Succes na spannenden strijd door
Helder geslagen
Voor de rust was Helder sterkerdaarna ging het
initiatief van Succes uit
Rijkers uit het veld
gestuurd
BJCC. ontsnapt aan een
nederlaag
Alkm. Boys-Purmersteyn
4-1
jutemmm
Hongiarschz zwemploeg in
Tourcoing
"'V O 0 t b cl 1 1X1 0 IX 11 die^uit gaan spelen
voor a.s» Zondag
Helder II-West Frisiall 1-3
Atlas I-Zeemacht I 7-1
UtieUennm
Nederlandsche amateurs naar het
Buitenland
de
Kilian—-Vopel winnen
Zesdaagsche te New York
Zwartcpoorte-Aeymans winnen
den grooten prijs van Munster
(Van onzen redacteur).
De Succes-penningmeester heeft het
gisteren met het weer niet erg getroffen,
want de publieke belangstelling was door
de koude belangrijk minder dan bjj een
immer attractieve wedstrijd als Succes
Helder gewoonlijk het geval is. Gelukkig
voor hem was Helder van meer dan 100
supporters vergezeld, die zjjn dag dus nog
een beetje goed gemaakt hebben. Maar
behalve de menschen bleven ook
de punten weg, want deze werden na
spannenden en In het laatste kwartier
ook harden wedstrijd, door de bezoekers
meegenomen, dank zij een kleine 23-
overwinning.
Het was een wedstrijd, precies zooals we
ons dien voorgesteld hadden: spannend, forsch
en met zoo weinig krachtsverschil, dat velen
meer voldoening gehad zouden hebben als
de uitslag 33 geweest zou zijn. Evenwel
Helder won met 23,
en men mag nu ook
niet zeggen, dat dit
heelemaal onverdiend
was. Immers de wit-
hemden hadden, op
de eerste 10 minuten
na, een uitstekende
eerste helft, waarin
vooral de voorhoede
zich van haar beste
zijde liet zien. De
beide binnenspelers
Kiesewetter en Wie
ren, zetten steeds
keurige aanvallen op
vooral eerstge
noemde terwijl de
drie overigen een
voortdurend gevaar
voor Posthumus' ves
te beteekenden. Het
gevaar kwam vooral van Godschalk, die be
wees op de linksbuitenplaats het beste thuis
te zijn. Uitstekend waren zijn voorzetten en
geraffineerd zijn persoonlijke uitvallen. Op
den anderen vleugel debuteerde Siersma, die
lang geen gemakkelijken middag had, maar
toch het genoegen smaakte, twee doelpunten
te maken. Van deze proefneming hoeft Helder
geen spijt te hebben. En als vijfde was daar
Beekhoven, die het de verdediging lastig
maakte door zijn terrier-eigenschappen, ter
wijl hij bovendien nog met een ferm schot
een doelpunt wist te scoren.
Een prachtige steun.
Helder kreeg een prachtigen steun in den
2O-voorsprong, dien zij 10 minuten na den
aanvang had kunnen nemen. Het in den wed
strijd tegen de Alkm. Boys zoo geschokte
zelfvertrouwen, keerde nu ineens in de gele
deren terug, met het gevolg, dat vrijwel
steeds het initiatief van Helder uitging. Wel
maakte Succes na geruimen tijd 21, doch
Helder had even te voren een prachtig doel
punt door Beekhoven gescoord, dat geheel
ten onrechte door referee Van Hoek geannu
leerd werd. Succes mocht zich dan ook ge
lukkig prijzen, dat zij de rust met slechts
een 13 achterstand inging. Zij had in de
eerste helft geen grootschen indruk gemaakt.
In de achterhoede werden diverse fouten ge
maakt, vooral Rijkers speelde in deze periode
zwak, maar ook in de andere linies klopte
het niet. In de voorhoede ging men mank
aan een goeden midvoor en linksbuiten, voor
al de laatste heeft niet veel gepresteerd.
Een herboren Succes.
Hoe geheel anders was de tweede helft!
Aanvankelijk leek het of Helder gemakkelijk
ging winnen. Maar plotseling voer een an
deren geest in de S-gelederen. Met een hei
lig willen en vurig élan, wierp het elftal zich
opnieuw in den strijd en dit intimideerde Hel
der blijkbaar zoo, dat zij geheel werd terug
gedrongen. Tot het einde toe is Succes in
de meerderheid gebleven, doch verder dan één
doelpunt wist zij het niet te brengen. Eens
deels was hiervan het uitstekende verdedi
gingssysteem der Helderschen debet aan, an
derzijds werden de aanvallen meestal door
onbesuisd spel niet goed afgewerkt. Niette
min was de druk op het H.-doel somtijds zeer
zwaar en daar linksback De Jongh er dezen
middag niet „in" was heeft het voor Kenter's
veste dikwijls gespannen!
Een onverkwikkelijk incident.
Vijf-en-zeventig minuten hebben we er ons
over verheugd, dat de wedstrijd zoo'n pret
tig normaal verloop had. Zooals gezegd, was
het dikwijls forsch geweest, maar onaange
naam toch niet. En dat was aan de spelers
zélf te danken, die zich onzen wenk blijkbaar
goed ter harte hadden genomen. Helaas viel
er toch een onaangenaam incident voor. Doch
laat ons e~-at even mededeelen, dat de lei
ding in handen was van iemand, die veel te
nerveus is om als scheidsrechter in spannen
de partijen te fungeeren. De heer Van Hoek,
uit Amsterdam deed uitermate zijn best, hij
floot veel, té veel en gesticuleerde daarbij als
een verkeersagent. Hij stelde de spelers aller
minst op hun gemak, vooral toen hij boven
dien nog foutieve beslissingen ging nemen,
waarvan Sucses meer de dupe was dan Hel
der. Van enkele spelers maakte zich allengs
een geprikkelde stemming meester.
Dat moet ook het geval geweest zijn
met Rijkers, die zich na een meeningsver-
schil met den H.-rechtsbuiten Siersma, zoo
ver liet gaan, dat hg zyn sportbroeder op
zettelijk een stomp in het gelaat toediende.
Daar de bal zich juist in de buurt van
de plaats van dit incident bevond, zag
iederen het gebeuren, ook de scheidsrech
ter, die Rijkers natuurlijk het veld uit
stuurde. Doch daar bleef het niet bij.
Blijkbaar verontwaardigd over de slappe
leiding, verliet Montulet eveneens het
veld, zonder hiervan kennis aan den
scheidsrechter te geven. Pogingen van
S.-bestuursleden om hem in het veld te
doen blijven faalden: Montulet moest en
zou er uit. Wie schetst onze verbazing,
toen deze speler na een minuut of vijf
doodleuk weer in het veld verscheen om
zijn partijtje uit te spelen. Wel werd de
scheidsrechter op het voorval gewezen,
doch na eenig overleg liet hij den S.-
speler in het veld en gelastte: doorspelen!
De laatste 10 minuten was de pret er af:
het gebeurde met Rijkers had zijn stempel op
het verdere verloop gezet, zoodat werkelijk
iedereen naar het einde verlangde. Wij be
treuren het voorgevallene ten zeerste, voor
al voor de andere spelers, die zich allemaal
zoo correct gedragen hebben.
Het wedstrtjdverloop.
Na onze uitvoerige inleiding zullen wij over
het spelverloop maar kort zijn. Na 10 minu
ten spelen had Helder reeds een 20 voor
sprong; beide goals werden gemaakt door
Siersma. De eerste maal profiteerde deze
van een missen van Rijkers om Posthumus
van dichtbij te passeeren en de tweede maal
kopte hij al vallende, op keurige wijze een
mooie voorzet van Godschalk in het doel
(02).
Helder bleef sterker, hoe Succes ook zwoeg
de en ploeterde. Wel verschenen de blauw
zwarten een paar keer voor Kenter's heilig
dom en eenmaal zoo dicht, dat een H.-back
nog maar juist kon redden, doch de H.-aan-
vallen waren menigvuldiger en... gevaar
lijker. Vooral Godschalk stichtte nogal eens
verwarring in de H.-defensie.
Nadat er bijna een half uur gespeeld
was, kwam het mooiste doelpunt van den
wedstrijd tot stand. Een keurige aanval
van Helder, door de achterhoede opge
zet; Godschalk dirigeerde den bal ineens
naar Siersma, deze plaatste Ineens door
naar Beekhoven, welke op zijn beurt den
bal „op den slof" nam en langs Posthu
mus kogelde. Een prachtgoal, die echter
geannuleerd werd wegens buitenspel, ter
wijl Schotting vrijwel naast Posthumus op
de doellijn stond!
Het wordt 12.
Nauwelijks eenige minuten later had S.
haar achterstand op fraaie wijze tot 12
verkleind. Bij een algemeenen aanval ont
stond een hevige schermutseling voor het
H.-doel. De bal werd hard weggewerkt, welke
daarop een prooi werd van Idema, die den bal
weer in de kluwen spelers schoot. Sterk van
richting veranderd belandde het leder ten
slotte in het doel!
Kenter stopte even later op magnifieke
wijze een ,'nnigen schuiver van Dirk Kuiper
en aan den anderen kant moest Posthumus
eenige malen handelend optreden, wat hem
goed afging. Toch moest hij nog eens den bal
uit het net halen. Dat was toen Beekhoven bij
verrassing op het doel schoot en de S.-keeper
iets te laat op het schot reageerde. Vlak
langs den paal snorde toen het leer in het net
en kon Helder met een 31 voorsprong gaan
theedrinken.
Nadat de tweede helft begonnen was met
een 1'cht H.-offensief, ging S. tot den aanval
over om tot het eindsignaal het heft in han
den te houden. Uitstekend gesteund door de
halflinie werd aanval op aanval op de H.-veste
ondernomen, waar alle hens aan dek geroe
pen waren om het gevaar te bezweren. In
deze periode deden Dirk Kuiper en Nan
Koorn uitstekend werk; de eerste met zijn
goede voorzetten, de ander met zijn harde
schoten. Uit een fraai genomen corner kopte
Koorn een kwartier in de tweede helft S.'s
tweede doelpunt langs Kenter (23).
De H.-voorhoede was lang niet meer zoo
gevaarlijk als voor de rust en slechts enkele
malen moest Pothumus er aan te pas komen,
o.a, bij een hoog, ver schot van Godschalk.
Aan de andere zijde spande het soms ge
ducht, ook toen Succes tijdelijk met 9 en ver
volgens met 10 man speelde. Helder verde
digde echter moedig en alhoewel dit met
name door De Jongh niet feilloos geschiedde,
wist men den gelijkmaker te voorkomen. Zoo
kwam het einde onder groote spanning met
32 voor Helder.
Alkmaar—BKC 1—1.
Toen de wedstrijd afgeloopen was moch
ten de bezoekers lang niet klagen over
het eindresultaat. Ze deden dit dan ook
niet, want Alkmaar, dat van den be
ginne af het beste van het spel had ge
had, begon in de tweede helft de duim
schroeven dermate aan te draaien, dat
BKC op den rand van den afgrond kwam
te staan.
Men moet zelfs zeggen, dat het meer de
onmacht der Alkmaarsche schutters is ge
weest dan de verdienste van Tauber c.s., dat
een zege voor de thuisclub is uitgebleven.
Want Alkmaar heeft tegen het einde zoozeer
overheerscht, dat de geelzwarte defensie niet
alle geslagen bressen meer kon stoppen. De
Alkmaarsche voorwaartsen, zeker vier vijf
maal daartoe in staat, benutten hun kansen
echter niet.
Het is overigens niet moeilijk de reden aan
te wijzen, waarom BKC bijna steeds aan den
rand van den afgrond heeft gestreden. De
halflinie speelde, gedachtig het meermalen
geslaagde spilstoppersysteem, sterk terugge
trokken, doch dit droeg door de wijze van
uitvoering heel zwakke eigenschappen mede.
De halfs waren n.1. geen van allen in vorm
en behalve aan hun zekerheid van ingrijpen
mankeerde het voornamelijk aan hun plaat
sen. Dit was doorgaans droevig. Hierin lag
voor de voorhoede dus al zeer weinig hoop op
voeding, welke hoop nog verzwakt werd door
het feit, dat J. de Schipper op dit zware veld
als schakelspeler volkomen faalde en J. van
Wees deze rol ook beneden vorm vervulde. Als
we er tenslotte aan toevoegen, dat Ooms en
Huiberts den gevreesden Blok ongeloofelijk
fel op den huid zaten, dan begrijpt men, dat
BKC dezen middag heel weinig klaar maakte.
Reeds in de eerste minuut miste de A.-
midvoor een prachtkans en mocht BKC van
geluk spreken. Na 19 min. spelen met licht
A.-overwicht drong Kerjzer tot de outlijn door,
gaf het leer aan Blok over, die keihard voor
zette, waarbij het leder via de A.-rechtshalf
doel trof (10). Tot een kwartier na rust
heeft BKC dien gelukkigen 10 voorsprong
behouden. Maar enkele corners, die zeer goed
werden genomen, brachten zoo'n druk op het
BKC-doel teweeg, dat Tauber bij één ervan in
eigen doel kopte (11). Nadien speelde er
slechts één ploeg. BKC heeft door kramachtig
verdedigen het gelijke spel weten te hand
haven.
De leiders winnen van Purmer-
steyn in een onbevredigenden
wedstrijd.
Dat de Boys van Purmersteijn moesten
winnen, dat sprak eigenlijk vanzelf, dat
dit echter zou gebeuren in een wedstrijd,
waarin de bezoekers met uitzondering van
enkele perioden in de meerderheid waren,
dat hadden we niet verwacht.
De Purmerenders beschikken over een uit
stekende ploeg, het ontbreekt de spelers niet
aan handigheid, er wordt behoorlijk gecombi
neerd, doch één ding ontbreekt volkomen:
doortastendheid voor het doel. Hoe goed het
dribbelen ook bleek te worden verstaan, schut
ters bezat het elftal niet En toch, zoo de Pur
merenders er over slechts één beschikten, dan
zou deze ploeg aan iedere tegenstander onver-
komelijke moeilijkheden in den weg kunnen
leggen. Zooals het nu is, gelooven we niet, dat
ze zich uit de onderste regionen zal weten op
te werken.
In het rood-witte elftal rammelde het gewel
dig. De Boys hebben echter in hun voorhoede
enkele aalvlugge spelers, die altijd weten te
schieten en die altijd gevaarlijk zijn. Hun doel
punten werden geboren uit plotselinge uitvallen
en waren dan steeds van hoog gehalte. Deze
doortastendheid, die gepaard gaat aan uit
stekende technische bekwaamheden, gaf den
doorslag en maakte, dat de ploeg, die bijna
voortdurend in de meerderheid was, met flinke
cijfers verloor. Tenslotte is het niet onwaar
schijnlijk, dat de Boys, die al heel spoedig een
20-voorsprong hadden verworven, niet zoo
heel erg meer waren doordrongen van de ernst
der situaties.
t ï-
De wedstrijd.
De wedstrijd was niet meer dan twee minu
ten oud, toen de uitstekend spelende de Grand
aan zijn vereeniging de leiding wist te geven.
Het spel ging daarna ongeveer gelijk op, maar
na omstreeks tien minuten vergrootte Mulders
den voorsprong uit een goed door de Grand
aangegeven bal.
Het beloofde daarmee voor Purmersteijn tot
een debacle te worden. Echter, de bruintjes
dachten er anders over. We zagen de Boys het
bekende ongeloofelijk feit verrichten van door
het oog van een naald te krijpen. Al spoedig
bewezen ze, dat ze daarin ware meesters zijn,
want voor half time herhaalden ze dat kunstje
nog verscheiden malen.
De Purmersteijners namen het heft volkomen
in handen, ze dribbelden om Mulders heen
alsof die nooit in ons nationale team had ge
zeten, ze forceerden ettelijke corners en zullen
zich er na afloop wellicht zelf over verwonderd
hebben, dat ze het vijandleijk doel geen enkele
keer wisten te vinden. Het geheim daarvan ont
hulden we reeds: de heeren konden niet schie
ten. En zoo moesten ze vaststellen, dat veld-
meerderheid en scoren twee heel verschillende
dingen zijn.
De tweede helft verliep zonder dat er ver
der verandering kwam in den stand en de
eenige sensatie, welke men kan beleven was
die van te zien, hoe het Boys-doel af en toe
op de verwonderlijkste wijze voor doorboring
gespaard bleef.
Na half-time ging het spel meer gelijk op.
Wel waren ook toen de bezoekers dikwijls in
den aanval, de rood-witten deden zich vaker
gelden.
We begonnen met enkele gevaarlijke Pur-
mersteijn-aanvallen te noteeren en meenden
reeds, dat de Boys alle zeilen zouden moeten
bijzetten, toen de voorhoede een harer gevaar
lijke uitvallen op touw zette. Weer was het de
Grand, die opbracht. Zijn voorzet was, als
steeds afgemeten en Indri kanjerde voor de
derde maal het leer langs den Purmersteijn-
doelman.
Daarmee was het echter de Boys-voorhoede
nog niet genoeg en toen even later Mulders
nummertje vier produceerde, was het voor
Purmersteijn totaal verkeken.
Ze zetten alles op den aanval, er werden ech
ter eerst weer een aantal goede kansen ge
mist, alvorens eindelijk zeer verdiend door een
goed schot de eer werd gered.
De Purmersteijners bleven hun best doen,
gaf ook inderdaad de Boys de handen vol, ge
doelpunt werd er echter niet meer en zoo
kwam met 41 het eind van deze ontmoeting,
die eigenlijk vrij saai was. Een deel daarvan
komt zeker op rekening van den scheidsrech
ter, die zeer slecht leidde, doch die, waar hij
blijkbaar niet beter kon, zijn wanbeslissingen
eerlijk over beide kanten verdeelde.
De Hongaarsche zwemploeg, welke ook
Nederland heeft bezocht, startte gisteren in
Tourcoing. De belangrijkste uitslagen luidde:
100 m borstcrawl: 1. Csik, 59. 8 sec.; 2.
Nakache, 1 min 1.8 sec.
100 m rugslag: 1. Lengyel, 1 min. 17.3 sec.
100 m schoolslag: 1. Nakache, 1 min. 12.8
200 m borstcrawl: 1. Dienes, 2 min 26.6 sec.
sec.
K. N. V. B.
(Xnhaaldag.)
Z.F.C.—Z.V.V.
WatervogelsB.K.C., Alkmaar—
M.F.C.
N.-H. V. B.
Atlas 1Oudesluis 1; Succee 2Zee
macht 1.
And. Boys 1Sijbekarspel 1; Ouden
dijk 1—O.K.B. 1.
De Cocksdorp 1Helder 4.
Een slechte wedstrijd.
Over het vertoonde spel in deze ontmoeting
kunnen we moeilijk enthousiast zijn. Uitge
zonderd eenige momenten van spanning, is het
een vrij vervelende wedstrijd geweest met
slordig spel aan beide kanten, al valt dat der
bezoekers wel iets hooger aan te slaan. Het
vrij zware en gladde veld vormde weliswaar
een groot beletsel voor een juist uitvoeren
van het centerspel de bal „kleefde" te
veel maar dat neemt niet weg, dat het
verband tusschen de linies in elk geval
veel beter had gekimd. Daaraan haperde heel
veel bij Helder. Maar ook de geel-rooden
blonken daarin niet uit, ondanks hun hooge
plaats op de ranglijst. Burger was niet de
ware aanvalsleider, hg verviel in zijn oude
fout, door het spel te lang op te houden.
De West-Frisia-reserves speelden over het
algemeen met meer overleg, waren tactischer
en door hun goede vleugelspelers wel wat ge
vaarlijker ook. Het schieten was echter vrij
zwak. De veteranen in deze ploeg waren nog
de besten...!
Over het verloop dezer ontmoeting het vol
gende:
Het eerste goede schot noteeren wij van
den H.-midvoor, waarna de keeper den bal
over de cornerlijn stompt. Na 13 min. groot
gevaar voor het H.-heiligdom, veel getrap, de
bal in 't doel, maar buitenspel. Een corner,
waarna een kans voor Helder door buiten-
glijden verloren j^aat. Onmiddellijk daarna, na
15 min. spelen, een flinke ren van den vete
raan-rechtsbuiten van W.-F.; keurig is zijn
voorzet; goed opgevangen door den linksbin
nen, die den bal ineens inkanjert. Een mooi
doelpunt, al dacht de Helder-ploeg aan bui
tenspel.
Burger heeft met een doorlooppoging geen
succes en een schot van den W.-rechtsbuiten
„scheert" de lat. Zijn collega bij H. passeêrt
2 spelers zeer goed, om dan tegen den doel
man op te schieten... Maar dezelfde speler
maakt dan deze blunder goed, door na juist
35 min. spelen met een scherpen schuiver de
partijen op gelijken voet te brengen. Even
later probeert hij het nog eens, maar nu voor
komt het zijnet een tweede H.-goal.
In de tweede helft volgden aanvallen over
een weer, waarbij beide doelen in gevaar
kwamen. Tot 5 min. voor het einde is de
stand nog steeds 11, vaar dan voltrekt zich
H.'s vonnis. Tijdens een van de vele strubbe
lingen voor het H.-doel, begaat de rechts
back „hands". Penalty! W.-F. leidt met 21.
Nog geen minuut later brengt de rechtsbui-
tot den stand op 31. We zien nog een paar
energieke aanvallen van de witten en dan
komt het einde.
Nog -'j hier even vermeld, dat na rust 2
spelers van Helder zich door blessures moes
ten laten vervangen.
De leiding was niet best.
Ondanks het slechte weer van de laatste
week bevond het A.-terrein zich in een goed
bespeelbare conditie. De draineering, door
eenige werklooze leden dezen zomer aangelegd,
werkt werkelijk voortreffelijk. Wel was het
veld eenigszins glad, doch degefte, die dachten,
dat het een glij- en valpartij zou worden, zijn
bedrogen uitgekomen. Want de wedstrijd was
aantrekkelijk en af en toe vielen goede staal
tjes voetbal te genieten.
Wanneer de Z.-midvoor aftrapt, blijkt, dat
1 Z.-speler op het appèl ontbreekt, zoodat Z.
met 10 man den strijd aanvangt. Bij A. zien we
een gewijzigde voorhoede, waaraan de schot
loosheid der laatste weken niet vreemd is. Zoo
staat L. Beijer midvoor en op diens backplaats
staat Jb. Verblauw, terwijl J. Petrus onder de
lat staat opgesteld, wegens ziekte van De
Ruijter.
Het eerste kwartier gaat de wedstrijd gelijk
op en neer, waarbij de Z.-midvoor eenige malen
net over de lat schiet, en de A.-aanval het
spel te kort houdt. Wanneer de A.-vleugels
echter in het spel betrokken worden en een
afgemeten voorzet volgt, wordt hard ingeko-
geld, doch een Z.-back bewerkt den bal met de
hand.
De penalty wordt door den Z.-keeper ge
stopt, doch niet weggewerkt en de midvoor
doelpunt. Nu wordt Atlas veel sterker en er
volgen dan ook spoedig doelpunten van rechts-
en linksbinnen (30)terwijl de midvoor op
fraaie wijze voor no. 4 zorgt. Even voor de
rust scoort de Z.-midvoor bij een snellen Z.-
uitval een tegenpunt (41).
Na de rust verschijnt de elfde speler van
Zeemacht en Z. gooit nu alles op den aanval,
doch de A.-defensie is te sterk voor de peute
rige pogingen en verder dan eenige corners
brengt zij het niet.
Dan komt Atlas weer los en met beter resul
taat. De 5e goal wordt spoedig door den rechts
binnen op magnifieke wijze ingekogeld, terwijl
Jan tevens de laatste 2 doelpunten scoorde.
De midvoor en l.-binnen zijn erg ongelukkig,
wanneer zij ieder eenige malen tegen den paal
schieten, maar ook de prima Z.-keeper weet
zijn heiligdom op brillante wijze voor verdere
doorboringen schoon te houden. De sporadische
Z.-aanvallen leveren ook niets meer op en met
ongewijzigden stand fluit referee Freeke, die
uitstekend voldeed, het eindsignaal en staat
Atlas fraai aan den kop in 1 D.
Een der gezelligste punten van 'n stad is het
station.
Ik heb iemand gekend, die uit louter ont
spanning naar het station wandelde, een per
ronkaartje nam en met het grootste genoegen
een paar uur het fascineerende treinleven zat
te bekijken. Nu heeft trouwens elk groot sta
tion iets gezelligs-druk, net als onze lucht
havens Schiphol en Waalhaven. Het komen en
gaan der treinen is dan ook werkelijk attractief
en zoo vol variatie, dat de Brit Cecil Roberts er
zelfs een zeer lezenswaardige roman aan wijd
de: Victoria-Station 4 uur 30.
En van die attractie vormt onze sportfamilie
des Zondags een integreerend deel.
Dat moet U ook eens gaan bekijken onver
schillig welke kleuren het zijn of waar de reis
naar toe is. Reeds lang te voren, dat wil zeg
gen een minuut of twintig komen de officials:
de voorzitter, de secretaris en niet te vergeten
de penningmeester, want tegen overgave van
zijn zilverlingen worden de kaartjes verstrekt.
Gewapend met deze onmisbare attributen
posteert men zich vervolgens voor den stations
ingang; de reis kan beginnen, meent men
thans; doch wist U, dat nu de grootste zorg
pas komt?
Ha, daar in de verte nadert al de captain.
Trouwens de captain is weer een der eersten,
zooals 't een goed aanvoerder betaamt. „Is
Kees er al', luidt zijn eerste woord. Kees is de
keeper, een pracht-kerel, die volgens de club
opvattingen door de Technische Commissie veel
te laag wordt aangeslagen. De drie officials
groepen zich om den captain om het verdere
relaas te hooren. De drie officials groepen zich
om den captain om het verdere relaas te hoo
ren, hoe Kees gisterenavond klaagde over dui
zeligheid, pijn in zijn body, allemaal sympto
men, die op griep wijzen. Er wordt gewikt, en
kort en goed beslist de voorzitter, dat Max uit
het tweede in ieder geval mee moet. Als een
haas vliegt de secretaris heen, requireert een
taxi en voort gaat 't, naar Max, terwijl nog
'n kwartier rest. Andere spelers komen aange-
slenterd, eigenwijs hun tasch slingerend; som
migen loopen nonchalant, anderen met 'n bra-
vour, die irriteert. Een nieuwe speler voegt zich
bij de steeds grooter wordende groep, haastig
informeerend, of Jan de middenvoor er al is.
Fluisterend brengt hij nieuw onheil, want Jan
was 's nachts om drie uur nog op een bal ge
signaleerd. In een ommezien is het gefluisterd
geheimpje algemeen bekend; groote ergernis,
vooral met dien belangrijken wedstrijd in 't
zicht, want Jim is „hun" kei.
Veel durft men niet zeggen, want men
kent Jim. Intusschen went de voorzitter
zich tot een speler, die in gezelschap van zijn
verloofde, afzonderlijk staat. Zij wil zich niet
aansluiten, want er is wrijving met de ver
loofde van den linkshalf. Wat verbeeldt dat
spook zich wel! sist ze den voorzitter in 't
oor, die een nieuwe kloof te overbruggen
krijgt.
Naar boven! klinkt 't plots, over vier
minuten vertrekt
Zonder Kees, den keeper, en Jan, den mid
denvoor, want nog steeds zijn ze er niet. In
een lange rij, hier en daar mopperend, slen
tert men de hall door, langs de controle, be
halve den voorzitter, die met een horloge in
de hand de seconden telt. Ineens, daar zijn
ze, samen nog wel: de ziek gewaande keeper
en de uitgefuifde middenvoor; de voorzitter
zwaait met zijn armen als een paar molen
wieken, doch ze loopen geen pas harder. Be
paald vriendelijk is het eerste, weerzien niet,
zij loopen door, naar boven, want de voor
zitter wacht zijn secretaris. Nog twee minu
ten, men hoort de trein binnenrollen. Plots
komt de taxi, pijsnel; knarsend klinken de
remmen. Max, de remplacant, springt er uit
met den scriba. Een kaartje voor Max, er is
er geen; een nieuwe angst, tijd om er een
te koopen is er niet meer. Max krijgt een
duw, hij begrijpt 't, bliksemsnel schiet hij
langs den controleur; even wpifelt deze
drie personen, twee kaartjes, doch de haast
van den voorzitter doet 'm niet bij het feit
stilstaan. Twee treden tegelijk pakkend schie
ten de beide bestuursleden de trappen op; de
soeplepel gaat omhoog, doch twee open ge
houden deuren en nijver handen loodsen de
beide laatkomers, die toch zoo vroeg waren,
net op het nippertje binnen. Het voetbal
gezelschap is compleet.
Heusch, een station op Zondag biedt een
afzonderlijke, een zeer interessante attractie!
Het Nederlandsche amateur-koppel Krop
manZwartepoorte ia voor 17 en 19 Decem
ber a.s. naar Kopenhagen uitgenoodigd, om
daar in koppel wedstrijden uit te komen.
Voorts zullen er op tweeden Kerstdag te
Dortmund internationale wedstrijden worden
gehouden, waaraan de Nederlandsche ama
teurs Van der Vijver, Ooms, Kropman en
Zwartepoorte eveneens zullen deelnemen. Zij
zullen o.a. in een internationaal omnium uit
komen.
Het in de Vereenigde Staten zoo populaire
en succesrijke Duitsche koppel KilianVopel
heeft ook de Zesdaagsche van New-York,
welke gisteren eindigde, gewonnen. Welis
waar werd deze overwinning niet met ronden-
voorsprong behaald, maar de groote punten-
meerderheid laat toch niets aan duidelijkheid
te wenschen over. Het Nederlandsch-Ameri-
kaansche koppel Wals—Thomas eindigde op
de zevende plaats met twee ronden achter
stand op de winnaars.
Onder groote belangstelling zijn Zaterdag
avond in de Munsterlandhalle te Munster inter
nationale wielerwedstrijden gehouden. Een der
hoofdnummers was een één-uurskoppelwed-
strijd voor amateurs om den grooten prijs van
Munster.
Het Nederlandsch-Duitsche koppel Zwarte
poorte—Aeymans slaagde er na spannenden
strijd in, de eerste plaats te bezetten. Het legde
in 1 uur 49.800 km af, waarmede tevens een
nieuw baanrecord werd gevestigd. Onder luid
gejuich van het publiek werd hen den fraaien
prjjs overhandigd.
