Drie gouden sleutels
Voedsel in Frankrijk
wordt duur
Radioprogramma
Stalin zuivert
Spaansche rechtbank
spreekt geestelijke vrij
Paus doet onderzoeknaar
Baskische kinderen
Tweede verbinding tusschen
Atlantischen en Groofen Oceaan
^MARKTBERICHTEN |3
DOOR;
28. PETIAN
Het „Bulletin de la Statistiquc Générale
de la Francopubliceert cijfers, die de stij
ging der prijzen van voorname levensmid
delen in f rankrijk gedurende het laatste
jaar aantoonen, zegt Reuter. Hieruit blijkt
dat de broodprijs met 30 pet. is gestegen'
sinds Augustus vorige jaar, boter met 37
pet., eieren met 39 pet., melk met 33 pet
en rundvleesch (waarbij men als voorbeeld
een gewoon stuk nam) met 32 pet De res
taurants zijn dientengevolge natuurlijk ver
plicht hun prijzen te verhoogen. Deze ver
hoogingen gaan in den regel een maximum
van 50 pet. niet te boven; dat is de hoogere
prijs plus de extra uitgaven, die een ge
volg zijn van de 40-urige werkweek en de
betaalde vacantie.
34 personen terechtgesteld te
Irkoetsk.
Het aantal slachtoffers van Stalin's „zui
veringsactie' is wederom gestegen door de
terechtstelling te Irkoetsk van 34 personen,
die Japansche spionnen en saboteurs en
leden van de terroristische anti-sovjet-orga
nisatie zouden zijn, meldt Un. Press.
Volgens de Oost-Siberische „Prawda" van
li Augustus, welke verschijnt te Irkoetsk
en welke nu te Moskou is ontvangen, zou
den de terechtgestelden gehandeld hebben
volgens directie instructies van don Japan-
schen geheimen dienst, die zich bezighoudt
met spionnagc en daden van sabotage aan
den Oost-Siberischen spoorweg, terwijl door
hen tevens een complot gesmeed werd,
om regeerings- en partijleiders in Sovjet-
Rusland te vermoorden.
Communistisch advocaat-gene
raal trekt aanklacht in.
De Volksrechtbank van Madrid heeft den
dominikancr monnik Manuel Martinez Gon-
zalez die beschuldigd werd met twee andere
monniken, drie zusters, vier seminaristen,
een tandarts en een vrouw een organisatie
tot hulp aan Franco te hebben geleid, vrij
gesproken. De advocaat-generaal, lid van de
communistische partij, trok de aanklacht
in, nadat de beklaagde de volgende verkla
ring had afgelegd: „Ik heb een commentaar
geschreven op het herderlijk schrijven van
kardinaal Goinez. Ik kan niet toegeven, dat
de oorlog in Spanje een godsdienstoorlog of
een nationale oorlog is. De godsdienst is het
symbool van den vrede en zijn helden zijn
de martelaren en niet de krijgers, Gods
dienstoorlogen werden eeuwen geleden ge
voerd. En een nationale oorlog? Zij, die Moo-
ren, Duitschers en Italianen aan hun zijde
hebben, kunnen dit niet volhouden.
De beklaagde deelde verder mede, dat hij
van zijn orde geld heeft ontvangen. Dit
heeft hij uitgedeeld onder de geestelijken,
dig het noodig hadden. Dok trachtte hij ge
vangenen te bevrijden en de H. Sacramen
ten toe te dienen.
De rechtbank sprak alle beklaagden vrij.
De „Catholic Herald" deelt mede, dat
Z.H. de Paus den apostolisch delegaat te
Bilbao opdracht heeft gegeven een onder
zoek in te stellen naar de verblijfplaats van
de Baskische kinderen, die naar Engeland
en elders zijn vervoerd, teneinde deze kin
deren aan hun ouders terug te geven. Maat
regelen zullen worden genomen om de wee
zen te verzorgen. De apostolische delegaat
geeft de absolute verzekering, dat in de
provincie Biskaje orde en rust heerschen.
Nicaragua-kanaal naast het Pa-
namakanaal.
Volgens mededeelingen uit Managua, is
het plan voor het aanleggen van een kanaal
door Nicaragua opnieuw aan de orde ge
steld. Dit kanaal zal een tweede verbinding
vormen tusschen den Atlantischen en deii
Stillen Oceaan. In verband met deze kwes
tie heeft de president van Nicaragua, gene
raal Somoza, zich, volgens de N.R.Ct. geuit
over de vraag, of in geval van een oorlog
Amerikaansche troepen het recht zouden
hebben door Nicaragua te trekken. Volgens
den president zouden er omstandigheden
kunnen zijn waaronder zoo'n doortocht'ware
toe te laten. Het kanaal zou loopen over het
groote meer van Nicaragua. De San Juan-
rivier, die dit meer met den Atlantischen
Oceaan verbindt, zou gekanaliseerd moeten
worden. Voorloopig zou het meer door een
spoorweg met de Atlantische kust in ver
binding kunnen worden gebracht.
Als eersten stap zouden de Ver. Staten
3 millioen dollar moeten verschaffen. De
president van Nicaragua hoopte, dat het
Congres te Washington spoedig deze gelden
zal voteeren.
LLUCTVAARTDAG TE MOSKOU.
Portretten van Stalin en Lenin in
de lucht opgehangen.
Woensdag is de jaarlijksche luchtvaart
dag op het vliegveld Tosjino, bij Moskou, ge
vierd.
Driehonderd vliegtuigen hebben naar de
N. R. Cl. meldt, gedurende drie uur voor 'n
ontzaglijke menigte geëvolueerd, zonder dat
er zich ook maar eenig incident heeft voorge
daan.
Onder de noviteiten werd een watervlieg
tuig met vier motoren opgemerkt, dat vol
gens den correspondent van de Daily Tele-
graph grooter leek dan de Caledonia, én twee
bombardeervliegtuigen met vier motoren, die
geleken op de Amerikaansche Boeings, maar,
volgens Ilavas, een nog machtigercn indruk
maakten. Verder was er nog een gevechts
vliegtuig met zes motoren, dat erop ingericht
is om naar achteren te kunnen vuren.
De betooging die begonnen was met de
opstijging van ballons, met de portretten
van Stalin en andere partij- en regeerings-
ieiders eindigde met de verschijning van
drie luchtschepen, die portretten van Stalin
Lenin, Marx en Engels meevoerden.
Een van de hoogtepunten van het feest
was, dat uit drie bommenwerpers 75 para
chutisten sprongen, die voor de officieele
tribune, waarop Stalin zich bevond, op den
grond kwamen.
Er stond een straffe wind en dè sprong
werd van nog geen 700 meter hoogte ge
maakt.
Opnieuw trokken de zweefvliegers de aan
dacht door hun fraaie vliegen in formatie.
Na in groepen van drie tot op 800 meter
hoogte te zijn opgesleept, daalden zij in ge
sloten formatie en kwamen op enkele me
ters van elkaar op den grond terug.
Een afdeeling van vijf eenpersoons I16
jachtvliegtuigen bestuurd door de beste
stuntvliegers van de Sowjetunie bewezen
de opmerkelijke manoeuvreerbaarheid van
dit standaardtype van het Roode leger.
DE DRIE MUSKETIER
W1ERINGEN
Koninginnedag.
Ter gelegenheid van de verjaring onzer Ko
ningin, 31 Augustus a.s., zullen alhier de vol
gende feestelijkheden gehouden worden:
2.30 uur, marsch van de schoolkinderen
van West.erland en I-Iippolytusboef door het
dorp naar de Wielerbaan, alwaar wedstrij
den zullen worden gehouden en wel: Hin
derniswedstrijd op de fiets; zakloopen; hard-
loopen; achtervolging op autopeds; vlagge
tjes zetten, enz.
De kinderen zullen dan op de noodige lek
kernijen onthaald worden.
's Avonds te S uur: Lampion- en fakkelop
tocht met muziek door Hippolytushoef naar
de Wielerbaan, alwaar dan hoogstwaar
schijnlijk een concert gegeven zal worden,
terwijl dc dames van de Gymnastiekvereen.
rhytmische dansen zullen uitvoeren.
31 Augustus dus allen naar het Koningin-
nefeest. Laat dan ook de vaderlandsche drie
kleur van de huizen wapperen.
317.
TOEN HET MASKER AFGELEGD
WERD.
„Neen! Dat kan niet! Dat kan hij onmo
gelijk zijn! Help! Help schreeuwde ze met
heesche stem en keerde het gezicht naar
de muur, alsof ze zich met haar nagels
hierdoor een weg had kunnen banen.
„Maar wie bent u toch?", riepen nu ook
de anderen.
„Vraag het deze vrouw", antwoordde de
vreemde. „U kunt immers zien, dat ze me
kent." „De beul van Rijssel" riep Mylady
van schrik bijna gek geworden, terwijl ze
zich met haar tanden en nagels aan de
muur vastklampte om niet te vallen.
Allen weken terug. Slechts de man met
de roode mantel stond in 't midden der
kamer.
„Genade! Genade! stamelde ze en viel
op haar knieën. „Vergeef me, vergeef me!"
De onbekende wachtte tot het weer stil
was geworden. Daarna sprak hij met kou
de stem: „Ziet u wel, ze kent me. Ja ik
ben de beul van Rijssel. En nu wil ik u
mijn geschiedenis vertellen."
Alle oogen waren op den bleeken mond
gericht en in de groote spanning wachtte
een ieder op hetgeen volgen zou.
318. DE MEDEDEELING VAN DEN BEUL
„Deze vrouw was een non in het klooster
te Tempemar. Hier verleidde ze een jonge
geestelijke en haalde hem over met haar
te vluchten. Om geld voor de vlucht te
krijgen, stal de priester de heilige huis
raden van het klooster en verkocht deze.
Maar juist op 't oogenblik, dat ze zich uit
de voeten zouden maken, werden beiden
verrast en gevangen genomen. Nauwelijks
acht dagen later had ze ook den zoon van
den gevangenbewaarder reeds verleid en
was met hem gevlucht. De geestelijke werd
tot 10 jaar kerkerstraf en tot het brand
merk veroordeeld. Ik was, zooals deze
vrouw daar juist zeide, toentertijd de beul
van Rijssel en de schuldige was mijn eigen
broer.
Toen zwoer ik, dat de vrouw, die mijn
broer in zijn ongeluk had gestort, zijn
schande zou deelen. Ik ging haar wegen
na, vond haar, bond haar en drukte haar
het gloeiende ijzer, dat ik ook mijn broeder
had moeten inbranden, op den schouder.
NOORDSCHARWOUDE, 20 Augustus.
Schotsche muizen 2J)0, grooten 2.802.90, r
duken 3.303.50, eigenheimers 2.502.70,
bl. dito 1.802.20,0 drielingen 1.401.70, uien
2.703.50, drielingeen 2.80—5.60, gele nep
5.205.60, drielingen 4.60 zilvernep 14.10.
spercieboonen f 48.10. roode kool f 1—
1.60, witte kool f 0.901.20, gele kool f 1.30,
pootaardappelen A 28-35 f 5.305.50, B 28-35
f 5.30, C 35-55 f 4.80—4.90.
BROEK OP LANGENDIJK, 20 Aug.
Schotsche muizen 3.103.30, r. duken 3.40
eigenheimers 2.302.70. bl. dito 2.20 —2.60,
uien 33.70, drielingen 2.503.20. gele nep
5.30—6.20, andijvie 0.70—1, spercieboonen
48.20, snijboonen 4—4.40, roode kool 1—
1.50. Aanvoer: 18000 Kg. aardappelen, 8800
Kg. uien, 300 st. andijvie. 3200 Kg. sperice-
boonen, 150 Kg. snijboonen. 43000 Kg. roode
kool.
53000 kg. witte kool 0.80—1.20; 8000 kg.
gele kool 11.90; 200 kg. komkommers 1.50
1.80 540 stuks bloemkool 11.10; dito 2e
soort 4.10; 4600 kg. tomaten A 44.90; B
4.20; C 4; CC 4-, 1000 kg. druiven Alicante
24.9025.50; rankenthaler 29.1030.-
EIERVE1LING SCHAGEN, 19 Augustus.
Aangevoerd: 50.000 kipeieren: 5658 Kg.
3.45—3.60, 58—60 Kg. 3.50—3.75, 60-02 Kg.
3.603.90, 6265 Kg. 3.75*—4.15, eendeieren
f 2.702.80 per 100 stuks.
HELDERSCHE EIERVEILING, 19 Aug.
Kipeieren: 55—57 Kg. 33.70. 58—60 Kg.
3.50—4, 61—63 Kg. 3.60—4.20, 64—67 Kg.
44.50, kleine eieren f 2—2.60, eendeieren
2.40—2.70.
ZATERDAG 21 ANGUSTUS 1937.
VARA-uitzending. 10.0010.20 v.m. en
7.30—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Orgel, declamatie, „Fantasia" en gra
mofoonmuziek.
12.001.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Bas en piano.
2.30 Gramofoonmuziek.
3.00 Causerie en interview over de opgravin
gen te Gouda.
3.30 De Flierefluiters en solist.
4.30 Esperanto-uitzending.
4.50 „Melody Circle".
5.40 Literaire causerie.
6.00 Orgelspel.
6.30 De Ramblers.
7.05 „Filmland".
7 30 „Van gemeente tot kerk", causerie.
8.00 Herhaling SOS-berichten.
8.03 Berichten A.N.P. en VARA-Varia.
8.15 Pianoduetten.
8.35 Gramofoonmuziek.
9.-15 Radiotooneel.
9 30 VARA-Orkest.
10.00 Berichten A.N.P.
10.05 Gramofoonmuziek.
10.15 VARA-Orkest.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.1512.00 „Fantasia".
KRO-nitzending.
8.00—9.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.Oe Berichten.
12.15 KRO-Orkest. Om 1.00 Gramofoonmu
ziek en postduivenberichten.
2.00 Voor de rijpere jeugd.
2.30 Gramofoonmuziek.
3.00 Kinderuurtje.
4.00 Gramofoonmuziek.
4.30 KRO-Orkest.
5.15 Gramofoonmuziek.
5.30 De KRO-Melodisten.
6.00 Zang.
6.15 Gramofoonmuziek.
6 20 Journalistiek weekoverzicht.
6.45 Gramofoonmuziek.
7.00 Berichten.
7.15 „Geestesziekenverpleging in den moder
nen tijd," causerie.
7.35 Actueele aetherflitsen.
8.00 Berichten A.N.P., KRO-Mededeelingen.
8.15 Overpeinzing met muzikale illustratie
8.35 KRO-Melodisten en soilst.
9.00 Gramofoonmuziek.
9.15 Vervolg concert.
9.45 Gramofoonmuziek.
10.30 Berichten A.N.P.
10.40 Internationale sportrevue.
10.5512.00 Gramofoonmuziek.
FEUILLETON.
Dat was nu wel niet, wat hij zich van de reis had
voorgesteld, maar nu hij toch eenmaal hier was, moest hij maar
trachten te maken, wat er van te maken was. En, voegde hij nog
als troost toe aan het slot van zijn brief, wanneer het een beetje mee
loopt, verdien ik zooveel, dat ik ook nog het geleende geld kan
terugbetalen. Hij postte den brief en keek, of hij nog bij het consu
laat terecht kon, waar hij wilde vragen naar adrorsen, om te sollici-
teeren. Maar het was te laat; het bureau was v^or dien dag geslo
ten. Hij zat nog een uurtje op een bank in het park en keek afgunstig
naar de voorbijgangers; ieder van hen had een doel, een thuis,
waarheen hij zijn schreden richtte. Maar hij was hier alleen en zon
der hulp tusschen allemaal onverschilligen, in een vreemd en vijan
dig land.
Tegen etenstijd kwam hij terug in zijn hotel; met tegenzin at hij
een weinig van hetgeen werd opgediend. De waard sloop op zijn
teenen door het vertrek, en sprak fluisterend tegen hem, alsof zij
beiden in de rouw waren
Dadelijk na het eten ging Vincente naar zijn snikheete kamertje
en viel doodmoe op zijn bed. Hij hoorde in den avond nog vaag het
geschreeuw van mannenstemmen beneden in de kroeg, en viel toen
in een diepen slaap.
Den volgenden ochtend was hij al vroeg weer op de been, en ging
naar het consulaat, waar hij door denzelfden man werd ontvangen,
die 's ochtends al even slaperig en gemelijk bleek te zijn als later op
den dag.
Hij legde hem uit, dat hij van plan was een betrekking te zoeken,
dat hij advocaat was, en dat hij met een klein salaris genoegen zou
nemen. Dit verhaal scheen den man beter te bevallen dan dat. het
welk hij den vorigen dag had gehoord. Hij toonde nu eenige belang
stelling, haalde een lijvig adresboek voor den dag en ging zelfs zoo
ver, dat hij potlood en papier haalde en een lange lijst adressen voor
Vincente opschreef. Die bedankte hem vriendelijk en ging met nieu
wen moed de stad in. De gedachte aan de millioenen had hij opzij
gezet; het ging er nu maar om zich met eere te redden uit dit avon
tuur, en, als het kon, zooveel te verdienen, dat hij, behalve zijn te
rugreis, ook nog het geleende geld zou kunnen terugbetalen. Dien
zelfden dag begon hij te solliciteeren, maar zonder succes; overal
werd hem, met de noodige betuigingen van leedwezen verzekerd, dat
er op het oogenblik geen plaats open was. Men noteerde zijn naam
en adres; zoo gauw zich een gelegenheid voordeed, zou men hem
bericht zenden. Neen, hij behoefde niet terug te komen, ze zouden
hem heusch niet vergeten. Den heelen dag sjouwde hij, maar overal
kreeg hij hetzelfde antwoord.
De volgende dag was een Zaterdag, 's Morgens trok hij weer met
zijn adressenlijst de stad door, maar weer zonder eenig resultaat. Den
middag bracht hij in troostelooze verveling door op een bank in het
park. Een krant, die een ander had achtergelaten, bracht eenige
verstrooiing; hij las haar van a tot z„ zelfs de advertenties spelde
hij uit. Hij noteerde nog een paar adressen, die op zijn lijst niet voor
kwamen, en besloot, daar Maandag allereerst heen te gaan. Den vol
genden dag, Zondag, ging hij met een tram naar buiten. Hij wan
delde alleen door de verlaten heuvels, en kwam op een steilen weg,
die naar boven voerde. Een verroest hek stond half open; het gaf
toegang tot een geheel verwilderd park. Een kolossaal verlaten ge
bouw, dat eens een marmeren paleis moest zijn geweest, met breede
terrassen, stond troosteloos in de tuinen. Een zonderling gevoel van
beklemming overviel Vincente. Aarzelend, als kon hij elk oogenblik
iemand tegenkomen, die hem zou wegjagen, liep hij om het huis
heen. Daarachter stond een bemost marmeren koepeltje, waarin een
beeld stond, een gevleugelde Eros van verweerd albast. Hij trad
naderbij; in den voet van het koepeltje was, met nu half uitge-
wischte letters gebeiteld:
,,Inez CoelhoTimote. 17831804".
Op zijn teenen keerde hij terug door het hek. Eerst toen hij weer
op den weg stond, haalde hij ruimer adem. Wat hegft dat te be-
teekenen? vroeg hij zichzelf af. Waarom ben ik zoo aangedaan? Hij
kon op die vraag geen antwoord geven, maar het beeld bleef hem
den ganschen dag bij. De heele week bleef hij zoeken naar een
baantje, maar zonder eenig resultaat. Zijn kleeren gingen slordig
zitten, hij begon er slecht uit te zien. Op Maandag kwam er *s avonds
in zijn logement iemand van de vreemdelingenpolitie, die vroeg naar
zijn papieren. Die waren in orde. „Middel van bestaan?", vroeg de
man. „Geen," antwoordde Vincente somber. „Dan moet ik u arres
teeren." zei de rechercheur, en Vincente volgde hem naar het bureau
van politie.
VII.
Inez Coelho was opgewekt teruggekeerd van het bezoek aan de
bank. Zij liep naar de kamer van haar vader, die benieuwd opkeek
van zijn paperassen.
„Laat eens kijken Inez, je diamanten."
„Alsjeblieft", antwoordde zijn dochter en zij gaf haar vader haar
exemplaren van den brief en van de kaart.
„Wat beteekent dat?" vroeg hij verbaasd, toen hij er een vluchtigen
blik in had geworpen.
„Dat ik eerst een paar sleutels moet gaan zoeken, ergens in de
wildernis benoorden Diamantino."
„Je zult toch zoo dwaas niet zijn!"
„Dwaas? Vindt u drie millioen aan diamanten een peuleschilletje?"
„Och, geloof toch niets van dat verhaal. Natuurlijk alles fantasie."
Inez dacht even na.
„En toch geloof ik, dat ik het zal doen. Ik wil in elk geval aan
dien vreemden jongen toonen, dat ik best in staat ben om die sleutels
te gaan halen."
„Welke vreemde jongen?"
Inez vertelde haar ontmoeting met Vincente Ribeiro.
„Werkelijk een schat van een jongen", zei ze, „hij zag er niet
naar uit, dat hij zich de kaas van het brood zou laten eten. Wat hij
kan, kan ik ook."
„Maar ik vind het verantwoordelijk voor een meisje."
„Och kom, we leven niet meer in de middeleeuwen. Geen vlieg
zal mij kwaad doen. Bovendien zal ik zorgen voor een behoorlijk
geleide. (Wordt vervolgd.)
