Ayaida A* P* Staalman overleden Herinneringen uit een strijdbaar leven Maandag 7 Maart 1938 Tweede Blad MacUnieuuM Neemt de hartvormige cachets, genaamd „Mijnhardtjes", bij Hoofdpijn, Kiespijn, enz. In vijf minuten tijd bent U de pijnen kwijt. 12 stuks 50 ct. Proefdoosje 10 ct. Bij Apothekers en Drogisten. Jan Strijbos onthult Balkan geheimen Speeltuinvereeniging „Den Helder" Burgerlijke Stand van Den Helder Een vertrouwd en zorgvuldig expediteur: „ESONA" Concert „Stedelijk Muziekcorps Duitschland en het minderhedenvraagtuk Prettig biljarten iriudeToelasi" Op 79-jarigen leeftijd js gisteren, nog vrij plotseling, te Driebergen overleden, Andries Popke Staalman, een naam die b\j tal van stadgenooten de herinnering wakker roept aan een periode van heftigen strjjd. De heer Staalman is te Hellevoetsluis ge boren. Als 12-jarige jongen kwam hij naar Nieuwediep, waar hij in dienst kwam als klerkje bij den gemeente-ontvanger. In 1878 werd hij geroepen zijn militairen dienstplicht te vervullen. Hierdoor leerde hij toestanden en verhoudingen kennen, die hij sterk afkeurde en die de aanleiding werden tot zijn later zoo felle critiek. Na zijn diensttijd opende hij op de Hoofd gracht een boekwinkeltje, met daaraan ver bonden boekbinderij. „Extra Tijding" zag hier het levenslicht. Aanvankelijk streed hij onder a.r. vaan en de oprichting van de afdeeling Den Helder van de a.r. kiesvereeniging is aan gijn initiatief te danken. Bij de tusschentijdsche verkiezingen, na het (overlijden van het liberale Kamerlid Land |(1894), werd de heer Staalman, ofschoon hij niet de officieele candidaat zijner partij was, in diens plaats gekozen. In later jaren kreeg hij oneenigheid met de a.r. kiesvereeniging, en richtte hij de Chr. Democratische partij op. Hij verweet Dr. Abraham Kuyper, dat hij niet meer de belan gen voorstond van de „kleine luyden". Er was een groote groep van aanhangers van Kuyper, die het oor aan Staalman leende en met hem optrok tot verdediging van de Christen demo cratische beginselen. Daarbij ging het vaak heftig toe. Stampvolle vergaderingen werden in Casino belegd en daar trok Staalman van leer tegen de rotte toestanden, die hij in het bestaande stelsel zag. Hij was daarbij in zijn kwalificaties niet malsch en zijn debatten droe gen een vaak sterk persoonlijk karakter. Hier door kreeg hij tal van tegenstanders, vooral in de hoogere marinekringen. De Jaap en Tjjs redacteur. Wie Staalman noemt denkt daarbij direct aan zijn „Extra Tijding" en de daarin ge plaatste dialogen tusschen Jaap en Tijs. Op de meest scherpe wijze werden daarin toestan den en personen gehekeld. De vurige vechter nam geen blad voor den mond en menigeen heeft gebeefd. Naar Jaap en Tijs werd echter gegrepen, het blad werd gespeld en het werd de kracht van Staalman. Onder burgemeester v. Steyn, de aristocraat, had hij zitting in den ge meenteraad en hij heeft dezen magistraat grijze haren bezorgd door zijn lange rede voeringen. „Staalman, schei er nu eens uit," riep burgemeester v. Steyn soms in wanhoop, als A.P. drie kwartier achter elkaar stond te oreeren en daarbij de meest heftige aanvallen deed. Staalman bracht het echter zoo ver, dat hij niet minder dan 11 aanhangers in den raad had, niet allen leden van zijn partij, maar rechtsche raadsleden, op wiens stem hij rekenen kon. A. P. Staalman had een open oog en warm hart voor de nöoden van den kleinen man en hij heeft voor onze visschers- bevolking heel veel gedaan. Veertig jaar was hij voorzitter van de Heldersche visschersver- eeniging en menigeen heeft hij geholpen. In zijn tijd hield hij periodieke kindervoedingen in het gebouw van de voormalige wasscherij, in de Wilhelminastraat. Aan drie lange tafels zaten de kleinen, waar ze onthaald werden op een kostelijk maal. Dat teekent de figuur Staalman. Men moet bewondering hebben voor de wijze waarop hij zijn politieken strijd voerde. Zon der geldmiddelen reisde hij stad en land af en wist van de plaatselijke vereeniging een poli tieke partij te maken, waarvoor hij vier jaar afgevaardigd werd naar de Tweede Kamer. Zijn eerste Kamerperiode was van 18941905. Hij had toen zitting voor de anti- revolutionnairen. Zijn tweede periode viel van 19181922. In het bizonder interesseerde hij zich voor de Marine en de „Staalmannetjes" de kleine broodjes die in de plaats kwamen van de groote kuggen, waarmee de matrozen drie dagen moesten doen, zijn nog gangbaar en populair. Man van groote slagvaardigheid. Zijn slagvaardigheid in het debatteeren dankte hij aan zijn sterk geheugen, waar door hij altijd over veel feitenmateriaal beschikte, en een gevaarlijke tegenstander werd voor zijn debaters. Hij vond soms ook waardeering bij zijn tegenstanders. Zoo reisde hij b.v. eens, na een fel Kamerdebat, waarbij de S.D.A.P. het had moeten ontgelden, naar Amsterdam terug met een Kamerlid S.D.A.P.-er, die een overbuur man van hem was. „Ik zal je vanavond wat sturen, Staalman," Zei deze in den trein. „Nou," repliceerde Staalman, „dan zal ik goed kijken wat er in je pak zit, want dat zal wel niet veel goeds zijn." Hij dacht aan zijn aanvallen van dien middag. ,,'t Kon je misschien wel eens meevallen," antwoordde de S.D.A.P.-er. 's Avonds kwam er een kist en uit die kist. die met de noodige voorzichtigheid werd open gemaakt, kwamen eenige keurig gebonden jaargangen van de „Chr. Democraat", een blad eveneens door Staalman verzorgd. De zender deelde mee, dat hij veel van dat blad had ge leerd en als dank daarvoor de exemplaren had laten inbinden. Ook voor de mobilisatie-slachtoffers heeft hij hard gewerkt. Hij was eerelid van den Bond voor Mobilisatie-slachtoffers. Een belangrijk moment uit zijn leven. Een belangrijk moment in het leven van den heer Staalman was. toen h(j bij den staatsgreep in 1918 bij den minister geroepen werd, die hem om advies vroeg wat in Den Helder te doen. „U kent de situatie daar volkomen," zoo zei de minister. De heer Staalman adviseerde blokkeering van de haven, in geval er een inval mocht worden gedaan. En toen alle gevaar gelukkig werd afgewend, toen heeft Staalman nog met de heeren uit Den Haag vergaderd en daar heeft hij gewezen op de fouten, die z.i. de regeering gemaakt had, waardoor zij mede schuldig was aan de excessen. Men heeft toen geluisterd en men weet van de maatregelen, die daarop gevolgd zijn, maatregelen die zeker mede te danken zijn geweest aan het advies van den heer Staalman. Behalve lid van de Tweede Kamer en lid van den gemeenteraad, was de heer Staalman ook pl.m. 15 jaar lid van de Provinciale Staten voor Noord-Holland. Jarenlang was hij rijks-enquêteur naar een onderzoek over de gedwongen winkelnering,in hoofdzaak in N. Brabant. Een onderzoek, dat hij met goed resultaat heeft beëindigd. De heer Staalman was oprichter van de Middernachtzending. Gisteren dan is hij heen gegaan. De man, die tot het laatst van zijn leven gewerkt heeft. Slechts enkele weken was hij ziek als gevolg van zijn hoogen leeftijd. Gisteren morgen voelde hij zijn einde naderen en nam afscheid van zijn vrouw, met wie hij 53 jaar getrouwd was en van zijn negen kinderen, die nog allen in leven zijn. „Zeg mijn vrienden, dat ik volkomen be reid ben heen te gaan, dat ik als Christen gestorven ben," zoo heeft hij nog gezegd. Toen heeft hij zijn hoofd neergelegd. Woensdag zal te Driebergen de teraarde- stelling plaats hebben, des middags om 1 uur. Interessante film-lezing van het „Natuurhistorisch Museum". Uitgaande van het zoo zeer actieve „Natuurhistorisch Museum" heeft Zater dagmiddag in het Rialto-theater de be kende journalist-natuurvorscher, Jan P. Strijbos, verteld van de door hem korte lings opgedane ervaringen in den Balkan (speciaal in de Donau-delta) en waarbij het gesproken woord op bijzonder attrac tieve wijze afgewisseld werd door een serie voortreffelijke lantaarnplaatjes en een film. Strijbos gaf een korte inleiding, waarin hij vertelde van de wijze, waarop door hem en een vriend de Debroetsja en de Donau-delta be zocht zijn. Men deed dat met een eigen wagen", doch waar in Strijbos steeds de avonturier spreekt, werd deze tocht niet ge maakt in een kostbare reis-auto, doch in een vehikel, waarvan de voornaamste eigenschap was, dat de motor ervan nog draaide Het is een reis geworden, Strijbos waar dig. Vol onverwacht avontuur, vol onver wachte gebeurtenissen, doch ook vol van ont dekkingen uit de natuurlijke rijkdom van de Donau-delta, die zulk een frappante overeen komst vertoont met Nederland, dat tenslotte ook een delta-gebied is. Deze overeenkomst eens te toetsen was dan ook een der voor naamste beweegredenen voor deze reis. Men heeft het niet gemakkelijk gehad in dit land, dat weliswaar in Europa ligt, doch hetwelk nog mank gaat aan een ontstellende mate van achterlijkheid. Arm, ontzettend arm is de bevolking en de dieverij is er, men zou haast zeggen uit den drang der omstandig heden, spreekwoordelijk geworden. Tal van malen moesten echter Strijbos en z'n maat tot hun schade ondervinden, hoe onaangenaam een dergelijke, overigens typische volks eigenschap kan zijn Moeilijk was deze reis ook in taai-opzicht, terwijl het zeer veel haken en oogen gaf, al vorens men toestemming had in de genoem de deelen van dit land te mogen fotogravee- ren en filmen. Dit in verband met mogelijke internationale spionnage Wat de lichtbeelden betreft, hierin krijgt men reeds een duidelijk beeld van land en volk. Typische close-ups van vogels en men- schen. Vooral die der eersten zijn bijzonder mooi, en dan denken wjj in het bijzonder aan die der blauwe reigers, waarvan er hier 22 tot 23 op één vierkante kilometer huizen. Ook de roerdomp en de zeearenden kreeg men reeds te zien. De film. De film (die niet door Strobos, doch door den Duitschen onderzoeker dr. Ullrich ver vaardigd werd) geeft een frappant beeld van de rijkdom dezer vogel-delta. Zij boeit in hooge mate door haar suggestiviteit en vormt in haar geheel een waardevol document voor den natuurvorscher. Daar zijn unieke op namen van keizerarenden met hun fantasti sche vlucht van meer dan 3 meter, van de hier huizende enorme kolonies roeken, en magnifieke waarnemingen van de blauwe reigers. Doch behalve de vogels geeft de film meer; ook ander dieren-leven in de bos- schen van dit waterrijke land; o.a. van de „begrafenissen" in het woud, van dien merk waardigen kringloop in de natuur. Men ziet de steurvangst, spannend en leer zaam, terwijl het laatste deel uitsluitend vo gels laat zien. Maar hóe: onvergelijkelijk knap gefilmde episoden uit het ooievaar-leven o.a. van het leeren vliegen der jongen, van scho len ibissen, terwijl het slot van de film als climax geeft een speurtocht naar de laatste kolonie pelikanen in Europa. Dit alles werd geëxpliceerd door Jan Strij bos en dat op zijn even origineele als ter zake kundige manier. Geen wonder dan ook, dat de vele aanwezigen, die deze reis naar den Balkan Zaterdagmiddag mede maakten, meer malen spontaan van hun enthousiasme blijk gaven. Een woord van waardeering voor de keuze van het „Natuurhistorisch Museum" is hier eveneens op zijn plaats. Men had als laatste filmmiddag bezwaarlijk iets leerzamers en in teressanter kunnen nemen. Ouderavond van de afd. Vischmarkt. Het is bijna iedere week, dat de diverse afdee- lingen van de Speeltuinvereeniging Den Hel der iets bijzonders op het programma heb ben staan en we zullen hopen, dat dit mag leiden tot een grooteren kring van belang stellenden voor dit philantropische opvoedings werk van de jeugd. Een belangstelling, die zich niet slechts beperkt tot het bijwonen van de ontegenzeggelijk gezellige ouder avondjes, maar die ook eens tot uiting komt, wanneer de leden aankloppen om finantieele steun. Want speeltuinwerk kost geld en dit is iets waar het bestuur nogal eens wat van te kort komt. Zaterdagavond had in de Musis-zaal een avondje plaats van de afd. Vischmarkt en wonder boven wonder viel het aantal bezoe kers best mee. De heer Schoonewolf, de voorzitter, heette allen, in het bijzonder het eere-lid mevrouw v. d. Witte, hartelijk welkom, en ontpopte zich in zijn openingswoord als iemand, die niet gespeend is van humor en de juiste stem ming er in een minimum van tijd weet in te brengen. Ook later op den avond bleek deze voorzitter uitstekend conferencier, tooneelist, liedjeszanger enz. enz., te zijn, die door zijn droog komische wijze van optreden het pu bliek herhaaldelijk deed schateren van het lachen. De mondorgelclub „De Mexico Band" deed er het hare toe, om door het spelen van een aantal populaire liedjes de sfeer tot een ge zellige te maken. En dan volgt er voor de pauze een rijke afwisseling van voordracht, zang en komische scènes, waarvan vooral het aankleeden van een tweetal celluloid babys door een paar heeren uit het publiek groote hilariteit verwekte. Een aardig tafereeltje speelde zich nog af, toen een aantal jongens en meisjes een Speel tuinlied, gecomponeerd door een dochter van den heer Schoonewolf en op muziek gezet door den heer Rijkers, zongen. Het lied werd vervolgens aan den heer Bogaard als aan wezig bestuurslid van het Centrale bestuur overhandigd, die hiervoor met eenige harte lijke woorden bedankte en de verzekering gaf, dat dit lied niet alleen in alle opzichten als clublied zou voldoen, maar tevens, dat het in den kortst mogelijken tijd door de kin deren zou worden ingestudeerd. Het was dan na de pauze, dat het tooneel- stuk „Ziek gemeld" werd opgevoerd. We hebben het amateursclubje, dat ook nu voor de vertolking van dit geestige stuk zorgde, reeds eerder zien spelen en gemerkt, dat het ten volle kan wedijveren met dilettan- tenvereenigingen op dit gebied. Door het vlotte spel en de bedrevenheid van de hoofdrolvertolkers om van de hun toebedachte rol iets te maken, ging het geheel er als koek in. Herhaaldelijk werd ergebruld van het lachen en dit toch was zeker de beste er kenning van het geestige spel en de goede kwaliteit van het stuk. Spelers, regisseur en souffleur verdienden dan ook ten volle het meer dan hartelijke applaus, dat na het vallen van het doek opklonk. Een verloting, gevolgd door een gezellig bal met tal van attracties, hield de aanwezi gen nog langen tijd bijeen. Maar niet alleen, dat de vereeniging kan bogen op een goed geslaagden ouderavond, Ook Zaterdagmiddag bleek dat het bestuur over organisatietalent beschikt. Toen had- n.11 in het clubgebouw aan de Kemphaanstraat een middag plaats voor de kinderen, die ook door de ouders rijkelijk was bezocht. De klei nen voerden diverse tooneelstukjes op en toon den zeer duidelijk, van hoeveel belang dit speeltuinwerk is voor de geestelijke en licha melijke opvoeding van het kind. Voor de zoo- veelste maal kwam weer eens naar voren de groote beteekenis van dit werk. Het bestaat niet slechts uit een gezellig bezig houden van de jeugd, neen, het leert hen iets goeds, iets gezonds, het kweekt saamhoorigheidsgevoel, lust tot knutselen, tot leeren enhet houdt hen van de straat. WAT IN HET VAT ZIT, VERZUURD NIET. Zaterdagochtend werd een persoon, die nog tien dagen te goed had, naar het hoofdbureau getransporteerd en later op den dag naar Alkmaar overgebracht. RIJWIEL VERDWENEN. Een bewoner van de Timorlaan deed aan gifte, dat zijn rijwiel, dat hij even in de Spoorstraat onbeheerd had laten staan, bij zijn terugkomst was verdwenen. BLOEMEN OP HET HOOFDBUREAU. Zaterdagavond had een koopman in bloemen een standplaats ingenomen in de Weezenstraat en dat zonder vergunning. Procesverbaal werd tegen hem opgemaakt. De koopman trok zich hier echter niet veel aan en bleef met zijn karretje op de ingenomen plaats staan. Het gevolg was, dat men den kar met bloemen in beslag nam. MET TE GROOTE SNELHEID GEREDEN. Gisterochtend had op de Zuidstraat een aanrijding plaats tusschen een luxe auto en de benzinepomp, staande voor het perceel der firma Laféber, waarvan laatgenoemde pomp het slachtoffer werd. De auto die met veel te groote snelheid de Zuidstraat afkwam, kon de bocht naar de Keizerstraat niet nemen en vloog het trottoir op. Gelukkig liepen er juist geen voetgangers, wat op dezen mooien Zondagmorgen zeker het geval had kunnen zijn. De auto werd aan het spatbord zwaar be schadigd. DE SAMENWERKING TUSSCHEN 3IARINE EN WETENSCHAP. Onthulling van een gedenkplaat te Utrecht. In het Geografisch Instituut van de Rijks universiteit te Utrecht vindt hedenmiddag de plechtige onthulling en overdracht plaats van de gedenkplaat „Marine en Wetenschap", aan geboden door het Algemeen Comité „Onze Marine", als blijvende herinnering aan de reizen, welke Prof. Dr. Vening Meinesz aan boord van Nederlandsche onderzeebooten ten behoeve van de wetenschap heeft gemaakt. 5 Maart 1938. ONDERTROUWD (4 Maart): A. Bakker en J. C. Pol. BEVALLEN: G. Hufkensde Boer, d. A. C. WijnandNilsson, z. A. Lapvan Pel, z. J. KramerVeenstra, d. OVERLEDEN: Wed. R. Kuiper, 75 jaar. W. Riewers, (m.), 77 jaar. ty Her-opvoering van 's heeren Pala's „Feestklanken". Zaterdagavond heeft in „Casino" plaats ge vonden het tweede Winterconcert van het „Stedelijk Muziekkorps", waarvoor een ver heugende be'angstelling bleek te bestaan; ver heugend, gezien het feit, dat dit concert op enkele punten van de traditie afweek. Alvorens het muzikale deel afgewerkt werd, sprak de voorzitter van het korps, de heer Jb. Bruin, een inleidend woord, waarbij hij tevens gelegenheid vond een scheidend lid van het „Stedelijk" vaarwel te zeggen. Het was de heer Houppermans, die zoo fortuinlijk geweest is een plaats te bemachtigen in de r(jen van de Koninklijke Militaire Kapel te Den Haag en die dus voor het laatst aan het concert medewerkte. Het werd door den voor zitter een souvenir aangeboden. De directeur, de heer Pala, richtte zich nog even tot den jongeman, die een leerling van hem is en uit 25 sollicitanten verkozen werd. Ook hij verrastte hem met een cadeau. Hierna ving het concert aan, en wel met Gounod's bekende concert-marsch „La Reine de Saba". Er werd vlot gespeeld en deze mu ziek, even melodieus als rijk aan climax, vond een dankbaar onthaal. Een voortreffelijke weergave van een dankbaar stuk muziek. Volgde van Kéler Béla de populaire „Französi- sche Lustspiel"-ouverture, eveneens een oud programma-nummer, doch dat het, bij een goede vertolking, steeds blijft „doen". Hoewel een enkele maal wellicht de clarinetten niet al te zuiver doorkwamen, kan niet anders ge zegd worden, dan dat de ouverture er uitste kend in zat en een succesje was voor directeur en uitvoerenden. Ditzelfde kan niet gezegd worden van den wals „Liebe und Leben", waarin, en dan met name in den aanvang, leelijk gederailleerd werd. Het klopte onder ling niet en hoewel er aan het slot het noodige opgehaald werd, toch ontkwam men niet aan den indruk van onvolkomenheid. Beter, belang rijk beter, was het gesteld met Grieg's „Sigurd Jorsalfar". Een van die typische Grieg-stuk- ken, met veel stemming en veel fijne muzi kaliteit. Er werd goed gespeeld, en de heer Pala slaagde er wonderwel in, de fijne nuan ceering van deze muziek te verkrijgen. Het laatste deel. de „Marche Solennelle", hebben wij overigens van het korps wel eens iets overtuigender gehoord. „Feestklanken". Behalve een tweetal marschen werd nog ge geven een uitvoering van „Feestklanken", de compositie, samengesteld door den heer Pala, en waarmede deze zulk een succes behaalde bjj de uitvoering op het nationale feest ter gelegenheid van Beatrix' geboorte. Thans had men vocale medewerking van „Morgenrood" en de Onderafdeeling hiervan. De uitvoering was alleszins res pectabel en wederom mochten wij dit stuk werk van een plaatselijk componist met vreugde beluisteren. Het koor zong goed, doch daar, waar door de onderafdeeling medegewerkt werd, werd veel door de orkestklanken weggevaagd. Overigens een geslaagd intermezzo, waarnaar de volle zaal met groote belangstelling geluisterd heeft. Het slot, het „Wilhelmus", werd staande door allen meegezongen. Wat het verdere program betreft, er werd nog geluisterd naar een gramofoon-opname van dit nummer, vervaardigd door de Casino directie, terwjjl na de pauze door leerlingen en oud-leerlingen der openbare MULO-school de éénbedrjjvige klucht, „Het Kikkertje", werd opgevoerd. Vermelden wjj nog, dat behalve burgemees ter Ritmeester, wethouder De Boer en de heer L. van Loo dit concert bijwoonden. Hoewel wij het hierbij hadden kunnen laten, willen wij dit verslag niet beëindigen, alvorens onze verwondering uit te spreken over de wijze, waarop door een deel van het audito rium dit concert werd bijgewoond. Het was pijnlijk voor directeur en uitvoerenden, dat enkele malen de aandacht geheel zoek was. Men zit op hinderlijke wijze in de zaal (met name in de achterste regionen) met elkaar te praten, hinderlijk vooral voor diegenen, die ongestoord van een dergelijk concert wenschen te genieten. Hier ligt een schoone taak voor orde-com missarissen. daar het euvel thans bedenkelijke vormen begint aan te nemen. Vertrouwen wij er op, dat het bestuur in deze maatregelen zal nemen, daar een concert van ons „Stedelijk" tenslotte niet gedeeltelijk' bedorven behoeft te worden door diegenen, voor wie het instrumentaal gedeelte van deze uitvoeringen slechts „Nebensache" is. Het minderhedenvraagstuk is met het kolo niale vraagstuk een van de problemen, die een voortdurend gevaar blijven vormen voor den vrede, omdat Duitschland zich niet bij den liuidigen toestand neerlegt en niet tevreden zal z(jn voor deze vraagstukken hun oplos sing gevonden hebben. Het was de vorige week de Oostenrijksche bondskanselier, Schuschnigg, die concessies moest doen aan Hitier, doch deze tevens het halt heeft toe geroepen met de woorden, dat Oostenrijk geenszins van plan was zijn zelf standigheid prijs te geven. En het was dezer dagen de Tsjecho-Slowaaksche minister president, Hodza, die ook met bezorgdheid naar Duitschland ziet, maar die ook geen plan heeft de vrijheid van land en volk te offeren voor de verlangens van Duitschland. Zoo schreef de Msbd. in een beschouwing over beide redevoeringen: Beide werden ingegeven door dezelfde be zorgdheid: de angst voor het steeds meer op dringende nationaal- socialistische pan-germa- nisme; beide kenmerken zich ook door dezelfde vastberadenheid om pal te staan voor de sou- vereine beslissingsvrijheid van hun landen. Beiden doen tenslotte, zij het onder min of meer bedekte termen, een beroep op Europa om te beseffen, wat hun onafhankelijkheid voor een rustigen vrede beteekent. Gematigd, waardig en krachtig, noemt een Fransch blad de woorden van Hodza. Wij zouden er aan willen toevoegen, dat ze gedragen worden door een diep besef van de eischen, welke de huidige kritieke omstandig heden aan elk land stellen; door dat verant- antwoordelijkheidsgevoel, hetwelk ooral in Centraal-Europa zoo sterk begint door te dringen. Want niemand zal meer durven loo chenen, dat daar het groote gevarencentrum ligt en dat het daar nog heel lang gevestigd zal blijven. Het is dan ook niet zoozeer de angst voor het heden, welke alom doorsijpelt, maar voor de verdere toekomst, welke vol komen onzeker is. Voor het oogenblik kan men de meening van Donnadieu in de „Epoque" onderschrij ven, dat de twee kleine landen Oostenrijk en Tsjecho Slowakije den grooten mogendheden een les in moed en wijsheid geven, welke niet verloren mag gaan. Inderdaad, moedig waren zoowel Schuschnigg ais Hodza, die vastbeslo ten zijn de territoriale onaantastbaarheid van de hun toevertrouwde landen tot het uiterste te verdedigen. Wijs zijn zij ook, in de vastbe radenheid om het niet bij indrukwekkende woorden te laten, maar te trachten door de grootste rechtvaardigheid in eigen land te doen heerschen en een billijk accoord met Berlijn te sluiten, alle aanleidingen tót moge- gelijke conflicten weg te nemen. Sinds von Ribbentrop zijn intrek in de Wil- helmstrasse genomen heeft, is Duitschlands buitenlandsche politiek veel agressiever ge worden; het was te verwachten.. Sindsdien heeft echter ook het verweer in Centraal- Europa, vast-omlijnde vormen aangenomen; en men kan verwachten, dat ook de bespre kingen, welke Chamberlain gaat voeren, on der den invloed van deze dubbele ontwikke ling zullen staan. Aquarium Zoöl. Station. Voor het publiek geopend: dagelijks van 9—12 en van 13.30— 17 u. Zaterdags van 912 uur. BIOSCOPEN: Tivoli-theater, Spoorstraat, half 8: „De tweeling broers" en „Adieu Parijs". Bialto, Spoorstraat, half 8: „Champagnewals" en „De gehelmde bri gade". Witte Bioscoop, Koningstraat, half 8: „De pionier van Kentucky" en „Drie en Christini". Licht op 6 uur 18 min. Opgenomen om 8 uur hedenmorgen. Barometerstand Den Helder 772.7 Temperatuur lucht 6.0 Laagste temp. lucht gisteren 4.9 „EVANGELISCHE MAATSCHAPPIJ" LEZING De afd. der Ev. Mij. alhier heeft op zich ge nomen de vierde Gemeente-avond der Herv. Gemeente te verzorgen. Zij heeft Ds. Enklaar bereid gevonden om op Donderdag 10 Maart s avonds 8.15 uur een lezing te houden in de Nieuwe Kerk. Onderwerp zal zijn: „Het oudste Christendom". Daarbjj zullen lichtbeelden ver toond worden over den oud-Christeljjken tijd, in het bijzonder van de Catacomben te Rome en de sarcophagen. De toegang tot de lezing is vrij. Alleen wordt er gecollecteerd om de kosten te dekken. Men zie de advertentie in dit blad. DE K.M.A. EN DE ZONDAGSHEILIGING. Naar wij vernemen heeft de minister van defensie zijn goedkeuring onthouden aan het programma van het jaarlijksche assaut van het cadettencorps der K.M.A.dat gehouden zou worden op 18, 19 en 20 Maart a.s.. en wel omdat een deel der feestelijkheden op een Zon dag valt, zooals tot dusverre steeds het geval is geweest. In verband met deze beslissing van den Minister zal het assaut thans op Donderdag en Vrijdag 17 en 18 Maart gehouden worden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1938 | | pagina 5