Japan wil over
vrede praten
NAMAAK
Wéér op het
doode punt
Een tekort aan officieren en
onderofficieren
Postvluchten op Indië
A*N+W*B* ontwerpt
nieuw verkeersbord
CHINA
„Bataljon der martelaren" nog niet verslagen
Tsjanq-Kai-Sjek kijkt hoopvol naar het Westen
KORT VERHAAL
Non-interventie
Rusland wijst Britsche en
Fransche voorstellen af
Wijziging Dienstplichtwet
Volgens den diplomatieken redac
teur van de „Evening Standard"
heeit de Japansche regeering aan
maarschalk Tsjang Kal Sjek een
reeks voorstellen gedaan, welke als
grondslag voor een eventueel te
sluiten vrede zouden moeten worden
beschouwd.
De voorstellen van Japan bevatten de vol
gende zes eischen:
1 China erkent een onafhankelijk Binnen-
Mongolië
2. China erkent, dat de vijf Noordelijke
provinciën het recht hebben, zelf over den
regeeringsvonn te beslissen.
3 China staat alle gebied dat de Japan
ners op den dag van den wapenstilstand bij
Shanghai bezet zullen hebben, met 'n vrijen
toegang naar zee, af.
4 China kent Japan visscherijrechten toe
voor de wateren langs de kust en rondom
de eilanden tusschen Formosa en de grens
van Indo-China.
5 China trekt zich uit den volkenbond te
rug.
6 'China ziet af van het bezit van een mi
litaire luchtmacht.
Uit Sjanghai wordt gemeld:
Gisteravond om twaalf uur hielden
de manschappen van de 88ste divisie
van Tsjang Kai Sjek, die in een
loods te Tsjapei het hoofd bieden
aan een enormen overmacht, nog
steeds stand.
In de Jessfieldstraat, in de inter
nationale concessie, zijn drie Britsche
soldaten gedood en twee gewond door
projectielen welke door een der beide
elkander nabij de internationale ne
derzetting bestrijdende partijen wa
ren afgeschoten.
Door de Engelsche militaire autoriteiten
w ordt, naar „United Press" meldt, verklaard
dat tot nog toe niet is vastgesteld, of het
Jiier eé»-.-Chirïgggfche dan wel een Japan
sche granaat betrof.
.1
Van officieuse zijde verluid' in-
tusschen, dat het projectiel afkom
stig was van een Japansche batte
rij, welke zich een kilometer ten
Noordoosten van de Soetsjau kreek
bevond.
Hef Chineesche telegraafagentschap „Cen
tral News" meldt, dat Japansche vliegtui
gen 48 bommen hebben geworpen op Oesi,
een belangrijke stad tusschen Nanking en
Shanghai. Veertig burgers werden bij dit
bombardement gedood, terwijl een honderd
tal huizen is vernield.
Mevr. Tsjang-Kai-Sjek bij auto-
ongeluk gewond.
Onderweg van Nanking naar
Shanghai is, volgens Reuter, de
auto, waarmede mevrouw Tsjang
Kai Sjek tezamen met den Australi-
schen adviseur van maarschalk
Tsjang Kai Sjek, Donald, reisde,
over den kop geslagen, waarbij me
vrouw Tsjang Kai Sjek een rib brak
Donald bleef ongedeerd. Het onge
luk ontstond tengevolge van het
springen van een achterband.
Door ANDRIES BUYS.
De vreemdeling maakte een schier on-
t rkbare buiging in haar richting. Ivonne
-locg de oogen neer en wendde het hoofd af.
maar een oogenhlik later hoorde zij een stem
naast zich: Wilt u mij bij dezen dans
vergezellen?
De uitnoodiging klonk haar vreemd in
deze ongewone woorden, zij keek op, en zag
in het gelaat van den vreemdeling, en voor
zij erover na had kunnen denken, had zij
zijn aanbod al aanvaard.
Zij dansten samen en Ivonne's cavalier
sprak zacht tegen haar, in Hollandsch met
een sterk accent. Zij antwoordde slechts met
een enkel woord, een enkele maal ook met
een lachje.
Zij keerden terug naar het tafeltje, waar
aan zij gezeten had en de ander bleef een
oogenblik praten. Het meisje was allerliefst,
met groote donkere cogen en veel zwart
haar. Geen oogenblik waren zijn oogen van
haar afgewend ook niet toen een lichte blos
langzaam over het meisjesgezicht trok. Hij
stelde zich voor: Noland Ferguson, en ook zij
noemde haar naam, bijna onverstaanbaar:
Ivonne Duvsingh.
Toen Ferguson zich weer aan zijn eigen
tafeltje gezet had, wenste hij den kellner.
Weet jij misschien ook, wie dat meisje
is, met dat zwarte haar? Ik heb daardet met
haar gedanst.
De kellner keek aandachtig, toen ant
woordde hij omzichtig: F.en logée van het
hotel, meneer Ferguson. Vanmorgen is ze
pas aangekomen.
Ferguson knikte en de ander verwijderde
zich, maar een oogenblik later stond hij weer
Mevrouw Tsjang Kai Sjek is ter
stond naar Shanghai vervoerd,
waar zij thans verpleegd wordt. Be
vestiging van dit bericht werd niet
verkregen.
De Chineesche autoriteiten geven thans
het verlies van den Niangtsekwanpas in het
Noorden toe. De Chineesche troepen in het
Oosten van Sjansi zijn teruggetrokken op
Jantsejoeam, ongeveer 48 kilometer ten
Westen van den pas.
Tsjang-Kai-Sjek kijkt hoopvol
naar het Westen.
De eerste correspondent van Reuter in
Noord-China heeft een onderhoud gehad met
maarschalk Tsjang Kai Sjek, waarin deze
verklaarde, dat, al mocht het er voor de
Chineezen aan het Shanghai-front nog zoo
ongunstig uitzien, hun positie in werkelijk
heid toch niet zoo slecht was.
Hij erkende, dat de terugtrekking der Chi-
ncesch troepen naar een nieuwe linie te
leurstellend was, maar, zoo vervolgde hij,
wat aan het front van Shanghai en in Ho-
pei gebeurd is, moet niet van overwegend
belang worden geacht voor den verderen
duur van den oorlog, want de fronten van
Shanghai en Hopei waren niet voorbereid
De werkelijke verdedigingsoorlog zal niet
aan deze fronten gevoerd worden.
De Chineesche soldaten zijn vastbesloten,
zich te blijven verzetten en opofferingen te
getroosten. Hun geest kan niet vernietigd
worden. De gewone soldaat weet, wie zijn
vijand en wie zijn vriend is.
China is het Britsche volk dankbaar voor
het betoonde medeleven en voor de actie om
Japansche goederen te boycotten. Maar
waarom laat het Britsche volk toe, dat zijn
regeering niets doet, terwijl zijn rechten
en belangen door de Japansche blokkade
worden geschonden. Waarom speelt de Brit
sche marine niet haar traditioneele rol en
beschermt zij niet de vrijheid ter zee in den
Stillen Oceaan? Wij verwachten niet, dat
Engeland met Japan een oorlog aangaat,
maar wel mogen wij verwachten, dat Enge
land zich houdt aan het negen mogendhe-
denverdrag, dat het vrijwillig heeft onder-
teekend.
Mijn boodschap aan de conferen
tie van Brussel is deze: China hoopt,
dat de letter en de geest van het
negen mogendhedenverdrag zullen
worden geëerbiedigd.
In de vergadering der ondercom
missie voor de niet-inmenging, die
gistermiddag onder voorzitterschap
van lord Plymouth is gehouden, zijn
de besprekingen weer op het doode
punt gekomen.
Maiski, de Russische vertegen
woordiger, verklaarde, dat zijn re
geering noch de Britsche voorstellen
van 14 Juli noch de Fransche voor
stellen van 16 October in hun geheel
kan aanvaarden.
Ik bon bereid, aldus zeide Maiski, be
sluiten te steunen, die als een bijdrage
tot- een daadwerkelijke niet-inmenging kun
nen worden beschouwd.
Mijn regeering is van oordeel, dat b.v.
de kwestie der toekenning van de rechten
van oorlogvoerende, zooals geformuleerd
in artikel 2 van de ontwerp-resolutie van
26 Octóber, niets met het vraagstuk der
non-interventie heeft te maken.
Mijn regeering behoudt zich het recht
voort, ging Maiski voort, tijdens de be
sprekingen over de controle eigen voorstel
len in te dienen, die de versterking van
het toezicht ten doel hebben.
Von Ribbentrop klaagt aan,
Von Ribbentrop, de Duitsche gedelegeer
de, zeide, dat de nieuwe formule, waarin
Rusland zich bereid verklaart de kwestie
der oorlogsrechten te overwegen na de te
rugtrekking van het overgroote deel der
vrijwilligers, voor Duitschland een bloote
afwijzing van dit punt van het Britsche plan
beteekent.
Door het betalen van verdere bijdragen in
de kosten van het toezichtstelsel te weige
ren, toont Sowjet-Rusland, dat het de con
trole onmogelijk wil maken. Daar het toe
kennen van de oorlogsrechten en het her
stel van het toezicht essentieele voorwaar
den voor de verwijdering der vrijwilligers
zijn, aldus de Duitsche vertegenwoordiger,
blijkt uit de gewijzigde houding van Rus
land, dat dit de verwijdering der vrijwil
ligers niet wenscht.
Von Ribbentrop stelde de vraag of Rus
land deel zou blijven nemen aan de niet-
inmenging of tot openlijke inmenging zou
overgaan.
Ik zie geen weg, aldus vervolgde hij,
waarlangs wij verder kunnen komen, in
dien de Sowjet-Unie haar standpunt niet
wijzigt. Ik kan niet instemmen met eenige
actie, die berust op een resolutie, welke
niet eenstemmig is goedgekeurd. Ik zou
daarom willen voorstellen, dat de voorzitter
een weg tracht te vinden om Rusland te
bewegen tot aanvaarding der resolutie.
Men zal het nog maar eens pro-
beeren.
Slechts vijf mogendheden hebben zonder
beperking de ontwerp-resolutie, waarin de
Britsche voorstellen zijn hervat, aangeno
men, n.1. Engeland, Frankrijk, België,
Zweden en Tsjecho-Slowakije. De toestand
zoeals<-deze« thans is,-zal -worden uiteenge
zet aan de regeeringen, welke vertegen
woordigd zijn. De ondercommissie zal
Dinsdag a.s. des ochtends te elf uur we
derom bijéénkomen: de commissie zelf zal
Woensdagmiddag 15 uur vergaderen, In
deze vergadering zal worden voorgesteld
aan beide partijen in Spanje te vragen de
ontwerp-resolutie, zooals deze is voorge
steld, in haar geheel te aanvaarden
Duitschland heeft de resolutie aange
nomen, echter onder voorwaarde, dat ook
de overigen de resolutie in haar geheel
zouden aannemen. De Sovjetunie maakte
twee restricties inzake de rechten van oor
logvoerenden. De houding van Italië en
Portugal was gelijk aan die van Duitsch
land. Zoolang het antwoord van beide
partijen in Spanje niet zal zijn ontvangen,
zal de ondercommissie voortgaan met het
bestudeeren van de concrete vraagstukken
welke uit de resolutie voortvloeien, o.a.
het zenden van de commissies naar Spanje
en de maatregelen, welke genomen moeten
worden, wanneer geen overeenstemming
kan worden bereikt.
Het Nederlandsche volk moot
zwaardere lasten dragen, doch de
voorstellen zijn technisch onuit
voerbaar wegens een te kort aan
kader, dat voor zijn taak boven
dien niet berekend is.
Verschenen is het voorloopig verslag van
het wetsontwerp tot wijziging der dienst
plichtwet.
Vrij algemeen werd door de leden der
Tweede Kamer erkend, dat de huidige inter
nationale omstandigheden en verhoudingen
er toe leiden, dat ook het Nederlandsche
volk zwaardere lasten moet dragen ten be
hoeve van de personeelsvoorziening van de
weermacht.
Verscheidene leden echter merk
ten op, dat de onderhavige voorstel
len technisch onuitvoerbaar zijn,
aangezien zij worden gedaan in een
tijd, waarin een zeer groot tekort is
aan kader. Deze leden betreuren het,
dat de militaire overheid in gebreke
is gebeleven om maatregelen te tref
fen ter aanvulling van het beroeps
kader.
Naar deze leden hadden vernomen, is de
aanvaardbaarheid van het regeeringsvoor-
stel in de eerste plaats afhankelijk van het
antwoord op de vraag: Hoe komt een vol
doende aantal officieren en onderofficieren,
die voor hun taak berekende zijn, beschik
baar om aan 32.000 dienstplichtigen gedu
rende 11 maanden voor wat de onberedenen
of 12 maanden voor wat de beredenen betreft,
een intensieve opleiding te geven?
Naar deze leden hadden vernomen, is de
toestand hij de regimenten infanterie thans
zoo, dat het kader niet alleen niet voor zijn
taak berekend is, maar dat het gebrek aan
kader zelfs zoo groot is, dat er officieren
noch onderofficieren aanwezig zijn voor de
voorjaarsploeg. Dat van de opleiding en
oefening onder deze omstandigheden weinig
terecht komt, is te begrijpen.
De leden, hier aan het woord, vestigden
de aandacht op berichten, als zou op het
oogenblik aan de K.M.A. een spoedopleiding
van slechts een jaar plaats hebben, ten einde
het volgende jaar over 50 beroeps-luitenants
te kunnen beschikken. Deze leden andere
leden sloten zich hierbij aan - konden moei
lijk aannemen, dat de aldus gevormde offi
cieren berekend zullen zijn voor hun taak.
De meening van deskundigen.
Versterking van luchtmacht en
luchtverbetering zou beter zijn.
Eenige leden vroegen de aandacht
voor de meening van deskundigen,
dat de voor de wijziging der Dienst
plichtwet benoodigde gelden beter
op een andere wijze kunnen worden
besteed dan de regeering thans voor
stelt en wel ten behoeve van mate-
rieole voorzieningen, in het bijzon
der ter versterking van de lucht
macht en de luchtverdediging. De nood
zaak van dergelijke voorzieiningen
blijkt wel sterk uit de krijgsverrich
tingen in Abessinië en uit hetgeen
zich thans in China afspeelt, waarbij
te denken valt, dat eventueele vijan
delijkheden tegen ons land op over
eenkomstige wijze zullen worden
gepleegd.
Een lang verblijf in de kazerne
bederft het gehalte en den geest
van den troep.
Zeer vele leden verklaarden zich met den
eersten oefeningstijd van 11 maanden voor
de onberedenen niet te kunnen vereenigen.
Hierbij ging men er van uit, dat een langer
verblijf in de kazerne dan noodig is voor
bij het tafeltje. Met gedempte stem zei hij:
Tweede verdieping, kamer zes en zeven
tig, meneer.
Even glimlachte Ferguson, toen knikte hij,
zonder den kellner aan te zien. Deze verwij
derde zich tevreden. De derde gulden! En
met een discreet vermaak zag hij zijn goeden
klant weer in de nabijheid van het tafeltje
van de logée der tweede verdieping, kamer
zes en zeventig.
De nacht was helder en zoel en het groote
dakterras van het Grand Hotel lag leeg en
verlaten. Slechts flauw drong het schijnsel
van de nachtverlichting uit de openstaan
de gangdeuren naar buiten. Lange palmbla
den lispelden zacht in den. wind en een on
derdrukt fluisteren was hoorbaar.
Twee donkere figuren stonden geleund te
gen de balustrade, uitziende over de stad,
daar ver beneden hen. Ferguson was aan het
woord:
Ja, hier zal ik blijven staan. Hieronder
is een balcon. Het hoort bij de kamer naast
de mijne. Die is leeg. Ze sluiten hier niet
eens de ongebruikte kamers af. Daar ga
je maar gewoon naar binnen, maar zorg dat
niemand je de deur binnen ziet gaan. Het is
laat genoeg, je behoeft niet bang te zijn, dat
men je op het balcon ziet. En als ze je zien
dan zie je er netjes genoeg uit, om een hotel
gast te zijn. En nou, ruk in! Ik ga haar hier
heen halen.
Vrijwel geruischloos verdween Ferguson's
metgezel in het donker. De ander keek hem
na en zag zijn schim verdwijnen door een
onverlichten dienst-uitgang.
F"erguson keerde zich met een vermoeid
gebaar af van de balustrade, en liep de
richting van het trappenhuis uit. Eigenlijk
voelde hij weinig voor dit heele experiment
Er waren oogenblikken in je leven dat je
bijna iets van berouw kreeg, niet over je
leven, maar over een klein stukje van dat
leven. En dat berouw voelde hij nu, heel
even. Ivonne was ontegenzeggelijk een lief
kind. liet speet hem niet zoo erg om haar
zelf, want zij had geld genoeg. Of liever ge
zegd: haar vader. Dat had ze zich, zoo on
der het dansen, laten ontvallen. Ivonne
Duysingh, haar vader, was de een of andere
scheepvaartdirecteur. Wonde in Wasse
naar, in een machtig dure buurt! Neen, dat
was het niet. Maar het deed jezelf iets. Die
enkele keer, dat je iemand ontmoette, die
je iets meer kon gehelen
Maar hij schudde deze gedachten van
zich af. Nonsens, zaken waren zaken!
Ivonne was juist opgestaan van haar ta
feltje., toen Ferguson de zaal weer binnen
trad. Met een glimlach trad hij op haar toe.
ving den kellner op, die juist op haar af
kwam. Ivonne had bezwaren; neen, dat
moest hij niet doen, werkelijk, zij wilde voor
zichzelf betalen. Maar Ferguson glimlachte
slechts en zei bij zichzelf: Je zult beta
len. Maar hij had er zelf geen pleizier in.
Het meisje naast hem bleef hem onder-
tusschen een raadsel. Haar gezichtje, die
perzikachtige teint, haar onbevangen ma
nier van spreken, dat alles wees op een
jeugd, die nog geen kennis had gemaakt
met het werkelijke leven. En aan den an
deren kant zat dit meisje alleen in een
danszaal zij het dan ook dat die bij het
hotel hoorde en had zich weinig terug
houdend getoond. Maar vooral dat laatste
ging haar zoo open en kinderlijk af!
Zij spraken zacht, over willekeurige on
derwerpen. Er groeide een sfeer van ver
trouwelijkheid tusschen hen, terwijl ze wat
dwaalden door den tuin van het hotel. Ze
spraken over hun jeugd, over reizen, over
sterren! Dit was Ferguson's lievelingsonder
werp. Vandaar leidde de weg naar den he
mel en tusschen den tuin en den hemel
was het dakterras.
Ze stonden samen aan de balustrade. Fer
guson's hand wees omhoog, zijn stem klonk
gedempt, terwijl hij de namen noemde van
de sterren, en sterrcbeelden. Met toewij
ding schetste hij haar heel de hemelwe
reld. En Ivonne luisterde, zonder .veel te
antwoorden. Hij had zijn hand op haar
arm gelegd, wees in de verte. En haar
hoofd keerde zij in de richting, waarin hij
wees. Haar haren deinden in den nacht
wind, langs zijn gelaat. En zacht, heel
zacht, legde hij zijn wang tegen haar
hoofdje. Zij weerde hem niet af, samen
stonden zij een oogenblik stil zoo, achter
elkaar. Toen, met zachten drang, keerde hij
haar om.
Diep keken zijn oogen door den nacht
in de hare. met een teeder gebaar omvat
ten zijn handen haar schouders en voor
zichtig drukte hij haar tegen zich aan en
kuste haar. En terwijl haar handjes tegen
zijn borst rustten, streelden zijn handen
haar hoofd haar hals.
Niemand hoorde iets, ook niet de man,
die op het balcon daaronder stond. Maar
hij zag boven zich een hand verschijnen,
er glinsterde iets, hij ving
Abrupt maakte Ivonne zich los uit zijn
omarming. De ruime avondcape sloeg zij
om zich heen en met een gefluister „tot
morgen" was zij verdwenen.
Even stond Ferguson verstomd. En even
ook had hij spijt. Zoo jong, zoo eerlijk en
onschuldig! En hij zocht zijn weg naar
beneden. In zijn kamer vond hij zijn hel
per. %Maar toen hij diens gezicht zag, welde
onge'rustheid in hem op. En voor hij iets
kon zeggen, beet deze hem toe: Echt
goud, maar valsche steenen. Dan toch ge
weldig goed nagemaakt! antwoordde Fer
guson. Hij stak zijn hand uit, nam het sie
raad aan en liet het in zijn binnenzak
glijden.
Maar midden in deze beweging stokte
hij. Even kwam er een trek van verbijste
ring op zijn gezicht.
Wat is er? vroeg de ander onrustig.
Mijn portefeuille stamelde hij.
En dan: Het serpent! En ik, stommerd
die ik ben
Maar onverstoorbaar zei zijn metgezel:
Dus niet alleen die steenen waren na
gemaakt!
Reiger
(heenreis)
Pelikaan
^heenreis)
Wielewaal
(terugreis)
Emoe
(heenreis)
Ibis
(terugreis)
Nandoe
(heenreis)
Valk
(terugreis)
Vertrek van Aankomst te
Rang. 29 Oct. j Band. 29 Oct.
Basra 29 Oct. fodhp. 29 Qct.
Jodhp. 29 Oct. Karachi 29 Oct,
Napels 29 Oct. J Alex. 29 Oct.
Singap. 29 Oct. j Rang. 29 Oct.
A'dam 30 Oct.
Band. 30 Oct.
eigen opleiding en oefening, het gehalte en
den geest van den troep bederft en de ge
oefendheid doet afnemen.
Deze leden waren van meening, dat de
eerste oefeningstijd tot ten hoogste 7 maan
den zou kunnen worden verlengd.
De hier aan het woord zijnde lieden lieten
zich door die overwegingen gelden en wel:
a. Een lange oefeningstijd is schadelijk voor
den geest en de tucht.
b. De wintermaanden zijn ongustig voor
de oefening.
c. De eerste opleiding moet haar bekroning
en einde vinden in de groote manoeuvres.
Bij een daarna voortgezette opleiding gaat
de belangstelling er bij het kader en de
dienstplichtigen uit.
De lasten moeten over meer bur
gers worden verdeeld.
Verscheidene leden vonden dat het dubbel
voorstel n.1. uitbreiding van het contingent
en verlenging van den eersten oefeningstijd
te ver ging. Voor de keuze gesteld, wilden
deze leden het eerste kiezen, omdat het hun
rechtvaardiger toescheen de lasten over
meer burgers te verdeelen, dan een aantal
burgers individueel zwaarder te beladen.
Daabij komt, dat het contingent in den
loop der jaren in verhouding tot de bevol
king van ons land geringer is geworden.
Boven het voorstel van de Regeering zou
den deze leden de voorkeur geven aan een
contingent van ongeveer 30.000 man, waar
van de onberedenen in vier gelijke ploegen
over het jaar verdeeld, een eersten oefenings
tijd van 6 maanden zouden hebben.
Bij vergrooting van het contin
gent, moet de loting vervallen!
Algemeen erkende men, dat bij een zeer
sterke vergrooting van het contingent de
loting behoort te vervallen en de bestaande
regeling van de vrijstelling wegens broeder-
dienst niet ongewijzigd kan worden gehand
haafd.
Zeer vele leden meenden evenwel, dat de
wijze, waarop het overschot aan gewone
dienstplichtigen wordt weggewerkt, in de
wet moet zijn geregeld.
Ook werd gevraagd of een regeling is ge
troffen, waardoor in geval van mobilisatie
spoedig over de arbeidskracht van vliegtuig-
technici kan worden beschikt.
Men meende dat het tijdstip is aangebro
ken, over te gaan tot de oprichting van een
vrijwillig landstormkorps vliegtuigdienst
Aanduiding einde voorrangs-
weg niet duidelijk.
Voor het aangeven van het einde van
den voorrangsweg wordt tot nog toe ge
bruik gemaakt van het gewone driehoekige
waarschuwingsbord met algemeen-gevaar
teeken, met daaronder het opschrift „einde
voorrang" al dan niet aangevuld met den
afstand van eindiging, naar gelang het bord
buiten of binnen de bebouwde kom is ge
plaatst.
Het feit dat dit waarschuwingsbord zelf
voor alle mogelijke aanduidingen wordt ge
bruikt en dat de eigenlijke beteekenis eerst
blijkt uit het onderschrift „einde voorrang",
maakt dat deze aanduiding voor het beoogde
doel niet geschikt is.
De A.N.W.B. heeft hiervoor thans
een nieuw bord ontworpen. Dit be
staat uit het vierkante, op de punt
geplaatste bord, orane met witten
rand, zooals dit voor de aanduiding
van een voorrangsweg wordt benut,
voorzien van een breede zwarte
streep, welke van rechts boven naar
links onder loopt.
Uit den vorm van het bord blijkt nu di
rect, dat het op de voorrangsregeling betrek
king heeft, terwijl de zwarte streep in over
eenstemming met de aanduiding van beëin
diging van de maximum snelheid, welke op
dezelfde wijze geschiedt, de beteekenis dat de
voorrang beëindigd is, ondubbelzinnig aan
duidt.
De A.N.W.B. heeft een ontwerp van dit
bord bij den Minister ingezonden met het
verzoek wel maatregelen te willen bevorde
ren welke tot een toepassing daarvan zouden
.voeren.