WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
30 jaar oud
De Heldersche Bestuurders Bond
E r is wat nieuws onder de zon. Momenteel
zijn er besprekingen gaande tusschen den
Britschen minister van buitenlandsche zaken,
Eden, en den Italiaanschen gezant te Londen,
Grandi, om te trachten een weg te vinden tot
nauwer contact tusschen Londen en Rome.
Woensdag 9 Februari 1938
Tweede Blad
Bijna 1700 modern georganiseer den aangesloten
Geleidelijke ontwikkeling met weinig emoties dank zij
harden strijd
Een eigen gebouw opkomst!
Langs de Straat
Inbrekers in de Jansenstr*
De Greta Keiler-avond
Cursus voor broodbakkers
Propaganda filmavond
Toenadering
Londen - Rome
Verzendt en ontvangt Uw
goederen per„ESONA"
Burgerlijke Stand van Den Helder
i
J
De Heldersche Bestuurdersbond bestaat
over enkele dagen 30 jaar. Ziehier het
heugelijke feit, dat de gemoederen der
modern georganiseerden hier ter plaatse
dezer dagen bezig houdt. Want er zal
feest zijn, weliswaar in de bescheidenheid,
welke bij de tijdsomstandigheden en bij het
karakter van den Bond past, maar in
ieder geval zal er i e t s zijn, dat voor en
kele oogenblikken een afwisseling zal be-
teekenen in den sleur van het leven van
allen dag met zijn zorgen en lasten.
Heeft de H.B.B., behalve omdat hij 30 jaren
oud geworden is, dan reden om feest te vie
ren? Van sociaal en maatschappelijk oogpunt
bezien zeker niet! De werkloosheid is, ook
hier ter plaatse, nog zeer groot en een ver
gelijking van de cijfers over zomer en win
ter leert, dat zij over het geheele jaar even
groot is. Voor bepaalde groepen van ar
beiders zijn bovendien de omstandigheden zóó
geworden, dat zij alle hoop op de toekomst
verloren hebben. We denken hier b.v. aan de
werklooze bouwvakarbeiders, die van mee
ning zijn, dat zij niets meer te verwachten
hebben. Welk een triest vooruitzicht.
De heer W. KRAAK,
energiek voorzitter van den H.B.B.
Dat men desondanks het jubileum gaat her
denken, o.a. met een receptie Zaterdagmid
dag a.s., en met 2 feestavonden in Casino,
vindt zijn oorzaak in een soort' voldoening om
den harden strijd, welke in die jaren geleverd
werd. Want als ooit van een vereeniging of
Bond gezegd kon worden, dat er hard gewerkt
is dan kan het van het H.B.B. gezegd wor
den. Dat merkt de buitenstaander niet zoo,
maar men moet maar eens menschen spre
ken, die er midden in zitten. Al luisterend
maakt zich dan een gevoel van respect van
U meester, van respect voor het ontzaglijk
vele, dat er door den H.B.B. op allerlei gebied
in het algemeen gezegd in het belang van
eiken modern georganiseerden arbeider ge
daan is en wordt. Van alle categorieën in den
arbeidenden stand zijn zij aangesloten, van
de metaalbewerkers en van de landarbeiders,
van de ambtenaren en van transportarbeiders,
en allemaal komen zij met hun zorgen en
klachten bij den H.B.B., welke moet zien, dat
aan die, althans gerechtvaardigde, klachten
tegemoet gekomen worden en dat geschillen
over steun, loon, uitkeeringen voor dit en voor
dat, tot genoegen van betrokkenen nagegaan
en opgelost worden. De strijd van den H.B.B.
is daarom niet eenvoudig en er zijn in den
loop van die dertig jaren reeds velen ge
weest, die meenden de leiding van de dage-
lijksche zaken op zich te kunnen nemen, maar
die al spoedig het bijltje er weer bij neer
moesten leggen, omdat zij tegen de moeilijk
heden, aan hun functie verbonden niet opge
wassen waren. Hun namen zijn vele en reeds
lang vergeten.
Weinig bewogen geschiedenis.
Het is gewoonte om bij een groot jubileum
Iets van de „geschiedenis" te vertellen. Wel,
in dit verband kan dit résumé al heel sober
ztjn, omdat de geschiedenis van den H.B.B.
er een is van geleidelijke ontwikkeling, zon
der hoogstijgende of diepdalende curve. De
H.B.B. werd 30 jaren geleden opgericht door
een groepje eenvoudige mannen, onder wie
zich ook wijlen de groote voorvechter A. G.
A. Verstegen bevond. Wanneer precies die op
lichting plaats vond is niet bekend, omdat er
toen nog geennotulen werden bijgehou
den.
Doch men neemt aan, dat het op 12
Februari 1908 geweest is. Zelden heeft
een vereeniging zich zoo geleidelijk ont
wikkeld: regelmatig nam het ledental toe
tot een totaal van ongeveer 1800 bereikt
werd! Dat was in 1933. Toen kwam de
beruchte kwestie met de „Zeven Provin
ciën" en als gevolg daarvan het verbod
voor de ambtenaren om zich modern te
organiseeren. Dat kostte den H.B.B. onge
veer 200 leden, maar dat brak zijn acti
viteit niet, integendeel.
Momenteel wordt er met veel kennis van
zaken en met energie gewerkt aan een groote
Pr°Paganda-campagne, welke uitgaat van het
V.v. en waarvan men, mede op grond van
groote mate van welwillendheid welke van
het publiek ondervonden wordt, veel resulta
ten verwacht. Nu reeds worden vele nieuwe
leden geboekt, ofschoon de „oogst" eerst in
Maart en April a.s. binnengehaald moet wor
den. Op het oogenblik telt het H.B.B. tus-
schen de 1650 en 1700 leden, verdeeld over de
25 organisaties, te weten: ambtenaren, bak
kers, bouwarbeiders, Den Helder, Anna Pau-
lona, Callantsoog, kantoorbedienden, kappers-
personeel, kleedingindustrie, landarbeiders Den
Helder, Anna Paulowna, Callantsoog, Kiegras,
meubelmakers, metaalbewerkers, onderwij
zers, overheidspersoneel Den Helder en Anna
Paulowna, schilders, slagers, spoor- en tram
personeel, transportarbeiders, typografen,
hotel- en cafépersoneel en zuivelbewerkers
Koegras.
Gewoon doorgaan
Het zijn anders niet zoo erg veel positieve
resultaten, waarop de H.B.B. kan bogen. Val
len deze trouwens moeilijk aan te geven, om
dat zij meer in het kleine, veelal zelfs in het
individueele gezocht zouden moeten worden,
anderszijds was het dikwijls een strijd om te
behouden wat men had. Bij de bekende sta
king in de fabriek der Gebrs. Meijer was de
H.B.B. slechts zijdelings betrokken, omdat de
methode der stakers niet de sympathie had
van den Bond. Verder heeft men zich een tijd
lang naarstig bezig gehouden met de stichting
van een eigen onderling ziekenfonds, waarvan
veel goeds verwacht mocht worden, doch dat
struikelde over volkomen gemis aan mede
werking bij de artsen. En dan was er na
tuurlijk in '33 in den boezem van den Bestuur
dersbond heel wat te verhapstukken. Be
stuursleden moesten aftreden en er was ont
stemming, omdat de Bond naar eigen gewe
ten niets met de „Zeven Provinciën"-affaire
uit te staan had en de sabotage der muiters
heelemaal de sympathie van den bond niet
had. Toch meenden de autoriteiten den Bond
te moeten treffen en n u nog ondervindt de
organisatie nadeel van dezen maatregel, aan
het opheffen waarvan men vooralsnog niet
gelooft.
Een nieuw gebouw op komst
Is dit, wat men noemt geen prettig voor
uitzicht. Dit is wel het geval ten aanzien van
de huisvesting. Op het oogenblik is de H.B.B.
ondergebracht in het verre van ideale Venta-
gebouw aan de Westgracht, in de bestuurs
kamer, waarvan reeds ontelbare conferenties
en vergaderingen hebben plaats gehad.
Toch is het reeds vele jaren een harte-
wensch om over een eigen gebouw te be
schikken. En wat deze wensch betreft: zij
zal binnenkort niet meer tot de „vrome"
behooren. Tweederde van het benoodigde
kapitaal ad 30.000.— is al bij elkaar en
de komst van het eigen, nieuwe gebouw is
zoo goed als verzekerd. Een blijde weten
schap bij het a.s. jubileum!
Oude en tegenwoordige bestuurs
leden.
Na het voorgaande zal het ?en ieder dui
delijk zijn, dat het bestuursbaantje van het
H.B.B. lang geen sinecure is. Zonder over
drijving kan gezegd worden, dat het, wat de
voorzitters- en secretarisfunctie betreft, den
geheelen man vergt, vooral de functie van
den secretaris. Men is wars van personenver-
eering, maar toch is er iets van dankbaarheid
in de oogen als men menschen spreekt over
vroegere en tegenwoordige bestuursleden. Van
voorbije dagen vertellen ze U van de energie
en werkkracht van een Verstegen, een Min
nes, een Wittmer, een Valkenburg en van
Grasser, Teeckelenburg en v. d. Poll, om maar
eens enkele namen te noemen. En alle aange
slotenen zijn het er over eens, dat zij geen
't Was nacht, stikdonkere nacht; een wel
dadige rust heerschte boven en onder de da
ken van de Jansenstraathuizen. Alle Jansen-
straters sliepen de slaap des rechtvaardigen.
Alleen de gaslantaarn aan 't eind walmde,
door een weinig te veel lucht, als een slape
rige schildwacht, die bij tusschenpoozen de
oogleden sloot en moeizaam weer langzaam
opende, 't Erf van Oortgijzen rustte stil in
de zwarte nachtelijke donkerheid. Onder een
van de daken sliep Hazelman met zijn gezin.
Er naast in 't aangrenzende huis rustte een
moeder met twee dochters.
't Was nu stil, en lang vergeten was de
aangrijpende nacht dat een paar „zware
jongens" eens een bezoek hadden gebracht
op een rustig nachtelijk uur, om te zien of
ze de argelooze bewoonster niet de zorg kon
den ontnemen over waardevolle dingen, die
onze gezette matrone in haar bezit en onder
haar berusting had. Een vreeselijke schrik,
consternatie, een wilde vlucht en als nasleep
een langzaam afzakkende overspannenheid
waren op deze ongewenschte nachtelijke
visite gevolgd. Gelukkig, de tijd heelt alle
wonden en zoo was ook deze angstige her
innering zoetjes aan weer uitgesleten.
Hazelman, moe van 't zware kraanwerk
op de werf, mafte heerlijk en bevond zich in
diepen slaap. Waar droomde hij nu van?
Hoorde hij 't ratelen der kamraderen en het
piepen en steunen van de langzaam zwen
kende hjjschkraan, die een geweldige stoom
ketel uit een boot omhoog hief? 't Knarste
en stootte 't piepte 't gilde 't bons
de... 't schreeuwde! Hoe langer hoe geweldi
ger.
Hazelman schrok er wakker van rukte
rechtop in bed. Daar vloog zijn vrouwtje ook
al overeind en begonnen zijn kindertjes luid
te huilen.
Een vreeselijk gegil geroep een
schreeuwen van vrouwenstemmen bjj de bu-
De óverige secretaris van den H.B.B.,
de heer C. STEENLAGE.
beter dagelijksch bestuur konden hebben, dan
zij op het oogenblik bezitten. Daar heb je
voorzitter W. Kraak, een man, die in zijn ijver
voor den Bond wel eens te hard van stapel
loopt, maar die door zijn werkkracht en warm
enthousiasme een prachtig voorbeeld geeft.
Een man, die met maandenlange indispositie
moest boeten voor het te vele hooi, dat hij
op zijn vork genomen had. De heer Kraak
is reeds vele jaren bestuurslid en sinds 1934
voorzitter.
Secretaris is de heer C. Steenlage, een
jonge, heldere kop, die ook op politiek gebied
zijn partij reeds reeds medespeelt. Het is met
name voor de werkkracht van dezen voor
vechter, dat de aangeslotenen het grootste
respect hebben. Dag en nacht is hij als het
ware met den Bond bezig en het is werkelijk
zooals van hem gezegd wordt: zou hij een
normale werkkring hebben, dan zou hij geen
goed secretaris van den H.B.B. kunnen zijn.
Een man, dien de H.B.B. stellig veel dank
verschuldigd is.
De derde van het dagelijksch bestuur is de
heer W. F. Langerak, een finantieel kunste
naar, die de weinige middelen van den H.B.B.
zuinig en accuraat beheert. Bokkesprongen
kan de H.B.B. finantieel uiteraard niet ma
ken en daarom is het maar goed, dat Lange
rak aan de kas zit: aan hem is dat wel toe
vertrouwd.
Deze drie mannen, evenals de andere be
stuursleden, doen het werk voor den Bestuur
dersbond uit idieele overwegingen en niet om
den smeer, zooals wel eens gedacht wordt.
Want als men de begrooting naziet, dan vindt
men onder het hoofd „Vergoeding bestuur"
slechts een bedrag van 150.uitgetrokken
en van dit bedrag wordt de helft besteed om
vakliteratuur aan te schaffen. De rest wordt
onder 9 menschen verdeeld. Van „baantjes"
gesproken! Neen, men moet wel door en door
bezield zijn van het ideaal der moderne orga
nisatie en van het heil, dat daarvan verwacht
mag worden om zich aan deze zaak te geven,
zooals de hier genoemden gedaan hebben en
nóg doen.
De Heldersche Bestuurdersbond gaat
jubileeren. Het zal hem niet aan belang
stelling ontbreken, niet op de receptie en
vooral niet op de beide feestavonden,
welke Zaterdag en Zondag a.s. in Casino
gehouden worden. We gunnen de heeren
dit verzetje; de hartelijkheid, die zij aller-
wege zullen qpdervinden, zal hen sterken
voor de volgende periode, waarin nieuwe
harde en hardnekkige strijd staat te
wachten. Vele zullen de bemoeienissen
weer zijn ten aanzien van de kwestie van
de jeugdige werkloozen zoowel als die van
de werkloosheid in het algemeen en van
al die moeilijkheden en kwesties, waar
mede de onderscheidene aangesloten orga
nisaties zullen aankomen. We wenschen
den Bond in die komende jaren alle
sterkte toe.
ren, h artverscheurende angstkreten hui
len bonken stooten, dan een vinnig, ze
nuwachtig tikken op den muur, gevolgd door
een hoog uitlaaiende wanhoopskreet: „Hazel
man!" HéAaazelmaaanBuurmaaaaaan
Help! Help! Help!"
Gelijk met buurman zelf werden tevens
zijn betere menschlievende gevoelens wakker.
„Hazelman, kom dan toch Help!" en dan vol
ontzetting er achteraan, kort en schril
„Inbrekers!"
Dat was wat voor Hazelman. Was hij niet
de man die speelde met centenaarslasten, de
man die tienduizenden kilo's deed verplaatsen
en naar zijn wil ophief en op reusachtige
ijzerhoopen smeet?
Onwillekeurig verhief zich zijn breede
borst, spanden zich zijn spierballen, terwijl
hij kwiek zijn bovenbroek aanschoot, 't Ge
huil der buurdames werd kort onderbroken
door „Tarzan" Hazelman met zijn verlossend
krachtig: „ik kom!"
Hazelman snelde, zich bewust van zijn
energie, 't avontuur tegemoet. In twee, drie
sprongen was ie beneden 't Zou wel ach
terom zijn, dat ze binnengedrongen waren,
dus sprong hij met jeugdige veerkracht over
de schutting. Daar was de achterdeur. Met
gebalde vuist stormde hij er op af, wilde
naar binen rennen, de onverlaten tegemoet...
maar de achterdeur was potdicht, 't Keuken
raam en 't achterkamerraam ook!
Geen tijd verloren anders zouden ze
ontkomen, de spitsboeven. Hoepla, weer terug
over de schutting, z'n huis door... Zouden ze
niet naar buiten vluchten? Voor, langs de
straat niets te zien. Hazelman bestormt nu
de voordeur... Ook dicht. Boven wordt
een gordijn weggeschoven, 't raam half ge
opend.
Hazelman brult naar boven: „Gooi de
deur los! Ik kan er niet in." Drie angstige
vrouwenhoofden blikken omlaag en een be
nauwde kreet klinkt benepen:
„Buurman kom door de goot; we durven
niet naar beneden, dan maken ze ons nog
dood."
Buurman holt weer terug, als een wervel
wind de trap op, langs zijn verschrikte fami
lieleden op 't raam af.
Men voorzie zich bijtijds van
plaatsen.
Donderdagavond zingt Greta Keiler in
Casino.
Dat wil zeggen dat wij in de gelegenheid
gesteld worden een merkwaardige kunstena
res te beluisteren, wier faam de laatste jaren
over 5 werelddeelen ging.
Greta Keiler, de vrouw die haar nummers
zong voor nagenoeg alle microfoons ter
wereld, die met ongekend succes optrad in de
eerste amusementscentra van tal van landen,
en van wie wij alleen de Decca-gramofdon-
platen kennen.
Zjj komt naar Casino, deze Weensche chan-
sonnière, met haar merkwaardig geluid, haar
zeer speciale gave. Men zal ook in Den Helder
kunnen genieten van het door haar gebrachte
lied, soms vroolijk, soms wat droevig, maar
altijd: het lied van dezen tijd.
Men profiteere van de gelegenheid door de
Casino-directie hier geboden, want op een
spoedige reprise zal men niet behoeven te
rekenen.
Naar aanleiding van de advertentie in de
Held. Crt. van Zaterdag j.1. over een Cursus
voor de Broodbakkerij, wordt ons verzocht
de volgende toelichting op te nemen:
Deze cursus is aan te bevelen, voor toekom
stige patroons en bedrijfsleiders.
Duur der cursus 5 mnd., waarvan 4 mnd.
theorie en 1 maand practijk.
Deze cursus kan alleen doorgaan bij min
stens 25 deelnemers.
De bedoeling is begin Juli een aanvang te
maken.
Arbeidersver. voor Lijkverbranding.
Op 16 Febr. zal een propaganda film
avond gehouden worden door de Arbeiders
ver. voor lijkverbranding. Op dien avond zal
o.m. de hoofdfilm worden vertoond: „Als wij
levenden sterven..."
Deze film geeft een volledig beeld van het
groote verschil van doodenbezorging door
begraven en cremeeren. Opgemerkt zij dat
uitsluitend geluidsfilmen worden vertoond.
Vermeld zij nog, dat er slechts een beperkt
aantal kaarten gratis zijn te verkrijgen. Men
leze de advertentie in dit blad.
De toegang is voor personen boven 18 jaar.
AANRIJDING.
Gisteren kwam twee wielrijders op den hoek
Jan in 't VeltstraatNieuwstraat met elkaar
in botsing tengevolge waarvan een 5-tal fles-
schen van een hunner aan stukken ging. Een
onderzoek wordt ingesteld.
DE KENNELIJKE STAAT.
Iemand, die zich in kennelijken staat van
dronkenschap bevond werd ingerekend, en ter
ontnuchtering opgesloten in het Hoofdbureau.
en U zult 's morgens „kiplekker"
uit bed springen.
Eiken dag moet uw lever een liter gal in de In
gewanden doen vloeien. Wanneer de galafscheiding
onvoldoende is, wordt Uw voedsel niet verteerd, het
bederft. Er vormen zich gassen in Uw lichaam, U
raakt verstopt. Uw organisme wordt vergiftigd en
U wordt humeurig en loom. U ziet alles zwart.
De meeste laxeermiddelen zijn slechts lapmid
delen: een geforceerde stoelgang neemt de oor
zaak niet weg.
Maar CARTER'S LEVERPILLETJES zullen zor
gen voor de vrije toevoer van gal, waardoor U weer
geheel herstelt. Een plantaardig, zacht, onover
troffen middel om de gal te doen vloeien.
Eischt Carter's Leverpilletjes, verkrijgbaar bij
apothekers en drogisten in flacons van 0.75.
Daar vliegt 't venster al open en „Tarzan
of the Apes" zet zijn bloote voet in de kille,
glibberige gootprut. Z'n vrouwtje staart ont
zet zijn laatste bruingroene beslikte voetzool
na. Behendig waart hij langs de dakpannen.
Nooit werd een vuil bemodderde voet op een
reine crème vensterbank triomphantelijker
ingehaald en begroet, dan „Tarzan's" voet.
Hazelman bevindt zich nu van aangezicht
tot aangezicht tegenover de verschrikte moe
der, die door haar respectabelen omvang het
uitzicht naar den zolder belemmert. Een van
de bepyamade dochters wijst onthutst doch
nadrukkelijk naar beneden, de donkerte in.
De andere dochter huilt schokkend verder.
Hazelman weet al genoeg; hij wringt zich
langs zijn gezette buurvrouw naar de deur,
smijt die open. Daar is de trap... Nu gaat
't komen! Zijn oogen doorboren de duisternis,
als hy resoluut de trap afdaalt. De nieuws
gierigheid der buurdames begint 't nu te win
nen van de angst, nu die heldhaftige buur
man als ridder zonder vrees of blaam zijn
leven voor hen in de waagschaal stelt.
Wat is dat? Hij trapt op iets hards
't knapt. Hij grijpt er voorzichtig naar... een
glasscherf! Hazelman kijkt nu weer terug
naar boven, 't Is doodstil nu. Drie in angstige
spanning wachtende gezichten met verwarde
haren ziet hij... maar Hazelman ziet nog
meer: aan den trapmuur ontdekt hij een leege
schilderijhaak! Voorzichtig daalt hij nu ver
der, stoot tegen iets en gebiedt, dat er licht
gemaakt moet worden. De schakelaar klikt
en Hazelman hoort meteen tot z'n verwonde
ring een benepen stemmetje van boven:
„Oh 't is opoe!" Dwaas kijkt Hazelman
vragend naar boven en dan weer naar bene
den. Daar ligt vlak voor zijn „goot"voeten
een ouderwetsche foto achter glas. Wee
moedig ziet de „portret opoe" Hazelman aan
en in een plotseling opwellende wraakzucht
veegt Hazelman z'n moddelpoot af aan het
glazen ruitje, stersgewijze gebroken door
„opoe's" val van den muur.
Beschaamd verstomd het vrouwelijk trio.
maar als buurman weer stil in 't nachtelijk
duister verdwijnt, zijn ze buurman toch van
harte dankbaar voor de snelle, afdoende op
lossing van dit angstig inbrekersraadsel.
We kunnen de gedachte nog niet van
ons afzetten, dat deze heele vertooning
een comedie is. Of Mussolini dit alles niet
in scène gezet heeft om Londen milder te
stemmen en om tijdens deze stemming de
geschiedenis in Spanje tot een beslissing
te drijven. We hopen ons te vergissen,
maar Mussolini is een geslepen diplomaat.
„De Maasbode" schreef gisterenavond in
een beschouwing naar aanleiding van dit con
tact tusschen Eden en Grandi:
Wel kan men zich afvragen, hoe het moge
lijk is, dat nu door het Duitsche gebeuren da
as- en driehoekspolitiek kans heeft van Berlijn
uit met grooter kracht gevoerd te worden, het
juist Rome moet zijn, dat bewijzen geeft met
zijn felsten tegenstander in de mare nostrum,
met het imperium waartegen het met zooveel
verontrustend woordenspel den strijd op leven
en dood aangekondigd heeft, tot een betere
verstandhouding te willen komen.
Men ziet naar Berlijn, naar Salamanca, naar
Tokio om een oplossing voor dit merkwaar
dige probleem te vinden. En dan bedenkt men
op de allereerste plaats, dat Mussolini er zich
steeds op beroept werkelijkheidspolitiek te
voeren, een politiek, welke practisch alleen op
de mogelijkheden, kansen en uitbuitingen van
het meest actueele oogenblik berust. Waar
ziet de Duce nu zijn kansen?
Toen Eden in het Britsche lagerhuis het
vastberaden Britsche besluit te kennen gaf om
onverbiddelijk en meedoogenloos een einde aan
de zeeschuimerij in de Middellandsche Zee te
maken, vond hij, tegen veler verwachting in,
onmiddellijk de volle instemming van Italië
voor de straffe maatregelen, welke de Engel-
sche staatsman tot het bereiken van dit doel
aangegeven had. Zelfs het feit, dat in Enge
land met onmiskenbare duidelijkheid werd
uitgesproken, dat de aanvallende duikbooten
en vliegtuigen aan den kant van Franco moe
ten gezocht worden, heeft Italië er niet van
weerhouden zich onvoorwaardelijk bij het En-
gelsch-Fransche besluit aan te sluiten.
Voor het oogenblik staat men dus voor
ljet ..paradoxale feit, dat Italië,, om welk
motief dan ook, zich van Spanje distan
tieert om toenadering tot Engeland te zoe
ken, terwijl Duitschland gevaar loopt de
overigens nog heel losse banden met En
geland te verbreken door een meer uitge
sproken welwillendheid tegenover Franco
te betoonen.
Is men in Rome eenigermate bevreesd, dat
de nieuwe koers in Duitschland zich ten op
zichte van Oostenrijk in een door Italië min
der gewenschte richting zal bewegen? Is men
in Rome beducht, dat de met Italië nauwer
verbonden landen door het Duitsch-Japansche
anti-komintern-verdrag, waartoe Italië is toe
getreden, van Rome zullen vervreemd wor
den? Of is Mussolini teleurgesteld door de
tamelijk felle uitlatingen van Japansche zijde
aan het adres van Italië en het fascisme? Of
is het waar, wat Engelsche bladen ronduit
neerschrijven, dat Mussolini niet in de hecht
heid en duurzaamheid van de Duitsch-Italiaan-
sche vriendschap gelooft en er daarom de
voorkeur aan geeft in goede verstandhouding
met Engeland te komen om aldus zijn aandeel
in de Europeesche pacificatie bij te dragen?
Aquarium Zoöl. Station. Voor het publiek
geopend: dagelijks van 912 en van 13.30—
17 u. Zaterdags van 912 uur.
BIOSCOPEN:
Tivoli-theater, Spoorstraat, half 8:
„Massajustitie".
Rialto, Spoorstraat, half 8:
Marlène Dietrich in „Angel" en „De vlucht
voor het huwelijk".
Witte Bioscoop, Koningstraat, half 8:
„Opgejaagd in de prairie" en „3 harten op
een ijsschots".
Heden.
Casino, 8 uur. Tooneelvereeniging „Tavenu".
R.K. Volksbond, 8 uur. Feestavond Ver. Ka
tholiek Den Helder.
Donderdag 10 Februari.
R.-K. Vrouwenbond. Tooneelavond in het
R.K. Bondsgebouw.
Casino, 8.15 u.: Greta Keiler met orkest.
-
Licht op 5 29
Opgenomen om 8 uur hedenmorgen.
Barometerstand Den Helder 766.8
Temperatuur lucht 4.6
Laagste temp. lucht gisteren 1.9
van 8 Februari 1938.
BEVALLEN: J. de GraafSchenk, z.; B.
M. HofstraVader, d.
