Japan wil over vrede praten NAMAAK Wéér op het doode punt Een tekort aan officieren en onderofficieren Postvluchten op Indië A*N+W*B* ontwerpt nieuw verkeersbord CHINA „Bataljon der martelaren" nog niet verslagen Tsjanq-Kai-Sjek kijkt hoopvol naar het Westen KORT VERHAAL Non-interventie Rusland wijst Britsche en Fransche voorstellen af Wijziging Dienstplichtwet Volgens den diplomatieken redac teur van de „Evening Standard" heeit de Japansche regeering aan maarschalk Tsjang Kal Sjek een reeks voorstellen gedaan, welke als grondslag voor een eventueel te sluiten vrede zouden moeten worden beschouwd. De voorstellen van Japan bevatten de vol gende zes eischen: 1 China erkent een onafhankelijk Binnen- Mongolië 2. China erkent, dat de vijf Noordelijke provinciën het recht hebben, zelf over den regeeringsvonn te beslissen. 3 China staat alle gebied dat de Japan ners op den dag van den wapenstilstand bij Shanghai bezet zullen hebben, met 'n vrijen toegang naar zee, af. 4 China kent Japan visscherijrechten toe voor de wateren langs de kust en rondom de eilanden tusschen Formosa en de grens van Indo-China. 5 China trekt zich uit den volkenbond te rug. 6 'China ziet af van het bezit van een mi litaire luchtmacht. Uit Sjanghai wordt gemeld: Gisteravond om twaalf uur hielden de manschappen van de 88ste divisie van Tsjang Kai Sjek, die in een loods te Tsjapei het hoofd bieden aan een enormen overmacht, nog steeds stand. In de Jessfieldstraat, in de inter nationale concessie, zijn drie Britsche soldaten gedood en twee gewond door projectielen welke door een der beide elkander nabij de internationale ne derzetting bestrijdende partijen wa ren afgeschoten. Door de Engelsche militaire autoriteiten w ordt, naar „United Press" meldt, verklaard dat tot nog toe niet is vastgesteld, of het Jiier eé»-.-Chirïgggfche dan wel een Japan sche granaat betrof. .1 Van officieuse zijde verluid' in- tusschen, dat het projectiel afkom stig was van een Japansche batte rij, welke zich een kilometer ten Noordoosten van de Soetsjau kreek bevond. Hef Chineesche telegraafagentschap „Cen tral News" meldt, dat Japansche vliegtui gen 48 bommen hebben geworpen op Oesi, een belangrijke stad tusschen Nanking en Shanghai. Veertig burgers werden bij dit bombardement gedood, terwijl een honderd tal huizen is vernield. Mevr. Tsjang-Kai-Sjek bij auto- ongeluk gewond. Onderweg van Nanking naar Shanghai is, volgens Reuter, de auto, waarmede mevrouw Tsjang Kai Sjek tezamen met den Australi- schen adviseur van maarschalk Tsjang Kai Sjek, Donald, reisde, over den kop geslagen, waarbij me vrouw Tsjang Kai Sjek een rib brak Donald bleef ongedeerd. Het onge luk ontstond tengevolge van het springen van een achterband. Door ANDRIES BUYS. De vreemdeling maakte een schier on- t rkbare buiging in haar richting. Ivonne -locg de oogen neer en wendde het hoofd af. maar een oogenhlik later hoorde zij een stem naast zich: Wilt u mij bij dezen dans vergezellen? De uitnoodiging klonk haar vreemd in deze ongewone woorden, zij keek op, en zag in het gelaat van den vreemdeling, en voor zij erover na had kunnen denken, had zij zijn aanbod al aanvaard. Zij dansten samen en Ivonne's cavalier sprak zacht tegen haar, in Hollandsch met een sterk accent. Zij antwoordde slechts met een enkel woord, een enkele maal ook met een lachje. Zij keerden terug naar het tafeltje, waar aan zij gezeten had en de ander bleef een oogenblik praten. Het meisje was allerliefst, met groote donkere cogen en veel zwart haar. Geen oogenblik waren zijn oogen van haar afgewend ook niet toen een lichte blos langzaam over het meisjesgezicht trok. Hij stelde zich voor: Noland Ferguson, en ook zij noemde haar naam, bijna onverstaanbaar: Ivonne Duvsingh. Toen Ferguson zich weer aan zijn eigen tafeltje gezet had, wenste hij den kellner. Weet jij misschien ook, wie dat meisje is, met dat zwarte haar? Ik heb daardet met haar gedanst. De kellner keek aandachtig, toen ant woordde hij omzichtig: F.en logée van het hotel, meneer Ferguson. Vanmorgen is ze pas aangekomen. Ferguson knikte en de ander verwijderde zich, maar een oogenblik later stond hij weer Mevrouw Tsjang Kai Sjek is ter stond naar Shanghai vervoerd, waar zij thans verpleegd wordt. Be vestiging van dit bericht werd niet verkregen. De Chineesche autoriteiten geven thans het verlies van den Niangtsekwanpas in het Noorden toe. De Chineesche troepen in het Oosten van Sjansi zijn teruggetrokken op Jantsejoeam, ongeveer 48 kilometer ten Westen van den pas. Tsjang-Kai-Sjek kijkt hoopvol naar het Westen. De eerste correspondent van Reuter in Noord-China heeft een onderhoud gehad met maarschalk Tsjang Kai Sjek, waarin deze verklaarde, dat, al mocht het er voor de Chineezen aan het Shanghai-front nog zoo ongunstig uitzien, hun positie in werkelijk heid toch niet zoo slecht was. Hij erkende, dat de terugtrekking der Chi- ncesch troepen naar een nieuwe linie te leurstellend was, maar, zoo vervolgde hij, wat aan het front van Shanghai en in Ho- pei gebeurd is, moet niet van overwegend belang worden geacht voor den verderen duur van den oorlog, want de fronten van Shanghai en Hopei waren niet voorbereid De werkelijke verdedigingsoorlog zal niet aan deze fronten gevoerd worden. De Chineesche soldaten zijn vastbesloten, zich te blijven verzetten en opofferingen te getroosten. Hun geest kan niet vernietigd worden. De gewone soldaat weet, wie zijn vijand en wie zijn vriend is. China is het Britsche volk dankbaar voor het betoonde medeleven en voor de actie om Japansche goederen te boycotten. Maar waarom laat het Britsche volk toe, dat zijn regeering niets doet, terwijl zijn rechten en belangen door de Japansche blokkade worden geschonden. Waarom speelt de Brit sche marine niet haar traditioneele rol en beschermt zij niet de vrijheid ter zee in den Stillen Oceaan? Wij verwachten niet, dat Engeland met Japan een oorlog aangaat, maar wel mogen wij verwachten, dat Enge land zich houdt aan het negen mogendhe- denverdrag, dat het vrijwillig heeft onder- teekend. Mijn boodschap aan de conferen tie van Brussel is deze: China hoopt, dat de letter en de geest van het negen mogendhedenverdrag zullen worden geëerbiedigd. In de vergadering der ondercom missie voor de niet-inmenging, die gistermiddag onder voorzitterschap van lord Plymouth is gehouden, zijn de besprekingen weer op het doode punt gekomen. Maiski, de Russische vertegen woordiger, verklaarde, dat zijn re geering noch de Britsche voorstellen van 14 Juli noch de Fransche voor stellen van 16 October in hun geheel kan aanvaarden. Ik bon bereid, aldus zeide Maiski, be sluiten te steunen, die als een bijdrage tot- een daadwerkelijke niet-inmenging kun nen worden beschouwd. Mijn regeering is van oordeel, dat b.v. de kwestie der toekenning van de rechten van oorlogvoerende, zooals geformuleerd in artikel 2 van de ontwerp-resolutie van 26 Octóber, niets met het vraagstuk der non-interventie heeft te maken. Mijn regeering behoudt zich het recht voort, ging Maiski voort, tijdens de be sprekingen over de controle eigen voorstel len in te dienen, die de versterking van het toezicht ten doel hebben. Von Ribbentrop klaagt aan, Von Ribbentrop, de Duitsche gedelegeer de, zeide, dat de nieuwe formule, waarin Rusland zich bereid verklaart de kwestie der oorlogsrechten te overwegen na de te rugtrekking van het overgroote deel der vrijwilligers, voor Duitschland een bloote afwijzing van dit punt van het Britsche plan beteekent. Door het betalen van verdere bijdragen in de kosten van het toezichtstelsel te weige ren, toont Sowjet-Rusland, dat het de con trole onmogelijk wil maken. Daar het toe kennen van de oorlogsrechten en het her stel van het toezicht essentieele voorwaar den voor de verwijdering der vrijwilligers zijn, aldus de Duitsche vertegenwoordiger, blijkt uit de gewijzigde houding van Rus land, dat dit de verwijdering der vrijwil ligers niet wenscht. Von Ribbentrop stelde de vraag of Rus land deel zou blijven nemen aan de niet- inmenging of tot openlijke inmenging zou overgaan. Ik zie geen weg, aldus vervolgde hij, waarlangs wij verder kunnen komen, in dien de Sowjet-Unie haar standpunt niet wijzigt. Ik kan niet instemmen met eenige actie, die berust op een resolutie, welke niet eenstemmig is goedgekeurd. Ik zou daarom willen voorstellen, dat de voorzitter een weg tracht te vinden om Rusland te bewegen tot aanvaarding der resolutie. Men zal het nog maar eens pro- beeren. Slechts vijf mogendheden hebben zonder beperking de ontwerp-resolutie, waarin de Britsche voorstellen zijn hervat, aangeno men, n.1. Engeland, Frankrijk, België, Zweden en Tsjecho-Slowakije. De toestand zoeals<-deze« thans is,-zal -worden uiteenge zet aan de regeeringen, welke vertegen woordigd zijn. De ondercommissie zal Dinsdag a.s. des ochtends te elf uur we derom bijéénkomen: de commissie zelf zal Woensdagmiddag 15 uur vergaderen, In deze vergadering zal worden voorgesteld aan beide partijen in Spanje te vragen de ontwerp-resolutie, zooals deze is voorge steld, in haar geheel te aanvaarden Duitschland heeft de resolutie aange nomen, echter onder voorwaarde, dat ook de overigen de resolutie in haar geheel zouden aannemen. De Sovjetunie maakte twee restricties inzake de rechten van oor logvoerenden. De houding van Italië en Portugal was gelijk aan die van Duitsch land. Zoolang het antwoord van beide partijen in Spanje niet zal zijn ontvangen, zal de ondercommissie voortgaan met het bestudeeren van de concrete vraagstukken welke uit de resolutie voortvloeien, o.a. het zenden van de commissies naar Spanje en de maatregelen, welke genomen moeten worden, wanneer geen overeenstemming kan worden bereikt. Het Nederlandsche volk moot zwaardere lasten dragen, doch de voorstellen zijn technisch onuit voerbaar wegens een te kort aan kader, dat voor zijn taak boven dien niet berekend is. Verschenen is het voorloopig verslag van het wetsontwerp tot wijziging der dienst plichtwet. Vrij algemeen werd door de leden der Tweede Kamer erkend, dat de huidige inter nationale omstandigheden en verhoudingen er toe leiden, dat ook het Nederlandsche volk zwaardere lasten moet dragen ten be hoeve van de personeelsvoorziening van de weermacht. Verscheidene leden echter merk ten op, dat de onderhavige voorstel len technisch onuitvoerbaar zijn, aangezien zij worden gedaan in een tijd, waarin een zeer groot tekort is aan kader. Deze leden betreuren het, dat de militaire overheid in gebreke is gebeleven om maatregelen te tref fen ter aanvulling van het beroeps kader. Naar deze leden hadden vernomen, is de aanvaardbaarheid van het regeeringsvoor- stel in de eerste plaats afhankelijk van het antwoord op de vraag: Hoe komt een vol doende aantal officieren en onderofficieren, die voor hun taak berekende zijn, beschik baar om aan 32.000 dienstplichtigen gedu rende 11 maanden voor wat de onberedenen of 12 maanden voor wat de beredenen betreft, een intensieve opleiding te geven? Naar deze leden hadden vernomen, is de toestand hij de regimenten infanterie thans zoo, dat het kader niet alleen niet voor zijn taak berekend is, maar dat het gebrek aan kader zelfs zoo groot is, dat er officieren noch onderofficieren aanwezig zijn voor de voorjaarsploeg. Dat van de opleiding en oefening onder deze omstandigheden weinig terecht komt, is te begrijpen. De leden, hier aan het woord, vestigden de aandacht op berichten, als zou op het oogenblik aan de K.M.A. een spoedopleiding van slechts een jaar plaats hebben, ten einde het volgende jaar over 50 beroeps-luitenants te kunnen beschikken. Deze leden andere leden sloten zich hierbij aan - konden moei lijk aannemen, dat de aldus gevormde offi cieren berekend zullen zijn voor hun taak. De meening van deskundigen. Versterking van luchtmacht en luchtverbetering zou beter zijn. Eenige leden vroegen de aandacht voor de meening van deskundigen, dat de voor de wijziging der Dienst plichtwet benoodigde gelden beter op een andere wijze kunnen worden besteed dan de regeering thans voor stelt en wel ten behoeve van mate- rieole voorzieningen, in het bijzon der ter versterking van de lucht macht en de luchtverdediging. De nood zaak van dergelijke voorzieiningen blijkt wel sterk uit de krijgsverrich tingen in Abessinië en uit hetgeen zich thans in China afspeelt, waarbij te denken valt, dat eventueele vijan delijkheden tegen ons land op over eenkomstige wijze zullen worden gepleegd. Een lang verblijf in de kazerne bederft het gehalte en den geest van den troep. Zeer vele leden verklaarden zich met den eersten oefeningstijd van 11 maanden voor de onberedenen niet te kunnen vereenigen. Hierbij ging men er van uit, dat een langer verblijf in de kazerne dan noodig is voor bij het tafeltje. Met gedempte stem zei hij: Tweede verdieping, kamer zes en zeven tig, meneer. Even glimlachte Ferguson, toen knikte hij, zonder den kellner aan te zien. Deze verwij derde zich tevreden. De derde gulden! En met een discreet vermaak zag hij zijn goeden klant weer in de nabijheid van het tafeltje van de logée der tweede verdieping, kamer zes en zeventig. De nacht was helder en zoel en het groote dakterras van het Grand Hotel lag leeg en verlaten. Slechts flauw drong het schijnsel van de nachtverlichting uit de openstaan de gangdeuren naar buiten. Lange palmbla den lispelden zacht in den. wind en een on derdrukt fluisteren was hoorbaar. Twee donkere figuren stonden geleund te gen de balustrade, uitziende over de stad, daar ver beneden hen. Ferguson was aan het woord: Ja, hier zal ik blijven staan. Hieronder is een balcon. Het hoort bij de kamer naast de mijne. Die is leeg. Ze sluiten hier niet eens de ongebruikte kamers af. Daar ga je maar gewoon naar binnen, maar zorg dat niemand je de deur binnen ziet gaan. Het is laat genoeg, je behoeft niet bang te zijn, dat men je op het balcon ziet. En als ze je zien dan zie je er netjes genoeg uit, om een hotel gast te zijn. En nou, ruk in! Ik ga haar hier heen halen. Vrijwel geruischloos verdween Ferguson's metgezel in het donker. De ander keek hem na en zag zijn schim verdwijnen door een onverlichten dienst-uitgang. F"erguson keerde zich met een vermoeid gebaar af van de balustrade, en liep de richting van het trappenhuis uit. Eigenlijk voelde hij weinig voor dit heele experiment Er waren oogenblikken in je leven dat je bijna iets van berouw kreeg, niet over je leven, maar over een klein stukje van dat leven. En dat berouw voelde hij nu, heel even. Ivonne was ontegenzeggelijk een lief kind. liet speet hem niet zoo erg om haar zelf, want zij had geld genoeg. Of liever ge zegd: haar vader. Dat had ze zich, zoo on der het dansen, laten ontvallen. Ivonne Duysingh, haar vader, was de een of andere scheepvaartdirecteur. Wonde in Wasse naar, in een machtig dure buurt! Neen, dat was het niet. Maar het deed jezelf iets. Die enkele keer, dat je iemand ontmoette, die je iets meer kon gehelen Maar hij schudde deze gedachten van zich af. Nonsens, zaken waren zaken! Ivonne was juist opgestaan van haar ta feltje., toen Ferguson de zaal weer binnen trad. Met een glimlach trad hij op haar toe. ving den kellner op, die juist op haar af kwam. Ivonne had bezwaren; neen, dat moest hij niet doen, werkelijk, zij wilde voor zichzelf betalen. Maar Ferguson glimlachte slechts en zei bij zichzelf: Je zult beta len. Maar hij had er zelf geen pleizier in. Het meisje naast hem bleef hem onder- tusschen een raadsel. Haar gezichtje, die perzikachtige teint, haar onbevangen ma nier van spreken, dat alles wees op een jeugd, die nog geen kennis had gemaakt met het werkelijke leven. En aan den an deren kant zat dit meisje alleen in een danszaal zij het dan ook dat die bij het hotel hoorde en had zich weinig terug houdend getoond. Maar vooral dat laatste ging haar zoo open en kinderlijk af! Zij spraken zacht, over willekeurige on derwerpen. Er groeide een sfeer van ver trouwelijkheid tusschen hen, terwijl ze wat dwaalden door den tuin van het hotel. Ze spraken over hun jeugd, over reizen, over sterren! Dit was Ferguson's lievelingsonder werp. Vandaar leidde de weg naar den he mel en tusschen den tuin en den hemel was het dakterras. Ze stonden samen aan de balustrade. Fer guson's hand wees omhoog, zijn stem klonk gedempt, terwijl hij de namen noemde van de sterren, en sterrcbeelden. Met toewij ding schetste hij haar heel de hemelwe reld. En Ivonne luisterde, zonder .veel te antwoorden. Hij had zijn hand op haar arm gelegd, wees in de verte. En haar hoofd keerde zij in de richting, waarin hij wees. Haar haren deinden in den nacht wind, langs zijn gelaat. En zacht, heel zacht, legde hij zijn wang tegen haar hoofdje. Zij weerde hem niet af, samen stonden zij een oogenblik stil zoo, achter elkaar. Toen, met zachten drang, keerde hij haar om. Diep keken zijn oogen door den nacht in de hare. met een teeder gebaar omvat ten zijn handen haar schouders en voor zichtig drukte hij haar tegen zich aan en kuste haar. En terwijl haar handjes tegen zijn borst rustten, streelden zijn handen haar hoofd haar hals. Niemand hoorde iets, ook niet de man, die op het balcon daaronder stond. Maar hij zag boven zich een hand verschijnen, er glinsterde iets, hij ving Abrupt maakte Ivonne zich los uit zijn omarming. De ruime avondcape sloeg zij om zich heen en met een gefluister „tot morgen" was zij verdwenen. Even stond Ferguson verstomd. En even ook had hij spijt. Zoo jong, zoo eerlijk en onschuldig! En hij zocht zijn weg naar beneden. In zijn kamer vond hij zijn hel per. %Maar toen hij diens gezicht zag, welde onge'rustheid in hem op. En voor hij iets kon zeggen, beet deze hem toe: Echt goud, maar valsche steenen. Dan toch ge weldig goed nagemaakt! antwoordde Fer guson. Hij stak zijn hand uit, nam het sie raad aan en liet het in zijn binnenzak glijden. Maar midden in deze beweging stokte hij. Even kwam er een trek van verbijste ring op zijn gezicht. Wat is er? vroeg de ander onrustig. Mijn portefeuille stamelde hij. En dan: Het serpent! En ik, stommerd die ik ben Maar onverstoorbaar zei zijn metgezel: Dus niet alleen die steenen waren na gemaakt! Reiger (heenreis) Pelikaan ^heenreis) Wielewaal (terugreis) Emoe (heenreis) Ibis (terugreis) Nandoe (heenreis) Valk (terugreis) Vertrek van Aankomst te Rang. 29 Oct. j Band. 29 Oct. Basra 29 Oct. fodhp. 29 Qct. Jodhp. 29 Oct. Karachi 29 Oct, Napels 29 Oct. J Alex. 29 Oct. Singap. 29 Oct. j Rang. 29 Oct. A'dam 30 Oct. Band. 30 Oct. eigen opleiding en oefening, het gehalte en den geest van den troep bederft en de ge oefendheid doet afnemen. Deze leden waren van meening, dat de eerste oefeningstijd tot ten hoogste 7 maan den zou kunnen worden verlengd. De hier aan het woord zijnde lieden lieten zich door die overwegingen gelden en wel: a. Een lange oefeningstijd is schadelijk voor den geest en de tucht. b. De wintermaanden zijn ongustig voor de oefening. c. De eerste opleiding moet haar bekroning en einde vinden in de groote manoeuvres. Bij een daarna voortgezette opleiding gaat de belangstelling er bij het kader en de dienstplichtigen uit. De lasten moeten over meer bur gers worden verdeeld. Verscheidene leden vonden dat het dubbel voorstel n.1. uitbreiding van het contingent en verlenging van den eersten oefeningstijd te ver ging. Voor de keuze gesteld, wilden deze leden het eerste kiezen, omdat het hun rechtvaardiger toescheen de lasten over meer burgers te verdeelen, dan een aantal burgers individueel zwaarder te beladen. Daabij komt, dat het contingent in den loop der jaren in verhouding tot de bevol king van ons land geringer is geworden. Boven het voorstel van de Regeering zou den deze leden de voorkeur geven aan een contingent van ongeveer 30.000 man, waar van de onberedenen in vier gelijke ploegen over het jaar verdeeld, een eersten oefenings tijd van 6 maanden zouden hebben. Bij vergrooting van het contin gent, moet de loting vervallen! Algemeen erkende men, dat bij een zeer sterke vergrooting van het contingent de loting behoort te vervallen en de bestaande regeling van de vrijstelling wegens broeder- dienst niet ongewijzigd kan worden gehand haafd. Zeer vele leden meenden evenwel, dat de wijze, waarop het overschot aan gewone dienstplichtigen wordt weggewerkt, in de wet moet zijn geregeld. Ook werd gevraagd of een regeling is ge troffen, waardoor in geval van mobilisatie spoedig over de arbeidskracht van vliegtuig- technici kan worden beschikt. Men meende dat het tijdstip is aangebro ken, over te gaan tot de oprichting van een vrijwillig landstormkorps vliegtuigdienst Aanduiding einde voorrangs- weg niet duidelijk. Voor het aangeven van het einde van den voorrangsweg wordt tot nog toe ge bruik gemaakt van het gewone driehoekige waarschuwingsbord met algemeen-gevaar teeken, met daaronder het opschrift „einde voorrang" al dan niet aangevuld met den afstand van eindiging, naar gelang het bord buiten of binnen de bebouwde kom is ge plaatst. Het feit dat dit waarschuwingsbord zelf voor alle mogelijke aanduidingen wordt ge bruikt en dat de eigenlijke beteekenis eerst blijkt uit het onderschrift „einde voorrang", maakt dat deze aanduiding voor het beoogde doel niet geschikt is. De A.N.W.B. heeft hiervoor thans een nieuw bord ontworpen. Dit be staat uit het vierkante, op de punt geplaatste bord, orane met witten rand, zooals dit voor de aanduiding van een voorrangsweg wordt benut, voorzien van een breede zwarte streep, welke van rechts boven naar links onder loopt. Uit den vorm van het bord blijkt nu di rect, dat het op de voorrangsregeling betrek king heeft, terwijl de zwarte streep in over eenstemming met de aanduiding van beëin diging van de maximum snelheid, welke op dezelfde wijze geschiedt, de beteekenis dat de voorrang beëindigd is, ondubbelzinnig aan duidt. De A.N.W.B. heeft een ontwerp van dit bord bij den Minister ingezonden met het verzoek wel maatregelen te willen bevorde ren welke tot een toepassing daarvan zouden .voeren.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1937 | | pagina 2