Het bewustzijn
van het dier
RADIO
Twee Zielen
Gusfav - de man aan
de catapult
Gezin in vlammen
omgekomen
Nieuwjaarsdag
PROGRAMMA
Bakhays stelt teleur!
Uit onze Omgeving
rKTBERICHTËN^S
kort verhaal
publicatie
Uoel&al
„De verstandelijke mensch meent
dat dieren geen bewustzijn heb
ben en verontschuldigt hiermede
de wreedheden der vivisectie."
Daar ik geen directeur van een
circus, nóch dierentuin, abattoir of
aenig dergelijke martelplaats ben,
was het mij niet mogelijk het dier als
„zenuwpatiënt" en doodscandidaat te
bestudeeren, uitgezonderd wellicht
eenige trekpaarden en vooral trek
honden, die door hun geringe kost
baarheid eigenlijk ten doode ge
zweept worden, schrijft „Ishtair" in
het orgaan van den Anti-Vivisectie
bond.
Mijn studie van het dier bepaalt zich dan
ook tot het in onze onmiddellijke nabijheid
levende dier, dat de gelegenheid heeft, zich
onder voor hem zoo veel mogelijk normale
omstandigheden, spontaan te uiten!
Ik kan getuigen, dat déze studie een steeds
toenemende bron van geluk en verheugenis
is. Ik onderschrijf dan ook volmaakt het
in het „Boek der Vertroosting" voorkomende
citaat van Fred. Endrikat:
Die besten Menschen auf der Erde
Dass sind die Hunde und die Pferde!
(De beste menschen op aarde zijn de hon
den en paarden.)
„Spontaan" te uiten! In dit „spontaan",
wat zeggen wil: Door natuurlijke aandrift
ontstaan: ligt hèt groote geheim van alle
bestudeering, van alles dat, wat voor ons
verborgen of occult is verborgen.
Is er voor den mensch nu wel „iets oc-
culters" dan het bewustzijn van het dier?
Het dier toch kan zich niet op mensche-
lijke wijze uiten en verstaanbaar maken en
hij het begrijpen van het dier zijn wij op een
waarnemingswijze aangewezen, die zich op
onze intuïtie grondvest.
Maar, gelijk dat wat men in
het algemeen occultisme noemt,
door de menigte in het algemeen en
door de wetenschap in het bijzonder,
voor het gemak, maar in „het niets"
terug gedrongen wordt, verdringt de
z.g. verstandelijke mensch ook de be-
wustzijnsmogelijkheid van het dier
in het niets!
Ook voor het gemak èn om het dier vlij
tig te kunnen misbruiken tot doeleinden,
die vaak de grenzen van misdaad en waan
zin reeds vér overschreden hebben!
Het is bijv. ontstellend waar te nemen
wélke middelen de mannen der wetenschap
noodig oordeelen om een eventueel bewijs
voor het bewustzijn van het dier te leveren.
Electrische schellen, afgewisseld met
gloeiende ijzers en carbonaden vervangen de
zoo feillooze intuïtie van het eenvoudigste
mannetje van de straat, dat met zijn honden
vriendje uit wandelen gaat, vervangen de
feillooze intuïtie van het eenvoudigste oude
vrouwtje dat met haar poes voor het raam
te breien zit.
Indien wij bij het constateeren van de
handelingen van het dier, de vooropgezette
meening, dat deze handelingen niet het ge
volg van bewust-zijn zijn, kunnen overwin
nen, zoo zullen wij zeer langzamerhand het
bewustzijn van het dier kunnen constatee
ren.
Iedere bewustzijnsmanifestatie, iedere ge
dachte van het dier zal ons dan in haar vol
len omvang kunnen bereiken.
Want het dier denkt!
Bewust-zijn en denken zijn één!
Laten we nu eerst het begrip „bewustzijn"
nog eens onder de loupe nemen.
Bewust-zijn wil zeggen een „zijn", een in
nerlijke werking, denkwerking of omzetcen-
trale, waarvan men zich bewust is.
Bewust wil echter ook zeggen: Bepaald
beperkt. Het begrip bewustzijn, duidt dus
tevens een zekere beperking van „zijn" aan,
d.w.z. een persoonlijke concentratie van
„Hét Zijn", dat „Denken" is!
Hóe weten wij nu wanneer wij tegenover
zulk een bewustzijn staan?
Door de wèèrwerking!
Tusschen het dier en ons is een op het
gevoel of intuïtie gebaseerde uitwisseling van
werking, want het dier denkt evenals wij
denken, combineert de gedachten evenals wij
dit doen, reageert op geheel dezelfde prik
kels en associaties waarop wij reageeren, zij
het dan ook niet in denzelfden omvang, al
dus schrijver.
Tusschen mensch en dier is geen princi
pieel, doch slechts een gradueel verschil. In
hoeverre, ja daar gaat het nu juist om
Menschen echter, die het dier „niet" le
vend uit elkaar villen, die het niet voor kar
ren tot de uiterste krachtsinsnanning op-
zweepen, die het dier niet uit zijn natuur
staat rukken, het in hokken opsluiten en af
richten tot aan zijn natuur, onnatuurlijke
prestaties, maar die in het dier een mede
schepsel zien, een vriend, waarmee wij wel
iswaar niet over allerlei onderwerpen kun
nen converseeren, maar waarmee wij de
hoogste gave, het hoogste goed der mensch-
heid, de allerhoogste bewustzijnstoestand van
het schepsel „De Liefde" kunnen uitwisselen,
déze menschen zullen het dier zien, zooals
het is. En het is vaak wonderbaar waar te
nemen „hóe" het dier de liefde van den
mensch vergeldt met onwankelbare trouw
en wederliefde en het is nóg wonderbaarlij
ker waar te nemen wélk een les het dier
den mensch daarmee geeft.
En dit zou „zonder bewustzijn" mogelijk
zijn?
En kan men zich nu niet voorstellen dat
een schepsel, dat onze hoogste gave bewust
demonstreert, zich óók bewust is van min
der verheven gaven?
De meest dwingende bewijzen voor het be
wustzijn, het verstand, gevoel en combinatie
vermogen, ja zelfs opofferingsgezindheid van
het dier zijn zoo oneindig vele, dat men er
boekdeelen mee zou kunnen vullen.
Zelfs indien men tot allen prijs de intuïtie
wil uitschakelen, zoo zal toch ieder verstan
dig en ook eerlijk mensch moeten inzien, dat
het duidelijk waarneembare „droomen" van
het dier, een duidelijk-en zichtbaar bewijs
voor een dénkwereld is!
Wilt U het zieleleven van de dieren leeren
kennen, ziet hen dan in de oogen, die U aan
zien biddend, smeekend, schelms, ondeugend,
of vol oneindige liefde. Het geheimenis er
van doorgrondt U, zegt schr., alleen door
U open te stellen en zonder vooropgezette
meening de dieren in hun uitingen te be
studeeren.
VADER EN VIER KINDEREN
OMGEKOMEN.
In den nacht van het oude op het nieu
we jaar, om kwart voor drie, zijn te Vil
voorde, in België, een vader en vier kinde
ren bij een hevigen brand om het leven ge
komen.
Voorbijgangers bemerkten groote vlam
men, die uit de ramen van een woning
naar buiten sloegen, aldus het Vsb. Zij
waarschuwden dadelijk de politie en de
brandweer. Men vernam spoedig, dat zich
zes personen in het brandende perceel be
vonden. Eensklaps zag men een man in
nachtgewaad tusschen de vlammen voor
een der ramen verschijnen. Hij vluchtte
weer naar binnen, klaarblijkelijk om te
trachten, zijn kinderen te redden, die op de
bovenverdieping sliepen.
Intusschen waren twee brandweerlieden
langs het dakraam van een nabijgelegen wo
ning op het dak van het brandende perceel
geklommen, om daat toegang tot het huis te
krijgen. De toegangen aan voor- en achter
zijde waren versperd door het vuur. De red
ders schoven eenige dakpannen weg, maar
onmiddellijk sloegen dichte rookwolken op,
zoodat de beide mannen, wier werk nog be
moeilijkt werd door het gladde, met ijzel be
dekte dak, zich moesten terugtrekken.
De brandweerlieden gaven echter hun -po
gingen niet op, het gezin te redden. Na eeni-
gen tijd was men zoover, dat men het huis
kon binnendringen. Op de eerste verdieping
vond men het verkoolde lijk van den man,
dien men voor het raam had gezien, een
3 jarigen arbeider. Uit de ligging van het
lijk kon worden opgemaakt, dat hij nog een
laatste poging had gedaan', om zich op te
richten
Tenslotte konden de brandwe -lieden ook
doordringen in de er naast gelegen kamer,
door Florence Eekhout.
De telefoon rinkelde. Harrv nam den
hoorn van den haak en zei, eenigszins wre
velig: „Hallo?"
Een bekende stem vroeg zachtjes: „Ben
'jij het, Harrv?"
Harry stotterde: „Ik... ja... je..."
„Je spreekt met Betty," zei de zachte stem
„Vind je 't gek, dat ik je opbel? Wij heb
ben toch geen ruzie?"
„O neen... neen, zeker niet," stamelde
Harry.
„Zie je," zei de stem, „het heeft nu al
drie weken geduurd en ik vond. dat er zich
eens iemand mee moest bemoeien. Ik heb
je al eerder willen opbellen, maar het is
zoo gevaarlijk om je te mengen in een twist
van geliefden."
Harry maakte een geluid. „Nu jajul
lie waren nog niet zoover, maar het scheel
de toch niet veel, wel?"
Harry schraapte zijn keel en zei heeschig:
„Dat wil zeegen... altijd aangenomen, dat
Jo me zou hebben genomen..."
„Natuurlijk zou ze dat," zei de stem met
een lachje erin. „Je had haar veel eerder
moeten vragen."
Harry hapte even naar adem. Toen vroeg
hij: „Ben je er zeker van dat Jo... ik be
doel... ze was toen alles behalve vriendelijk
en..."
„Och, nonsens, ze houdt van je. Dacht
je dat ik mijn eigen zuster niet ken? Door
en door! Iedereen zegt altijd dat wij „twee
zielen en één gedachte" zijn. Het is eigen
lijk een wonder, dat ik niet verliefd op je
ben geworden. Zei je iets?"
„Nneen," zei Harry, „ga door, Tk...
ik vind het erg prettig dat te hooren. Maar
Jo is toch erg onverzoenlijk..."
„Onzin!" Ze heeft niet geantwoord op je
brief uit trots. En nu heeft ze erge spijt en
huilt haar oogen uit. Je moest^ maar van
avond nog naar haar toekomen."
„Ze zal me niet ontvangen."
„O, jawel. Je brengt bloemen mee. Ze zal
eerst wat stijfjes doen, maar dan sluit je
haar vastberaden in je armen en kust haar
en... de rest zul ie wel zien!"
,Een prachtig idee!" zei Harry enthousiast
Een kwartier later stopte zijn two-seater
al voor de woning waarin Jo woonde met
haar ouders en zuster. Hij stapte uit, ge
wapend met een prachtigen ruiker, belde
en liet zich aandienen. Het ging allemaal
zooals hot voorspeld was. Jo kwam binnen,
een beetje bleekjes en verlegen. Ze zei stijf:
„Oh... eh... Harry. ben jij het?"
Harry stante op haar af en sloot haar in
de armen. Toen ze langen tiid daarna weer
spreken kon. stamelde ze: „O, Harry, hoe
durf jeik... je... je hebt me niet eens
gevraagd..."
Hij keek lachend op haar neer. „Tk doe
alleen wat je me zelf hebt aangeraden."
„Tk zelf?" ze werd vlammend rood.
„Wel ja, door de telefoon. Twee zielen,
één gedachte, nietwaar? Nu, toen je me op
belde, en speelde voor het bemiddelend zus
je, zat... je zuster bij me en bemiddelde in
werkelijkheid!"
waar vijf kinderen sliepen, die uitgestrekt
on den vloer lagen. De kinderen werden naar
beneden gedragen en het mogelijke werd ge
daan om door toepassing van kunstmatige
ademhaling hen tot het leven terug te roe
pen, doch deze pogingen werd slechts met
gedeeltelijk succes bekroond: alleen het oud
ste kind kon gered worden. Het werd, met
zware brandwonden overdekt, ter verpleging
in een ziekenhuis opgenomen. De andere
slachtoffertjes waren gestikt.
De moeder was uit
De vrouw en moeder, die was uitgegaan,
werd telefonisch gewaarschuwd. Zij kwam
om half zes terug uit Brussel, waar zij Ou
dejaarsavond had gevierd
De eigenaar van het verbrande perceel
had het slachtoffer, een van zijn vrienden,
gevraagd, tijdens zijn afwezigheid het huis
te komen bewonen, hetgeen deze dan ook
gedaan heeft, met zijn vijf kinderen.
Het parket is gearriveerd om het eerste
onderzoek in te stellen in deze tragische
brand-affaire, waarvan men de oorzaken
niet kent.
Nu is 't nieuwe jaar gekomen,
Frissche plannen, frissche kracht,
En daarnaast wat toekomstdroomen
Hebben op zijn komst gewacht.'
Nieuwjaar.' 't Oude is vergleden
Met den stap van vader Tijd,
Het verleden werd verleden,
Volg hem thans weer op zijn schreden
In de nieuwe werkelijkheid!
Even achterwaarts te blikken
Naar ontgooch'ling of succes,
En geleerde lessen schikken
Tot één wijze levensles,
Dat is niet zoo slecht bekeken,
En een eiscli van ons bestaan,
Maar het Nieuwjaar geeft het teelten
Weer voor twee en vijftig weken:
„Voorwaarts op de levensbaan
Echter, vóór we verder reizen
Zijn we tot iets goeds bereid,
Nieuwjaarsdag wil 't ons bewijzen:
Daar is iets, wat ons verblijd.'
Wolken krijgen zilv'ren rancden
Door saamhorigheidsbesef,
We versterken oude banden,
En we drukken vriendenhanden,
Metterdaad of per P. F..'
Want de reisgenooten weten:
Ons gezelschap hoort bijeen,
Laten we dat nooit vergeten,
Wie alleen reist, reist alléén.'
Daarom klinkt t ons thans weer tégen,
Met een welgemeend gebaar,
In de huizen, langs de wegen:
„Goede reis! Veel Heil en Zegen!
Veel geluk in 't nieuwe jaar!!"
Januari 1938.
KROES
(Nadruk verboden.)
DENATURATIEVERGOEDING ERWTEN
EN VELDBOONEN OOGST 1937.
De Nederlandsche Akkerbouwcentrale
maakt bekend, dat de denaturatievergoe-
ding voor erwten v. oogst '37, welke zijn ge
denatureerd in het tijdvak van 27 tot en
met 31 December 1937, f 0.95 per 100 kg. zal
bedragen voor groene erwten, door hande
laren gedenatureerd en voldoende aan het
standaardmonster van kwaliteitsklasse C, en
f 0.45 per 100 kg. voor voedererwten, door te
lers gedenatureerd.
De steunvergoeding voor veldboonen, wel
ke aan de daartoe gestelde eischen voldoen
en door telers of handelaren zijn gedenatu
reerd in genoemd tijdvak, zal f2.30 per 100
kg. bedragen. (Adv.)
's Gravcnhage, 31 December 1937.
In wiens handen het leven der
piloten ligt
De proefvluchten van de „Duitsche Luft
hansa over <ton N oord IA t lan tischen Oce
aan zijn, zooals bekend, voor dit jaar
weer beëindigd. Zij hebben succes gehad.
Niet alleen de piloten van de „Nordmeer"
en de „Nordwind" hebben hieraan deel
gehad, doch ook de mannen op de „drij
vende eilanden", de vliegtuigstcunpuntcn.
Een van onze medewerkers, die
in de gelegenheid was, een tijd
lang op het vliegtuigsteunpunt
„Friesenland" te vertoeven, schrijft
hier over den man, in wiens han
den het lot der piloten ligt ten
minste voor één oogenblik.
Dat is de man aan de katapult,
de man, die de handle omdraait
en door wiens handgreep het ge
weldig vliegtuig de lucht inge-
slingerd wordt...
Dag in. dag uit ging hij naar zijn werk,
repareerde motoren en vliegtuigen, pro
beerde machines; sinds 1927 was Gustav op
het vliegveld Halle-Leipzig.
Toen kwam op een goeden dag de
brief, waarin stond, dat de man was
aangesteld tot eerste katapultschieter op
het Lioydschip „Europa"; dat was in 1929.
Voor dien tijd een sensatie: „Duitsche
vliegtuigen vliegen op den Noord-Atlan-
tischcn Oceaan voor de schepen uit!"
Lang bleef Gustav de „Europa" trouw,
toen kwam hij op de „Westfalen", het
eerste drijvende vliegtuig-moederschip van
de „Lufthansa", keerde weer naar Europa
terug en kwam op de bekende „Schwa-
bcnland".
Toen in den zomer van dit jaar het
nieuwste katapultschip, de „Friesenland",
in de vaart werd genomen, kreeg Gustav
de betrekking van eerste katapultschieter.
Daar leerde ik hem kennen en
goed, want zijn hoogstaande kunst
heb ik aan den lijve ondervonden.
Dat kan men zelfs woordelijk op
vatten, want toen ik voor „Horta"
afgeschoten" werd, gebeurde dat
zoo zachtjes, dat ik slechts een
lichten druk in de maagstreek
voelde. Hij had trouwens van te
voren beloofd .zeer genadig te zijn,
omdat ik als gast op de „Friesen
land" was!
Ja, Gustav is de man. die over den start
moet beslissen. In zijn hand ligt een
macht van 150 atmosferen en als hij de
starthandle omgedraaid heeft, dan kan
men niet meer terug. Toen Gustav kata
puitschieter op de „Europa" was, moest
hij tegelijk aan de passagiers tekst en
uitleg geven; hij bleef immers achter, ter
wijl de anderen wegvlogen. De vreemd
soortigste dingen vroeg men hem en in
velerlei talen: „Nemen de piloten een
parapluie mee?" „Doen zij hun oogen
dicht, als ze worden afgeschoten?"
„Mogen zij eerst wat eten of gaan ze
nuchter weg?" Geduldig luisterde Gustav
en sprak meestal het diepzinnige woord
„Yes", „want toen", zoo zegt hij lachend
„sprak ik nog vloeiend Engelsch!"
DINSDAG 4 JANUARI 1938.
Hilversum I. 1875 m. (Tevens over den
Jaarsveldzender op 415,5 m.).
AVRO-Uitzending. 6.30—7.00 RVU.
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Omroeporkest.
11.00 Huishoudelijke wenken.
11.30 Het Omroeporkest.
12.30 Gramofoonmuziek.
I.30 Kovacs Lajos' orkest en soliste.
2.00 Het Omroeporkest en solist.
2.45 Knipcursus.
3.45 Pianovoordracht.
4.30 Kinderkoorzang.
5.00 Kinderhalfuur.
5.30 Het Omroeporkest.
6.30 25-jarig jubileum van de Amsterdamsche
V olksuniversiteit.
7.00 Voor de kinderen.
7.05 AVRO-Dansorkest.
7.30 Engelsche les.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 Gramofoonmuziek.
8.30 Bonte Dinsdagavondtrein.
10.15' Renova-kwintet.
II.00 Berichten ANP.
Hierna: AVRO-Dansorkest.
11.4012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum II. 301 m<
KRO-Uitzending.
8.009.15 en IQ.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-Orkest.
1.00 Gramofoonmuziek.
I.20 De KRO-Melodisten, m.m.v. solist.
2.00 Vrouwenuur.
3.00 Modecursus.
4.00 De KRO-Melodisten m.m.v. solist.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.00 KRO-Kamerorkest.
5.45 Felicitatiebezoek.
6.00 KRO-Orkest.
6.35 Gramofoonmuziek.
6.40 Esperantocursus.
7.00 Berichten.
7.15 „Het Nieuwe Christendom", lezing.
7.35 Sporthalfuur.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 Stedelijk orkest van Maastricht, m.m.v.
solisten. (Van 9.009.15 gramofoonmuziek)
10.00 Gramofoonmuziek.
10.30 Berichten ANP.
10.40 De KRO-Boys, m.m.v. solist.
(Van 11.0011.00 Gramofoonmuziek).
II.3012.00 Gramofoonmuziek.
METZ VERLIEST,
Het Hollandsche kanon zweeg.
Men zij echter niet voorbarig
met zijn oordeel.
De eerste wedstrijd van de Fran-
sche club Mctz met Bakhuys op
de ccntervoorplaats, heeft niet ge
bracht. wat men er over het alge
meen van verwachtte. Met 31
werd Metz geslagen en haar eenige
doelpunt werd nog gescoord door
één der backs, die een penalty be
nutte.
Waar waren Bakhuys' vliegende schoten,
zijn fraaie solo-rennen en zijn keiharde kop
ballen? De toeschouwers wachtten erop...
tevergeefs evenwel. Bakhuvs stelde hevig
teleur. En ongetwijfeld is hij door het
Fransche publiek ook als speler reeds
veroordeeld.
Billijk is dat echter niet. Het spreekt
wel vanzelf, dat Bakhuys gedurende den
geheelen wedstrijd nauwkeurig werd „ge
schaduwd En als men bovendien dan
nog bedenkt, dat de Hollander in het Metz-
elftal nog lang niet is ingespeeld, dan
hebnnft het toch waarlijk geen verwon
dering te wekken, dat hij aan de verwach
tingen welke buitengewoon hoog waren
on-mschroefd niet heeft voldaan
Neen, slechts op den duur zal Bakhuys
zijn capaciteiten kunnen bewijzen.
JULLANADORP,
T J.V.C.-nieuws.
JA .C. zette het nieuwe jaar uitstekend
in Beide te spelen wedstrijden leverden de
volle winst op. Om half één speelde .T.V.C.
a tegen Held. Boys a. Hoewel ze met 10
sjielers waren, wist J.V.C. a met 6—0 te
winnen.
Om twee uur kwam J.V.C. 1 tegen Texel
in het veld. Deze wedstrijd was voor J.V.
L. van groot belang. Met de rust had Texei
Z een 1—o voorsprong en kon J.V.C. maar
nm n haar spel komen.
E -£"St vvaron de ro,,cn e(*ter om
gekeerd. Toen eerst de gelijkmaker gebft-
ren was, was er geen houden meer aan.
Het eene doelpunt volgde op het anders
en het einde kwam dan ook met 51 voop
J.V.C
Texel 2 staat nu nog een puntje boven
J.V.C. Beide moeten nog drie wedstrijden
spelen. Het begint dus spannend te wor
den.
ANNA PAULOWNA
R. K. VOETBAL.
Z.A.P. I leed tegen S.R.C. (Schagen) een
flinke nederlaag. Tot de rust bleeg de stand
00, maar daarna wist S.R.C. niet minder
dan vijfmaal te doelpunten, waaraan het
ver opdringen der Z.A.P.-backs niet vreemd
was. Z.A.P. zag geen kans een tegenpunt
te maken en verloor dus met 05
JULLANADORP.
Bridge-wedstrijd.
Aan den Bridge-wedstrijd, die gehouden
werd in de zaal van het café „Prins Hen
drik", van den heer A. Doorn, werd door 14
paren deelgenomen. Het is een gezellige
avond geworden. De eerste prijs in de Oost-
West-spelers werd gewonnen door de heeren
C. Bregman Dz. en C. Bregman Kz., de twee
de prijs in Oost-West door de heeren J. F.
Polet en T. Speur. De eerste prijs in Noord-
Zuid werd gewonnen door het koppel Jac.
Wcidema en J. Gortzak en de tweede prijs
door het koppel C. W. de Graaf en D. de
Graaf.
ANNA PAULOWNA
BREEZAND.
R.K. Oratorium,
Het oratorium, dat den tweeden Kerstdag
in de Vlas- en Korenbeurs werd uitgevoerd,
beleefde Zondag een heropvoering in de zaal
van den heer Borst.
Pastoor Van der Eem vertelde in een inlei
dend -woord, dat het oratorium de geschie
denis rond de geboorte van Jezus behelst
en tot uitdrukking wordt gebracht in 10 beel
den, zang en prologen.
Er was aan deze opvoering veel zorg be
steed. Heel mooi was de aankleeding en ini
het bijzonder de decors, door Pastoor Van
der Eem zelf vervaardigd, hadden aller be
wondering. Ook de costuums en de grimage
waren heel goed. En wat'zal het instudeeren
der levende beelden van de tooneelvereeni-
gingen een toewijding hebben gevergd!
Het zangkoor van Breezand vertolkte hier
bij den zang op een wijze, als we nog niet
van de vereeniging van meisjes- en mannen
koor gehoord hadden. We merkten een flin-
ken vooruitgang op. Vooral de koren voor de
pauze werden heel goed gezongen. De so
listen zongen hun partijen eveneens op ver
dienstelijke wijze en in het bijzonder zouden
we van hen den heer F. van Rijn willen]
noemen.
Het slotkoor: „Dank, dank, juichen wij al
len", was een mooi besluit van dezen avond,
die èn om het gebodene èn om de zorg en
moeite er aan besteed, beter bezocht had
moeten zijn.
WIERINGEtf,
Wederom een zedenmisdrijf,
Weest op Uw hoedel
Wederom is de Rijksveldwacht, onder lei
ding van den Brigadier Brouwer, bezig met
een onderzoek tegen een reeds 84-jarigem
man, een zekere E., wonende te Stroe, ter
zake het plegen van ontucht met kinderen.
Dat is nu reeds de vierde persoon, die zich
daaraan schuldig maakt, en het lijkt ons
niet overbodig de ouders te wijzen op het
groote gevaar dat hun kinderen loopen om
in handen van dergelijke misdadigers te val
len. Men doet goed zich onmiddellijk tot de
Rijksveldwacht te wenden, die, zooals nu
wel is bewezen, niet zal aarzelen dat los-
loopende geboefte te arresteeren. Laat een
ieder die dit leest zich goed bedenken en
niet iets verzwijgen, dan komt er een be
hoorlijke opruiming op Wieringen, en kun
nen de kinderen veilig op straat sjielen,
Helpt allen mede de ontucht te bestrijden,
De in het vorige jaar benoemde com
missie voor het houden van een hengst
hier ter plaatse, belegde een vergadering
met belanghebbenden in Hotel Centraal te
Hipnolytushoef.
De voorzitter van de commissie, de heer
D. Parlevliet, opende de bijeenkomst met
welkom, en memoreerde het verloop der
zaken in het afgeloopen jaar. Hieruit kan
worden vernomen, dat de financiën het
wettigen dat het houden van een hengst
voortgang vindt.
De ontvangsten en uitgaven bedroegeiï
f 935.-.
Van een commissionnair in hengsten, is
hericht binnengekomen, over prijs van
huur en koop van verschillende dieren.
Na gehouden besprekingen is men het er
over eens, wederom een hengst te huren
of mogelijk te koopen.
E£ werd weer een commissie benoemd,
om naar verschillende dieren te gaan kij
ken. De heeren D. Parlevliet, A. Kcijzer
en D. Jac. Mulder vormen deze commissie
en zullen na hun werkzaamheden rapport
uitbrengen. De aangeslotenen kunnen dan
hun beslissingen nemen.
Na nog enkele huishoudelijke besprekin
gen werd de vergadering gesloten.
HIPPOLYTUSHOEF.
Rijkspostspaarbank.
Aan het kantoor te Hippolytushoef werd
over de maand December 1937 aan spaar-
fri'v'rringelegd f 4023'0G en terugbetaald
ALKMAAR, 3 Jan.
Ter veemarkt waren heden aangevoerd?
65_vette koeien f 185—295, 11 graskalveren
t '0. 1 vet kalf f 80.
24 nuchtere kalveren 10—22; 18 vette sc}ia
pen 26—34 224 vette varkens 0.60—0.63
WARMENHUIZEN, 31 Dec.
Roode kool f3.70—6.50, gele kool f 11 c40,
Deensche witte kool f 1.70—2.80, drielingen
f7—1.30, uien f9.209.30, grove uien f 8.80—
8.90, peen f2.80.
Aanvoer: 38600 kg. roode kool, 14500 kg.
gele kool, 14700 kg. Deensche witte kool,
1900 kg. uien, 825 kg. peen.
NOORD-SCHARWOUDE, 3 Jan. 1938
600 kg. groene kool f 1.-; 1700 kg. Deen
sche witte kool f 2.10—2.70
