Het vraagstuk van de
vischdistributie
Wmr
DE WEEK:
k pretrihbüurttn
Eenige mogelijkheid voor afzet van onze
visch is: de grenzen open!
Bij Examens en Openbaar Optreden
W eekoverzicht
Heldersche Visscheri/
VXóó(AeAJjmemw5
Zaterdag 3 Juli 1937
Heldersche Courant
Derde blad
Het buitenland beschermt eigen visscherij
contingenteering en het binnenland
kent onze visch niet
door
ft
HW.ZEQEL
IN FEITEN EN
FAN T AS/E ËN
Zondag 4 Juli 1937
WIJ KOOPEN
Een vraag aan II
Na het prettig en optimistisch geluid
van den heer Stevenson, den voorzitter j
van den Ned. Visschersbond, optimis-
tisch voor zoover het betreft de licht- i
punten, die hjj nog ziet voor onze
visscherij, geven we vandaag het onder-
houd met een man uit de practijk, den j
heer J. Plaatsman.
De heer Plaatsman, die van zijn jeugd
af in den vischhandel zit, is zeer pessi-
mistisch gestemd ten opzichte van de j
mogelijkheden voor den afzet van onze j
visch. IJet buitenland, waar de vis-
schersvloot de laatste jaren vaak met
meer dan honderd procent is toegeno-
men, beschermt de eigen visscherij, het I
binnenland bent onze visch niet en
wenscht ze daarom niet.
Een levensmogelijkheid ziet de heer
Plaatsman nog in een puffabriek, mits
het pufverbod niet als het zwaard van
Damocles boven ons hoofd hing en in
een garnalendrogerij, waardoor althans
de overvangst van de garnalen gespuid
zou kunnen worden.
Uit het onderhoud met den heer Stevenson,
opgenomen in ons nr. van Woensdag j.1., is
duidelijk gebleken, dat een van de meest
dringende vragen voor onze visscherij is: hoe
raken we onze visch, die dagelijks aange
voerd kan worden, kwijt. Eerst als die vraag
haar oplossing heeft gevonden, zal de visscher-
man weer geneigd zijn, zijn visch hier te
markten.
We hebben naar aanleiding hiervan een
onderhoud gehad met den heer J. Plaatsman,
die van zijn jongensjaren af in den visch
handel zit en dus alle ups and downs in het
bedrijf heeft meegemaakt. Erg optimistisch
was de heer Plaatsman niet gestemd ten op
zichte van de afzetmogelijkheden voor onze
visch.
Belemmerende bepalingen voor het
buitenland.
Daar zijn voor het buitenland allereerst
alle mogelijke belemmerende bepalingen,
hooge invoerrechten en sterke contingen
teering. Om een voorbeeld te noemen, zoo
zei de heer Plaatsman, ik verzond dezer
dagen eenige kisten groote schol naar
Engeland, waarvoor ik dertig gulden had
betaald en die me, na aftrek van ver
schillende rechten, pl.m. 20 gulden op
brachten.
We zijn in Den Helder altijd aangewezen
op den uitvoer van onze visch naar het bui
tenland, maar sinds de bescherming van de
eigen visscherij, door Engeland, België en
Frankrijk, is het armoe. In den oorlog en
vooral vlak daarna is er goed verdiend, maar
toen zijn de landen, hun eigen vloot gaan uit
breiden, zoodat, om een plaats aan de Bel
gische kust te noemen, Ostende momenteel
een grooteren aanvoer heeft dan IJmuiden.
Zeebrugge is een flinke visschersplaats ge
worden en ook aan de Fransche kust worden
visschersplaatsen van beteekenis gevonden,
die hun groei in de laatste jaren hebben ge
kregen.
Voor IJmuiden gelden in dit opzich natuur
lijk dezelfde moeilijkheden.
Pessimisme ten opzichte van den
binnenlandschen afzet.
Maar wat is uw meening dan ten opzichte
van de vischdistributie in eigen land, zoo
vroegen wij den heer Plaatsman. Meent u
niet, dat er met een goedgevoerde propa
ganda iets te bereiken valt?
5TA JIJ ZELF TE KNOEIEN?
IK £>REHG MIJN FILM Bü
WEBNER CROrsE.
De heer Plaatsman schudt wat mis
troostig het hoofd. Ik ben zoo goed als
al m'n klanten kwijt geraakt, vertelt hij.
De visscherlui zijn zelf kooplieden gewor
den en brengen hun visch daar, waar ze
meenen betere prijzen te kunnen maken.
Een vrachtauto is gemakkelijk gehuurd
en het is een feit, dat in IJmuiden, waar
de afzetmogelijkheden nu eenmaal groo-
ter zijn dan ze hier ooit geweest zijn, op
bepaalde dagen betere besommingen ge
boekt kunnen worden dan in Den Helder.
Een IJmuidensche handelaar, die voor een
hotel een voorraad visch noodig heeft, zal
daarvoor graag wat meer betalen, als de
visch schraal aan de markt gebracht wordt.
Natuurlijk gaat dat niet altijd op en het
gebeurt ook genoeg, dat de visch hier min
stens zooveel opbrengt als in IJmuiden. Het
is me zelf gebeurd, dat ik met m'n vracht
auto voor een visscherman een hoeveelheid
visch naar IJmuiden moest brengen om ze te
verhandelen, omdat hij er, naar hij meende,
hier niet voldoende voor betaald kreeg. Mijn
jongens, die ze markten, konden ze daar bil
lijker koopen dan in Den Helder en kochten
de visch dus terug, zoodat ze met dezelfde
lading naar huis kwamen, En dat gebeurt niet
ééns.
Als handelaar kan ik op het oogenblik meer
in IJmuiden verdienen dan hier. maar ja, je
zit hier je heele leven, je bent gehecht aan
alles en dan is het niet gemakkelijk om op
te breken. Bovendien rijd ik nog puf en
ijs en heb hier de garnalenvisscherij nog,
maar anders
Om een voorbeeld te noemen. Om tong naar
Frankrijk uit'te voeren, moet ik een bepaalde
hoeveelheid grove visch verzenden. Maar die
grove visch, witte kool (een lid van de
schelvisschenfamilie) en Hake, kan ik in Den
Helder niet koopen, dus moet ik daarvoor
naar IJmuiden en die grove visch moet ik met
verlies aan Frankrijk leveren, om op de tong
wat te kunnen verdienen.
Een zoon van Kolster zit al jaren in IJmui
den.
De binnenlandsche markt verloren.
De binnenlandsche markt is voor ons
verloren. Vroeger verzond ik naar tal van
plaatsen in ons land. Harderwijk, 's-Her-
togenbosch, Tilburg en naar de visch-
markten op verschillende plaatsen in het
binnenland. In kisten werd de visch ver
zonden. Maar nu komen commissionnairs
naar IJmuiden en brengen hun visch met
de auto voor de deur.
IJmuiden is nu eenmaal gunstiger gelegen
dan onze stad en heeft altijd visch, door zijn
trawlervloot. Dat laatste is een factor van
groote beteekenis. In den herfst wordt hier
practisch geen visch aangevoerd, omdat de
schepen met ruw weer niet uit kunnen varen.
Het zijn alleen de twee Heldersche kotters
van de gebr. Slot, die voor het ruwe weer
niet uit zee terugkeeren, maar daarmee ne
men ze een tamelijk groot risico op zich.
Onze visschersschepen, ook de kotters,
zijn nog te klein om in den herfst de vis
scherij uit te oefenen, terwijl IJmuiden
altijd schepen op zee heeft, trawlers en
loggers, die ook bij ruw weer zeewaardig
zjjn. De Texelaars visschen wel langer
dan de Helderschen, doch ook zij zijn ge
noodzaakt in den herfst aan den steiger
te blijven.
Schelvisch en kabeljauw, die in den herfst
gevangen wordt, komt nooit aan onzen af
slag en het zou dus tal van practische be
zwaren opleveren om onze cliënten in dien tijd
van visch te voorzien.
Wat denkt u van een goed gevoerde propa
ganda in het binnenland? zoo vroegen we.
De visch is in het binnenland als consump
tiemiddel te weinig bekend. Men zou de men-
schen eerst eenigen tijd gratis visch moeten
laten eten om daardoor vraag te krijgen.
Maar dat is niet eenvoudig.
De eenige mogelijkheid die ik zie is: de
grenzen open, maar dat gebeurt niet, omdat
men eigen handel beschermt.
Levensvatbaarheid voor ten visch-
meelfabriek.
Als we ervan verzekerd konden zijn,
dat er geen pufverbod kwam, dan zou
een vischmeelfabriek hier wel levensvat
baarheid hebben, meent de heer Plaats
man. Puf is nog altijd een gewild voedsel
voor eenden, kippen en varkens. De mo
gelijkheid van een pufverbod is echter te
groot dan om daar momenteel geld in te
steken.
Er blijft tenslotte nog over: een garnalen-
drogerij. Gedroogde garnalen zijn een geliefd
pluimveevoer. De overvangst van garnalen
kan hier verwerkt worden. Er zijn garnalen
genoeg en buiten de gemeente is zeker een
stukje land te vinder, waar een fabriekje
bljjft men krflm en helder door het gebruik van Mijnhardt's Zenawtabletten. Glazen buisje 75 ct.
De heer J. Plaatsman.
van bescheiden omvang een plaats zou kun
nen krijgen. De techniek is ver genoeg ge
vorderd, om den stank, die nu eenmaal aan
zoo'n drogerij verbonden is, tot een minimum
te beperken.
Maar reeds tweemaal diende ik een
aanvraag in bij het gemeentebestuur en
nog steeds wacht ik op een beslissing.
Het eerste verzoek, met teekening, ging
reeds in December in zee.
Ik zou het met een garnalendrogerij hier
nog willen wagen, alleen om m'n personeel
aan den gang te houden, want eenvoudiger en
goedkooper zou het zijn het personeel te be
danken, m'n auto's te verkoopen en me uit
sluitend te bepalen tot den uitvoer van m'n
contingent visch naar het buitenland.
Is uw oordeel over deze vraagstukken ook
het oordeel van de andere vischhandelaren ter
plaatse, zoo wilden we weten.
Ik geloof van wel? Wacht, daar gaat juist
een andere handelaar, vraagt u ook hem
maar eens. De heer P .Tol, eenige jaren ge
leden nog een van de grootste vischkoopers
ter plaatse, werd binnengeroepen.
Zijn oordeel was vrijwel eenstemmig
aan dat van den heer Plaatsman. De han
del is dood voor ons. Ik kocht vroeger in
1 uur meer visch, dan thans in een heel
jaar, zoo zei de heer 'Tol.
M'n huishuur kan ik niet meer betalen en
ik ben vrij gesteld van belasting betalen. Dat
zegt genoeg.
Dit weinig opwekkende beeld werd ons
door een tweetal bekende vischhandelaren ge
geven. Wij hadden nog graag de meening van
den heer M. A. Kolster gehoord. Het was ons
echter niet mogelijk, in verband met een bui-
tenlandsche reis, hem binnenkort te spreken.
We zullen -ons oor nu eens te luisteren leg
gen bij eenige andere instanties, om dan nog
eens de distributie van de visch onder het
oog te zien. Er moet een mogelijkheid voor
onze stad gevonden worden om dit vraagstuk
op te lossen. Het is van te groote beteekenis.
CINE-EN FOTOHANDÉL
KONINQ3TEAAT 73,
TELEFOON 2Z9.
ONTWIKKELEN- AFDQUKKEN- vecqGOOTEN
Door het ongestadige weer kon in de af-
geloopen week niet alle dagen worden ge-
vischt, wel spijtig, want de vangsten waren
heel bevredigend.
Ook de markt liet zich goed aanzien. Voor
tongen en tarbot werd evenals voor schol en
schar etc. een goede prijs betaald. Maar de
aanvoer had grooter moeten zijn: b.v. zooals
Zaterdag 1.1. toen de drukte aan de Gem.
Vischafslag herinneringen opriep uit het ver
leden. Er waren een aantal kotters van
Texel en Den Helder, botters van Wieringen,
Texel, onze eigen vloot, kortom er was leven
en bedrijvigheid aan den Afslag, er ging wat
om, want er was een flinke vischaanvoer,
welke tegen hooge prijzen vlot werden om
gezet.
Hieruit bleek o.i., dat men met een flinke
vischaanvoer ook thans nog niet met de han
den in het haar zit, maar er nog uitstekend
weg mee weet.
En tevens, dat bij groote aanvoer, mits de
kwaliteit goed is, de prijzen er niet onder
behoeven te lijden. Eén zwaluw echter maakt
nog geen lente; maar toch geeft het moed.
We hebben gezien, dat Den Helder als aan-
voerhaven voor visch, nog beteekenis kan
hebben. Wij hopen dan ook, dat de visschers,
ook van elders weer spoedig den weg naar
onzen vischafslag mogen terugvinden, opdat
de aloude drukte en bedrijvigheid mag terug
keeren.
We hebben gezien dat het kan, dus moed
houden.
Geringe vischaanvoer.
Vrijdag was er geringe vischaanvoer te
IJmuiden. Trawlers noch loggers waren er
aan de markt, zoodat de aanvoer zich slechts
bepaalde tot de visch der kleinere kustvis-
schers.
De prijzen waren redelijk goed, Tarbot bleef
op ongeveer dezelfde hoogte (of laagte) en
tong ging iets naar omlaag, maar kwam toch
ten hoogste op 1.40 per kilo.
De scholprijzen waren goed, evenals de bot-
prijs, zoodat de besommingen wel niet zullen
zijn tegengevallen.
Waarom nu toch een pufverbod?
In verschillende bladen wordt aandacht ge
schonken aan de brochure, uitgegeven door de
Vereeniging van belanghebbenden bij de
schol- en scharvisscherij, welke irtimers een
pleidooi houdt om niet tot het uitvaardigen
van een pufverbod te komen, hetgeen dan
door kracht van argumenten wordt betoogd.
Vermoedelijk zal de brochure nog al wat
stof doen opwaaien, omdat de voorstanders
van een pufverbod niet stil zullen zitten, ge
steund in deze waarschijnlijk door de onder
teekenaars van de conventie te Londen, waar
internationaal deze overeenkomst is gesloten,
behalve dan door Frankrijk.
Uitkomsten treil visscherij door
loggers.
In het eerste halfjaar werd door Katwijk-
sche en Scheveninger loggers aangebracht aan
versche visch voor een waarde van 881.331
tegen in dat tijdvak verleden jaar voor een
bedrag van 832.136.
De gemiddelde opbrengst per reis was ver
leden jaar 491, tegen dit jaar 600.
Een belangrijke verhooging dus, ook al
moet in aanmerking genomen worden, dat,
door verhooging van allerlei materialen, de
werkelijke verbetering een heel stuk lager
komt te liggen.
Aalvangsten in het IJselmeer.
De vangsten van aal in het IJselmeer zijn
nog steeds ruim voor de kuilers. Wel wordt
steeds geklaagd over de kwaliteit; weinig
dikke aal wordt gevangen, zoodat het finan-
cieele resultaat niet evenredig is aan de soms
groote vangsten.
Omdat er zoo weinig dikke aal voorkomt,
is er een toenemend verzet merkbaar onder
de IJselmeervisschers om de minimummaat
der aal te gaan verhoogen.
Van Weeshuis tot Lyceum.
Wie had dat een jaar of tien geleden kunnen
denken...??
Wie had ooit durven bevroeden, dat die oude
Handelsschool, waarvoor de gemeente inder
tijd het ongebruikte Weeshuis aan het Dijkje
als onderdak aanwees, uit zou groeien tot een
Lyceum! Welk een carrière... welk een vlucht!
Wij hebben er van in het raadsverslag ge
lezen. Van datgene wat dr. Feenstra Kuyper
en Mr. Mulder, de onderwijsmannen, gezegd
hebben. En onze gedachten gingen terug:
terug naar die jaren, toen het nog maar een
Handelsschooltje was zonder-meer. Toen... ja,
toen was alles anders; alleen één ding veran
derde in al die jaren niet. De prachtige geest
die door deze school waait, de merkwaardig
vriendschappelijke verhouding tusschen leera
ren en leerlingen onderling en wederzijds. Er
is géén andere M.O. inrichting in deze stad
waar die geest zóó frappant is en waar tevens
de zakelijke uitkomsten eveneens dermate
gunstig zijn.
Daar zijn leeraren op die Handelsschool, die
reeds ons begrepen, 10 jaar geleden. En ik wil
U wel verklappen, dat wij zéér moeilijk te be
grijpen waren! Wij hadden namelijk tal van
vreemdsoortige complexen, waarmede zelfs
het tamste leeraren-bloed wild en oproerig
gemaakt moest worden. Dat snap je trouwens
pas later, als je de complexen-leer gaat be-
studeeren....
Maar ze hebben ons geleid en we werden
goede leden der oude maatschappij en thans
zijn we al zóó oud dat we aan 't filosofeeren
slaan over dat Lyceum, voorheen M. O.-wees-
huis.
Herinneringen aan de Grootheden onder dat
voortreffelijke leeraar-team. Bijv. aan dien
reeds lang vertrokken dr. P. van Vliet, die een
gekke nickname had, maar die voor ons een
soort machtig evenbeeld van Cagliari was,
zooals hij met getallen goochelde. Hoe hij
hekste met algebraïsche en meetkundige
mysteries, en hoe hij met zijn lange beenen op
een ongelooflijk hooge fiets zat, als een
een groteske steltlooper uit de Provence. Maar
knap was hij. Ongelooflijk knap en juist dezer
dagen hoorde ik dat hij de professors-bul al
haast in z'n zak heeft.
Herinneringen... ook aan dien Duitschen
leeraar, de man, die de kurfst verstond en ver
staat (hij is er nóg!) ons naast het gort-droge
van versjes-voorzetsels en rijtjes-uitzonderin
gen mee te voeren naar de hoogte van een
Siegfried, een Werther. Die ons vertelde de
schoone sproke van Nathan der Weise, zoodat
we die nóóit en te nimmer meer kunnen ver
geten. We hingen aan zijn lippen en vonden
hem een groot man. Hetgeen hij ook is.
En dan... de leeraar in de aardrijkskunde.
Een merkwaardig mensch, me^r bereisd dan
Roel zelve, en die over zijn ervaringen in de
jungle realistische en fantastische beschouwin
gen leverde en gros.
Een man die eens vocht met tijgers en
jaguars, die bergen beklom en oliebronnen
ontdekte, die de globe van het dak tot het
sousterrain bewandelde en ons hiervan ver
telde, zóó suggestief, dat onze monden open
vielen en we hem als een tweede Lavarède
aanstaarden. We gelóófden weliswaar niet
alles, maar de aardrijkskunde-lessen lééfden!
En dat was de kunst... We zouden door kun
nen gaan: Hun allen een beurt geven; van den
zwart-gesnorden en grimmig kijkenden boek-
houdleeraar (die zoo kwaad niet was!) tot den
ouden stenograaf: Meester Jansen. En van
wijlen conciërge Ruhland, die eens de claxon
zoo wonderschoon kon bespelen.
Het zal den outsider allemaal niet zoo
bijster interesseeren, wél echter hem, die eens
de Handelsschool bezocht en daar een geluk
kig stuk van z'n leven sleet.
Het moet ons van het hart: nu... bij die ver
heffing tot Lyceum van onze Handelsschool.
Wij wenschen je toe: een jong enthousiasme,
maar.... den ouden geest.
Dan zal het goed gaan en blijven gaan!
Ned. Herv. Gem. (Nw. Kerk, Weststraat);
Geen dienst
Westerkerk, (Helden der Zeeplein).
's Morgens 10.30 uur, Ds. F. W. J. v.d. Poel
Geref. Kerk. (Julianapark).
's Morgens 8.30 uur, Cand. A. v.d. Berg,
van Voorburg.
's Morgens 10.30 uur, Ds. Tollenaar
Bevestiging ambtsdragers.
's Avonds 5.30 uur, Ds. Meflnen
Geref. Kerk (Rehoboth-Kerk).
's Morgens 10 uur, Ds. Mejjnen
Bevestiging ambtsdragers
's Avonds 5.30 uur, Cand. A. v. d. Berg
Oud Geref. Kerk (Hoogstraat).
's Morgens 10 uur en 's avonds 5.30 uur
Leesdienst.
Chr. Geref. Kerk (Steengracht).
's Morgens 10 uur en 's avonds 5 uur
de heer J. Rebel.
Herst. Evang. Luth. Gem. (Weezenstr.).
's Morgens 10.30 uur, Ds. W. J. F. Meiners
Doopsgezinde Gemeente (Kerkgracht).
's Morgens 10 uur, Ds. P. J. Smidts
Extra-collecte voor de Hutersche Broeders
Oud-Katholieke Kerk (Langestraat 76)
's Morgens 10 uur, kerkdienst.
Evangelisatie (Palmstraat).
's Morgens 10 uur, Cand. J. B. Oskamp
Collecte voor de behoeftigen.
Gebouw Middenstraat 117.
Zondagavond van 7—9 uur Openlucht
samenkomst Oude Helder.
Evangeliesatiegebouw, Vijzelstraat:
's Morgens 10.30 uur, samenkomst
Zondagmiddag 4 uur, straatprediklng
Molenplein Verschillende sprekers,
's Avonds 8 uur, Br. v. Doorn, van Alkmaar
Leger des Heils.
10 uur v.m. Heiligings-Samenkomst
3.30 Openluchtsamenkomst.
8 uur n.m. Verlossings-Samenkomst
Donderdagav. 8 u., Heiligings-samenkomst
Hersteld Apostolische Zending Gemeente
Sluisdijkstraat hoek Schagenstraat.
's Morgens 10.30 uur, dienst.
Kerk van Jezus Christus, Janzendw.str. 8
's Morgens 9.30 en 's avonds 5 uur
Samenkomsten.
HUISDUINEN
Ned. Herv. Gemeente.
's Avonds 7 uur, Ds. M. van Wichen.
oud goud en zilver tegen
de hoogste waarde.
Fa. Beemsterboer.
Verkeersdagen dagen van be
zinning
De Vereeniging voor Veilig Verkeer ver
zocht ons in verband met de verkeersdagen
opneming van het navolgende:
Het leven gaat snel, dagelijks worstelen de
meesten om den hun toebedeelden arbeid af
te werken en velen denken verder niet
veel na over het leven.
Op bepaalde dagen bijvoorbeeld op 'n
verjaardag of op oudejaarsavond blikt
men wel even op den afgelegden weg terug,,
zegt men tot zichzelf: „weer een jaar ouder"
en vraagt men zich af, of men met de
afgeloopen jaren tevreden kan zijn en wat de
toekomst nog zal brengen.
Dagen van bezinning dat moeten, zij het
ook in ander opzicht, ook de jaarlijks terug-
keerende verkeersdagen worden. Op deze da
gen moet ieder weggebruiker zich een aantal
vragen voorleggen; bijvoorbeeld: „Welke rol
heb ik in het afgeloopen jaar in het verkeer
gespeeld? Heb ik het er goed afgebracht en
is dit mijn eigen verdienste? Of ben ik vaak
slechts door geluk en de zelfbeheersching
van anderen aan een zekeren dood ontsnapt?
Ben ik met de verkeersregels goed op de
hoogte en pas ik ze steeds nauwlettend toe?
Ben ik voor anderen, in het bijzonder voor
jongeren, steeds een goed voorbeeld of
werk ik de slordigheid en de nalatigheid in
de hand?"
De automobilist moet zich afvragen: „Is
mijn wagen goed in orde? Werken stuur en
remmen goed of kan ik ze beter eens bij een
remmencontróle laten nakijken? Voldoet
mijn verlichting aan alle eischen?
De motorrijder moet zich eveneens de
vragen voorleggen, of stuur, remmen en ver
lichting deugen! Hij mag zich ook wel af
vragen: „Neem ik de bochten steeds volgens
vorschrift? Geef ik steeds de vereischte sig
nalen?"
De wielrjjder moet zich van zjjn bijzonder
groote verantwoordelijkheid bewust zijn. Hjj
zou zich kunnen afvragen: „Heb ik soms niet
misbruik gemaakt van de snelheid, die mij
m'n fiets geeft? Heb ik het niet vaak ge
waagd om nog net voor een auto door te
glippen? Moet niet juist ik, als wielrijder iets
bijzonders doen voor de veiligheid? En als
niet ik alleen maar ook de andere 3V& mil-
lioen wielrijders in Nederland hun best doen
in den strijd voor de verkeersveiligheid, moet
dan niet eindelijk het ongevallencijfer krach
tig omlaag gedrukt kunnen worden?"
De voetganger! Ook hij heeft veel rede
nen deel te nemen aan dit stille verkeers-
examen, dat ieder bij zichzelf moet houden!
Heeft hij nooit onverwacht den weg over
gestoken? Heeft hij niet soms de teekens
der verkeersagenten of de lichtsignalen ver
waarloosd
Uit de stille bezinning in deze verkeers
dagen kan de wil worden geboren in het
vervolg nog nauwgezetter de regelen van
den weg in acht te nemen.
