Oude Fransche
étiquette
Geisha
Kan ik U helpen?
EEN JUWEELTJE IN ORGANDI
TIPS voor keukenprinsessen
en andere schoonen
DRIE IDEEEN
ANTI MOTTEN-CAMPAGNE
DE DOUCHE GESTOFFEERD
IN HET SCHUIMENDE SOP
rtlvwl
am
Zaterdag 19 Juni 1937
Vierde blad
hoe het aan het hof te
versailles toeging.
het bruinbrandingsproces
begint.
Het beeld uit vroeger tijden
KRUIDEN GEUREN OP
ONS BALCON!
1 een lekker slaatje, OP Z'N
fransch bereid,
gewapend met den tanden
borstel.
rozijnen schoonmaken.
een kop bouillon.
durven wij onze winter-
garderobe al op te bergen?
het kan nog zoo koud zijn!
hoe naaien we ringen aan
een badgordijn?
een snelle behandelingi
IJDELHEDEN
Edelen en hertoginnen onder
wierpen zich aan de wonderlijk
ste dwangmaatregelen.
In dert bloeitijd van het hofleven te
Versailles was er een heerscher, die
meer macht bezat dan de koning
van Frankrijk zelf: het was het ce
remonieel of de étiquette.
Alles was streng geregeld, zoo voor de
dienaars als voor de prinsen: de kleinste
stap, het geringste gebaar, zoo ongeveer als
in een operaballet.
En de voorschriften veranderden volgens
het seizoen, volgens het uur van den dag,
volgens de plaats waar men zich bevond:
de groote dames zaten b.v. in Versailles op
een klapzetel, maar in Marly op een bankie
en in Rambouillet in een leunstoel.
De hertogen en hooge edelen, die in de
slotkapel een kussen mochten meebrengen,
moesten wel zorgen dat zij dat kussen een
weinig schuin legden en niet precies recht,
want dat kwam maar alleen den prinsen
yan den bloede toe.
De deurwaarder, wiens eenige taak er in
bestond een deur open te doen, mocht niet
vergeten, dat hij buiten de deur moest staan
als sommige persoonlijkheden voorbijgingen,
en binnen de deur als het andere personen
gold.
Zou 't ooit gebeurd zijn, dat de ceremonie
meester een gezant bij de ontvangst niet op
de vierde trede van de trap begroette, dan
zou zijn vergrijp een diplomatisch naspel
gehad hebben.
Onder Lodewijk XV bereikte de étiquette
haar hoogtepunt. De vorst, zijn gemalin, zijn
kinderen, waren er zelf slaven van en leef
den onder een gestadigen dwang.
Als aan de prinsesjes een dansje veroor
loofd werd, kwam hun moeder bij hen en
de kleinen mochten, op gevaar af een stij
ven hals te krijgen, de oogen geen enkel
oogenblik van het aangezicht der Koningin
afwenden.
Een der meest bekende eigenaardigheden
was deze, dat de maaltijd van de koningin
van de prinsessen, van den koning zelf door
een groot aantal hovelingen en nieuwsgieri
gen werd aangegaapt.
Wat de slotkastelein o.m. te doen
had.
In het slot van Versailles mocht iedereen
binnen en naar believen in de groote zalen
wandelen. Alleen bedelaars en monniken
werden er buiten gehouden. De geringste
voorbijganger, die bij de groote middagtafel
van den koning aanwezig wilde zijn, be
hoefde zich maar te voorzien van een degen
en een hoed, die onder den arm moest wor
den gedragen. Deze requisieten werden door
den slotkastelein (voor een fooi natuurlijk)
uitgeleend.
De openbare toegang bij den maaltijd des
konings bleef aan het hof altijd in eère.
Toen Lodewijk XVIII, tijdens de honderd
dagen, naar Gent gevlucht was en een on
derkomen had gevonden in 'n adellijke wo
ning in de Veldstraat, stond de poort daar
open als de vorst aan tafel zat en iedereen
mocht een kijkje gaan nemen.
Stralende gele margarieten op een zwart
fond uitgestrooideen zomeravondkleed,
dat duidelijk op het gewaad van de geisha's
is geïnspireerd.
Een kleine parasol met dezelfde motieven
vervolmaakt het Japansche ensemble.
V
Wij vragen ons slechts af, hoe een inder
excuus voor het meebrengen van een para
solletje op een avondfeest te vinden dan de
overweging, dat wij het bijna niet kunnen
thuislaten
Pas op Uw velletje!
De zomer geeft ons gelegenheid vele uren
in zeer dunne kleeding of in padpak buiten
en in de zon door te brengen. Zonne- en
luchtbaden kunnen slechts een goeden in
vloed op onze gezondheid hebben; in deze
zomermaanden doen wij voor geheel een
langen somberen winter schoonheids- en ge
zondheidsprovisie op.
Maar, de zonnestralen zijn even weldoend
als onbarmhartig. Onbarmhartig zijn ze in
twee opzichten. In de eerste plaats is het
zaak, vooral voor blonde Vrouwen, die in
het algemeen een gevoelige huid hebben, 't
bruinbrandingsproces langzaam te doen ver-
loopen. Wie zonder de minste voorbereiding
lange uren in de zon vertoeven blijft, stelt
zich aan allerlei onaangenaamheden bloot.
De zonnestralen kunnen onbarmhartig, bran
den. In de tweede plaats dwingt de zon ons
afstand te doen van allerlei verfjes, die ons
in kunstlicht misschien heel mooi maakten,
maar die in de zon onbruikbaar zijn. En
onze kleine huidonvolkomenheden komen
voor den dag, zonder dat wij er aan kunnen
denken ze onder een laag crème en poeder
te verbergen.
Om builen en aan het strand frisch en
mooi te zijn hebben wij dus aan de huid,
die van het gelaat en die van de rest van
het lichaam, eenige zorg te besteden.
Een reuzelmassage.
Om een gave huid te houden, vrij van
puistjes, bultjes enz., ie het aan te bevelen
's avonds het gelaat met zuivere lanoïine of
met reuzel te massceren. Deze vette stoffen
moeten niet in de huid gewreven worden,
maar er in geklopt. Als u geen „tapper"
hebt, kunt u ook uw vingertoppen gebrui
ken. Als u zoo uw gezicht eenige minuten
lang als piano gebruikt hebt, neemt u een
handdoek, die u in heet water gedompeld
hebt en bindt die om dw gezicht Op deze
wijze wordt uw huid als 't ware uitge
stoomd. Tenslotte nog een rozenwater-lotion
en ik verzeker u dat uw huid fluweelzacht
zijn zal. Is uw huid vet en zijn de poriën
verwijd, dan kunt u>, in plaats van rozen
water, beter met water verdunde1 kamfer-
spiritus nemen. Half water, half kafnferspi-
ritus.
Om de lichaamshuid gladder en mooier
tg maJ<on moet u haar oliën. Er zijn daar
voor talrijke preparaten in den handel, waar
van u de namen in de adyertentiekolommen
kunt aantreffen, maar pok kokosnoptolie is
in alle opzichten aan te bevelen. Het ge-
heele lichaam kan daarmede behandeld
worden. De meer ruwe plaatsen ais ellebo
gen en knieën kunnen voor de oliemassage
begint met een puimsteentje onderhanden
genomen worden. Wie vreest dat badwater
een slechten invloed op haar huid hebben
zal, kan dat verzachten dóór er een flink
handjevol stijfsel aan toe te voegen.
GERTRUDE.
De kassieke lijnen herleefd in
onze garderobe! En wij verwonderen
ons niet eens! Wij bewonderen al
leen maar. Kunnen wij ook anders?
In de meest ongedwongen overgave, zon
der éénig vooroordeel, zonder een greintje
kritiek, een splinter spotzucht bewonderen
wij het moderne avondtoilet met de ouder-
wetsche ruches en strooken, volants en
klokken!
Inconsequent als we kun
nen zijn, leggen we bij het
verpoozen voor een mode-uit
stalkast 1937 een héél ande
ren maatstaf aan dan wan
neer we bijv. voor de vitrines
in de afdeeling kleederdrach
ten van een of ander museum
eenige oogenblikken onzen
oogen den kost geven. Dan,
bij het aanschouwen van de
vaak kostbare, klassieke ro
bes, die de vrouwelijke leden
van een vèr voorgeslacht droe
gen, vinden we de hooge hal
zen „stijf" en de lage te gala
achtig, de pofmouwen over
dreven, de wijde lange rok
ken onpractisch en de queue
wekt onze lachlust op.
Doch zoodra bevinden wij
ons niet voor de keuze van
ons avondtoilet, bestemd om
in dit seizoen te worden ge
dragen, of al die rhvthmische
lijnen ontlokken een kreet
van verrassing aan onze lip
pen!
De halzen worden „eenig",
de mouwen „beelderig", de
rokken „statig" en „elegant"
genoemd. Zóó zijn we nu
eenmaal!
Zoudt ge U niet gaarne
hullen in dit verrukkelijk
avondtoilet van zwarte or-
gandi!
De steeds wijder uitloopen-
de rokvolants zijn afgezet met
witte tulen kant, evenals de
V-vormige halsopening en
zeer ruim gepofte mouwtjes.
Vlinderachtig vleugelt de
teere tule om de draagster
heen. Een zwarte organdi-
ceintuur met grooten luchti-
gen strik geeft de taille aan;
een rijtje glinsterende gitten
vormt overigens het eenige
décor.
Een opvallende en toch ge-
distinguêerde creatie, waar
de vrouw van smaak stellig
haar voordeel mee kan
doen!
LÉO.XTLXE,
Vooral in de groote steden moeten
velen zich het genot van een stukje
grond ontzeggen, doch toch kan men
een „kruidentuin" hebben, waarvan
men steeds kan profiteeren.
De moderne voedingsleer oordeelt het ge
bruik van scherpe specerijen o.a. peper, pa-
prica e.d. ongezond, doch daartegenover zijn'
er vele soorten van groene kruiden, die vele
gerechten en vooral slaatjes bijzonder geu
rig maken. Indien men zich tot een gewoon
te maakt deze kruiden in rauwen vorm en
zeer fijngehakt aan verschillende soorten
soep toe te voegen, dan kan men de smaak
telkenmale varieeren.
Welke kruiden kan men met
succes in bakken kweeken?
In de eerste plaats noemen wij basilikum,
waaraan men een weinig boonenkruid en
rozenazijn kan toevoegen. Men kan het
beste de kleinere soorten basilikum zaaien
met. de gekrulde blaadjes.
Boonenkruid zal inderdaad niet mogen
ontbreken, want welke huisvrouw voegt er
niet een weinig van aan tuinboonen toe'?
Aardappelsoep met een weinig boonen
kruid is zeer pikant, terwijl dit kruid, toege
voegd aan kool, peulvruchten en komkom
mersla de ontwikkeling van gassen tegen
gaat.
Borage met de fijne groene blaadjes heeft
iets meer plaats noodig, doch deze mag ze
ker niet ontbreken als toevoegsel aan sla
en sausjes. De bloemen zijn mooi, licht
blauw en worden eveneens gegeten en kun
nen b.v. ook als garneering van een schotel
dienen. Gedroogde borage loont de moeite
niet, aangezien het aroma verloren gaat.
Tuinkers.
Tuinkers kan men evenmin drogen, doch
in verschen toestand is het pittig als toe
voeging van rauwkost-schotels, kruidensaus,
e.d. Wie kent de mooie, bontgekleurde Oost-
Indische kers niet met de frissche, helder
groene blaadjes? Maar weet men ook, dat
bladeren en bloemen gegeten kunnen wor
den? De gesloten knoppen en de onrijpe
vruchtjes kunnen met een weinig dragon
en portulak-blaadjes évenals kapertjes op
azijn gezet worden en smaken uitstekend.
Kervel wordt aan soepen, sla en rauw-
kostschotels toegevoegd, het geeft een fijn
aroma en is uitstekend om een goede stof
wisseling te bevorderen.
Portulak kan men in bakken en bloem
potten kweeken en wordt niet alleen bij
rauwkost-schotels, doch bij verschillende
dieëtspijzen gebruikt. Men neemt bij voor
keur de soort met het sterke aroma en de
goudgele blaadjes. In oude tijden werd por
tulak gebruikt bij spijsverterings-stoornis.
Nergens kan men zoo lekker sla klaarma
ken als in Frankrijk!
Na de sla zorgvuldig gewasschen te heb
ben, laat de Fransche huisvrouw de malsche
blaadjes op een vergiet uitlekken en drukt
daarna het laatste water in een groot ser
vet uit.
Per krop gebruikt zij -2 eetlepels olijfolie
en 1 eetlepel azijn, voorts peper en zout
naar believen. Versch gemalen peper ver
dient de voorkeur. Nu mengt zij peper en
zout, en ook wat mosterd door de olie, roert
een en ander voorzichtig door de sla ten
einde de bladeren niet te beschadigen en
nu komt het geheim der Frangaise voegt
eerst daarna de azijn toe!
Mengt men olie en azijn vooraf dooreen,
dan wordt de smaak héél anders!
Kort voor het gebruik de salade gereed
maken en koel opdienen.
Bij het persen van zoomen bevochtigt
men met een speciaal daarvoor gekochten
tandenborstel, welken men herhaaldelijk in
water doopt, de stof op luchtige wijze. Dit is
zeker handiger dan het gebruik van een
spons of doek,
II. Rozijnen maakt men het beste schoon
door ze in een zeef met kokend water te
laten weeken en daarna tusschen een vochti-
gen doek losjes heen en weer te wrijven,
III. De smaak van bouillon wordt aan
merkelijk verhoogd, indien men er een paar
druppels citroensap aan toe voegt.
Als wij eenmaal het besluit genomen heb
ben, dan dienen we ook te zorgen, dat onze
kleeding motvrij weggehangen wordt!
Een mot nu kan alleen leven, als ze warm
te, duisternis, rust en voedsel heeft!
En waar zijn die beter te vinden dan in
onze kleerkast?
Dus raad geschaft!
Borstel elk kleedingstuk' zorgvuldig uit,
opdat geen motteneitjes zich in het goed
kunnen verstoppen.
Verwijder alle vlekken, daar de mot bij
voorkeur op vuile plekjes haar bivak op
slaat. Laat alle kleeren op een zonnigen dag
buiten luchten. Het zonnelicht doodt n.1. de
larven.
Pak elk kleedingstuk in een goed gesloten
papieren omhulsel en hang het in de kast.
Eerst knippen we een aantal even groote
stukjes band. Deze stukjes leggen we, zooals
ons plaatje links boven aangeeft, op gelijke
afstanden van elkaar, onder den zoom en
stikken dan de lusjes gelijk met den zoom
mee.
Tal van waschmiddelen worden ons dage
lijks voor het wasschen van onze kunstzij
den blouses en jurken aanbevolen, doch het
komt bij de behandeling van kunstzijde
vooral op een snel proces aan! Gekleurde
kunstzijtjes geven immers zoo spoedig af!
Men zet dus waschmiddel, azijn, een paar
schoone handdoeken in de onmiddellijke na
bijheid en gaat aan den slag! Eerst het klee
dingstuk in koud water weeken; daarna in
het koude sop deponeeren en de stof lichtjes
drukken vooral niet wringen.
Daarna in koud water,, waaraan een
scheutje azijn is toegevoegd, spoelen, ten
einde de kleur op te halen; nog een paar
koude „baden" in enkel water, opdat de
azijnreuk verdwijnt en tenslotte het stuk
tusschen een paar handdoeken uitspreiden,
desnoods tusschen borst- en rugzijde ook
een handdoek schuiven; een en ander stevig
oprollen, waardoor het meeste vocht geab
sorbeerd wordt en dan op de drooglijn!
