De ontploffing
op de „Megara"
TERUG-
IK
Het verboden
grondgebied
PI
Commissionnair verdacht
van verduistering
Hotelhouders opgelicht
Een konijnen-proces
Radioprogramma
Onderhoud Rijkswerken
Wieringermeer
Een dagje uit
Ontwerp kinderbijslagwet
door Dennis Wheatley
ai
DOOR
EDGAR RICE
IBURROUGHS
No.
Tarzan volgde de krijgsman van dichtbij,
om te zien, waar de man heenging. Opeens
hoorde hij sluipende voetstappen in het gras.
Het was Numa, de leeuw. Ook hij volgde de
zwarte man. Dadelijk zag Tarzan het gevaar,
waarin de neger verkeerde. Tarzan was on-
middelijk voor de aanval gereed. Hier werd
een man gevolgd door een aartsvijand. Het
volgende ogenblik speelde de gebeurtenissen
zich vliegensvlug af. Tarzan uitte een waar
schuwing en de neger keerde lich juist op
tijd om, om te zien, dat Numa met een lasso
gevangen werd. Het touw deed het dier stil
staan, maar Tarzan verloor zijn evenwicht
en viel op de grond. De leeuw keerde zich
naar hem. Ongewapend zijnde, was Tarzan
van de Apen dichter dan ooit te voren bij
de dood. Het was de zwarte man die hem
nu redde. Zijn arm met de speer ging naar
achteren, toen naar voren. De vergiftige
speerpunt raakte de zijde van Numa. Brul
lend van pijn en razernij wilde het dier de
neger te lijf, maar de lasso van Tarzan ving
hem voor de tweede keer. De aapman liep
driemaal snel om een reusachtige boom en
bond Numa vast. Daarna sloeg hij zijn ge
weldige arm om de nek van het dier. Een
lang mes zonk in het hart van de leeuw en
over het lichaam van hun vijand sloten de
blanke en de zwarte man vriendschap en
vrede.
(Nieuwe spelling.)
Het ongeluk dat vijf Chineezen
het leven kostte, voor den Raad
voor de scheepvaart.
Gistermorgen stelde de Raad voor de
Scheepvaart te Amsterdam een onderzoek in
naar de oorzaak van de ontploffing aan
boord van het motor tankschip „Megara"
van de tankboot Mij. „Corona", op 26 Octo-
her j.1., waarbij vijf Chineezen werden ge
dood.
Gehoord werden de kapitein van het
schip en als deskundige, de ingenieur van
de scheepvaartinspectie, ir. E. C. M. Neaier-
burg.
De kapitein deelde mede, dat 't schip ge
laden met twintig tanks gasolie en butaan
gas, op weg was van Pauillac (Fr.) waar
butaan as gelast n. Southampton, terwijl
onderweg die taniks werden ontgast.
Alle koelies werden gefouilleerd.
De voorschriften betreffende het gebruik
van vuur aan boord, voor dat de tanks zijn
ontgast, zijn zeer streng, merkte de voorzit
ter op, waarop de kapitein antwoordde, dat
er zooveel mogelijk de hand aan wordt ge
houden. O. a. moeten alle aan boord komen
de koelies op lucifers worden gefouilleerd
en mioeten alle lucifers aan boord in een
gesloten bus worden bewaard.
Nu is korwem vast te staan, en de
kapitein gaf dit toe, dat de oor
sprong van de ontploffing gezocht
moet worden in het-voorlogies. De
kapitein weet echter niet met zeker
heid, of een van de aldaar verblij
vende menschen lucifers heeft ge
had, maar moet dit, gegeven de om
standigheid, wel aannemen.
De ontploffing immers geschiedde in het
voorlogies, dat geheel werd vernield. Er
zijn toen vier Chineezen om het leven geko
men, terwijl een vijfde Chinees later, na
dat hij zwaargewond was opgenomen, over
leed. Een is er begraven, twee zijn er ver
brand en van den andere heeft men niets
meer teruggevonden.
Het gas onder het deksel door
ontsnapt?
Getuige veronderstelt, dat het ontplofbare
gas over het dek heen naar het logies is
gewaaid De tanks worden gewoonlijk met
een stoominjcctor ontgast en de kapitein
verklaarde, dat dit met de 20ste tank reeds
was geschied Desondanks meent hij dat het
gas door reten onder het deksel door is
ontsnapt, daar dit deksel was losgeschroefd.
Uit het getuigenverhoor concludeert
de voorzitter, dat tank 20 voor de
ontploffing nog niet ontgast was.
Nadat de „Megara" Pauillac verlaten had,
heeft de eerste stuurman zelf alle tanks met
behulp van rookgas gecontroleerd of zij leeg
wgren. De mogelijkheid, dat er in tank 20
zooveel butaangas zat, achtte deze getuige
wellicht aldus te verklaren, dat er in de
afsluiting van de leiding iets hoeft gehaperd
De deskundige, ir. Neuerburg ach te het
mogelijk, dat er na het ontgassen van de
bewuste tank, zelfs nog vloeibaar butaan
gas was achtergebleven.
De mogelijkheid van een oorzaak van de
ontploffing kan men ook zoeken in het
neergooien van een zwaar stuk ijzer, dat een
vonk kan doen optreden en zoodoende het
vrijgekomen gas doen ontvlammen.
Tanks te dicht bij het volkslo
gies gebouwd?
De inspecteur-generaal acht de ramp te
wijten aan een ontploffing in het voorlogies,
niet ver van de ingang. De concentratie van
butaangas behoeft slechts zeer gering te
zijn, ongeveer 2 procent, om een ontploffing
mogelijk te maken. De tanks zijn zijns in
ziens te dicht bij het volkslogies gebouwd,
een feit dat door middel van dit ongeluk
tot leering strekt.
Hij veronderstelt dat de ontploffing
niet zou zijn geschied als de tank
op normale wijze was leeggemaakt.
Het moet aan een onachtzaamheid
te wijten zijn geweest, dat de tank
met butaangas gevuld bleef.
De directe oorzaak van de ontploffing
acht hij niet onmiddellijk uit te maken.
Iedereen heeft gehandeld zooals was voor
geschreven, zoodat niemand eenige blaam
treft.
De Raad zal later uitspraak doen.
Gunning.
De directie van den Wieringermeerpolder
te Alkmaar heeft gistermorgen in het open
baar aanbesteed bestek nr. 15: het onder
houd gedurende het jaar 1938 van de rijks
werken in het westelijk en noordelijk ge
deelte van de Wieringermeer, alsmede van
een gedeelte van de werken, behoorende tot
den Amstelmeerboezem.
Laagste inschrijver was C. de Wit te Alk
maar voor 40.700 gulden; bestek nr. 16: het
onderhoud gedurende het jaar 1938 van de
rijkswerken in het oostelijk en zuidelijk deel
van de Wieringermeer, alsmede van enkele
werken te Medemblik en Andijk.
Laagste inschrijfster: N. V. P. Daalder's
Aannemingsbedrijf te Alkmaar, voor de som
van 53.512 gulden.
Het wex'k is gegund.
Zaak naar de instructie terugge
wezen.
De Amsterdamsche rechtbank wees gister
morgen een interlocutoir vonnis in de straf
zaak tegen een Amsterda ischen commis
sionnair in effecten, verdacht van verduis
tering van effecten voor een zeer groot be
drag. Zij wees de zaak naar de instructie
terug.
De effecten waren hem door een dame
ter hand gesteld met een volmacht, waarin
hem de onbeperkte bevoegdheid werd gege
ven om namens zijn 1 astgeefster alle denk
bare transacties op financieel gebied te ver
richten.
Hij heeft met deze effecten gespe
culeerd, met het gevolg, dat het kapi
taal verloren is gegaan Voorts was
verd. ten laste gelegd, dat hij een
aantal waardepapieren, welke aan
een broer van bovengenoemde dame
toebehoorden, heeft verduisterd. In
de derde plaats had hij zich te ver
antwoorden gehad wegens verduis
tering van effecten, welke eigendom
waren van den in 1933 overleden
broer van vorenbedoelde dame.
De officier van Justitie eischte tegen ver
dachte twee jaar gevangenisstraf en diens
onmiddellijke gevangenneming, welke door
de rechtbank werd geweigerd.
De verdedigers mr. H. G. Stibbe en mr.
G. J. Salm pleitten vrijspraak.
De rechtbank was van oordeel, dat het
onderzoek niet volledig was geweest, zoo
dat zij de zaak terugwees naar den rechter
commissaris teneinde een nader onderzoek
in te stellen.
Voorts gelastte de rechtbank Agnes N.
nader te hooren in verband met de door
verdachte te haren aanzien afgelegde ver
klaringen.
Dat kostte den Limburger een
paar duizend gulden.
Een Limburger was Vrijdag in de residen
tie op stap. Zaterdagochtend meldde hij zich
aan bij de politie en toen »k, dat hij niet
alléén op stap was geweest, maar een vrou
welijke metgezel had geven;™. Wat er Vrij
dag precies gebeurd' is, waar hij geweest is
met zijn vriendin, wist de man niet. Maar
wel wist hij, dat hij een paar duizend gul
den kwijt was.
Eenige rechercheurs zijn toen mot den
Iximhurger alle huizen afeeraan, die in aan
merking voor gevallen van terooving komen
cn Maandagavond omstreeks 6 uur meende
het slachtoffer zijn vriendin te herkennen.
Het was mejuffrouw S.S., diie in die Muzen-
straait mot mijnheer N. op nummer 2
woont.
Het tweetal werd naar het hoofdbureau
van politie gebracht. Reiden ontkennen iets
met de zaak te maken te hebben. Het geld
blijft weg. Voor het huis is een politiepost
gezet.
De dader gearresteerd.
De man, die, zooals wij dezer da
gen melden er speciaal zijn werk
van maakte hotelhouders en geeste
lijken op te lichten, door bij de eer
sten lekker te gaan 'eten op kosten
van de laatsten, is gistermorgen te
Groningen gearresteerd.
Maandag kwam hij in Groningen en stel
de zich, ook hier telefonisch in verbinding
met het hotel, dat hij prefereerde. Hij diende
zich als een ter plaatste bekend Katholiek
geestelijke aan en verzocht logies voor een
beschermeling, voor wien hij zeide zelf geen
logeergelegenheid te hebben.
De hotelhouder die zich een krantenbe
richtje omtrent het geval herinnerde, waar
schuwde de reeherche, die den oplichter
gistermorgen arresteerde.
Hij had nog wat te goed.
De aangehoudene bleek een 23-jarige sla
ger uit, Haarlem te zijn, zekere N. J. A. S.,
die nog vier maanden gevangenisstraf te
goed had. Uit het politieblad bleek, dat de
officier van Justitie te Haarlem zijn aam
houding had gevraagd, voor biet "ondergaan
van deze straf. Inmiddels kwam ook uit
Leeuwarden nog een verzoek om aanhou
ding binnen. Gistermorgen elf uur is S. op
transport gesteld naar de verschillende poli
tieautoriteiten die zijn voorgeleiding ver
zocht hadden.
Nieuwe sensatie in Parijs.
In Parijs loopt op het oogenblik een pro
ces. dat in zijn soort wel zeer uniek is.
Eenige jaren geleden had namelijk de
eigenaar van een stuk land aan eenige
jagers gratis het jachtrecht gegeven. Maar
hij stelde daarbij de voorwaarde, dat de
jagers ook werkelijk alle konijnen op zijn
grond moesten dooden. De jagers waren
klaarblijkelijk ook van goeden wil, maar
moeten een onzekere hand bij het schieten
gehad hehben. In ieder geval waren zij
niet in staat om ook maar een op de tien
konijntjes te schieten. De landheer, die
zijn oogsten op de aangrenzende velden nu
evenals vroeger door de konijnen vernield
zag, sprak de jagers om schadevergoeding
aan. Grappig is nu de verdediging van de
jagers: Zij verklaren, dat men hun verlof
zou moeten geven, met machinegeweren
bedoelde velden te beschieten om de ko
nijnen uit te roeien. Anders zou het een
onmogelijkheid zijn.
BIJ DEN HOOGEN RAAD VAN
ARBEID AANHANGIG GEMAAKT
De Regeeringspersdienst meldt:
Het in de Troonrede aangekondigde wets-
ontwerp in zake de toekenning van kin der.
bijslag is thans door den minister van So
ciale Zaken bij den Hoogen Raad van Ar-
beid aanhangig gemaakt.
DONDERDAG 23 DECEMBER 1937.
Hilversum I. 1875 m. (Tevens over de Jaars
veld-zender op 415,5 m.).
8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO.
2.00—12.00 NCRV.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonplaten.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-Orkest en gramofoonmuziek,
2.00 Handwerkles.
3.00 Orgelspel.
3.45 Bijbellezing.
4.45 Curdus handenarbeid voor de jeugd.
5.15 Rotterdams Philharmonisch orkest.
6.30 Gramofoonmuziek.
6.45 CNV-kwartiertje.
7.00 Berichten.
7.15 „Zeevarend Nederland", causerie.
X30 Gramofoonmuziek.
7.45 Reportage.
8.00 Berichtten ANP. Herhaling SOS-Ber.
8.15 Kerstwijding m.m.v. solisten, Feyen-
oords Gereformeerd Zangkoor en het meis
jeskoor „Gloria in Excelsis Deo".
10.00 Berichten ANP.
10.05 Solistenconcert.
10.45 Gymnastiekles.
11.0012.00 Gramofoonmuz. Hierna schrift-
lezing.
AVRO-uitzending.
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek,
10.30 Omroeporkest.
11.00 Huishoudelijke wenken.
11.30 Omroeporkest.
12.30 AVRO-Dansorkest.
I.00 Het Kovacs Lajos Orkest en soliste,
2.00 Voor de vrouw.
2.30 Aeolian-orkest, solist en gramofoonmuz,
4.00 Voor zieken en thuiszittenden.
4.30 Gramofoonmuziek.
5.00 Voor de kinderen.
5.30 Kovacs Lajos' orkest en solisten.
6.30 Sportpraatje.
7.00 Voor de Kinderen.
7.05 Zang.
7.40 Causerie over het Kerstfeest in Engeland
8.00 Berichten ANP.
8.10 Omroeporkest en solisten.
9.00 Radiotooneel.
10.15 Ensemble „Musica Antiqua" en soliste.
II.00 Berichten ANP. AVRO-Dansorkest.
11-4012.00 Gramofoonmuziek.
Feuilleton
Vertaling Eva Raedt de Canter
94.
Het eerste oogenblik herkende de commis
saris hem niet. Hij zag er zoo geheel anders
uit dan de havelooze gevangene in de Pecher-
Lavra gevangenis.
„Zoo, nu ontmoeten wij elkaar nog eens,
maar nu voor het laatst, commissaris Lesh-
kin," zei de hertog zachtjes.
Leshkin ging vlug tegen zgn bed staan.
„Blijf staan, waar je staat," zei de hertog
scherp. „Steek je handen omhoog."
Een moment scheen het alsof de commis
saris den hertog wilde aanvallen, zijn groot
hoofd had hg eenigszins vooruitgestoken en
zijn stierennek zwol boven de boord van zijn
overhemd. Hij scheen zich echter te bedenken
en langzaam stak hij zijn handen omhoog.
De hertog knikte. „Zoo is het beter," zei
hij. „Wij zullen nu eens even praten, maar
eerst zal ik dat wapen daar wegnemen."
Hg legde zijn sigaar in de aschbak, die op
tafel stond en liep langzaam naar het bed.
Zijn oogen hield hij steeds op het gezicht van
den commissaris gericht.
Nadat hij zich meester had gemaakt van
Leshkin's wapen, stak hij zijn eigen pistool in
zijn zak en nam zijn sigaar weer op.
„Ik begrijp dat uw tegenwoordigheid in
Weenen samenhangt met het verzoek tot uit
levering van mg en mijn vrienden," zei de
hertog.
Leskin grijnsde en liet zijn onregelmatige
tanden zien. „Daar heb je gelijk in, mr. Rich-
water, en ik zeg je, dat wanneer je van plan
bent mijn papieren te stelen, je er niet goed
voorstaat. Als ik duplicaten aanvraag worden
die mij direct uit Moskou toegezonden. En In
dien het noodig is zal ik u zelfs naar Enge
land volgen."
„Ik vrees dat je het doel van mijn bezoek
verkeerd uitlegt. Ik ben in het geheel niet van
plan om iets te stelen. Ik kom ervoor te zor
gen, dat de uitlevering eens en voor'altijd on
mogelijk wordt gemaakt."
„Je wilt mij dus dooden?" zei Leshkein met
een vluggen blik. „Als je schiet, zal het ge-
heele hotel te hoop loopen. De politie is hier
op de hoogte met het doel van mijn reis. Je
zult dus onmiddellijk gearresteerd worden."
De hertog glimlachte. „Ja, aan die mogelijk
heid heb ik reeds gedacht." Hij liep langzaam
naar de hooge Fransche vensters en zette ze
wijd open.
„Wat een prachtige avond, nietwaar?" zei
hij. „Deze kamers zullen in den zomer bijzon
der aangenaam zijn, het uitzicht is schitte
rend."
Leshkin huiverde, toe de frissche Maartlucht
in de warme kamer stroomde. „Wat ben je van
plan te doen?" vroeg hg.
„Je schijnt je niet voor de slapende stad te
interesseeren," zei de hertog en ging van het
venster weg. „Maar dat is dan ook niet meer
dan natuurlijk, niemand zou dat van jou ver
wachten. Jij, die alle schoonheid van het leven
tracht te vernietigen Jjj tobt je oogen te
veel op het minderwaardige gericht, zoodat je
vergeten bent, dat er ook nog sterren bestaan."
„Wat ben je van plan te doen?" herhaalde
Leshkin met een dikke tong.
Er was iets angstwekkends in dezen rustigen
man met zijn langzame, afgemeten bewegin.
gen.
„Dat zal Ik je vertellen." De Reichlau legde
zijn sigaar weer in de aschbak en nam een glas
dat op de waschtafel stond. Hij haalde het
kleine fleschje uit zijn zak. deed de kurk er
zorgvuldig af en goot der inhoud ervan in het
glas.
„Och, je wilt mg' vergiftigen," riep Leshkin
uit. „Maar ik zal niet drinken, ik weiger."
De hertog schudde zijn hooii. „Je vergist je.
waarde Leshkin. „Dat is miin plan heelemaal
niet. Het is mg ter oore gekomen, dat om
iemand uit te leveren, het noodig is dat !iij
door dengene, die de uitlevering verzoekt her
kend wordt. Jij bent de eer i?« persoon, die mr.
Simon Aron, mr. Rex van Ryn en mijzelf kunt
identificeeren als diegene- die betrokken wa
ren bij de schietpartij te Romanovsk." Hij
nam het glas voorzichtig m zijn linkerhand.
„Als je dus blind werd. i-e- r.kin. zou je ons
niet kunnen aanwgzen Ah de schuldigen,
wel?.'*
„Wat ga je doen?" riep de commissaris en
er kwam een uitdrukking van vrees op zgn
gezicht.
De Rechlau hield het glas vast. „Dit," zei
hij kalm, is vitriool. Ik zal dat in je gezicht
gooien, je zult blind worden zonder eenige
hoop op herstel. Daarna kun je naar Rusland
terugkeeren, als je er zin in hebt."
„Neen, neen," smeekte Leshkin kruiperig.
Een verschrikkelijke angst lag op zijn grove
gelaatstrekken.
De hertog liep op de tafel heen en keek de
commissaris met schitterende oogen aan.
Leshkin deed vlug een paar stappen achter
waarts naar het raam. Hij hield zijn handen
angstig voor het gezicht. „Neen, neen, ik zal
teruggaan. Ik zal het verzoek om uitlevering
vernietigen."
„Ik vrees dat het te laat is," zei de hertog
terwgl hg nog een stap voorwaarts deed.
Leshkin maakte een plotselinge beweging
alsof hg zijn tegenstander wlde aanvallen.
Maar daar hg zag dat de hertog het glas
reeds omhoog hield, bleef hg staan. Hij be
vond zich tusschen de open vensters.
„Ben je klaar?"
Een grimmig lachje speelde om de mond
hoeken van den hertog.
„Schiet mij dood," zei Leshkin, schiet mij
liever dood."
De Reichlau bewoog de automatische re
volver van den commissaris zacht op en neeer
„Zou je er de voorkeur aan geven te sterven?"
„Neen... neen... Ik ben nog niet bereid te
3terven, geef mg tgd."
„Zoo,' zei de hertog spottend, „denk je dan
dat God je zal helpen als de menschen het
niet kunnen Het verwondert mij dat een
man als jij nog gelooft in deze bakerpraatjes.
Wat is de dood anders dan het ophouden van
onze activiteit."
Leshkin stond nu op het balcon. Hij hield
zich vast aan de steenen leuning, het zweet
droop van zijn brutaal gezicht.
Ik geef er de voorkeur aan dat je blind
wordt. Je dood te schieten zou mij maar in
ongelegenheid brengen." Met een plotselinge
beweging hief de hertog het glas op.
Leshkin beefde en nog een stap achter
waarts. Hij gilde toen de inhoud van het glas
hem in de oogen werd geslingerd. Een oogen
blik wankelde hij. Hij probeerde zijn even
wicht te herstellen, hij greep met wanhopige
handen in de lucht toen verdween hij met
een kreet in de diepte.
De Reichlau glmlachte toen hg het kleine
fleschje weer in zijn zak stak. Hij legde bet
pistool van den commissaris weer naast het
bed het kleine, onschuldige wapen dat hg
geleend had en waarvoor hg zelfs geen kogels
had, stak hg ook in zijn zak. Hij lachte zich
zelf toe in den spiegel, terwijl hij zgn witte
das rechttrok. Hij nam zijn sigaar en veriiet
de kamer, even rustig ais hg haar betreden
had.
Toen Leshkin naar beneden tuimelde was
het eenige waarvan hg zich bewust was de
ervaring, dat zijn vijand hem een poets ge
bakken had. Want hij bemerkte, dat het
slechts koud water was dat langs zijn gezicht
droop.
EINDE.
