Vrouwen bespionneeren Simone Simon VAN 7MIMM Graanbeurs staking Radioprogramma EDGAR RICE BURROUGHS Een driftkop Ongestoord gingen de dieven hun gang Motorloos vliegen e door No. 63. De dagen volgden elkaar op zonder enige verandering voor Korak, terwijl hy met zyn vriend de olifant op een open plek in het bos leefde. Maar voor Meriem zijn Meriem ontvouwde zich dagelijks een geheel nieuwe wereld. Ze sprak nu Engels inplaats van Arabies. Ze kon het lezen en schrijven, even als Frans. Hele zinnen van die taal kwamen gemakkelijk tot haar uit een mysterieus ver leden. Vandaag was ze opgewonden over iets, dat zou plaats hebben. Er kwamen gasten! Een groep Engelsen en Amerikanen hadden de uitnodiging van Bwana aangenomen om een maand te komen jagen. Meriem was nieuwsgierig om te weten hoe ze zouden zijn, tot ze tenslotte arriveerden. Het jongste lid van de groep was de Hon. Morison Baynes, een knap jongmens met een uitstekend gezond en gespierd lichaam, vriendelijk in de om gang en zeer rijk. Meriem was eerst verlegen en teruggetrokken in tegenwoordigheid van de vreemden. Haar weldoeners hadden niet over haar vreemde afkomst gesproken en stelden haar voor als hun pupil. De gasten vonden haar allerliefst. Ze was levendig, lief en aantrekkelijk en met een onuitputtelijke voorraad interessante bijzonderheden uit het leven in de jungle. Morison Baynes voelde zich dadelijk tot haar aangetrokken, vooral waar zij het enige ongehuwde paar waren, hier in de omgeving. En Meriem, helemaal niet ge wend aan zulk gezelschap als dat van Baynes, was betoverd door hem. Ze reden dikwijls samen en zyn verhalen van de grote, mooie steden waar hij over sprak, vervulden haar met verwondering en verlangen. Door de aan wezigheid van de jonge Engelsman werd het beeld van Korak al vager en vager van vorm, tot het tenslotte niet meer dan een herinne ring was. Ze was loyaal voor deze herinne ring, maar wat voor gewicht heeft een her innering in tegenwoordigheid van een fascine rende werkelijkheid? DE GOUDEN SLEUTEL DER FILMSTER WERKT OP DE GE MOEDEREN! DE ACTRICE KLAAGDE HAAR SECRETARESSE AAN. Machtige vrouwenbonden, die strij den tegen alles wat zij met de mo raal en goede zeden in strijd achten, beheerschen in Amerika de wereld van de kunst en schoone letteren. Als de bond met zijn honderd dui zend leden een actie op touw zet te gen een boek, een tooneelstuk of een film, staat dit gelijk met een dood vonnis. Simone Simon, de schoone Fransche film ster, die in Hollywood nieuwe lauweren oog- ste heeft het oordeel van de machtige vrou wen die een onderzoek gaan instellen naar haar levenswijze in de laatste jaren, niet af gewacht Zij is weer vertrokken naar Frank rijk, waar men haar met open armen heeft ontvangen. Een merkwaardig persoontje, die Simone Simon. Ofschoon haar naam klinkt als een pseu doniem, staat deze actrice toch als Simone Simon in de registers~van den Burgerlijken Stand te Marscille ingeschreven, alwaar zij geboren werd. Haar vader, die in consulai- ren, later in diplomatieken dienst was, had daar tijdelijke werkzaamheden; naderhand verhuisde het gezin naar Madagascar, waar Simone een deel van haar jeugd doorbracht vervolgens ging het naar Berlijn, naar Boe dapest en tenslotte weer terug naar Parijs. Inmiddels had het jonge meisje haar beroep gekozen. Ze wilde beeldhouwster worden nam lessen in Parijs en gaf blijk een groot veelbeloovend talent te bezitten. In die jaren werd zij opgemerkt door den Russischen filmregisseur Victor Tourjanski, die er bij haar op aandrong, filmactrice te worden. Ze weigerde echter, daar ze zich niet wilde laten afbrengen van haar plannen. Maar Tourjanski hield vol zoodat zij zich tenslotte toch liet overhalen. Haar debuut was zeer gelukkig; ze kreeg een rol, die haar bijzonder lag. Van alle zijden kwamen nu aanbiedingen en er bleek werk in overvloed voor haar te zijn. Van de Fransche films dient vooral „Les yeux noirs" genoemd te worden, waar in de jonge actrice bijzondere successen be haalde. Hollywood legde beslag. Intusschen was men in Amerika op de talentvolle jonge vrouw opmerkzaam ge worden en sloot de 20th Century-Foxfliim een contract me>t haar af. Nadat Simone Simon haar Fransch contract had afge werkt en ook nog eenigen tijd aan het too- neel werkzaam geweest was, vertrok zij, tot groote smart der Franschen naar Amerika. „La tendre Sauvage' zooals ze in Parijs heette, ging naar Hollywood, waar ze als eerste film „Meisjes-Lyceum" kreeg, waarin ze naast Herbert Marshall de hoofdrol ver vullen m oest. De film was bewerkt naar het bekende tooneelstuk van Ladislaus Fo- dor. Allen, die haar daarin hebben zien spe len, zullen vol bewondering geweest zijn, voor het ontroerende talent van deze jonge Frarn;aise. Later werd haar schitterende zangstem ontdekt en deze bezorgde haar weer nieuwe triomphen. Maar toen kwam de krachl Intusschen verminderde een incident plot seling zeer haar populariteit in Amerika. Simone diende namelijk een aanklacht in tegen haar secretaresse, die zij er van be schuldigde een bedrag van 11.000 dollar ver duisterd te hebben. De secretaresse had haar handtcekening nagemaakt, het geld van de bank genomen en het voor eigen aankoopen gebruikt. Voor de rechtbank verklaarde de secreta resse echter van haar kant, dat ze het geld op grond van een volmacht opgenomen had Ze had het geld gebruikt voor den aankoop van gouden sleutels voor de villa van Si mone, verder voor een gouden haarborstel, een gouden horloge, zijden pyama's enz. Toen nu evenwel de rechter plotseling aan Simone vroeg, voor wie ze de sleutels voor haar villa noodig had, verklaarde ze zeer beslist; „Dat zal ik nooit 'verfellén!!" Toen vroeg de rechter, of het waar was, dat één sleutel 750 dollar gekost had. Hierop antwoordde de filmactrice zeer bedeesd: Ja! Nadat de Amerikaansche pers dit sensa- tioneele proces uitvoerig behandeld had, begon ook de Amerikaansche vrouwenclub zich voor het particuliere leven van de filmster te interesseeren Simone vertrok, voor een eventueele storm van bijtend cynisme over haar hoofd zou losbarsten. Echter, het is dan ook nog te verwachten, dat, ondanks de gouden sleu tels, het oordeel mild zal zijn. Zoo niet, dan beihoeft Simone niet naar Amerika te rug te keeren, daar haar kansen dan in dat werelddeel verkeken zijn. OPLICHTING VAN STEUNGELDEN. De directie van Maatschappelijk Hulpbe toon en van het Bureau voor Werkloozen- steun te 's-Gravenhage hebben nemens de gemeente s-Gravenhage bij de politie aan gifte gedaan van oplichting van steungel den in 13 gevallen gepleegd tot een geza menlijk bedrag van ruim f 1100. In verband met de verhoogde monopolieheffing. De gezamenlijke graanhandel heeft, uit protest tegen de nieuwe regee- ringsmaatregelen voor den graan handel besloten, gedurende drie da gen de graanbeurzen niet te bezoe ken, te beginnen niet den dag van gisteren. Verontwaardigend protest van gedupeerden. Namens de door de regeeringsmaatrege- len voor den graan- en zaadhandel gedu peerde handelaren is gisteren het volgen de telegram aan den minister van Economi sche Zaken gezonden: „Groot aantal leden van het Comité van Graanhandelaren, Bond van Nederlandsche Graan- en Zaadimporleurs, Verceniging van Tusschenpersonen in den graanhandel, „Veraga" agenten van Buitenlandschc hui zen, Algemeene Nederlandsche Molenaars- bond en andere organisaties uit den graan handel in spontane vergadering te Rotter dam bijeen, nemen met verontwaardiging kennis van nieuwe verhooging monopolie- heffing óp graan en aanverwante artikelen. Rechten thans Ijoogcr dan ooit het geval is geweest, hoewel we reldgraanprijzen thans aanmerke lijk Jiooger dan vroeger bij lagere monopolierechten, i constateercn dat wederom adviezen van den handel zijn terzijde gelegd, achten deze wijze van steun aan graanverbou- wers, gezien geringe resultaten van verhoogingen op 4 April en 1 Augustus j.1. niet verantwoord en wijzen nogmaals op belangen van handel, veehouderij en graanver- werkende industrie, verlangen met grooten nadruk intrekking van laatste verhooging der rechten en dringen voorts aan op herziening re- gceringsbeleid, met name op verla ging der rechten en herstel van toeslagen aan den boer. Onrust en verontwaardiging in breede kringen van den handel en daarbij betrok ken bedrijfstakken nemen steeds toe, aan gezien handel volkomen wordt ontwricht en onherstelbare verliezen worden geleden. AUTO DOOR BRUGLEUNING. Drie Belgen verdronken. Zondagavond is een auto tegen de leu ning van de Lignonbrug te Mennekensv ere (België) gebotst en in de Yzer gestort. De drie inzittenden zijn verdronken. Tüjmegenaar trapt twee jongens de Vaal in. De politie te Nijmegen heeft na een uit gebreid onderzoek den 24-jarigen K. gear resteerd die er van verdacht wordt twee jongens met wie hij woorden had gehad, in drift van de hooge kade in de Waal ge trapt te hebben. De jongelui geraakten te water en konden slechts met groote moeite gered worden. K. is gearresteerd op aanwij zing van een chauffeur, die van het geval getuige was geweest. Hij was kwaad ge weest, omdat de jongens een ouden man hadden uitgescholden, en had hen, toen zij op de kade stonden, daarvan afgeschopt. Hij verklaarde ,de bedoeling gehad te heb ben, den jongens een nat pak te bezorgen. Hagenaars bestolen. Toen de bewoners van een perceel in de Jaarsveldstraat te Eten Haag Zondagavond om 11 uur hun woning betraden na den geheelen dag afwezig te zijn geweest, ont dekten zij, dat inbrekers een bezoek aan hun woning hadden gebracht. De politie constateerde, dat de inbrekers eerst een leegstaand huis waren binnen gedrongen. Daarna klommen zij aan de achterzijde over de tuinschutting en for ceerden een keukenraam. De inbrekers hebben het gcheele huis doorzocht, zonder dat zij gestoord werden. Zij stalen een bedrag van f 2.50 in con tanten, verder eenig tafelzilver en sieraden. Onderscheidingsteeken uitgereikt. Gisteren werd door de Kon. Ned. Ver- eeniging voor Luchtvaart namens de Inter nationale Studie-commissie voor het Motor loos Vliegen (Istus) aan den heer J. van der Meer te Leiden het zilveren prestatie- onderscheidingsteeken uitgereikt, waarvoor door den candidaat eenige bijzondere, door de „Istus" voorgeschreven vluchten moes ten worden verricht, aan welke eischen door den heer van der Meer op schitterende wijze werd voldaan. BANKOVERVAL IN SJANGHAI. Gisterochtend hebben te Sjanghai acht gewapende bandieten zich meester gemaakt van een transportauto met een geldtrans port van 20.000 dollar voor rekening van de Brilsche autobusmaatschappij in Sjang hai. Zij wisten met de buit te ontkomen. FEUILLETON ETHEL M. DELl Rollo knikte. Zyn nieuwe vriend boeide hem, maar toch voelde hy tegelijkertijd een soort schroom. Hy had het gevoel alsof hy sprak met iemand uit een geheel andere wereld en in zijn glimlach was iets. dat hem deed hui veren. Eigenlijk hoorden zijn oogen en zijn gezicht heelemaal niet by elkaar, vond Rollo. Awkins maakte aan zyn overpeinzingen een einde. „Als je denkt dat je weer op je paard kunt klimmen, Master Rollo, lijkt het mjj het beste nat we nu teruggaan." Daarop wendde hij zich tot Ferrars met de woorden: „We zijn U veel dank verschuldigd, sir. Als U er niet geweest was, had het veel ernstiger kunnen zijn." „Als U het mij vraagt," protesteerde Fer rars. „heb ik er meer kwaad dan goed aan gedaan. Ik geloof wel niet dat het je gelukt zou zijn over het hek te springen, mijn jon gen," vervolgde hij tot Rollo „maar je zou misschien in het zadel zijn blijven zitten. Hoe voel je je nu? Denk je dat je kunt rijden?" „Maar natuurlijk kan ik dat!" antwoordde Rollo, een hooge borst opzettende. „Wij sto ren ons niet aan zoo'n klein ongelukje! Wat jij, Awkins?" „Ja, dat doen we wel degelijk!" zei Awkins grimmig. „En we zullen er straks ook nog wel wat van te hooren krijgen. Zeg goeden dag, Master Rollo en styg op!" Rollo bloosde. Hy had het standje niet ver wacht, ofschoon hy heel goed voelde, dat hij het verdiend had. „Het spijt me, Awkins. Ik kom direct." Zich tot Ferrars wendende, vroeg hij: ,Zie ik U niet meer terug? Bent U heusch van plan vandaag nog te vertrekken? Het zou anders leuk zijn als U eens kennis met mijn moeder kon maken." Ferrars keek den jongen lang en aandach tig aan met een vreemden blik, die Rollo het eigenaardige gevoel gaf dat hy dezen man moest troosten. „Neen," zei de vreemdeling eindelijk. „Het spijt me, maar dat gaat niet. Ga nu maar gauw naar huis terug, voordat je moeder zich ongerust over je maakt. Goedendag, mijn jongen, ik ben blij dat je je niet be zeerd hebt." Hij gaf hem een hand en keek toen over zijn hoofd heen Awkins aan. „Het is maar goed dat je zoo iemand hebt om over te waken." „Nou," stemde Rollo gretig toe, „Awkins is een reuze vent. Hij heeft het V.C. ver diend! Hij is tijdens den oorlog sergeant majoor geweest." „Zoo!" zei Ferrars, ..U hebt er dus Uw portie van gehad, niet?" „Ik wil er liever niet over ipreken, sir," antwoordde Awkins met waardigheid. „Ik heb in al dien tijd geen enkel schrammetje opge- loopcn en er waren zooveel betere kerels dan ik, die ten offer vielen." „Zoo praat hij nu altijd," zei Rollo. „Bent U oo! in den oorlog geweest, sir? En hebt U ook het V.C.?" „Ik!" en Ferrars' stem klonk als een kreet. „Nee. jongen, nee, over my valt niets te ver tellen." „Ik verwed er wat om dat U een majoor was of een kolonel! Is dat niet zoo?" wilde Rollo weten. „Oh nee, ik was minder dan niets." De woorden kwamen er grimmig uit. „Niet ieder een kan een held zijn, weet je." Awkins kwam tusschenbeide. „Master Rollo. wil je nu in het zadel gaan? Het wordt tijd dat we vertrekken her ladyship z*l ongerust worden." „Goed, ik kom." Rollo gaf zijn nieuwen vriend een stevigen handdruk. „Ik hoop dat ik U nog eens zal zien, sir. Ik zal U niet ver geten." Ferrars keek zwijgend op hem neer. Toen bukte hij zich en hielp hem in den stijgbeugel. „Als we elkaar ooit weerzien, moet je me daar maar eens aan herinneren," zei hy. Langzaam stapte de grijze hit met zijn be rijder weg. De jongen keek om, wuifde met zyn muts en met zijn hooge stem riep hy: „Dank U nog wel, sir. Goedendag!" Maar ofschoon Ferrars terug wuifde, sprak h(j geen woord meer. I ij stond daar heel stil er volgde hem met zijn oogen. Na een poosje stilzwijgend voortgereden te hebben, zei Rollo: „Een aardige vent was dat, Awkins. Maar hij leek me een beetje vreemd... jou ook niet?" Awkins' gezicht stond nadenkend en het duurde eenigen tyd vooi hij antwoordde. „Ja." zei hij eindelijk aarzelend. „Hjj ziet er uit als een gebroken beeld, dat weer aan elkaar is gelijmd. En het zou best kunnen zyn, dat het zoo ook is. Master Rollo. Dat is met een heeleboel mannen gebeurd, die in den oorlog zijn verminkt. Daar zou ik je heel wat van kunnen vei tellen. Dien eenen nacht zal ik nooit vergeten. We waren midden in het ge vecht en we maakten ons op om tot een aan val over te gaan. Plotseling rende een van de mannen weg alsof hij van den duivel bezeten was. We konden hem niet tot stilstand dwin gen. hij leek wel stapel geworden. Een van de officieren trok rijn revolver en net, toen hij op hem schieten wou. keerde de man ons zijn gericht toe enfin, eigenlijk ben je nog veel te jong oor zulke verhalen. Master Rollo en ik zal je dan ook maar niet vertellen hoe die man eruit zag. Je zult het je misschien wel een beetje voor kunnen stellen als ik je zeg. dat de helft van zyn gezicht eenvoudig was weggeschoten. De officier liet rijn revolver weer zakken en er was niet een onder ons, die hem kon dooden, ofschoon dat misschien wel zoo barmhartig geweest zou zijn..." „Vertel verder!" drong Rollo aan, hevig ge ïnteresseerd. „Wat gebeurde er toen met hem „Dat is het juist we rijn het nooit te weten gekomen. Misschien is hy naar een Roode Kiuisbarak gehold, maar dat is niet waarschijnlnk... Er loopen mannen rond, die er zoo erg aan toe waren, dat hun eigen moeders hen niet herkend zouden hebben. En toch zijn ze weer heelemaal opgeknapt. Deze vreemdeling doet me aan hen denken..." „Hij heeft een erg knap gezicht vond Rollo. Er is tegenwoordig op dat gebied een heele boel hokus-pokus. En ik vond dat hij er een beetje te knap uitzag - zoo'n strak gezicht had hij net of hy er zelf nog niet aan ge wend was. Rollo staarde Awkins verbaasd aan. Hy was een kind van de jongere generatie en kon zooiets niet begrijpen. „Maar, Awkins, als ik op mijn gezicht ge- va len was en het vas verminkt, zou het toch geen jaren duren voor het weer opgeknapt was." „Dat is heel iets anders, Master Rollo, of schoon het daar net niet veel gescheeld heeft. Maar vooral als iemand geestelijk geschokt is. kan het jaren en jaren duren, voor hij daar weer bovenop komt. Maar dat kan jy niet begrijpen, daarvoor ben je nog te jong." „Wat bedoel je met „geestelijk geschokt", Awkins?" vroeg Rollo. „Ben je dan door je angst heelemaal in de war'" „Iets dergelijks," antwoordde Awkins. „Nu ik ben er zeker var dat Mr. Ferrars niet bang is geweest." zei de jongen op over tuigenden toon. „ik vond hem heel aardig en ik hoop dat ik hem nog eens zal zien .Hy is vast geen lafaard, Awkins." Awkins glimlachte een beetje medelijdend en hy besloot dit gesprek met de eigenaardige woorden: „Er zi' er maar heel weinige, Master Rollo, die dat van zichzelf durven zeggen." WOENSDAG 24 AUGUSTUS 1938. Hilversum I, 1875 m. VARA-uitzenidng. 10.0010.20 v.m. en 7.30—8.00 VPRO. 8.00 Gramofoonmuziek (Om 8.16 Berichten), 9.30 Causerie „Onze keuken". 10.00 Morgenwijding. 10.20 Uitzending voor Arbeiders in de ContL nubedrijven. 12.00 Gramofoonmuziek. 12.15 Berichten. 12.17 VARA-Orkest en gramofoonmuziek. I.301.45 Gramofoonmuziek. 2.00 Orgelspel en gramofoonmuziek. 3.00 Gramofoonmuziek. 3.30 Voor de kinderen. 5.30 Gramofoonmuziek. 6.00 Esmeralda-Septet en solist. 6.407.00 De Four Blue Stars, m.m.v. soliste, 7.05 Gramofoonmuziek. 7.10 Causerie over zweefvliegen. 7.30 Causerie over het Burgerlijk Wetboek. 8.00 Herhaling SOS-Berichten. 8.03 Berichten ANP. VARA-Varia. Gramo» foonmuziek. 8.20 Sylvia-Amusementsorkest, m.m.v. solist, 8.50 Radiotooneel. 9.20 VARA-Orkest. 10.00 Berichten ANP. 10.05 Gramofoonmuziek. 10.45 Viool en orgel. II.1512.00 Dansmuziek (Gr.pl.). Hilversum II, 301,5 m en 415,5 m. Hilversum II, 801,5 m en 415,5 m, N CRV-uitzending. 6.30—7.00 Onderwijs fonds voor de Scheepvaart. 8.00 Schriftlezing, meditatie. 8.15 Berichten, gramofoonmuziek. (9.309.45 Gelukwenschen) 10.30 Morgendienst. 11.00 Gramofoonmuziek. 11.20 Vio'olvoordracht met pianobegeleiding en gramofoonmuziek. 12.00 Berichten. 12.15 Gramofoonmuziek. 12.30 Stichtsch Salonorkest en gramofoonr muziek. 2.30 Postzegelpraatje. 3.00 Zang, piano, cello en gramofoonmuziek. 4.30 Gramofoonmuziek. 4.45 Gelukwenschen. 5.00 'oor de kinderen. 5.45 Gramofoonmuziek. 6.30 Taalles en causerie over het Binnenaan» varingsreglement. 7.00 Berichten. 7.15 Boekbespreking. 7.45 Reportage, eventueel gramofoonmuziek, 8.00 Berichten ANP herhaling SOS-ber. 8.15 Christelijke Mondaccordeonvereeniging „Advendo", en gramofoonmuziek. 9.00 Paedagogische causerie. 9.30 Orgelspel. (10.00—10.05 Ber. ANP). 10.30 Gramofoonmuziek. 10.45 Gymnastiekles. 11.00 Gramofoonmuziek. 11.50—12.00 Schriftlezing. HOOFDSTUK XXII De Afstraffing. Het was heei onfortuinlijk voor Rollo dat rij.i thuiskomst net samenviel met die van rijn tante Caroline. Ze was op de vossenjacht geweest en had daarbij hoegenaamd geen succes gehad. Dientengevolge was ze nu in een niet al te best num;ur. Vlak voor het kasteel ontmoetten ze elkaar juist toen Molly, die zich over het lange uit- bL v„n van haar oudste erg ongerust had ge maakt, op het hooren van het paardengetrap pel naar buiten kwam snellen. Rollo's vroolrjkt welkomstgroet stelde haar gerust, maar Caroline bekeek den jongen met een blik, alsof ze ongedierte zag. „Waar ter wereld heb jij gezeten, jy kleine vuile Hottentot?" vroeg ze. Rollo plaatste, zonder haar antwoord te geven, zijn paard voor het hare, teneinde zoo doende zijn moeder eerder te kunnen begroe ten. Met een woord van verontschuldiging reed A vkins naar vore" om de teugels over te nemen, terwy'1 Rollo afsteeg. „En nu, Master Rollofluisterde hy hem toe, „denk er om dat je je netjes gedraagt!" Mo'ly drukte het jemodderde ventje tegen z.ch aan. „Lieveling, lieveling, w;.t is er met je gebeurd? Ben je gevallen?" Rollo sloeg zijn armen om haar heen. „Oh, my mankeert niets, Molly. En ik heb ver- schrikkeljjken honger; ik heb heelemaal nog niet ontbeten." Vlak by hem steeg Caroline af, haar paard eveneens aan Awkins overgevende. „Oh Mary, stuur dien jongen toch naar boven, naar de kinderkamer en laat hem vasschen! Kyk toch eens hoe hy' er uitziet!" (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1938 | | pagina 7