RADIO
Piloot er goed
afgekomen
De in beslag genomen
benzine
Gezelschap „onder
rabbinaal toezicht"
I E
B
D G A R R I C E
URROUGHS
i.
UIT ONZE OOST
Dievenbende achterhaald
Indische vorsten op
audiëntie
PROGRAMMA
ETHEL M. DELL
DOOR
No. 64.
Meriem ging nooit met de gasten van Bwana
op jacht. Ze schepte er geen behagen in al
leen maar uit sport te doden. B(j deze ge
legenheden wilde zij de ruiters wel begeleiden
tot het jachtveld, daarna i'eed ze de jungle in
en ging daar de bomen in. Uren kon ze ge
nieten van de verboden genoegens van een
terugkeer naar het wilde, vrije bestaan van
haar vroegere jaren, lopend en slingerend door
de bomen, of zich behagelijk uitstrekkend op
een vork van de takken om te dromen. Op een
avond keerde Hon. Morison Baynes terug van
de jacht en zag het paard van Meriem vast
gebonden vlak aan de rand van de jungle. Hij
galloppeerde naar het dier, steeg af en liep
te voet het pad op. Hij had nog slechts een
korte afstand afgelegd toen hy een groot ka
baal hoorde in een boom in de nabijheid. Ter
wijl hij dichterbij kwam, zag hy een troep
bavianen en tot zijn verwondering zag hij een
meisje zich als een aap door de bomen slinge
ren, vlak onder de dieren, die ruzie maakten
over een kledingstuk. Hy wilde juist een kogel
afschieten naar de baviaan, die het dichtst by
haar was en naar haar toeging, toen h(j het
meisje hoorde spreken. Verwonderd liet hy
zyn geweer zakken; hij herkende Meriem.
Vreemde klanken, die veel weg hadden van die
der apen kwamen over haar lippen. De bavi
anen waren eveneens zeer verwonderd en
hielden op met snateren. Een kwam er lang
zaam naar haar toe en gaf haar haar eigen
dommen terug, die ze van haar hadden weg
genomen, terwijl ze sliep. Een hele tijd achter
elkaar stootte het meisje klanken uit, die niet
anders konden zyn dan een gesprek. De bavi
anen praatten en zij sprak terug. De Hon.
Morison Baynes haalde verbaasd zijn wenk
brauwen op en liep terug naar zijn paard. Toen
Meriem enige tijd later uit de jungle te voor
schijn kwam, vond ze hem daar; hij keek haar
met opengesperde ogen aan, die zowel ver
wondering als vrees uitdrukten. Ze waren hal
verwege het huis voor een van beiden sprak.
Lesvliegtuig van de Marine
werd bij noodlanding zwaar be
schadigd.
Gisterochtend omstreeks kwart voor
negen moest nabij de Oranjesluizen
te Schellingwoude het lesvliegtuig
L 1, bestuurd door den matroos-leer
ling-vlieger Wassenberg, een nood
landing maken, waartoe een motor
storing dwong.
De bestuurder kwam er zonder letsel af.
Het toestel werd ernstig beschadigd.
Bij het oefenen in de nabijheid van het
marine-vliegkamp Schellingwoude vond dit
ongeval, dat nog betrekkelijk zeer goed is
afgeloopen, plaats. Het toestel, een van liet
Fokker C 7 W-type, dat bij onze marine ge
bruikt wordt als lesvliegtuig, vloog reeds
eenigen tijd. boven Schellingwoude. Bij een
poging om op het Buiten-Y te landen vóór
het kamp, bemerkte de leerling-vlieger, dat
zijn kist te ver voorbij het vliegkamp en te
dicht bij de Oranjesluizen op liet water zou
komen.
Hij gaf gas, om andermaal op te
stijgen, doch wij hoorden op het
kamp, zoo vertelde ons de officier
vlieger tweede klasse, de heer Faar-
zon Morel, belast met de lesoefenin-
gen op het vliegkamp, dat de motor
slecht begon te loopen en tenslotte
weigerde, Wij zagen, dat Wassen
berg moeite deed zijn toestel zoo
goed mogelijk neer te zetten op den
IJdijk, de scheiding tusschen binnen-
en buiten-IJ, doch hij slaagde hier
in slechts gedeeltelijk.
Wel raakte het toestel den dijk en haal
de in zijn vaart een lantaarnpaal omver,
doch door de vrij groote snelheid schoot de
kist tenslotte over den dijk en de bestuurder
kon niet verhinderen, dat de L. 1 met den
kop terecht kwam in een houten opslag
plaats, behoorendc bij het stoomgemaal van
de Oranjesluizen. Het toestel is zwaar be
schadigd; voorstel en rechtervleugel werden
geheel vernield.
Brand voorkomen.
Van alle kanten kwam hulp opdagen, zoo
wel van het marine vliegkamp als van de
Oranjesluizen. De bestuurder was echter
inmiddels reeds uit het toestel geklommen,
zonder ook maar cenig letsel bekomen te
hebben en kon rustig de situatie overzien.
Terstond kroop hij weer in de bestuurders
plaats, om alle benzine- en olieleidingen af
te sluiten, en zoodoende brand te voorko
men.
Wassenberg vloog reeds eenigen tijd al
leen. Hij was werkzaam op het vliegkamp
Schellingwoude.
Vlak nabij de -plaats, waar het vliegtuig
zijn gedwongen landing maakte, waren en
kele arbeiders aan het werk. Zij konden
zich bijtijds in veiligheid stellen.
De officier-vlieger was terstond aanwezig
om een onderzoek in te stellen.
Reeds een half uur later behoorde Was
senberg tot degenen, die met benzine-vaten
en slangen van het marine-vliegkamp naar
het verongelukte toestel kwamen om de
benzine af te tappen.
VEROORDEELING VAN DE
MEXICAN EAGLE.
De president van de rechtbank te Dor
drecht, mr. Bentvort van Valkenburg, heeft
gisterochtend in kort geding uitspraak ge
daan in de zaak van de Propetrol en Pe-
trolest tegen de Mexican Eagle, over de in
beslagneming van duizend ton benzine.
De president was van oordeel dat
de Mexican Eagle haar eigendoms
rechten op benzine niet voldoende
aannemelijk had gemaakt eir dat in
kort geding geen onderzoek kon
worden ingesteld naar de door de
Mexican Eagle aangevoerde schiin-
onteigening. Voorts was de presi
dent van oordeel, dat de Propetrol
en Pett-olest met connossementcn
voldoende hun voorloppigc eigen
domsrechten op deze benzine had
den bewezen. Daarom vorderde de
president onmiddellijke opheffing
van het beslag en veroordeeling van
de Mexican Eagle in de kosten van
het geding.
In de tweede zaak. namelijk den ciscli
van de Algemeene Rotterdamsche Maat
schappij voor Handel en Crediet, reoderij
van de beide lichters „Contrast 1" en
„Centrust 3", waarin de benzine werd ver
voerd, was'de president van oordeel, dat de
eisch tot vrijgeving van de schepen, het op
heffen van het beslag en het betalen van
een schadevergoeding door de Mexican
Eagle van honderdvijftig gulden p. dag,niet
ontvankelijk was. De eisclieres werd veroor
deeld in de kosten van dit geding.
FRANSCHE VLIEGBOOT NAAR
NOORD-AMERIKA.
Gisterochtend is de vliegboot „Lieutenant
de Vaisseau Paris" vertrokken voor een
vlucht via de Azoren naar Noord-Amerika.
Zooals men zich zal herinneren zou de
vliegboot. Donderdag j.1. vertrekken, doch
het. toestel moest toen terugkeeren tengevol
ge van een defect aan een schroef.
Pers-scheldpartij van de N.S.B.
Mussert's dagblad spot met de
sociale opvattingen der katho
lieken.
De „Maasbode" (r.k.) schrijft:
Het dagblad des heeren Mussert toont
zich verontwaardigd omdat het de N.S.B.
onder de extreme stroomingen ziet gere
kend.
De redactie is er n.1. uiteindelijk achter
gekomen, dat de stichting „Nationaal Cen
trum" mede bedoelt den onnationalen imi-
(ators van onze Ooster-bupen den wind uit
de zeilen te nemen. Dat er onder de tal
rijke genoodigden uit allen rang en stand
onzer samenleving bij de opening van den
zetel der stichting, ook enkele Israëlieten
aanwezig waren, is voor de redactie nu
Voldoende om uit te barsten in oen scheld
partij op het te dier gelegenheid aanwezige
„gezelschap", dat „ondr rabbinaal toezicht"
stond! En nog een slap verder: ,',De bloem
van den' Ncdorlandschen adel en de bloem
van het marxistisch Jodendom waren daar
samen".
Wij herinneren er aan: in bedoeld „ge
zelschap" bevonden zich o.m. niet alleen
een minister der Kroon en een Commis
saris der Koningin, maar ook Z. K. H. Prins
Bernhard.
Desalniettemin ontziet liet Nazi-orgaan
zich niet over minister Romme, die den
wegéns ongesteldheid, verhinderden minis
ter-president verving, als volgt uit te pak
ken:
Het is wel typeerend, dat de mi
nister van Sociale Zaken, de staats-
partijer Romme, meer bekend door
zijn kwartjesspaardcrij voor de
werkloozcn, zich in deze omgeving
thuis voelt, deze bijeenkomst bij
woont en zich laat fotografeeren,
met een wijnglas voor zich, te
midden van dit gezelschap. En het
is een goede gedachte van de Ne-
derlandsche pers geweest, dat zij
deze foto heeft opgenomen, opdat
geheel het arbeidende volk van Ne
derland zien kan, wat het van de
sociale opvattingen van de R. K.
Staatspartij moet denken.
En de schrijver van dit smadelijk en
onbekookte proza, aldus het blad, dat
dank zij onze gezegende „persvrijheid"
op een drager van het gezag inhakt als
op een vogelvrij-verklaarde, slaat dan nog
aan, als men ten aanzien van zijn „be
weging" over extremisme durft spreken.
Kinabast bij groote hoeveelheden
gestolen.
Na een onderzoek van eenige weken heeft
de veldpolitie een bende achterhaald,, die
reeds geruimen tijd handelde in kinabast,
welke gestolen was van ondernemingen. De
ze kinabast werd dan afgeleverd aan een
tweetal handelaren waarvan één Japanner
Tot dusverre zijn zes personen gearresteerd
en is een hoeveelheid van 1600 kg. kinabast
in beslag genomen. Het is gebleken, dat
verschillende groepen hier onafhankelijk
van elkaar werkzaam waren. Ook een Eu
ropeaan is, aldus de N.R.Crt., bij deze dief
stallen betrokken.
UITGEVER WAS TE HEFTIG.
Zijn uitwijzing blijft gehandhaafd.
Gisteren is, naar de N.R.Ct. meldt, offici
eel bericht ontvangen dat het verzoek van
den uitgever van Coevorden te Soerabaja
om zijn uitwijzing ongedaan te maken, door
de regeering is afgewezen. (Van Coevorden
was uitgever van de „Soerabaja Post" en
werd uitgewezen wegens het schrijven van
verschillende artikelen, nadat hij verschei
dene malen om zijn groote heftigheid was
gewaarschuwd).
DE WERKING VAN DE KRAKATAU.
De mantri en assistent-mantri van den
vulcanologischen dienst te Bandoeng, die
een onderzoek instelden naar de jongste
werking van do Krakatau, deelden, naar
de N.R.Crt. meldt, mede, dat de Anak Kra
katau (het eilandje dat eenige jaren geleden
bij een reeks van erupties is ontstaan,)
thans pi.m. 82 meter hoog is, tegen tevoren
75,8 meter. Vorder is het eilandje in Noord
oostelijke richting 80 meter, en in Zuid-
Westelijke richting 50 meter grooter ge
worden.
De minister van Koloniën ont
vangt.
Gisterochtend heeft de minister van Ko
loniën. twee der Indische vorsten in audi
ëntie ontvangen. Er was vrij veel publieke
belangstelling op het plein, toen de auto
van den Sultan van Langkat arriveerde,
voorafgegaan door de Wassenaarsche mo
torpolitie. De Sultan was in gezelschap van
zijn secretaris.
Eenige oogenblikken later reed de Sul
tan van Pontianak met klein gevolg voor
De minister ontving de beide Indische
vorsten afzonderlijk. Om ongeveer 12 uur
begaven de hooge gasten zich wederom naar
hun hotels.
DONDERDAG 25 AUGUSTUS 1938.
Hilversum I, 1875 m.
AVRO-uitzending.
8.00 Gramofoonplaten (Om 8.15 Berichten)..
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gewyde muziek (gr.pl.).
10.30 Het Omroeporkest en soliste. In de
pauze: Declamatie. (Om 12.15 Berichten).
12.30 Gramofoonplaten.
I.15 Stafmuziek 6e R. I.
2.00 Gramofoonmuziek.
2.20 Vervolg concert.
3.00 Variété-programma (Gr.pl.).
4.00 Voor zieken en thuiszittenden.
4.30 Orgelspel (Opn.).
5.00 Voor de kinderen.
5.30 Gramofoonplaten.
5.45 Het Renova-kwintet.
6,30 Spprthalfuurtje.
7.00 Cecco's Gitanos.
7.35 Interviews.
8.00 Berichten ANP, mededeelingen.
8.15 Het Omroeporkest en solisten.
9.20 Radiotooneel.
9.40 Carillonconcert.
10.00 Gramofoonplaten.
10.30 Orgelconcert.
II.00 Berichten ANP. Hierna tot 12.00 Harry
Calling's dansorkest.
Hilversum II, 301,5 m en 415,5 m.
8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO.
2.00—13.00 NCRV.
8.009.15 Gramofoonplaten. (Om 8.15 Ber.)
10.00 Gramofoonplaten.
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonplaten.
11.30 Godsdienstige causerie.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.30 Het KRO-orkest.
2.00 Gramofoonplaten.
3.00 Voor de vrouw.
3.30 Gramofoonmuziek.
3.45 Bijbellezing.
4.45 Gramofoonplaten.
5.00 Cursus handenarbeid voor de jeugd.
5.30 Orgelspel.
6.30 Causerie vanwege het Leger d33 Heils.
7.00 Berichten.
7.15 Journalistiek weekoverzicht.
7.45 Reportage.
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-Ber.
8.15 Haarlemsche Orkestvereeniging en solis
ten.
9.00 Causerie: Batavia als zendingsakker".
9.30 Vervolg concert. (10.0010.05 Berich
ten ANP)
10 30 Gramofoonmuziek.
10.45 Gymnastiekles.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.5012.00 Schriftlezing.
FEUILLETON
Met een gezicht, waarop duidelyk weerzin te
lezèn stond, gaf ze he.n met het einde van
haar rijzweep een por. Dit was teveel voor
Rollo, die dit als een beleediging voelde, zoo
wel voor zijn moeder als voor hemzelf. Als een
jong tijger sprong hij op, rukte haar de
zweep uit de handen, smeet die "p den grond
en stampte er op in een soort razernij.
„Daar!" schreeuwde hij driftig. „Daar! Daar!
En als jij het mij vraagt, mag ik het jou ook
vragen: waar ben jij geweest, leelyke, oude
kat? Niet dat het er veel toe doet, hoor! Ik
geloof niet dat er iemana op de zereld is die
het zou kunnen schelen als je heenging en
nooit, nooit meer terugkwam!"
Molly was ontzet. Voor een oogenblik w'st
Care ne niet wat te zeggen en met een zuur
lachje keek ze naar Rollo, zooals hy daar
stond met haar zweep onder zijn voeten.
„M&ster Rollo, raap die zweep op en geef
haar aan mij En je vraagt excuus, begrepen?"
Het was de sergeant-majoor, die daar
sprak.
Rollo begon te beven en zeker zou hij ge
hoorzaamd hebben, als Caroline er zich niet
in gemengd had. Haar trots had een flinken
duw gekregen en, met een hatelijk lachje, zei
ze tegen Awkins: „Laat dat onbeschofte kind
toch aan zyn lot over! Denk je soms dat excu
ses maken nog helpt? Hy vraagt allang om
een flinke afstraffing en ik zal er voor zorgen,
dat hij die krijgt."
Met een ruk draaide ze zich om en, zonder
verder nog een blik op moeder en zoon te
werpen, verdween ze in het huis, met rinke
lende sporen.
„Oh Rollo, wat heb je gedaan!" riep Molly
uit.
„Het kan me niets schelen," zei hij uit
dagend.
„Je bent heel ondeugend," zei Molly wan
hopig. „Raap die zweep op en ga mee naar
binnen."
„Geef haar aan my, Master Rollo," zei
Awkins met een effen gezicht.
Rollo keek hem aan met een schuwen blik,
maar hij verroerde zich niet.
„Voor de laatste maal!" zei Awkins streng.
Nu bukte Rollo zich, raapte het vertrapte
ding op en reikte het aan Awkins.
„Dank je," zei deze. „En nu ga je naar
binnen en je draagt je straf als een man. En
denk er om dat je je verontschuldigingen
aanbiedt!"
Molly wierp hem een dankbaren blik toe;
Awkins nam de drie paarden by de teugels
en verdween in de richting van de stallen.
Molly keek Rollo aan en Rollo keek Molly
aan en er was een benauwend stilzwijgen
tusschen hen. De jongen poogde zich onver
schillig te houden, maar het lukte hem niet
erg.'
Eindelijk sprak hij: „Er zal zeker nog wel
wat van het ontbijt over zijn. Ik heb nog
niets gegeten."
Molly sloeg een arm om zyn tengere
.chouders. „Kom mee naar binnen", zei ze.
„Maar voor je aan iets anders denkt, moet
je eerst naar tante Caroline gaan en haar je
excuses aanbieden."
„Dat kan ik niet," zei Rollo. „Ze zal nog
denken, dat ik bang ben."
„Je móet het doen," zei Molly ernstig.
„Rollo, zorg er voor. dat ik me niet over
je behoef te schamen!"
Hy antwoordde niet, maar met een onver
schillig gefluit, dat evenwel erg valsch klonk,
ging hy naar binnen.
In het portaal aangekomen, draaide hij
zich echter plotseling om en zijn armen om
zijn moeder heenslaande, smeekte hij: „Molly
lieveling, je bent toch niet echt boos op me?"
Het was moeilijk, dit kind weerstand te
bieden, maar ze hield zic'i flink en streng zei
ze: „Ik ben eig in je teleurgesteld en je
hebt me diep gekwetst."
„Ik zou niet boos op jou zijn, als jij mij
teleurstelde," zei hy, terwijl de tranen in zijn
oogen sprongen.
„Je weet wat ik wil dat je zult doen,
zei ze.
„Ja. maar dat kan ik niet."
„Dat kan je wel, Rollo tenminste wanneer
je een gentleman bent, evenals je vader."
Rollo staarde haai een oogenblik aan. Hij
kreeg een vuurroode kleur. „Zooals mijn va
der!" herhaalde hij.
„Ja," zei Molly met een vaste stem. „Hy
deed nooit iets leelijks en onttrok zich nooit
aan iets, hoe moeilijk dat soms ook was."
Ze hadden nu de groote hall betreden. Plot
seling maakte Rollo zie' van haar los en
wierp zyn hoofd met een trotsch gebaar ach
terover. „Goed!" zei hij. „Goed!"
Ze zag hem naar de groote trap gaan, die
leidde naar Caroline's kamer en die haast
nooit door de kinderen gebruikt werd; met
ingehouden adem keek ze hem na.
Maar net toen hy naar boven wilde gaan.
ging de deur van Lord Aubreystoiie's werk
kamer open. die uitkwam op de lia en op
den drempel verscheen Ivor met Caroline
achter zich.
Molly zonk net hart in de schoenen, want
ze kende de uitdrukking van die gezichten
een uitdrukking, die mets goeds voorspelde
Rollo. had zich omgedraaid en. direct van
koers veranderende, ging hij recht op hri
ontzag inboezemende paar af.
„Ik ben gekomen om U mijn excuses aan
te bieden tante Caroline", zei hjj met heldere
stem. „En ik vraag U vergiffenis voor wat
ik zooeven gedaan heb."
Het was dapper gesproken, maar toch
klonk er iets uitdagends in den toon.
Caroline lachte hatelijk. „Zoo, dacht je er
zou gemakkelyk af te komen, mannetje? Ik
vrees, dat je met je spijtbetuigingen een
beetje te laat komt."
Ivor wees naar zyn kamer. „Je hebt straf
verdiend," zei hij streng. „Kom hi r binnen."
Rollo werd bleek, maar hij toonde geen
vrees. Doch nu trad Molly op haar -,ian toe.
„Ivor. Ivor", zei ze zenuwachtig. Ik moet je
spreken."
Hij keek haar koel aan. „Nu niet," ant
woordde hij op vastberaden toon. „Ik zal by
je komen. Caroline, neem jij haar zoolang
mee."
Hy pakte Rollo by een schouder en duwde
hem naar binnen. De deur sloeg met een 9lag
achter hem dicht en het omdraaien van een
sleutel In het slot werd gehoord.
Caroline deed een stap naar Molly toe.
Kom mee!" zei ze. Laat hij zijn straf on-
lergaan; hy zal er van opknappen."
Ma..r Molly keek haar aan met oo'n ge
vaarlijken gloed in 1 aar oogen. dat het haar
raadzaam leek maai uit de buurt te blijven.
Molly was al naar de deur toe gesprongen
en. hevig aan de deurknop rammelende, riep
ze luid:
„Ivor! Ivor! Laat me er in! Luister naar
me! Rollo is van zijn paard gevallen! Doe
hem niets! Doe hem niets!" Haar stem brak
in snikken. Uif alle macht rukte ze aan de
deur. „Ivor" riep ze heesch, „Ivor!"
Het was Rollo. die haar met zijn hooge
stem antwoordde. „Wees maar niet ongerust.
M >il> lieveling." klonk het moedig, „Ik heb
heb me by het vallen nergeru bezeerd!"
En toen werd het stil en Molly leunde tegen
ie deur, dof. wanhopig.
Met een onverschillig gebaar haalde Ca
roline haar schouders o,.. Als Mary zich zoo
wilde aanstellen, moest ze het zelf maar
weten. En weg stapte ze. met haa- zwaren
stap, de trap op naar boven.
In de afgesloten kamer was een tijdlang
niets te hooren behalve enkele vage geluiden.
Toen plotseling een geluid, dat Molly een ril
ling door de leden zond en haar van het
hoofd tot de voeten deed beven. Het was de
scherpe knal 7an een rijzweep, en ze wist dat
deze slag op het teere lichaam van haar kind
was neergedaald. Geen kreet werd gehoord,
maar even later opnieuw dezelfde knal, en
weer en weer...
Rollo hield zijn lippen stijf op elkaar ge
klemd en slag na slag volgde met meedoo-
genlooze regelmaat. Eindelijk kon de jongen
het niet langer uithouden en een zwakke
kreet als van een dier in nood ontsnapte zijn
lippen.
Maar hiermede hield de bestraffing niet
op; zoo gemakkelijk wilde Ivor hem niet laten
gaan. Hij hield den moed van den jongen
voor opstandigheid en hij zou niet ophouden
voor deze knaap om vergiffenis smeekte.
Maar zoover kwam het niet. De jongen
had meer uithoudingsvermogen dan hij ver
wacht had en daardoor werd de straf heel
wat zwaarder dan oorspronkelijk zyn bedoe-
ling was. Hij begreep niet dat Rollo zulke
wanhopige pogingen deed om zich goed te
houden, omdat Molly in de buurt was en ze
zijn kreten niet mocht hooren. Plotseling, ge
heel onverwacht, kwam er een einde aan de
kastijding. Een luid gerinkel weerklonk, ver
oorzaakt door het vallen van glasscherven.
Verrast keerde Ivor zich om h(j zag een
gebroken ruit en daarachter het gezicht van
Molly maar dat was niet de Molly, die hij
kende. Dit was een waanzinnige, met groote,
vurige oogen en verwilderde haren. Ze hield
een zwaren stok boven haar hoofd geheven
en opnieuw sloeg ze ermee tegen het glas.
Hevig geschrokken stond Ivor daar. toen
ging hy vlug naar het raam toe, gooide het
open en met een sprong 9tond hij naast haar,
tot zijn enkels in een bloembed.
(Wordt vervolgd.)
