Anti-Komintern-pact tegen
Engeland bedoeld!
fransche socialisten trouw
aan het Volksfront
Koloniale eischen en woestijnzand
Trouwelooze
vriendin
Hindoe begrippen in
Duitschland
„De dansende haasjes"
van Prinses Juliana
De vroolijke Tyro'ertjes
Rusland blijft
buiten schot
Pelgrims uit Lourdes
gearresteerd
Japanneezen vernielen
een trein
Op klaarlichten dag van
taschje beroofd
Te vroeg uit de tram gestapt
Twee bankdirecteuren drie jaar
in de gevangenis
Bezorgde toon in de Engelsche
V^rs.
„Het anti-kom in ternpact is tegen
Engeland bedoeld."
Dit is de alarmkreet, welke gister
morgen zoowel door de linksch ge
richte bladen als de „News Chroni-
cle" en door de anticommunistische
bladen als de „Daily Telegraph and
Morning post" geuit wordt.
Het laatstgenoemde blad schrijft als volgt.
Men kan moeilijk zonder voorbehoud de
verklaring aanvaarden van von Ribbentrop
volgens welke dit pact een waarborg vorrrut
voor den wereldvrede. Men zou het kunnen
aannemen indien het bolsjewisme op het
oogenblik het eenige gevaar voor den vrede
scheen, te zijn.
Maar de jongste gebeurtenissen
hebben duidelijk doen uitkomen, dat
de vrede thans vooral bedreigd
wordt door de verbonden vijanden
van het communisme. De tegen het
Russische bolsjewisme geproclameer
de vijandigheid zou wel eens iets
heel anders dan het communisme
kunnen uitdagen. Het eerste doel
van het pact is de drie groote mo
gendheden tegen de andere naties
te vereenigen.
Frankrijk, Groot Brittannië en %lfs de
Vereenigde Staten hebben het reent niet ge
rust te zijn over dezen dam, welke is op
geworpen vanaf de Oost- en. Noordzee tot
de Middellandsche Zee en -jen Stillen Oce
aan, dus in gebieden, wfj&r de drie demo
cratische mogendheden vitale belangen heb
ben en waar, zooals Ghyda 't ons beminne
lijk herinnert, 20 miflioen ton aan oorlogs
schepen geconcentreerd kunnen worden. In
derdaad, men kan Frankrijk en Groot Brit
tannië verontschuldigen, dat zij gelooven op
meer rechtstreeksche wijze door het anti-
kominternpa.et getroffen te worden dan
Rusland z^lf, dat het voordeel heeft bijna
onkwetsbaar te zijn.
De „Manchester Guardian" schrijft: het
anti-Sovjetpact is niet gericht tegen Rusland
alleen,, het is in de eerste plaats gericht
tegen. Groot Brittannië.
Zonder Groot-Brittannië en in ze
kere mate zonder de Vereenigde Sta
ten zou Japan de hegemonie bezit
ten in het geheele Verre Oosten
met inbegrip van Nederlandsch
Indië.
Zonder Groot-Brittannië zou Italië mees
ter zijn in het westelijke bekken van de
Middellandsche Zee, want Frankrijk zou
op zijn minst door Duitschland tot inactivi
teit gedoemd worden, zonder Groot-Brittan
nië, zou Duitschland zijn programma van
„Mein Kampf" kunnen verwezenlijken, d.w.
z. bet zou zijn invloed kunnen laten gelden
over het geheele Europeesche continent.
De „News Chronicle" schrijft: „Men
weet welk gebruik de gewetenlooze fascis
ten kunnen maken van het woord „anticom
munistische". Zij kunnen hiervan gebruik
maken om, als in Spanje, met geweld op
te treden in een of ander land, naar welks
gebied zij begeerig uitzien. Moet men in
het pact van Rome een waarschuwing zien,
dat de „inmenging" zich weldra in Tsjecho
Slowakije zal doen gelden? De Tsjechen
Iiunnen inderdaad aan het hoofd van de
slachtofferslijst geplaatst worden. Maar de
voornaamse mogendheid waarop gedoeld
wordt is het Britsche Rijk."
De Fransche bladen schrijven in denzelf
den geest.
Volgens het Japansche blad „de Yomioeri'
zou Bolivia bereid zijn tot het pact tegen
de komintern toe te treden.
Joden en nationaal-socialisten
niet aan één tafel.
In één zijner reisbrieven vertelde onze
correspondent J. K. Brederode onlangs, hoe
streng gescheiden de Hindoe-kasten in
Britsch-Indië leven.
In het huis waar hij logeerde, behoorden
de bedienden ieder tot een andere kaste;
1 van hen mocht met de andere bedienden
biet samen eten en ook niet in dezelfde ka
mer slanen. Lieten de anderen liij het eten
cen lekker hapje over. dan mocht de arme
Paria dat wel van zijn „meerderen" aan
nemen, maar het was hem ten strengste
verboden, dezen iets eetbaars te offreeren.
Nemen de leden van een hoogere kaste
een consumptie aan van iemand uit
minderen stand, dan stellen ze zich bloot
a«n uitstooting uit hun eigen kaste.
Dat dergelijke wanbegrippen niet alleen in
net Oosten opgeld doen. doch ook in het
^Vesten nog wel aanhangers vinden, bewijst
berichtje, dat onlangs in de Neue Zür-
cher Zeitung verscheen.
Volgens dit bericht zouden in één
der monsterondernemingen te Ber
lijn, welke kortelings door den Her-
log van Windsor bezocht werden,
de enkele daar nog te werk gestel
de .Toodsche emplové's met inbegrip
van de Joodsche wetenschappelijke
modewerkers bij de directie ontbo
den zijn, die hun mededeelde, dat de
nat.-soc. .werknemers niet meer met
hun Joodsche collega's in het zelfde
eetlokaal de maaltijden wenschten
te nuttigen.
Het voorstel tot inrichting van een speci
ale eetzaal voor de Joodsche employe's was
echter niet uitvoerbaar, omdat volgens de
Neurenbergsche Wetten geen Arische vrouw
beneden 45 jaar Joden mag bedienen, zoo
dat hiervoor geen personeel kon worden
gevonden. Den Joodschen ingenieurs is
medegedeeld, dat zij voortaan thuis of in
een restaurant moeten gaan eten...
Sociale hervormingen echter ge-
wenscht.
Na gedurende twee lange dagen te heb
ben beraadsjaagd heeft de nationale raad der
Fransche socialistische partij zich uitgespro
kon vóór de politiek van het volksfront.
De socialisten handhaven hun loyale me
dewerking met Chautemps. Zij hebben ech
ter hun bijzondere positie binnen het volks
front duidelijk willen maken, gelijk de ra
dicalen dit in Rijssel hebben gedaan. Zoo
herinnerden zij aan de te Marseille uitge
sproken beginselen en bevestigden zij
de noodzakelijkheid van een uitvoering van
zekere hervormingen, zooals pensioen voor
bejaarde arbeiders, verzekering tegen land-
bouwrampen, een nationaal werkloosheids-
fonds.
In de slotmotie, die met zeer groote meer
derheid werd aangenomen, spreekt de natio
nale raad den wensch uit, dat alle organi
saties, die aangesloten zijn bij het Volks
front, overtuigd zullen zijn van de noodza
kelijkheid te gaan tot hervormingen zooals
controle op het crediet, nationalistie der ver
zekeringen en der gemonopoliseerde onder
nemingen, evenals van de in de motie van
Marseille opgenoemde takken van productie
In het middelpunt van de beraadslagingen
in den raad stond de groote uiteenzetting
van Blum, die de socialistische medewer
king aan het kabinet Chautemps verdedigde
waarbij hij zeide, dat vooral geëischt xnet
worden, dat het kabinet onder radicale lei
ding niet zijn karakter van Volksfrontregee-
ring verliest, hetgeen de eenige waarborg
is, die voor de socialistische samenwerking
geëischt moet worden.
Uit de slotstemiming bleek, dat de raad
hierin met Blum meeging. Niet minder
dan 3.998 van 5.740 stemmen werden voor
de motie SeveracBlum—Paul Fauré uitge
bracht.
Volgens de Duitsche douane smok
kelden zij.
De „Matin" publiceert een telegram uit
Straatsburg, luidende: „Vier en twintig ka
tholieke pelgrims, die onder leiding van een
priester uit Lourdes terugkeerden, zijn aan
de grens van het Saargebied gearresteerd,
beschuldigd van smokkelarij.
Allen, ook de priester, werden achter
slot en grendel gezet.
De douane heeft eveneens de reiswagen,
waarmede de pelgrims reisden, in beslag
genomen.
RUIM 200 DOODEN EN GE
WONDEN.
Te Nanking zijn berichten ontvan
gen, volgens welke ruim 200 perso
nen gedood of gewond zijn, toen
zes Japansche vliegtuigen den naar
het Zuiden rijdenden Blauwen Ex
press tusschen Tientsin en Poukau
bombardeerden en zeven van de tien
rijtuigen vernielden.
IS EEN TOTALE VERZANDING VAN
AFRIKA NOG TE VERMIJDEN?
MOEILIJKHEDEN VOOR LANDEN,
DIE ER KOLONIëN HEBBEN.
De koloniale kwesties zijn den
laatsten tijd actueeler dan ooit. ge
tuige de verrassende maatregelen,
die Duitschland dezer dagen Aan
kondigde. Nauw verband met deze
koloniale eischen houdt de geogra
fische beteekenis van de groote
woestijngebieden in Afrika, waarom
trent onderstaand artikel enkele
interessante bijzonderheden vertelt.
Steeds meer breiden woestijnen zich
uit, zoodat de vrees niet ongegrond
is, dat Afrika in vrii korten tijd in
één groote woestijn herschapen zal
zijn.
Terwijl in Europa de volkeren, kabinet
ten en kranten zich warm maken over de
heerschappij in het „Zwarte Werelddeel",
vinden er in Afrika veranderingen plaats,
die alle conferenties wel eens deerlijk in
de war zouden kunnen sturen.
De Europeaan, die aan Afrika denkt, stelt
zich daarbij een land met onbegrensde oer
wouden en reusachtige moerassen voor. Zoo
is het eens geweest. Eens was immers de
Sahara een der rijkste korenschuren van
het oude Rome! Deze reusachtige woestijn
was eens een kleine zandvlakte in de
vruchtbare gebieden van Noord Afrika;
thans bedekt zij een groot deel van Afrika.
En nog steeds breidt de Sahara zich ver
der uit. Week aan week, maand na
maand zet zij haar vernielend werk in de
richting van Noord-Nigeria voort. Haar
marschtempo bedraagt ongeveer 1 kilometer
Het bekende versje, „de dansende haas
jes", dat Prinses Juliana in haar jeugd
maakte en waarbij Catharine van Rennes
de muziek schreef, werd door den beiaar
dier J. Vincent gespeeld in een carillon
concert, dat door den K.R.O. is uitgezonden.
De K.R.O. maakte hiervan een gramofoon-
opname, teneinde deze Prins Bernhard te
kunnen aanbieden.
Dezer dagen nu ontving de K.R.O. een
uitnoodiging, dat Maandag 8 November
daartoe gelegenheid zou bestaan. Daar het
in de bedoeling lag om de plaat aan Zijne
Koninklijke Hoogheid voor te spelen, vertrok
gisterochtend de reportagewagen van den
K.R.O. naar het paleis Soestdijk.
In een der vertrekken links van den
hoofdingang werd een luidspreker opge
steld, verbonden met de gramofoon-installa-
tie van den reportagewagen, zoodat alles
gereed was toen het Prinselijk Paar te elf
uur verscheen. Want ook de Prinses wilde
met den Prins de plaat komen beluisteren.
Nadat de heeren P. Speet, bedrijfsleider
vand en K.R.O., L. Povel, leider van den
reportagedienst en de beiaardier van het
Koninklijk Paleis te Amsterdam, de heer
J. Vincent, aan Hunne Koninklijke Hooghe
den waren voorgesteld, overhandigde de
heer Speet met een korte toespraak de
plaat, aan de eene zijde waarvan voorkomt
„De dansende haasjes", gespeeld op het
Dam-carillon, terwijl aan de andere zijde
hetzelfde liedje staat, gezongen door José
Candel met pianobegeleiding van Fred.
Boshart. Voor deze laatste opname was n.1.
zorg gedragen, opdat ook de tekst gehoord
zou kunnen wordlen.
Op uitnoodiging van Prins Bernhard wer
den de beide opnamen voorgespeeld, zeer
tot tevredenheid van het Prinselijk Paar,
dat het bezit van de plaat op hoogen prijs
zeide te stellen, zooals in een hierop vol
gend onderhoud aan den heer Speet werd
medegedeeld. Bij die gelegenheid bleek,
dat Prins Bernhard groote belangstelling
heeft voor de radio, ook voor de ultra-
kortegolf-uitzcndingen.
Op klaarlichten dag het was Zaterdag
ochtend te circa half twaalf werd een
dame in het Laantje nabij de Groot Her-
toginnelaan te Den Haag aangevallen door
oen tot nu toe onbekend gebleven individu.
Deze slingerde zijn slachtoffer tegen den
grond en ontrukte haar een handtaschje.
waarmede hii zich snel uit de voeten maak
te. In 't taschje zat pl.m. f4, eenige sleutels
van een flatgebouw aan den Alexander Go-
gelweg, waar de dame, die uiteraard zeer
was geschrokken, doch overigens geen let
sel kreeg, woont.
En de onmuzikale Haagsche po
litie....
Zooals gewoonlijk was het Zondagavond
erg druk in de Spuistraat te Don Haag.'In
dichte, aaneengesloten rijen zochten de wan
delende en slenterende menschen zich een
weg door deze smalle hoofdstraat. Oo een
gegeven moment achtten eenige musici uit
Tyrol, die in een hotel aan deze straat lo
geerden, zich geroepen, het passeerende pu
bliek op een nummertje vroolijke muziek
te vergasten. Zij posteerden zich op het
balkon van hun kamer en produceerden een
pittige miarsch, waardoor hoe kon het
anders een compacte menigte zich voor
het hotel opstelde De surveilleerende agen
ten, die de samengestroomde menigte
moesten verspreiden, ondervonden veel te-
per jaar! Thans bedraagt de afstand van
Timiboektoe tot de Golf van Guinea nog
ruim 1000 kilometer, dus bij haar tegen
woordig marschtempo zou de woestijn nog
1000 jaar noodig hebben, eer zij geheel
Noord-Afrilca bedekt had. Zoo berekenen
de Europeanen het tenminste. En zij zou
den gelijk hebben, indien de Sahara al
leen was
De trots van de Afrikaners zijn hun
groote kudden. Maar zij zijn nog meer:
In Nigeria en Kenya, in Tanganjika en
Bentsjoeanaland kent de inboorling slechts
één kapitaal en slechts één betalingsmiddel.
Of het nu voor wapens is, of voor sieraden,
vrouwen of alcohol, alles betaalt men hier
met buffels, schapen, geiten! Door dit sys
teem is Afrika in de laatste tientallen ja
ren buitengewoon rijk geworden. De tij
don zijn voorbij, dat de kudden van de
Boschjesmannen blootgesteld waren aan de
roofzuchtige overvallen van andere men
schen of roofdieren. Tegen de verschillende
ziekten onder het vee heeft het Engelsche
koloniale bestuur overal veeartsenij-inrich
tingen geopend, die naar de verschillende
districten vliegtuigen uitzenden met de noo-
dige geneesmiddelen aan boord.
Rijkdom, die doodt.
Geze „kapitalistische" tendens der be
volking. om steeds grootere kudden te ver
zamelen, heeft een geweldige aanwas van
het vee tot gevolg gehad. Hier volgen
eenige getallen, die betrekking hebben op
de Wakonomba-reservatie in Kenya: dit ge
bied, waar in normale omstandigheden
20.000 stuks vee grazen kunnen, heeft thans
een veestape! van 250.000 stuks. Het vee
wil leven. De Afrikaansche runderen en
geiten maken niet veel aanspraak zij
eten alles, wat men hen voorzet, in de eer
ste plaats gras! Maar in veel districten
is nu juist het gras het eenige afweermid
del tegen de verzanding, daar de bosschen
Haar minnaar van inbraak be
schuldigd.
Het gerechtshof gelooft het.
Een „zware jongen" uit Haarlem, die reeds
dertien maal de gevangenisdeuren achter
zich heeft hooren toevallen, stond gisteren
in hoogei beroep voor het gerechtshof te
Amsterdam terecht. Twee jaar met aftrek
van den tijd in voorloopige hechtenis door
gebracht, had de rechtbank te Haarlem hem
opgelegd voor twee inbraken, n.1. in een ma
nufacturen magazijn te Velsen gepleegd in
October 1934, en in een villa te Santpoort
in Febr. 1935. Ditmaal, zoo hield de recidi
vist stijf en strak vol, was hij volmaakt
onschuldig. De vrouw, waarmee hij had sa
mengewoond, had hem uit wraak verraden.
Wispelturige dame.
In Juni maakte het Hof een aanvang met
de behandeling van deze strafzaak en de
juffrouw, die voor de rechtbank als hoofd
getuige optrad, kwam toen met een ander
verhaal. Zij vertelde toen, dat zij voor de
rechtbank gelogen had. Het Hof schorste de
zaak toen om een onderzoek in te stellen
naar een mogelijken meineed van de vrouw.
Voor den rechter-commiss. zwenkte de juf
frouw weer om: „Wat ik voor de rechtbank
heb gezegd was de waarheid".
Thans herhaalde zij voor het Hof hare
beschuldiging tegen verdachte, die zijn on
schuld vol hield. Volgens hem had zekere
J. v. d. B., die toen te Hillegom woonde te
Santpoort en Velsen ingebroken. De avond
vóór de inbraak te Santpoort, in Februari
1935, was deze bij hem verd. gekomen
om zijn fiets te leenen, omdat hij een goed
„krakie" wist te zetten te Santpoort. Verd.
had niet veel lust om de fiets te leenen, wel
had hij hem steekbeitels, handschoenen en
,een zaklantaarn geleend. Den volgenden och
tend vroeg was van den B. in verd.'s huis
teruggekomen. Alles was goed gegaan. Hij
had sieraden en twee bankbiljetten van f 500
buit gemaakt. Uitvoerig had zijn vriend hem
beschreven, hoe hij de inbraak gepleegd had.
Verdachte had tegen een ruime belooning
op zich genomen een der bankbiljetten te
wisselen. Op dat oogenblik was juffrouw B.
beneden gekomen. Zij is de vrouw, die thans
haar vroegeren minnaar beschuldigt zelf de
inbraken te hebben gepleegd. Zij nam op
genstand, waardoor zij gedwongen werden
van de sabel gebruik te maken. Toen ging
de menigte uit elkaar, waarna spoedig een
einde aan het relletje was gemaakt. Een
20-jarige chauffeur, die verzet pleegde, werd
meegenomen naar het bureau aan de Prin
sesstraat. Een der agenten kreeg nog een
slag in het gezicht, waardoor de tanden
nem in de bovenlip drongen, doch overi
gens werd niemand gewond.
Gistermorgen is voor het Mariapaviljoon
te Amsterdam een juffrouw, die in de mee
ning verkeerd^ dat daar de halte was, toen
de tram haar vaart verminderde van den
motorwagen gesprongen.
Zij viel op straat en bekwam een schedel
breuk.
Het slachtoffer is in zorgelijken toestand
in het O. L. V. Gasthuis opgenomen.
KINDJE UIT HET RAAM GEVALLEN.
Gistermorgen is in de van Bosschestraat
te Amsterdam een zestien maanden oud
kindje uit het raam van een eerste verdie
ping gevallen.
De G.G. en G. D. heeft het slachtoffertje
met een schedelbreuk naar het Wilhelmina
Gasthuis vervoerd, waar het in ernstigen
toestand is opgenomen.
er reeds lang uitgeroeid zijn. Maar deze tal-
looze kudden hebben nu ook al het gras
opgegeten, zoodat er niets dan zand,
zand overgebleven is.
De gebieden, die eens door Stanley en
andere koloniale pioniers als vruchtbaar
en boschrijk beschreven werden, zijn nu
eindelooze en kale woestijnen. En hier
gaat de verzanding niet met een marsch
tempo van 1 kilometer per jaar voorwaarts,
maar in één jaar tijds kan een geheel ge
bied in een reusachtige woestijn verande
ren, waarmee de landen, die op koloniën
belust zijn, niets beginnen kunnen. Hier
volgen nog eenige getallen uit Wakomba:
tot 1935 waren daar in don loop van eenige
jaren 400.000 H A. land door de kudden ver
nield een derde deel van het geheele
gebied. En thans is reeds de halve reser
vatie in een woestijn veranderd.
Zeker, in de Vereenigde Staten probeert
men woestijnland weer vruchtbaar te
maken, terwijl men ook in Kenya iets
dergelijks probeert. En wat is het gevolg?
Tot nu toe heeft men van de 400.000 H.A.
er 476 kunnen terugwinnen na twee jaar
ingespannen arbeid. In den zelfden tijd zijn
echter in Afrika heele gebieden weer in
zandwoestijnen veranderd. Aan terugwin
nen behoeft men tegenwoordig niet meer
te denken, er blijft nog maar één middel
over: redden, wat er te redden valt
Maar ook dit schijnt bijna niet uitvoer
baar te zijn. En wanneer de rijkdom van
de Afrikaners nu nog slechts uit runderen
bestond, dan zcu men deze dieren tenmin
ste nog op bepaalde, daartoe aangewezen
terreinen kunnen laten grazen. Maar de
ergste vijanden van het land zijn de geiten.
Zij zijn overal, iedere heg halen zij omver,
geen boom en geen struik is voor hen vei
lig. En werkelijk, hiertegen kan men niets
beginnen. De geiten uitroeien gaat niet,
daar zij voor de inboorlingen de waarde
van geld hehben. Dit vraagstuk op te los
sen, is werkelijk niet zoo eenvoudig.
Overwint het zand de blanke
heeren?
Deze vraag betreft de kern van de zaak.
Eén zaak staat voor het koloniale bestuur
van ieder land vast: wanneer hierin geen
totale verandering komt, dan zullen de
zich het bankbiljet te wisselen bij haar broer
een paardenkoopman.
Jongen, zeg het nu maar.
Volgens verdachte heeft zijn vroegere
vriend van den B. de sieraden bij een op-
kooper verkocht. Deze verklaarde echter
thans onder eede, dat van den B. nooit met
de sieraden bij hem is geweest.
Verd.: Jongen, zeg het nu maar, meneer
de president belooft je immers, dat je alleen
als getuige wordt gehoord en niet zult wor
den vervolgd wegens heling. Ik zit hier im
mers onschuldig in dit bankje".
Getuige laat zich niet bepraten, hij houdt
vol, dat hij van den B. nooit had gezien met
de sieraden.
Verd. (opgewonden). Hij houdt zich stom
mer dan hij is. Hij weet precies de waarheid.
Het gesprek in de wachtkamer.
Een juffrouw, die bij de vorige behande
ling van de zaak voor het Hof, in de wacht
kamer een gesprek met de vroeger vrien
din van verd. heeft gehad, verklaart thans,
dat deze tegen haar gezegd heeft: „Hij heeft
het niet gedaan, het zou me spijten, als hij
in de gevangenis kwam".
De hoofdgetuige komt weer voor het hekje
en volgens haar had het gesprek een heel
ander verloop. De juffrouw had haar over
trachten te halen om een valsche verklaring
af te leggen. De beide dames voor het getui-
genhekje worden het niet eens, zoodat het
niet duidelijk wordt, wat er in de wachtka
mer werd besproken.
Verd.: (tot zijn vroegere vriendin): Je liegt
ik moest opgeruimd worden, dat is het heele
eiereneten. Je had andere plannen...... je
weet, dat ik aan deze twee inbraken on
schuldig ben.
Dan komt de man voor het hekje, die in
December 1936 kennis had aangeknoopt met
de hoofdgetuige. Even na de kennismaking
met getuige, was de juffrouw naar de politie
geloopen om haar vroegeren vriend aan te
klagen.
Verd.: Ziet u wel edelachtbare, ik moest
van het terrein verdwijnen.
De procureur-generaal komt tot de con
clusie, dat formeel het bewijs is geleverd,
dat verdachte zich aan beide inbraken heeft
schuldig gemaakt.
Spr. requireert tenslotte bevestiging van
het vonnis der rechtbank: twee jaar gevan
genisstraf met aftrek van den tijd in voor
arrest doorgebracht.
De verdediger pleit vrijspraak, z.i. konden
de verklaringen niet serieus worden geno
men.
Arrest 22 November.
Het gerechtshof te Amsterdam veroor
deelde gisteren de twee directeuren van
de effectenbank G. A. ten Hope en Co., den
41-jarigen effectenhandelaar C. J. N. K. en
den 62-jarigen rechtskundige mr. dr. J. van
O., wegens verduistering meermalen ge
pleegd, tot drie jaar gevangenisstraf met
aftrek van één jaar voorloopige hechtenis.
De rechtbank had hen op 31 Maart ieder
tot twee en een half jaar met aftrek van de
voorloopige hechtenis veroordeeld, nadat de
officier drie jaar had gevorderd. In hooger
beroep eischte de procureur-generaal vier
jaar tegen beide verdachten.
Aan de verdachten was ten laste gelegd,
dat zij als beheerders van de Hollandsche
collectiefbank de door de deelnemers van
de speculatie kassen toevertrouwde gelden,
in totaal pl.m. f 10.000.hebben verduisterd.
Voorts hebben zij als beheerders der Comm.
Venn. Hollandsche Collectiefbank en de
Comm. venn. Ten Hope en Co. toevertrouwde
gelden en waardepapieren, welke zij van
cliënten onder zich hadden, verduisterd.
Verdachte K. zit reeds bijna twee jaar in
voorloopige hechtenis, verdachte van O. één
jaar.
Ten opzichte van verd. van O. hield het
Hof bij het bepalen van de strafmaat reke
ning met diens gezondheidstoestand.
kudden in den loop van een paar jaar de
resteerende vruchtbare gebieden vernietigd
hebben en zal het heele werelddeel in een
woestijn herschapen zijn. Hiertegen moet
dus iets gedaan worden. Maar deze maatre
gelen, die hieraan tegemoet zouden kun
nen komen, zijn, wat Engeland betreft, niet
fe vereenigen met de tot nu toe, door Enge
land gedreven koloniale politiek, waarbij
de inboorlingen zich langzamerhand aan
de gewoonten en gebruiken der Europea
nen moeten leeren aanpassen. Volgens deze
principes is bijvoorbeeld Zuid-Afrika be
stuurd geworden. Men is dan ook van
meening, dat Zuid-Afrika alleen hieraan
zijn bloei te danken heeft.
Verder staan hier slechts twee wegen
open: men moet een vreeselijke slachtpartij
onder de dieren aanrichten of de geiten ge
heel uitroeien. Verder zou men moeten
zorgen, dat de kudden niet in de gelegen
heid kwamen, zich zeer uit te breiden.
Deze maatregelen kunnen evenwel, zonder
de hulp van de inboorlingen in deze reus
achtige gebieden, waarbij het hierom gaat,
nooit uitgevoerd worden. Zelfs bij een sys
tematische propaganda zou men generatie
na generatie moeten opvoeden, eer de in
boorlingen er uit zich zelf zouden toe over
gaan, de geiten uit te roeien en de kudden
in te krimpen. Daartoe heeft, men nu geen
tijd meer. Wanneer men nog wil rt>dden,
wat er te j-edden valt, dan moet men niet
alleen zelf aan het werk gaan, maar ook
de inboorlingen dwingen, alle instructies
nauwkeurig op te volgen. Dergelijke maat
regelen zouden natuurlijk voor de primitie
ve menschen van Afrika een reusachtige
verandering beteekenen, waaraan zij zich
slechts zeer langzaam zouden kunnen ge
wennen.
Wanneer dit evenwel niet gebeurt, dan
zal Afrika langzaam maar zeker in één
groote woestijn veranderen. Een toonaange
vende persoonlijkheid van het Britsche ko
loniale bestuur zei onlangs: „Wat beteeke
nen al die Arabieren in vergelijking met
dit Afrikaansche zand? Wanneer wij niet
binnen twee jaar dit gevaarlijke zand
meester zijn, dan behoeven de heeren van
van Europa zich niet verder bezorgd te
maken over Midden en Zuid Afrika, want
dan hebben onze koloniën niet de minste
waarde meer!"
