P
De eerste duizend
Jl^enda
tPJbad&jnieuuïA
Invasie in onze stad van een duizendkoppige
intenationaal jongensgezelschap
Tweede Blad
De burgerij toont veel belangstelling
De vlaggen uit!
Hr. Ms. Gelderland en Hertog
Hendrik naar Rotterdam
Hr, Ms. Nautilus naar de Straat
van Gibraltar
De Java is weer terug
Bekendmaking
Tc zware vracht
Fiets gevonden
Er vielen klappen
Nog dc verkeerden
Een dagje uit op de fiets
Wrijving tusschen
Engeland en Duitschland
H
Het zijn bijzondere dagen voor onze stad en
voor onze burgerij, gisteren, heden, Woens
dag en morgen, Donderdag. Een contingent
van niet minder dan 3000 padvinders brengt
immers een bezoek aan onze stad; padvinders
uit vele landen der aarde. Een dergelijke
invasie is uniek en zullen we wellicht niet
meer meemaken en dat we deze hier dus als
iets bijzonders kwalificeeren, is waarlijk niet
overdreven.
Gisteren kregen we het bezoek van de eerste
duizend. Het zag er des morgens niet bepaald
naar uit, dat het een fééstdag zou worden.
Immers, in de vroege uren had het nogal
geregend en was de lucht zwaar bewolkt
geweest. Maar naarmate het uur van aan
komst van den extra-trein naderde, klaarde
het weer steeds meer op. Om 11 uur kwam de
zon even om een hoekje gluren en warempel,
zij liet zich niet meer verdringen. Integendeel,
de donkere regenwolken werden door haar
gouden stralen steeds verder vaneen gescho
ven als ware de hemel een breed venster,
waarvan de gordijnen geopend werden. En
ziet, half twaalf, toen de duizend ongens nog
slechts een glimp van Den Helder gezien
hadden, straalde het zonnetje aan den hemel
er. was het 't mooiste weer, dat men zich
maar denken kan.
Groote belangstelling.
We keken werkelijk op van de overgroote
belangstelling, welke voor de komst van de
padvinders bleek te bestaan. Het Stations
plein was afgezet door de politie en door een
menschenmassa van zeker eenige duizenden
werd een kleurig carré gevormd. Om voor
elven stonden ze al in gespannen verwach
ting. De heeren van het Comité van Ont
vangst onder leiding van den burgemeester
waren nog druk aan het overleggen; de laat
ste hand werd gelegd aan de zware voorbe
reidingen! In een groepje vereend stonden
de dames en heeren, die zich bereid verklaard
hadden als assistenten van den heer Joh.
Bakker, den hoofdleider, den omgang mede
te maken. Meest H.B.S.-ers, maar ook een
adelborst, een „professor", n.i. de heer Keet
en een stuurman, de heer Rab.
Precies op tijd, dus 4 minuten voor half
twaalf, rolde de trein ons station binnen en
werden de eerste teekenen van verstandhou
ding tusschen de jeugdige bezoekers en de
wachtenden gewisseld. Het contact was er
dus al spoedig! In een minimum van tijd was
het perron overstroomd met een allerbontst
gezelschap van bloeiende jeugd uit Frankrijk,
Zweden, Hongarije, Amerika en Engeland.
Elk land werd naast zijn taal door een eigen
karakteristiek in de tenue gekarakteriseerd.
Zoo verschenen de Zweden in het blauw, de
Amerikanen in het grijs-groen, de Hongaren
vielen op door het bosje steppengras, dat hun
hoeden sierde, de Britsch-Indiërs door hun
vervaarlijke hoofddoeken.
De marsch naar Huisduinen.
Aanvankelijk ging het met de ontvangst
niet geheel overeenkomstig het protocol. De
bedoeling was, dat de jongens officieel op het
Stationsplein door den burgemeester welkom
zouden worden geheeten, maar voor men er
erg in had, was de kop van de stoet al te
ver opgemarcheerd, dan dat er van een toe
spraak nog iets terecht zou kunnen komen.
Daar moest men dus van afzien, maar zooals
nog geen uur later zou blijken, zou deze
schade rijkelijk ingehaald worden.
"Even was het een opstellen en nog eens
opstellen, even, heel even maar leek het alsof
het geheel nog niet geheel zou kloppen. Maar
gelukkig ging toch alles naar wensch en zette
de „internationale brigade" zich in beweging.
In marschtempo ging het langs Prins Hen
driklaan, Polderweg, Krugerstraat, Van Ga
lenstraat, Javastraat, Timorpark, waar de
zonnewijzer rechts gepasseerd werd naar
Huisduinen. Dat was een vroolijke stoet,
waarin ook het Hollandsche element, alhoe
wel kwantitatief ver in de minderheid, sterk
van zich deed spreken. Voorop gingen toch de
meisjes van de afdeeling Den Helder van het
Ned. Padvinders Gilde en vlak achter de ge-
tulbande Britsch-Indiërs liepen de Graal-
meisjes, die vlaggen en banieren met zich
voerden.
Ook de Driehoeksmeisjes, eveneens met
vlaggen en banieren, waren van de partij.
Overal waar de stoet langs trok, vonden zij
dat is bepaald
•n i.Crackfree"
gesteven.
nCrackfree" vlekt niet,
haalt de kleuren weer
°p. Strijkt gemakkelijk
en is zuinig in gebruik.
'abrikaati n.v. „onde* ons", de krim (o.)
Maakt alle stollen als nieuw
hartelijke belangstelling. Hoeveel feestelijker
zou de aanblik echter geweest zijn, als er
wat drukker gevlagd was. Laat ons de hoop
uitspreken, dat aan het verzoek van den bur
gemeester (zie elders in dit nummer) gehoor
gegeven zal worden. Zooals onder padvinders
gebruikelijk is, werd er danig gezongen. On
bekende wijzen hoorden we, maar ook het po
pulair geworden „Jamboree-lied", in Fran-
sche, Engelsche en zelfs Britsch-Indische
tekst
Zingend-marcheerend ging het naar Huis
duinen, waar het vredesleger ongeveer kwart
voor een aankwam.
Huisduinen maakt een goede beurt.
Welk een vriendelijken indruk maakt onze
badplaats op de gasten! De jongens vonden
het allemaal even stemmig, of je dat nu aan
een Amerikaan of aan een Zweed vroeg,
hier vonden ze het zoo fijn. Het „ijsie"
dat ze allemaal kregen, sloeg geweldig in en
in een minimum van tijd was dat dan ook
verdwenen. Dan maakten ze 't zich geduren
de een klein half uur gemakkelijk op het
terras van het badpaviljoen en op de glooiing
van den dijk. Het leger was in ruste, d.w.z.
er werd een hernieuwde aanval op de lunch-
paketten gedaan. Wijzelf hadden hier het ge
noegen „de gast" te zijn van den vriende
lijken leider der Britsch-Indiërs, de heer M.
S. Dhupia uit New Delhi, de man, die indi
vidueel den meesten indruk gemaakt heeft.
Eerstens door zijn volslagen Oostersch type
en ten tweede door zijn grappigen zwarten
krulbaard. We moesten en zouden het brood
met hem deelen, welke voor ons historische
gebeurtenis dan ook plaats gevonden heeft...
Welkomstwoord v. d. burgemeester.
De leiders van de verschillende landengroe
pen hadden zich intusschen verzameld in het
badpaviljoen zelf. Hier was 't, dat de burge
meester hartelijke woorden tot zijn gasten
richtte om hen hartelijk welkom te heeten.
Maar vooral ook om den wensch uit te spre
ken, dat zij in de korte spanne stijds, dat zij
in onze stad zouden vertoeven, zeer veel ge
noegen zouden vinden. De heer Ritmeester
sprak zijn korte rede in het Fransch, Duitsch
(voor de Zweden) en in het Engelsch uit. Zijn
woorden werden op allerhartelijkste wijze be
antwoord door de leiders van Amerika, En
geland, Frankrijk, Zweden en Hongarije, die
eenparig hun erkentelijkheid uitdrukten voor
de goede ontvangst.
Naar de Buitenhaven.
Gaarne hadden de gasten wat langer ge
bleven op dit vriendelijke plekje, maar... er
wachtte hen nog veel meer. Voort dus. De
stoet werd weer geformeerd wat ging dat
allemaal toch gesmeerd en over den Zee
dijk ging het tot aan de Weststraat, waarna
men de Hoofdgracht nam om de Buitenhaven
te bereiken. Hier had zich weer een groote
menigte verzameld, welke door de politie op
een behoorlijken afstand werd gehouden.
Daar kwamen ze. Vlot en kwiek. De opstel
ling rond het Monument „Voor hen die vielen"
ging als vanzelf, iedereen begreep, wat er
ging gebeuren, uitstekende inlichtingen als
het aan het station verstrekte programma
den jongens verschaft had.
Buitenlandsche hulde.
De oogenblikken, welke nu volgden, maak
ten grooten indruk op allen, die daarbij aan
wezig waren, niet in het minst op de scouts
zélf. De leiders der onderscheidene groepen
waren uitgetreden en stonden in gezelschap
van onzen burgemeester, in het front van het
ons zoo bekende beeld. „Attention", comman
deerde de Fransche leider, en even later
„Salutation!"
Drie keer neigden de vaandels en
vlaggen en gedurende deze periode
stonden daar 100 vrede-willende jongens
in diepe stilte voor het eere-teeken,
opgericht voor de Hollandsche marine
mannen, die in den oorlog voor het
Vaderland het leven lieten. 1000 jongens
brachten drie vingers aan den rand van
hun hoed en brachten op deze wijze een
bijzonder treffende hulde aan Nederland-
landsche helden.
Réimie op de Buitenhaven.
De regie klopte als een bus. Na het „I
thank you all" van den burgemeester viel
den gasten weer een tractatie van het ge
meentebestuur ten deel, ditmaal in den vorm
van een flesch melk en een beker.
Ook dit nuttige geschenk werd hoogelijk
geapprecieerd en heusch niet door de jongens
alléén, want de leiders, waaronder we ver
schillende Fransche Roomsch-katholieke gees
telijken ontdekten, namen glunderend het hun
voorgehouden flesch je aan
De Buitenhaven bood het nu volgende half
uur wel een zeer vroolijk tafreel. Overal za
ten en lagen de scouts en verorberden het
weinige dat nog van hun paket overgebleven
was en spoelden het door het keelgat met het
Hemi-product. Het publiek werd vrijelijk toe
gelaten en als men de tenten even buiten be
schouwing laat, moet het tooneeltje wel veel
van de Jamboree zélf gehad hebben. Overal
zag iften Heldersche jongens en meisjes de,
buitenlanders aanklampen, hier om een hand-
teekening te vragen, daar om... te „Changen",
U weet wel, dat railsysteem, waarmede de
Amerikanen zich zoo onvergetelijk gemaakt
hebben. Koddig was het om te zien en hoo-
ren, hoe Holland en Amerika elkaar verstaan
baar trachtten te maken. Maar het lukte en
menige transactie kwam tot stand, tot tevre
denheid van beide partijen. Onze fotograaf
wilde een Zweed en een Heldersche jonge
dame vereenigen, beiden aan het uiteinde van
hetzelfde stuk chocola zuigende, maar de
Zweed zei tegen den fotograaf;
De burgemeester verzocht ons aan de
burgerij het vriendelijke verzoek over
te brengen om ter gelegenheid van het
bezoek van de buitenlandsche padvin
ders op heden en morgen zooveel mo
gelijk te vlag uit te steken.
Wij vertrouwen, dat hieraan gaarne
gevolg zal worden gegeven.
„You take my place" Neemt U mijn
plaats maar
De leege flesschen vormden dankbare pro
jectielen om in het water gekeild te worden.
Edoch, daar was statiegeld betaald en dus
poogde onze burgervader als een echte homo
economicus den ondergang van de flesschen
te redden... Talloos waren de aardige tafreel-
tjes en als we wat meer plaatsruimte hadden
zouden we er gaarne nog wat aan de open
baarheid prijs geven
Interessante excursies.
Hoe het allemaal voor elkaar kwam, wel,
we begrijpen het nog niet, maar een feit is,
dat uit het mengelmoes van allerlei landaarden
toch weer ordentelijke groepen te voorschijn
kwamen. 240 padvinders gingen per autobus
naar den Onderzeedienst, eveneens 240 naar
De Kooy, 540 gingen er de Werf op, deels om
de „Hertog Hendrik", deels om een paar
mijnenvegers te bekijken. Enthousiast kwa
men de groepen om kwart over vier op de
Weststraat weer te zamen, om van hier hun
sightseeing voort te zetten.
In opgewekte stemming want die was
ten volle aanwezig! ging het door de
drukke Spoorstraat en Koningstraat via de
Kerkgracht naar het Helden-der-Zeeplein,
waar eenige honderden de komst van de in
ternationale brigade stonden af te wachten.
Opnieuw gaf de gemeente van haar goede
eigenschappen als gastvrouwe blijk, door dit
maal de jongens te verblijden met een... ba
naan, welke vlot den zelfden weg ging als
de ijsco en de melk. De troepen vormden een
carré rond het Monument, waarvan het ca-
rillion naarstiglijk bespeeld werd door den
heer Dito. Zoo gauw was de troep niet ge
arriveerd of daar klonken uit de metalen
klokken de tonen van het „God save the
King", het volkslied der Engelschen. De „Mar-
seillaise"t volgde, ook het „Wilhelmus" werd
gespeeld en zoowel bij het aanhooren van
hun eigen als dat van het volkslied der an
deren bracht „de duizend" eerbiedig den drie
vingers-groet.
Défilé der oud-redders.
Alleraardigst gevonden was de tocht,
dien men de oud-redders, waaronder zich
ook de schipper van de „Doras Rijkers",
Coen Bot, bevond, langs de padvinders
liet maken. Met welk een respect werden
de medaille-dragers bekeken door die bui
tenlandsche jongens. Maar ook welk een
treffende hulde brachten zij die oud
redders, in wier levensgang zoo sterk de
„jamboree-gedachte" meegedragen is. De
Engelschen en de Amerikanen brachten
een strammen groet, de Franschen deden
het weer heel anders. Zij hieven n.1. een
yell aan, waarvan het eerste deel „Notre
Dame" (Maria) luidde en waarvan het
tweede deel een uitdrukking was, welke
uit de middeleeuwen stamt en welke
vreugde, sympathie, respect uitdrukt.
Ook de Zweden uitten hun huldebetuigin
gen door middel van een yell. Onze vetera
nen vonden dat allemaal prachtig en af en
toe tikte er eens een aan zijn hoed, of stak
er een tot dank zijn hand op. Aan het slot
van deze ceremonie werden de leiders en de
oud-redders nog door het Gemeente-bestuur
ontvangen, waar over en weer hartelijke
woorden gesproken werden. Hier komen we
nog nader op terug. Zoolang deze binnenshuis
receptie duurde vermaakten de buiten wachten
de scouts zich met de Heldersche jeugd, dan
wel voerden zij een vreugde-dansje uit. Ter
wijl ook nog van de gelegenheid om te
„changen" een dankbaar gebruik gemaakt
werd!
Het einde van deze eerste invasie naderde
intusschen met rassche schreden. Met ge-
zwinden pas ging het over Kerkgracht en
Prins Hendriklaan naar het station terug,
waar de stoet natuurlijk uitgeleide gedaan
werd door een groote menschenmassa. Het
afscheid was allerhartelijkst. Op het perron
werden de burgemeester en de heer Joh. Bak
ker nog verblijd met een herinneringsmedaille,
hun geschonken door den Zweedschen aan
voerder, die niet de Zweedsche Kroonprins
was, zooals aanvankelijk door velen werd ver
ondersteld
9 minuten voor zessen zette de lange trein
zich in beweging en was het bezoek van „de
eerste duizend" ten einde...
Als de beide andere dagen even gelukkig
verloopen als deze, mag niemand klagen
Van 12 Augustus tot en met 16 Augustus
zal Hr. Ms. „Gelderland" een bezoek brengen
aan de Maasstad. De „Gelderland" zal lig
plaats nemen aan de Parkkade.
Ter gelegenheid van den verjaardag van
H. M. de Koningin, zal Hr. Ms. „Hertog Hen
drik" Rotterdam met een bezoek komen ver
eeren. De „Hertog Hendrik" arriveert op 28
Augustus a.s. en komt mede te liggen aan de
Parkkade.
Fransche Torpedo-booten te Rotterdam.
Drie Fransche torpedo-booten zullen Donder
dag 19 Augustus a.s. Rotterdam aandoen. Dit
Fransche bezoek duurt tot 25 Augustus. Deze
booten komen te liggen aan de Parkkade.
Gistermorgen 9.30 u. heeft Hr. Ms. Nautilus
de haven van Nieuwediep verlaten ter aan
vaarding van haar reis naar de Straat van
Gibraltar, waar zij de politiekraiser Hr. Ms.
Maurits van Nassau, tijdelijk zal aflossen.
Hr. Ms. „Java", die eenige weken naar
WiltonFeijenoord te Rotterdam geweest is,
is hedenmorgen 6 uur in de haven terugge
keerd en heeft wederom ligplaats gekozen
tegenover het Paleis.
De vervangend Commissaris van Politie
maakt bekend, dat het vandaag en morgen
niet geoorloofd is om rijwielen bij zich te heb
ben op plaatsen waar de padvinders zich be
geven. Dus ook ook het meevoeren van rij
wielen aan de hand is verboden.
Gisterenmiddag reed een wagen op lucht
banden, beladen met ijzeren staven over de
Postbrug, toen de beide achterste banden het
opgaven. Het gevolg was, dat het ijzer afge
laden moest worden en zoolang op de Kerk
gracht werd gedeponeerd. Een en ander had
nogal belangstelling van het publiek.
Een bewoner van de Vischstraat deed aan
gifte, dat hij op den Rijksweg een z.g.a.n.
heerenrijwiel heeft gevonden.
Gisteren had op de Keizersgracht een vecht
partij plaats tusschen een bewoner van die
gracht en een petroleumventer, die de ge
woonte scheen te hebben zijn wagen op een
voor den bewoner lastige plaats neer te
zetten.
De olieman deed aangifte van het geval,
zoodat de Keizersgrachtenaar met de losse
handen zich wel te verantwoorden zal krijgen.
Een bewoner van het Asterplein deed aan
gifte van ontvreemding van een belasting
plaatje. Hij had, zoo vertelde hij op het hoofd
bureau, een tweetal verdachte individuen om
zijn karretje zien rondscharrelen. Door de poli
tie werd dit tweetal nu ondervraagd, maar zij
bleken valschelijk beschuldigd te zijn, zoodat
we nog steeds in angst en vreeze voor onze
belastingmerken moeten zijn.
Dan Purol meenemen. Dit voorkomt, verzacht en
geneest doorzitten en zonnebrand. Doos 30 ct.
Juffrouw, juffrouw,
hartel(jk gefelici
teerd
Juffrouw is jarig
en zij wordt aan
haar woning geluk-
gewenscht door de
kinderen van haar
klas.
Tengevolge van al te groote activi
teit van Duitsche journalisten.
et is niet voor het eerst, dat Dustsche
journalisten, buiten het terrein van hun eigen
lijken arbeid, een activiteit aan den dag leg
gen, waarvan de regeeringen, in welks land
zij hun arbeid uitoefenen, niet gediend zijn.
De gang van zaken is dan, dat men de be
trokken heeren vertelt, dat men niet langer
prijs stelt op hun aanwezigheid, of liever, dat
men hun verzoekt het land te verlaten.
Een viertal Duitsche journalisten is dat in
Londen overkomen. Zij legden een te groote
belangstelling aan den dag voor het doen en
laten van uitgeweken Duitschers. Zij bespion-
neerden hun gang en intimideerden verschil
lenden. Dat is een activiteit, die geen be
schaafde regeering zich kan laten welgevallen.
Immers, alle ingezetenen en gasten staan
onder haar bescherming en wanneer er ver
dachte of ongunstige elementen zijn, dan heeft
de regeering de beschikking over haar eigen
organen om daar haar maatregelen tegen te
nemen. Maar zij kan niet dulden, dat gasten
het andere gasten onaangenaam maken. De
Engelsche regeering heeft dus het viertal ta
kennen gegeven, dat op hun verblijf geen prijs
meer wordt gesteld.
Inplaats nu, dat de Duitsche regeering haar
verontschuldigingen aan Engeland aanbiedt,
en een reprimande uitdeelt aan het viertal,
toont zij zich hevig verontwaardigd en men
heeft gedreigd als represaille den eersten cor
respondent van de „Times" uit Duitschland
te zetten. De correspondent van de „Times"
is zeer gezien en staat bekend als een knap
en objectief journalist. In het bizonder schijnt
hij voortdurend uitstekend ingelicht over de
ontwikkeling van de betrekkingen tusschen
Kerk en Staat.
Het is een onvèrstandige maatregel
die de Duitsche regeering neemt en ze
kan slechts de betrekkingen tusschen En
geland en Duitschland schaden. Dat is te
meer jammer, nu in Europa ernstige po
gingen worden aangewend tot verzoening
en tot overbrugging van de tegenstellin
gen, die er tusschen verschillende landen
bestaan.
"Iet antwoord op de vraag, waarom nu
juist de correspondent van de „Times" Berlijn
zou moeten verlaten, zoo schreef de „N. R.
Ct." gisterenavond in een beschouwing, is
weer een bevestiging van de stelling, dat
Duitschland's buitenlandsche politiek emotio
neel wordt bepaald. Dat blijkt al uit den
wenk aan de „Times", een nieuwen corres
pondent te zenden, „die minder aandacht aan
onbenulligheden en meer aandacht aan de con
structieve elementen en voorvallen in het
Derde Rijk zou wijden".
Het is een onvriendelijkheid, die Engeland
wel niet al te serieus zal nemen, maar die
toch weer even blijk geeft van de felheid van
de Duitsche regeering als men haar den weg
kruist.
Seizoen-Opruiming in Herman Nypels
Kledingmagazijnen Den Helder
Zeer voordelige aanbiedingen
in alle afdelingen.
Een practisch man,
Profiteert daarvan.
Natuurhistorisch Museum. Elke week:
elk» Woensdagmiddag van 35 uur, eiken
Zaterdagavond van 710 uur, den eersten
Woensdag van elke maand van 810 uur,
den eersten Zondag van elke maand van
3—5 u.
Aquarium Zoöl. Station. Voor het publiek
geopend: dagelijks van 912 en van 13.30-
17 u. Zaterdags van 912 uur.
Bioscopen:
Rialto-theater, Spoorstraat, aanvang half 8:
„Maria Stuart" met Katherine Hepburn en
Fredric March.
Tivoli-theater, Spoorstraat: aanvang half 8:
„De Tuin van Allah" en „Het geheim van
het gezonken schip".
Witte Bioscoop, Koningstraat, aanvang half 8:
„De Schipbreuk" en „Regie".
Badpaviljoen Huisduinen:
812 uur Soirée dansante.
t
Opgenomen om 8 uur hedermorgen.
Hoogwater (heden) 11.05 23.40
Laagwater (heden) 5.00 17.40
Hoogwater (Donderdag) 11.40 0.05
Laagwater (Donderdag) 5.30 18.05
Licht op (heden) 21.04
Barometerstand Den Helder 762.5
Temperatuur zeewater 18.6
Temperatuur lucht 16.7
Hoogste temperatuur lucht gisteren 20.9
Laagste temperatuur lucht gisteren 15.8
GESLAAGD: voor akte I Natuurkunde en
Mechanica C. G. M. v. Steenderen te Den
Helder.
