenden geheel in het water
zaten. Het was een vierdeursauto en 3 der
inzittenden hebben getracht een deur open te
krijgen, hetgeen echter, door den druk van
het water, niet gelukte. Daarop heeft de heer
Walraven zich door het raampje van de
linkervoordeur naar buiten begeven om zich
naar den kant te spoeden. Hij bezon zich
echter en dacht er met schrik aan, dat stellig
zrjn medepassagiers zouden verdrinken. Hij
wilde dus terug gaan, maar op het zelfde
moment zag hij, dat het den heer De Nijs
gelukt was uit den auto te komen, terwijl
mevr. v. d. Vaart eveneens door deze uit den
wagen was gered. Ook zag hij, dat een
matroos, die later de stoker 1ste klasse N.
de Vries bleek te zijn, bezig was de beide
andere dames te redden. Hij is toen door in
middels toegeloopen omwonenden op het
droge gehaald, evenals de 4 overige in
zittenden.
De kranige redder.
Speciaal dient de aandacht nog eens
gevestigd te worden op het kranige werk
van den matroos De Vries, van Hr. Ms.
„Java", aan wien het ongetwijfeld te
danken is, dat er geen slachtoffers bij
dit ongeluk te betreuren zijn. Hij stond
op de bus naar Leeuwarden te wachten,
om te gaan genieten van een vierdaagsch
verlof. Hij zag het ongeval voor zijn
oogen gebeuren en toen h(j den auto in
het water zag storten is hij deze on
middellijk nagesprongen. Voor een juist
begrip van zaken ,doen wij thans het
beste mevrouw Holsderber, die wjj korten
tijd na het ongeluk spraken, aan het
woord te laten.
Een der slachtoffers vertelt.
„Wij zaten nog met z'n tweeën, mevr.
Van Kuyck en ik, achterin den auto,
welke geheel volgeloopen was met vuil
en koud water. Slechts een heel klein
stukje van den kap stak nog boven
water en wij konden onze hoofden nog
juist in dit kleine plekje boven water
houden, zoodat wij nog adem konden
halen. Wij verkeerden natuurlijk in doods
angst, er zou slechts lucht voor korten
tijd zijn! Gelukkig konden wij zien hoe
iemand naast den wagen in het water
lag en pogingen in het werk stelde om
de deur te openen. Het duurde even, voor
dat dit gelukte seconden, die wij ons
heele leven niet meer zullen vergeten!
en toen ging de deur, goddank, open. De
matroos, want die bleek het te zijn,
haalde eerst mijn vriendin, die er erger
aan toe was dan ik, uit de auto en daar
na mij. O, wat zijn wij dezen kranigen
matroos dankbaar, hij heeft ons het
leven gered."
Inderdaad, zoo was het. Hulde aan De Vries,
die zich zoo onversaagd te water heeft be
geven om 2 onder water opgesloten dames
het leven te redden. Driewerf hulde!
Dankbaar zijn de geredden ook gestemd
jegens dokter Barrels van Julianadorp, die
zeer spoedig ter plaatse was en de eerste
hulp verleende. Mevr. Van Kuyck werd door
de zorgen van den heer Ruitenburg naar het
Marinehospitaal vervoerd, want dr. Barrels
oordeelde het noodzakelijk, dat een wonde,
welke zij nabij het oor had opgeloopen, ge
kramd werd. De overigen konden zich allen
naar huis begeven. Het gelaat van mevr.
Holsderber ging, toen wij haar en den heer
Walraven bibberend van de kou en... de
zenuwen in het huis van omwonenden aan
troffen, vrijwel geheel schuil achter een
groot verband. Dit was gelegd door dr.
Barrels, die een overigens niet ernstige
oogwonde geconstateerd had. De vriendelijke
menschen, die de beide geredden zoo gastvrij
ontvingen, schonken een warme kop koffie
voor beiden, welke naturlijk heerlijk smaakte
en hen een weing halmeerde. Drijfnat maar
dolgelukkig, dat zij er tenslotte nog zoo goed
afgekomen waren kwamen zij ongeveer 11
uur thuis, na een uitstapje, dat zoo veel be
loofde, doch dat bijna een tragisch einde had
genomen.
Bekende beiaardiers zullen wor
den uitgenoodigd.
Gisteren is ten Raadhuize alhier, onder
voorzitterschap van den Burgemeester dezer
gemeente, een vergadering gehouden, met be
trekking tot het Monument Ned. Redding
wezen en het Carillon.
Teneinde een deel der gehouden besprekin
gen eenigszins toe te lichten, moet even wor
den gereleveerd de wijze van totstandkoming
van dit Monument.
Zooals bekend is, zijn de gelden, die voor
den bouw van dit Monument benoodigd wa
ren, over geheel Nederland ingezameld en
hebben ook zeer vele, in het buitenland woon
achtige Nederlanders, een bijdrage geschon
ken.
Toen met den bouw kon worden begonnen
waren vele autoriteiten in het binnenland er
tegen gekant om het Monument in Den Hel
der te plaatsen, omdat zij van oordeel waren
dat onze gemeente te ver uit het centrum
van het land gelegen is.
Niettegenstaande deze tegenkanting is
het Monument toch in onze stad gebouwd,
hetgeen van groot belang is te achten.
Onze gemeente toch, die betrekkelijk
weinig bezienswaardigheden bezit, is
hiermede een bouwwerk rijk geworden,
dat zeer vele vreemdelingen tot zich
trekt.
Dat dit vooral voor den Middenstand baten
geeft, hehoeft geen betoog: het is echter
tevens voor de geheele gemeente van belang.
Hiertegenover staat echter de plicht om
ervoor te waken, dat de belangstelling voor
het Monument niet vermindert.
Met dit doel heeft zich een Comité gevormd,
dat zal trachten een klein fonds te vormen,
waardoor het mogelijk wordt om, b.v. door
het laten bespelen van het Carillon door be
kende beiaardiers, telkens weer de aandacht
op het Monument te vestigen.
Voorts ligt het in de bedoeling om concer
ten door middel van de radio te doen uitzen
den en om bjj belangrijke gebeurtenissen op
het gebied van het Reddingwezen, het Monu
ment, dat als een hulde van het geheele Ne-
derlandsche Volk is te beschouwen, wederom
onder de aandacht te brengen.
Bovendien zal worden getracht om ook in
deze gemeente de internationale beiaardier
wedstrijden te doen houden.
Teneinde nu het vreemdelingenverkeer, door
een doelmatige propaganda, zooveel mogelijk
naar deze gemeente te leiden, heeft zich een
Comité gevormd, beslaande uit de volgende
personen:
C. J. baron van Asbeck, commandant Kon.
Instituut; L. Bandsma, directeur sociale za
ken; C. Bot, schipper „Dorus Rijkers"; J.
Bijlsma, redacteur Heldersche Courant; Tj. J.
Dito, stadsbeiaardier; H. J. P. Egner, hoofd
bestuurslid „Dorus Rijkersfonds"; A. J. van
der Hoeven, commissaris van politie; M. H.
Klerk, directeur Twentsche Bank; H. Nijpels
voorzitter V.V.V. „Helders Belang"; G. Rit
meester, burgemeester van Den Helder; W.
Velthuys, directeur Verkeersbureau.
Tot voorzitter werd benoemd de heer G.
Ritmeester, tot secretaris de heer L. Bandsma
tot penningmeester de heer H. J. P. Egner.
Eerste concert op den verjaardag
van Z. K. H. Prins Bernhard.
In principe werd besloten het eerste
concert te geven op den verjaardag van
Z.K.H. Prins Bernhard, 29 Juni a.s. Met
een beiaardier van buiten zullen onder
handelingen worden aangeknoopt, terwijl
voorts getracht zal worden dit concert
per radio uit te zenden.
Bizonderheden over het programma, dat
niet alleen uit een beiaardconcert zal bestaan,
zullen te zijner t(jd nader worden bekend ge-
2T1SI&.K t.
BuüwJtcmdAcfi
Qju^eA^icfit
Italië uit zyn boosheid op Enge
land, door de kroning te negeeren.
De Duce, die het, zooals in alle landen
waar de dictatuur haar intrede heeft gedaan,
voor het zeggen heeft, heeft de pers verbo
den eenige aandacht te schenken aan de kro
ningsplechtigheid in Engeland. Men heeft dit
wereldgebeuren genegeerd en het met een be
richt van elf regels, onder de gemengde be
richten vermeld. Van geestelijke vrijheid ge
sproken!
Natuurlijk hadden de bladen gaarne pa
pina's aan dit gebeuren gewijd. De lezers vra
gen er om en dan heeft de redactie te ge
hoorzamen. Maar, er is in Italië een mach
tiger stem dan de stem des volks en dat
is... de stem van Mussolini. Als die spreekt
zwijgt de massa, zwijgt de pers..*
Italië doet er geen goed aan, Engeland
tegen zich in het harnas te jagen. Na
tuurlijk zal men in Engeland de Italiaan
sche houding met een schouderophalen
voorbijgaan, zooals men het terugroepen
van de correspondenten voor kennis
geving heeft aangenomen, maar toch,
diep in het volk en ln de regeering, groeit
de wrok tegen een dergelijke mentaliteit
En dan moet men lezen wat Gayda, de
spreektrompet van Mussolini, dezer dagen in
de Giornale d'Italia schreef: „Het is geen en
kel land geoorloofd, dat iemand op een an
dere dan de eerbledigste wijze, spreekt over
fascistisch Italië."
Hoe kan Mussolini dat eischen, als hijzelf
die wetten van het internationale fatsoen met
voeten treedt? Hoe kan hij eerbied vragen,
als hij de menscheltjke wetten van recht en
billijkheid vertrapt? Hoe kan hij denken, dat
er sympathie zal komen voor een Leider, die
meent, dat hij het alleen voor het zeggen
heeft en die, met ijzeren vuist, alle geeste
lijke vrijheid onderdrukt?
Mussolini heeft voor Italië veel gedaan,
waarvoor land en volk hem dankbaar moet
zijn. Hij heeft het Italiaansche volk uit zijn
indolentie geschud. Hij heeft het iets terug
gegeven van zijn oude glorie. Hij heeft de
historie doen herleven uit opgravingen en
herstellingen van oude bouwwerken. Hij heeft
onvruchtbare vlakten in bloeiend land her
schapen, maar hij heeft ook gespeeld met het
leven van duizenden van zijn onderdanen.
Waanzinnige hoogmoed heeft den Italiaan-
schen dictator tal van menschenleven ten
offer doen brengen op het altaar van roem
en eer, voor zichzelf.
Mussolini is, in internationaal opzicht, een
gevaar geweest en dat blijft hij, zoolang hij
zijn droom blijft droomen van het machtige
Italiaansche imperium, dat zijn grenzen tot
ver buiten Europa wil zien.
De N. R. V.#organlseert 2en Pinksterdag
een prachtige autotocht langs de bollenvelden,
door de Wieringermeer de bloeiende Bangert,
verder door de bloeiende Beemster naar de
bloembollententoonstelling op het landgoed
Marquette; terug over Bergen aan Zee.
Het belooft een mooie tocht te worden,
waaraan ook niet-leden, tot een beperkt aan
tal, kunnen deelnemen.
Zie voor bijzonderheden de advertentie.
VjiMdh&iij,
Ansjovis.
Oe vangsten blijven zich nog bepalen tot
enkele kilo's ansjovis. De totaal-aanvoeren te
Wieringen en te Harlingen beloopen niet
meer dan een paar honderd kilo's per dag,
zoodat eigenlijk van vangst zoo goed als niet
kan worden gesproken.
De prijs is daardoor niet aan den lagen
kant, hoewel er uit blijkt, dat men toch ook
niet bereid is een prijs te besteden, die hoop
geeft voor het geval, dat, bij grootere aan
voeren er een loonende prijs zal worden be
taald.
Nu kan het zijn, dat de ansjovis dit jaar
wat later zal komen dan andere jaren, zooals
het ook dit jaar het verschijnsel is geweest
met de haring. Maar het laat zich niet bijster
gunstig aanzien.
Voor Den Helder zal de visscherij op ansjo
vis wel van heel weinig beteekenis zijn, omdat
men daar met dezelfde tegenslag heeft te
kampen als met de haringtrekkerij.
Verleden jaar werd er b.v. maar 60 kilo
ansjovis aangebracht; in 1935 bedroeg dit
kwantum nog 9.332 kilo.
De totaalaanvoer in de Waddenzee was ver
leden jaar 21.058 kilo en in 1935 272.087 kilo
Op de Zeeuwsche stroomen werd verleden
*nSJOvi3 ^gevoerd 48.083 kilo en
itMO 37.000 kilo.
Nu dit jaar klaagt men ook in Zeeland over
,totfal niet voorkomen van ansjovis,
de0Sit°0besS. WeÜÜg VerWacht*S omtrent
