Dg
Strijd om een
I Ti® UXG'
K
Het verboden
grondgebied
verwoesten troon!
Gas tegen
dronkenschap
Spoorwegen dienen het
platteland niet te
verwaarloozen
Tuinbouwteeltvergunningen
aan gemengde bedrijven
PROGRAMMA
EDGAR RICE
BURROUGHS
door Dennis Wheatley
DOOR
No. 15.
Tarzan zette zijn voet op het lichaam van
het dode dier en zijn knap gezicht omhoog
naar de volle maan gekeerd, uitte hij de vre
selijkste overwinningskreet, die het meisje
ooit had gehoord. Met een gil van angst
trachtte zij hem te ontvluchten zou hij
plotseling krankzinnig geworden zijn? Tar
zan liet zijn ogen op het verschrikte meisje
rusten, en zijn vriendelijke glimlach stelde
haar gerust. „Dat, wat je daar deed was iets
ongehoords", zei ze. „En die kreet! Die had
niets menselijks!" Maar de aapman gaf geen
verklaring van zijn zonderling gedrag, toen
ze na de paarden eindelijk te hebben opge
vangen, hun tocht voortzetten. Zonder verdere
incidenten bereikten zij het dorp waar het
meisje woonde. Nadat de dochter haar weder
waardigheden aan haar vader had verteld,
vereenigden de oude sheik en zijn mannen
zich in oprechte bewondering rond Tarzan.
Daarna wilden zij hem als een der hunnen in
de stam opnemen. Een week bleef hij bij hen
als hun geëerde gast, en vermaakte zichzelf
kostelijk. Daarna nam hij echter weer af
scheid van het meisje en haar stamgenoten
en reed weg. Terug in Bou Saada, werd Tar
zan door de officieren hartelijk welkom ge
heten, ze waren verwonderd, dat zij hem
levend en ongedeerd terug zagen. Orders uit
Frankrijk gaven hem instructies om met de
eerstvolgende boot naar Kaapstad te vertrek
ken. Maar één ding besloot hij eerst te doen,
want in het dorp van den Sheik had hij een
aantal belangrijke inlichtingen gekregen.
(Nieuwe spelling.)
KEERT POE TI TERUG? HET
RIJK DER 100-MILLIOENEN.
JAPANSCHE POLITIEK IN HET
VERRE OOSTEN.
De melding, dat de Japanners nog
steeds met de gedachte zouden
rondloopen, den verweesden troon
van Peiping weer te bezetten en het
eeuwenoude Mantsjoe-rijk te her
stallen, duikt in den laatsten tijd
steeds veelvuldiger op en blijlt on
weersproken. Als geschikte candi-
daat zou daarbij in de eerste plaats
Poe Yi ln aanmerking komen. Wie
is Poe Yi?
Poe Yi, die op het oogenhlik als keizer
Kang Teh over Mantsjoekwo heerscht, werd
ep 11 Februari 1906 in de oude Chineesche
keizersstad Peiping geboren. Hij is de zoon
van prins Sjoen, een broeder van den laat
sten keizer van China Koeang-soe.
Het noodlot wilde het. dat het kind reeds
op een leeftijd van 3 jaren geroepen werd,
den troon der voorvaderen te bestijgen. De
jonge keizer kreeg den naam Soean-toeng.
Maar de heerlijkheid duurde slechts kor
ten tijd. Reeds in het ajar 1912 dus nau
welijks drie jaren na de kroning brak
jn China de door dr. Soen-Yat-Sen geleide
revolutie uit, die tot de uitroeping van de
republiek leidde. Op 12 Februari van dat
zelfde jaar werd de wel zeer jeugdige
keizer gedwongen afstand van den troon ie
doen en eenige jaren lang werd hij door
de revolutionnairen gevangen gehouden.
Vlucht naar Tientsin.
Na eenigen tijd verbeterden zich de kan
sen voor de Mantsjoe-dynastie echter aan
merkelijk en in Juni van het jaar 1917
keerde Soean-toeng zelfs tijdelijk weer op
den troon terug. Dit tusschenbestuur duurde
echter slechts weinige dagen. Men was te
voorbarig geweest. Soean-toeng werd op
nieuw afgezet en in het keizerlijke paleis
te Peiping gevangen gehouden. Bijzondere
troepen werden met zijn bewaking belast.
In het jaar 1922 huwde de afgezette keizer
de 16-jarige Yoeëk-hoea, een dochter van den
vorst Yoeng-joeëng. De gebeurtenissen, die
zich echter spoedig daarop afspeelden, heb
ben de jonggehuwden steeds weer uiteen ge
slagen. In de eerste plaat de staatsgreep
van den Christen-generaal Feng, die tot de
inname van de hoofdstad en de vlucht van
den ex-keizer naar Tientsin leidde. Het was
een gevaarlijke en avontuurlijke vlucht door
het door de opstandelingen bezette land.
Meer dan eens werd de monarch bedreigd
door het gevaar, herkend te worden. En dan
zou hij er ongetwijfeld het leven bij inge
schoten zijn.
Verkoop van kroonjuweelen.
In Tientsin leidde de ex-keizer het leven
van een particulier. Als zoodanig nam hij
ook den naam Heavy Poe Yi aan, terwijl zijn
echtgenoote, die zich weer bij hem had ge
voegd, zich eenvoudig Elisabeth Poe Yi
noemde.
Het echtpaar woonde in een kleine vilïa
in de Japansche concessie van Tientsin. Poe
Yi kreeg van de regeering te Tokio een be
trekkelijk klein jaargeld, dat hem echter
niet in staat stelde, aan al zijn verplichtin
gen te voldoen. De ex-keizer, die eens op den
rijksten troon der wereld gezeten had, zag
zich dan ook genoodzaakt eenige geredde
waardevolle stukken van den ouden kroon-
schat te verkoopen. Gemakkelijk zal hem
dat niet gevallen zijn, maar er bleef hem
geen andere, uitweg over.
De verovering van Mantsjoerije.
Nog eenige jaren later gebeurden er ech
ter dingen, die voor Poe Yi van de grootste
beteekenis zouden worden. Het Japansche
leger rukte op en veroverde Mantsjoerije, de
wieg van de Mantsjoe-dynastie. Het nieuwe,
overwegend onder Japanschen invloed staan
de staatswezen had een staatshoofd noödig.
Nu herinnerde men zich in Tokio den in
verbanning levenden laatsten spruit der
Mantsjoe-dynastie. Poe Yi werd op 20 Febru
ari 1932 tot hoofd van den nieuwen staat be
noemd. En reeds twee jaren later werd hij
op plechtige wijze tot keizer van Mantsjoek
wo gekroond. De in zijn nieuwe hoofdstad
Hsinking resideerende heerscher nam toen
den naam Kang-Teh het was zijn derde
naam aan.
Een staat met levensvatbaarheid.
De staat Mantsjoekwo telt op het oogenblik
blik tezamen met de provincie Jehol 60 mil-
Iioen inwoners. Daarbij zou in de toekomst
nog de provincie Sji-li het gebied om het
oude Peiping met rond 40 millioen'onder
danen te tellen zijn. Men zou dan een staat
krijgen met 100 millioen inwoners, die zeker
levensvatbaarheid zou bezitten.
De Japansche politiek denkt echter nog
verder. Zij beschouwt ook dit staatswezen
niet als iets definitiefs, maar veeleer als een
kristallisatiepunt, waarom zich in een verre
toekomst andere Chineesche provincies zou
den kunnen groepeeren. En dus is mogelij
kerwijs de dag niet meer verre, waarop Poe
Yi op den verwoesten troon zijner vaderen
te Peiping terugkeert, om misschien een
nieuw hoofdstuk in de eeuwenoude Chinee
sche geschiedenis in te leiden.
Feuilleton
Vertaling Eva Raedt de Canter
86.
Richard lachte luchthartig. „O, nu jij weer
veilig hier bent, ben ik weer heelemaal beter.
Het was alleen maar de angst, die mij van
streek maakte. Wij smeedden juist plannen
om weer naar Kief terug te gaan om jou te
halen."
„O, Richard!" Marie Lou's oogen begonnen
te stralen, maar toen werd haar gezicht plot
seling weer ernstig. „Maar wij zg'n nog niet
veilig. Leshkin heeft alle wachtposten langs
6e grens verdriedubbeld. En gisterenavonod
heeft hij Kief per vliegtuig verlaten. Hij is
Vastbesloten ons bij de grens te snappen.
..Groote God! Ik geloof zeker, dat hij dan in
dien grooten bommenwerper zit die hier steeds
heen en weer vliegt. Als dat zoo is, zal hij mijn
vliegmachine gemakkelijk kunnen ontdekken.
Wij kunnen haar niet verbergen." Richard
wendde zich tot Rex.
„Kijk", zei hij, „wij mogen geen oogenblik
verliezen. Wij moeten hier vandaan voordat de
bolsjewistische machine hier weer over vliegt.
Ik vertrek nu om Marie Lou over de grens te
brengen. Ik zal direct weer terug zijn om de
volgende passagier op te nemen."
„Accoord," zei Rex. „Maar haast je, want
zij kunnen direct weer terug zijn."
Valeria Petrovna was zoodra zij geland was
in de armen van Simon gevallen. Hij keek
naar haar met een gemengd gevoel van liefde
en verwondering. Zij was nog gekleed in haar
rijcostuum dat zij gedurende de laatste acte
van haar tooneelstuk had gedragen. Haar
schmink was nog' niet heelemaal van haar ge
zicht verwijderd, men zag tranensporen op de
verf.
„Simon, liefste, wat vind ik het vreeselijk
dat je mij verlaten hebt," snikte zij, opnieuw
in tranen uitbarstende. „Die laatste nacht, wat
was het allemaal verschrikkelijk. Wist je dat
Leshkin je weer wilde arresteeren. Maar neen,
dat kon je niet weten. Na afloop van de tweede
acte kwam hg in mijn kleedkamer om te ver
tellen, dat hij naar Moskou geweest was.
Waarom heb je mij ook niet van die mannen
verteld...?"
„Welke mannen?" vroeg Simon verbaasd.
„De mannen die jullie gedood hebt Acht
leden van de Ogpu. Je bent een leeuw, Simon,
maar Stalin, o, wat was die woedend. Dat zal
hij je nooit vergeven. En je amnestie heeft hij
weer vernietigd."
„Ik heb uit zelfverdediging gehandeld."
„Dat doet er niet toe je hebt ze gedood,
dat is het wat Leshkin steeds weer zegt. In
wendig heeft hij zich erover verheugd, dat
heeft hij bekend. Ik heb het theater spoedig
verlaten om je te waarschuwen, gekleed zooals
ik nu gekleed ben. Maar toen ik op je kamer
kwam, was je er niet meer." Valeria Petrovna
sloeg zichzelf hartstochtelijk met haar kleine
vuisten op de borst.
Een uitvinding van ingenieur
Sigurd Lihdholm Een be
schonk ene zou binnen weinige
minuten weer nuchter worden.
In de bestrijding van het alcoholmisbruik
neemt Zweden sinds vele jaren een leidende
positie in. Zweden was het eerste land, dat
bij auto-ongelukken het bloed van den be
stuurder liet onderzoeken, om vast te stel
len of deze wellicht alcohol tot zich geno
men had en het ongeval daaraan moest
worden toegeschreven.
Groot opzien baart thans het bericht, dat
het den Zweedschen ingenieur Sigurd Lind
holm gelukt is, een gas te vervaardigen, dat
een beschonkene in weinige minuten weer
volkomen nuchter maakt De Zweedsche
pers hecht aan deze uitvinding groote waar
de. Men denkt in het bijzonder aan zware
alcohol vergif tin gen, welke tot nog dikwijls
een doodelijke afloop hadden.
Voorloopig is echter de praotische bruik
baarheid van deze in ieder geval opmerke
lijke uitvinding nog niet voldoende bewezen
Professor Widmark te Lund, de ontdekker
van den bloedproef, herinnert er in een in-
terviuw an dat er zekere stoffen bestaan,
die het alcoholgehalte in het bloed kunnen
verminderen. Hiertoe behooren de eiwitten
die in ons gewone voedsel voorkomen, als
mede mierzuren. Deze hebben echter geen
practische beteekenis, wijl het innemen
daarvan aan groote moeilijkheden gebonden
is. Het nieuwe gas had prof. Widmark nog
niet leeren kennen, zoodat hij zich daarover
niet kon uitlaten.
„Het is waar, dat ik bezig ben, een
gas te vervaardigen, dat de uitwer
king van den alcohol op het bloed,
opheft en daarmede een beschonkene
nuchter maakt," verklaart ir. Lind
holm in „Dagens Nyheter."
„Het gas. moet worden ingeademd en het
bloed zal bij het passeeren van de longen
gezuiverd worden. Het betreft hier een gas
mengsel, dat o.a. veel zuurstof inhoudt en
derhalve voor de ademhalingsorganen on
gevaarlijk is. Of het misschien in een an
der opzicht voor het lichaam gevaarlijk is,
moet natuurlijk door de physiologen wor
den beslist, alvorens het gas op de markt
kan worden gebracht." De uitvinder voegt
er nog aan toe, dat een proef apparaat reeds
geconstrueerd is; op nadere bijzonderheden
wilde hij echter nog niet ingaan, wijl het
experiment nog niet geheel afgesloten is.
Er blijft dus niets anders over, dan af
te wachten, hoe het physiologisch-medisch
onderzoek uitvalt. Eerst daarna zal men
kunnen vaststellen ,of de groote koppen
waarvan „Aftonbladet" zijn verschillende be
richten over dit onderwerp voorzag: „Gas
tegen alcohol zal de geheele menschheid
dienen. Schitterende perspectieven voor de
toekomst" waarheid bevatten.
Geen opheffing haltes alvorens
het vervoer naar de knooppunten
geregeld is.
Het bestuur der Friesche Maat
schappij van Landbouw besloot op
zijn dezer dagen te Leeuwarden ge
houden vergadering, er bij de betrok
ken autoriteiten op te wijzen, dat
niet tot opheffing van spoorweghal
tes dient te worden overgegaan, al
vorens op andere wijze voldoende in
het personenvervoer is voorzien en
dat deze haltes voor het goederen
vervoer in gebruik dienen te blijven.
Protest tegen voorstel van Kath.
Ned. Boeren- en Tuindersbond.
Het bestuur der Friesche Maatschappij van
Landbouw, die dezer dagen te Leeuwarden
vergaderde, heeft met instemming kennis
genomen van een schrijven van het Ko
ninklijk Nederlandscli Landbouw Comité
aan den minister van Economische Zaken,
waarin met klem wordt opgekomen tegen
het voorstel van den Katholieken Nederland-
schcn Boeren- en Tuindersbond om, zij het
met zekere restricties, de tuinbouwteeltver
gunningen te ontnemen aan gemengde be
drijven met meer dan 15 H.A. oppervlakte.
Deze bedrijven zagen hun tuinbouwteelt
vergunning reeds zeer sterk beperkt, zoodat
het in strijd met de redelijkheid en billijk
heid werd geacht, hierbij nog verder te gaan.
Er werd tevens op gewezen, dat het gevolg
hiervan zou zijn een verhooging der produc
tiekosten en een achteruitgang in kwaliteit
van sommige exportproducten.
Actie voor verbetering van den
roggeprijs.
Medcdeeling werd gedaan van de actie,
die reeds gevoerd werd om te komen tot
een verbetering van den roggeprijs. Zoolang
geen resultaat verkregen is, zal deze actie
worden voortgezet.
ADIO
DINSDAG 14 DECEMBER 1987.
Hilversum I.
KR O-uitzending.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 De KRO-Melodisten en solist.
1.00 Gramofoonmuziek.
I.20 KRO-Orkest.
2.00 Vrouwenuur,
3.05 Modecursus.
4.05 KRO-Kamerorkest.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.00 De KRO-Melodisten en solist (om 5.45
Felicitatiebezoek)
6.40 Esperantocursus.
7.00 Berichten.
7.15 Middenstandscauserie.
7.35 Sporthalfuur.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 KRO-Symphonie-Orkest.
9.15 Gramofoonmuziek.
9.30 Interview.
9.50 KRO-Orkest en solist.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Juan Marcu's Roemeensch orkest.
II.0012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum H.
AVRO-ultzending.
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gewijde muziek (Gr.pl.).
10.30 Viool en piano.
11.00 Huishoudelijke wenken.
11.30 Ensemble Otto Hendriks.
12.15 Gramofoonmuziek.
1.00 Ensemble Otto Hendriks.
I.45 Omroeporkest en solist.
2.45 Knipcursus.
3.45 Lyra-Trio.
4.30 Kinderkoorzang.
5.00 Kinderhalfuur.
5.30 Orgelconcert.
6.00 Omroeporkest (Opn.)
6.35 Gramofoonmuziek.
7.00 Voor de kinderen.
7.05 AVRO-Dansorkest.
7.30 Engelsche les.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingt.
8.15 Esperanto-uitzending.
8.30 Bonte Dinsdagavondtrein.
10.15 Gramofoonfnuziek.
10.20 Bridgecursus.
II.00 Berichten ANP. Hierna: AVRO-Dans
orkest.
11.40—12.00 Veres Lajos' Zigeunerorkest.
„O, lieveling," zei Simon terwijl hij zijn arm
om haar schokkende schouders sloeg, „dat
vind ik heel lief van je."
„Ik was gek, ik wist niet wat ik doen moest.
Toen, nadat ik het theater verlaten had, heeft
de directeur middenin de derde acte aan het
publiek medegedeeld dat ik plotseling ziek ge
worden was. Maar Leshkin had vermoedens
en hij kwam naar het hotel gerend, als een
dolle stier. Wat heb ik gelachen toen hij be
merkte dat jij reeds vertrokken was! Hij kwam
er achter dat ook mijn wagen verdwenen was
en hij werd dol van woede. Hij dacht dat ik je
bij je ontvluchting geholpen had. En ik wist
toch zelf niet eens hoe de zaken stonden."
Valeria Petrovna barstte opnieuw in snikken
uit. Toen, nadat zij zich eenigszins hersteld
had, ging rij voort: „Leshkin heeft vanuit het
hotel per telefoon de politie gealarmeerd. Men
heeft hem medegedeeld dat zij mijn wagen ge
zien hebben op een weg naar Birdichy, maar je
was niet alleen in dien wagen, er waren nog
andere personen bij je. Hij stelde zich onmid
dellijk in verbinding met de gevangenis en
toen vernam hij dat je vrienden door een on-
dergrondsche tunnel ontvlucht warenHij
was razend en doodsbleek. Hij requireerde
troepen om de oude brug in Vinnitsa te bewa
ken en rende als een gek uit het hotel om je
per vliegtuig te achtervolgen. Hij schudde zijn
groote vuist voor mijn gezicht en hij zwoer
dat hij nu zijn voet zou zetten op het gezicht
van dien Jood."
„Het spijt mij erg, heel erg, je moet een
vreeseljjken tijd achter den rug hebben," zei
hg met Valeria Petrovna stond te praten zag
Simon die trachtte haar te troosten. Terwijl
hij dat Rex Marie Lou in het vliegtuig hielp.
Hierdoor kwam het plotseling weer in zijn
gedachten dat zij zich in direct gevaar be
vonden. Hij wist dat Leshkin ergens in de
buurt zou zijn. Hij keek angstig den horizon
af of hij ook iets kon ontdekken van de groote
machine, die hoogstwaarschijnlijk met troepen
bemand, nog steeds op onderzoek uit was.
„Die onzekerheid was verschrikkelijk," riep
Valeria Petrovna. „Hoe ik dien nacht doorge
komen ben, weet ik nog niet. Ik wachtte
wachtte, en bleef wachten in de ontvangzaal
van het hotel. Overal vroeg ik om inlichtingen.
Tenslotte, toen ik de wanhoop nabij was, kwam
de kleine. Maar waarom heb je mg nooit ver
teld dat je van plan was van mij weg te
gaan?"
„Jij hebt mij toch ook niet verteld dat mijn
vrienden in de gevangenis achterbleven om
doodgeschoten te worden, is 't wel?"
„Hoe weet jij dat?"
„Dat doet nu niets ter zake, is 't wel?"
„O, Simon, dat is verkeerd van mij geweest,
ik weet het Maar wat had ik anders kunnen
doen? Ik kon hen niet allemaal van den dood
redden."
Simon fronste zijn wenkbrauwen. „Ik wou
dat jij het mij alleen maar verteld had."
„Mijn dappere jongen, je zou je in een
vreeselijk groot gevaar begeven hebben als je
getracht had je vrienden te redden. Jou heb
ik lief, ik heb getracht je terwille van jezelf
te redden."
„Laten wij daarover niet meer spreken."
„Maar Simon, hoe heb je mij zonder een
enkel woord kunnen verlaten?"
„Ik had je toch op de een of andere manier
moeten verlaten tenzij je met mij mee wilde
gaan."
„O, Simon, Simon," zei zfj handenwringend,
„hoe kan ik dat nu doen? Rusland is mijn
vaderland, ik heb Rusland lief evenals ik jou
liefheb."
Rex stond bij den hertog. Zjj keken hoe
Richard boven hun hoofden de richting bepaal
de. Het kleine witte vliegtuig schoot scherp
naar boven, daarna vloog het recht naar de
Roemeensche grens. Nauwelijks was de ma
chine boven de boomtoppen verdwenen of zij
hoorden het gezoem van een andere machine.
„Kijk uit," riep Rex, „daar komt een vlieg
tuig."
Simon greep Valeria Petrovna bij den arm.
„Vlug," zei hg, „wij moeten naar de boerderij
loopen."
Het geronk van de motoren van den grooten
bommenwerper werd duidelijker. Zij waren
nauwelijks bij de deur van de boerderij aange
komen toen Rex naar boven wees. „Kjjk," zei
hij, „daar is de machine."
„Het is Leshkin," riep Valeria Petrovna uit.
Rex knikte. „Als hij Richard in de lucht ziet
denk ik dat alles voorbij zal zg'n."
Op dat moment vloog Richard zoo laag mo
gelijk over kleine boschjes en over velden r.aar
de Roemeensche grens. Hij zag een groote
weide en bepaalde dat hij daarop gemakkelijk
zou kunnen landen.
„Klim eruit, Marie Lou," riep hj(, „ik ben
binnen vgf minuten weer terug met de
anderen."
Zjj sprong lachend uit het vliegtuig, haar
blauwe oogen schitterden in het licht van den
mooien dag. „Kom gauw terug," zei zij, „ik
zal op je wachten."
(Wordt vervolgd.)
