/l(^enda Wij zwommen naar Texel Als de Landmacht oefent De Westerkerk Zes sportieve H.Z.V.-dameen één heer Woensdag 10 Augustus 1938 Tweede Blad MacUnLeuioJb Dr* Stemming in het zilte nat „Romeo en Julia" De Emmastraat huldigt echtpaar London Burgerlijke Stand van Den Helder E. HOEKSTRA'S Bloedzuiverende Gezondheidspillen Artillerie-duel bij Muisduinen Historische bijdrage over de N.-H. Kerk bij het Helden der Zeeplein <2 3> N/xb "%idep-5^ Meisje aangereden Rijkspostspaarbank Om lsraëls laatste Huis Flottilleleider „Tromp" Reist per „ESONA" Zij zwommen naar Texel, zes sportieve H.Z.V.-dames en een, althans wat de zwem- merij betreft, „ongeorganiseerde" heer. Om heel in het bescheiden met laatstgenoemde te beginnen: waarom zou hij zich ook „organiseeren", is hij niet een nederig onderdaan van de machtige Koningin der Aarde en geniet hij uithoofde van dien niet het door velen benijde voorrecht overal „voor niks" in te mogen en overal „voor aan te zitten"? Die niet nader aan te duiden heer dan, zwom „voor niks" mee, dat dacht ie tenminste Om nu tot het zestal terug te komen want om haar was het natuurlijk uitsluitend begonnen dat zestal stond zooals het kanaalzwemsters van standing betaamt om één uur reeds om het nu maar eens heel populair te zeggen van kop tot teen met een of ander sterk riekend stufje besmeerd te trappelen van ongeduld om de groote trek aan te vangen. Middelerwijl deed een der grootste steunpilaren van de H.Z.V. en meer in het bijzonder van het belangrijke onderdeel „Reddingsbrigade", de heer Kramer aan or ganisatie. Eerst had hij den hoed van Tante ros nog op, maar toen het waarlijk druk en dus warm ging worden, flaneerde hij spoedig in z'n badpak over het platform van de H.Z.V. En noteerde namen van de zes vermetelen, sleepte een „tent" aan voor het Texelsche strand, jongleerde met opgepompte autoban den (onder het motto „je kunt nooit weten", enz., enz. Intusschen maakte schipper Dekker zijn vlet roeiklaar, gaven de helpers van Os en Goedhart kostbare aanwijzigingen en toen kon de tocht beginnen. De start. Zeven malen plenste het water op van zeven tot het uiterste geprikkelden om straks op het witte zand van het verre Texel, dat daar in de zonnebrand lag te glinsteren, voet aan wal te zetten. Het af scheid van de achterblijvende supporters was even hartelijk als hartroerend en zelfs was er een grapjas, die verzocht om een aapje voor hem mee te brengen... Geflankeerd door Dekker's vlet, Kramer's kano en geruggesteund door een derde boot, waarin veilig idee! zich een dame met E.H.B.O.-bevoegdheid bevond ging het aan stonds in flink tempo op het schapen-eiland aan. De zwemsters zouden geen dames ge weest zijn als daar niet al zwemmende een ge zellig thee-praatje gemaakt werd, waarbij het lekkere, pittige slokje zeewater op overvloe dige wijze de thee verving. Dan was het even een hikken en slikken, maar meer ook niet, want aanstonds werd onverdroten voortge- zwommen en... voortgepraat... De eene heer zweeg, waarschijnlijk omdat hij aan zichzelf meer dan genoeg had. Ook leider Kramer had zijn aandeel in het discours, maar hij had ge makkelijk praten in zijn kanotje, laag en droog... Na een kwartier het eerste symptoom van: ik hoop, dat het niet zoo erg lang meer duurt. Een van de dames vraagt hoelang ze al onder weg zijn. „Al een kwartier." „Hoelang is het nu nog?" „Nog een kwartier", aldus de heer van Os, maar we gelooven niet dat hij zonder meer au sérieux genomen werd. Wat heel juist ge zien was, want het zou wel even langer duren! Geen nood, de tocht ging door, waarbij er een zeker drietal was, dat er alsmaar tusschenuit wilde „knijpen". Steeds lagen zij een meter of vijf voor de anderen, maar dan klonk weer Kramer's waarschuwend geroep: „Jongelui!" En de jongelui wachtten gedwee op de anderen. Mok-vliegers hadden blijkbaar schik in de volgelingen van Jetty Kattegat (what is in a name?) en streken elegant met hun kisten bij de zwemmenden neer om zich even later weer in het vlekkeloos blauw van hoogere sferen te trekken. Plotseling een noodkreet uit de voorste regionen. We kijken verschrikt op, maar het blijkt slechts een koude stroom te zijn, welke de oorzaak van de kreet was. We hadden de „stroom" bereikt en aan de af koeling was dat duidelijk merkbaar. We hoe ven zeker niet te vermelden, dat toen er een uur gezwommen was, het theepraatje ten einde was, waaraan gebrek aan stof geheel vreemd was. Er was nu een meer verbeten blik in enkeier oogen gekomen... het grootste plei- zier was er bij sommigen af, alleen de wil om het „te halen" sprak nu nog uit haar door zout geteisterde oogen. En ze zouden het halen! In een magnifiek tempo werd de groote ton „genomen" en toen was het nog maar een stukje voor een zieke kip. De heer Kramer liet de teugels vieren, zoodat in een mum van tijd zich een kopgroep van drie gevormd had. Dat er 100 meter voor de kust nog slechts Morgenavond in Rialto, Nogmaals vestigen wij de aandacht op de morgenavond te geven K.S.K.-voorstelling, alwaar gegeven wordt de zeer bijzondere film „Romeo en Julia". Het. is een film, bewerkt naar het wereld vermaarde tooneelstuk van Shakespeare van denzelfden naam en waarin men beide histo rische gelieven ziet uitgebeeld door een twee tal sterren van eerste grootte. „Romeo en Julia" is geen historische film, zooals men die reeds zoo vaak gezien heeft: een aaneenschakeling van episoden, waarbij de gemiddelde bioscoopbezoeker zich ver veelt... Het is wel een werk, dat uitsteekt boven de gemiddelde film in dit genre, met name omdat zoowel spel als regie hier aan de hoogst mogelijke eischen volooen. Van harte 1 unnen wij dan ook deze film, die ons persoonlijk eenige uren van kunst genot geschonken heeft, aanbevelen. twee in die kopgroep zaten, omdat... neen, we zeggen het ook maar niet... doet minder ter zake. Feit is, dat alle zeven den overkant be reikten en dat dit vreugdevol gebeuren dade lijk aan Den Helder geseind werd door mid del van een badhanddoek. Men had 1 uur en 25 minuten voor 3 kilometers noodig gehad hetgeen gezien de omstandigheden, 'dat men wind en de stroom geen enkele maal mee had, een goede prestatie genoemd mag worden. Er was een vreugdedansje, een tent die ken nelijk „horizontale neigingen" had, maar toch wachtte met om te vallen totdat de laatste dame aangekleed was, en een massagebeurt die voor de toeschouwers aanleiding was om eenige ondeugende opmerkingen te maken, en toen ving de glorieuze terugtocht aan, waarbij eerlijk en volledigheidshalve opgemerkt dient te worden dat Kramer's zwemcapacitei- ten ontegenzeglijk grooter zijn dan zijn zeil- kundigheden. Maar dat kan ook aan de boot gelegen hebben... Bij H.Z.V. wachtte een „duizendkoppige menigte" de succesvolle zwemsters af, „kran sen" werden aangedragen en per ongeluk om de hals gehangen van dames, die niets met den zwemtocht uitstaande hadden gehad en er was handgedruk. Het einde van den tocht was de prijsuit reiking, welke door den heer Th. Stam werd verricht, waarbij hij terecht woor den van dank richtte tot den heer Kramer, tot den heer Dekker en tot hen, die mede- begeleid hadden. Tenslotte kregen de dame sen ook de heer (a raison van een bescheiden bedrag) een keurig speldje en een nog fraaier diploma, dat zij als eeuwigdurende herinnering zullen bewa ren aan dezen prettigen middag van ge zonde sport. Wie volgt?? Hier volgen de namen van de dames, die den tocht volbrachten: mevr. A. J. Keyn—van Lid, mevr. F. JurgWulffelé, mej. D. van Os, mej. C. v. d. Steen, mej. L. Oost en mej. D. de Boer. Gisteren was het 55 jaar geleden dat het echtpaar London in de Emmastraat de reis in de huwelijksboot ondernam, een reis, die tot op den huidigen dag vlot verloopen is. De Emmastraat zou de Emmastraat niet zijn, als zij het echtpaar niet op spontane wijze gehuldigd had. En zoo kon men giste ren een Emmastraat aanschouwen, waarbij vrijwel alle gevels met vlaggen gesierd wa ren. De woning van de familie was met kran sen en bloemen behangen, er hing een schild dat van den duur der reis verteldekort om, er was min of meer feest in de Emma straat. Om half negen zong de buurtvereeniging het clublied, terwijl de heer De Haan daarna de familie met een toepasselijk woord toe sprak. Hij overhandigde daarbij een pracht van een vruchtenmand. De halve Emmastraat was natuurlijk pre sent en was daarbij in de gelegenheid te ver nemen op welke wijze de heer London, die óók het woord nam, door het leven was ge varen. Een ouderwetsch zeemansleven, zwer vend bij de marine en koopvaardij tusschen alle werelddeelen. Het was aardig, dat de oude heer daarvan iets vertelde. Uit alles blijkt echter wel duidelijk, welk een prettigen en solidairen geest de buurt vereeniging van onze Emmastraat ademt. van 9 Augustus 1938. BEVALLEN: C. H. G. S. Freen—Louis, d.; E. E. MorksSchell, z. bestrijden de ongemakken ontstaan door onzui ver bloed, herstellen onvoldoende spijsvertering en bevorderen de natuurlijke verrichtingen des lichaams. 90 ct. of f 1.56 per doos met gebruiksaanwij zing. Verkrijgbaar in Apotheken en Drogiste rijen. Vraagt gratis toezending brochure aan MIJ. HOEKSTRA, Heerengracht 33, Amster dam. De landmacht heeft dezer dagen zijne ma noeuvres bij Huisduinen gehouden en de Huis- duiners heben er weer eens van gelust; juist toen zij in bed lagen, werden zij uit hun eer sten slaap opgeschrikt door het kanongebul der. Of was het weer eens het nijdig geblaf van zware en lichte mitrailleurs en het rate len van model-vijfennegentigers van de sol daten? De Huisduiners zijn trouwens wel ge wend aan zulk een oorverdoovend lawaai in den nacht, want het is daar op Huisduinen de eene manoeuvre na de andere; zoodoende zijn ze daar wel gewend aan dergelijke beel den van den modernen krijg en aan veld slagen als bij Verdun in de jaren 1014/1918. L'historie se répète (de geschiedenis herhaalt zich) in 1938 bij Huisduinen; wij wanen ons soms in China of Spanje in plaats van op een vredige badplaats. Ook de jongens van de Marine, die nu bij de Landmacht zijn overgeplaatst, en de me- tamorphose van zee-matroos tot genie-sol daat hebben ondergaan, doen aan deze oefe ningen mede. Zij bewegen zich nog wat on wennig in de stijf-zittende landmacht-uni form, doch vinden het overigens fijn dienen bij de landmacht, want zij worden steeds per autobus van huis gehaald en gebracht Wie doet je wat? Alleen betreuren zij het verlies van hun matrozenkraag, want die kraag van hun veldjas, die hooge, stijve kraag, daar kunnen zij maar niet aan wennen, daar smo ren zij bijkans in, en daar hebben zij steeds ruzie mee. Zij kunnen daarin ternauwernood hun hals draaien of wenden en zij vragen zich af hoe iemand met zoo'n stijve manchet om z'n hals nog met goed fatsoen een ge vecht van man tegen man kan aangaan. De jongens treffen het nu anders best met het weer, want dit was in één woord prach tig. Uit zee klinkt ook een ver verwijderd kanongebulder, en wij verwachten bij dezen strijd ieder oogenblik een lucht aanval en gas-aanvallen in diverse soor ten als daar zijn: vergiftige, verstikken de, prikkelende, tranen verwekkende, blaar-trekkende, en niezen-verwekkende strijdgassen, doch deze gas-aanvallen wer den gelukkig niet uitgevoerd, of het moest zijn met schijnbewegingen. We hoorden tenminste geen trompet-signalen, geen bellen, ratels of claxons als gas-alarm. Wel bulderden de kanonnen, en de genie was druk in actie met zijn zoeklichten. Het werd ons angstig te moede bij dit schieten in den laten avond, en de sol daten zagen er ook zoo angst-aanjagend uit met hun opgezette gasmaskers, welke hun gezicht gasdicht moesten afsluiten. Bij gebrek aan een masker, zaten de Huisduiners met natte doeken voor hun gezicht tegen mogelijke gas-aanvallen; konden zij nu ook maar beschikken over zoo'n dure stalen Engelsche peperbus om in weg te kruipen tot na afloop van den In het vorige historisch overzicht werd medegedeeld, dat de Kerk, der Ned. Herv. Gemeente, staande in de Oude Kerckstraat gesloopt zou worden en dat de laatste predi- catie werd gehouden ep 9 November 1845. Gedurende eenigen tijd was men bezig een nieuw gebouw te stichten en wel de Wester kerk. De geschiedenis zegt hiervan het vol gende: De Oude kerk was nog niet geheel af gebroken, of reeds prijkte alweder een „sierlijke tempel, geheel nieuw opgebouwd „in ons midden. Dit gebouw wordt Wester- „kerk genoemd. Dezelve is eene kruiskerk, „voorzien van eenen toren en slag- en uur- „werk. „De eerste steen van dit gebouw is gelegd „door den predikant B. G. Clement op den „18 Juni 1844, die hefzelve ook heeft inge- „wijd op den 9den November des jaars 1845, „terwijl de genoemde inwijding plaats had „onder begeleiding van eene heerlijke en „instrumentale muziek, uitgevoerd door „eenige liefhebbers. „Het gebouw is aangenomen door den „aannemer Pieter Quant voor de som van „f 32.800.uit de volgende fondsen: .Behalve uit de eigen fondsen van de kerk „en de leden der gemeente benevens een „legaat, geschonken door wijlen Mejuffrouw „Aafje Walig Wed. P. Obdam, een rijkssub- „sidie van f 16.000.van de Provinicie „f 2500.en van de Gemeente Den Helder 2.000.—. „Als eene bijzonderheid kan gemeld wor- „den, dat de preekstoel, het klankbord en „het doophek van massief mahoniehout ge- „maakt zijn. Het licht bij de avondkerk ten „dienste van den predikant is zoodanig in „het klankbord geplaatst, dat het rechtstan- „dig op den lessenaar nedervalt. „Het plan der kerk is, op eene kleine uit sondering na, gemaakt door den heer Van „der Ster, opzichter van den Waterstaat, „alhier, die ook tevens met het opzicht over „de bouwing belast is geweest. Deze kerk i„ echter op 31 October 1876 ge heel door brand vernield, en weer herbouwd in 1877. K. F. O. veldslag. Hadden zij, in plaats van een nieuwe serre of een nieuwe auto, nu maar zoo'n stalen huisje aangeschaft! Het is maar goed, dat die oefeningen alleen maar 's zomers in Den Helder worden gehou den, want anders mocht iedere Huisduiner wel een kist met slaappoeders aanschaffen. Alleen de veldwachter van Huisduinen bofte; die kon rustig thuis blijven, want tegen dit soort lawaai hoeft hij niet te strijden; de genie en de artillerie vallen buiten de anti- la waai-campagne. En wat een pech, wat een pech! Nadat de artillerie de operaties gestaakt had, nadat de vijandelijkheden waren afgeloopen, omdat de vijandelijke troepen er niet in geslaagd wa ren Huisduinen en Den Helder te veroveren, en met bloedige verliezen glansrijk door onze troepen waren terug geslagen (aan 's vijands zijde duizenden buiten gevecht gesteld en aan onze zijde één licht-gewonde)nadat dan eindelijk weer een eigenaardige, doch na al dit lawaai toch ook weer beklemmende stilte was ingetreden... konden de meeste Huisdui ners den verderen nacht geen oog meer dicht doen, omdat door de open ramen, waarvoor zij gestaan hadden om de oefeningen te vol gen, groote zwermen muggen naar binnen waren gekomen, die het slapen dien nacht beletten. En nu wachten wij maar weer op de vol gende oefening van marine en leger, die er op Huisduinen maar lustig op los paffen, en voor de variatie komt dan straks de Lucht doel-Artillerie uit Utrecht maar weer eens op Huisduinen schieten. Dan sjouwen die weer langs den Huisduinerweg en de Badhuisstraat en blaast hun hoornblazer „Leve- de Lu. Aartillerie", waarop alle luchtdoel-soldaten een soort refrein zingen: „Luu - Luu - Luu", op dezelfde manier als thans de mineurs de den, als hun hoornblazer vroeg: „Wat rookt de boer in zijn piep?", en prompt hun ant woord was: „Hooi, hooi, hooi!" De Huisduiners zijn er al lang op ge prepareerd om In de voorste vuur-linie te verblijven en behoeven geen watjes meer in hunne ooren; het meerendeel der Huisduiners is trouwens reeds lang stok doof van al dat schieten! In het bericht in ons nummer van gisteren betreffende het aangereden meisje zijn enkele storende onnauwkeurigheden geslopen. Wij vernemen namelijk dat het meisje niet mee gesleept werd door d,m auto, terwijl de eerste hulp verricht is door den sergeant ziekenver pleger Meertens. Voorts blijkt dat de toestand van het meisje geen reden tot ongerustheid geeft. Opgave betreffende het kantoor der poste rijen te Den Helder. In den loop der maand Juli 1938 werd aan bovengenoemd kantoor op spaarbankboekjes ingelegd 119.320.96 en terugbetaald 125.061.22. Derhalve minder ingelegd dan terugbetaald 5.740.26. Het aantal nieuw uitgegeven boekjes be droeg 76. Mutaties. De luitenant ter zee le kl. H. D. Lindner, wegens langdurig verblijf in Oost-Indië in Nederland teruggekeerd, is ter beschikking gesteld. De Officier van den Marine-stoomvaartdienst le kl. P. Vlam, gerepatrieerd uit Oost-Indië en sedert 30 Juli ter beschikking gesteld, wordt 12 dezer geplaatst aan boord Hr. Ms. „Gelderland" als hoofd Machine-kamer. 10 Augustus a.s. zullen met het m.s. In- drapoera uit Rotterdam naar Ned. Indië ver trekken luitenant ter zee der 2e klasse der Kon. Marine-reserve F. van der Straaten, tij delijk in vasten dienst, officier-vlieger der le kl. J. A. C. Broescher en van het Kon. Ned. Indische leger officier van gezondheid der 2e klasse G. C. J. Kiemer.eij en reserve 2e luit. tijdelijk in vasten dienst G. J. Assink. Per m.s. Baloeran dat 10 Augustus a.s. te Marseille en 16 Aug. te Rotterdam verwacht wordt, reist, van de Kon. Marine: officier van adm. der 2e kl. R .de Bruijn. Overdracht aan Marine op 17 Aug. De flottilleleider „Tromp", die gebouwd is op de werf van de Nederlandsche Scheeps bouw Maatschappij, zal op 17 Augustus a.s. door den bouwmeester worden overgedragen aan de Koninklijke Marine. De indienststelling van dit schip zal ge schieden op een nader door H. M. de Konin gin te bepalen datum. De geschiedenis van het Joodsche volk is een geschiedenis, waarvan iedere blad zijde spreekt van tragiek, verdrukking, verdrijving, uitbannen, vervolging, en zoo er één figuur in de wereld-literatuur gevonden wordt, die direct ontleend is aan de meest schrijnende werkelijkheid, dan is het die van Ahasverus, den Wan delenden Jood, die tot het einde der dagen gedoemd zal zijn rusteloos rond te waren ter boeting van eens begane zonden. Ahasverus hééft geboet: eeuw na eeuw. Hij heeft geboet in ghetto's der matropolen, waar de gesloten poorten hem ieder moment v. d. dag eraan herinnerden, dat hij tot de uitge stotenen behoorde. Hij heeft geboet met zijn vrouwen en kinderen bij de pogroms, deze menschonwaardige slachtingen der middel eeuwen en hij boet thans bij de moderne pro- groms in vele landen... Jaren geleden was er de mogelijkheid voor uitkomst. Palestina, het historische rijk van Israël, zou waarschijnlijk als vaderhuis der Joden teruggekregen kunnen worden en het zionnisme heeft velen herwaarts gebracht. Kreeg Ahasverus rust? Het mocht niet alzoo zijn. Naast de vele Europeesche landen waar men thans weer achter de Joden aanjaagt, is het ook in Pale stina verre van ideaal geworden. Ook daar hebben zich, reeds geruimen tijd geleden, de verhoudingen toegespitst en Augustus 1938 laat een beeld zien van burgeroorlog in het Heilige Land. Een der laatste Reuter-telegrammen maakt melding van 38 dooden en 70 zwaargewonden, alleen reeds gedurende de eerste week van Augustus en deze cijfers demonstreeren wel heel duidelijk hoe het thans in het „Vader huis" toegaat. Wij snijden hier een probleem aan, dat min stens even moeilijk-oplosbaar is als het Tschechoslowaaksche. In Palestina toch leven 2 volken naast en bij elkaar: de Joden en de Arabieren. De Joden zeggen: „het is óns Va derhuis", de Arabieren zeggen: „het is óns land en wij hebben er historische rechten op." In naam is dit land een mandaatgebied van Engeland en dus zit datzelfde Engeland met de moeilijkheden. En die zijn, wij zeiden het reeds, niet gering. Toch kan de toestand, zooals die zich gedurende de laatste maanden ontwik keld heeft, niet bestendigd blijven. Daar voor vallen er té vele dooden en daarvoor laaien de hartstochten té hoog op. Dus: deeling van het land tusschen Joden en Arabieren? Het lijkt simpel, maar beide volken willen er, gezien hun historische rechten, niet van weten. Dan óf van de Joden óf van de Arabieren een minderheids-volk maken? Dgarmede zou men eerst met recht de fakkel in de olie werpen Maar wat dan? Is er nog een derde moge lijkheid en wel een dusdanige, dat de kool en de geit gespaard worden? Wij kunnen op deze vraag niet antwoorden, doch wij wijzen op het bezoek, dat MacDonald is gaan brengen aan dit veelomstreden land. Hij zit momenteel nog op de golven van de Middellandsche Zee, maar men kan er van overtuigd zijn, dat deze handige politiecus, die zijn sporen op arbitraal gebied reeds lang verdiend heeft, alles in het werk zal stellen, een zoo gunstig mogelijke oplossing te ver krijgen inzake dit brandende probleem. Brandend... ja, want naast de slachtoffers die er dagelijks vallen bij beide volken is het de hoogste tijd, dat het vooral nu zoo zwaar geslagen volk van Israël een Vaderhuis in de ware beteekenis van het woord verkrijgt en dat Italië den wind uit de zeilen genomen, wordt om te pogen reeds bij voorbaat iedere Engelsche interventie te verknoeien. Want 't is aan geen twijfel onderhevig dat Musso- lini deze tweedracht met vreugde volgt. Daarover in een ander overzicht. Aquarium Zoöl. Station. Voor het publiek geopend: dagelijks van 912 en van 13.30 17 u.. Zaterdag van 912 uur. lederen Dag, 35, 79: Westgracht 80: Tentoonstelling Historisch Genootschap „De Kop van Noord Holland". BIOSCOPEN: Tivoli-theater, Spoorstraat, half 8: „De Vallei der Vogelvrijen" en „Gigolo". RialtoSpoorstraat half 8: „De Kleine Lord" en „Pennie's from Heaven". Witte-Bioscoop, Koningstraat, half 8: „The Gang-Show" en „Publiek Geheim". naar Schoorl, Alkmaar, A'dam Opgenomen om 8 uur hedenmorgen. Barometerstand Den Helder 761.0 Temperatuur zeewater 19.9 Temperatuur lucht 20.5 Wind; richting: Oost, kracht: 4 Licht op 9 u. 5 min. Hoogste temp. lucht gisteren 24.6 Laagste temp. lucht gisteren 18.4 Hoogwater (heden) 20.15 Laagwater (heden) 19.05 Hoogwater (morgen) 8.1020.50 Laagwater (morgen) 2.0019.50

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1938 | | pagina 5