UQ- I
1M i
Drieduizend zeehonden in
de Hollandsche wateren
r
Het verboden
grondgebied
i'
Dc in Nederland
geïnterneerde Spanjaarden
Radioprogramma
EDGAR RICE
BURROUGHS
door Dennis Wheatley
Dc auto's van het
Engelsche Koningshuis
I
DOOR
No. 10.
„Ze zullen U doden evenals
mij. Want ik heb U geholpen" zij ze.
Dit gaf de zaak een ander aanzien.
Tot nu toe had Tarzan van de op
winding en het gevaar van het ge
vecht genoten. Alleen had hij gemak
kelijk kunnen ontkomen, maar hij
moest het meisje en Abdoel, zijn be
diende, redden. Terwijl hij door het
raam naar de straat keek, riep Tar
zan het meisje zacht tot zich. Hij
sloeg zijn sterke arm om haar heen
en tilde haar op zijn schouders. Ter
wijl hij Abdoel opdroeg de deur te
barricadeeren, slingerde hij zichzelf
en het meisje naar het dak van het
huis. Toen hij haar eerst in veilig
heid gebracht had, keerde hij terug
voor Abdoel. De Arabieren ramden
de deur. Op het moment, dat de deur
bezweek, tilde Tarzan Abdoel op, die
zo licht was als een vetetje, en, met
de gemakkelijkheid van een aap,
klom hij opnieuw naar het dak. Hij
was echter geen ogenblik te vroeg.
De woedende Arabieren gaven schel
dend en schreeuwend de achtervol
ging spoedig op. Het dansmeisje
smeekte Tarzan haar te redden. Zij
was van haar volk gestolen en als
slavin verkocht. Toen ze haar vaders
naam noemde, was Tarzan uiterst
verbaasd, dat het zijn oude vriend,
de Sheik van Sidi Aissa was. Mis
schien konden ze de karavaan be
reiken, die van Kadour ben Saden
op4 weg naar huis was.
(Nieuwe spelling.)
Wreede jachtmethoden. Re-
glementoering van de jacht een
dringende eisch.
Over den zeehond, en vooral over de mo
gelijkheden te zijner bescherming is de laat
ste jaren, aldus de N.R.Crt., nogal wat te
doen geweest. Enkele belangrijke publicaties
waaronder vooral die van dr. B. Havinga in
het Tijdschrift der Ned. Dierkundige Ver-
eeniging (1933) vestigden de aandacht op de
problemen, welke in kringen der visscherij
en natuurbescherming aan de orde zijn ge
steld.
Het is intusschen niet overbodig om aan
het lot van de zeehonden, deze zeer merk
waardige zoogdieren, die in volkomen wil
den staat langs onze kusten leven, te blijven
denken, want hun aantal schijnt toch verre
van groot te zijn. Het is de Groninger bio
loog G. A. Brouwer, lid van de staatscommis
sie van advies voor natuurbescherming, die
het wederom voor de zeehonden opneemt,
naar aanleiding van excursies op de Zeeuw-
sche stroomen, door hem als leider van het
leiderskamp voor natuurstudie op Schou
wen, ondernomen. De heer Brouwer is stellig
een van de meest bevoegden om over de
verspreiding van den zeehond te oordeelen,
aangezien hij zich meermalen van de sterkte
der kudden aan onze kust aan de Wadden
zee en de Zeeuwsche en Zuid-Hollandsche
stroomen op de hoogte heeft gesteld.
Tweederde van het aantal zee
honden leeft in de Waddenzee.
In Natura, het orgaan der Ned. Natuur-
Historische Vereeniging, schrijft hij thans,
naar aanleiding van de schatting van het
totale aantal dieren door dr. Havinga, op
4000 stuks, en van een andere schatting, bij
telling verkregen, van ruim 1900 dieren
(waarvan 1100 in de Zeeuwsche en Zuid-Hol
landsche wateren), dat men voor ons land
een totaal aantal van ongeveer 3000 stuks
mag aannemen. Van dit aantal leeft 2/3 deel
in de Waddenzee, de rest in de stroomen van
de Zuid-Hollandsche en Zeeuwsche eilan
den.
Ten overvloede mag er nog op gewezen
worden, dat eenige jaren geleden het aantal
kudden op 60 a 70 werd geschat.
Men mag aannemen, dat de jacht
op zeehonden niet vrij is van exces
sen. Brouwer wijst zelfs op de pogin
gen van een aantal jagers op een
Belgisch jachtje, die eerst een kud
de met roffelvuur van de plaat joe
gen om daarna salvo's af te geven
op de koppen, die bij de boot zicht
baar werden.
Feuilleton
Vertaling Eva Raedt de Canter
81.
„Hij... hij is toch niet dood, wel?" vroeg
Simon huiverend.
„Wij weten het niet," antwoordde de her
tog. „Ik zal direct naar hem kijken. Laten
wij nu gaan," drong hij aan, „wij zullen later
verder spreken."
Rex stuurde de auto in de richting van de
rivier en spoedig hadden zij den hoofdweg be
reikt, die liep van Birdichy naar de grens.
Het was een groote, moderne wagen, de tele
graafpalen vlogen aan beide zijden van den
weg aan hem voorbij. Zij moesten meer dan
honderd tachtig rnjjl afleggen, Rex nam dus
zijn kansen waar, hij reed zoo hard hjj kon.
Zoo gauw zij de buitenwijken van Kief
achter zich hadden, nam de hertog zijn zak
lantaarn uit zijn zak en begon Richard's
hoofd te onderzoeken. Nog nooit in zijn leven
had Rex zich zoo ellendig gevoeld hij had
toch ook niet kunnen vermoeden, wie de man
was, die met het licht naar hen toekwam.
Hij had niet het minste idee dat Richard in
Rusland was en nu, nu had hij misschien een
van zijn beste vrienden gedood.
Ter Pelkwijk c.a., in een publicatie in De
Levende Natuur, wezen op misstanden op
Texel. De gruwelijke practijken met op de
zandplaten gestoken scherpgepunte vang-
stokken schijnen echter niet meer voor te
komen, men hoorde er althans de laatste
paar jaren niets van.
Premie op zeehonden afgeschaft.
Bekend is, dat de min of meer beruchte
premie op het dooden van zeehonden uit be
zuiniging is afgeschaft, terwijl bij ministe
rieel besluit van October '35 een einde werd
gemaakt aan het dooden van zeehonden als
zgn. schadelijk gedierte op een vergunning
ex. artikel 60 der Jachtwet van 1923. Men
moet in het bezit van een jachtacte zijn om
op zeehonden te kunnen jagen.
In hoeverre deze strengere bepaling wer
kelijk op den robbenstand invloed uitoefent,
is moeilijk te zeggen. Men heeft immers niet
de minste controle meer, nu de overigens
niet te waardeeren premie, tevens middel
voor het verkrijgen van statistische gegevens
is ingetrokken. Misschien ondervindt de
zeehond meer schade van het vrij groote
aantal sportjagers dan van hen, die oeco-
nomisch voordeel uit de jacht trekken, im
mers de zeehond vertegenwoordigt een ge
ringe waarde, die de moeite van het jagen
niet loont,
Bepaalde Jachttijden.
Hoe het zij, de vraag is gerecht
vaardigd, of men eindelijk niet
moet overgaan tot het scheppen
van betere omstandigheden, waar
onder op den zeehond kan worden
gejaagd. Zoo wordt op de dieren ook
gejaagd in een tijd, waarin de wijfjes
jongen dragen en ter wereld brengen.
Reglementeering van de jacht is
dan ook wel een eerste eisch,
Zoo mag aan de Duitsche kusten op het
dier niet gejaagd worden van 1 Maart tot
en met 15 Juli; ook Brouwer wenscht de
opening der jacht niet eerder te stellen dan
15 Juli..
Vrijplaatsen noodzakelijk.
Nog een doeltreffende maatregel zou zijn
in de beide verspreidingsgebieden van onze
wateren een vrijplaats, een soort reservaat
dus, voor deze dieren in te stellen. Natuur
lijk zou hier toezicht noodig zijn.
Zoo sterk vervolgde dieren als de
zeehonden weten gauw genoeg, waar
een veilig areaal voor hen te vinden
is, en neemt men dit niet te klein,
dan heeft men althans eenige zeker
heid, dat de soort in voldoende
aantal voor de Nederlandsche fauna
behouden blijft.
Een dergelijke vrijplaats bevindt zich
reeds aan de Westkust van Slees wij k-Hol-
stein, waar tusschen den Elbemond en het
eiland Föhr een aantal eilanden en zand
platen zijn aangewezen., welke den zeehond
bescherming bieden. Het is niet de bedoe
ling om de daar beschermde exemplaren
ongelimiteerd te doen toenemen. De bedoe
ling is een gezonde verhouding te scheppen
tusschen de jacht en de natuurbescherming,
opdat de jacht niet tot uitroeiing leidt. Juist
met de groote zoogdieren moet men in de
zen tijd zeer voorzichtig zijn.
In beide richtingen zal ook in ons land
naar een betere bescherming van de zeehon
den moeten worden gestreefd. Tegen een be
paald minimum zal natuurlijk ook de vis
scherij, wanneer zij niet eenzijdig de oorza
ken van vischvermindering in sommige wa
teren beoordeelt ten nadeele van dit dier,
geen bezwaren kunnen hebben.
Strenge maatregelen tegen ont
vluchting.
Blijkens berichten over de ontvluch
ting van een aantal in ons land ge-
interneerde Spanjaarden, bestaat er
misverstand omtrent de omstandig
heden, waaronder deze hier te lan
de vertoefden.
De Spanjaarden, welke hier asyl hebben
gevonden, behoorden tot de groep der
rechtschen, welke kort na het uitbreken
van den burgeroorlog hun toevlucht in de
Nederlandsche legatie te Madrid hebben
gezocht. Na de verplaatsing van de Spaan-
sche regeering naar Valencia heeft de Ne
derlandsche regeering van haar gedaan
gekregen, dat de weerbare mannen onder
de in het gezantschap verblijf houdende
vluchtelingen, die naar Nederland wensch-
ten te worden gebracht, hiertoe toestemming
verkregen, waarbij de Nederlandsche re-
geerimg zich tegenover de Spaansche re
geering verbond maatregelen te nemen, ter
voorkoming, dat zij Nederland zouden ver
laten.
Teneinde hun niettemin binnen
Nederland bewegingsvrijheid te kun
nen toestaan, heeft onze regeering
hen op eerewoord schriftelijk aan
haar doen beloven, van elke poging
tot ontvluchting af te zien.
Vluchtelingen onder dagelijksch
politietoezicht.
Na "de eerste gevallen van ontvluchting,
welke desniettegenstaande hebben plaatsge
vonden, zijn allen onder dagelijksche poli
tiecontrole geplaatst. Enkele maanden is
deze regeling gehandhaafd, waarna zij op
aandrang der betrokkenen minder streng
is gemaakt. Toen bovendien de Franco-re
geering zelve den geïnterneerden had ge
maand hun beloften na te komen, is het
toezicht tot een zuiver administratieve con
trole teruggebracht, met dien verstande, dat
met een aanmelding eens per week genoe
gen werd genomen.
De nieuwe ontvluchtingsgevallen hebben
aanleiding gegeven de dagelijksche aan
melding wederom voor te schrijven, ge
paard met het verbod de woonplaats te
verlaten.
Uit den aard zijn alle maatregelen tot
opsporing van de vluchtelingen genomen.
Gelijk uit het bovenstaande blijkt, was
hetgeen hier opnieuw geschiedde niet het
verbreken van een belofte der geïnterneer
den aan de regeering van Valencia, doch
van hun aan de Nederlandsche regeering
gegeven eerewoord.
Met de non-interventie-overeenkomst heeft
deze zaak niets uit te staan.
Het staat thans vast, dat de zes
verdwenen Spanjaarden hun
eerewoord verbroken hebben.
Thans staat vast, dat de zes Spanjaarden,
die te Zeist in Hotel Figi verbleven, hun
eerewoord verbroken hebben en naar het
buitenland gevlucht zijn, met de bedoeling
naar het vaderland terug te keeren. Dè
Zeister politie heeft, nadat zij zich gister
morgen tusschen tien en twaalf uur niet
op het bureau hadden gemeld, proces-ver
baal opgemaakt van hun verdwijning.
De Rijksvreemdelingendienst zal deze
zaak nu verder onderzoeken. Vermoed
wordt, dat de uit Eindhoven verdwenen
Spanjaarden in contact hebben gestaan
met hun lotgenooten uit Zeist en gezamen
lijk de ontvluchting hebben besproken en
uitgevoerd.
De drie te Zeist achtergebleven Span
jaarden ontkennen iets geweten te hebben
van de plannen van hun lotgenooten.
De Koning van Engeland heeft volgens
de Daily Express doen bekend maken, dat
het z'n wensch is, dat leden der Koninklijke
Familie niet om bijzondere voorrechten op
verkeersgebied vragen; behalve dan wanneer
zij „officieel" uit zijn. Dit beteekent dus, dat
de Koninklijke auto's in den vervolge, net
als andere wagens gewoon geparkeerd zul
len worden, wanneer leden van het Vorste
lijk Huis plaatsen van amusement bezoeken
of visites bij vrienden afleggen.
Deze order van den Koning is het gevolg
van een protest op 14 October jl. van honderd
taxi-chauffeurs tegen het parkeeren van de
auto van de Hertogin van Kent voor een
huis, terwijl zulks aan taxi-chauffeurs niet
is toegestaan en zij verwezen worden naar
een parkeerplaats.
WOENSDAG 8 DECEMBER 1937.
Hilversum I.
NCRV-uitzending. 6.30—7.0» Onderwijs
fonds voor de Scheepvaart.
8.00 Schriftlezing, meditatie, gewijde muziek
(gr.pl.)
8.30 Gramofoonmuziek.
9.30 Gelukwenschen.
9.45 Gramofoonmuziek.
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.15 Ensemble Van der Horst.
12.00 Berichten. Gramofoonmuziek.
12.30 Vervolg concert.
I.30 Gramofoonmuziek.
2.00 Orgelspel.
3.00 Christ. lectuur.
3.20 Gramofoonmuziek.
4.45 Felicitaties.
5.00 Voor de kinderen.
5.45 Gramofoonmuziek.
6.00 Land- en Tuinbouwhalfuur.
6.30 Taalles en Causerie over het Binnenaan-
varingsreglement.
7.00 Berichten.
7.15 Sportdialoog.
7.30 Gramofoonmuziek.
7.45 Reportage.
8.00 Berichten ANP. Herhaling SOS-Ber.
8.15 Evangelisatie-avond.
9.45 Haarlemsche Orkestvereeniging en so
listen. (Om 10.00 Berichten ANP).
10.45 Gymnastiekles.
II.00 Vervolg concert.
11.3012.0b Gramofoomuz. Hierna: Schrift
lezing.
Hilversum n.
VARA-uitzending. 10.0010.20 v.m. VPRO.
6.30—7.00 RVU. 7.30—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek
9.30 Keukenpraatje.
10.00 Morgenwijding.
10.20 „Jeugd in Crisistijd", causerie (gr.pl.)
en gramofoonmuziek.
11.30 „De groei van de ordeningsgedachte",
causerie.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.30 VARA-Orkest.
1.301.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Knipcursus.
2.30 Voor de vrouw.
3.00 Voor de kinderen.
5.30 Orgelspel.
6.00 „The Lucky Birds" en solist.
6.30 Internationaal politiek overzicht.
7.00 Zang.
7.30 „Jezus Christus in deze dagen", causerie.
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANP. VARA-Varia.
8.15 „Vliegende Hollanders", Luchtvaartpro
gramma.
9.30 Gramofoonmuziek.
10.00 Berichten ANP.
10.05 De Ramblers.
10.30 VARA-Orkest en declamatie.
11.0012.00 Gramofoonmuziek.
„Zeg, hoe gaat het met hem?" vroeg hij
bezorgd.
„Hij leeft," zei de hertog geruststellend.
„Wij mogen wel dankbaar zijn, dat je hem
met den marlpriem een tik gegeven hebt,
want als het een ijzeren staaf geweest was,
zou zijn schedel als een eierdop gekraakt ge
worden zijn, Hoe kwam hij eigenlijk in Rus
land?"
„Hij kwam over om ons te bezoeken. Ik
dacht dat Valeria Petrovna jullie beiden vei
lig en wel uit de gevangenis gekregen had.
Gisteren hoorde ik voor het eerst, dat dit
niet het geval was. Hij heeft het plan voor
de ontvluchting uitgewerkt. Is hij ernstig
gewond?"
„Op zijn hoofd kan ik geen wond vinden.
Zijn hoed heeft hem gered. Ik denk, dat het
bloed uit zijn neus gekomen is."
„Hoe ter wereld kon dat gebeuren
„Wij waren in die vervloekte kelders,"
legde Rex uit. „Ik kreeg er gewoon kippen
vel van. Opgepropt met mummies. Ons licht
ging kapot en toen waren wij inderdaad in
een hel. 't Is met geen pen te beschrijven hoe
heet het daar was, wij konden nauwelijks
ademhalen. Toen dacht ik, dkt wjj achter
volgd werden, wij zagen iemand met een licht
uit den gang komen; ik sloeg hem neer en
de Reichleau nam hem zijn licht af."
„Ik denk, dat hjj ongerust geworden is, en
dat hij jullie is gaan zoeken."
„En wat een geluk, dat hij dat gedaan
heeft," zei de hertog. „Als hij het niet gedaan
had, zouden wij daar zeker den dood hebben
gevonden. Bovendien was ik nog bang dat,
wanneer wij er uit zouden komen, wjj je, niet
meer vinden konden. Leshkin is naar Moskou
geweest en heeft met Stalin gesproken. Je
zou vanavond gearresteerd worden."
Simon lachte op een eigenaardige, nerveuze
wijze.
,,'t Is waar," voegde Rex eraan toe. „Die
oude schurk heeft het ons zelf verteld. Er zou
morgenochtend een schietpartijtje plaats vim
den en wij zouden voor schietschijf dienen."
„Welnu, ik ben blij, dat wjj althans voor
het oogenblik uit de misère zijn. Ik hoop
echter, dat hij het niet op Marie Lou gemunt
heeft."
„Marie Lou? Was die dan ook hier?" riep
Rex uit. „Waarom is zjj dan niet hier?"
„Zij was met Richard," vertelde Simon,
„maar hij wilde niet, dat zij in dit avontuur
gemengd zou worden."
„Hola, niet zoo vlug, wacht even." Rex liet
den wagen langzamer loopen. „Wij kunnen
haar toch niet alleen achterlaten?"
Simon schudde het hoofd. „Dat is in orde.
Richard heeft speciale schikkingen voor haar
getroffen. Zij heeft nu een Engelsch paspoort.
Hij is onlangs in Weenen met haar ge
trouwd."
„Goeie genade, dat meen je toch niet?"
„Waarachtig. Hij zei dat hij niet zonder
haar naar Rusland terug kon gaan. Zij moest
als zijn tolk fungeeren. Maar als je het mij
vraagt, dan moet ik je zeggen, dat hij sta
pelgek op haar is."
De Reichlau leunde naar voren. „Als dat
werkelijk zoo is, is dat een reden, te meer
voor hem, haar veiligheid te verzekeren. Ben
je er wel zeker van dat hij van plan was haar
alleen te laten reizen?"
„Mm", knikte Simon, „hij heeft het mij
zelf verteld. Hij zei dat zij het land op gewone
wijze zou verlaten."
„Wel, als je er overtuigd van bent, dan is
het in orde. Maar ik zou het een afschuwe
lijke gedachte vinden dat dat meisje alleen
in Kief is."
„Zij zal nu wel in den trein zitten," ver
zekerde Simon.
De wagen snelde door den donkeren nacht.
Zij begonnen te klimmen naar hooger gelegen
streken.
„Hij komt bij", zei de hertog. „Ik twijfel
eraan of hij zal weten wat hij het eerste zegt.
Slaap is het beste geneesmiddel voor hem
momenteel."
„Hier neem dit dan," zei Simon en haalde
een klein fleschje uit zijn zak. „Het zijn
slaaptabletten die Valeria Petrovna mij ge
geven heeft. Ik denk dat er medinal inzit."
Richard kwam iets naar voren. Hij keek
om zich heen en viel toen weer met een zucht
in de kussens terug. Hij sloot zijn oogen.
„Neem dit," zei de hertog en legde een
paar van de tabletjes in zijn hand.
„Waar... waar... zijn wij?" mompelde
Richard.
Rex draaide zich vlug om en zei met een
glimlach: „Het spijt mij zoo Richard. Ik wist
absoluut niet dat jij het was, m'n Jongen. Ik
was bang dat ik je doodgeslagen had."
Richard bewoog zijn hoofd pijnlijk heen en
weer. Hij kreunde weer en trachtte fijn
hoofd met zjjn hand te steunen. Dat ging
echter niet.
„Waar zijn wjj?" vroeg hij weer.
„Wjj zitten in den auto. Je hebt ons allen j
gered, Richard. Wij gaan naar de grens," zei
de hertog.
„Neen, neen, riep Richard en trachtte
rechtop te gaan zitten. „Laat de auto stop
pen, ik ga met de vliegmachine."
Rex lachte. „Ik zou niet bepaald graag als
passagier in je vliegmachine zitten, Richard.
Je zou nu niets kunnen uitvoeren na den slag
dien ik je gegeven heb."
„Het geeft niet dat de vliegmachine
achterblijft," mompelde Richard, „als wij
éllen maar veilig wegkomen."
„Maak je daar maar geen zorgen over,
Richard wij fijn allemaal hier. Neem deze
tabletjes, dan kun je heerijlk slapen tot wij
de grens bereikt hebben." De hertog duwde
de tabletjes in fijn mond. Hjj zonk terug in
de kussens van den auto.
„Ja... de grens... Laten wij naar de
grens gaan." Zijn stem ging over in on
samenhangend gemompel. Enkele oogenblik-
ken later sliep hij vast.
„Denk je dat men over onze ontsnapping
waarschuwingen zou hebben uitgezonden?"
vroeg Rex na een lang stilzwjjgen.
„Niet over jou en mij," antwoordde de her
tog. „Als Yakovkin op wacht blijft zullen zjj
onze ontvluchting niet eerder dan morgen
ochtend bemerken. Maar ik denk, dat "het
met Simon een ander geval is."
„Zeer zeker als Leshkin van plan was om
mij vanavond weer te arresteeren," stemde
Simon pessimistisch toe. „Zij zullen den auto
missen en natuurlijk trachten ons te achter
volgen en ons weer gevangen te nemen."
(Wordt vervolgd.)
