Gewapende arbeiders
Dc menschenredder
Op zoek naar
Wieringermeerhazen
De Russisch-Japansche
spanning
Zaterdag 22 Mei 1937
Derde blad
Tram botst tegen
vrachtauto
Hevige brand in Stiermarken
De veroordeeling der
Duitsche vliegers
Goddcliijkc Wind te
Tokio
Verboden voornamen in
Duitschland
KORT VERHAAL
Glazcnwasschcr valt van
14 meter hoogte
Slechte kwaliteit groenten
gedistribueerd
TERWIJL HET MACHINEGE
WEER RATELT, STAAN DE
VROUWEN GEDULDIG IN DE
RIJ OM LEVENSMIDDELEN
TE BEKOMEN.
Is het mogelijk zoo zal de lezer vragen,
a mij" eerste brief dat inderdaad de ar-
beiders in massa zoo goed zijn bewapend,
jat ze het gedurende vele dagen niet zonder
„ucces opnemen tegen goed georganiseerde
en gopd geoefende guardia's?
In normale tijden hebben de arbeiders in
Spanje vele wapens gehad, en die ook im-
",er gebruikt. Reeds vroeger waren de
straatgevechten aan de orde van den dag.
n0ch na 19 Juli is dat alles nog zeer ver
eerd. Immers, toen de leider van de Cata-
laansche burgerij, Companys (een man, die
democraat is en anti-fascist), wist dat een
militaire staatsgreep dreigde, heeft hij niet
vertrouwd op de politie en de guardia's al
leen, om de rechtsche en fascistische putsch
te weerstaan. Hij heeft de C.N.T., ook reeds
toen de machtigste vakbond, toestemming
aeeeven, zich te wapenen uit voorraden, die
nog ter beschikking stonden. De C.N.T. heeft
goedgevonden, dat zoowat iedereen wapens
weghaalde, en het is niet onwaarschijnlijk,
dat ook lieden, die sympathiseerden met
Franco, uit de voorraad hebben kunnen
putten, die voor het grijpen lag. In elk ge
val zijn later de syndikalisten dikwijls door
tegenstanders met de eigen wapenen gedood
geworden. Doch in zooverre had Companys
succes met zijn methode, dat inderdaad de
arbeiders de kazernes wisten te bestormen,
en binnen enkele dagen in Barcelona en in
heel Catalonië het fascisme wisten te over
winnen.
Toen echter vielen dezen syndikalisten en
anarchisten veel meer wapens in handen,
die slechts gedeeltelijk naar het front gin-
zen. En daar stond dan weer tegenover, dat
in de fabriekenbijvoorbeeld in de geheel
lot oorlogsbedrijf gemaakte Hispano-Suiza-
onderneming veel oorlogstuig wordt ge
fabriceerd, dat toch ook min of meer onder
controle van de syndikaten wordt gemaakt,
en eventueel door die vakbonden, de C.N.T.
of de U.G.T. kan worden aangewend. Toen
ik er mijn verwondering over uitsprak, bij
één der barricaden, waar ook pantserwagens
stonden, dat de arbeiders over zulk mate
riaal beschikten, zeiden ze laconiek: We ma
ken het zelf
Nu zijn er sinds eenige weken strenge de
creten, die de volledige ontwapening eischen
van alle particulieren, van de partijen en
de vakbonden, en na de bloedige dagen in
Barcelona werd daaraan nog eens extra
herinnerd. Maar ja, wat komt er van te
recht? Dat de eene groep probeert, de an
dere de wapens af te kapen. Zoo konden
de bolsjewiki in hun Worosjilof-kazerne 'n
paar maanden geleden op valsche order
briefjes twaalf tanks weghalen uit een fa
briek!
Zoogenaamd voor het front, In werkelijk
heid om die in hun kazerne te verbergen
met het oog op de te verwachten partij
strijd. Zoo kon het ook gebeuren, dat de
zelfde partij, de P.S.U.C., beslag legde op
groote voorraden papier, dat bestemd was
voor de pers van de C.N.T. en de links-Mar
xistische P.O.U.M. Natuurlijk doen dan van
hun kant ook de anarchisten, wat ze kun
nen, om wapens te verbergen. Ik heb vele
kisten handgranaten zien staan, met zeer
misleidende opschriften.
Hoewel dus de bewapening der arbeiders
in die eerste week van Mei weinig te wen-
schen overliet, is de taktiek en de techniek
niet gelijk aan die van beroepssoldaten en
guardia's. De Spanjaarden schieten betrek
kelijk slecht. En ze kiezen wel de juiste P''n"
ten voor hun barricades, maar vergeten, dat
ze dan zelfs niet goed opkunnen tegen de
guardia's, die lang van te voren hun posten
hadden ingenomen... op de daken. Ik heb
veel zien schieten in Barcelona, en steeas
stonden de arbeiders in de straten bloot aan
aanvallen van boven af. Ongetwijfeld zullen
zij dan ook de meeste slachtoffers te betreu
ren hebben.
Ook de pantserauto's bleken niet
te voldoen. Wanneer de regeerings-
troepen er zware handgranaten
der wierpen, werd de bodem van de
auto opengescheurd. Soms kantel
de de wagen, maar in elk *eva
stond hij stil. Dan zaten de leden,
van de bemanning" wanhopig in
de val. Zoodra ze de deur °Pend?"'
werden ze met handgranaten
stookt, tot er geen levend wez®^
meer overbleef. Want gevangenen
maakt men wel, doch in den sti b
zelf weinig. Verbitterd is er Ke"
vochten, tot den dood toe.
Daarbij komt, dat vele politieke moorden
?1,n gepleegd. Ontelbaar is het ge tal va
hen, die niet zijn gevallen op de barnca
hen of in straatgevechten, maar -
gearresteerd, door al of niet authentiek
ambtenaren en daarna zijn neergeschoten
door hun politieke tegenstanders. J ar_
vallen betreffen bijna uitslur^hnlsiewi-
'bisten en syndicalisten, die door .jj.
h' en door leden van de Escjuerra
den weg geruimd. Tenminste ztm R
?Ver de vele en vele gevallen, di n(iere
ant zijn publick gesmaakt van - ,f_
zi.lde geen gegevens verstrekt van
aard. Een van de voormannen 0^
holsjewiki, Sésé. is wel is waar* he
0cn hij zich naar het regeeringsgebou
aaf van de „Generalidad" het
)'an Catalonië doch juist toen ,vaar
barricade van de C.N.T. passeerde,
controle-patrouille van de <-■- de.
doorliet. Het schot is gelost, van een
re barricade en zeker heeft de d
amveten. wie lui zou treffen, noch dat se.
"'ar passeerde. die
Det was dan ook' voor iede.!", or de
omstandigheden zeer gevaarlijk
stad te loopen, en men ontmoette
^mnig menschen. Bij elke barri hoek
""°n zijn papieren tnonen, en op q dat
jachten, om te controleeren, of e wprd
"loment niet werd geschoten. d;e
"""n nog telkens verrast door si 1 'n de
angstig dichtbij klonken, en waar
herkomst moeilijk was vast te Hk0.
en echter zijn door de verdv
aats nog getroffen?
Onze correspondent zet in neven
staand artikel de beschrijving
voort over zijn bevindingen in het
woelige Barcelona.
Scherp belicht hij de voor ons
onbegrijpelijke tegenstellingen; bar
ricades en bommen in de straten
naast een geregelde half-uur-dienst
van de ondergrondsche.
Uiterst merkwaardig is, in zulke dagen
te constateeren, welk een groot aanpassings
vermogen de Spanjaarden hebben, en vooral
de vrouwen. Zij moesten er toch op uit, om
brood of melk boonen of sla machtig te
worden. Naarmate het tekort vermeerderde,
groeiden ook de rijen aan van wachtenden,
de „cola's". In de zijstraten, vlak naast bar
ricaden soms zag men des middags de
vrouwen verschijnen, en den volgenden
morgen weer, om geduldig te wachten, tot
ze hun verminderd rantsoen hadden be
machtigd. In totaal zijn er vier of vijf
vrouwen in zulke rijen gewond door schiet
partijen. Midden op de Via Layetana die
tegenwoordig Via Durruti heet zag ik,
terwijl het machinegeweervuur van anar
chisten en guardia's over de straat kletter
de, dicht langs de huizen, twee oudjes
wandelen, zij nog onverschilliger dan hij.
Ik hield mijn hart vast. maar inderdaad
sloegen ze een zijstraat in, voor de kogels
in hun nabijheid neerploften. Vreemdelin
gen ziet men soms met de handen in de
hoogte, een vlaggetje of een witte zakdoek,
passeeren, met de zekerheid, dat geen van
beide partijen hen zal beschieten. Maar
zonder zekerheid omtrent de trefkans
van verdwaalde kogels.
Merken we tenslotte op, dat in die woe
lige dagen de telefoon volmaakt normaal,
automatisch functionneerde, dat de onder-
grondsche een half-uur-dienst onderhield,
en dat de radio-uitzendingen onafgebroken
voortgingen. Vooral de radio van de C.N.T.
heeft oproep na oproep uitgezonden, om
het vuren te staken. Twee ministers uit
Valencia leden van de C.N.T. Garcia Oli-
ver en Federica Montseny, richtten pathe
tische oproepen tot arbeiders en guardia's,
om het vuren te staken. Deze „anarchis
tische ministers" waren voortdurend geës
corteerd door een auto met vijf guardia's
uit Valencia, die zich natuurlijk neutraal
hielden, maar voor de veiligheid van de
Excellenties moesten waken. Ook deze
uiterst linksche ministers werden aange
diend als „Excellenties" van een groot
land, en als zoodanig behandeld. Maar in
Frankrijk gaat dat toch eenvoudiger toe. Al
zou menige Spaansche minister wenschen,
in de schoenen te staan van zijn Fransche
collega's.
Toen de straatgevechten waren geëindigd
is, zooals men weet, de politieke strijd voort
gezet met andere middelen. Nog steeds, da
gen na den strijd zelf, werden op groote
schaal arrestaties verricht, ook van bui-
tenlandsche revolutionairen die het land
waarschijnlijk zullen worden uitgezet.
Doch iaat dit alles ons niet blind ma
ken voor datgene, wat in Catalonië aan
constructieve arbeid is evrricht huiten de
kazernes, de gevangenissen en de politie-
bureaux om. Er is ook nog een ander Span
je dan dat der barricaden!
Tegen Monnikendamsch vis-
scher zes maanden geëischt.
Eenige maanden geleden reed een visch-
handelaar uit Monnikendam met zijn auto
in de Wieringermeer. Hij had samen met
een ander een partij visch naar Gronin
gen gebracht en het was reeds donker
toen zij den terugweg aanvaardden.
In de Wieringermeer werd in dien tijd
nogal eens gestroopt door middel van de
koplampen van auto's. Een aantal jacht
opzieners had zich langs den weg opge
steld en op zeker oogenblik zagen zij de
auto van den vischhandelaar aankomen.
Het voertuig reed zig zag over den weg en
een van de inzittenden stapte uit om een
doodgereden haas op te rapen.
Dit was voor de beambten aanleiding om
de auto aan te houden, zij gaven een stop
signaal, doch de chauffeur gaf vol gas en
reed door. Een der opzieners werd bijna
overreden en kon nog juist op het laatste
nippertje opzij springen. De ambtenaar trok
zijn revolver en loste eenige schoten op de
banden. De chauffeur raakte door deze
schietpartij het stuur over de auto kwijt
en reed in den berm van den wég.
De man werd vervolgd wegens poging
tot doodslag en de rechtbank te Alkmaar
veroordeelde hem tot drie maanden gevan
genisstraf.
Donderdag stond de man in Hooger Be
roep voor het Gerechtshof te Amsterdam
terecht. Verdachte zeide niet te hebben
geweten, dat hij met politiemannen te
doen had. Hij had zelfs aan straatroovers
gedacht...
President: „U brengt de Wieringermeer
ook nog in opspraak."
De Procureur-Generaal mr. dr. D. Rei-
lingh achtte het feit hoogst ernstig en
was van meening, dat de opgelegde straf
te laag was. In verband hiermede re-
ouireerde spr. zes maanden gevangenis
straf.
De verdediger mr. Simon de Jong pleitte
vrijspraak, subs. drong hij aan op het
uitbrengen van een reclasseeringsrapport.
Arrest 3 Juni.
werk'oozen hebben reeds ten stadhuize ge
protesteerd.
De directeur van Maatschappelijk Hulp
betoon verzoekt nu de regeering maatrege
len te nemen en vraagt toestemming voor
rekening van het Rijk literbussen inge
maakte groenten beschikbaar te stellen te
gen 3 cents.
In de Marnixstraat te Amsterdam, ter
hoogte van het politiebureau Raampoort, is
gistermiddag tegen vier uur een motorwa
gen van lijn li in botsing gekomen met een
vrachtauto.
De cabine van den auto werd geheel in
elkaar gedrukt, De chauffeur kwam met den
schrik vrij. Ruim twintig minuten duurde
het alvorens de slechts licht beschadigde
tram haar reis kon voortzetten. Het tramver
keer werd gedurende deze stagnatie omge
legd.
De vrachtauto is later op den middag weg
gesleept.
HET WRAK VAN DE „HINDENBURG". Bij het treurig skelet van den
eens zoo machtigen luchtreus ziet men te Lakehurst dagelijks deskundigen in
ernstig dispuut over' de oorzaak der ontploffing.
Nieuwe grensincidenten.
Het Japansche ministerie van buitenland-
sche zaken heeft van de Japansche ambas
sade te Hsinking vernomen, dat ongeveer
tien man van het Roode leger nabij grens
post 12 de Oostelijke grens van Mandsjoek-
wo zijn gepasseerd en het vuur hebben ge
opend op een patrouille van het leger van
Mandsjoekwo. Na een uur strijden werden
de Russen teruggedreven.
Mandsjoekwotroepen blijven bij de plaats
doch het is niet waarschijnlijk, dat de kwes
tie ernstiger vormen zal aannemen.
Verder wordt te Hsinking uit Heiho, dat
tegenover Blagovestchensck ligt, vernomen,
dat Donderdag j.1. een Sovjet-Russische mo
torboot de rivier overstak. Drie inzittenden
begaven zich op Mandsjoekwosch gebied
aan land om topografische opnemingen te
doen. Zij werden door de autoriteiten van
Mandsjoekwo gearresteerd. Ook de motor
boot werd in beslag genomen.
Zeven dooden.
Op een boerderij te Batersdorf (Stiermar
ken) Oostenrijk heeft in den vorigen nacht
een brand gewoed waarbij 7 personen
om het leven zijn gekomen.
De acht bewoners van het uit hout opge
trokken en met stroo gedekte boerenhuis
werden tijdens hun slaap opgeschrikt. Toen
zij wilden vluchten, stortte het dak reeds
in, waaronder zeven personen bedolven
werden. Men heeft later slechts hun lijken
kunnen bergen.
De pachter zelf zag nog juist kans te
ontsnappen. Hij heeft evenwel zulke ernsti
ge brandwonden opgeloopen, dat voor zijn
leven wordt gevreesd.
Gratie overwogen?
Over de veroordeeling van de Duitsche
vliegers die in Bilbao ter dood zijn veroor
deeld vernemen wij nog het volgende:
Tijdens het verhoor van de Duitsche vlie
gers Kinzle en Schultze verklaarde eerstge
noemde, dat alle vliegers en toestellen te
Votoria van Duitschen oorsprong zijn. De
orders werden telefonisch gegeven door
iemand, die hij niet kende.
Tot de getuigen behoorde de Duitsche
vlieger Wandel, die een week geleden is ge
arresteerd. Deze weerlegde enkele verkla
ringen der beklaagden, o.a. ten aanzien van
de nationaliteit der vliegtuigen.
In een bijzondere bijeenkomst van het ka
binet onder voorzitterschap van Aguirre is
de kwestie, of grafie zal worden verleend
aan de beide ter dood veroordeelden, ern
stig besproken.
OP HET LAATSTE TRAJECT MET
VEEL SLECHT WEER TE KAM
PEN.
Onder de daverende toejuichingen
van duizenden en nog eens duieen-
den, die op het vliegveld te Tokio
waren samengestroomd, hebben de
beide vliegers IJnoema en Tsoelea-
gosji, eens onbekend, nu sterren aan
het vleiger-firmament, aldaar hun
snelle „kist" veilig op den grond
neergezet.
De „Goddelijke Wind" heeft tusschen
Osaka en Tokio met zware slagregens te
kampen gehad, die het zicht volkomen be
lemmerden, zoodat dit het moeilijkste tra
ject van de geheele vlucht was. Het toestel
moest langs de kust vliegen, teneinde de in
nevel gehulde bergtoppen te vermijden. Dien
tengevolge kwam het toestel eenigszins la
ter dan oorspronkelijk verwacht, te Tokio
aan.
Volgens een verordening van het Duitsche
rijksministerie van binnenlandsche zaken
mogen de Duitsche kinderen voortaan alleen
Duitsche voornamen dragen.
Noorsche voornamen zooals Jorns, Knut,
Bjorns enz. vallen aldus onder de verboden
namen. Daarentegen zijn namen van buL
tenlandschen oorsprong, die door 't gebruik
ingeburgerd zijn, toegestaan, zooals Hans,
Johann, Peter, Julius, Elisabeth en Maria,
door J. Dierinckx
In zorgwekkenden toestand op
genomen.
Gisterochtend omstreeks kwart over
tien is de 37-jarige glazenwasscher
J M. B- uit de Molenaarstraat te
's-Gravenhage bij het verrichten van
werkzaamheden aan het gebouw
van de Borneo-Sumatra Handels
maatschappij, Corn. de Wittlaan 8,
van 14 nieter hoogte op straat geval
len.
Hii stond in het kozijn van de tweede ver
dieping en is er waarschijnlijk afgegleden.
7eer ernstig gewond - o.a. had hij arm
en beenbreuken, alsmede een schedelbasis-
fractuur bekomen - werd de man opgeno
men en door den gem. geneeskundigen dienst
naar het R-K. Ziekenhuis aan t Westeinde
^ZUn^oestand is hoogst zorgwekkend.
Werkloozen protesteeren.
n„ directeur van Maatschappelijk Hulpbe-
De ai.recV;,iI heef( gisterochtend een
toon in i Jnrlrn aan het hoofd van den
telegram g evensmiddelendistributie,
R^rfnPmedegedeeTd wordt, dat de kwaliteit
waarin m g „evoer<je groenten deze
voor de consumptie ongeschikt maakt. De
Midden op straat omarmde mij plotseling
iemand, kuste mij en riep: „Eindelijk zie
ik U weer! De redder van mijn leven!"
Ik keek den man aan, dacht: ,,'k Zou er
nauwelijks toe in staat zijn, en zei: „Neemt
U mij niet kwalijk, U verwisselt mij met een
ander. Ik ben niet de redder van Uw
leven."
Al weer die afgezaagde bescheidenheid,
wond hij zich op, schei daar toch eens mee
uit! Toen U mijn leven gered had, bent U
ook direct verdwenen om niet gehuldigd
te worden door de menigte. En sindsdien
heb ik maar één verlangen, om U terug
te vinden en dank te brengen; En nu kunt
U er U niet meer aan onttrekken!!
Ik was overtuigd, dat ik met een krank
zinnige te doen had. Ik hem nog nooit
iemands leven gered, dat ligt niet in mijn
aard. En ik geloof, dat ik niet eens in
staat zou zijn mijn eigen leven te redden.
Daarom antwoordde ik op zijn enthousiasme
„Pardon, U vergist U in de persoon. Wie
Uw leven gered heeft, weet ik niet, maar
ik was het zeker niet." En ik wou door-
loopen. Maar hij hield me tegen en schreeuw
de: „Wat? Weet U het niet meer? Dien
avond van den 18en Maart?" Ik ken ook
geen 18 Maart, en ik wou weer* doorgaan.
Hij hield me vast Ik was in de rivier ge
vallen. Weet U het nu meer? Nee, heele-
maal niet. Het lijkt me trouwens ongeloo-
felijk, dat een volwassen mensch in de ri
vier kan vallen. En toch was het zoo.
Ik lag in de rivier, vocht met den sterken
stroom en mijn krachten begonnen mij te
begeven. Toen kwam U voorbij, bedacht U
slechts een oogenblik en sprong mij na in
het water. U zwom met gevaar voor Uw
eigen leven naar me toe, greep mij vast
en zwom mat me naar den kant. Uitge
sloten? Waarom? Omdat ik heelemaal
niet zwemmen kan en watervrees heb.
Overdrijft U toch niet zoo, U stelt U ge
woonweg aan, schreeuwde de man me toe,
dacht U dat ik mijn redder niet meer zou
kennen? Ik herken alles aan U. Dat edele
gezicht! Die vastberaden trek! Die hartelijke
oogen! Ik dacht bij mijzelf: alleen de vlucht
kan me redden van verdere dankbetuigingen
en ik ging er vandoor. Hij kwam me achter
na, maar blijkbaar kon hij harder loopen
dan ik, want hij haalde me in en brulde:
Blijf staan! Waarom vlucht U? Ik zal U
toch niets doen! Ik wil U alleen maar be
danken!
Ik gaf me over. Nou, bedank me dan
maar. Een beetje kort, alstublieft, ik heb
haast
Zijn gezicht straalde. Dus geeft U toe, dat
U mijn leven gered hebt? Ja zei ik, wil
loos geworden, ik geef het toe, als U dan
zoo op dien redder gesteld bent. Het kan
mij niet schelen.
Dan zal ik mijn dankbaarheid toonen. U
zult ondervinden dat er menschen zijn die
een nobele daad weten te beloonen. Hij liep
een eindje mee en vroeg dan opeens: „Heeft
U al gegeten?
Ik ontweek: „Maar U wilt toch... niet...
Ja, dat wil ik! En we gaan naar het beste,
duurste restaurant. Of denkt U, dat ik de
redder van mijn leven naar een gaarkeuken
zal brengen?
Het spijt me, verzette ik mij, ik heb geen
tijd en ik eet 's avonds haast nooit iets.
Neen, geen tegenspraak! U gaat met mij
eten, daarmee uit! Hij duwde mij de
draaideur van een groot restaurant in. De
kellner kwam en de man, dien ik gered had
bestelde. En hoe! Hij ontwikkelde een eet
lust, alsof hij sedert den 18den Maart in
het water gelegen had. Maar deze vergelij
king gaat niet op, want zijn dorst was ook
zoo ontzaglijk, als was hij in geen jaren
met een vloeistof in aanraking geweest.
Toen we aan de mokka zaten, glimlach
te hij en zei: Weet U waarom ik mij
dien avond van het leven berooven wilde?
Och, wilde U zelfmoord plegen? Ik
dacht dat U door onvoorzichtigheid in het
water gevallen was. Welnee, het was een
poging tot zelfmoord. Als je niets te eten
hebt en geen dak boven je hoofd, dan kom
je daar vanzelf toe.
O ja, antwoordde ik, om maar iets te
zeggen, en ik voegde erbij: Maar nu bent
U gelukkig... Wat bedoelt U? Hii keek
me snel aan. Ik bedoel., nu moet U...
toch weer...
Wat? Wat? Zegt U het maar.
Nu moet het U toch weer heel goed
gaan.... zei ik verlegen.
Zoo, dacht U dat? Ik kan U zeggen,
het gaat mij slechter dan ooit tevoren en U
had me toen beter niet kunnen redden.
Ja maar.... ik hapte naar lucht. Hoe
kunt U mij dan uitnoodigen en zooveel
bestellen?
Denkt U dan dat ik dat kan? Het was
dwaasheid van me, ik begrijp mezelf niet.
Maar U moet mijn gevoel van groote dank
baarheid In rekening brengen.
Deze maaltijd zal U een heeleboel
kosten. Zeker, dat weet ik en ik kan er
geen cent van betalen. Maar U, de redder
van mijn leven wilt mij natuurlijk dat be
drag wel voorschieten, want anders' word
ik nog gearresteerd.
Neen, schreeuwde ik, dat doe ik
niet! Het is onbeschaamd van U, mij uit
te noodigen en dan geld af te zetten!
Een minachtende blik werd mii toegewor
pen; toen zei hij met bewogen stem: Ja,
zoo zijn nu de menschen. Het geld, dat is
hun het heiligste in de wereld. Man!
schaam je je niet? Je hebt je leven in de
waagschaal gesteld om dat van een
vreemde te redden! Maar om zoo'n paar
gulden word je kwaad en noemt mij onbe
schaamd
Daar was niets tegen in te brengen. Als
ik mijn leven op het spel gezet had
en dat had ik niet eens gedaan dan
speelde geld zeker geen rol meer. Want le
ven is wel niet het hoogste goed maar
dan geld heelemaal niet Dus gaf ik
hem het bedrag. Hij nam het aan, zonder
mij een blik waardig te keuren en ver
dween. na even den ober apart genomen
te hebben.
Na een oogenblik kwam de ober hij mijn
tafeltje: Meneer. U wcnscht te betalen?
Ik? Nee, dat heeft die andere meneer
al gedaan.
Neemt U mij niet kwalijk. Die meneer
heeft niet betaald. Hij zei dat U het zou
doen. Toen ik wat bekomen was, zei ik:
Die meneer was een oplichter.
Best mogelijk, antwoordde de ober,
fatsoenlijke menschen hebben meestal niet
zoo'n kolossale eetlust. Ik betaalde, en ik
mompelde bij mpzelf: Ze moeten mij nog
eens vertellen, dat ik iemands leven gered
heb. Ik br«ng hem om.
