RADIO
TERUG'
Sirene kondigt de
blijde geboorte aan
Dc hoofdstad
gealarmeerd
DE
Beroemd redder van
Hollands kust overleden
PROGRAMMA
EDGAR RICE
BURROUGHS
Steekpartij in Groningsch café
DOOR
No. 28.
Tarzan tilde het slappe lichaam op zijn
schouders en klom terug de bomen in. Van
daar begon hjj, toen het dorp ontwaakte en
men bemerkte, dat de bewaker verdwenen
was, lang en onheilspellend te kreunen. Toen
de plunderaars in zijn richting keken, gooide
hij plotseling het lichaam over hun hoofden
heen, zoodat het tussen de verschrikte me
nigte terecht kwam. De angst voor de onbe
kende vijand, die ze nooit zagen, groeide
steeds. Er begon een ware paniekstemming
in het kamp te heersen en de kannibalen
smeekten ten slotte hun meesters om deze
vreselijke plek te verlaten. De Arabieren voel
den er echter weinig voor, met hun gestolen
buit door de jungle te trekken. Maar toen
Tarzan en zijn krijgslieden de volgende mor
gen terugkeerden voor een aanval, vonden ze
de booswichten gereed om te vertrekken. Tar
zan verijdelde hun poging om het dorp in
brand te steken. Verder plaatst hij zijn man
nen op gezette afstanden langs het pad. Als
de colonne passeerde, zou elke speer of ver
giftige pijl, goed gemikt, een vijand kunnen
vellen. Tarzans opzet slaagde volkomen. Zijn
taktiek van onzichtbare aanvallen dunde de
gelederen van de toch al gedemoraliseerde
bandieten nog aanmerkelijk. Maar nog wil
den zij het gestolen ivoor niet prijsgeven. Drie
dagen lang zette de steeds kleiner wordende
troep de vreselijke tocht voort. Ieder uur
sneuvelden er enkelen. Op de vierde ochtend
schoten de Arabieren twee slaven dood om
de anderen een voorbeeld te stellen en hun tc
dwingen verder te gaan met de nu gehate
last. En toen ze dit deden, klonk ei^ helder
en vreemd een stem, heel geheimzinnig uit de
jungle.
ONZE OOST.
Desa en stad maken zich op voor
het groote leest.
Alles duidt er op, aldus de N.R.Ct., dat,
wanneer de lang verbeide blijde tijding in
Indië bekend zal worden, de geheele Indi
sche gemeenschap op ongeëvenaarde wijze
feest zal vieren.
Er zijn speciale voorzieningen getroffen
voor berichtgeving over den geheelen Archi
pel door Aneta, in overleg met de overheid.
Een tvpeerende bijzonderheid is,
dat de sirene (welke zioh op het
Anetagebouw bevindt en waardoor
konde wordt gedaan dat een belang
rijk bericht is binnengekomen) zal
blijven zwijgen wat er ook moge ge
schieden, zoolang het verheugend
bericht nog niet is ontvangen, opdat
iedere burger van Batavia zal we
ten, dat, indien eenmaal de sirene
wordt gehoord, het groote moment
werkelijk daar is.
De toenemende spanning blijkt intusschen
Van diverse kanten bij elk geluid, dat iet
of wat op dat van een sirene gelijkt.
Intusschen werken talrijke organisaties,
zoowel in Batavia als in de andere steden,
aan de voorbereidingen voor de feestviering.
Overal wordt vlaggedoek gekocht en men
is reeds bezig illuminaties aan de voornaam
ste gebouwen aan te brengen.
Desa en stad wedijveren in animo om
alles zoo mooi mogelijk te maken.
In inheemsche streken, in bet binnenland
dus, zal de verspreiding van het bericht op
eigenaardige wijze geschieden. In elke lang-
gar (bedehuis) zal op de bedoeg worden
geslagen. De bedoeg, welke een veel lager
geluid heeft dan de tong-tong, is uitsluitend
bestemd voor den oproep bij plechtige of
religieuze gebeurtenissen. Doordat de eene
bedoeg het van een volgende overneemt, dus
op het eerste geluid ook het bericht voort-
draagt, zal op deze eigenaardige wijze het
heugelijke bericht over geweldige opper
vlakten en afstanden worden evrspreid.
Op den grooten feestdag zelf zullen overal
optochten worden gehouden. In Batavia zal
die optocht Arabische, Chineesche, inheem
sche en Europeesche groepen omvatten.
Hoogstwaarschijnlijk zal deze optocht bij
avond met fakkelverlichting een fantastisch
schouwspel van eenheid in oranjehulde op
leveren.
Tasikmalaja vierde reeds feest!
Ook grappige incidenten blijven natuurlijk
niet achterwege. Zoo is dezer dagen op en
kele plaatsen gebleken, dat de bulletins, die
uiteraard reeds gereed zijn gelegd, ten on
rechte waren verspreid, zoodat een vervroeg
de feestviering in Tasikmalaja hiervan het
resultaat was. Verder spoorden kortgeleden
eenige reizigers langs een feestelijk versier
de desa, waarop zij dachten dat „het al
zoover was", en onmiddellijk naar huis te
rugkeerden, om daar te vernemen dat nog
eenig geduld geoefend moest worden.
In den ouderdom van 67 jaar is te Noord-
wijk aan Zee overleden de heer Jan van
Kan, secretaris van de plaatselijke commis
sie der Noord- en Zuidhollandsche Redding
maatschappij.
Jan van Kan, die ongeveer een halve
eeuw nauw aan het reddingwezen was ver
bonden, maakte van 1887 tot 1902 deel uit
van de bemanning van de reddingboot te
Noord wijk aan Zee.
In de 15 jaar dat hij actief aan het red
dingswezen deelnam, heeft hij zeer vele
reddingen meegemaakt. Hem werden bij
Koninklijk Besluit resp. de bronzen, de
zilveren en gouden medaille voor menschlie-
vend hulpbetoon toegekend. Hij was na
Dorus Rijkers de eerste, die de groote gou
den medaille van de Noord- en Zuidhol
landsche Redding-maatschappij verkreeg.
Deze hooge onderscheiding verdiende hij
in November 1919, voor zijn zeer rroedig
optreden bij de redding van de Kw. 47.
De reddingboot welke was uitgevaren bij
den eersten tocht naar den gestranden log
ger, sloeg om en drie leden van de beman
ning van de reddingboot verdronken. Daar
op nam Jan van Kan het initiatief voor
een tweeden tocht, waarbij hij het bevel
o^er de boot had en vergezeld was van zijn
zoons, die later ook rooiers zijn geworden.
Als lid-secretaris van de plaatselijke com
missie schroomde hij niet zelf de riemen ter
hand te nemen.
Een paard als reddingsboei.
Den eersten keer dat van Kan zich bij
het reddingwezen onderscheidde, was hij
smidsknecht van beroep en 19 jaar oud. Hij
was toen nog geen lid van de bemanning
van de reddingboot.
Een paar visschers die op een
bomschuit in nood verkeerden, redde
hij met behulp van een paard. Hij
begaf zich hiermee te water en be
reikte, met het dier zwemmende,
de visschers. Op honderd meter af
stand van het strand haalde hij de
visschers uit de branding. Zij gre
pen zich aan het paard vast en zoo
bracht van Kan hen naar den wal.
Voor deze redding ontving hij de bronzen
medaille voor menschlievend hulpbetoon
van koning Willem III. Dit was de eerste
medaille van een lange reeks. Na deze red
ding werd van Kan lid van de bemanning
van de reddingboot.
Tot zijn dood toe leefde hij met volle be
langstelling voor alles wat op bet redding
wezen betrekking had en aan zijn functie
te Noordwijk gaf hij zich met volle toewij
ding.
Dader voortvluchtig.
Dinsdagavond is in een café aan de Nieuw-
straat te Groningen ruzie ontstaan, waarbij
een der aanwezigen, H. K., wonende Folkin-
gedwarsstraat, met een dolk in de borst
werd gestoken.
Hierbij werd een long getroffen.
Het slachtoffer is naar het Academisch
Ziekenhuis overgebracht. Zijn toestand is
wel ernstig, doch niet levensgevaarlijk.
De recherche zoekt naar een zekeren L.,
afkomstig uit Leeuwarden, die thans voort
vluchtig is. Het wapen is nog niet gevonden.
Luchtbeschermingsproeven.
De Luchtbeschermingsdienst van de hoofd
stad heeft gistermorgen een proef ge
nomen ten einde de bruikbaarheid van si
renes als alarmeeringsmiddel bij luchtaan
vallen te toetsen aan den gewonen gang van
het stadsleven.
Aan een 25-tal bedrijven In Am
sterdam was verzocht op eert be
paald tijdstip in de ochtenduren de
luchtdrukfluit of stoomfluit gedu
rende 60 seconden te laten werken,
en zoo was het precies 7 minuten
over half elf toen het geluid van
loeiende sirenes de stadsbewoners
op straat en in hun huizen overviel.
Dit was, naar de heer J. J. D. H. Ver
schoor, hoofd van den Luchtbeschermings
dienst ons mededeelde, dan ook de bedoe
ling. De bevolking moest door het alarm
worden overvallen, evenals de meer dan
2000 personen, die officieel met de waarne
ming waren belast.
Als de meest geschikte wijze
waarop de controle kon worden uitgeoefend
en waarop men zich de zekerheid van be
trouwbare rapporten kon verschaffen, had
men de hulp van de hoofdstedelijke politie
ingeroepen. Elk politieambtenaar had dan
ook de opdracht gekregen over zijn bevin
dingen tusschen kwart over tien en kwart
voor elf, waar hij zich danook bevond rap
port uit te brengen. Anderzijds vulden ook
de fabrieken, die hun medewerking tot deze
proef hadden verleend, vragenlijsten in,
welke evenals de door de „luisteraars" inge
vulde naar 't hoofd van den Luchtbescher
mingsdienst zullen worden opgezonden.
■Uiteraard zal het nog wel eenigen tijd in
beslag nemen, voordat de ruim 2000 rappor
ten zijn gerangschikt en het resultaat daar
van in een overzichtelijken vorm zal zijn
weergegeven.
Gistermiddag tusschen kwart over twee
en kwart voor drie werd een tweede proef
genomen, ditmaal van een centraal punt uit
ingezet, n.1. door de sirene van den Lucht
beschermingsdienst op de Lavendelschool
aan de Papaverhoek. Dit geschiedde om 19
minuten over twee, waarop alle bedrijven,
die hun medewerking hadden toegezegd,
eveneens hun sirenes in werking stelden.
Ook hiervan zullen rapporten worden inge
zameld.
VRIJDAG 31 DECEMBER 1937.
Jaarsveldzender op 415,5 m.).
Hilversum I. 1875 m. (Tevens over den
8.00 NCRV, 12.30—2.00 's nachts KRO.
8.00 Schriftlezing, meditatie, gewijde muziek
gram of oonplaten
8.30 Gramofoonmuziek.
9.30 Gelukwenschen.
9.45 Gramofoonmuziek.
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.15 Sopraan en piano.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
I.00 De „Gooilanders".
3.00 Gramofoonmuziek.
3.30 Trio Beute-Zepparoni Hemerik.
4.45 Felicitaties.
5.00 Voor de kinderen.
5.45 Apollo-ensemble.
7.00 Berichten.
7.15 Gramofoonmuziek.
7.30 Nederduits Hervormde Kerkdienst.
9.00 Berichten A.N.P. Herhaling S.O.S.-Be-
richten.
9.15 Gramofoonmuziek.
9.30 Oudejaarsavondprogramma (Toespraak,
NCRV-orkest en solisten). (Om 10.30 Be
richten ANP).
12.15 Gelukwenschen aan Zeevarenden.
12.302.00 Gramofoonmuziek, toespraak, Ge
lukwenschen van Zeevarenden en het
KRO-orkest.
Hilversum H. 301 m.
8.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20 VARA,
12.00 AVRO, 4.00 VARA, 7.00 VPRO, 9.00
VARA, 10.40 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Declamatie.
10.40 Gramofoonmuziek.
II.10 Vervolg declamatie.
11.30 Orgelspel.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.30 De Palladians.
1.30 Gramofoonmuziek.
2.00 Causerie „De belangrijkste vraag".
2.30 Orgel en altviool.
3.10 Gramofoonmuziek.
3.20 AVRO-Dansorkest.
4.00 Gramofoonmuziek.
5.00 Voor de kinderen.
5.30 „Fantasia".
6.35 Politiek radio-journaal.
6.55 Gramofoonmuziek.
7.00 Reportage.
7.30 Nederduits Hervormde Kerkdienst.
9.00 „The Ramblers", het Souvernir-orkest en
solisten.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Avondwijding.
11.00 Gevarieerd Oudejaarsprogramma.
12.00 Nieuwjaarstoespraak. Hierna: Geluk-
wensch namens opvarenden van schepen en
gramaf oonplaten.
12.30 Nieuwjaarswensch.
12.35 Groeten van schepelingen.
1.002.00 Vroolijke Revueklanken uit 1937.
ZATERDAG 1 JANUARI 1938.
VARA-uitzending. 10.0010.20 v.m. en
7.30—8.00 VPRO.
10.12 Orgelspel.
10.40 Declamatie.
11.00 Gramofoonmuziek.
12.00 Ren Kopartzky en zijn Tipica Orkest.
1.00 Gramofoonmuziek.
I.30 Spraan en alt.
2.00 Dialoog.
2.05 Gramofoonmuziek.
2.20 Prijsvraag.
2.45 Amateurs-uitzending.
3.20 „Fantasia".
4.00 Declamatie.
4.15 VARA-orkest en solist.
5.00 Uitzending van de Centrale Bond van
Transportarbeiders.
6.00 „The fout bleu Stars", en gramofoon
muziek.
6.30 Folkloristische reportage.
7.00 „Filmland".
7.30 Nieuwjaarstoespraak.
8.00 Herhaling SOS-Bcrichten.
8.03 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.15 Radiotooneel met muziek.
9.15 „En nu Oké
10.30 Berichten ANP.
10.35 Toespraak.
10.45 Hammond-orgelconcert.
j.1.00 Radiotooneel.
II.10 Weensche muziek.
11.4512.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum H. 301 m.
8.30 KRO, 9.30 NCRV, 11.15—12.00 KRO.
8.30 Morgenwijding.
9.30 Jeugddienst-Kerkkoor.
10.00 Gramofoonplaten.
10.20 Nederduits Hervormde Kerkdienst. Na
afloop gewijde muziek (gr.platen).
12.15 KRO-orkest.
1.00 Koninklijke Harmonie, Den Bosch.
1.30 Gramofoonmuziek.
I.45 Vervolg Koninklijke Harmonie, Den
Bosch.
2.15 Kinderuur.
3.05 Gramofoonmuziek.
5.45 De KRO-Melodisten, en solisten.
6.30 Gramofoonmuziek.
7.00 Vervolg KRO-Melodisten.
7.45 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten A.N.P. Mededeelingen.
8.15 Overpeinzingen met muzikale omlijsting.
8.35 Gramofoonmuziek.
8.45 Radiotooneel met muziek.
9.25 Gramofoonmuziek.
9.40 „Bastien en Bastienne", opera.
10.30 Berichten A.N.P.
10.40 De KRO-Melodisten en solist.
II.3012.00 Gramofoonmuziek.
FEUILLETON.
*t Eenige wat zij voor hem voelden, was 'n
lauw medelijden, vermengd met een vernede
rende deernis met zichzelven, dat zij met zulk
een man en vader opgescheept zaten. Zoodat.
gedurende deze korte oogenblikken niemand
hunner geloofde aan de mogelijkheid, dat het
rad der fortuin zich zou keeren ten gunste
van iemand, die er zoo weinig aanspraak op
had. Lena was weer uit haar stoel opgestaan.
Henry begon de prijscourant weer in te kijken
George telde zijn kleingeld na, en bedacht,
waaraan hij het het best kon verkwisten. Mrs.
Cradd keek haar man fronsend aan.
„Waar deed je dat voor, Peter?" vroeg zij
„Waarom al die illusies bij hen opgewekt?"
„Lieve." antwoordde hij onbeschroomd, „ik
heb vandaag een brief ontvangen. Er is Iets
gebeurd."
Allen keerden zich weer naar hem toe
nu met een zweem van verwachting Wat kon
het gezin van Peter Cradd overkomen, dat
niet ten kwade zou zijn? De heer des huizes
sprak met bewustzijn zijn verdere leugens
uit.
„Ik heb een neef in Nieuw-Zeeland," zei hij,
„maar vergis ik me niet, dan heeft geen van
jullie ooit van hem gehoord. Hij is een rijk
man. Zoover mij bekend, ben ik zijn naaste
bloedverwant. Hij heeft den wensch te kennen
gegeven dat ik onmiddelly' moet overkomen.
Hij heeft het volle bedrag voor de passage-
kosten overgemaakt. En bovendien het noo-
dige geld om tijdens mijn afwezigheid in de
behoeften van het huishouden te voorzien."
Nu was de bom inderdaad gebarsten. Zij
staarden hem ademloos aan. I£n in die wei
nige oogenblikken werd Peter Cradd met de
gave der helderziendheid begiftigd Hij keek
van den een naar den ander en las ieders ge
dachten. Daar stond Henry,«zijn oogen uit
puilende, zijn prijscourant nog in zijn rechter
hand. Voldoende om in de behoeften van het
huishouden te voorzien. Zou het ook strekken
om zijn liefsten hartewensch tot vervulling te
laten komen? Naast hem ''-as George, ook al
egoïstische berekeningen makende. Zou het
strekken om hem te laten gaan naar dien
kleermaker in 't strand, waar hij nooit langs
kon gaan zonder 'n steek in 't hart te voelen
En Lena, haar vrij mooie oogen nu wijd open
gesperd, zich afvragende, hoeveel het wel zou
zijn, of zij er den eersten stap in hooger
sfeeren mee zou kunnen zetten? En tegen
over hem Harriét, nijdig, achterdochtig, in
twijfel, niet in staat om te gelooven dat een
man zooals Peter Cradd in het bezit zou kun
nen zijn van een neef met geld, of, zoo ja, hoe
het mogelijk was, dat hij wenschte hem te
zien.
Peter Cradd ging voort met spreken.
„Tot zoover, Harriet, heb ik je voor de huis
houding wekelijks een bedrag van vier pond
tien gegeven, wat je tot mijn groote spijt, on
voldoende vondt, zoodat wij, vrees i' dikwijls
met lastige schuldeischers te doen gehad heb
ben.
Jij, George, en jij, Henry, hebben bij ons in
gewoond, zonder een cent kostgeld te betalen,
en af en toe heb ik jullie wat toegestopt om je
uitgaven te dekken. Lena betaalde 10 shillings
per week geloof ik, maar dat is méér dan ver
effend door het lesgeld, dat ik Mr Maloney
heb moeten betalen om haar \oor manicure op
te leiden. De andere voor de huishouding be-
noodigde uitgaven heb ik zelf gedragen. Zooals
jullie allen weten, bedroeg mijn salaris vierhon
derd pond. Volgens mijn schatting hïb ik daar
van gedurende twaalf maanden niet meer dan
achttien pond voor mezelf besteed. Ik breng
je die geldelijke opsomming in herinnering,
opdat jullie je niet ongerust zullen maken.
Tijdens mijn afwezigheid zul je in beteren
doen verkeeren. Mijn neef heeft m(j duizend
pond overgemaakt om de huishoudelijke uit
gaven gedurende mijn afwezigheid te bestrij
den."
Niemand geloofde het. George ei Henry
wisselden snelle blikken. Geen van beiden
twijfelden een oogenblik aan hetgeen er aan
het handje was. Z(j hadden den ouwen heer
altijd als een halve gare beschouwd; nu liep
het met hem heelemaal de spuigaten uit. Dat
idiote lachje was voldoende bewijs. Mrs. Cradd
dacht precies hetzelfde. Ze begon haar oogen
al met een vuil vod van een zakdoek af te
vegen.
„Ik ben in staat gesteld om jullie voorloo-
pig voor een week of twee voort te helpen,"
vervolgde Mr. Cradd, zijn zoo goed als onaan
gebroken pak bankbiljetten uit zijn zak ne
mende, „want ik moet morgenochtend ver
trekken. Zooals je ziet, heb ik hier vierhon
derd pond. Asjeblieft, Henry, vijftig pond,
voor je motorfiets. Je zult je tijdens mijn af
wezigheid niet het hoofd over eenige bijdrage
in het huishouden behoeven te breken, denk
ik. Wat jouw plannen betreft, George, kan ik
je niet zoo dadelijk aan de verwezenlijking
daarvan helpen, maar hier heb je vijftig pond
en en ik stel voor. dat je je daarmee wat minder
opzichtige kleeding aanschaft, opdat je, als
de tijd daar is, je flat in Jermyn Street be
hoorlijker zult kunnen betrekken. En Lena,
jij hebt een paar rekeningen loopen, heb je
gezegd. Hier zijn jouw vijftig pond. Laat my
nooit meer van rekeningen hooren. En ont
houd dit, ben je ooit om geld verlegen, wend
je dan tot je moeder. Zij zal het overvloedig
voorradig hebben. Wend je tot je moeder, en
tot je moeder alleen. Niemand van jullie,"
ging hij voort, „zal tot de huishouding behoe
ven ojj te dragen. Het is mijn wensch of
liever, de wensch van mijn neef dat jullie
een prettigen tjjd zullen hebben, zoolang ik
weg ben. Ziehier Harriet, tweehonderdvijftig
pond. Begin met alle uitstaande rekeningen
te betalen. Je zult, hoop ik, een geschiktere
dienstbode nemen, en zelve al het ruwe werk
nalaten. De rest van de beloofde duizend pond
berusten bij Messrs Spearmain, Armitage
Spearmain, Lincoln's Inn Fields, de zaak
waarnemers van mijn neef. Het geld zal je
uitbetaald worden in termijnen van vijftien
pond per week, en mocht-mijn verblijf in Nw.
Zeeland verlengd worden, dan zijn ze waar
schijnlijk voor vermeerdering vatbaar. Je ziet
dus, dat je, wat de geldmiddelen betreft, ner
gens meer bezorgd voor behoeft te zijn".
„Potverdikkie!" riep George, zijn bankbil
jetten inpalmende.
..Ik ben het heertje!" mompelde Henry, over
zijn prijscourant gebogen.
„Vader ik krijg een lachstulp!" riep Lena
uit.
„Wie is die neef van je?" riep Lena uit.
„Hij heet net als ik, en hij is een rijke scha-
penfekker," luidde het bedaarde antwoord.
„Ik ga naar hem toe, en ik heb reden om te
gelooven dat wij de rest van ons leven kunnen
doorbrengen zonder ons ooit door het spook
der armoede te laten bang maken. Onthoudt
dat, jullie allen. Geld is niet iets om over den
balk te smijten. Zijn grootste verdienste op
aarde is, dat het iemand in staat stelt om
waardig te leven. Meer valt er niet te zeggen.
Ik zou graag willen, dat je mij bij het inpak
ken hielp, Harriet. Ik vertrek vanavond om
den jongen man te ontmoeten, die mij naar
Tilbury zal brengen, waar ik aan boord ga,
om morgen de reis te aanvaarden."
Harriet was sprakeloos. Het heele gezel
schap scheen een oogenblik met lamheid ge
slagen te zy'n. Toen stond Peter Cradd op, en
de betoovering was verbroken.
„Hoera!" schreeuwde Henry.
„Vader!" riep Lena, haar armen om zijn
hals slaande, „wie had kunnen denken dat u
zoo'n neef had! Mijn schulden betaald! Of ik
mijn klanten op een afstand zal houden, nu
ik niet meer om fooien hoef te bedelen!"
„Ik geef de volgende week een theepartij,"
kondigde Mrs. Cradd aan.
„Ik schrijf dadelijk om die fiets," verklaar
de Henry en liep naar de schrijftafel.
„Ik ga met Lottie naar de bioscoop," riep
George, opspringende. „Tot ziens."
En ieder ging zijns weegs om zijn om haar
vermaken na te jagen Lena stokdoof voor
de verzoeken van haar moeder om haar bh
het inpakken van haar vaders boeltje te hel
pen. Peter Cradd ging weer in zijn stoel zit
ten. Hij keek achtereenvolgens naar de vier
leege plaatsen, en smaakte een oogenblik van
zoete rust. En op dat oogenblik begon hij zich
af te vragen wat het leven inderdaad zou
blijken te zijn.
(Wordt vervolgd.)