Wil GEVEN ©I 1D@IC@P N? Verlost van hevig SPIT IN DEN RUG KLOOSTERBALSEM JARENLANG HERMAN NYPELS' DAMESMANTELS Zaterdag 9 October 1937 Derde Blad „Het verloren Paradijs" DANK ZIJ KLOOSTERBALSEM „Ziezoo, dat is achter den rug. van mijn SPIT ben ik fijn afl AKKER'S «noiHit T«« w««i Roman van houthakkers Ann Sother.1 in beide hoofdfilms Belangrijke vergadering van „Huisduiner Belang" 1 COMVRACTBRIDCE T,B.Q~bestrijding z. De loon- en arbeidsvoorwaarden in de zeevaart Komt U eens passen, wij tonen U prijzen van 10.50 14.- 17.50 21.- 25.75 28- en 32 gld. naar maat gemaakt 29- Aparte keuze 35- 42 gld. Modern pasvorm Kledingmagazijnen DEN HELDER iSle w-eeJk. iti 7>eJi&n en fxmiaAiejèn dxLl^icdeAJnUig, Het aanschouwen van het wonder „Shangri-La" (Rialto). ftUdtoJAeateA,: De levensdroom van Frank Capra. Als over 100 jaar de geschiedenis der film geschreven zal worden, is het zonder twijfel, dat dit gedaan wordt aan de hand van mijlpalen in deze industrie: mjjlpalen als „Die Nibelungen" en „Metropolis" uit de eerste periode en mjjlpalen als „Thunder over Mexico", „Muiterij op de Bounty" en„Lost Horizon" uit den lateren tijd. Inderdaad is deze „Lost Horizon" een mijl paal en zelfs een belangrijke; men staat hier telkens weer verstomd bij het aanschouwen van een mise en scène, van een lokale kleur en een vaardigheid inzake beeldmontage, en dat zelfs dermate, dat de meest verstokte anti-kinobezoeker hier zal moeten toegeven, dat de industrie van zwart-en-wit met deze film een schepping volbracht, wier gelijken aan de vingers van één hand te tellen zijn. Het is een film van Frank Capra, dit „Ver loren Paradijs" en dat zal den ingewijde reeds voldoende zeggen. Capra, de man van „It happened one Night", van „Broadway Bill" en van „O.K. Mr. Deeds", die reeds ontelbare malen bewees over een visie te beschikken, die méters boven die van andere gildebroeders uitsteekt en die inderdaad genoemd kan worden: een regisseur, die het leven zélf met zijn camera's volgt, opneemt en...,.4 als het ware liefkoost. Capra, dat beteekent prachtige zelfironie, dat beteekent het aanvoelen en vertolken van de meest subtiele gevoelens, die zich in dat vreemde menschelijke wezen kunnen open baren, dat beteekent een maximum van span ning in een altijd menschelijk gegeven, zonder dat ooit gebruik wordt gemaakt van pathos, sentiment en gekruide sensatie. Capra tenslotte: de man die er naar streeft de ideale regisseur te worden. Capra is een droomer. Hij heeft reeds jaar en dag zijn ideaal, evenals iedere regisseur dat heeft. Chaplin wilde zoo graag Napoleon spelen, Korda wil trachten het leven van Boeddha te verfilmen en zoo bezitten zij allen hun eigen droom. De droom van Capra was... „Verloren Paradijs" en sedert gisteravond draait in het Rialto-Theater deze droom, niet alleen van een groot kunstenaar, maar tevens van een ongelooflijk geroutineerd vakman. „Verloren Paradijs" werd vervaardigd naar aanleiding van den roman van denzelfden naam van James Hamilton en behandelt een zeer fantastisch gegeven. Er is opstand uit gebroken in Baskul en de leden der Engel- sche kolonie moeten hals over kop vluchten. De vlucht van enkelen heeft plaats in een vliegtuig, dat hen echter niet brengt naar de afgesproken plaats, doch in een onbekend ge deelte van het mysterieuze Tibet. Het is alles vreemd, grootsch. Het is stout moedig van gedachte en zeldzaam van uit beelding. Inderdaad iets, waar ook de heden- daagsche verwende bioscoopbezoeker stil van wordt. Het is ons niet mogelijk, in dit korte bestek zelfs een eenigszins beknopte weergave te brengen van het eigenlijke verhaal. Volstaan wij er mee, dat het hier betreft het zoeken van den steen der wijzen: het zoeken naar Utopia, het Verloren Paradijs. Wat de vertolkers betreft, Ronald Colman is als eerste kracht hier op volle sterkte, terwijl naast hem optreden Jane Wyatt, John Howard en Margo. Margo, dezelfde die wij eenige jaren geleden zulk een opmerkelijk spel zagen leveren in „Crime without passion". Het is een film, waarover nog lang ge sproken zal worden: wellicht, dat men het verhaal zal vergeten, maar wat men zeker niet zal vergeten, dat is een weergave van de ontzaglijke Tibetaansche natuur, het eeuwige sneeuw en ijs, in één woord: al het barre van het „dak van den hemel". Een film, waarvan men niet anders kan zeggen, dan dat hier de filmkunst een mijl paal bereikte. Haast tegelijk met den herfst is ook weer de eerste zitting van het Kanton gerecht na de vacantie gekomen en het bleekdat de animo nog steeds groot is voor dit derde-Dinsdag-in-de-maand- sche festijn. Animo, zoowel van de zijde van het publiek als van hen. die al dan niet schroomvallig het kateder- tje van onzen Kantonrechter genaken om aldaar den mantel uitgeveegd te worden ten overstaan der hongerig- naar-incidenten-hunkerende Schellin- kie-bezoekers. Er woei een frissche wind door deze eerste zitting, een week of twee ge leden gehouden. Het begon al met de komst van den Edelachtbaren heer Rechter himself, die, in strijd met eeuwenoude traditie, de op het portaal reüneerende veldwachters, rechercheurs agenten-in-burger, inclusief pers, met een dictatoriaal gebaar de broeiwarme wachtkamer injoeg, alwaar we, ge speend van zuurstof en rijkelijk voor zien van niet nader te definieeren „menschenluggies", een half uur op het moment, dat deurwaarder Biersteker de poorten opende, moesten anticham breeren. Naar wij vernemen zullen de volgende maal gasmaskers vanuit de Griffie disponibel gesteld worden. Een en ander ook in verband met onze toekomstige training voor de luchtbescherming, waarbij heel wat van onze longen-weerstand gevraagd zal Op genoemde zitting kwam ook iets ter sprake in verband met de emmer tjes-kwestie"hetwelk weer eens de aandacht vestigde op een euvel, dat bijna haar weerga in den lande niet vindt. Is hier geen grootsche taak wegge legd voor strijders-der-menschheid, voor opposanten en leiding-gevende autoriteiten? Is het niet ten hemel schreiend, dat wij tweemaal in de week onzen weg kantoorwaarts maken via ontelbare buitenwegen, om niet om- geurd en be-aroomd te worden d(% de substantie, welke in de klassieke Hel- dersche emmer zitIs het niet in- droevig, dat zooiets in een plaats kan voorkomen, die zich HELDER noemt? Het is een zwéér aan het overi gens gave aangelaat van deze stad en de hoogste tijd, dat kampioenen als Schoeffelenberger, Uithol, Veritassen, Opmerkers en anderen de koppen bij elkaar steken, teneinde te zorgen, dat genoemde zweer wordt doorgestoken. Of wordt ook hier deze toestand be stendigd, opdat we bij den komenden gas-oorlog als wakkere burger-lucht vaartbeschermers op alles voorbereid zijn en zonder een enkel gevaar, gas maskerloos zelfs de meest doodelijke gassen zonder molest kunnen door staan? Wij weten het niet, doch dat deel van mannelijk Den Helder, dat twee maal wekelijks in de vroegte naar kantoor en werkplaats tijgt, richt hier bij een warme bede tot het college van stadsbestuurders, hieraan een einde te maken. Zou dit college een schooner present voor den Vaderdag 1938 kunnen be denken was de verzuchting, die ik slaakte, toen ik na het gebuik van 2 potjes Kloosterbalsem finaal van mijn spit af was. Niet staan, niet zitten, niet liggen te kunnen en toch vooruit te moeten om de boterham te verdienen. Door de vreeselijke spit, die in mijn stuit begon en door mijn geheele rug trok, was ik hulpeloos als een klein kind. Vanaf het oogenblik, dat ik den geneeskrachtigen Kloosterbalsem aan wendde, begon mijn genezing. En nu heb ik in geen 8 maanden meer een aanval gehad." j_ Zw. te A. „Geen goud zoo goed" Onovertroffen Mj brand- en snijw o nd en Ook ongeëvenaard als wrijfmiddel bij RJheumatiek, spit en pijnlijke spieren Schroefdoos Si ct Potten: 62% ct. en j 1.04 Ronald Colman en Jane Wyatt in „Verloren Paradijs" (Rialto). Xuu>tL-7AzaleA: e „Oké Don Juan", van Curwood verfilmd. Dolle klucht met Theo Llngen en Heinz Rühmann. Toen we gisterenavond naar de „Tivoli" to gen was dat voornamelijk om de Duitsche klucht van de produetie-1937 te zien: „Zoölo- gica". Weinig konden we vermoeden, dat we echter een tweede film zouden zien, die dit lachsucces overtrof. Want dat deed „Oké Don Juan", die weliswaar uit geheel ander hout gesneden was, maar film-technisch op een beduidend hooger plan stond. „Oké Don Juan" is n.1. de verfilming van één der bekendste boeken van den populairen Amerikaanschen auteur Curwood, den schepper van Tarzan. Dit werk verhaalt ons van den concurrentie strijd en -nijd van twee grootmachten in het houthakkerswezen daar ginds in het verre Arizona. Behalve fraaie opnamen van de tech niek van deze indrukwekkende industrie, staat de film op peil door de wijze, waarop met die geweldige oerwouden als achtergrond een roman is beschreven, die'èn wat de dialoog èn wat het gegeven betreft, voortdurend den toeschouwer in gespannen aandacht houdt. Knappe staaltjes van kracht en moed on ontbeerlijk in dat vak wisselen af met grappige ontmoetingen tusschen den jongen firmant van de Russetts, een der grootmach ten, en de „boss", een jonge, doch energieke vrouw van de concurrent-buur. Met eiken meter, die de film vordert stijgt de spanning en voor een waardig slot zorgt de gewel dige explosie, waarmede een hout-barricade in de rivier opgeblazen wordt en den weg vrij maakt voor den geweldigen hout-voorraad van de Barton's. En tevens voor een onge stoord geluk van den „Don Juan" en de „boss" der Barton's. Een film, die niet na zal laten een diepen indruk op de toeschouwers te maken. In welk een frappante tegenstelling is „Zoölogica" met betrekking tot deze film. Deze is geheel in dienst gesteld van de lach. En die weet het drietal Heinz Rühmann Theo Lingen Hans Moser wel te verwek ken. Vooral Theo Lingen heeft in deze film een dankbare gelegenheid aangegrepen om zijn alzijdigheid in het komische genre te bewij zen. Somwijlen davert de lach door Tivoli's zaal. Een Interessant programma, dat waard is gezien te worden. WMe fëioAccböjoj Zoowel in de eerste als in het tweede Ame- rikaansche filmwerk, dat deze week in de Witte draait, vervult Ann Sothern een hoofd rol, iets wat wel tot de bijzonderheden ge rekend mag worden. En gezien het feit, dat Ann Sothern op filmgebied niet de eerste de beste is, volgt hieruit prompt, dat het pro gramma van de Witte voor deze week lang niet onaardig is. In „De Klaplooper", de film, die voor de pauze draait, is het scenario niet zoo bijzon der vlot, er wordt wel een ietsje te veel ge zongen, maar toch telt deze film vele geestige momenten en vooral de shows, die vertoond worden, zijn heel aardig in elkaar gezet. Gene Raymond als tegenspeler van Ann Sothers geeft een interessant spel te zien. Hij is geestig en ondanks het feit, dat zijn rol zich nu niet direct leent voor een overweldi gend spel, weet hij er toch iets van te ma ken. Zoodat over het geheel genomen, het toch een film is, waarbij men zich kan amu seeren. De tweede film „Paniek in den aether", geeft een veel vlotter spel. Dit moet wel bij een sensationeel gegeven, omdat anders de spanning er te gauw uit zou zijn. En span ning zit er in. Het verhaal houdt in, de sto ringen die verwekt worden bij radio-uitzen dingen met het doel om chantage te plegen bij de groote omroepmaatschappijen. Voor waar een alleszins nieuw gegeven. Een aan tal bekende sterren vervullen naast Ann Sothern een rol, zoodat deze film werkelijk een uitstekend product is geworden. Vooral de jacht, die gemaakt wordt op deze radioban dieten, is op een spannende wijze verfilmd en geeft een kijkje achter de schermen van de radio-omroep, waar men van de meest mo derne installaties is voorzien om eventueele storingen op te sporen. Al met al een uitstekend gespeelde, span nende en interessante film. 30 October Feestavond. Plannen voor een 100 procent Sint Nicolaas- feest. Over enkele weken opening der Fröbelschool. Gisteravond heeft te Huisduinen in de zaal van den heer Kreuger een vergadering plaatsgevonden van de vereeniging „Huisdui ner Belang" en welke vergadering uit den aard der zaak stond in het teeken van de stopgezette autobus-verbinding met Den Helder. Het was de voorzitter van H.B., die de bijeenkomst opende en daarbij wees op den onhoudbaren toestand, welke thans is ge schapen. Voorts zeide de heer De Jong, dat het bestuur reeds geruimen tijd voor de stop zetting van den dienst op de hoogte was der plannen, en in verband hiermede tal van po gingen in het werk heeft gesteld alsnog hierin verandering te brengen. Helaas... tevergeefs. De heer De Jong zegt overtuigd te zijn dat de thans geschapen toestand niet lang zal duren. Het college van B. en W. ziet zelfs het allesbehalve denkbeeldige gevaar in dat het loopen op den Huisduinerweg biedt, ter wijl voor een verbetering van genoemden weg niet minder dan 150.000.vereischt is. Wordt voorts nog medegedeeld, dat de voorzitter heden een onderhoud zal hebben met genoemd college. Vervolgens komt de populaire Jaap Plas, de chauffeur, aan het woord, die zijn licht laat schijnen over de z.i. meest gewenschte diensten. In verband hiermede merkt de heer De Jong op, dat de vroege bus, die om 7.20 uur van Huisduinen vertrekt, zou kunnen vervallen. Er zou dan ,om het halve of heele uur een dienst onderhouden kunnen worden. De voorz. deelt nog mede, dat het plan be staat dat de eerste bus feestelijk zal worden ontvangen, iets wat de kennelijke instem ming verwierf van alle aanwezigen. 30 October feestavond. Voorts werd het besluit genomen Zaterdag 30 October a.s. een feestvergadering te hou den met medewerking van de Tooneelclub. Diverse verrassingen zullen voorts het pro gram sieren, doch deze worden voorloopig nog geheim gehouden. Het St. Nicolaasfeest. Hierna kwam ter sprake het aanstaand Sint Nicolaasfeest, dat, in tegenstelling met voorgaande jaren, nu eens een feest zal wor den voor en door alle kinderen. Er zal een tooneelstuk opgevoerd worden, waarin als ouder en optreden: een vader, een moeder en de bejaarde bisschop, doch waaraan voorts alleen kinderen zullen deelnemen. De leiding hiervan neemt de heer Sinjewel. Het stuk is te Medemblik reeds door den heer Sinjewel met Succes opgevoerd, zoodat de vergade ring met dit besluit volkomen accoord gaat. Voor dit alles is... geld noodig. In dit ver band verheugt het voorz. dat een oud-Huis- duiner reeds voor dit doel 10.schonk, ter wijl ook van de hier gestaan hebbende ker misgasten met Pinksteren een zelfde som mocht worden ontvangen. Een lijst zal voorts bij alle ingezetenen circuleeren. De autotocht, welke door de Huisduiner weezen werd gemaakt, was blijkbaar zeer in den smaak gevallen. Als dankbetuiging is een in dichtvorm gesteld schrijven ontvan gen, hetwelk onder applaus wordt voorgelezen. De plannen voor een op te richten gym- nastiekvereeniging moeten voorloopig stop gezet worden in verband met de kosten. Ge noemde plannen w.orden echter weliswaar uit-, doch niet afgesteld. Oprichting Fröbelschool. Wat de op te richten Fröbelschool betreft, na uitvoerige discussie werd besloten op be scheiden voet te beginnen. Eventueele tekor ten van het bedrag van 400.zal men po gen te dekken door een verloting of fancy- fa;.r. De school zal waarschijnlijk over 2 of 3 weken geopend worden. De rondvraag leverde geen punten meer op, zoodat de heer De Jong reeds te 10 uur s i L_i TEGENSPELEN. In aansluiting op het voorgaande artikel nog een mooi voorbeeld, eveneens uit de Bridge-World, van het schijnbaar opofferen van een slag, waardoor een kleur geblok keerd wordt en een contract niet kan worden gemaakt. S. a.7.3. H. 9.6. R. a.v.10.9.3.2. K. 7.3. S. v.b.10.9.2. H. 5.3.2. R. h.4. K. b.10.6. S. h.4. H. h.b.10.7.4. R. b.8.4. K. h.9.4. De heer P. Faber ontving van de Stichting „Steunfonds van de Vereeniging tot bevorde ring der belangen van tuberculose-patiënten in Nederland", voor een zending oude metalen (rijwielbelastingmerken) het volgende schrij ven: Weer heeft de bevolking van Den Helder getoond, mede te leven met hen, wiens levens worden bedreigd. Het is dan ook daarom, dat wij het comité en allen, die tot dit resultaat hebben bijgedragen, onze hartelijke dank be tuigen. N. W. O. S. 8.6.5, H. a.v.8. R. 7.5. K. a.v.8.5.2. Op dit spel werd door N. geopend met 1 R., O. bood 1 H. en Z. antwoordde met 2 K., waarna W. paste en N. de R. herbood, ge volgd door passen van O. en 2 S.A. van Z., waarna N. het manchbod deed van 3 S.A., hetgeen wel wat optimistisch is, maar toch een goede kans kan maken, als Z. een hon- neur van R. heeft. Ofschoon zijn partner H. had geboden, be sloot W., uit te komen met S. v., een voor Z. niet zoo voordeelige uitkomst. Van de blinde werd een kleine gespeeld O. nam de slag over met S. heer, teneinde de kleur niet te blokkeeren. Sij vervolgde met S. 4, die door den speler weer niet werd genomen, maar de derde S. moest hij wel met het aas nemen, waardoor een rentree van den blinde verloren ging en de speler dus alleen op R. is aange wezen deze te kunnen afspelen. Op de derde S. werd door O. een kleine H. afgegooid. Vanuit den blinde werd vervolgd met kleine K., die met K. v. werd gesneden en gemaakt. Daarna een kleine R., uit de hand, maar W. was een goed speler en legde onmiddellijk de heer in, waardoor het voor Z. niet meer moge lijk is de R.-kleur van den blinde te benutten en hij hierbij ten hoogste 2 slagen kan maken. Speelt W. de heer niet bij, dan kan met R. 9 worden gesneden en l.omen er 5 R.-slagen vrij, hetgeen naturlijk ook het geval is, als R.h. de slag laat houden, maar dan zou W. de restee- rende S. afspelen en is het contract ook down. Vanuit den blinds werd weer een K. gespeeld en O. hield zijn heer nog vast, waardoor Z. gedwongen werd met K. aas te nemen, doch hij vervolgde met K. en de slag werd door de K. heer van O., die niet anders kan doen dan H. naspelen, waardoor Z. de beide laatste K. kon afspelen en aan zijn contract met overslag voldeed. West verkeet zijn pariner, dat deze de K. heer niet de 2de i 'aal had ingespeeld, waardoou de K.boer van W. een rentrant geworden zou zijn, maar Z. merkte zeer terecht op, dat hij deze dan ook de slag had laten houden, zoodat het spel hetzelfde verloop zou hebben. En toch is er een mogelijkheid het contract down te doen gaan, maar dan moet O. al in 't begin van het spel bedenken, dat, door het K.bod van Z., zijn K.heer wel in de knel zal komen en maar hopen op een stopper van de K.kleur bij W., n.1. de K.boer derde. Gooit O. op de derde S.ronde zijn K. heer weg, dan is het spel voor Z. nooit te maken, omdat nu de R. geblokkeerd worden door het onmiddellijk- bijspelen van R.heer en de K., doordat de K.boer van W. deze kleur tegen houdt. Heeft W. geen stopper van de K.kleur, dan 13 het contract toch altijd gemaakt, ook als O. de K.heer niet weggooid, zoodat geen nadeel van deze speelwijze wordt ondervonden. Het is natuurlijk niet zoo eenvoudig voor O. om dit te bedenken, de bieding geeft echter aan, dat W. niet veel vrije slagen kan produ- ceeren, moe.t O. alle moeite doen zijn partner aan slag te laten komen. Hij moet dan ook be denken dat een ev. R.heer bij W. waardeloos is door de kaarten van den blinde, terwijl hij kan nagaan, dat ook in H. geen rentree aanwezig is, zoodat de eenige kans in K. is. Ook overeenstemming te Rotter dam bereikt. De Contact-Commissie van organisaties van werknemers ter koopvaardij heeft in de on derhandelingen over verbetering van de loon- en arbeidsvoorwaarden in de zeevaart, over eenstemming bereikt met den Bond van werk gevers in de koopvaardij te Rotterdam. In- tusschen hebben de gehouden vergaderingen met de leden der bij de Contact-Commissie aangesloten organisaties de betrokken bestu ren gemachtigd, een nieuw collectief contract aan te gaan met voornoemden werkgevers- bond voor den duur van 13 maanden, ingaande op 1 Oct. 1937. De verbetering van de gages en arbeids voorwaarden is vrijwel gelijk aan die, waar omtrent overeenstemming werd bereikt met den Bond van werkgevers in de geregelde lijnvaart ter koopvaardij te Amsterdam en waarvan eenige dagen geleden in dit blad mel ding is gemaakt. gaan onze ULSTERS EN WINTERJASSEN mee

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1937 | | pagina 9