Van filmdiva tot....
lepel brij!
Politiek en olifanten
in Siam
Ook de films
hebben hun
kerkhof*
Sudetenduitschers
bij Runciman
Losse locomotief loopt op
kolenfrein in
Onder den gloeiende drup
Schepen uit het ijs bevrijd
Ontploffing op een
bananenboot
Duitschland belooft
Japan niets
Mexicaansche petroleum
naar Japan
Japansche vliegtuigen
uit Canada?
Rome wenscht contact fusschen
Duitsche bisschoppen
Groote Japansche invloed
bij de marine
Een theelepeltje vieze slijm, alles wat
van deze schoone maagd overblijit...
Een zwarte slijmerige brij, die zich
afzet op den bodem van de wasch-
kuipen, kan het overschot zijn van
Mariene Dietrich-op-de-film, Het
stukje "celluloid in den punt* van
uw lakschoen was wellicht eens in
staat een zaal vol menschen tot tra
nen te beroeren Als de schoen
nu knelt, klaag dan niet, het kan
immers uw veelbewonderdc Greta
Garbo zijn, die u op de teenen trapt...
WAT GEBEURT ER MET
OUDE FILMS.
Reeds de huisvrouwen uit de Grieksche
Oudheid wisten, hoe ze van iets ouds wat
nieuws moesten maken. Ze maakten van de
Zondagsche toga van haar man eerst een
kimono voor zich zelf en dan naderhand
van die kimono weer een speelpakje voor
haar kind, eer ze de overblijvende resten als
stofdoeken gebruikten en tegenwoordig gaat
het nog net zoo, alleen met die uitzondering,
dat de stofdoeken aan het einde van hun
loopbaan naar de papierfabriek gaan, waar
ze er als papier weer uitkomen. Deze variatie
zou men nog op tal van andere dingen kun
nen toepassen; het geheele leven blijft een
.vicieuze cirkel.
Daar hebben we nu bijvoorbeeld de film.
De filmstrook is onsterfelijk!
Wanneer hij tot vervelens toe afge
draaid en vertoond en opgebruikt is,
dan is hii toch nog lang niet dood.
Hij komt weliswaar wel op het filfrt-
kerkhof terecht, maar begraven
wordt hij nog lang niet. Integen
deel Door machines en zuren van
de filmproductiefabrieken wordt hij
tot nieuw leven gewekt. Daar vin
den jaarlijks ongeveer 20 millioen
meters film, twintig millioen meters
liefdesscènes, en gefluisterde balge-
sprekken, serenades in de maneschijn
en achtervolgingen van misdadigers,
close-ups, die weggeknipt moesten
worden, alsmede de opwindendste
dramatische hoogtepunten van een
„seizoenschlager" hun einde een
weliswaar zeer onbeduidend en
roemloos einde, maar toch een zeer
nuttig en doelmatig einde, dat zelfs
nog verwachtingen voor de toekomst
open laat.
Een groote vrachtwagen
rolt het plein van het machine-gebouw op
en men begint uit te laden filmrollen in
zakken, filmrollen in tonnen, groote stuk
ken speelfilm, knipsels van cultuurfilms,
stukken journaalfilms, zelfs volledige, heel
oude journaalfilms, reclamefilms, die niet
meer noodig zijn, en dan nog duizenden
stukken knipsels, die overbodig of mislukt
waren, enz., enz., een lijkwagen vol film
overblijfsels, die hun laatste standplaats, het
dorpsbioscoopje, reeds doorloopen hebben. Er
is o.a. 'n komische film bij, wiens 2300 me
ter eens, voordat ze afgedraait werden, vele
duizenden dollar kostten.
Er echter het oorspronkelijke ne
gatief op deze lengte gesneden kon
worden, moest er ongeveer 40.000 meter voor
opnamen gemaakt worden, die al twintig
maal zoo veel waarde hadden, voor ze nog
maar afgedraaid werden. Wanneer men dan
daarbij nog het materiaal berekent, dat voor
re ruim 30 copiën noodig was, dan krijgt
men getallen met heel wat nulletjes.
Nu gaat de komische film tezamen met
zijn dramatische en reclame-collega's
naar de sorteerzaal,
waar meisjes en vrouwen met schaar en
lijmpot achter groote spoelen zitten, die de
films op die spoelen wikkelen en tot rollen
van ongeveer 130 meter lengte aan elkaar
plakken. Het doet er hier niets toe, of Mar
iene Dietrich aan een Micky-muis-film ge
plakt wordt. In de sorteerzaal geeft alleen
de viscositeit (de taaiheid), d.w.z. de drup
pelsnelheid van den film in vloeibaren toe
stand,den doorslag.
Keurig afgespoeld en gesorteerd zetten de
filmrollen hun tocht voort naar de wasch-
zalen, waar de kuipen het laatste verschil
uitwisschen. Dat gebeurt heel snel. Aan het
eene einde van de machine wordt de trom
mel bevestigd, en dan begint dc filmstrook
als een loopende band over raderen en spoe
len te loopen, gaat daarbij ccnige malen
door een niet loog gevulde kuip, waarin de
broomzilverlaag van de film oplost, loopt
vervolgens door een tweede tobbe, waarin hij
onder druk afgespoeld wordt, dan verder
door een droogkast met koude lucht om er
tenslotte aan het andere einde van het ap
paraat als een schoongewasschen, bijna wit
te, glinsterende band celluloid weer uit te
komen.
Dit alles duurt niet langer dan vier
minuten. In deze vier minuten werd
Mariene Dietrich, met Micky-muis en
met nog tal van anderen, met slaap
kamers-ameublementen, met groote
zalen, enz., enz., tot een zwarte, slij
merige brij opgelost, die zich afgezet
heeft op den bodem van de wasch-
kuipen
Maar zelfs deze vuile, zwarte massa, die
afkomstig is van de afgcloogde broomzil
verlaag van de filmstrooken, kan nog ge
bruikt en in geld omgezet worden. Aan den
onderkant van de waschtobben bevindt zich
een inrichting, waarmee dit vuil weggezo
gen kan worden.
Van brij tot goud en zilver.
De brij gaat dan naar een goud- en zilver
inrichting, waar deze stoffen afgescheiden
worden en komt daar in groote centrifuges
terecht, die al 't vocht er aan onttrekken.
Wat er van overblijft, dus, dat, wat er van
het celluloid afgehaald is, wordt tot tempe
raturen van 1400 graden verhit, waarbij het
zuivere zilver afgescheiden wordt. Dit wordt
tot staven gegoten en deze worden naar de
zilverindustrie of naar een munt-inrichting
gebracht. Het meeste zilver bevatten de niet-
belichte filmstrooken, n.1. ongeveer zeven ki
lo per duizend kilo filmstrook. Gemiddeld
bevat de belichte film vijf kilo zilver per
1000 kilo filmstrook, terwijl heelemaal ach
teraan de klankfilmstrooken komen, waaruit
niet meer dan een theelepeltje zilver gehaald
kan worden. Bij een bedrijf als dit kan
slechts de hoeveelheid voordeel brengén.
Een normale speelfilm van 2300 meter weegt
ongeveer 15 kilo en daarvan wordt ongeveer
50 gram zilver gehaald. Niet veel, wanneer
men de zilvérprijzen van tegenwoordig kent!!
Maar toch, van 20 millioen meter film per
jaar krijgt men heel wat zilver. Het kan dan
ook best voorkomen, dat Greta Garbo, wan
neer ze als „Koningin Christine" zit te di-
neeren, met haar zilveren lepel een of
andere hartroerende scène uit een van haar
eerste films „Wilde orchideeën" naar den
mond brengt
Volgens de Sudeten-Duitschers
verscherpt de toestand zich.
De afgevaardigden der Sudeten-Duitschers
hebben gistermiddag een langdurige be
spreking gehad met de leden der missie van
Runciman.
Lord Runciman heeft zelf deelgenomen
aan de besprekingen. Behalve nationaliteits
kwesties hebben de gedelegeerden met Run
ciman gesproken over het incident bij Gla-
scnvald, waarbij een Sudeten-Duitscher
door een üuitschcn sociaal-democraat werd
gedood. Zij hebben Runciman een document
ter hand gesteld, waarin gewezen wordt op
het feit, dat dergelijke incidenten een at
mosfeer van spanning kunnen scheppen,
die weinig gunstig is voor de huidige be
sprekingen.
De toestand verscherpt.
Het persbureau der Sudetenduitsche par
tij deelt mede, dat gisteren een beraadsla
ging heeft plaats gehad van de districtslei
ders der Sudetenduitsche partij.
In het communiqué wordt medege
deeld, dat uit alle berichten blijkt,
dat de toestand in 't geheele Sude
tenduitsche gebied, in het bijzonder
na de maatregelen van 21 Mei, een
algemeene verscherping heeft onder
gaan en dat de Duitsche bevolking
zich hoogst verontrust voelt. Daar
toe, aldus het communiqué, hebben
tal van incidenten, o.m. de moord
op een Sudetenduitscher te Glaser-
wald, ernstig bijgedragen.
Vreeselijke dood van een Boed-
dhistischcn monnik.
Een pas „gewijde" Boeddhistische monnik
is na een smartelijke plechtigheid, waarbij
hij talrijke brandwonden opliep, overleden.
De man moest, ter voorbereiding tot zijn
intrede in het afgelegen Boeddhistenkloos
ter te Suratgahr in Bikanler, eerst vasten
en bidden, aldus dc Msb.
Op den dag der „inkleeding" werd hij in
een geelkleurig gewaad gestoken en moest
hij oi) een verheven houten platform plaats,
nemen, terwijl hij do oogen op den grond
vóór hem moest gevestigd houden.
Monniken hielden daarna een brandende
kaars boven zijn gladgeschoren schedel en
lieten het gloeiende kaarsvet over zijn
hoofd en slapen druipen.
Deze plechtigheid, welke bijna twee uren
duurde, werd begeleid met gezangen der
aanwezige monniken, terwijl de man on
bewegelijk bleef zitten, bij tusschenpoozen 't
„heilige" woord „om" herhalend.
Na de ceremonie bezweek de ongeluk
kige tengevolge van de brandwonden, die
zijn kalen schedel verschroeid hadden.
EEN NEGER VAN 140 JAAR.
Is het waar?
John Harris, die verbonden is aan de te
Londen gevestigde Vereeniging ter bestrij
ding van de slavernij en ter bescherming
van inboorlingen, wekt in de Times op tot
een deskundig onderzoek naar den waren
ouderdom van een neger, Ramonolwana Sc-
none die ergens in Betsjoeanaland moet
wonen, aldus de N.R.Crt. Van dezen heer
wordt beweerd, dat hij omstreeks 140
jaar oud zou zijn. Hij is nog betrekkelijk
gezond; zijn oogen zijn slecht, want hij lijdt
aan beide oogen aan staar; maar zijn gebit
is minus één tand nog compleet. En hij heeft
zichzelf een dochtertje van zestien jaar aan
gemeten. Wie heeft er genoegen in dezen
curicuzcn ouden heer eens aan een deskun
dig medisch, we schreven haast oudheidkun
dig, onderzoek te ondenverpen, waarbij te
vens critisch zou.dienen te worden nageplo
zen, op welke bewijzen de man zich kan be
roepen ter staving van zijn Methusalem-
sclieu levensduur'? De zaak is belangrijk
genoeg. Het gaat erom Ramonolwana Senon
te plaatsen of op het eeregestoelte van oud
sten mensch ter wereld of op het leu
genaarsbankje.
De Russische schepen, welke in de herfst
van het vorig jaar vastgevroren zijn in het
ijs van de Laptiefsee, zijn thans vrijgeko
men.
Verleden jaar is de helft van de schepen
van de commissie voor noordelijke zeewegen
en bijna alle ijsbrekers op weg van Moer-
ruansk naar Archangel in het ijs gevangen
geraakt. Dertig schepen moesten overwin
teren onder moeilijke omstandigheden, wel
ke het gevolg waren van tekortkomingen
van bovengenoemd comité. De ijsbreker „Er-
mak" slaagde erin enkele schepen vrij te
maken en de ijsbreker „Krassin" kon de
ingesloten schepen van proviand voorzien.
Acht Italianen gedood.
Uit Triest wordt gemeld, dat zich Zon
dagochtend aan boord van de „Ramb 2"
welke op weg was met een lading bananen
uit Itaiiaansch Öost-Afrika, een ontploffing
heeft voorgedaan. Acht leden van de be
manning werden gedood.
Nadere bijzonderheden worden niet mede
gedeeld en een officieel communiqué is niet
gepubliceerd.
In geval van een Russisch-Ja-
panschen oorlog.
In bevoegde kringen te Berlijn verklaart
men, dat het onderhoud, dat de Japansche
ambassadeur te Berlijn met minister von
Ribbentrop heeft gehad, gewijd was aan
een volkomen algemeene bestudeering van
den toestand in het Verre Oosten, doch dat
niet gesproken zou kunnen worden van
welomschreven verzekeringen, die Duitsch
land aan Japan zou hebben gegeven voor
het geval van een Russisch-Japanschen oor
log. Men verklaart, dat er geen sprake is
geweest van steun, die Duitschland in een
dergelijk geval aan Japan zou kunnen ge
ven.
„Communistische" olie in den
strijd tegen het „communisti
sche" China.
Voor de eerste maal sedert de onteigening
van de bezittingen der buitenlandsche pe-
troleummijen in Mexico, wordt thans Mexi
caansche petroleum naar Japan verzonden,
aldus het Hdbld. Te Vcra Cruz laadt op het
oogenblik een Japansch stoomschip 100.000
vaten ruwe olie, die eigendom van de Mexi
caansche regeering zouden zijn. De bestem
mingshaven is Yokohama.
Te Hankau ontvangen berichten, melden,
dat de Japansche regeering overweegt een
groot aantal oorlogsvliegtuigen bij Cana-
deesche fabrieken aan te koopen.
Voorts worden voorstellen overwogen tot
aankoop van oorlogstuig op de Philippijnen.
In September komen de Oosten-
rijksche bijeen.
Kort na de conferentie der katholieke bis
schoppen van het oude rijksgebied in Ful-
da zullen in September de Oostenrijksche
bisschoppen onder voorzitterschap van kar
dinaal-aartsbisschop Innitzer te Salzburg
hun jaarlijksche conferentie houden. Er
staat derhalve geen gemeenschappelijke
conferentie der katholieke bisschoppen van
het geheele rijksgebied op het program. In
kerkelijke kringen verwacht men echter
voor het late najaar een nauwer contact
tusschen de beide bisschopsgroepen. dat,
naar men meent, te Rome wenschelijk ge
acht wor'dt.
Spoorlijn Heerlen—Kerkrade ver
sperd. Leerling-machinist licht
gewond.
Gisteravond tegen half negen zijn
tusschen het perron en den spoor
wegovergang aan de Willenistraat te
Heerlen een kolentrein en een losse
locomotief met elkaar in botsing ge
komen.
De losse locomotief werd door den gewel
digen schok een vijftigtal meters terugge
duwd, terwijl de eerste vijf wagons van den
kolentrein uit de rails liepen. De eerste drie
waren zoo goed als leeg, de andere twee wa
ren met kolen gevuld. Een der eerste wagons
brak doormidden, terwijl de andere dwars
over de rails kwam te staan, waardoor het
geheele traject HeerlenSchaesbergEy-
gelshovenKerkrade werd versperd. De
plaats van het ongeluk is bedekt met steen
kolen uit de gederailleerde wagens.
De beide locomotieven bleven na de bot
sing op de rails en liepen slechts geringe
schade aan de buffers op. De kolentrein
kwam uit Eygelslioven en was geladen met
kolen van de mijn Laura en Julia.
De losse locomotief, afkomstig uit Amers
foort, was des middags met den trein uit
het noorden, gearriveerd en zou om 22.10
uur de terugreis ondernemen. De locomotief
was bij het rangeéren te ver doorgereden,
daar de machinist vermoedelijk niet heeft ge
weten, dat op zijn lijn een kolentrein in aan
tocht was.
De machinist van den kolentrein heeft,
naar aangenomen wordt, geen schuld, om
dat zijn signaal op veilig stond. De leerling
machinist van de losse locomotief werd bij
de botsing licht aan het hoofd gewond.
Het opruimingswerk is in vollen gang en
men hoopte tegen den ochtend gereed te ko
men, opdat het verkeer in de richting van
en naar Heerlen weer normaal zal kunnen
worden hervat.
Het eenige volkomen onafhankelijke
koninkrijk in A.chter-Indië is Siam,
waar men zorgvuldig alle invloeden
van buiten weert. Hoewel men zich
met Japan weinig inlaat, is het toch
een feit, dat het leger op Japansche
wijze gedrild wordt. Een onzer cor
respondenten vertelt ons over Siam
enkele bijzonderheden.
Minder vraag naar olifanten
Tot voor een jaar was het Siamecschc ko
ningshuis de laatste Achter-Indische dynas
tie, die met onbeperkte macht heerschte en
aan haar hof een glans en piacht ontvouw
de, zooals men het nergens elders kan aan
treffen. De laatste drie koningen waren zeer
verlichte vorsten, die trachten het „land van
den witte olifant" naar mödere, Westerschc
begrippen te besturen, de meermaals be
dreigde onafhankelijkheid te bewaren zon
der daarbij oude tradities prijs te geven. Men
sprak in vroeger jaren vaak van de „revo
lutie van boven", waarmee men de talrij
ke nieuwigheden bedoelde die door een aan
tal ontwikkelde prinsen van de koninklijke
familie ingevoerd werden. Siam was steeds
een goed geregeerd land dank zij de uitste
kende zorgen van den adel.
Men onderschatte evenwel het
groeiende nationale bewustzijn van
de jongere generatie, die een absolu
te monarchie beschouwde als een
overblijfsel van vroeger tijden en die
zelf graag meegeregeerd had. Zij wist
evenwel dat de koning onder den
druk van hét hof zijn bevoorrechte
positie niet zoo gemakkelijk zou kun
nen opgeven en daarom maakte zij
van zijn afwezigheid gebruik om
op 24 Juni 1932 een staatsgreep te
plegen, waarbij zonder veel bloedver
gieten de absolute monarchie ver
anderde in een met een grondwet
regeerend koningshuis.
Tal van prinsen werden verbannen en de
toenmalige koning deed afstand ten behoeve
van den toen achtjarigen prins Ananda Ma-
hidol, die in Fransch-Zwitserland opgevoed
wordt. Het regentschap wordt gevoerd door
een lid van het koninklijk huis, terwijl onder
voorzitterschap van Phya Bahol Balabayba
Sena een parlement bij elkaar geroepen
werd, dat het algemeen kiesrecht invoerde
en wetten naar Europeesch voorbeeld schiep.
Bewapening.
Inderdaad is Siam door het een en ander
vooruitgegaan. De mannen, die het bestuur
in handen hebben, doen hun best de belang
stelling van het volk voor het. land te wek
ken alsmede om dc onafhankelijkheid naar
buiten te beveiligen. Siam volgde dan ook
in dc laatste jaren het voorbeeld van alle
andere landen en gebruikte een groot deel
van het budget voor do bewapening. Een
nieuw militair centrum ontstond in Lopbu-
ri, 133 K.M. van de hoofdstad Bangkok ver
wijderd, terwijl voorts grootschc wcgcnplan-
nen voor militaire doeleinden ontworpen
werden die echter eerst in den loop der ja
ren uitgevoerd zullen worden.
Siam wenscht zijn bestaan niet
langer uitsluitend door de beide aan
grenzende groote mogendheden Enge
land en Frankrijk gegarandeerd te
zien, wier bezittingen het land om
geven. Men bereidt zich er op voor,
het land tégen iederen aanvaller te
verdedigen en in het bijzonder se
dert de laatste jaren, sinds er daar
in het Verre Oosten een macht ont
staat, die een steeds grootere belang
stelling toont voor het laatste onaf
hankelijke koninkrijk in Achter-In-
dië.
Het Kanaal van Kra.
Eenigen tijd scheen het, alsof de beide
staten Siam en Japan een verbond met el
kaar wilden aangaan. Men sprak een tijd
lang over het Kanaal van Kra, dwars door
het Siameesche schiereiland, waardoor de
route naar Japan aanmerkelijk verkort zou
worden. Groote belangstelling had men voor
dit kanaal en reeds scheen liet alsof men
er het noodige geld voor bij elkaar had. Het
bleek evenwel, dat zich bij de werkzaam
heden geweldige technische moeilijkheden
zouden voordoen, zooals men ze zelfs niet
bij het Panamakanaal aangetroffen had.
Terwijl men aanvankelijk ernstig over het
plan van dit kanaal gedacht heeft, liet men
liet varen sinds de vijandelijkheden tusschen
China en Japan uitgebroken zijn. Door de
aanwezigheid van een half millioen Chince-
zen, die voor het grootste deel in de hoofd
stad Bangkok wonen, zag de regeering zich
gedwongen tot een
strikte neutraliteit,
om de vrede in het land tc bewaren. De Chi-
neesche kooplieden, die het grootste deel van
den kleinhandel in handen hebben, voerden
reeds een onofficiëele boycot tegen de Ja
pansche goederen. Japan daarentegen tracht
te door het afzenden van delegaties en door
het uitnoodigen van belangrijke regeerings-
personen naar Tokio de belangstelling en
de sympathie voor Japan levendig te hou
den en zelfs te bevorderen.
De Japansche invloed is vooral bij
zonder sterk bij de Siameesche ma
rine, die haar bestellingen hoofdza
kelijk te Osaka doet en 't leger naar
Japansch voorbeeld drilt. Het leger
alsook de meeste leden van de re-
gcering trachten een te innige
vriendschap met Japan echter te
vermijden, om, zooals zij verklaren
een conflict met de groote mogend
heden of China te omzeilen.
Deze houding kwam nog onlangs tot uit
drukking, toen twee Japansche schoolsche-
pen een bezoek aan Bangkok brachten. In
de Siameesche regeering was men eerst over
dit Japansche bezoek pijnlijk verrast, maar
daar de Japanners er nu eenmaal waren,
noodigde men hen uit tot
een olifanten jacht
in Lopburi, welke juist in die dagen door
den minister van oorlog, Luang Piboel
Songgram georganiseerd werd. Dat was
een handige, echt Aziatische oplossing!
Reeds voor zonsopgang bracht een extra
trein de zeccadettcn naar het Siameesche
binnenland, waardoor onaangename inci
denten niet Chineezen in de hoofdstraten
van Bangkok vermeden werden. Eerst zeer
laat, toen de straten van dc hoofdstad al
weer verlaten waren, werd de terugtocht
aanvaard en zeer tevreden over alles wat
ze beleefd hadden, verlieten toen den volgen
den dag de Japansche gasten het land.
De openbare meening tegen Ja-
pan was echter duidelijk tot uiting
gekomen. Terwijl den eersten dag
de Siameesche bevolking in grooten
getale aanwezig was, ontbrak ze bij
na geheel, toen de Japanners ver
schenen waren. De tribunes aan
beide zijden van de olifantenkraal
waren nagenoeg leeg; behalve de
ambtenaren waren er slechts enkele
boeren, maar geen Chineezen aan
wezig.
Een oude sport.
Deze olifantenjacht. in Lopburi was een
poging van den minister geweest, een oude
sport weer in trek te maken. In vroeger da
gen was dit een echt vorstelijk feest ge
weest, dat om de paar jaar door het hof
georganiseerd werd. Weken-, soms maan
den dreven de olifantenjagers met bijzon
der daartoe afgerichte oiifanten de in het
wild levende kudden in het oerwoud naar
speciaal daartoe aangewezen plaatsen. Ayu-
thia, de vroegere hoofdstad, was meestal
het punt van samenkomst voor de konink
lijke jachtpartij.
Daar de dieren in Siam sinds hon
derden jaren heilig verklaard wa
ren, werden ze niet neergeschoten,
maar in een kraal gejaagd, waar de
dieren uitgekozen werden, die men
voor de hofceremonies of als werk
dieren gebruiken wilde.
De laatste koninklijke olifantenjacht vond
plaats in het jaar 1895 naar aanleiding van
het. bezoek van den Russischen kroonprins,
die spoedig daarop als Nicolaas II gekroond
werd. In latere jaren verdween de belang
stelling voor dit kostbare feest. De vraag
naar werkdieren werd steeds geringer en
de behoefte er aan van den kant van het
hof was ook niet meer zoo groot. Het was
dan ook voor den minister van Oorlog niet
gemakkelijk, geschikte jongelui te vinden,
die de olifantenjacht konden leiden. De
meesfen kwamen uit Noord-Siam, waar de
koning van Xiengmai voor de beste olifan
tenkenner van de wereld doorgaat. Ook
zond deze zijn
orket en de dansers
die bij een dergelijk feest onmisbaar zijn.
Terwijl 128 tamme dieren het land afzoch
ten naar wilde kudden, bestudeerden de
oude hofbrahmanen de riten en gezangen.
Zoo kon dan eindelijk na lange voorberei
dingen liet feest plaats vinden. Men maak
te slechts één uitzondering, door minder
olifanten in de kraal achter te houden. Het
onderhoud van de beesten is kostbaar en in
de bosschen zijh ze grootondeels door ma
chines vervangen. Maar toch is het een bij
zondere verdienste van den minister, dit
prachtige feest in eere hersteld te hebben,
daar er ongetwijfeld voortaan talrijke
.vreemdelingen naar zullen gaan kijken...