Te vroeg gestarte
vliegers
Mei.
Goedkoop toeren
over den Afsluitdijk
Geraffineerde oplichters en
een snuggere loopjongen
Radioprogramma
Pioniers van de Luchtvaart
Uitbreiding van het
Olympisch stadion
te Amsterdam
Ongeluk bij schietoefening
Zoo oud het verlangen der mensch-
heid is, zich als een vogel te verhef
fen, zoo lang bestaan er overmoe-
digen en waaghalzigen, die hun
leven in de waagschaal legden om
tot verwezenlijking hunner droo-
men te komen. Deze menschen,
pioniers der luchtvaart, verdienen
dat hun naam aan de vergetelheid
wordt ontrukt.
Se „gevleugelde" monnik.
Wie denkt heden ten dage nog aan den
overmoedigen monnik Oliver Malmesbury,
die rond het jaar 1060 den moed bezat de
yogels na te doen, in het luchtruim te zwe
iven. Hij was op de gedachte gekomen de
oplossing te zoeken voor. het vliegprobleem
der menschheid. Lange jaren zocht hij naar
deze oplossing en het gelukte hem-'n paar
zqpderling geconstrueerde vleugels te ma
ken, waarmee hij vanaf 'n hoogte op den
aardbodem wilde neerstrijken. Malmesbury,
aangemoedigd door zijn eerste successen,
werd steeds overmoediger en waagde het
tenslotte van een toren af te springen. Daar
bij brak een der vleugels, de „vliegende
mensch" stortte neer en brak beide beenen
en eenige ribben. Aan de bekomen verwon
dingen overleed hij,
De „toren-toovenaar".
Ongeveer terzelfdertijd poogde een Sara-
ceensch toovenaar prestaties te leveren op
het gebied der luchtvaart. De vleugels, wel
ke hij hierbij benutte, onderscheidden zich
'n weinig van die, welke Malmesbury had
gebruikt. Zij bestonden uit geweven stoffen
welke stijf waren gemaakt en aan latwerk
getimmerd.
Ook de Saraceen had aanvankelijk succes.
Hij kondigde op een dag aan, dat hij vanaf
de toren van de Sint Blasius in Constantino-
pel zou springen en deze aankondiging
bracht begrijpelijkerwijze heel wat nieuws
gierigen op de been. Het meerendeel der
toeschouwers beschouwde den Saraceen als
een toovenaar, anderen zagen in hem nie
mand meer dan een duivel in menschelijke
gedaante. Ondanks dat was de toeloop der
bevolking, door nieuwsgierigheid gedreven,
groot.
De demonstratie had echter een noodlot-
figén afloop. De waaghalzige Saraceen stort
te neer en werd, deerlijk verminkt, opgeno
men. Enkele minuten na het ongeluk stierf
hij. De kronieken uit dien tijd. schreven van
den „toren-toovenaar": „Hij is dood, maar
niemand betreurt hem!" Velen zagen in het
ongeval een wraak des hemels. Allah is
groot, en duldt niet, dat zijn onderdanen
zich .van den aardbodem verheffen!
Dante op het kerkdak.
Vol overmoed was ook de mathematicus,
Dante, uit Perugia, die in de 14e eeuw vlieg-
proeven ondernam over het Trasminisch-
Meer in Italië. Toen de Venetiaansche Ge
neraal Alviano in het huwelijk trad. bood
Dante aan luchtdemonstraties te geven ter
opluistering van het feest. Hij zou een
„vogelvlucht" uitvoeren. Geheel Venetië
stroomde leeg naar de plaats, waar de luchf-
oefeningen zouden plaats vinden. Helaas
had Dante tegenspoed. Nauwelijks was hij
afgesprongen, toen een zijner vleugelen brak.
Dante viel neer op het dak van de San Ma
rino. Hij brak een been en van toen af kon
hij zich slechts in theorie met de vliegsport
bezig houden. De gemeenteraad van Venetië
die Dante's moedige luchtpogingen waar
deerde, gaf hem een aanstelling als hoog
leeraar in de methematiek aan de Univer
siteit van Venetië.
Da Vinct's luchtpogingen.
Wie zich verdiept in de eerste po
gingen der menschheid om zich
door middel van vleugels van den
aardbodem te verheffen., zal ver
scheidene malen den naam van
Leonardo da Vinei, den grooten
Italiaanschen kunstenaar, tegenko
men.
Da Vinei had eigenhandig een
vliegtuig geconstrueerd, waarvan
het geraamte er vrij modern uitzag.
Wanneer wij de eerste hoofdstuk
ken lezen van de geschiedenis der
luchtvaart, dan komen ons de po
gingen van de luchtvaarders uit die
eerste tijden vrij waaghalzig en
overmoedig voor, omdat hun po
gingen van alle wetenschappelijke
grondstellingen ontbloot waren en
men zoo bitter weinig technische
ervaringen had opgedaan.
Ir. Blanchard uitgelachen.
Eerst tegen het einde van de 18e eeuw
trad. hierin een merkbare wijziging! Een
der meest bekende constructeurs der vlieg
machines was indertijd de Parijsche me
chanicus, Ir. Blanchard, die zijn leven
meermalen op het spel zette.
Hij had eens een zweefvliegapparaat ge
bouwd, hetwelk zeer primitief was-en waar
in niet velen'een vlucht zouden durven on
dernemen. Blanchard zou zijn proefvluchten
met dit tocstpl zeker met den dood heb
ben moeten bekoopen, vvare het niet, dat de
pers zich met het geval bemoeid had.
Op een dag verscheen in de „Journal de
Paris" een scherp artikel van een auto
riteit op wetenschappelijk gebied, die Blan
chard voor een „onnoozel menschen en een
domkop" hield. „Men moet In onze moder
ne tijden toch reeds lang weten, dat het
zich van den. aardbodem verheffen door
middel van vleugels onmogelijk is!" zoo
schreef deze krant. „Zoovelen vóór ons heb
ben dit gepoogd en zij allen moesten hun
waaghalzige tochten met den dood bejcoQ-
pen. De ofimogelijkheidj zich meit vleugels
in. de lucht te begeven, moest nu, toch
eindelijk ééns als een uitgemaakte zaak
worden beschouwd en zeker door een „lucht
vaartexpert" als onze Ir. Blanchard zich
noemt"
Het gevolg van dit schrijven was een
stroom van schimpscheuten en spotprenten
op Blanchard, die hierop, ontmoedigd, zijn
primitief toestel in de schuur zette en zich
in den vervolge slechts bezighield met zijn
ballonvluchten, waarmede hij meer succes
mocht behalen.
De plezierreis van de smalle
gemeent« gaat niet door.
De strijd tusschen Spoorwegen en Auto
busdiensten is nog niet uitgestreden. Beide
partijen laten zich niet gaarne een vracht
je ontglippen en. zooals de witkielen bij het
tourniquet van een station, tuk op de kof
fers der reizigers, de hand al aan de pet,
en het verplichte tarief in gedachten met
een royale fooi verhoogend, staan de .plei
ters voor „Staatsvervoer" op wacht, overal
waar de karavanen reizigers zich in een
autobus dreigen te wringen
Alzoo mr. Bierman dezer dagen tijdens
een vergadering te Groningen van de Rijks
verkeersinspectie, op welke vergadering tal
van autobusondernemers hun belangen be
pleitten. Eén, de heer P. Offeringa te Gro
ningen, had den euvelen moed, een ver
zoek in te dienen' tot het uitoefenen van
een autobusdienst op Maandag, Woensdag
en Zaterdag van Groningen over Leeuwar
den. den Afsluitdijk, Alkmaar en 'Zaandam
na.r Amsterdam.
Voor deze .goedkoope lijn op Noord-Hol
land waren uit dep rovincié Groningen niet
minder dan 1000 adhaesiebetuigingen inge
komen een één der voorstanders betoogde,
aldus het Niquwsbl. van het Noorden, dat
men de oogon niet moest sluiten voor het
nieuwe vervoer dat groeiende is, het ver
voer der smalle gemeente, voor wie de
derde klasse spoor nog een bezwaar is.
De Ned. Spoorwegen, bij monde van mr.
Bierman, voelden echter.niets voor deze
vierde klasse buiten haar tpedoen. Wij
meencn inderdaad, dat het moeilijk is, een
meubileering voor de coupé's te vinden,
welke goedkooper is dan de houten derde-
klassebanken. Want er moet toch een on
derscheid bestaan tusschen derde- en
vierde klas appartementen. Men zou
wagons met stdénplaatsen kunnen inrich
ten; de leus „méér staanplaatsen" is
heusch zoo gek niet; in verband met de
platte beurzen van het meerendeel der voet
balliefhebbers werd deze kreet onlangs nog
aangeheven
Maar, laat ons tot den ernst van 's hoe
ren Bicrman's argumenten weerkeeren. Mr.
B. zeide dan tot, den vermetclon smalle-
grmeente-beschermheer, dat er volgens de
Kroon aan bedoelde voordeelige verbindin
gen geen behoefte bestaat. Het is geen
kunst adhaesiebetuigingen te verzamelen!
Bovendien hebben de Spoorwegen voor de
verbinding Groningen—Amsterdam goedkoo
pe dagretourtjes en dito treinen ingelegd.
Met deze opmerking werd de autobus-
endernemer naar huis gestuurd.
En zullen de treinen van Groningen
naar Amsterdam denderen met een vaart,
of zij werkelijk een wedrace hielden met
de gele bus-rivalen over den Afsluitdijk.
De kap van de Marathontrlbune
gaat omhoog.
Dezer dagen is besloten de kap van de
Marathontribune van het Olympisch Sta
dion niet minder dan 5% meter omhoog te
brengen. Met de werkzaamheden, hieraan
DE DRIE MUSKETIERS
161.
NAAR PARPAILLOT.
„Wij waren ook ergens, waar het nu niet
bepaald kalmpjes toeging", zei Porthos,
terwijl hii zijn knevel krulde op een ma
nier zooals hij dat alleen kon.
„Stil!" zei Atihos.
„Aha", riep d'Artagnan, toen hij het ge-
fronsde voorhoofd van Athos zag, „er is
blijkbaar wat bijzonders."
„Aramis", zei Athos, „heb jij eergisteren
niet 'bij Parpaillot ontbeten? Was het in
die herberg rustig"?
„Ik ben er niet gestoord. Er was vrijwel
niemand. Ik geloof, dat het een geschikte
plaats is om te zeggen, wat je t.e zeggen
hebt."
„Welnu, dan gaan we naar Parpaillot",
zeide Athös ernstig, „want hier hebben de
muren ooren."
d'Artagnan merkte nu, dat, er werkelijk
iets bijzonders aan de hand was. Twee aan
twee verlieten ze het. kwartier, Porthos als
laatste die het vertrek verliet, blies de lamp
uit.
162.
BIJ PARPAILLOT.
Het tijdstip was echter niet gelukkig ge
kozen. Het was 7 uur. De réveille was juist
geblazen en spoedig daarna vulde zich de
gelagkamer der herberg met soldaten, die
zich door een glaasje tegen de koude
ochtendlucht wilden beschutten. Dragon
ders. Zwitsers, musketiers en gardisten los
ten elkaar met een snelheid af. welke onze
vrienden nu juist niet te stade kwam voor
de onthulling van hun geheim. Slechts met
tegenzin antwoordden ze op hen gestelde
vragen.
„Neen", zei Athos, „dat gaat hier zoo niét
langer. Straks halen we ons nog een ste
vige ruzie op den hals. Vertel jij daarom
maar eerst, wat jij vannacht hebt be
leefd, d'Artagnan, dan kunnen wij onze
zaken later nog wel eens afhandelen."
„Vertel op!, riepen allen, die in de nabij
heid stonden, en d'Artagnan kwam los en
vertelde uitvoerig van de inname van het
fort Saint-Gervais, dat men eerst had kun
nen veroveren, nadat ruim een ton kruit
onder een hoek van het bastion tot ontplof
fing was gebracht.
In tegenwoordigheid van koning Boris III wijdde te Sofia de aartsbisschop
oen nieuw tehuis voor Bulgaarsche reserve-officieren in. Men ziet hier den
bisschop tijdens de plechtige handeling; rechts van hem staat d« koning.
verbonden, is reeds een aanvang gemaakt.
De Marathontribune ligt tusschen de. door
de uitbreiding noodzakelijk geworden, ver
hoogde zijtribunes in. Om alle toeschouwers
op de nieuwe tribunes een vrij uitzicht
over het geheele stadion te garandeeren,
niet alleen op het speelveld en de athletiek-
baan, maar ook op de wielerbaan, is het
noodzakelijk gebleken, de kap der Mara
thontribune omhoog te brengen, daar deze
kap naar verhouding tot de hooge nieuwe
tribunes te laag is gemonteerd.
Overigens vorderen de uitbreidingswerk
zaamheden snel. Begin Juni hoopt men de
laatste hand aan verschillende onderdeelen
te leggen. Men,is thans reeds bezig de oude
zijtribunes schoon te maken en van een
nieuwen verflaag te voorzien. Op 20 Juni,
den Olympischen dag, zal men zich dus in
een uitgebreid en geheel gerestaureerd sta
dion bevinden.
Twee jongemannen, een expeditieknecht
en een los-werkman, die den laatsten tijd
hun brood als orgeldraaiers verdienden,
stonden gisteren voor de Rechtbank te Am
sterdam terecht, verdacht van een geraffi
neerde oplichting.
Op 12 Febr. bestelde de expeditieknecht
bij een banketbakker in de van Baerlestraat
voor ruim f 2.- taartjes. Zijn ouders zoo
vertelde, hij 'tegen de winkeljuffrouw
vierden hun zilveren bruiloft en hij wilde ze
eens verrassen.
De loopjongen moest er voor zorgen, dat
hij wisselgeld meenam, want hij had thuis
„alleen maar groot geld", en hij'wilde lie
ver contant betalen.
Korten tijd latei* verscheen de loopjongen
met de bestelde taartjes en voorzien van
kleingeld om een bankje van f 25.- te wis
selen. Voor het huis stond de man, die de
taartjes besteld had: „Geef mij alvast die
f 23.- wisselgeld maar, ik moet nog even
een boodschap doen."
De loopjongen, die het buskruit blijkbaar
niet had uitgevonden, dacht een oogenblik
diep na en aarzelde
„Je kunt het gerust geven, daar in de deur
staat mijn broer, die zal je 't geld boven
geven."
De jongen liet zich overtuigen en gaf de
f 23.- af.
De „broer" nam toen de regie over: „ga
maar naar boven, móéder weet er alles van
en ze zal je het briefje van f 25.- wel ge-
si
VGÜ.
De opgegeven naam stond inderdaad op
de deur en vol moed beklom de bakkers
jongen de drie hoo'ge trappen. De bewoners
Als de groene boomen
Langs de wegen staan,
En de bloesem-droomen
Kleurig opengaan,
AU de madelieven
Bloeien in de wei,
Dan is 't weer lente,
Dan is het Mei!
Als de zilv'ren plassen
Lokken naar het licht,
Waar de bootjes deinen,
Zonnig ver-gezicht!
Als de wereld wijd
Over bosch 'en hei,
Dan is 't weer lente,
Dan is het Mei!
Als de Mei-toiletjes
In den zonneschijn
Van den lichten morgen
Tot een feestkleed zijn,
Als we, écht genieten,
Vreugd' en allerlei,
Dan is 't weer lente,
Dan is het Mei!
Als een late jongen
Door den avond gaat,
'n Dartel wijsje fluitend
Langs de stille straat
'n Wijsje van verlangen,
Jubelend en blij,
Dan is 't weer lente,
Dan is het Mei!
En als in de klaarheid
Van den lente-nacht
Sprookjes-boomen rijzen
In hun bloesem-pracht,
Gaat een heel teer wonder
Dicht aan ons voorbij,
Dan is 't weer lente,
Dan is het Mei!
Mei 1937,
kroes
(Nadruk verboden.)
van de derde etage wisten echter van niets
en toen de jongen met zijn taartjes weer
buiten kwam, waren de beide „broers" ver
dwenen.
De politie had het tweetal echter spoedig
opgespoord. De winkeljuffrouw «n de loop
jongen herkenden hen direct.
Ter zitting legden zij een bekentenis af.
Zij waren het er echter niet over eens van
wien het geraffineerde plannetje was uitge
gaan.
De officier van Justitie, mr. Wassenbergh,
vorderde tegen den expeditieknecht zes
maanden gevangenisstraf met aftrek van de
voorloopige hechtenis. Tegen den los-werk
man eischte hij drie maanden.
De verdedigers mrs. Duitz en Vergnes
pleitten clementie.
Vonnis 2 Juni.
Rijksveldwachter te Schaeeberg
door kogel getroffen.
Tijdens' schietoefeningen van de rijksveld-
wacht op de banen van de burgerwacht te
Sohaesberg (bij Heerlen) is Dinsdag een
ongeluk gebeurd, dat nog goed is afgeloo-
pen. De revolver van een der veldwachters
weigerde af te gaan, doordat de kogel in
den loop bleef steken. Toen men pogin
gen in het werk stelde om de fout te' her
stellen. ging plotseling het schot af, met het
gevolg, dat de rijksveldwachter Waarden
burg uit Eygelshoven, die in de nabijheid
stond, boven in het dijbeen werd getroffen.
De kogel ging recht door het been heen.
Nadat geneeskundige hulp was ingeroepen;
is W. naar zijn woning vervoerd. Zijn toe
stand is redelijk wel.
VRIJDAG 21 MEI 10S7.
Hilversum I,
Algemeen programma verzorgd door de
NCRV.
8.00 Schriftlezing, meditatie, gewijde mu
ziek (Gr.pl.).
8.30 Gramofoonmuziek.
9.30 Gelukwenschen.
9.45 Gramofoonplaten.
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonplaten.
11.15 Pianovoordracht.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonplaten.
12.30 Ensemble Van der Horst en gramfoon-
muziek.
2.00 Gramofoonmuziek.
2.30 Christel, lectuur.
3.00 Sopraan en piano.
4.00 Orgelspel.
5.00 Piano en declamatie.
6.25 Tuinbouwpraatje.
7.00 Berichten.
7.15 Literair halfuur.
7.45 Reportage.
8.00 Berichten ANP. Herh. SOS-Berichten.
8.15 Arnhemsche Orkestvereenlging, Toon
kunst-Dameskoor, en soliste.
9.00 Literaire causerie.
9.30 Vervolg concert (10.00 Berichten ANP),
10.3012.00 Gramofoonmuz. Hierna Schrift»
lezing.
Hilversum 13.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.0(1
AVRO. 4.00 VARA. 7.30 VPRO. 9.00 VARA,
10.40 VPRO. 11.00 VARA.
8.0 Gramofoonplaten,
10.00 Morgenwijding.
10.20 Declamatie.
10.40 De Flierefluiter* en solist.
11.10 Vervolg declamatie.
11.30 Vervolg concert.
12.00 Kovacs Lajo's orkest en gramofoon
muziek.
2.00 Causerie „De tuin in Mei".
2.30 Gramofoonmuziek.
2.40 P. Hespe's dameskoor.
3.00 Gramofoonmuziek.
3.15 AVRO-Dansorkest.
4.00 Melody Circle",
5.00 Kinderuurtje.
5.30 „Fantasia".
6.30 Politiek radiojournaal.
6.50 Gramofoonmuziek.
7.00 Juridische lezing.
7.20 Gramofoonmuziek.
7.30 Berichten V.G.P.
7.35 „Lezen in den Bijbel", causerie.
8.00 VPRO-Dubbelkwartet.
8.15 „De psalmen", lezing. M.m.v. het VPRO-
Dubbelkwartet.
8.45 Vervolg concert.
9.00 Komische voordracht.
9.30 VARA-Orkest en solisten.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Avondwjjding.
11.00 Jazzmuziek (Gr.pl.)'.
11.30—12.00 Gramofoonmuziek.
