I TARZAN
Een onguur
vrachtje
VAM
Vreeselijk daad van een
zenuwpatiënt
De ongunstige clearing
met Duitschland
Radioprogramma
E D
B U
G A R R I C E
R R O U G H S
Twee oude dames ouder
de tram
Weer zware varkens
uit de markt
Dochter slaat vader
op het hoofd
Verkeer eischt meer dan
100.000 dooden
.Y>°
DOOR
«IV?
No. 22.
De kleine Meriem kon zich vaag een ander
bestaan voor de geest halen dan de gestadige
wreedheid van de Sheik en Maboenoe. Heel
ver weg in haar kinderlijke hersens school de
vage herinnering aan een zachte moeder. „Oh,
Geeka',, fluisterde zij tegen de pop, „waarom
heb ik geen moeder en waarom houdt de
Sheik, mijn vader, niet van me?"
Op een dag. dat zij haar bedroefd hart weer
tegen Geeka uitstortte, hoorde zij het geluid
van een woordenwisseling voor de dorpspoort.
Met de nieuwsgierigheid van haar jeugd, luis
terde Meriem. Opeens hoorde zij de troep de
weg opkomen naar de Sheik. Verwonderd stak
zjj haar kleine hoofd om de hoek van de tent.
Wat zij zag waren twee vreemdelingen
blanken. Zij waren alleen; maar toen zij
dichterbij kwamen, hoorde zij uit het gepraat
van de inboorlingen, dat zij met groot gevolg
waren. Zij hadden buiten het dorp hun kamp
opgeslagen en kwamen nu om over ivoor te
onderhandelen. De oude Arabier ontmoette hen
bij de ingang van zijn tent, zijn oogen waren
als spleten, terwijl hij luisterde. Daarna zei de
Sheik: „Ik heb geen ivoor." Meriem hijgde
naar adem. Ze wist, dat er in een hut, vlakbij
grote hoeveelheden ivoor lagen opgestapeld.
Ze deed een stap vooruit om de vreemdelingen
beter te kunnen zien. Wat was hun haar geel!
Hoe blank hun huid! Plotseling zag een der
mannen haar. Meriem merkte op, dat een
blik van plotselinge verwondering over zijn
gezicht gleed, terwijl zij zich uit de voeten
maakte. De Sheik had het ook gezien en raad
de de oorzaak er van. „Ik heb geen ivoor,"
zei hij, „ik wens niet te onderhandelen. Ga
weg. Nu dadelijk." Het zou zelfmoord geweest
zijn om niet te gehoorzamen. De beide vreem
delingen keerden zich om en verlieten het
dorp. De Sheik ging naar de plaats waar
Meriem zich had verscholen, hij was vreselijk
kwaad, greep haar bij de arm en duwde haar
de tent binnen, waar hij haar onbarmhartig
sloeg. „Blijf hier binnen," bromde hij. „Laat
nooit meer je gezicht zien aan een vreemdeling
of ik zal je doden."
Chauffeur stopte aan de Merwe-
haven te Rotterdam, waar zijn
klant uitstapte en van een vér-
borgen plekje tusschen de hoo
rnen zijn buit meenam
Internationale havendief gear
resteerd.
De Rotterdamsche rivierpolitie is er
in geslaagd den 33-jarigen V. N., Let
lander van origine, thans zonder na
tionaliteit, een bekenden internatio
nalen havendief die zoowel hier in
Nederland als in Zweden, Duitsch-
land, België en Letland verschillen
de straffen heeft uitgezeten, aan te
houden.
Vorige week Maandag vervoegde zich bij
de Rotterdamsche havenpolitie de kapitein
van het in de Waalhaven te Rotterdam lig
gende schip „Gabriül Guist'hao", die aangif
te kwam doen dat op zijn "schip was inge
broken en dat er uit een lade in zijn hut
waren ontvreemd 8700 Fransche francs, 50
Belga's, 11 Engclsche ponden en 30 Neder-
landsche guldens.
Het ingestelde onderzoek wees uit, dat N.
in den nacht van Maandag op Dinsdag ver
blijf had gehouden in een logement in de
binnenstad en dat hij daarna met een taxi
naar Amsterdam was gereden. De rivierpoli
tie slaagde er spoedig in den chauffeur
van dé taxi op te sporen. Deze was Maandag
avond door V. N. ontboden.
Eerst had hij via de Merwehaven
te Rotterdam gereden, waar N., tus
schen eenige. boomstammen wat geld
had weggehaald. Daarna is hij met
zijn klant naar Amsterdam gereden
en heeft hem op het Ilembrandtplein
afgezet. De klant had het verschul
digde bedrag voldaan in Engelsche
munt.
Fantastische verhalen.
Naar aanleiding van de verklaringen van
den chauffeur is de rivierpolitie te Amster
dam op onderzoek uitgegaan en reeds Dins
dagavond kon N. in een café aan de Regu-
liersbreestraat worden aangehouden. Hij
werd naar Rotterdam op transport gesteld,
waar men hem een verhoor afnam. N. ont
kende iets met den diefstal aan boord van
het schip uitstaande te hebben gehad. Het
merkwaardigste was evenwel dat op hem 50
frs. biljetten werden gevonden, terwijl de ka
pitein die aangifte heeft gedaan, ook 50 .frs.
biljetten miste.
Nadat N. nog allerlei fantastische verha
len omtrent de herkomst van het geld had
gedaan, is hij in verzekerde bewaring ge
steld.
Man verwondt zijn vrouw ern
stig met een hamer en springt
daarna uit het raam.
Gisteren in den vroegen ochtend om
streeks 6 uur werden de bewoners van de
Utrechtschedwarsstraat te Amsterdam op
geschrikt door een hevig tumult op de eer-
ste étage van perceel 132.
Enkele oogcnblikken later zagen zij de
bewoner van dit perceel, een 31-jarigen man
eenige huizen verder van het dak springen,
een hoogte van ongeveer 15 nieter. In be-
wusteloozen toestand werd hij opgenomen.
De inmiddels gewaarschuwde G.G. en G.D,
constateerde zware inwendige kneuzingen
en een gebroken heup. De man werd ver
voerd naar het Binnengasthuis.
De politie, die in de woning van den man
een onderzoek instelde, vond in de slaap
kamer de 23-jarige echtgenoote van den
man hevig bloedend op den grond liggen.
Het bleek dat de man, die zenuwpatiënt
is, zijn vrouw tijdens een twist met een
hamer te lijf gegaan was.
Vervolgens was hij op het dak geklom
men en op straat gesprongen.
Ook de vrouw, wier toestand levensgevaar
lijk is, werd naar het Binnengasthuis over
gebracht en aldaar opgenomen.
De twee kinderen, resp. 5 en 3 jaar oud,
zijn ondergebracht bij familie.
Zeer ernstig gewond.
Gisterochtend is ter hoogte van de tram
halte in de Vijzelstraat hoek Keizersgracht
een ernstig ongeluk gebeurd. Twee oude
dames, zusters van respectievelijk 74 en 78
jaar waren op dat punt van het achterbal-
con van den motorwagen van lijn 25 ge
stapt. Op het moment, dat de wagen zich
weer in beweging zette bemerkte een van
haar, dat zij was blijven haken of dit
was door een kleedingstuk of voorwerp
moet het onderzoek nog uitmaken aan
den steunstang. Zij greep zich aan den rij
denden wagen vast, evenals haar zuster,
die haar wilde helpen „den wagen tegen
te houden."
Beiden struikelden bij deze fatale poging
en kwamen onder den baanschuiver van den
bijwagen terecht.
De G. D. vervoerde de zustere naar het
binnengasthuis, waar de eene met een
hoofdwonde' en een breuk van den onder
arm, de andere met een gebroken been is
opgenomen.
Nederland was wel wat passief!
Elders in ons blad vindt men een uitvoe
rige uiteenzetting van het college der Re-
geeringscomimissarissen over de Nederland
sclie landbouwpolitiek.
Na de officieele uiteenzetting kregen de
ter bespreking uitgenoodigde journalisten
gelegenheid vragen te stellen, en één der
punten, welke toen aan de orde kwamen,
was de thans weer zoo ongustige clearing
met Duitschland. Er werd op gewezen dat
de Duitschers in totaal per jaar slechts
850.000 gulden naar ons land mogen me
debrengen, terwijl het Nederlandsohe volk
tal van millioenen een bedrag van 30
millioen werd genoemd per jaar in
Duitschland uitgeeft, in verband waarmee
de vraag werd gesteld, of de regeering in
dit opzicht wel voldoende actief is geweest.
Men moest toegeven dat de re
geering ten aanzien van dit vraag
stuk misschien wel wat te lang
passief is gebleven, doch voegde
daaraan toe, dat thans met rassche
schreden de bestaande achterstand
wordt ingehaald.
Wat het vreemdelingenverkeer betreft,
doen we thans in Nederland goed werk,
terwijl daarbij komt, dat het gaan naar
Duitschland de laatste tijden enorm is af
genomen. Dit beteekent tot op zekere
hoogte een nadeel in verband met onze
ruilverhouding met Duitschland.
Duitschland verdrukt de kleine
Importeurs.
Gewezen werd op den inkoop van tuin
bouwproducten door Duitschland, dat dezen
inkoop meer en meer centraliseert en van
de kleine naar de groote importeurs over
brengt, hetgeen tot prijsdrukking leidt.
De heer Valstar erkende, dat het
Duitsche systeem steeds meer het
karakter draagt van centralisatie.
4
Ten aanzien van de tuinbouwproducten is
de toestand echter nog niet zoo, dat we
nu reeds kunnen spreken van een gecen-
traliseerden inkoop, doch het beeld wordt
hoe langer hoe helderder, zoodat het colle
ge zich voortdurend met dit ernstige vraag
stuk bezighoudt.
In verband met het bestaande over
aanbod van varkens en de inzinking
der prijzen, zullen, naar wij verne
men, tusschen Augustus en October
een aantal zware varkens uit de
markt worden genomen.
Zij wilde haar moeder bescher
men.
Gistermorgen heeft in het gezin van den
46-jarigen F. in de Pr. Hendriklaan te
Leidschendam, bestaande uit man, vrouw
en drie kinderen, een twist met ernstige
gevolgen plaats gehad.
Reeds sinds eenigen tijd boterde het niet
meer tusschen de echtelieden en kwam het
herhaaldelijk tot min of meer hevige bot
singen tusschen hen Ook gistermorgen groei
de een klein geschil tot een hevige twist
uit, waarbij de man in niet te toornen
drift zijn vrouw ernstig mishandelde, haar
trapte en sloeg. De twintigjarige dochter
wilde haar moeder te hulp komen en niet
wetende hoe haar te ontzetten, greep zij in
nood naar een hamer en bracht haar va
der daarmede een slag op liet hoofd toe.
De man zakte bewusteloos inéén.
Onmiddellijk werd geneeskundige hulp
ingeroepen en ook de politie was spoedig
ter plaatse.
F. bleek er ernstig aan toe te zijn en
moest met een zware hoofdwonde naar de
St. Antoniushoeve te Voorburg worden ver
voerd.
Amerikaansche statistiek.
In 1937 zijn in de Vereenigde Staten
106.000 mensehen tengevolge van verkeers
ongelukken om het leven gekomen, ruim
tweemaal zoo veel als het aantal Amerika
nen, dat in den wereldoorlog sneuvelde.
Gewond werden in hetzelfde jaar niet
minder dan 9.900.000 personen, dat wil zeg
gen, dat op vier gezinnen minstens één per
soon verwondingen opliep bij een verkeers
ongeval. De schade, door al die ongelukken
aangericht, bedroeg voor zoover zij te be
rekenen is, 31/2 milliard dollar.
WOENSDAG 6 JULI 1988.
Hilversum I, 1875 en 415.5 m.
V AR A-U itzendi ng.
10.0010.20 v.m. VPRO. 6.S0—7.00 RVU.
7.30—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonplaten.
(Om 8.16 Berichten).
9.30 Causerie „Onze Keuken"
10.00 Morgenwijding.
10.20 Voor Arbeiders in de Continubedrijven,
12.00 Gramofoonmuziek. (Om 12.15 Ber.).
12.451.45 VARA-Orkest. (Ln de pauze;
gramofoonmuziek)
2.00 Knipcursus.
2.30 Orgelspel.
3.00 Voor de kinderen.
5.30 Gramofoonplaten.
6.00 „Fantasia".
6.30 Lezing.
7.00 Gramofoonmuziek.
7.06 Vocaal concert.
7.30 Causerie „Hugo de Groot".
8.05 Herhaling SOS-Berichten.
8.07 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.20 Radiotooneel.
9.15 VARA-orkest.
10.00 Berichten ANP.
10.05 Gramofoonmuziek.
10.30 „De Ramblers".
11.00 Orgelspel.
11.3012.00 Esmeralda-septet.
Hilversum n. 301,5 m.
NCRV-Uitzending.
6.307.00 Onderwijsfonds voor tl
vaart.
rhheep.
8.00 Schriftlezing en meditatie.
8.15 Berichten, gramofoonmuziek.
9.30 Gelukwenschen.
9.45 Gramofoonplaten.
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.15 Cello en piano.
In de pauze: gramofoonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonplaten.
1°.30 Orgelspel.
I.30 Ensemble v. d. Horst.
In de pauze: gramofoonmuziek.
3.00 Christelijke Lectuur.
3.30 Gramofoonmuziek.
4.00 Piano-voordracht.
In de pauze: Gramofoonmuziek.
4.45 Felicitaties.
5.00 Voor de kinderen.
5.45 C. G. B.-orkest.
6.30 Taalles en causerie over Eet Binnensan-
varingsreglement.
7.00 Berichten.
7.15 Land- en tuinbouwhalfuur.
7.458.00 Reportage, evtl. gramofoonmuziek
8.05 Berichten ANP, Herhaling SOS-Eericht.
8.15 Christelijke Zangvereeniging „Coll. 3:16".
In de pauzes: gramofoonmuziek.
9.00 Causerie „Onze reserve-officieren".
9.30 NCRV-Harmonie-orkest.
10.45 Gymnastiekles.
II.00 Gramofoonmuziek.
Ca. 11.5012.00 Schriftlezing.
FEUILLETON.
door Jan W. Jacobs
9.
Doch, al was de politie van meening, dat
de zaak betrekkelijk goed was afgeloopen,
Ribourdin zelf dacht er anders over.
Hij was er meer dan ooit van overtuigd
een geheimen, onverzoenlijken vijand te heb
ben. En van nu af rijpte het plan bij hem,
zich tot geen prijs gewonnen te geven, ja,
zijn positie van aangevallene, zou veranderen
in die van een onverzoenlijk aanvaller!
Zijn lust tot weerwraak groeide, toen hij
bij zijn eerstvolgend bezoek aan de club ver
welkomd werd met een „lang zal hij leven"
cn hem in zijn kwaliteit van de bekende
filmster Al Leslie met een charmante toe
spraak een diner werd aangeboden! Hij koos
de wijste weg, hield zich goed, liet zich be-
fuiven en vieren, overtuigd dat de pret "r
dan het eerst af was, doch broedde op alle
mogelijke plannen om zijn vijand te vinden.
Het was duidelijk, dat het niet de hyper-
onsympathieke Carels was of de eerste de
beste concurrent. Wellicht was het iemand,
die hem goed kende, uit den tijd dat hij jaren
geleden heftig fulmineerde tegen de film, die
hij „een kwaad dezer eeuw en een verpestend
bederf onzer zeden" had genoemd, „schade
lijk voor oud en jong" en „een middel tot
vervlakking en vulgarisatie van illes wat be
lang had bij een veredeling der beschaving!"
Maar... dat was jaren geleden... Nadien was
hij toch zelf menigmaal naar de bios geweest,
had verscheidene films als uitzonderlijke
kunstwerken genoten... Ofschoon... Maar hoe
het ook zij, hij zou niet rusten voordat h(j
weerwraak had genomen... Maar hoe?...
Daar peinsde Ribourdin vele dagen over,
terwijl hij met dezelfde ijver, als waarmede
hij vroeger porcelein-catalcgie doorsnuffelde,
thans alle mogelijke film tijdschriften raad
pleegde en zijn bibliotheek dreigde een eigen
aardig mengelmoes van porcelein en film te
worden.
En zoo kwam Ribourdin op een goeden dag,
nadat hij met Clara den beroemden Al Leslie
had gezien in een nieuwe film „De Zonne
bloem", op den inval om... zélf te gaan filmen.
Een film, waarin niemand minder dan... de
vader van dezen afschuweiijken Al Leslie,
de rustende haarspelden-koning, de hoofdrol
zou vervullen.
In zijn notitieboekje werkte Ribourdin een
ontwerp uit. O, zij moest een even gewonen
naam dragen als „Het Canaille". Alleen niet
zoo afstootend. Hij zou haar noemen, hij schreef
het met krulletjes in zijn zakboekje: „De
roman van een Industrie".
Of was het geen roman? Een roman die
eindigde met een revolutie een revolutie,
die de vrouw met een kleine hoofdbeweging
had ontketend, zoodra ze ontdekte,, hoe aar
dig het korte haar stond het korte haar.
dat d: wind zoo leuk om het hoofd deed
waaien... „Ook hier weer" met die woor
den zou zijn tekst beginnen „wordt bewe
zen, dat het de vrouw is, die alle groote din
gen in de wereld beheerscht. Was het niet
Marie Antoinette, die een koninkrijk deed
ondergaan in een republiek, was het niet..."
hjj wist de voorbeelden zoo gauw niet maar
zou het thuis wel uitwerken, hoe het ook zjj,
de eerste tekst moest eindigen met de woor
den: „In ieder geval bewijst „De Roman van
een industrie" juist, hij moest er aan
denken dat alle zelfstandige naamwoorden in
een titel met hoofdletters behoorden te wor
den geschreven in ieder geval bewijst deze
film, dat het niet alleen de zucht naar rijk
dom. pracht en praal is die de vrouw er toe
brengt alles aan haar nukken op te offeren,
doch één kleine wensch, een wensck zelfs die
een heele nieuwe mode doet ontstaan, en zjj
richt een Industrie ten gronde en... voert de
korte haardracht in!" De film zou vervolgens
landschappen laten zien uit landen waar
haarspeldenfabrieken waren gevestigd, het
aan- en uitgaan der fabrieken met de duizen
den arbeiders en arbeidsters, die tenslotte in
een grooten stroom, (in den vorm van een
haarspeld) zouden eindigen.
Daarna komt dan het portret van Mac
Leslie, den beheerscher van de haarspelden
industrie... Of, liever, Ribourdin bedacht, dat
zijn film er door zou winnen dat zou de
financiën ten goede komen indien hij er
andere industrieën hij betrok. Zouden de
kappers bijv. hem niet dankbaar zgn, indien
hij eerst een serie foto's gaf, waarin de men-
schen konden genieten van de ontwikkeling
der kapsels. Hij dacht aan de mooie platen
van kleederdrachten en kapseis, die hij in
zijn bibliotheek had. Het was meteen een
mooie gelegenheid voor de groote modezaken
om mannequins toiletten te doen demon-
streeren, zoo zou zijn filmplan verschillende
soorten ondernemingen nader tot elkaar
brengen (en... eendracht maakt macht niet
waar?) dat was de beste wijze van ordening
om de crisis het hoofd te bieden. Ribourdin
zou vervolgens laten zien, hoe Mac Leslie er
toe komt de haarspeld uit te vinden tus
schen twee haakjes een uitvinding van het
jaar nul, had hij natuurlijk van de Chineesche
kapsels afgekeken, had Ribourdin hem ook op
kunnen helpen, bij hem stonden Chineesche
vazen waar de prachtigste kapsels, bijeen
gehouden door een paar eenvoudige houten
pennen, op voorkwamen natuurlijk, zulke
vazen zou de film ook kunnen vertoonen...
Nee ha, een reuze-inval, hij liet dien Mac
Leslie inderdaad de haarspeld „afkijken" van
een geisha... Dat was een goed romantisch
begin: Mac Leslie, als jonge man, toen hij
nog geen cent bezat, zwervend door de wijk
der geisha's... dat gaf een goed beeld vsn
zijn karakter, want het zou hier ook wel we
zen: „de appel valt niet ver van den stam",
de zoon, Al Leslie, was niet veel meer dan
een schurk, de vader had dien zoon dan toch
maar opgevoed... hè, kijk, is het niet eigen
aardig? zooals de vader eenmaal zwierf door
de wijken der geisha's, zoo zwierf nu natuur
lijk de zoon door Europa... Dat hadden ze
hem bij de Ster-filmmij. zelf gezegd. Maar
hij, Ribourdin, zou wel zorgen, dat ze dédr
niets van zijn plan te weten kwamen... En
zijn „Roman van een Industrie" zou niet
zulk een humbug worden als „Het Canaille",
waar ze met een mooie regenboog en teksten
uit den bijbel begonnen als h ij de baas
was, werd dat verboden... Dit zou een film
worden, die iedereen wilde zien. De vrouwen
om van mooie kleeren en kapsels te genieten,
de jonge zakenlui om te leeren wat er be
reikt kan worden als diverse belangen samen
werken... In zoo'n geval zou zelfs een klein
land als Nederland niet afhankelijk van de
overzeesche filmindustrie behoeven te zijn...
En, de jongelui kregen... een mooie liefdes
geschiedenis...
De ontwikkeling van het haarspelden-bedrijf
bracht voor Ribourdin niet zooveel moeilijk
heden mee, maar: hoe kwam hij aan een lief
des-geschiedenis gecombineerd met de haar
speldenkoning Mac Leslie?...
Dat was een probleem, dat niet zoo gemak
kelijk was op te lossen.
En zoo kwam Ribourdin er toe, een adver
tentie te plaatsen, waarin jongelui met oor
spronkelijke ideeën op filmgebied verzocht
werden, zich schriftelijk te melden onder no.
13, boekhandel Aalders.
De eerstvolgende dagen regende het brie
ven; alle mogeljjke, geschreven en getypte,
korte en lange, brieven met en zonder ver
melding van levensloop, bekwaamheden en
plannen van de stellens een kalcidoscoop
van geschiedenissen, waaruit het wanhopig
was een keuze te doen...
10.
Ribourdin werkte koortsachtig aan z(jn
filmplannen. Zat hy vroeger dag-in-dag-uit op
kantoor begraven onder de boeken en omgeven
door collecties monster muurtegels, borden,
schalen en vazen, thans rende hij heen en weer
van het eene eind van de stad naar het andere.
Eindelijk had hij een goede filmkracht gevon
den, die in alles zijn rechterhand was: Lettie
Fieberman. Eén uit duizend en het groote
voordeel was: ze had in Amerika zoowel als in
Duitschland voor verschillende groote maat
schappijen gewerkt, ze was zelfs bjj de Union-
World geweest, had scenario's geschreven,
artisten aangenomen, zelf opgenomen en gere
gisseerd. Alléén één ding had ze nooit kunnen
doen: haar eigen ideeën uitwerken! En die
kans had ze bij Ribourdin gevonden. Hij nam
haar overal mee naar toe, kende haar in alles.
Geen atelier werd gebouwd of ingericht zonder
dat zij haar adviezen gaf, zij nam de spelers
en de figuranten aan... In één woord: zij was
alles. En... er was nog maar één ding, dat ze
niet was Clara Ribourdin verkondigde het
sinds Lettie's indiensttreding in alle toonaar
den: Lettie Fieberman was nog niet mevrouw
Ribourdin! Maar onder de employé's in Ed-
mond's club en in de keuken van den huize
Ribourdin werd gefluisterd, verondersteld en
verwacht, dat ook dat niet lang meer zou
duren!
Er was er één, die in deze dagen het meest
te lijden had onder het succes van Lettie
Fieberman dat was Clara! Ze leed veel en
in stilte.
Er w^as er één, die in lang niet zoo over
vloedig geliefkoosd w-as als "in deze dagen:
dat was Griz-nez. En er was er één. die zich
van de heele santekraam geen laars aantrok
cn met een sneltreinvaart plannen maakte,
besprak, veranderde en verwierp voor betere
projecten, die met een koortsachtig verlan
gen, zich steeds meer verdiepte in de levens
loop van Mac Leslie, den millionnair-haarspel-
denkoning: dat was Ribourdin.
Klachten .scènes en tranen, verwijten en ver
onderstellingen. alles liet hem koud: hij zag
maar één doelzoo gauw en goed mogelijk zijn
film uitbrengen.
Wordt vervolgd.)
