Mm
i TARZAN
H
O#*
TE1M
Sovjet-Russische order
voor Ned. scheepswerf
Arbeider verbrand
Lijdt een „geplakte"
koe pijn?
Radioprogramma
jedgar rice
Iburroughs
Vijf cn dertig inbraken
opgebiecht
Dc gevaren van het
communisme
Door angst gedreven
Het arsenaal in de
Haagsche gracht
Auto over den kop
geslagen
Vlugger kan het niet
ETHEL M, DELL
IIMVtttlttittllMtMIIIMtl
DOOR
No. 16.
Op zekere keer, dat zij weer samen zaten
te eten, nu van een pas gedode beer, die
Sheeta had neergelegd, brak Numa de leeuw,
grimmig en vreselijk, door het lange gras
heen en kwam dicht naar hen toe. Met een
boze, waarschuwende kreet sprong hij op hen
af om hun smulpartij te verstoren. Sheeta
verdween in de dichte heesters, terwijl Tarzan
zijn weg koos in de takken van een dicht-
bijzijnde boom. Hier maakte de aapman zijn
grastouw los, dat hij altrjd om zijn hals droeg.
En terwijl Numa boven het lichaam van de
beer stond en juist aan zijn maaltijd wilde
beginnen, sloeg de lus van Tarzans touw om
de nek van de leeuw, terwijl door de onver
wachte ruk diens luchtpijp werd dichtge
knepen. Op dat ogenblik riep hij Sheeta, ter
wijl hij de spartelende leeuw optrok, tot deze
nog slechts met zijn achterpoten de grond
raakte. Vlug maakte Tarzan het touw vast
en sprong naar beneden vlak naast de woe
dende leeuw. De panter kwam te voorschijn
en viel Numa van ter zijde aan, terwijl de
aapman herhaaldelijk de andere zijde met zijn
mes bewerkte. Voordat de krachtige poten van
den koning der dieren het touw konden ver
nielen, hing hij stil en dood in de boom. En
door de jungle klonk de overwinningskreet.
Tarzan en Sheeta, die samen door de jungle
dwaalden, hoorden opeens van héél ver weg
de angstige kreet van een mensaap, die ooor
een panter overvallen werd. Toen de laatste
kreet wegstierf over de eenzame vlakte, hield
een troep beschilderde krijgers, die met hun
grote oorlogskano over de oceaan roeiden,
even stil om in de richting van het Jungle
eiland te kijken en in stomme verwondering te
luisteren, waarna zij weer verder roeiden.
(Nieuwe spelling.)
TWEE ENORME PASSAGIERS
SCHEPEN BESTELD.
Huid der schepen krijgt speci
ale ijsversterking.
Door bemiddeling en medewerking
van de N.V. Handel Maatschappij
„Exportchleb" heeft de Sowjet-Rus-
sische regeering gister de Nederland-
sche Scheepsbouw Maatschappij op
dracht gegeven voor den bouw van
2 vracht-passagiersschepen, plaats
biedend aan 518 passagiers en een
bemanning van 102 koppen. Dit is
een der belangrijkste orders, die een
Nederlandsche werf in den laatsten
tijd van Sovjet-Rusland heeft gekre
gen.
De bestelde schepen worden twee zuster
schepen en derhalve volkomen gelijk in uit
voering. Elk der schepen krijgt een lengte
van 124.30 meter tusschen de loodlijnen en
eën maximumlengte van 132.80 meter. Het
totale vermogen der aandrijf-installatie be
draagt circa 13.000 A.P.K., waardoor de
schepen een maximum snelheid zullen krij
gen van 20 knoop.
De schepen zijn bestemd voor de Noorde
lijke wateren der Sovjet-Unie en moeten er
op berekend zijn, te kunnen varen bij een
temperatuur tot 35 graden Celsius onder nul.
Daarvoor is het noodig, een speciale iso
latie aan te brengen. Beide schepen worden
voorzien van een installatie voor kunstma
tige ventilatie en luchtverwarming, terwijl
de huid van het schip wordt voorzien van
een speciale ijsversterking om in vaarwater
met ijsschotsen te kunnen varen.
Bediening van roer, ankerspil enz. ge
schiedt electrisch en de schtpen worden uit
gerust met de modernste navigatiemiddelen
Binnen twee jaar moeten beide schepen
aan de opdrachtgevers worden ongeleverd.
De Nederlandsche Scheepsbouw Mij., die
den laatsten tijd zeer veel werk heeft, houdt
door deze opdracht volop werk tot begin
1940.
Inbreker aangehouden.
De gemeentepolitie van Eindhoven heeft
Zondagavond den 31-jarigcn fabrieksarbei
der M. L. N., die in een woning was bin
nengedrongen, op heeterdaad betrapt. De
man bekende schuldig te zijn aan vijf en
dertig inbraken, welke sedert het najaar in
1937 in de woonwijken te Eindhoven werden
gepleegd. Hij drong des avonds, wanneer de
bewoners afwezig waren, door de keuken
deur de huizen binnen. Hij bepaalde zich er
steeds toe alleen geld te stelen. Kostbaarhe
den liet hij liggen. N. is naar den Bosch
overgebracht. Hij zal ter beschikking van de
justitie worden gesteld.
Afsluiter van stoompijp stükge-
sprongen.
Gisterochtend heeft zich in het bedrijf van
de N.V. van Vlissingen en Co's katoenfabrie-
ken te Helmond een ongeluk voorgedaan
dat niet alleen stagnatie in de werkzaam
heden veroorzaakte ,doch bovendien een ar
beider het leven heeft gekost.
Omstreeks vijf uur sprong in het ketel
huis een afsluiter van een stoompijp uit el
kaar. De 42-jarige stoker Snijders, wonende
te Gemert, werd door den ontsnappenden
stoom getroffen en sloeg hierdoor bewuste
loos tegen den grond. De man werd door te
hulp snellend personeel uit zijn benarde po
sitie bevrijd. Hij was met hevige brand
wonden overdekt. Dokter Kollewijk, die
spoedig ter plaatse was, verleende de eerste
hulp, waarna het slachtoffer per ambulan-
c'eauto naar het St. Anthonius-gasthuis werd
overgebracht. Hier is de man in den loop
van den ochtend overleden. Hij was ge
huwd en vader van een groot gezin.
Tengevolge van de aangerichte schade aan
het ketelhuis, moest nagenoeg het geheele
personeel bij den aanvang van het werk
terug gezonden worden.
A
Japan wil o.a. met Nederland
onderhandelen.
In de begrootingscommissie van het Huis
van Afgevaardigden te Tokio is aan den
Minister van Buitenlandsche Zaken, Hiro
ta, gevraagd, of thans onderhandelingen ge
voerd worden tusschen Japan en de Vereen.
Staten betreffende een controle op de actie
der communisten.
Hirota antwoordde, dat het Amerikaansche
volk blijkbaar niet de gevaren van het com
munisme beseft. Het kapitalisme echter, dat
in de Ver. Staten den toon aangeeft, is lijn
recht met het communisme in tegenstelling.
Daarom, aldus Hirota, zoodra het Ameri
kaansche volk de gevaren van het commu
nisme inziet, zullen onderhandelingen ge
opend worden niet alleen met de Ver. Staten,
maar ook met Groot-Brittannië en Neder
land, teneinde den anti-communistischen
geest aan te wakkeren.
KIND DOOR TREIN GEGREPEN.
Gistermiddag om 12.05 uur is het vijftien
jarig dochtertje van den arbeider Kostwin-
der uit Sappemeer op den onbewaakten
overweg aan den -winkelhoek aldaar door
den trein naar Groningen gegrepen en op
slag gedood. Het meisje bracht eten naar
haar vader, die daar in de werkverschaffing
is.
Vreemdeling vlucht uit Amster-
damsch ziekenhuis.
Eenige weken geleden heeft de Vreem
delingendienst te Amsterdam een Duitscher
aangehouden, die zich aldaar, zonder in het
bezit te zijn van eenig inkomen,, ophield.
Aanvankelijk werd. hij in het hoofdbureau
van politie ingesloten. Na eenige dagen ver
klaarde de man ziek te zijn. Een politie-
arts werd ingeroepen om hem te onder
zoeken en deze oordeelde opneming in een
ziekenhuis noodzakelijk.
De Duitscher werd daarom ovèrgebracht
naar het Binnengasthuis en daar ter ver
pleging opgenomen.
De man leefde echter voortdurend in een
angsttoestand, dat de politie hem na ont
slag uit het ziekenhuis over de grens zou
zetten.
Zaterdagavond is het hem gelukt aan het
toezicht van zijn bewakers te ontsnappen en
zonder dat iemand hem op de vlucht
heeft gezien uit het gasthuis te ontkomen.
Tot heden is het de politie niet gelukt
weer op het spoor van den vluchteling te
komen.
Steeds nieuwe vondsten.
In het water langs de Waldeck-
Pyrmontkade, te 's-Gravenhage heeft de al
daar in bedrijf gestelde baggermolen weder
om een hoeveelheid munitie opgehaald. De
zen keer waren 't 32 geweer- en 147 revol
verpatronen, benevens een cylinderrevolver
De totale hoeveelheid gebaggerde munitie is
hiermede gestegen tot 792 revolver- en 93
geweerpatronen, terwijl het aantal gevonden
revolvers thans 5 bedraagt, vier cylinderre-
volvers en 1 alarmpistool.
Eenige kinderen gewond.
Op den provincialen weg te Hoogland
(U.) nabij de Schans, is gisterochtend een
v" ernstig auto-ongeluk gebeurd.
Door het breken van een stuurstang ver
loor de automobilist V. uit Hoogland de
macht over zijn stuur met het gevolg, dat
de wagen eenige malen over den kon sloeg
en enkele kinderen, die op het fietspad lie
pen, aanreed.
Een dochtertje van den heèr B. liep een
hersenschudding op. een zoontje van den
heer P. brak een arm, terwijl eenige andere
kinderen licht gewond werden. De autobe
stuurder kwam met den schrik vrij. Het
meisje B. is naar het ziekenhuis te Amers
foort overgebracht. De andere kinderen wer
den naar hun woningen vervoerd.
Rechter wacht het
deskundige af.
advies van
Voor den Amsterdamschen kan
tonrechter, mr. G. F. Ilaase, stond
gister een veehouder terecht, die
ervan werd beschuldigd, z.g. „ge
plakte" koeien op het veemarktter
rein te Amsterdam te hebben aan
gevoerd, waardoor de beesten noo-
deloos pijn zouden hebben geleden.
Het „plakken" van koeien wil zeggen,
het dichtmaken der tepels met een snel
drogende vloeistof collodium genaamd, met
het doel de uiers vol melk te houden, waar
door de koe op haar voordeeligst gepresen
teerd wordt.
De veehouder gaf toe, dat een der beide
koeien geplakt geweest was. Voor het uit
laden echter was het plaksel weggenomen,
dit geschiedde buiten het eigenlijke markt
terrein.
De inspecteurs van de dierenbescherming
hielden vol, dat de tepels nog dicht zaten
op het marktterrein hoewel zij de beesten
niet gemolken hebben., dus niet daadwer
kelijk hebben geconstateerd, dat de tepels
gesloten waren.
De veearts, dr. G. Luhberink, a décharge
gedagvaard, verklaarde met klem, dat er
z.i. geen sprake van was, dat de koeien pijn
hadden gehad van het plakken.
De kantonrechter besloot in overleg met
den ambtenaar van het O. M. alsnog een
deskundige te dagvaarden; de zaak werd
voor onbepaalden tijd aangehouden.
Romantiek in Schotland.
De Engelsche bladen maken melding van
een liefdeshistorie, waarbij een jonge Lon-
denaar, die voor zaken in Schotland reisde,
nauwelijks twee uren na de eerste ontmoe
ting met een Schotsch meisje in het huwe
lijk trad.
De jongeling was n.1. voor tijdverdrijf
naar een dorpsbal nabij Elgin gegaan. Hier
ontmoette hij een twintigjarige Schotsche
brunette, met wie hij een dansje maakte,
dat hem blijkbaar zoo zeer onder de indruk
bracht, dat hij de schoone op slag ten hu
welijk vroeg. Het is niet bekend, wie meer
verbaasd was, het meisje, dat zoo plotseling
een aanzoek kreeg, of de jongeman, die dit
aanzoek met succes bekroond zag. Hoe het
ook zij, twee uur later waren de besluitvaar
dige jongelieden in den echt verbonden, vol
gens oude Schotsche zede, die een huwelijk
wettig acht. wanneer bruid en bruidegom in
aanwezigheid van getuigen elkander als
man en vrouw aanvaarden. Teneinde echter
mogelijke betwisting van de geldigheid van
het huwelijk te voorkomen hebben de beide
echtelieden het voornemen alsnog hun hu
welijk langs den meer gebruikelijken weg te
bezegelen.
WOENSDAG 9 MAART 1988.
Hilversum I. 1875 en 415,5 m.
VARA-Uitzending. 10.0010.20 v.m. VPRO
6.30—7.00 RVU. 7.308.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek.
9.30 Wenken voor de keuken.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Uitzending voor Arbeiders in de Conti
nubedrijven.
11.30 Uitzending voor de werkloozen.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.30 VARA-Orkest.
I.151.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Kniples.
2.30 Voor de vrouw.
3.00 Voor de kinderen.
5.30 Gramofoonmuziek.
5.45 Cabaret-programma.
6.00 De Ramblers.
6.30 „Van het weten en begrijpen naar het
handelen", causerie.
7.00 Zang.
7.30 Cyclus „Ons werk en ons geloof".
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.15 Het Esmeralda-septet, en solisten.
9.00 Radiotooneel.
10.00 Berichten ANP.
10.05 VARA-orkest.
II.00 Gramofoonmuziek.
11.15 Orgelspel.
11.4512.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum n. 301,5 m.
NCRV-Uitzending. 6.807.00 Onderwijs
fonds voor de Scheepvaart.
8.00 Schriftlezing, meditatie, gewijde muziek.
Gramof oonplaten
8.30 Gramofoonmuziek.
9.30 Gelukwenschen.
9.45 Gramofoonmuziek.
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.15 Zang.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.30 Kwintetconcert.
2.00 Gramofoonmuziek.
2.30 Voor jeugdige postzegelverzamelaars.
3.00 Christelijk Kinderkoor „Lenteklokjes".
4.00 Gramofoonmuziek.
4.10 Pianovoordracht.
4.40 Kinderuurtje.
5.45 Gramofoonmuziek.
6.00 Land- en tuibnouwpraatje.
6.30 Taalles en causerie over het Binnenaan-
varingsreglement.
7.00 Berichten.
7.15 en 7.45 Reportage's
8.00 Berichten ANP. Herhaling SOS-Berichten
8.15 Utrechtsch Stedelijk Orkest.
8.40 Gramofoonmuziek.
9.05 „Onze huisdieren als opvoeders", caus.
9.35 Vervolg concert.
10.10 Berichten ANP.
10.15 Dampraatje.
10.30 Gramofoonmuziek.
10.45 Gymnastiekles.
11.00—12.00 Gramofoonmuziek.
Hierna: Schriftlezing.
FEUILLETON.
DOOR
3.
„Als u werkelijk wilt," begon hij, „dat ik
Markham zal waarschuwen, zal ik het doen,
hoewel ik vind, dat de dingen dikwijls ver
ergeren door er te veel notitie van te nemen.
„Maar," zei hij met flauwen glimlach, „wij
kunnen geen schandaal hebben in het regi
ment, dus ik zal mijn best doen om hem met
een zacht lijntje zijn onbedachtzaamheid on
der het oog te brengen."
„En je kunt hem vertellen, dat, als dit niet
voldoende mocht blijken, hij van mij iets krij
gen zal, wat zwaarder te te verteren zal zijn,"
zei Chisledon, terwijl hij opstond. „Op dit
oogenblik zijn ze samen weer aan het paard
rijden."
„Ze zullen dadelijk terug zijn," zei Pax.
„Markham moet zich verkleeden voor het
diner.
Chisledon lachte hoonend. „Mijn vrouw ook:
zij noemt het tenminste zich kleeden ik
niet."
Pax stond op. „Met dit weer lijkt het een
noodelooze en nuttelooze kwelling," merkte
I>'j op, „maar ik moet mij ook verkleeden.
Gaat U vanavond naar het clubbal, majoor?"
„Ik niet Ik ga een parjjtje schaken met
Greaves op de soos dat is meer de moeite
waard," zei Chisledon, terwijl hij zich gereed
maakte om te vertrekken. „En jij
„O, ik ben geen goed danseur, maar mis
schien zal een van de dames zich over mij
ontfermen."
Chisledon draaide zich om. „Je moet liever
met Claire praten. Zij is kalm en verstan
dig en misschien vanavond extra vriendelijk."
„Dat is zij altijd," zei Pax, terwijl hij zich
naar Elfrida voorover boog om haar over
haar glanzende huid te strijken.
HOOFDSTUK III,
De waarschuwing.
Chisledon's vertrekkende voetstappen waren
nauwelijks weggestorven of er klonken an
dere op de trap naar de voorgalerij, verge
zeld van een vroolijk fluiten, dat Elfrida da
delijk den kop deed omwenden, om een oogen
blik later met alle teekenen van hondenvreug
de den nieuwaangekomene tegemoet te sprin
gen.
De laatste, een bronzen Hercules, bleef
staan en begroette het dier met een goedge-
meenden slag op den rug. „Hallo, Elf. Waar
om lach je? Mag ik de grap ook weten?"
Elfrida antwoordde met een lik naar haar
meester's kin. Hij was de grootste grap van
haar bestaan, en de prettigste speelgenoot,
dien een hond zich wenschen kon. „Hallo.
Pax. Heb je nog wat te drinken? Ik ben zoo
droog als een gerookte bokking."
„Proost," zei Pax, terwijl hij hem een glas
toeschoof.
Chris keek naar het blad. „Temand hier ge
weest? Toch niet de majoor?"
„Hij zelf", zei Pax.
„Hjj kan naar den duivel loopen," zei
Chris.
„Houd je stil," zei Pax.
Chris keek hem aan met een paar woe
dende blauwe oogen.
„Nu ja, hij is ook een echte plaag; nooit
zijn wij veilig hier voor hem."
„Hij is in elk geval Weg," zei Pax.
Chris verfrischte zich met een langen teug,
tot zijn glas leeg was. „Dat is tenminste iets
om dankbaar voor te zijn. Groote hemel, het
is al laat, of ben ik voor?"
„Er is zeker niet veel tijd meer,' zei Pax.
„Ga je naar de Club na het diner?"
„En of." Chris wendde zich om. „Ga jij
„Ja," zei Pax. „Laten wij er samen heen
gaan, ik wilde even rustig met je praten."
„Met genoegen," lachte Chris, „als ik
maar op tijd ben voor den eersten dans. Hei,
Hakim. Waar ben je? Mijn bad."
Hij barstte los in een vloed van slecht Hin-
doestani en liep naar zijn kamer, plichtmatig
gevolgd door Elfrida, die een blik van aanbid
ding achter zich wierp naar den man, die
haar meester niet was.
Pax rookte zijn sigaret op en ging zich toen
ook verkleeden. Zijn gezicht stond eerder ern
stig dan streng, maar om zijn lippen lag een
besliste trek.
Voor het diner was er geen gelegenheid tot
een gesprek, want Chris was zoo laat, dat
Pax niet op hem wilde wachten. Hij liep
alleen over den gloeienden weg en werd pas
op het laatst ingehaald door een zeer verhitte
en verre van kalmen luitenant, die hem met
spottende jaloezie plagend toevoegde:
„Gelukkige kerel. Je ziet er altijd even
koel en kalm uit. Je hebt altijd overal tijd voor
en behoeft je nooit te haasten. Ik begrijp niet,
hoe je dat klaarspeelt."
„Dat kan slechts op één manier", zei Pax,
„en dat is vooruit kijken."
Chris keek hem aan en lachte uitdagend:
„Zou men dan ooit nog van iets kunnen ge
nieten?" vroeg hij op een toon, die geen ant
woord eischte.
Pax trachtte geen antwoord te vinden, hij
was geen meester in het vinden van spits
vondigheden. Zij gingen de sociëteit binnen en
elk van hen zocht zgn eigen vrienden op.
Het was een heete avond en de conversatie
vlotte niet. De meeste officieren gingen naar
het bal op de club en niemand bleef langer
aan tafel dan noodig was. Alleen de voorzitter
van de officierstafel een kaalhoofdig ka
pitein, Greaves genaamd had iets bijzon
ders te vertellen. Hij had thee gedronken bij
den regeeringscommissaris en was vol over
berichten, die ingekomen waren betreffende
een Pathan, die plotseling krankzinnig ge
worden was en het district in rep en roer
bracht.
„Deze kerels zijn verduiveld lastig te van
gen," besloot hij, „en zij slagen er meestal in,
eerst heel wat schrik en erger nog, te ver
spreiden. Hun eigen menschen verleenen hun
schuilplaats, als de politie komt. Zooals ik
tegen Crofton, zei, ze moesten op staanden
voet worden doodgeschoten. Hij was dezelfde
meening toegedaan, maar natuurlijk beweerde
mevrouw Crofton er anders over te denken."
„Maar zoo zijn ze allemaal," bracht een der
officieren in het midden. „De meeste vrouwen
hebben liever een tijger in hun tuin dan een
vleermuis in de badkamer."
„Men zegt. dat deze man erger is dan een
tijger," zei Greaves. „Hij zal waarschijnlijk
eerst een paar slachtoffers maken en zelfs
dan zullen zij hem niet ophangen, als ze het
maar even kunnen vermijden."
„Van tijgers gesproken," zei Walton, een
tweede luitenant, „wat denken jullie dat mijn
bediende mij vertelde? Hij zegt, dat er een
paar rondloopen in de buurt van een inlandsch
dorp bij Sharjee en als ze honger hebben,
komt er een dorp in en steelt een geit, of ook
wel eens een kind. Slimme dieren, die tijgers.
En het kost heel wat moeite voor men ze
heeft."
„Het is een verduiveld dure jacht," zei
Greaves. „Het heeft mij verleden jaar tachtig
pond gekost en ik heb er zelfs niet één onder
schot gekregen."
„Dat weet ik," zei Watson. „En als je dien
kerel hoort praten zou je denken, dat er zoo
veel waren als jakhalzen. Maar toch zou ik
een lief ding willen geven om er een te schie
ten."
„Ik ook," zei Chris. „Een prachtsport. Er
wordt altijd beweerd, dat het in Indië wemelt
van groot wild, maar ze zeggen er niet bij,
dat je een Croesus moet zijn om er jacht op
te kunnen maken; dat hoort men hier pas."
„Het is een harde wereld," zei Perry. „Ik
ben bang, dat de tijgers reeds lang zullen
uitgestorven zijn als mijn kans komt."
„O, ik zal op de een of andere manier pro-
beeren binnenkort een tijgerjacht op touw te
zetten," verklaarde Chris. „Het is te erg,
machteloos te moeten toezien, dat de beesten
je als het ware voor de voeten loopen."
Greaves lachte „Goed zoo, Markham. Je
hebt het te pakken zooals ik het vroeger
ook had. „Ik zie je al den geheelen nacht in
een boom zitten, zonder zelfs een sigaret om
den tijd door te komen, luisterend naar het
geblaat van een ongelukkige geit en levend
opgegeten te worden door muskieten. Dat is
de tijgerjacht."
Chris lachte ook. „Ja, zoo is het. Maar toch
is het mijn liefste wensch en als ik de kans
krijg, ga ik er op af.
„Het bericht is waarschijnlijk zeer over
dreven", zei Walton. „Maar als je wilt, zal ik
het nader onderzoeken."
„Uitstekend", zei Chris. „Maar het moet
meer zijn dan een los gerucht."
Voor het eerst mengde Pax zich in het ge
sprek. „Ik zal Peter er voor spannen; hg heeft
zijns gelijke niet, als er iets onderzocht of ge-
informeerd moet worden.
„O, laat dat maar aan Peters over,"
lachte Chris. „Maar wij doen alsof ze er wer
kelijk zijn, en dan zjjn het nog bovendien
Walton's tijgers."
Walton maakte een grootsch handgebaar.
„Tk vermaak ze aan jou, oude jongen. Wat
mij betreft kan je er onder huishouden zoo
hard als je wilt."
(Wordt vervolgd.)
