Van filmdiva tot.... lepel brij! Politiek en olifanten in Siam Ook de films hebben hun kerkhof* Sudetenduitschers bij Runciman Losse locomotief loopt op kolenfrein in Onder den gloeiende drup Schepen uit het ijs bevrijd Ontploffing op een bananenboot Duitschland belooft Japan niets Mexicaansche petroleum naar Japan Japansche vliegtuigen uit Canada? Rome wenscht contact fusschen Duitsche bisschoppen Groote Japansche invloed bij de marine Een theelepeltje vieze slijm, alles wat van deze schoone maagd overblijit... Een zwarte slijmerige brij, die zich afzet op den bodem van de wasch- kuipen, kan het overschot zijn van Mariene Dietrich-op-de-film, Het stukje "celluloid in den punt* van uw lakschoen was wellicht eens in staat een zaal vol menschen tot tra nen te beroeren Als de schoen nu knelt, klaag dan niet, het kan immers uw veelbewonderdc Greta Garbo zijn, die u op de teenen trapt... WAT GEBEURT ER MET OUDE FILMS. Reeds de huisvrouwen uit de Grieksche Oudheid wisten, hoe ze van iets ouds wat nieuws moesten maken. Ze maakten van de Zondagsche toga van haar man eerst een kimono voor zich zelf en dan naderhand van die kimono weer een speelpakje voor haar kind, eer ze de overblijvende resten als stofdoeken gebruikten en tegenwoordig gaat het nog net zoo, alleen met die uitzondering, dat de stofdoeken aan het einde van hun loopbaan naar de papierfabriek gaan, waar ze er als papier weer uitkomen. Deze variatie zou men nog op tal van andere dingen kun nen toepassen; het geheele leven blijft een .vicieuze cirkel. Daar hebben we nu bijvoorbeeld de film. De filmstrook is onsterfelijk! Wanneer hij tot vervelens toe afge draaid en vertoond en opgebruikt is, dan is hii toch nog lang niet dood. Hij komt weliswaar wel op het filfrt- kerkhof terecht, maar begraven wordt hij nog lang niet. Integen deel Door machines en zuren van de filmproductiefabrieken wordt hij tot nieuw leven gewekt. Daar vin den jaarlijks ongeveer 20 millioen meters film, twintig millioen meters liefdesscènes, en gefluisterde balge- sprekken, serenades in de maneschijn en achtervolgingen van misdadigers, close-ups, die weggeknipt moesten worden, alsmede de opwindendste dramatische hoogtepunten van een „seizoenschlager" hun einde een weliswaar zeer onbeduidend en roemloos einde, maar toch een zeer nuttig en doelmatig einde, dat zelfs nog verwachtingen voor de toekomst open laat. Een groote vrachtwagen rolt het plein van het machine-gebouw op en men begint uit te laden filmrollen in zakken, filmrollen in tonnen, groote stuk ken speelfilm, knipsels van cultuurfilms, stukken journaalfilms, zelfs volledige, heel oude journaalfilms, reclamefilms, die niet meer noodig zijn, en dan nog duizenden stukken knipsels, die overbodig of mislukt waren, enz., enz., een lijkwagen vol film overblijfsels, die hun laatste standplaats, het dorpsbioscoopje, reeds doorloopen hebben. Er is o.a. 'n komische film bij, wiens 2300 me ter eens, voordat ze afgedraait werden, vele duizenden dollar kostten. Er echter het oorspronkelijke ne gatief op deze lengte gesneden kon worden, moest er ongeveer 40.000 meter voor opnamen gemaakt worden, die al twintig maal zoo veel waarde hadden, voor ze nog maar afgedraaid werden. Wanneer men dan daarbij nog het materiaal berekent, dat voor re ruim 30 copiën noodig was, dan krijgt men getallen met heel wat nulletjes. Nu gaat de komische film tezamen met zijn dramatische en reclame-collega's naar de sorteerzaal, waar meisjes en vrouwen met schaar en lijmpot achter groote spoelen zitten, die de films op die spoelen wikkelen en tot rollen van ongeveer 130 meter lengte aan elkaar plakken. Het doet er hier niets toe, of Mar iene Dietrich aan een Micky-muis-film ge plakt wordt. In de sorteerzaal geeft alleen de viscositeit (de taaiheid), d.w.z. de drup pelsnelheid van den film in vloeibaren toe stand,den doorslag. Keurig afgespoeld en gesorteerd zetten de filmrollen hun tocht voort naar de wasch- zalen, waar de kuipen het laatste verschil uitwisschen. Dat gebeurt heel snel. Aan het eene einde van de machine wordt de trom mel bevestigd, en dan begint dc filmstrook als een loopende band over raderen en spoe len te loopen, gaat daarbij ccnige malen door een niet loog gevulde kuip, waarin de broomzilverlaag van de film oplost, loopt vervolgens door een tweede tobbe, waarin hij onder druk afgespoeld wordt, dan verder door een droogkast met koude lucht om er tenslotte aan het andere einde van het ap paraat als een schoongewasschen, bijna wit te, glinsterende band celluloid weer uit te komen. Dit alles duurt niet langer dan vier minuten. In deze vier minuten werd Mariene Dietrich, met Micky-muis en met nog tal van anderen, met slaap kamers-ameublementen, met groote zalen, enz., enz., tot een zwarte, slij merige brij opgelost, die zich afgezet heeft op den bodem van de wasch- kuipen Maar zelfs deze vuile, zwarte massa, die afkomstig is van de afgcloogde broomzil verlaag van de filmstrooken, kan nog ge bruikt en in geld omgezet worden. Aan den onderkant van de waschtobben bevindt zich een inrichting, waarmee dit vuil weggezo gen kan worden. Van brij tot goud en zilver. De brij gaat dan naar een goud- en zilver inrichting, waar deze stoffen afgescheiden worden en komt daar in groote centrifuges terecht, die al 't vocht er aan onttrekken. Wat er van overblijft, dus, dat, wat er van het celluloid afgehaald is, wordt tot tempe raturen van 1400 graden verhit, waarbij het zuivere zilver afgescheiden wordt. Dit wordt tot staven gegoten en deze worden naar de zilverindustrie of naar een munt-inrichting gebracht. Het meeste zilver bevatten de niet- belichte filmstrooken, n.1. ongeveer zeven ki lo per duizend kilo filmstrook. Gemiddeld bevat de belichte film vijf kilo zilver per 1000 kilo filmstrook, terwijl heelemaal ach teraan de klankfilmstrooken komen, waaruit niet meer dan een theelepeltje zilver gehaald kan worden. Bij een bedrijf als dit kan slechts de hoeveelheid voordeel brengén. Een normale speelfilm van 2300 meter weegt ongeveer 15 kilo en daarvan wordt ongeveer 50 gram zilver gehaald. Niet veel, wanneer men de zilvérprijzen van tegenwoordig kent!! Maar toch, van 20 millioen meter film per jaar krijgt men heel wat zilver. Het kan dan ook best voorkomen, dat Greta Garbo, wan neer ze als „Koningin Christine" zit te di- neeren, met haar zilveren lepel een of andere hartroerende scène uit een van haar eerste films „Wilde orchideeën" naar den mond brengt Volgens de Sudeten-Duitschers verscherpt de toestand zich. De afgevaardigden der Sudeten-Duitschers hebben gistermiddag een langdurige be spreking gehad met de leden der missie van Runciman. Lord Runciman heeft zelf deelgenomen aan de besprekingen. Behalve nationaliteits kwesties hebben de gedelegeerden met Run ciman gesproken over het incident bij Gla- scnvald, waarbij een Sudeten-Duitscher door een üuitschcn sociaal-democraat werd gedood. Zij hebben Runciman een document ter hand gesteld, waarin gewezen wordt op het feit, dat dergelijke incidenten een at mosfeer van spanning kunnen scheppen, die weinig gunstig is voor de huidige be sprekingen. De toestand verscherpt. Het persbureau der Sudetenduitsche par tij deelt mede, dat gisteren een beraadsla ging heeft plaats gehad van de districtslei ders der Sudetenduitsche partij. In het communiqué wordt medege deeld, dat uit alle berichten blijkt, dat de toestand in 't geheele Sude tenduitsche gebied, in het bijzonder na de maatregelen van 21 Mei, een algemeene verscherping heeft onder gaan en dat de Duitsche bevolking zich hoogst verontrust voelt. Daar toe, aldus het communiqué, hebben tal van incidenten, o.m. de moord op een Sudetenduitscher te Glaser- wald, ernstig bijgedragen. Vreeselijke dood van een Boed- dhistischcn monnik. Een pas „gewijde" Boeddhistische monnik is na een smartelijke plechtigheid, waarbij hij talrijke brandwonden opliep, overleden. De man moest, ter voorbereiding tot zijn intrede in het afgelegen Boeddhistenkloos ter te Suratgahr in Bikanler, eerst vasten en bidden, aldus dc Msb. Op den dag der „inkleeding" werd hij in een geelkleurig gewaad gestoken en moest hij oi) een verheven houten platform plaats, nemen, terwijl hij do oogen op den grond vóór hem moest gevestigd houden. Monniken hielden daarna een brandende kaars boven zijn gladgeschoren schedel en lieten het gloeiende kaarsvet over zijn hoofd en slapen druipen. Deze plechtigheid, welke bijna twee uren duurde, werd begeleid met gezangen der aanwezige monniken, terwijl de man on bewegelijk bleef zitten, bij tusschenpoozen 't „heilige" woord „om" herhalend. Na de ceremonie bezweek de ongeluk kige tengevolge van de brandwonden, die zijn kalen schedel verschroeid hadden. EEN NEGER VAN 140 JAAR. Is het waar? John Harris, die verbonden is aan de te Londen gevestigde Vereeniging ter bestrij ding van de slavernij en ter bescherming van inboorlingen, wekt in de Times op tot een deskundig onderzoek naar den waren ouderdom van een neger, Ramonolwana Sc- none die ergens in Betsjoeanaland moet wonen, aldus de N.R.Crt. Van dezen heer wordt beweerd, dat hij omstreeks 140 jaar oud zou zijn. Hij is nog betrekkelijk gezond; zijn oogen zijn slecht, want hij lijdt aan beide oogen aan staar; maar zijn gebit is minus één tand nog compleet. En hij heeft zichzelf een dochtertje van zestien jaar aan gemeten. Wie heeft er genoegen in dezen curicuzcn ouden heer eens aan een deskun dig medisch, we schreven haast oudheidkun dig, onderzoek te ondenverpen, waarbij te vens critisch zou.dienen te worden nageplo zen, op welke bewijzen de man zich kan be roepen ter staving van zijn Methusalem- sclieu levensduur'? De zaak is belangrijk genoeg. Het gaat erom Ramonolwana Senon te plaatsen of op het eeregestoelte van oud sten mensch ter wereld of op het leu genaarsbankje. De Russische schepen, welke in de herfst van het vorig jaar vastgevroren zijn in het ijs van de Laptiefsee, zijn thans vrijgeko men. Verleden jaar is de helft van de schepen van de commissie voor noordelijke zeewegen en bijna alle ijsbrekers op weg van Moer- ruansk naar Archangel in het ijs gevangen geraakt. Dertig schepen moesten overwin teren onder moeilijke omstandigheden, wel ke het gevolg waren van tekortkomingen van bovengenoemd comité. De ijsbreker „Er- mak" slaagde erin enkele schepen vrij te maken en de ijsbreker „Krassin" kon de ingesloten schepen van proviand voorzien. Acht Italianen gedood. Uit Triest wordt gemeld, dat zich Zon dagochtend aan boord van de „Ramb 2" welke op weg was met een lading bananen uit Itaiiaansch Öost-Afrika, een ontploffing heeft voorgedaan. Acht leden van de be manning werden gedood. Nadere bijzonderheden worden niet mede gedeeld en een officieel communiqué is niet gepubliceerd. In geval van een Russisch-Ja- panschen oorlog. In bevoegde kringen te Berlijn verklaart men, dat het onderhoud, dat de Japansche ambassadeur te Berlijn met minister von Ribbentrop heeft gehad, gewijd was aan een volkomen algemeene bestudeering van den toestand in het Verre Oosten, doch dat niet gesproken zou kunnen worden van welomschreven verzekeringen, die Duitsch land aan Japan zou hebben gegeven voor het geval van een Russisch-Japanschen oor log. Men verklaart, dat er geen sprake is geweest van steun, die Duitschland in een dergelijk geval aan Japan zou kunnen ge ven. „Communistische" olie in den strijd tegen het „communisti sche" China. Voor de eerste maal sedert de onteigening van de bezittingen der buitenlandsche pe- troleummijen in Mexico, wordt thans Mexi caansche petroleum naar Japan verzonden, aldus het Hdbld. Te Vcra Cruz laadt op het oogenblik een Japansch stoomschip 100.000 vaten ruwe olie, die eigendom van de Mexi caansche regeering zouden zijn. De bestem mingshaven is Yokohama. Te Hankau ontvangen berichten, melden, dat de Japansche regeering overweegt een groot aantal oorlogsvliegtuigen bij Cana- deesche fabrieken aan te koopen. Voorts worden voorstellen overwogen tot aankoop van oorlogstuig op de Philippijnen. In September komen de Oosten- rijksche bijeen. Kort na de conferentie der katholieke bis schoppen van het oude rijksgebied in Ful- da zullen in September de Oostenrijksche bisschoppen onder voorzitterschap van kar dinaal-aartsbisschop Innitzer te Salzburg hun jaarlijksche conferentie houden. Er staat derhalve geen gemeenschappelijke conferentie der katholieke bisschoppen van het geheele rijksgebied op het program. In kerkelijke kringen verwacht men echter voor het late najaar een nauwer contact tusschen de beide bisschopsgroepen. dat, naar men meent, te Rome wenschelijk ge acht wor'dt. Spoorlijn Heerlen—Kerkrade ver sperd. Leerling-machinist licht gewond. Gisteravond tegen half negen zijn tusschen het perron en den spoor wegovergang aan de Willenistraat te Heerlen een kolentrein en een losse locomotief met elkaar in botsing ge komen. De losse locomotief werd door den gewel digen schok een vijftigtal meters terugge duwd, terwijl de eerste vijf wagons van den kolentrein uit de rails liepen. De eerste drie waren zoo goed als leeg, de andere twee wa ren met kolen gevuld. Een der eerste wagons brak doormidden, terwijl de andere dwars over de rails kwam te staan, waardoor het geheele traject HeerlenSchaesbergEy- gelshovenKerkrade werd versperd. De plaats van het ongeluk is bedekt met steen kolen uit de gederailleerde wagens. De beide locomotieven bleven na de bot sing op de rails en liepen slechts geringe schade aan de buffers op. De kolentrein kwam uit Eygelslioven en was geladen met kolen van de mijn Laura en Julia. De losse locomotief, afkomstig uit Amers foort, was des middags met den trein uit het noorden, gearriveerd en zou om 22.10 uur de terugreis ondernemen. De locomotief was bij het rangeéren te ver doorgereden, daar de machinist vermoedelijk niet heeft ge weten, dat op zijn lijn een kolentrein in aan tocht was. De machinist van den kolentrein heeft, naar aangenomen wordt, geen schuld, om dat zijn signaal op veilig stond. De leerling machinist van de losse locomotief werd bij de botsing licht aan het hoofd gewond. Het opruimingswerk is in vollen gang en men hoopte tegen den ochtend gereed te ko men, opdat het verkeer in de richting van en naar Heerlen weer normaal zal kunnen worden hervat. Het eenige volkomen onafhankelijke koninkrijk in A.chter-Indië is Siam, waar men zorgvuldig alle invloeden van buiten weert. Hoewel men zich met Japan weinig inlaat, is het toch een feit, dat het leger op Japansche wijze gedrild wordt. Een onzer cor respondenten vertelt ons over Siam enkele bijzonderheden. Minder vraag naar olifanten Tot voor een jaar was het Siamecschc ko ningshuis de laatste Achter-Indische dynas tie, die met onbeperkte macht heerschte en aan haar hof een glans en piacht ontvouw de, zooals men het nergens elders kan aan treffen. De laatste drie koningen waren zeer verlichte vorsten, die trachten het „land van den witte olifant" naar mödere, Westerschc begrippen te besturen, de meermaals be dreigde onafhankelijkheid te bewaren zon der daarbij oude tradities prijs te geven. Men sprak in vroeger jaren vaak van de „revo lutie van boven", waarmee men de talrij ke nieuwigheden bedoelde die door een aan tal ontwikkelde prinsen van de koninklijke familie ingevoerd werden. Siam was steeds een goed geregeerd land dank zij de uitste kende zorgen van den adel. Men onderschatte evenwel het groeiende nationale bewustzijn van de jongere generatie, die een absolu te monarchie beschouwde als een overblijfsel van vroeger tijden en die zelf graag meegeregeerd had. Zij wist evenwel dat de koning onder den druk van hét hof zijn bevoorrechte positie niet zoo gemakkelijk zou kun nen opgeven en daarom maakte zij van zijn afwezigheid gebruik om op 24 Juni 1932 een staatsgreep te plegen, waarbij zonder veel bloedver gieten de absolute monarchie ver anderde in een met een grondwet regeerend koningshuis. Tal van prinsen werden verbannen en de toenmalige koning deed afstand ten behoeve van den toen achtjarigen prins Ananda Ma- hidol, die in Fransch-Zwitserland opgevoed wordt. Het regentschap wordt gevoerd door een lid van het koninklijk huis, terwijl onder voorzitterschap van Phya Bahol Balabayba Sena een parlement bij elkaar geroepen werd, dat het algemeen kiesrecht invoerde en wetten naar Europeesch voorbeeld schiep. Bewapening. Inderdaad is Siam door het een en ander vooruitgegaan. De mannen, die het bestuur in handen hebben, doen hun best de belang stelling van het volk voor het. land te wek ken alsmede om dc onafhankelijkheid naar buiten te beveiligen. Siam volgde dan ook in dc laatste jaren het voorbeeld van alle andere landen en gebruikte een groot deel van het budget voor do bewapening. Een nieuw militair centrum ontstond in Lopbu- ri, 133 K.M. van de hoofdstad Bangkok ver wijderd, terwijl voorts grootschc wcgcnplan- nen voor militaire doeleinden ontworpen werden die echter eerst in den loop der ja ren uitgevoerd zullen worden. Siam wenscht zijn bestaan niet langer uitsluitend door de beide aan grenzende groote mogendheden Enge land en Frankrijk gegarandeerd te zien, wier bezittingen het land om geven. Men bereidt zich er op voor, het land tégen iederen aanvaller te verdedigen en in het bijzonder se dert de laatste jaren, sinds er daar in het Verre Oosten een macht ont staat, die een steeds grootere belang stelling toont voor het laatste onaf hankelijke koninkrijk in Achter-In- dië. Het Kanaal van Kra. Eenigen tijd scheen het, alsof de beide staten Siam en Japan een verbond met el kaar wilden aangaan. Men sprak een tijd lang over het Kanaal van Kra, dwars door het Siameesche schiereiland, waardoor de route naar Japan aanmerkelijk verkort zou worden. Groote belangstelling had men voor dit kanaal en reeds scheen liet alsof men er het noodige geld voor bij elkaar had. Het bleek evenwel, dat zich bij de werkzaam heden geweldige technische moeilijkheden zouden voordoen, zooals men ze zelfs niet bij het Panamakanaal aangetroffen had. Terwijl men aanvankelijk ernstig over het plan van dit kanaal gedacht heeft, liet men liet varen sinds de vijandelijkheden tusschen China en Japan uitgebroken zijn. Door de aanwezigheid van een half millioen Chince- zen, die voor het grootste deel in de hoofd stad Bangkok wonen, zag de regeering zich gedwongen tot een strikte neutraliteit, om de vrede in het land tc bewaren. De Chi- neesche kooplieden, die het grootste deel van den kleinhandel in handen hebben, voerden reeds een onofficiëele boycot tegen de Ja pansche goederen. Japan daarentegen tracht te door het afzenden van delegaties en door het uitnoodigen van belangrijke regeerings- personen naar Tokio de belangstelling en de sympathie voor Japan levendig te hou den en zelfs te bevorderen. De Japansche invloed is vooral bij zonder sterk bij de Siameesche ma rine, die haar bestellingen hoofdza kelijk te Osaka doet en 't leger naar Japansch voorbeeld drilt. Het leger alsook de meeste leden van de re- gcering trachten een te innige vriendschap met Japan echter te vermijden, om, zooals zij verklaren een conflict met de groote mogend heden of China te omzeilen. Deze houding kwam nog onlangs tot uit drukking, toen twee Japansche schoolsche- pen een bezoek aan Bangkok brachten. In de Siameesche regeering was men eerst over dit Japansche bezoek pijnlijk verrast, maar daar de Japanners er nu eenmaal waren, noodigde men hen uit tot een olifanten jacht in Lopburi, welke juist in die dagen door den minister van oorlog, Luang Piboel Songgram georganiseerd werd. Dat was een handige, echt Aziatische oplossing! Reeds voor zonsopgang bracht een extra trein de zeccadettcn naar het Siameesche binnenland, waardoor onaangename inci denten niet Chineezen in de hoofdstraten van Bangkok vermeden werden. Eerst zeer laat, toen de straten van dc hoofdstad al weer verlaten waren, werd de terugtocht aanvaard en zeer tevreden over alles wat ze beleefd hadden, verlieten toen den volgen den dag de Japansche gasten het land. De openbare meening tegen Ja- pan was echter duidelijk tot uiting gekomen. Terwijl den eersten dag de Siameesche bevolking in grooten getale aanwezig was, ontbrak ze bij na geheel, toen de Japanners ver schenen waren. De tribunes aan beide zijden van de olifantenkraal waren nagenoeg leeg; behalve de ambtenaren waren er slechts enkele boeren, maar geen Chineezen aan wezig. Een oude sport. Deze olifantenjacht. in Lopburi was een poging van den minister geweest, een oude sport weer in trek te maken. In vroeger da gen was dit een echt vorstelijk feest ge weest, dat om de paar jaar door het hof georganiseerd werd. Weken-, soms maan den dreven de olifantenjagers met bijzon der daartoe afgerichte oiifanten de in het wild levende kudden in het oerwoud naar speciaal daartoe aangewezen plaatsen. Ayu- thia, de vroegere hoofdstad, was meestal het punt van samenkomst voor de konink lijke jachtpartij. Daar de dieren in Siam sinds hon derden jaren heilig verklaard wa ren, werden ze niet neergeschoten, maar in een kraal gejaagd, waar de dieren uitgekozen werden, die men voor de hofceremonies of als werk dieren gebruiken wilde. De laatste koninklijke olifantenjacht vond plaats in het jaar 1895 naar aanleiding van het. bezoek van den Russischen kroonprins, die spoedig daarop als Nicolaas II gekroond werd. In latere jaren verdween de belang stelling voor dit kostbare feest. De vraag naar werkdieren werd steeds geringer en de behoefte er aan van den kant van het hof was ook niet meer zoo groot. Het was dan ook voor den minister van Oorlog niet gemakkelijk, geschikte jongelui te vinden, die de olifantenjacht konden leiden. De meesfen kwamen uit Noord-Siam, waar de koning van Xiengmai voor de beste olifan tenkenner van de wereld doorgaat. Ook zond deze zijn orket en de dansers die bij een dergelijk feest onmisbaar zijn. Terwijl 128 tamme dieren het land afzoch ten naar wilde kudden, bestudeerden de oude hofbrahmanen de riten en gezangen. Zoo kon dan eindelijk na lange voorberei dingen liet feest plaats vinden. Men maak te slechts één uitzondering, door minder olifanten in de kraal achter te houden. Het onderhoud van de beesten is kostbaar en in de bosschen zijh ze grootondeels door ma chines vervangen. Maar toch is het een bij zondere verdienste van den minister, dit prachtige feest in eere hersteld te hebben, daar er ongetwijfeld voortaan talrijke .vreemdelingen naar zullen gaan kijken...

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1938 | | pagina 3