RADIO
\e*
De Roomsche
gezinsbescherming
Kapitein toont berouw
de don juan
j edgar rice
Iburroughs
Weer revolverpatronên
gebaggerd
Prinselijk Paar geeft
kinderwagen cadeau
Chauffeur en timmerman stelen
Leider van Zwart Front
veroordeeld
De doodgeschoten hond
Baron Roëll aangereden
Minister Romme tegen
overwerk
Tankauto door trein
gegrepen
1PROGRAMMA
No. 12.
Bij dit onderzoek bemerkte Tarzan,
dat men hem op een eiland had achtergelaten.
Terwijl hij eenzaam door de jungle liep, kwam
de behoefte naar gezelschap bij hem op. En
hij besloot de apen op te zoeken, want zij
waren beter dan geen gezelschap. Maar hij
had hen niet meer gezien, sinds de dag, dat
hij met hun koning Akoet had gevochten en
deze overwonnen had. Terwijl hij op zekere
morgen op zijn gemak door de jungle liep,
soms op de grond en soms in de bomen kreeg
hij de lucht van Sheeta, de panter in de neus,
die in de richting van de wind naar hem toe
kwam. Hij hoopte, dat hij de grote kat onge
merkt onder schot zou krijgen pijl en boog
had hij intusschen ook weer gemaakt want
hij had diens huid nodig voor een nieuwe
lichaamsbedekking. Lenig begon hij het dier
te achtervolgen. Sheeta zelf sloop rond en
verschool zich achter een dikke boom. Boven
en beneden zag Tarzan de troep van Akoet
op een klein open veld. Akoet was het dichtst
bij Sheeta. Voor de ogen der apen verborgen,
kroop de panter naderbij. Tarzan zocht een
goede plaats uit in dezelfde boom, op eenige
afstand boven de wrede panter. In zijn linker
hand hield de aapman zijn scherp, stenen
mes vast. Plotseling sprong de tijger met een
vreselijke kreet midden tussen de troep apen.
Toen de aarzelende Akoet opkeek, zag hij de
panter haast boven op zich, maar reeds zat
de witte aap boven op de rug van het beest.
dezelfde witte aap. die hem op zekere dag bij
het grote water overwonnen had. Met een arm
rondom de krachtige nek van Sheeta, hield
Tarzan zich stevig vast op het zich heftig ver
zettende dier. In zijn rechterhand hield Tarzan
zijn stenen mes vast waarvan hij het lemmet
verschillende keren tussen de schouderbladen
van de panter stak, in de hoop, diens hart te
raken.
(Nieuwe spelling.)
Gehuwde vrouw uit de fabriek.
R.K. arbeiders prijzen minis
ter Romme. Vakbonden die
nen zich met de werkloosheids
verzekering te belasten.
Het R.K. Werkliedenverbond heeft in zijn
dezer dagen, te Utrecht gehouden huishou
delijke verbondsvergadering zijn groote in
stemming betuigd met het ontwerp-verbod
arbeid voor de gehuwde vrouw van minis
ter Romme.
De leus der Katholieke arbeidersbeweging
,De gehuwde vrouw uit de fabriek" wordt
inu verwezenlijkt, aldus constateerde men..
Een commissie ad hoe heeft het Ver-
bondsbestuur in verband met genoemd
ontwerp het volgende gerapporteerd:
Om te voorkomen, dat de werkloosheid
van den man die overigens valide is, als mo
tief wordt gebruikt om de vrouw geheel of ge
deeltelijk als kostwinner te doen beschou
wen, zal het wenschelijk zijn artikel 3 van
het voorontwerp grootendeels te schrappen.
In overweging werd gegeven, dat de aller
armsten, die gedupeerd worden, in dit ge
val door een bijslagregeling bij wijze
van overgang worden geholpen.
Het voorontwerp werkloosheids
verzekering.
De bevoegdheden, welke de minister in
het voorontwerp werkloosheidsverzekering
reserveerde, acht het verbond zich te breed
gedacht.
Bepleit werd dat de uitvoering, admini
stratief en technisch in handen diemt te
blijven van het in het verleden vrijwillig
gegroeide uitvoeringsapparaat: de arbeiders
vakbeweging.
Mysterieuze vondsten in Haag-
sche gracht.
De baggermolen, welke reeds sinds eeni
ge weken in het water langs de Waldeck
Pyrmontkade te 's-Gravenhage in bedrijf
is gesteld, heeft Maandagmiddag voor de
zooveelste maal een hoeveelheid munitie
naar boven gehaald. Deze keer waren het
135 revolver- en 61 geweerpatronen. De to
tale hoeveelheid gebaggerde munitie is
hierdoor gestegen tot 645 revolver- en 106
geweerpatronen. Hoewel de politie naar
de herkomst van deze eigenaardige vond
sten uiteraard een onderzoek instelt tast
zij daaromtrent nog steeds in het duister.
Bij de vele cadeaux, welke het Prinse
lijk Paar in de afgeloopen weken mocht
ontvangen, bevond zich ook een tweetal bij
zonder mooie pitrieten kinderwagens, waar
van er een bij was met een draaibaar on
derstel, welke afkomstig waren uit Duitsch-
land.
Het Prinselijk Paar heeft een dezer wa
gens ten gemeentehuize te Baarn doen be
zorgen met het verzoek aan den Burge
meester om deze wagen aan een der inge
zetenen, die van orgine Duitscher is en
wiens gezin dezen wagen kan gebruiken,
uit te reiken. De gelukkige was de heer E.
Rosenthal, genaturaliseerd Duitscher.
Deensche wijn steeg Hollandsohe
matrozen naar het hoofd.
Toen het Nederlandsche motor
schip „Hinry", dat met hout ge
laden uit Zweden kwam, in Octo-
ber van het vorig jaar in de Vlis-
singsche haven arriveerde, bleken
t
zoowel de kapitein als de beman
ning dronken te zijn!
De machinist was jarig en de scheeps-
commandant had een hoeveelheid Deen
sche wijn ingeslagen, dien hij voor zichzelf
en zijn mannen rijkelijk plengde.
De gevolgen bleven niet uit. Men was
eenigszins onvast ter been en bij het meren
werd het kantoor van de Steenkolenihan-
delsvereeniging beschadigd.
Toen de loods aan boord kwam, mocht
hij meegenieten van het geestrijk vocht,
doch toen hij daarna met een bedenkelijk
gezicht de toegebrachte schade opnam, be
gon de kap. te schelden
Gisteren diende het geval voor den Raad
voor de Scheepvaart te Amsterdam.
Den drank voor immer afge
zworen
De kapitein toonde berouw. Hij
vertelde, dat hij, na zijn ontnuchte
ring, de resteeren.de flesschen
Deensche wijn op de railing aan
scherven had geslagen en den
drank voor immer had afgezworen
Dit was bovendien het eenige delict uit
zijn 9-jarige zeemansloopbaan. De man is
nu zijn schip kwijt en bezit niets meer.
De inspecteur-generaal vond het feit ern
stig en verweet ook den loods, aan boord
te hebben gedronken.
Uitspraak volgt later
Zware straffen geëischt.
Voor de Amsterdamsche rechtbank ston
den gisteren twee jonge mannen terecht,
een 23-jarige chauffeur uit Soest en een 29-
jarige timmerman uit Hilversum, die op 4
November j.1. hebben ingebroken in de villa
van den heer T. van den Bilt. aan de
Sparrenlaan te Hilversum en daar voor
een belangrijk bedrag aan sieraden en geld
buit maakten.
Het tweetal had een ruit ingedrukt van
de serre, zoodat een deur kon worden
geopend. Zij hadden de geheele beneden
verdieping doorzocht, een tusschendeur
opengebroken en de afsluiting van een
bureau geforceerd. De bewoners misten
den volgenden dag eenige fraaie sieraden,
bankbiljetten en kleingeld. Een deel van
het gestolene is teruggevonden, de rest is
via helers aan den man gebracht.
Beide verdachten legden een volledige
bekentenis af.
De officier van justitie eischte anderhalf
jaar gevangenisstraf tegen hen.
De verdediger pleitte clementie.
Vonnis 15 Maart.
Hij beleedigde minister Colijn.
Het gerechtshof te Amsterdam veroor
deelde gisteren den leider van „Zwart
Front", A. J. Meyer, wegens beleediging
van minister Colijn tot f 150.boete, subs.
50 dagen hechtenis.
De rechtbank had hem tot f 1.000.boete
subs 3 maanden hechtenis veroordeeld, van
welk vonnis de Procureur-Generaal beves
tiging had geëischt.
JACHTOPZIENER KRIJGT DRIE
MAANDEN.
Het Amsterdamsche Gerechtshof veroor
deelde gisteren den jachtopziener V. uit
Huizen wegens het zonder noodzaak doo-
den van een hond tot drie maanden ge
vangenisstraf.
Zooals men zich herinneren zal, vond de
eigenares van den hond, een New Found-
lander, dezen dood achter een heideheu-
veltje bij Huizen.
De jachtopziener in dienst van de
Huizensche Jachtclub hield zijn on
schuld vol. Naar zijn zeggen had de vier
voeter hem aangevallen.
De procureur-generaal had bevestiging
van het vonnis geëischt.
Verwonding niet van ernstigen
aard.
Gistermorgen is de commissaris der Ko
ningin in Noord-Holland, mr. dr. A. Baron
Roëll, die op weg was naar het gouverne
mentsgebouw te Haarlem, op de Groote
Markt aldaar door een wielrijder aange
reden, tengevolge waarvan hij viel en een
lichte spierscheuring in het linker been
heeft opgeloopen. Hoewel het ongeval niet
v. ernstigen aard is, heeft de commissaris
zich uit voorzorg naar de Mariastichting
te Haarlem laten vervoeren.
Naar wij vernemen, heeft de minister van
Sociale Zaken zich tot de drie Centrale
werkgeversorganisaties gewend met een
schrijven, waarin reeds de aandacht der
werkgevers erop wordt gevestigd, dat de
bestrijding van de werkloosheid in niet on
belangrijke mate gediend zou kunnen wor
den door beperking van het aantal over
uren.
De minister wijst erop, dat ingeval van
drukte of andere bijzondere omstandighe
den door samenwerking van overheidsorga
nen en belanghebbenden dikwijls wegen ge
vonden kunnen worden, welke het verrich
ten van overwerk overbodig maken en lei
den tot tewerkstelling, zij het soms voor
slechts korten tijd, van extra-personeel.
Bestuurder ongedeerd.
Maandagavond is een tankauto van de
A.P.C., bestuurd door den heer G. uit Arn
hem, op den onbewaakten spoorwegover
gang te Heerde door een trein gegrepen. De
bestuurder bleef ongedeerd, de wagen
werd ernstig beschadigd.
De heer G. kwam met den wagen uit
Zwolle. Bij den overgang op den Zwolsche-
weg keek hij naar links om zich te verge
wissen, of hij veilig door kon rijden. Hij
reed door, doch bemerkte op het laatste
oogenblik, dat er van rechts een trein na
derde. Hij probeerde nog, door vol gas te
geven, den overweg te passeeren. De tank
auto werd evenwel aan de achterzijde door
den trein gegrepen De wagen sloeg om doch
de chauffeur kwam met den schrik vrij.
De trein had eenige minuten vertraging,
liet verkeer werd door de gemeente- en rijks
politie omgelegd.
DONDERDAG S MAART 1938.
Hilversum I, 1875 en 415,5 m.
AVRO-Uitzending.
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Het Omroeporkest en solist.
11.00 Knipcursus.
11.30 Het Omroeporkest.
12.30 Gramofoonmuziek.
I.30 Piano en viool.
2.00 Voor de vrouw.
2.30 Pianovoordracht.
3.00 Kniples.
3.45 Gramofoonmuziek.
4.00 Voor zieken en thuiszittenden.
4.30 Orgelspel.
4.50 Voor de kinderen.
5.30 Aeolian-orkest en soliste.
(In de pauze: Gramofoonmuziek.)
6.30 Sportpraatje.
7.00 Voor de kinderen.
7.05 AVRO-Dansorkest.
7.30 Engelsche les.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen. Even
tueel Gramofoonmuziek.
8.15 Concertgebouw-orkest. (In de pauze:
Interview).
10.30 Disco-nieuws.
II.00 Berichten ANP. Hierna AVRO-Dans
orkest.
11.40—12.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum n, 301,f m.
8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO.
2.00—12.00 NCRV.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-Orkest en gramofoonmuziek.
2.00 Handwerkuurtje.
3.00 Pianovoordracht.
3.45 Bijbellezing.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.00 Handenarbeid voor de jeugd.
5.30 Solistenconcert.
6.45 Enkrateia-kwartiertje.
7.00 Berichten.
7.15 Voor postzegelverzamelaars.
7.45 Reportage.
8.00 Berichten ANP. Herhaling SOS-Berich-
ten.
8.15 Bidstond voor het gewas.
9.45 Orgelconcert. Om 9.55 Berichten ANP)
10 45 Gymnastiekles.
11.0012.00 Gramofoonmuziek.
Na afloop: Schriftlezing.
FEUILLETON.
roman door
e. phillips-
oppenheim
Alleen zijn gezicht bleef schraal, en
zijn trekken teekenden zich krachtiger af.
Toen George en Eula thuiskwamen, van hun
hitstapje verrukt, verbaasden zij zich over
zijn verandering.
„Een bewijs, dat je nooit voor stadsmensch
gedeugd hebt." merkte George op, toen zij
na het diner bij hem aan de port zaten.
„Ik voel me zoo flink als ooit," antwoord
de Peter. „Maar, zeg eens, George, ik moet
je iets vragen hoe maakt Louise het?"
„Op haar manier goed, geloof ik," ant
woordde hij twijfelachtig. Ze werkt hard. Zij
Wil haar schilderij in de Academie exposeeren,
en ik hoor van Lady Cariswood, dat zij zelden
een uitnöodiging aanneemt."
„Is ze welvarend?"
„Ze zag er nogal betrokken uit, vond ik. Zij
kwam ons een paar malen opzoeken. Eula en
zij kunnen nu veel beter met elkaar overweg.
Zij vroeg naar jou, en hoe jij je tijd door
bracht. Zij komt hier, zoodra haar doek af is."
„Dan ben ik bereid weg te gaan, als je
Wilt," bood Peter aan.
„Zeg niet zulke domme dingen," antwoord
de de vicaris. „Vriendschap is toch ook iets
waard? Jullie beider belofte is heilig. Als jij
wegging, zou Louise zich gekrenkt voelen.
Vriendschap is goud waard, Peter Cradd."
Wederom een avond vol kwellingen. Maar
ten slotte, wat voor kwaad kon het doen als
hij haar weerzag? Het was nu Maart. Over
een paar maanden zou zij komen. Hij was al
dien tijd weg geweest. De weg naar Londen
schemerde hem dikwijls voor de oogen en riep
hem somtijds. En het toeval wilde, dat de
doorslag den volgenden morgen gegeven werd.
Hij ontving een brief van het kantoor van
Mr. Spearmain, waarin een andere enveloppe,
die een vierkante, stijve kaart bevatte:
Mrs. Cradd heeft de eer U uit te noodigen
tot het bijwonen van het huwelijk van haar
dochter Lena, met Mr. Roderich Grant, op
Dinsdag 4 Maart, in Holy Trinity Church,
Sloane Square, te 2.30 nam., en daarna in het
Hyde Park Hotel van 3.30 tot 7 nam. Er
zal gedanst worden. R.S.V.P."
„Waarde Mr. Cradd. Ongetwijfeld over
eenkomstig Uwen uitdrukkelijken wensch,
dat alle correspondentie, door onze tusschen-
komst moet geschieden, werd ingesloten
kaart door ons ter nazending ontvangen. De
zaak zal U wel niet bizonder interesseeren,
maar wij wenschen U er aan te herinneren,
dat U destijds beloofd heeft, hetzij een huwe
lijk, hetzij een begrafenis in Uw familie bij
te wonen. In ieder geval, ziehier de kennis
geving. Omdat ik wist, dat het Uw wensch
zou zijn, heb ik een paar inlichtingen inge
wonnen. Uit maatschappelijk oogpunt, schijnt
de bruidegom niet veel bizonders te zijn,
maar hij schijnt een zaakje te hebben en om
kapitaal verlegen te zijn. Dat komt dus goed
van pas.
„Ik verbeeld me. dat een kleine afwisseling
U goed zou doen. Kom naar hier, en den
avond voor de plechtigheid, gaan wij gezellig
dineeren
Steeds de Uwe,
REGGIE."
Mr. Cradd liep fluitend door het huis. Hij
en Mrs. Skidmore, pakten samen in. Dat was
niet veel, want hij had in Arlington Street
van alles achtergelaten. Daarna reed hij naar
de pastorie, om te zeggen dat hij op reis ging.
„Een uitmuntend denkbeeld," zei George
Als je werklijk verstandig wilt handelen, Peter,
laat je je droomen hier, en ga je Louise als
een goed kameraad een bezoek brengen."
Nauwelijks had hij de woorden geuit, of hij
schrok van de verandering op het gezicht van
zijn vriend.
„Zou ik dat durven wagen, denk je?"
vroeg hij. „Zou zij het prettig vinden mij te
zien?"
„Dat weet ik zeker. Somtijds denk ik dat
het het eenige is wat je behoorde te doen. Je
gezondheid laat niets te wenschen over, maar
in je oogen lees ik nu en dan iets, dat mij
niet bevalt."
„Dan zal ik gaan," besloot Peter Cradd.
Den volgenden dag vertrok hij. Hij was
tegen theetijd in Arlington Street en schreef
dadelijk een paar brieveq. Eén, dat hij de uit-
noodiging aannam, een tweeden aan zijn
dochter persoonlijk, waarin hij een cheque
voor duizend guineas sloot, en een derde aan
Louise, die hem moeilijker uit de pen wilde
vloeien.
„Ik moest naar Londen," schreef hij, „om
overmorgen het huwelijk van mijn dochter
bij te wonen. Mag ik je een bezoek komen
brengen? George zegt dat ik het verplicht
ben. Om hoe laat, als je me ontvangen wilt?"
Hij liet den brief per boodschapper aan
reiken. Gedurende het wachten op het ant
woord nam hij een bad en kleedde zich aan.
Het antwoord kwam. In haar schrift. Hij
scheurde de enveloppe open:
„Ik wandel geregeld in Kensington Gar-
dens. Kom op hetzelfde uur op dezelfde plaats.
Om kwart voor elven, geloof ik. Morgen
ochtend."
Hij loosde een zucht van onuitsprekelijke
verademing. Vervolgens belde hjj Reggie op.
Deze scheen bij het hooren van Peters stem
op te leven.
„Waarachtig, jij, Cradd? En gaan we di
neeren? Het kan me niet schelen waar. Kies
zelf. In de club liever niet... om half negen
dan, bij Ciro. Ik ben je man! Wij zien elkaar
in de bar."
En neuriënde, voltooide Peter Cradd zijn
toilet.
HOOFDSTUK XXXIII.
Toen Louise er aan kwam, beide handen
een weinig uitgestrekt, een zalig glimlachje
om de lippen, vertoonde ze geen teekenen van
een slechte gezondheid, of zelfs van neer
slachtigheid.
„Hoe lang heb ik mij afgevraagd of een van
ons beiden den moed zou hebben om dit te
doen," zoo zei ze.
„Ik heb het George gezegd. Hij drong er
zelfs op aan," zei Peter.
„Dat weet ik," zuchtte zij. „Een belofte,
zoo?'s George die opvat, is niet te verbreken,
zelfs niet met nitro-glicerine. Laat mij je
eens goed aankijken. Jawel, sterker maar
toch, ik zie iets aan je oogen, Peter. Heb je
mij nog noodig? Ben je somtijds bedroefd?"
„Ik ben dikwijls bedroefd," antwoordde hij.
„Laten we een eindje oploopen," stelde ze
voor. „Tot aan, het hek. Daar wacht je auto,
en ik zal jou vragen om een taxi voor mij te
roepen, en dan moet je mij zeggen dat je pas
liu van Ranelagh geworden bent en dat je mij
daarheen zult rijden. En dan zal een man in
roode livrei ons coktails brengen en die
stijve Hartrupp zal schelden op de slechte
golflinks in Florence. Precies als die eerste
keer. Maar, o, wat vind ik het zalig, Peter!"
Zij liep naast hem met al haar vroegere
gratie, maar toch was het Peter Cradd droef
te moede. Hij had haar van meer nabij be
keken, en haar gezicht was vermagerd. De
holten onder de oogen waren nog dieper
geworden.
„Verbeeld je niet, dat ik je niet durf vra
gen om in mijn atelier te komen," ging zij
voort. „Je zult dagr vandaag of morgen thee
bij mij drinken, indien je lust hebt. Wjj zul
len ons woord tegenover iedereen houden. Wij
zitten aan alle kanten ingesloten. Deed ik
verkeerd met dat te beloven?"
„Ik weet niet hoe je anders hadt kunnen
handelen,',, erkende hij.
„Hoe Arthur zich ook wist te beheerschen,
hij was melodramatisch. Hij had jou kunnen
vermoorden. Zijn verstand fluisterde hem in,
mij zijn woord terug te geven, maar mits ik
hem die belofte gaf, was hij bereid mij het
mijne terug te geven."
„En ik gaf mijn belofte aan George." her
innerde Peter haar.
„Wij zijn aan handen en voeten gebonden,"
zei zij onder het wegrijden. „Het is een
scheeve positie, Peter, maar je hanp mag ik
wel vasthouden. Daar is niets van bepaald.
Het is lang geleden, sedert mjjn hand door
iemand vastgehouden is."
„Is dat heusch zoo?' vroeg hij jaloersch.
„De zuivere waarheid," antwoordde zij. „En
van jou ook. Je bewees het, toen je zei dat
je aarzelde om mij te kussen, tot ik je toebe
hoorde. Je hebt gelijk. Maar toch zal ik je op
een dag vragen om mij te kussen. Peter, om
dat beneden dat alles iets ligt, dat géén be
lofte kan binden, dat niets ter wereld veran
deren kan. Hoe dwaas, dat menschen elkaar
e kleinere dingen laten beloven, maar niets
bij machte is om de grootere te veranderen."
-Vertel me eens wat van jezelven. Je
flirt niet met Eula, hoop ik?"
Allicht niet!" stelde hij haar gerust.
„George en zij zijn volkomen één."
„Je bent lief voor haar geweest, toen zij
in Londen alleen was, heb ik vernomen," zei
zij, het hoofd een weinig afwendende.
„Niet tot over de grenzen. Noch tegenover
welke andere ook."
„Je bent een verwonderlijk man," mom
pelde zij.
(Wordt vervolgd
