Wil GEVEN ©I 1D@IC@P
N?
Verlost van hevig
SPIT IN DEN RUG
KLOOSTERBALSEM
JARENLANG
HERMAN NYPELS'
DAMESMANTELS
Zaterdag 9 October 1937
Derde Blad
„Het verloren Paradijs"
DANK ZIJ KLOOSTERBALSEM
„Ziezoo, dat is achter den rug.
van mijn SPIT ben ik fijn afl
AKKER'S «noiHit T«« w««i
Roman van houthakkers
Ann Sother.1 in beide
hoofdfilms
Belangrijke vergadering
van „Huisduiner
Belang"
1
COMVRACTBRIDCE
T,B.Q~bestrijding
z.
De loon- en arbeidsvoorwaarden
in de zeevaart
Komt U eens passen, wij tonen U prijzen van
10.50 14.- 17.50 21.- 25.75 28- en 32 gld.
naar maat gemaakt 29-
Aparte keuze
35- 42 gld.
Modern pasvorm
Kledingmagazijnen
DEN HELDER
iSle w-eeJk. iti 7>eJi&n en fxmiaAiejèn
dxLl^icdeAJnUig,
Het aanschouwen van het wonder „Shangri-La" (Rialto).
ftUdtoJAeateA,:
De levensdroom van Frank Capra.
Als over 100 jaar de geschiedenis der
film geschreven zal worden, is het zonder
twijfel, dat dit gedaan wordt aan de hand
van mijlpalen in deze industrie: mjjlpalen
als „Die Nibelungen" en „Metropolis"
uit de eerste periode en mjjlpalen als
„Thunder over Mexico", „Muiterij op de
Bounty" en„Lost Horizon" uit den
lateren tijd.
Inderdaad is deze „Lost Horizon" een mijl
paal en zelfs een belangrijke; men staat hier
telkens weer verstomd bij het aanschouwen
van een mise en scène, van een lokale kleur
en een vaardigheid inzake beeldmontage, en
dat zelfs dermate, dat de meest verstokte
anti-kinobezoeker hier zal moeten toegeven,
dat de industrie van zwart-en-wit met deze
film een schepping volbracht, wier gelijken
aan de vingers van één hand te tellen zijn.
Het is een film van Frank Capra, dit „Ver
loren Paradijs" en dat zal den ingewijde reeds
voldoende zeggen. Capra, de man van „It
happened one Night", van „Broadway Bill"
en van „O.K. Mr. Deeds", die reeds ontelbare
malen bewees over een visie te beschikken,
die méters boven die van andere gildebroeders
uitsteekt en die inderdaad genoemd kan
worden: een regisseur, die het leven zélf met
zijn camera's volgt, opneemt en...,.4 als het
ware liefkoost.
Capra, dat beteekent prachtige zelfironie,
dat beteekent het aanvoelen en vertolken van
de meest subtiele gevoelens, die zich in dat
vreemde menschelijke wezen kunnen open
baren, dat beteekent een maximum van span
ning in een altijd menschelijk gegeven, zonder
dat ooit gebruik wordt gemaakt van pathos,
sentiment en gekruide sensatie. Capra
tenslotte: de man die er naar streeft de ideale
regisseur te worden.
Capra is een droomer. Hij heeft reeds jaar
en dag zijn ideaal, evenals iedere regisseur
dat heeft. Chaplin wilde zoo graag Napoleon
spelen, Korda wil trachten het leven van
Boeddha te verfilmen en zoo bezitten zij allen
hun eigen droom. De droom van Capra was...
„Verloren Paradijs" en sedert gisteravond
draait in het Rialto-Theater deze droom, niet
alleen van een groot kunstenaar, maar tevens
van een ongelooflijk geroutineerd vakman.
„Verloren Paradijs" werd vervaardigd naar
aanleiding van den roman van denzelfden
naam van James Hamilton en behandelt een
zeer fantastisch gegeven. Er is opstand uit
gebroken in Baskul en de leden der Engel-
sche kolonie moeten hals over kop vluchten.
De vlucht van enkelen heeft plaats in een
vliegtuig, dat hen echter niet brengt naar de
afgesproken plaats, doch in een onbekend ge
deelte van het mysterieuze Tibet.
Het is alles vreemd, grootsch. Het is stout
moedig van gedachte en zeldzaam van uit
beelding. Inderdaad iets, waar ook de heden-
daagsche verwende bioscoopbezoeker stil van
wordt.
Het is ons niet mogelijk, in dit korte bestek
zelfs een eenigszins beknopte weergave te
brengen van het eigenlijke verhaal. Volstaan
wij er mee, dat het hier betreft het zoeken
van den steen der wijzen: het zoeken naar
Utopia, het Verloren Paradijs.
Wat de vertolkers betreft, Ronald Colman
is als eerste kracht hier op volle sterkte,
terwijl naast hem optreden Jane Wyatt, John
Howard en Margo. Margo, dezelfde die wij
eenige jaren geleden zulk een opmerkelijk spel
zagen leveren in „Crime without passion".
Het is een film, waarover nog lang ge
sproken zal worden: wellicht, dat men het
verhaal zal vergeten, maar wat men zeker
niet zal vergeten, dat is een weergave van
de ontzaglijke Tibetaansche natuur, het
eeuwige sneeuw en ijs, in één woord: al het
barre van het „dak van den hemel".
Een film, waarvan men niet anders kan
zeggen, dan dat hier de filmkunst een mijl
paal bereikte.
Haast tegelijk met den herfst is ook
weer de eerste zitting van het Kanton
gerecht na de vacantie gekomen en het
bleekdat de animo nog steeds groot
is voor dit derde-Dinsdag-in-de-maand-
sche festijn. Animo, zoowel van de
zijde van het publiek als van hen. die
al dan niet schroomvallig het kateder-
tje van onzen Kantonrechter genaken
om aldaar den mantel uitgeveegd te
worden ten overstaan der hongerig-
naar-incidenten-hunkerende Schellin-
kie-bezoekers.
Er woei een frissche wind door deze
eerste zitting, een week of twee ge
leden gehouden. Het begon al met de
komst van den Edelachtbaren heer
Rechter himself, die, in strijd met
eeuwenoude traditie, de op het portaal
reüneerende veldwachters, rechercheurs
agenten-in-burger, inclusief pers, met
een dictatoriaal gebaar de broeiwarme
wachtkamer injoeg, alwaar we, ge
speend van zuurstof en rijkelijk voor
zien van niet nader te definieeren
„menschenluggies", een half uur op het
moment, dat deurwaarder Biersteker
de poorten opende, moesten anticham
breeren. Naar wij vernemen zullen de
volgende maal gasmaskers vanuit de
Griffie disponibel gesteld worden.
Een en ander ook in verband met
onze toekomstige training voor de
luchtbescherming, waarbij heel wat van
onze longen-weerstand gevraagd zal
Op genoemde zitting kwam ook iets
ter sprake in verband met de emmer
tjes-kwestie"hetwelk weer eens de
aandacht vestigde op een euvel, dat
bijna haar weerga in den lande niet
vindt.
Is hier geen grootsche taak wegge
legd voor strijders-der-menschheid,
voor opposanten en leiding-gevende
autoriteiten? Is het niet ten hemel
schreiend, dat wij tweemaal in de week
onzen weg kantoorwaarts maken via
ontelbare buitenwegen, om niet om-
geurd en be-aroomd te worden d(% de
substantie, welke in de klassieke Hel-
dersche emmer zitIs het niet in-
droevig, dat zooiets in een plaats kan
voorkomen, die zich HELDER
noemt? Het is een zwéér aan het overi
gens gave aangelaat van deze stad en
de hoogste tijd, dat kampioenen als
Schoeffelenberger, Uithol, Veritassen,
Opmerkers en anderen de koppen bij
elkaar steken, teneinde te zorgen, dat
genoemde zweer wordt doorgestoken.
Of wordt ook hier deze toestand be
stendigd, opdat we bij den komenden
gas-oorlog als wakkere burger-lucht
vaartbeschermers op alles voorbereid
zijn en zonder een enkel gevaar, gas
maskerloos zelfs de meest doodelijke
gassen zonder molest kunnen door
staan?
Wij weten het niet, doch dat deel
van mannelijk Den Helder, dat twee
maal wekelijks in de vroegte naar
kantoor en werkplaats tijgt, richt hier
bij een warme bede tot het college van
stadsbestuurders, hieraan een einde te
maken.
Zou dit college een schooner present
voor den Vaderdag 1938 kunnen be
denken
was de verzuchting, die ik slaakte,
toen ik na het gebuik van 2 potjes
Kloosterbalsem finaal van mijn spit
af was. Niet staan, niet zitten, niet
liggen te kunnen en toch vooruit te
moeten om de boterham te verdienen.
Door de vreeselijke spit, die in mijn
stuit begon en door mijn geheele rug
trok, was ik hulpeloos als een klein
kind. Vanaf het oogenblik, dat ik den
geneeskrachtigen Kloosterbalsem aan
wendde, begon mijn genezing. En nu
heb ik in geen 8 maanden meer een
aanval gehad." j_ Zw. te A.
„Geen goud zoo goed"
Onovertroffen Mj brand- en snijw o nd en
Ook ongeëvenaard als wrijfmiddel bij
RJheumatiek, spit en pijnlijke spieren
Schroefdoos Si ct Potten: 62% ct. en j 1.04
Ronald Colman en Jane Wyatt in „Verloren
Paradijs" (Rialto).
Xuu>tL-7AzaleA:
e
„Oké Don Juan", van Curwood
verfilmd. Dolle klucht met Theo
Llngen en Heinz Rühmann.
Toen we gisterenavond naar de „Tivoli" to
gen was dat voornamelijk om de Duitsche
klucht van de produetie-1937 te zien: „Zoölo-
gica". Weinig konden we vermoeden, dat we
echter een tweede film zouden zien, die dit
lachsucces overtrof. Want dat deed „Oké Don
Juan", die weliswaar uit geheel ander hout
gesneden was, maar film-technisch op een
beduidend hooger plan stond. „Oké Don Juan"
is n.1. de verfilming van één der bekendste
boeken van den populairen Amerikaanschen
auteur Curwood, den schepper van Tarzan.
Dit werk verhaalt ons van den concurrentie
strijd en -nijd van twee grootmachten in het
houthakkerswezen daar ginds in het verre
Arizona. Behalve fraaie opnamen van de tech
niek van deze indrukwekkende industrie, staat
de film op peil door de wijze, waarop met
die geweldige oerwouden als achtergrond een
roman is beschreven, die'èn wat de dialoog
èn wat het gegeven betreft, voortdurend den
toeschouwer in gespannen aandacht houdt.
Knappe staaltjes van kracht en moed on
ontbeerlijk in dat vak wisselen af met
grappige ontmoetingen tusschen den jongen
firmant van de Russetts, een der grootmach
ten, en de „boss", een jonge, doch energieke
vrouw van de concurrent-buur. Met eiken
meter, die de film vordert stijgt de spanning
en voor een waardig slot zorgt de gewel
dige explosie, waarmede een hout-barricade
in de rivier opgeblazen wordt en den weg
vrij maakt voor den geweldigen hout-voorraad
van de Barton's. En tevens voor een onge
stoord geluk van den „Don Juan" en de
„boss" der Barton's. Een film, die niet na zal
laten een diepen indruk op de toeschouwers
te maken.
In welk een frappante tegenstelling is
„Zoölogica" met betrekking tot deze film.
Deze is geheel in dienst gesteld van de lach.
En die weet het drietal Heinz Rühmann
Theo Lingen Hans Moser wel te verwek
ken. Vooral Theo Lingen heeft in deze film
een dankbare gelegenheid aangegrepen om zijn
alzijdigheid in het komische genre te bewij
zen. Somwijlen davert de lach door Tivoli's
zaal.
Een Interessant programma, dat waard is
gezien te worden.
WMe fëioAccböjoj
Zoowel in de eerste als in het tweede Ame-
rikaansche filmwerk, dat deze week in de
Witte draait, vervult Ann Sothern een hoofd
rol, iets wat wel tot de bijzonderheden ge
rekend mag worden. En gezien het feit, dat
Ann Sothern op filmgebied niet de eerste de
beste is, volgt hieruit prompt, dat het pro
gramma van de Witte voor deze week lang
niet onaardig is.
In „De Klaplooper", de film, die voor de
pauze draait, is het scenario niet zoo bijzon
der vlot, er wordt wel een ietsje te veel ge
zongen, maar toch telt deze film vele geestige
momenten en vooral de shows, die vertoond
worden, zijn heel aardig in elkaar gezet.
Gene Raymond als tegenspeler van Ann
Sothers geeft een interessant spel te zien. Hij
is geestig en ondanks het feit, dat zijn rol
zich nu niet direct leent voor een overweldi
gend spel, weet hij er toch iets van te ma
ken. Zoodat over het geheel genomen, het
toch een film is, waarbij men zich kan amu
seeren.
De tweede film „Paniek in den aether",
geeft een veel vlotter spel. Dit moet wel bij
een sensationeel gegeven, omdat anders de
spanning er te gauw uit zou zijn. En span
ning zit er in. Het verhaal houdt in, de sto
ringen die verwekt worden bij radio-uitzen
dingen met het doel om chantage te plegen
bij de groote omroepmaatschappijen. Voor
waar een alleszins nieuw gegeven. Een aan
tal bekende sterren vervullen naast Ann
Sothern een rol, zoodat deze film werkelijk
een uitstekend product is geworden. Vooral de
jacht, die gemaakt wordt op deze radioban
dieten, is op een spannende wijze verfilmd en
geeft een kijkje achter de schermen van de
radio-omroep, waar men van de meest mo
derne installaties is voorzien om eventueele
storingen op te sporen.
Al met al een uitstekend gespeelde, span
nende en interessante film.
30 October Feestavond. Plannen
voor een 100 procent Sint Nicolaas-
feest. Over enkele weken opening
der Fröbelschool.
Gisteravond heeft te Huisduinen in de zaal
van den heer Kreuger een vergadering
plaatsgevonden van de vereeniging „Huisdui
ner Belang" en welke vergadering uit den
aard der zaak stond in het teeken van de
stopgezette autobus-verbinding met Den
Helder.
Het was de voorzitter van H.B., die de
bijeenkomst opende en daarbij wees op den
onhoudbaren toestand, welke thans is ge
schapen. Voorts zeide de heer De Jong, dat
het bestuur reeds geruimen tijd voor de stop
zetting van den dienst op de hoogte was der
plannen, en in verband hiermede tal van po
gingen in het werk heeft gesteld alsnog
hierin verandering te brengen. Helaas...
tevergeefs.
De heer De Jong zegt overtuigd te zijn dat
de thans geschapen toestand niet lang zal
duren. Het college van B. en W. ziet zelfs
het allesbehalve denkbeeldige gevaar in dat
het loopen op den Huisduinerweg biedt, ter
wijl voor een verbetering van genoemden weg
niet minder dan 150.000.vereischt is.
Wordt voorts nog medegedeeld, dat de
voorzitter heden een onderhoud zal hebben
met genoemd college.
Vervolgens komt de populaire Jaap Plas,
de chauffeur, aan het woord, die zijn licht
laat schijnen over de z.i. meest gewenschte
diensten. In verband hiermede merkt de heer
De Jong op, dat de vroege bus, die om 7.20
uur van Huisduinen vertrekt, zou kunnen
vervallen. Er zou dan ,om het halve of heele
uur een dienst onderhouden kunnen worden.
De voorz. deelt nog mede, dat het plan be
staat dat de eerste bus feestelijk zal worden
ontvangen, iets wat de kennelijke instem
ming verwierf van alle aanwezigen.
30 October feestavond.
Voorts werd het besluit genomen Zaterdag
30 October a.s. een feestvergadering te hou
den met medewerking van de Tooneelclub.
Diverse verrassingen zullen voorts het pro
gram sieren, doch deze worden voorloopig
nog geheim gehouden.
Het St. Nicolaasfeest.
Hierna kwam ter sprake het aanstaand
Sint Nicolaasfeest, dat, in tegenstelling met
voorgaande jaren, nu eens een feest zal wor
den voor en door alle kinderen. Er zal een
tooneelstuk opgevoerd worden, waarin als
ouder en optreden: een vader, een moeder en
de bejaarde bisschop, doch waaraan voorts
alleen kinderen zullen deelnemen. De leiding
hiervan neemt de heer Sinjewel. Het stuk is
te Medemblik reeds door den heer Sinjewel
met Succes opgevoerd, zoodat de vergade
ring met dit besluit volkomen accoord gaat.
Voor dit alles is... geld noodig. In dit ver
band verheugt het voorz. dat een oud-Huis-
duiner reeds voor dit doel 10.schonk, ter
wijl ook van de hier gestaan hebbende ker
misgasten met Pinksteren een zelfde som
mocht worden ontvangen. Een lijst zal voorts
bij alle ingezetenen circuleeren.
De autotocht, welke door de Huisduiner
weezen werd gemaakt, was blijkbaar zeer in
den smaak gevallen. Als dankbetuiging is
een in dichtvorm gesteld schrijven ontvan
gen, hetwelk onder applaus wordt voorgelezen.
De plannen voor een op te richten gym-
nastiekvereeniging moeten voorloopig stop
gezet worden in verband met de kosten. Ge
noemde plannen w.orden echter weliswaar
uit-, doch niet afgesteld.
Oprichting Fröbelschool.
Wat de op te richten Fröbelschool betreft,
na uitvoerige discussie werd besloten op be
scheiden voet te beginnen. Eventueele tekor
ten van het bedrag van 400.zal men po
gen te dekken door een verloting of fancy-
fa;.r. De school zal waarschijnlijk over 2 of 3
weken geopend worden.
De rondvraag leverde geen punten meer
op, zoodat de heer De Jong reeds te 10 uur
s
i
L_i
TEGENSPELEN.
In aansluiting op het voorgaande artikel
nog een mooi voorbeeld, eveneens uit de
Bridge-World, van het schijnbaar opofferen
van een slag, waardoor een kleur geblok
keerd wordt en een contract niet kan worden
gemaakt.
S. a.7.3.
H. 9.6.
R. a.v.10.9.3.2.
K. 7.3.
S. v.b.10.9.2.
H. 5.3.2.
R. h.4.
K. b.10.6.
S. h.4.
H. h.b.10.7.4.
R. b.8.4.
K. h.9.4.
De heer P. Faber ontving van de Stichting
„Steunfonds van de Vereeniging tot bevorde
ring der belangen van tuberculose-patiënten
in Nederland", voor een zending oude metalen
(rijwielbelastingmerken) het volgende schrij
ven:
Weer heeft de bevolking van Den Helder
getoond, mede te leven met hen, wiens levens
worden bedreigd. Het is dan ook daarom, dat
wij het comité en allen, die tot dit resultaat
hebben bijgedragen, onze hartelijke dank be
tuigen.
N.
W. O.
S. 8.6.5,
H. a.v.8.
R. 7.5.
K. a.v.8.5.2.
Op dit spel werd door N. geopend met 1 R.,
O. bood 1 H. en Z. antwoordde met 2 K.,
waarna W. paste en N. de R. herbood, ge
volgd door passen van O. en 2 S.A. van Z.,
waarna N. het manchbod deed van 3 S.A.,
hetgeen wel wat optimistisch is, maar toch
een goede kans kan maken, als Z. een hon-
neur van R. heeft.
Ofschoon zijn partner H. had geboden, be
sloot W., uit te komen met S. v., een voor Z.
niet zoo voordeelige uitkomst. Van de blinde
werd een kleine gespeeld O. nam de slag
over met S. heer, teneinde de kleur niet te
blokkeeren. Sij vervolgde met S. 4, die door
den speler weer niet werd genomen, maar de
derde S. moest hij wel met het aas nemen,
waardoor een rentree van den blinde verloren
ging en de speler dus alleen op R. is aange
wezen deze te kunnen afspelen. Op de derde
S. werd door O. een kleine H. afgegooid.
Vanuit den blinde werd vervolgd met kleine
K., die met K. v. werd gesneden en gemaakt.
Daarna een kleine R., uit de hand, maar W.
was een goed speler en legde onmiddellijk de
heer in, waardoor het voor Z. niet meer moge
lijk is de R.-kleur van den blinde te benutten
en hij hierbij ten hoogste 2 slagen kan maken.
Speelt W. de heer niet bij, dan kan met R. 9
worden gesneden en l.omen er 5 R.-slagen vrij,
hetgeen naturlijk ook het geval is, als R.h. de
slag laat houden, maar dan zou W. de restee-
rende S. afspelen en is het contract ook down.
Vanuit den blinds werd weer een K. gespeeld
en O. hield zijn heer nog vast, waardoor Z.
gedwongen werd met K. aas te nemen, doch
hij vervolgde met K. en de slag werd door de
K. heer van O., die niet anders kan doen dan
H. naspelen, waardoor Z. de beide laatste K.
kon afspelen en aan zijn contract met overslag
voldeed.
West verkeet zijn pariner, dat deze de K.
heer niet de 2de i 'aal had ingespeeld, waardoou
de K.boer van W. een rentrant geworden zou
zijn, maar Z. merkte zeer terecht op, dat hij
deze dan ook de slag had laten houden, zoodat
het spel hetzelfde verloop zou hebben.
En toch is er een mogelijkheid het contract
down te doen gaan, maar dan moet O. al in
't begin van het spel bedenken, dat, door het
K.bod van Z., zijn K.heer wel in de knel zal
komen en maar hopen op een stopper van de
K.kleur bij W., n.1. de K.boer derde.
Gooit O. op de derde S.ronde zijn K. heer
weg, dan is het spel voor Z. nooit te maken,
omdat nu de R. geblokkeerd worden door het
onmiddellijk- bijspelen van R.heer en de K.,
doordat de K.boer van W. deze kleur tegen
houdt. Heeft W. geen stopper van de K.kleur,
dan 13 het contract toch altijd gemaakt, ook
als O. de K.heer niet weggooid, zoodat geen
nadeel van deze speelwijze wordt ondervonden.
Het is natuurlijk niet zoo eenvoudig voor O.
om dit te bedenken, de bieding geeft echter
aan, dat W. niet veel vrije slagen kan produ-
ceeren, moe.t O. alle moeite doen zijn partner
aan slag te laten komen. Hij moet dan ook be
denken dat een ev. R.heer bij W. waardeloos is
door de kaarten van den blinde, terwijl hij kan
nagaan, dat ook in H. geen rentree aanwezig
is, zoodat de eenige kans in K. is.
Ook overeenstemming te Rotter
dam bereikt.
De Contact-Commissie van organisaties van
werknemers ter koopvaardij heeft in de on
derhandelingen over verbetering van de loon-
en arbeidsvoorwaarden in de zeevaart, over
eenstemming bereikt met den Bond van werk
gevers in de koopvaardij te Rotterdam. In-
tusschen hebben de gehouden vergaderingen
met de leden der bij de Contact-Commissie
aangesloten organisaties de betrokken bestu
ren gemachtigd, een nieuw collectief contract
aan te gaan met voornoemden werkgevers-
bond voor den duur van 13 maanden, ingaande
op 1 Oct. 1937.
De verbetering van de gages en arbeids
voorwaarden is vrijwel gelijk aan die, waar
omtrent overeenstemming werd bereikt met
den Bond van werkgevers in de geregelde
lijnvaart ter koopvaardij te Amsterdam en
waarvan eenige dagen geleden in dit blad mel
ding is gemaakt.
gaan onze ULSTERS EN WINTERJASSEN mee