OUDING
in Westersche Kleeding
Kanten maaksels
Is de man een tegen
stander van make-up?
Moederliefde is vindingrijk!
Egyptische
blouse
De zilverreiger
en de vrouwen
Zaterdag 7 Augustus 1937
Vierde blad
De „Kinderwagen" van een Indianenvrouw
Mantel van zwart wollen kantstof,
met zijde gevoerdwandeltoilet
in lichtblauw katoenen kant
Oostersche motieven
JA NEEN JA NEEN
De kantstoffen beleven een gouden tijd
perk! Dat mag ook wel! Want deze kostelij
ke, sierlijke stof is jarenlang een beetje door
ons vrouwen verwaarloosd! Had ons voor
geslacht nog plaats voor kanten kraagjes
en manchetten, voor breede kanten entre-
deux en kanten zakdoekjes, leefden de da
mes zoowel als de heeren uit den pruiken
tijd bij machtige jabots en mouwlubben
van het fijne materiaal, wij hebben er ja
ren zónder gekund.
Tót we weer, heel voorzichtig, het rag
fijne weefsel gingen lanceeren! Eerst een
pas, een ondermouw, een strik, toen geheel
kanten blouses, waarbij we er zelfs niet
voor terugdeinsden deze zélf te haken of
te breien, en nü: japonnen, complets, zelfs
mantels presteeren wij in het transparante
goedje.
Het is maar gelukkig, dat fabrieksmachi-
nes héél gemakkelijk de mooiste kantstof
fen produceeren, anders zou zeker de helft
dergenen, die het aan tijd én capaciteit
ontbreekt, om zélf het begeerde materiaal
te vervaardigen, met een onvervulden
wensch t.a.v. haar garderobe blijven rond-
loopen-
Bovendien behoudt ook de door machines
voortgebrachte kant haar klassieke allure,
Wij verbinden nu eenmaal aan het be
schouwen van de tot kunstige patronen
verwerkte dunne garens, de gedachte aan
vlijtige vrouwenvingers, die de draden win
den en knoopen, aan huiselijke of roman
tische overpeinzingen, waarbij het niet
moeilijk viel, het vereischte geduld voor
deze tijdroovende nijverheid te vinden.
Ja, vroegertoen naaide, kloste, haakte,
breide, knoopte men kant.
De oudste kant is ongetwijfeld die, welke
van een dichte stof door het uittrekken van
draden en het verbinden en groepeeren van
de overgebleven draden, met de naald ge
maakt werd.
Bij de gekloste kanten is de verscheiden
heid van draadweefsels zeer groot. De dra
den worden op dunne houten klossen, die
aan het uiteinde van een verdikt handvat
voorzien zijn, gewikkeld. Voor het aanhech
ten van de draden wordt het kantkussen
gebruikt, waarop tevens het papieren pa
troon vastgehecht wordt. In dit patroon
steekt men de spelden, die tot aanhechting
van de gevormde mazen en tot aanduiding
van de kruis- en verbindingspunten der dra
den dienen. Gedurende het werk worden
de neerhangende klossen door lange naalden
paarsgewijze ter zijde geschoven. Men ge
bruikt slechts 2 of 4 paar tegelijkertijd en
verruilt deze telkens tegen andere. Het
werk bestaat in het ineendraaien van een
bij elkaar behoorende paar draden en het
over elkaar leggen van het eene paar met
het volgende.
Het kantklossen werd reeds in de 15e
eeuw in ons land uitgeoefend. Doch thans
koopen wij het feestelijke weefsel per nie
ter of nog liever tot middagjurk of
avondrobe verwerkt.
Witte organdi bestrooid met kleurige
bouquetjes en zwarte taftzijde tot een stijl
vol geheel verwerkt. De coiffure verhoogt
het romantische van deze verschijning
gaan bij de rijke garderobe van haar Oos
tersche zusters.
Zij, die er van houden, er origineel, doch
niet opzichtig uit te zien, dienen natuurlijk
niet naar de uitwassen der Westersche imi
tatie-zucht te grijpen. Zij zullen zich niet
naar een avondfeest begeven op sandalen,
of op visite gaan in sarong en hoofddoek.
Nevenstaande jonge vrouw heeft op fijn
zinnige wijze een klassiek Oostersch mo
tief in haar kleeding aangewend. Het is de
oud-Egyptische reliefkunst, waaraan ons
haar blouse herinnert.
Deze typische half-beeldhouw, half-schil-
derkunst leverde de prachtigste resultaten
op. Op kalksteen en lei beeldden de Egyp-
tenaren mensch- en dierfiguren uit. De
Egyptische vorsten hielden er van, de door
hen behaalde overwinningen in reliefkunst
te laten vereeuwigen.
Ze lieten hun heldendaden a.h.w. „fil
men", wel niet in een paar seconden op cel-
luloidrollen, doch met kunstenaarszorgvul
digheid op leiplaten.
Zoo'n klassieke film vertoont nu onze
mannequin van vandaag. Strijdende man
nen te voet en te paard rijen zich op de
stof aaneen. Het zijn a.h.w. beeldengalerijen,
welke zeer goed tot hun recht komen door
de effen randen, die mede in de stof gewe
ven zijn.
De kunst is nu, om de stof bij het knippen
zóó te leggen, dat deze „galerijen" niet on
derbroken worden.
Zooals men ziet loopen ze dóór over ar
men en buste. Deze stylistische voorzorg
geeft de blouse het juiste karakter.
Groote knoopen, met hetzelfde materiaal
als waaruit de blouse vervaardigd is, over
trokken, een halsafwerking, die op eenvou
dige wijze een paar „revers" het aanzien
schenkt, maken dit Egyptische kleeding-
stuk af.
In deze dagen, waarin de blouse nog
steeds een belangrijk onderdeel van onzen
zomeruitzet vormt, beteekent nevenstaand
ontwerp o.i. een dankbare variatie op de
gebruikelijke lijnen en motieven,
LÉONTINE.
Mannen weten een uiterlijk goed
verzorgde vrouw te apprecieeren,
doch de vrouw hoede zich voor over
drijving.
Niet één man heeft er bezwaar
tegen, dat de vrouw ieder middel
haar sexe bekend, aanwendt om
haar uiterlijk te verfraaien, doch
hij houdt niet van onnatuurlijke
make-up.
Bovenstaande regels geven de meening
weer van een aantal vooraanstaande schoon
heids-experts te Hollywood.
Bijna zonder uitzondering keurt iedere
man fel roodgelakte meisjesnagels af.
Ook filmacteurs hebben hieromtrent hun
meening. De Warner Bros-acteur Hum-
phrey Bogart b.v. is de volgende opvatting
toegedaan:
„Wanneer een meisje mooie handen be
zit, is er niet het minste bezwaar tegen, dat
zij hier de aandacht op vestigt: laat zij dit
echter doen geheel in overeenstemming
met haar persoonlijkheid. „Let wel dames",
zoo gaat hij verder. „Lange spitse nagels
boeken hetzelfde resultaat als te erg gespi-
leerde wenkbrauwen. Zij doen een meisje er
„goedkoop" uitzien. Stompe nagels zijn
mijns inziens ook niet te verkiezen. Men
bewandcle den gulden middenweg."
Dick Powell is de meening toegedaan,
dat niet op ieder meisje dezelfde stelregels
van toepassing zijn.
„Met zorg geöpilecrde wenkbrauwen",
zoo zegt hij, „zijn bij voorkeur aan te be
ien voor een exotisch type, bijv. voor Kay
Prancis. Dikke, borstelige wenkbrauwen
geven ieder meisje een onverzorgd uiter
lijk. Wenkbrauwen, in hun natuurlijken
vorm gelaten, doch op de juiste wijze ge-
ëpileerd, zijn volgens mij „allright", en voor
het meisje in kwestie het meest flattee-
rend."
„Mijnheer de doorsnee-man" geeft aan
een slank figuurtje de voorkeur, doch in
teresseert zich niet voor bijzonderheden
omtrent de slanke lijn. Hij vindt het n.1.
zeer irriteerend om met een meisje te lun
chen, die, terwijl zij de verschillende gerech
ten ternauwernood aanraakt, vertelt, welk
een uitstekende resultaten zij met haar
nieuwste diëet bereikt.
lederen dag op de weegschaal.
Craig Reynolds geeft aan die meisjes de
voorkeur, die het juiste gewicht in overeen
stemming met hun grootte enz. hebben. Wij
geven hier Craig's meening meer gedetail
leerd weer:
,,Ik ben een tegenstander van overmatig
kuren, daar het volstrekt overbodig is en
bet bovendien de gezondheid zeer kan be-
nadeelen. Een meisje is zelf best in staat
te beoordeelen, wat haar juiste gewicht
moet zijn. Het beste is zich iederen dag te
laten wegen, wanneer zij bemerkt, dat ze
te zwaar wordt, kan zij zelf haar dieet be
palen. Een te mager meisje is even onaan
trekkelijk als een te dikVoor een ge
zond meisje kan het volgens mij geen moei
lijkheden met zich brengen, constant haar
juiste gewicht te behouden."
Alle moeite, die verschillende meisjes zich
geven haar haren te laten blondeeren ten
spijt, vallen de brunettes nog het meest in
den smaak. Leslie Howard, Paul Muni,
Fernand Gravet, Errol Flynn, Pat O'Brien,
Edward G. Robinson, Frank McHugh en
Ian Hunter zijn allen met brunettes ge
trouwd. Totaai overbodig dus te vragen,
welk type geprefereerd wordt.
IJdelheid wint het van meege
voel!
De Egyptische regeering heeft het ras
van den 'kleinen witten vogel, den zilverrei
ger, van verdelging weten te redden.
Die vogel moet sedert oeroude tijden in de
Nijlvallei geleefd hebben, men vindt hem
afgebeeld op de wanden van de oudste gra
ven van Egypte. Hij voedt zich uitsluitend
met insecten en beschermt dus den katoen
en den maïsoogst.
Maar in den broedtijd heeft het wijfje
van dien veldlooper lange, mooie pluimen
en... daar zijn de teergevoelige dames, die
veelal lid zijn van een vereeniging tot be
scherming van dieren, zeer belust op.
Ze vragen naar die mooie pluimen voor
haar hoedjes en haar galakapsels, zij koo
pen ze en bedenken niet, dat ze het dood
vonnis geveld hebben van het wijfje en van
het geheele moederlooze nest.
Omstreeks 1912 had de jacht op de zil
verreigers haar hoogtepunt bereikt; men
zag er bijna geen meer.
De directeur van den dierentuin te Cairo
maakte zich over hun voortbestaan onge
rust, kocht enkele vogels en liet ze in een
boom van den tuin nestelen. Hij verkreeg
van de regeering een streng verbod ze te
dooden, zoodat de vogels overdag naar de
akkers in den omtrek uitvlogen en 's avonds
naar hun nest terugkeerden.
In 1918 waren ze in den dierentuin zoo
talrijk geworden, dat men tusschen de hoo
rnen herhaaldelijk dikke rookwolken moest
laten opstijgen om de vogels uit te noodi-
gen zich over het land te verspreiden. Ze
begrepen het, noodgedwongen, en nu is de
Xijldalvallei weer vol zilverreigers tot aan
de oasen van Harga en van Dakla en zelfs
tot aan de woestijn van Simaï.
De Egyptische
kunstenaarsdie
eeuwen vóór
Christus leefden,
wisten niet, dat
zij de modeschep
pers van het jaar
1937 een goeden
dienst bewezen!
elegante parasol boven het donkere hoofd.
Het uitheemsche trekt nu éénmaal.
Met een degelijke Hollandsche parasol,
als waarmede wij in zonnige dagen wel
oudere dames gewapend zien, maakt iedere
jonge vrouw zich belachelijk, doch met
een klein fleurig Japansch parapluutje geeft
zij blijk van smaak, van overmoed, in
ieder geval
De vrouw, die een aparte tendenz in haar
uiterlijk wil leggen, kan te kust en te keur
Artistieke modeschepping.
Het is nog niet zoo lang geleden,
dat wij een dame op deze pagina af
beeldden, gehuld in een toilet, dat
duidelijk geïnspireerd was op de
kleedij der geisha's, de gracieuze
Japansche danseressen.
Zij droeg het grootbloemige, lange slank-
makende gewaad; ze balanceerde een kleine
