fL W, TMiMi ¥11 PE 1PEN I Beste Jongens en Meisjes De onbrandbare zakdoek EEN AARDIG KNUTSELWERKJE Een proef om de warmteb^tveging der lucht waar te nemen Augurken uit het Spreewald August de domme, een aardige clown geïllustreerd vervolgverhaal j door. EDGAR RICEj BURROUGHS'; Maandag zullen jullie de olifanten van Sarrasani door de stad zien lopen, ook al ga je niet naar het beestenspul toe, dan zal je toch volgende week al die vreemde die ren door de stad zien gaan, net of Den Helder een wilde beestenstad is geworden. Je zal de leeuwen horen brullen en de tijgers, je zal paarden en paardjes rond zien huppelen, enfin, je zal je kunnen verbeel den, dat je in Artis bent. En dan al die buitenlanders met hun vreemde costuums. Je zal die tentenstad op zien bouwen en al het druk gedoe van de Circuswereld van nabij zien. Sarissani is wel goed voor z'n beesten, maar als je nu zoo'n olifant of leeuw te spreken kan krijgen, moet je hem toch eens vragen, waar hij het prettiger vindt, in de bossen van Afrika of in de circustent. Ik weet z'n antwoord wel... Het boek is deze week gewonnen door: COENTJE COSTER, Wachtstraat 26. Winneten. Ja, Winnetou, het wordt koud, zo koud, dat je je winterjas uit de kamferballetjes gaat halen en in het kolen hok de spinnen dood gaat slaan om veilig kolen te kunnen scheppen en je haar een week langer laat groeien dan in de zomer en een dikke deken meer op je bed legt en nog veel meer. Fijn, dat je nu in de hoogste klas zit. Ali de Brujjn. Wat fijn, dat je een groot deel van je vacantie in Amsterdam hebt doorgebracht, Ali, de stad met bijna een millioen mensen, die soms als op een mierenhoop door elkaar krioelen, maar waar je toch ook mooie stille plekjes hebt. En dan 's avonds, wat een feest van licht is er dan in de Hoofdstad, het straalt van alle gebouwen op het Damrak, waar klingelende trams en toeterende auto's voortglijden. Amsterdam bij avond is veel mooier dan Amsterdam overdag. Vind je ook niet? Cor de Jong. Je bent natuurlijk in de speeltuin geweest in het Oranjewoud, Cor en in de dwaaltuin. Ik ken ze beide niet, maar heb er veel over gehoord, 't Moet er erg mooi zijn en jij zult er dus genoten heb ben. Annie Heystek. Heb jij met je vacantie In Haarlem genoten, Annie? Ik ben er deze zomer verscheidene malen doorgereden op weg naar Bloemendaal. Wat is het daar mooi, hè. Trouwens, ook de buitenwijken van Haarlem zijn prachtig en de parken niet te vergeten. En ben je wel eens in de Buffetaria bij het Station binnengewipt? Wat een heerlijkheden voor een paar centen kan je daar kopen. Hans Boogaard, Ik heb zo het idee, Hans, dat 'je niet alleen in stilte gehoopt hebt, dat je een boek zou winnen, maar dat je het boek wel hardop gewenst hebt. Nu ik hoop, dat die stille en die luide wens deze winter in vervulling zullen gaan. Annie Moor. Ja, wij hebben door de kou de brand weer in de kachel gestoken, Annie, en dat is wel nodig, want die twee ondeugende jongens van me, kwamen Don derdagmiddag drijfnat thuis. z,e waren on der een bladerdak gaan zitten, dat ze hun ,,hut noemen, maar dat natuurlijk net zo hard doorregent als een mandje. En dan is zo'n kachel goed om de boel te drogen. Een leuk versje heb je me gezonden, ik druk het hieronder af. DE VOGELVERSCHRIKKER. Boven in de kerselaar, Staat een pop van zessen klaar, Om zijn lijf een lange jas, Om zijn hals een rode das. Wijd zijn armen uitgestrekt, Staat hij daar zijn hoofd gedekt, Met een hoge vilten hoed, Weet je, wat de man er doet? Al de dieven uit de heg, Mus en spreeuwen jaagt hij weg, Als een boeman staat hij daar Boven in de kerselaar. Maar de spreeuwen, hoe gemeen! Giglen spottend om hem heen, En wat doet het stout geboefd? 't Nestelt in de hoge hoed! G. W. Lovendaal. Uit: Klimop. Ingez, door: Annie Moor. Rozeknop, Een leuke schuilnaam vind ik dat, Rozeknop. Wat zal jij het die tien dagen fijn gehad hebben in Doorn, toen je kampeerde. Eigenlijk is dat de fijnste va cantie, kampeeren, tenminste als het mooi weer is en dat heb jij gehad. Wat een pracht omgeving, hè, Doorn. Driebergen, Zeist, Soest en Amersfoort. Je kan alle kanten uit en het is overal even mooi. Loeki en Leon v. d. Wal, Den Haag. Jullie worden hele ruiters, daar in Den Haag. Loeki, nu al op een echt manege- paard gereden. Ik zou er niet graag op zit ten, want ik herinner me nog goed, dat ik eens als jongen op een paard zat en dat een ander het dier toen een klap gaf, zodat ik van de eene kant naar de andere zat te wip pen en niet wist hoe ik me vast moest hou den. Dat zal jullie niet gebeuren. Dag, jon gens. Piet Klik. 't Was Zaterdag echt fijn weer voor een spannend boek of interes sante raadsels, Piet. Het regende en storm de, het leek December en toch is het pas najaar. Heb je de prachtige luchten al ge zien, waar we iedere dag van kunnen ge nieten? Je moet eens een keer niet naar de punten van je schoenen kijken, maar naar boven, als je uit school komt. Nelie Grollé. Ja, nu weet ik nog wel, zo'n beetje wie jij bent, Nelie, want we heb ben jou toen in Bergen uit laten stappen, met je koffertje, toen met de Artis-excur- sie. Goed, vertel me later maar eens wat van je twee broertjes. Welke ondeugende streken ze uithalen en hoe lief je voor ze bent. Of hebben jullie wel eens ruzie, net als de kippen? Nu kan ik stoppen, maar ik moet toch nog even wat vertellen. Jullie weten, dat ik vorige week schreef over die poesta-plui- men, dat m'n oudste jochie zo'n pluim ont stolen was en Zaterdagavond stond er een vriendelijke dame voor m'n deur en die bracht me een prachtige bos poesta gras, of liever, twee bossen, waarvan er een af komstig was van de jamboree en een van... 't Zand (N.H.), waar een bloemkweeker het in een kas kweekt. Leuk, hè? Nu, jongens en meisjes, tot volgende week. KINDERVRIEND. Oplossingen raadsels vorige week: I. Redder. II. Mevrouw Jansen had zeven kinderen. Goede oplossingen ontvangen van: Nelie G.; Tieny C.; Jan W., Bertha en H. Henny van O.; Nettie H.; Jan J.; Reier J.; Marie W.; Loei v. d. W.; Theo B.; Johan v. d. P.; Edie v. d. P.; Fritsje C.; Neetje C.; Coentje C., Henk v. d. P.; Grietje v. d. W.; Cor de J.; Ali de B.; Winnetou; Gretha v. T.; Piet K.; Henk D.; Marietje W.; Dikkie D.; Co V.; Jeanne G.; Corrie v. B.; Mary J.; Rozeknop; Hans B. NIEUWE RAADSELS. I. Mijn eerste deel is een jongensnaam. Mijn tweede deel wordt op een boterham ge geten en mijn geheel is een broertje van Harlekijn. II. Ik heb geen hand en ik moet toch wijzen. Ik heb geen mond maar mag nooit zwijgen. Ik heb geen voeten en moet toch gaan. En ik mag nooit blijven staan. Tot grote verwondering van de toeschou wers is de volgende truc uit te voeren: Je houdt een zakdoek, die je aan de vlees vork prikt, boven een kaarsvlam. In tijd van een ogenblik staat de zakdoek in brand. Na enkele tellen dooft het vuur echter uit en zo onwaarschijnlijk als het ook moge klinken, de zakdoek is nog volkomen gaaf. Natuurlijk moet men de zakdoek, waarmede dit kunstje wordt getoverd, van te voren worden geprepareerd. Dat ge beurt als volgt: Je legt de zakdoek in een teiltje met water, tot deze goed door en door nat is. Dan wring je de doek weer stevig uit en legt hem hierna in de spiritus. Nu kan je gerust op de bovenomschreven wijze de zakdoek aansteken, want hij zal niet verbranden. Twee boekensteunen. Een paar boekensteunen is altijd een welkom geschenk, aan wie je die ook geeft en daarbij nog een aardig werk je om zelf te maken. De te kening geeft heel duidelijk te zien, hoe deze steunen ge maakt worden. Eerst ver groot je de tekening van de boerenzoon tot een hoogte van 13 c.M., waarna deze fi guur twee maal wordt uit gezaagd. Verder heb je vier plankjes nodig, twee om te gen de boeken aan te zetten en twee waar de boerenzoon opstaat. Deze wordt een voudig met een paar kleine spijkertjes op het liggende plankje vastgezet door de voeten en tegen het staande plankje door de handen. Dat moet echter heel netjes ge beuren, en misschien zijn daarom kleine schroefjes nog wel zo goed. Is alles klaar, dan kun je de boeken steunen in iedere gewenste kleur netjes verven en het cadeau is klaar. Want zelfs als je ^de steunen voor je zelf maakt is het een cadeau niet waar, alleen geef j% het dan jezelf ten geschenke. Wanneer men Berlijn per trein verlaat in de ricliling van Görlitz, dan krijgt de wereld, zodra men voorhij Lübben is, plot seling een ander uiterlijk. Af en toe ziet men weliswaar een korenveld, een aardap pelveld of een sappige, groene weide, maar spoedig, bemerkt men toch, dat hier de bo dem ook op andere wijze dan elders wordt bewerkt. Rechts en links van de spoorlijn strekken zich lange, zonderlinge hoge per ken uit. Zij zijn van elkander gescheiden door zeer smalle paden, waarop men de ene voet voorzichtig voor de andere moet plaatsen. Terwijl men er nog over na denkt, welk kostbaar product hier met zo veel zorg zou worden gekweekt, loopt do trein het station van Lühbenau binnen. Sneller, dan men het kon hebben vermoed, krijgt men antwoord op de vraag, welke men zichzelf zoeven heeft gesteld. Meisjes met emmers lopen langs de trein en halen, zodra zij kopers menen te hebben ontdekt, een groen-geel glanzend iets te voorschijn en spoedig ziet men de helft van alle rei zigers gezellig kauwen. Hier in Lühbenau wordt een der eigen aardigste stationsgebruiken hoog in ere ge houden. Hier worden zodra een trein stopt, om het even op welk uur van de dag, augurken verorberd, zure augurken. In de loodsen en op de bedrijven van de boeren van Lühbenau staan hoge stapels van augurkenvaten. Wie een bezoek aan het Spreewald brengt, schenkt hieraan ge woonlijk niet de nodige aandacht. Hier zoekt men zo snel mogelijk een boot, om door de bosrijke streek te trekken. De perken der augurken beginnen vlak achter de huizen. Zij zijn zo uitgestrekt, dat het ganse landschap vrijwel een enkel groot augurkembed is. Wanneer men hier wandelt, ziet men ook, beter dan in de trein, hoe hoog de bedden zijn. Zo kan het water uit de vochtige en vrij zware bodem wegvloeien. Dit is klaarblijkelijk beter, dan wanneer men de augurken, zoals het in de omliggende dorpen nog vaak ge schiedt, op de velden kweekt, liet winnen van augurken vergt veel zorg maar het is ook de moeite waard. Het is een kunst goede augurken te kwe ken. Er bestaan sedert enkele tijd zelfs be paalde voorschriften voor baar lengte, wel ke 25 centimeter niet mag overschrijden, daar zij anders voor het inmaken niet meer mogen worden gebruikt. De I.übbc- nauers hebben het in de kunst van het kweken van augurken ver gebracht. Dit merkt men reeds aan de zorg, welke zij aan hun perken besteden, nog vooraleer in Mei met het planten wordt begonnen. Dan ziet men alom knielende mannen en vrou wen-, die in moeizame arbeid het kostbare zaadgoed aan de goed voorbereide aarde toevertrouwen. De Herfst brengt het loon voor die arbeid. Hij brengt de rijke oogst, welke dan op de markt te Lübbenau wordt gebracht. Wil je de warmtebeweging of trilling van de lucht waarnemen, neem dan een stuk dun carton en teken hierop een steeds verder lopende cirkel, zoals je dit op het plaatje kunt zien. Kijk de figuur nu eens goed aan, dan zul je bemerken, dat de te kening is geknipt tot een soort van slinger, die in het rond draaiend steeds groter wordt. Dus je knipt dan precies op het in het rond lopende lijntje. Nu neem je een plankje, waarop je een ijzeren pin zet, natuurlijk precies in het midden. Plaats nu het A-einde aan de bovenkant van de pin en zet het hele gevalletje op een warme kachel. Al spoedig zul je bemerken, dat het spiraalvormige cartonnetje door de warmtebewegingen, welke uit de kachel stralen, als het ware gaat wandelen. Een interessante proef, die iedereen kan probe ren. August de Domme, die, in het circus de mensen tussen de \erschillende nummers door, altijd bezig houdt, heeft verschillende gezichten. Met zijn stemming verandert zijn gezicht. Daarom geven wij hier een spelletje, waarmede je veel plezier kunt hebben, want nu kun je August net zoveel andere gezichten laten trekken als hij zelf en jij zelf wilt. Je hebt niets anders te doen, dan de bei de zijstroken, waarop de verschillende ge zichten afgebeeld staan, precies langs de rand uit te knippen De clown zelf moet vooral de witte strook langs het lichaam behouden en ook van boven tot zijn naam toe, moet het witte papier blijven. Je ziet onder zijn naam een stippellijn, die door geknipt moet worden en bij zijn kraag, er vlak boven, ook een stippellijn, die ook doorgeknipt moet worden, zodat je twee gleuven hebt gekregen, waardoor je nu eerst de ene strook met koppen, daarna de andere strook voorz'chtig trekt. Op deze manier wisselt hij dus steeds van gezicht. No. 9. Lord Greystoke trok zijn vrouw onder de aap weg. Na een haastig onderzoek bleek hem, dat zij geen letsel had hekomen. De aap was ge storven op het moment, dat hij naar zijn vrouw toeliep. Voorzichtig tilde hij zijn bewustelooze vrouw op en droeg haar naar de kleine hut. Twee volle uren duurde het, voordat zij weer bij kennis was. Haar eerste woorden vervulden Lord Greystoke met een vage angst, want enige oogenblikken, nadat zij haar bewust zijn weer had teruggekregen, keek zij verwonderd de kleine hut rond en zei dan, met een zucht van vol doening: „O, John, wat is het heer lijk om weer echt thuis te zijn. Ik had toch zo'n vreselijke droom," „Kom, kom, Alice," zei hij, ter wijl hij haar over het voorhoofd streek, „probeer maar te slapen en wees kalm," Die nacht, terwijl een luipaard aan de deur stond te krab ben, en het gebrul der leeuwen even eens in de nabijheid klonk, werd er een kleine jongen geboren in de hut, vlak aan de rand van het oerwoud. Alice Greystoke herstelde nooit meer van de schok. Nooit ging zij alleen buiten de hut. Maar zij was blij en gelukkig met het bezit van haar kleine zoon en de toegewijde zorgen van haar man. Het jaar, dat nu volgde was heel gelukkig. Greystoke had reeds alle hoop op redding op gegeven. Met onverflauwde ijver had hij gewerkt aan de verfraaiing van zijn huis. Het jonge leven, dat hen opvrolijkte, wist niets van de vrese lijke gebeurtenissen, die vóór hem lagen in het diepst van de Afri- kaansche jungle. (Nieuwe spelling.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1937 | | pagina 15