Vreemdeling met 5 passen
Duitschers afgunstig op
Hollands koloniënrijkdom
Kun je nog loopen,
loop dan mee!
Engelsche pers valt
Japan aan
De macht van een
krantenbericht
Door vlammen verrast
IJzeren bak op het lichaam
De aanhouding van
de „Fukumaru"
Dieselmotor in Russische
fabriek ontploft
Onderhoud van Rijkszeewerken
en wegen in Noord-Holland
De motorstoringen bij
de KX*M*
Ned. Vischkleinhandel wendt
zich tot minister
Ook bezat hij een zwart geweten
De Amsterdamsehe politie
pikte hem op.
De vreemdelingenpolitie te Amsterdam
keeft dezer dagen in een groot hotel aldaar
een man gearresteerd, die daar onder den
naam Samuel Wickersham Schubert logeer
de en die niert kon betalen. Op dezelfde wij
ze heeft hij in vele groote hotels in de hoofd
steden van Europa gelogeerd. Hij wordt ver
dacht van zwendelpraktijken.
De allures van een rijk man.
Zoo had hij bijvoorbeeld bij een juweliers-
firma te Londen een ring gekocht voor 650
pond en zonder te betalen was hij vertrok
ken. Namens een firma is door mr. F. A.
Kokosky beslag gelegd op een aantal kost
bare Perzische kleeden, die door den man
in de hoofdstad waren opgeslagen in een
pakhuis. Naar zijn zeggen had hij deze klee
den reeds ten geschenke gegeven aan zijn
verloofde, in wier gezelschap hij in dat ho
tel vertoefde en waar Wickersham haar
door liet gaan voor zijn secretaresse.
De man werd in het bezit gevon
den van niet minder dan vijf pas
een, waar onder een Duitsche en
Luxemburgsche en een Engelsohe,
benevens een insc h ri j v i ngsbe wij s
van België. Het mee rondeel was ver-
loopen. Er wordt nu een onderzoek
ingesteld naar de echtheid van deze
papieren.
Wickersham is in 1884 te Münohen gebo
den en heette toen Weickersham. Later ver
bleef hij langen tijd in Amerika en Enge-'
land. Toen veranderde hij zijn naam in
.Wickersham en voegde er Schubert bij.
Er wordt door den Vreemdelingendienst
onderzocht, of hij in Holland strafbare fei
ten heeft gepleegd, behalve dan het zon
der betalen logeeren in een hotel. Zoo niet,
dan zal hij waarschijnlijk over de grens
worden gezet als ongewenschte vreemdeling.
Aanbesteding.
De hoofdingenieur-directeur van den Rijks
waterstaat te Haarlem heeft gisteren aan
besteed:
Ten le: Het onderhoud van de Rijkszee
werken, buitenduinen en rijks/havenwerken
op Vlieland, gedurende 1938.
Laagste inschrijver (miet het gebruik van
een willekeurige steenslag) O. Bosker te
Wieringen voor f 24.940.
Laagste inschrijver met gebruik van Ne
derlandsche steenslag I. C. Kooyman te
Harlingen voor f 24.950.
Ten 2e: het onderhoud van de Pettemer
zeewering gedurende 1938,.
Het laagst werd ingeschreven door C. de
Wit te Alkmaar voor f 26.640.
Ten 3e: het onderhoud van de rijkswegen
in de provincie Noord-Holland gedurende
1938 en 1939 in drie perceelen.
Eenige inschrijf ster: Fa. wed. H. van
Driel te Koudekerk a. d. Rijn voor f 47.536.
Felle brand in een woonhuis te
Deventer. -Vrouw des huizes
raakte bewusteloos.
Een felle brand heeft gisterenmorgen het
wonhuis van de familie Meyerink aan den
Rielerweg te Deventer geheel in asch gelegd
Het vuur is veroorzaakt door vonken uit
de kachel, welke in de benedenwoonkamer
stond. Bij het uitbreken van den brand, la
gen de bewoners nog te bed. Zij moesten
zich in nachtgewaad in veiligheid brengen
en zijn bij buren ondergebracht. De vrouw
is, waarschijnlijk door den schrik, zoodra zij
zich buiten de brandende woning bevond,
bewusteloos neergevallen.
De vlammen grepen fel om zich heen en
weldra had het vuur zich aan de bovenver
dieping medegedeeld.
De brandweer te Deventer rukte met al
haar materiaal uit, doch kon niet verhinde
ren, dat het woonhuis totaal werd verteerd.
Een hond is in de vlammen omgekomen.
Huis en inboedel waren verzekerd.
Geen reden tot ongerustheid.
Omtrent de herhaalde motorstoringen,
welke zich bij de K.L.M.-vliegtuigen thans
Voordoen deelt de N.R.Crt. het volgende
mede:
De technische dienst van de K.L.M.
te Schiphol ontdekte bij revisie een
klein en onbeduidend mankement,
dat nog geen aanleiding heeft gege
ven tot breuk, doch waarbij de mo
gelijkheid van breuk zich zou kun
nen voordoen. Onmiddellijk is toen
aan alle gezagvoerders van de be
treffende toestellen opdracht gege
ven dit onderdeel te verwisselen en
onder geen voorwaarde verder te
vliegen voordat de motoren geheel
in orde zijn.
Voorzoover dit onderdeel in reserve an>
boord was, kon herstelling ter plaatse wor
den verricht, in andere gevallen moet op
toezendipg worden gewacht. In geen enkel
opzicht bestaat er reden tot ongerustheid of
vrees.
NEDERLAND'» MEEST UITGE
STREKTE GEMEENTE ZONDER
VERVOERMIDDEL - RUZIE TUS-
SCHEN GEMEENTE EN BUSEX-
PLOITANTEN.
Een-twee, een-tweelinks rechts, links
rechts!
In Apeldoorn, Neerland's meest uitgestrekte
gemeente loopt men! Men loopt er 's morgens,
men loopt er 's middags en men loopt er
's avonds. Of men oud of jong is, mager of
corpulent, het is volkomen onverschillig
want men moet meeloopen, of men wil of
niet!
Een-twee, een-twee klinkt het in Apel
doorn's straten. Men hoort er de zware stap
pen van den arbeider, de gehaaste schreden
van den handelsreiziger, de dribbelpasjes
van het bakvischje en het moeizame geslcn-
ter van de winkelende huisvrouw.
Geheel Apeldoorn loopt van den
vroegen morgen tot den laten avond!
Is Apeldoorn in massale training
voor de vierdaagsche? Wordt het
Veluwsche Haagje de sportiefste ge
meente ter wereld? Neen, de feiten
zijn heel wat nuchterder.
Wat toch is het geval? Dat loopen te Apel
doorn geschiedt allerminst vrijwillig. De
Apeldoorners zijn wel gedwongen te loopen,
wantNeerland's grootste gemeente bezit
op het oogenblik geen enkel lokaal commu
nicatiemiddel! De busdienst, welke de pas
sagiers sinds April 1935 in een korte spanne
tijds voor het luttele bedrag van 6 centen
naar de verst verwijderde punten van de
gemeente bracht heeft sinds 1 Januari j.1.
opgehouden te bestaan.
Kwesties.
Reeds vanaf het eerste oogenblik, dat de
firma Robart deze diensten exploiteerde, bo
terde het allerminst tusschen exploitanten
en gemeente. Er ontstonden herhaaldelijk
kleine kibbelpartijtjes, zooals over een kwes
tie van het al of niet laten rijden van een
schoolbus, het verleenen van een eventueele
subsidie enz. In de laatste jaren ging er geen
Om meer aan- en invoer van
Deensche en Noorsche visch ge
vraagd.
Het hoofdbestuur van den Nederlandschen
Bond van Kleinhandelaren in het VLsch- en
Haringbedrijf heeft een schrijven gezonden
aan den Minister van Economische Zaken,
waarin het er op aan dringt de grenzen van
ons land meer open te stellen voor aan- en
invoer van Deensche en Noorsche visch,
zoolang de actie in het visscherijbedrijf te
IJmuiden voortduurt De daaruit voortko
mende grootere vischaanvoer zou de visch-
voorziening gunstig beïnvloeden en den Ne-
derlandschen vischkleinhandel ten goede
komen.
Ernstig ongeval te Amsterdam.
Bij het bouwen van een ketelhuis op het
terrein van de Centrale Noord te Amster
dam 'heeft zich gisterenmorgen een vrij
ernstig ongeval voorgedaan.
Een stalen touwdraad, welke een Ijzeren
bak met den vasten grond verbindt, brak,
waardoor de bak omviel. Een chauffeur
kreeg het gevaarte op zich, waardoor hij
zijn rechterdij been brak en een ernstige
hoofdwonde opliep. De G.G.D. heeft den
man naar het O.L.V. Gasthuis vervoerd.
CHINEESCHE SCHEEPVAART LAM
GELEGD.
De verliezen welke de Chineesche scheep
vaartmaatschappijen in Sjanghai door de
vijandelijkheden hebben geleden, worden
door scheepvaartkringen geschat op 20 mil-
lioen Joean. Voor de totale Chineesche
scheepvaart wordt het verlies geraamd op
50 miliioen joean.
Zooals bekend zijn de Chineezien in
tegenstelling met de buitenlandsche maat
schappijen, tengevolge van de Japansche
blokkade geheel uit de scheepvaart verdron
gen.
ONZE OOST.
Het schip trachtte over riffen
heen te ontsnappen.
Naar de N. R. Ct nader verneemt inzake
het opbrengen van de „Fukuimaru" werd
dit schip op 4 Januari te 7 uur des mor
gens, ten westen van het eiland Lucipara
op korten afstand van het land. visschen-
de aangetroffen. (Lucipara ligt nabij de
Palembangsche Benedenlanden, residentie
Palembang). Bij de ontdekking van het
vaartuig door de „Valk", liet de „Fuku-
maru" haar netten schieten en trachtte
over de riffen heen te ontsnappen en zich
achter het eiland te verschuilen. De „Valk"
en een motorsloep achtervolgden het Ja-
nansche schip, dat de seinen om te stoppen
negeerde. De „Fukumam" kon tenslotte
•vorden aangehouden, nadat het schip door
nen karabijnschot tot stoppen was gesom
meerd. Het Japansche vaartuig voerde
geen vlag. had geen zeepas en evenmin
een vischvergunning.
raadsvergadering voorbij of de firma Robart
kwam ter sprake.
En thans loopt Apeldoorn, omdat het
te goedkoop rijden wilde! Vooral het af en
aan rijden der taxi's was de firma Robart
een doorn in het oog. In haar contract met
de gemeente was uitdrukkelijk bepaald, dat
er in de gemeente Apeldoorn een snorders-
verbod gehandhaafd zou blijven. De firma
Robart was van meening, dat de gemeente
met dit snordersverbod de hand lichtte en
de verhouding tusschen de beide contrac
tanten werd met den dag slechter. Binnens
kamers maakte men elkaar hevige verwij
ten. maarde bassen vervoerden een
miliioen passagiers in een half jaar tijds!
De kruik gaat net zoo lang te water, tot
zij breekt en die breuk ontstond, toen er
op 15 Februari een nieuwe wettelijke re
geling in het leven werd geroepen inzake
het personenvervoer: het Reglement Auto
vervoer (RAP). Voor Apeldoorn zou dit
leiden tot „voetvervoer". WanJ het is in de
eerste plaats deze regeling, die oorzaak is,
dat Apeldoorn's straten thans zoo druk
bevolkt zijn met voetgangers.
Daar gaan ze, de tien, honderd, ja vele
duizenden voetgangers, tenzij hun beurzen
dermate gevuld zijn, dat zij een taxi kun
nen bekostigen. Dan kunnen zij gebruik
maken van dezelfde taxi, die oorzaak is
geworden van alle ellende. De nieuwe re
geling toch schreef voor het taxibedrijf
gemeentelijke vergunningen voor en naar
het oordeel van de firma Robart is het
gemeentebestuur van Apeldoorn hiermede
te kwistig geweest. De taxibedrijven met
vergunning konden naar hartelust snor
ren, zeer ten ongerieve van de busexploi-
tante, die zulks in strijd achtte met het
contract. De zaak werd aanhangig gemaakt
bij de Rechtbank te Zutfen en deze heeft
na ingewonnen ad'vies bij een arbitrage
commissie. het contract nietig verklaard.
Hiermede werd geheel Apeldoorn tot drie
maanden loopen veroordeeld! Drie maanden
lang zal Apeldoorn geheel zonder communi
catiemiddel zijn, want de onderhandelin
gen, welke het gemeentebestuur thans
voert, zullen vermoedelijk niet voor April
tot practische resultaten leiden en de fir
ma Robart is niet van zins haar houding
te wijzigen.
Een, twee, een, twee links', rechts,
links, rechts! Daar gaan ze, de arme Apel
doorners. Wandelingen van eenige uren
wachten hen. Men loopt naar den kapper,
naar kantoor naar het station.
Kun je nog loopen, loop dan mee zoo
luidt het parool voorlooplg te Apeldoorn.
Japan heeft niet het recht zich
te mengen in de handelsonder
nemingen in de Int. nederzetting
Nadat de Britsche pers de laatste dagen
blijkbaar om geen olie op het vuur te
werpen, zeer gereserveerd is gebleven in
haar commentaren op de gebeurtenissen in
het Verre Oosten, heeft thans de „Times"
in een hoofdartikel gewezen op de vast
beraden houding van de westelijke mogend
heden in de verdediging van hun rechten
te Sjanghai. Het einde van wat de Japan
sche woordvoerder dezer dagen „een hei
lige oorlog" noemde, is nog niet in zicht,
het is niet mogelijk het einde van het
tijdperk van wrijving tusschen Japan en de
westelijke mogendheden vast te stellen.
Wel gaf Japan aan de Vereenigde
Staten en Engeland de formeele
verzekering van het eerbiedigen van
hun rechten van andere mogendhe
den, wel heeft na het incident van
de „Panay" zich geen nieuw sensa
tioneel incident voorgedaan, doch de
onredelijke houding van de Japan
sche autoriteiten en het instellen
van een Japansche censuur bij de
telegraaf-maatschappijen. vormen
een duidelijke ontkenning, zoowel
naar den geest als naar de letter
van de Japansche verzekeringen.
Japan heeft, aldus het blad, niet het recht
zich te mengen in de handelsondernemingen
in de internationale nederzetting. Ook zijn
de Japansche pogingen om de autoriteiten
van de nederzetting te dwingen het Japan
sche element in het bestuur en de politie
van de nederzetting te vergrooten onge
grond. De internationale en de Fransche ne
derzettingen zijn eilandjes in het gebied,
waar Japan meester is, doch het bijzondere
statuut van de nederzettingen wordt niet
gewijzigd door de Japansche militaire actie.
Bovendien, zelfs al zou de ge
meenteraad van de nederzetting de
Japansche eischen willen inwilligen,
dan zal hij dit nog alleen doen met
toestemming van de mogendheden,
die het verdrag hebben ondertee
kend, veertien mogendheden, met
wie Japan in vrede leeft, hebben
stem in het kapittel.
Bestaat in Japan wel een auto
riteit?
Vervolgens wijst het blad erop, dat de
jongste incidenten Tokio hebben doen be
grijpen, dat voorzichtig moet worden gehan
deld ten aanzien van de groote westelijke
mogendheden. Het blad vestigt er vervol
gens de aandacht op, dat men niet kan re
kenen op de gehoorzaamheid van de plaat
selijke Japansche autoriteiten aan de Janan-
sche regeering, noch op de gehoorzaamheid
van de subalterne officieren aan hun chefs
en het hlad vraagt zich af of in .Tanan wel
een autoriteit bestaat, behalve de keizer, die
in staat is het vraagstuk op te lossen.
FRANCO VIERT DRIEKONINGEN.
Op den avond van het Driekoningenfeest
heeft generaal Franco een diner doen aan
richten, waaraan de Duitsche en de Italiaan-
sche gezant, de bij Franco's regeering ge
accrediteerde zaakgelastigden, alsmede de
diplomatieke agenten deelnamen. Tijdens
den maaltijd werden Duitsche. Ifaliaansche,
Japansche en Spaansche volksliederen voor
gedragen.
Restauratie van een toren in het Fransche
stadje Tonrs, welke nog dateert nlt den tijd
van Karei de Groote.
Waf de overzeesche gewesten in
het laadje brengen én... wat zij
Nederland kostten/
F. M. Hübner, de Haagsche berichtgever
van de „Mongenpost" te Berlijn, het groote
volksblad, schrijft in zijn blad een opstel:
„Wat koloniën inbrengen" en „Hollands
rijkdom komt uiit Indië."
De toon van dit artikel is, dunkt ons, niet
geschikt, de toenadering tusschen het Ne-
derlandsche en het Duitsche volk te bevor
deren. De heer Hübner wijst op de uitge
strektheid en de rijkdom van het Neder
landsch koloniaal bezit. Hierin komen reeds
enkele onjuistheden voor, o.a. dat de bui
tenbezittingen Borneo, Nieuw-Guinea, Cele
bes en Timor zijn, terwijl de andere klei
ne Soenda-eilanden, zelfs Bali en de Moluk-
ken vergeten zijn. Ook de opsomming van
de grondstoffen, die Nederlandsch-Indië
voortbrengt, is niet in orde. Maar dit zijn
kleinigheden.
Ernstiger zijn onze bezwaren tegen het
zinnetje:
„Jaar in jaar Uit hebben de Hol
landers alles, wat zij in het land
vonden, naar Nederlandsche en an
dere havens verscheept, en de con
tante waarde ervan in hun bank
huizen in Amsterdam, Den Haag en
Rotterdam ondergebracht.
Jaar in jaar uit hebben zij uit
deze winsten hun eigen land beha-
gelijk ingericht. Tot voor ongeveer
50 jaar kon Holland zelfs het te-
kortrop zijn begrooting uit de over
schotten der koloniën dekken."
In een ander gedeelte van het opstel
wordt er dan terecht op gewezen, hoeveel
Nederlanders voordeel van Nederlandsch-In
dië hebben: de scheepvaartmaatschappijen,
de spoorwegen, de trammaatsohappijen,
thans weer de luchtvaartmaatschappijen, de
import- en exporthuizen; de zeelieden, de
kantoorbedienden, de ambtenaren, enz. De
Staat heeft hiervan zijn voordeel in den
vorm van belastingen.
Zoo is, besluit de schr., Nederland sedert
eeuwen op de schatten van zijn koloniën
aangewezen; zonder deze koloniën was Ne
derland nimmer in staat geweest, het leven
zoo behagelijk in te richten, een leven zoo
welgesteld en op zoo n hoog besoéMvtogs-
peil staande. Bovendien beteek en de hst ko
loniaal bezit voor Nederland een groote
moreele winst. Immers, Holland komt als
koloniale mogendheid direct na Engeland
en Frankrijk. Dank zij de koloniën heeft
Nederland ook een wereldblik, meent dé
schr. Waarmee wij het volmaakt eens «ijn.
De schrijver vergeet iets.
Van het beschavingswerk, door de Ne
derlanders in Nederlandsch-Indië verricht,
leest men in het artikel echter geen letter.
Er wordt niet op gewezen, dat dank zij het
Nederlandsch bewind het sterftecijfer ver
bazend laag werd. Er staat ook nergens in
het artikel te lezen, dat de Hollanders zich
als kolonisators „bewahrt" hebben. Ook
wordt vergeten, dat er niet alleen Neder
landsch kapitaal, Nederlandsche onderne
mingsgeest en Nederlandsch zakentalent
voor noodig was, om Indië tot een economi
sche macht te maken, maar ook volharding
en hersenen, om b.v. van de Sumatna-ta-
bakscultuur dat te maken, wat ervan ge
worden is. Van de schitterende prestaties
van het proefstation voor de Java-suiker-irn
dustrie en zijn nieuwe suikersoorten wordt
met geen letter gerept En ten slotte wordt
vergeten, dat Nederland in Nederlandsch-
Indië steeds het stelsel van de open deur
handhaafde, en dat ieder buitenlander in
Nederlandsch-Indië dezelfde rechten geniet
als de Nederlanders, zoodat er zelfs enkele
culturen zijn, waar het niet-Nederlandsche
belang grooter is dan het Nederlandsche.
Waarbij opgemerkt had kunnen worden, dat
er ook verschillende groote cultuur-maat
schappijen in Nederlandsch-Indië werkzaam
zijn, waarbij het Duitsche kapitaal de oveiv
hand heeft
Een opstel als van de „Morgenpoet" wekt
bij de Duitschers gevoelens van afgunst op.
Vele Nederlanders betreuren het, dat
Duitschland in 1919 zijn koloniaal bezit ver
loren heeft en zien in, dat de oplossing van
het Duitsche koloniale vraagstuk ten zeerv
ste zou bijdragen tot den wereldvrede. Maar
een opstel als dat van den heer Hübner
brengt deze oplossing niet nader. In tegen,
deel, het opstel had beter ongeschreven kun.
nen zijn gebleven.
Dynamiet binnengesmokkeld, aegj
Ogpu.
De „Daily Express" verneemt uit Warschau
dat in een machinefabriek te Leningrad
drie ingenieurs en twee arbeiders werden
gedood, terwijl achttien anderen werden ge
wond toen een motor ontplofte. Het ongeluk
leidde tot de arrestatie van 34 kameraden.
De ontplofte machine was een Dieselmo
tor, bestemd voor het slagschip Kirov. Er
werd proefgedraaid. Plotseling weerklonk
een luide slag, menschen stoven haar alle
kanten, een deel van de fabriek viel in puin.
De Ogpu (geheime politie) welke onmid
dellijk werd opgeroepen sloot alle deuren en
begon het onderzoek, dat, naar wordt be
weerd, heeft uitgewezen, dat de explosie
werd veroorzaakt door dynamiet, dat de fa
briek is binnengesmokkeld.
Toen de deuren van de fabriek na het on
derzoek, dat tien uur duurde, weer werden
geopend, zag men hoe 8 ingenieurs en 26
arbeiders, omringd door een gewapende
macht met de bajonet op het geweer, naar
de Ogpu-gevangenis werden gebracht.
HITLER LAAT DRIE VIJANDEN DOODEN,
De door het Berlijnsche Militair Gerechts
hof tegen Josef Starck uit Keulen en Otto
de Wolff uit Militsch wegens landverraad
uitgesproken doodvonnissen zijn gistermor
gen voltrokken. Ook is het doodvonnis we
gens landverraad voltrokken over Herbert
Gajewski uit Schneidemuehl.
Te zwaar veroordeelde werd vrij
gelaten.
In het bekende Engelsche blad de „Daily
Express" schrijft zekere „Pop" Wright ei
ken dag z.g. „human stories", letterlijk:
menschelijke geschiedenissen, waarin merk
waardige voorvallen en belevenissen van
de meest uiteenloopende soort worden be
handeld. Een van deze geschiedenissen is
oorzaak geweest, dat een in Amerika on
schuldig veroordeelde, die in de gevangenis
zuchtte, zijn vrijheid herkreeg. Dezer dagen
kwam de man overgelukkig op de redac-
tiebureaux van de „Daily Express" om
Wright te bedanken.
Het was in November 1935, dat Charlie
Evans, een 40-jarige Londensche arbeider in
de Dannemora-gevangenis bij New-York
het „Siberië" van de Amerikaansche gevan
genissen een brief schreef aan „Pop"
Wright, waarin hij vertelde, dat hij tien
jaar had uitgezeten van een vonnis van 40
jaar tuchthuisstraf voor een overval.
„Pop" Wright vertelde de geschiedenis in.
de Daily Express. De gevangenisdirecteur
zag het verhaal, invloedrijke Amerikanen
zagen het ook. Evans' zaak werd weer op
gerakeld. Bijna twee jaar gingen voorbij,
toen werd zijn vonnis herzien. Hij werd
uit de gevangenis ontslagen en het land
uitgezet.
Overval voor 17.50.
Twaalf iaar geleden was Evans arbeider
in Pennsvlvanië, maar gedreven door wan
hoop, omdat zijn vrouw en kinderen bijna
stierven van honger, gaf hij zijn betrek
king op en ging naar New York, vastbe
sloten een rijke oude huiseigenaar te be-
rooven. Hij overviel een man in diens win
kel. wist slechts f 7.50 te bemachtigen en
vluchtte -- in de armen van een politie
agent.
Twee dagen tevoren was een politie
agent doodgeschoten, een van de daders
werd gevangen genomen, de beschrijving
van de tweede klopte met het uiterlijk
van Evans. Hij had geen alibi.
„Drie keer paste de politie de „derde
graad" op mij toe en sloeg mij meedoogen-
loos om te trachten mij de moord te doen
bekennen. De man, dien men gevangen had
genomen zwoer, dat hij me niet kende, maar
men wilde hem niet gelooven. Ik hoop, dat
geen andere onschuldige ooit zoo heeft ge
leden als ik toen deed."
Evans werd tot 40 jaar tuchthuis veroor
deeld wegens zware berooving en naar Sing
Sing gezonden.
„Dat is een fijne gevangenis. Schoone en
groote, luchtige cellen, waar je als een heer
in leeft. Je kunt er alles koopen, zoolang
je geld hebt, er is radio in de cellen en de
cipiers zijn vriendelijke menschen,
Drie werden krankzinnig.
Het groote gebouw staat vlak bij New
York, zoodat er altijd bezoekers zijn. Ik
bleef er drie maanden.
„Toen brachten ze me naar Danne-
mora, de verschrikkelijkste plaats,
die een mensch zich kan voorstellen.
Geen dekens, geen matrassen, geen
hygiënische verzorging. Bij gevolg
zijn de cellen ongelooflijk smerig.
De cipiers beroemen zichzelf erop
ruw te zijn, en niemand, die er nooit
binnen is geweest zou de kwellingen
gelooven die men daar moet ver
duren.
Drie mannen, die met mij in Wn cel
zaten werden gek van de aanhoudende mis
handeling."
Daarop schreef F.vans naar „Pop" Wright.
Toen de bewaker hoorde van de beroering,
welke de geschiedenis veroorzaakte, deed
hij Evans verwijten en dreigde de voorrech
ten, welke deze nog had, in te zullen trek
ken.
Maar invloedrijke machten waren er aan
het werk. Hoewel Evans niet opnieuw mocht
schrijven werd hij met meer consideratie be
handeld.
Bijna twee jaar later liet de directeur
Evans roepen en deelde hem mee, dat hij
vrij was, maar Amerika moest verlaten en
er nooit weer mocht fprugkeeren.
Zoo hielp een klein krantenartikeltje een
onschuldig veroordeelde uit de gevangenis.
