WAT BRENGT ONS DE HERFST?
Het sieraad der vrouw
-heurhaar- moet glanzen!
En daarom: een hoed op
één oor!
1 Warme kleuren en sobere lijnen
of
achter
Bloesem
van
vilt
Zaterdag 3 September 1938
Vierde blad
Een militaire schouderlijn - Lichtgevende ceintuurgespen
Shirley heeft een broer
Zgn. Hallelujahoed
Zie ik er niet uitals een plaatje
Be mof is nog steeds in de
gratie!
Bij een mantelpakje voldoet
dit kleedingstuk steeds goed,
vooral wanneer het in dezelf
de bontsoort is uitgevoerd als
revers en verdere garneering
Be jaszakken van neren
staand costuum.pje hebben
een gecstigcn snit,
een
charmante
garneering
F
Ja, onze lokken krijgen een kans! En dat
kost hoofdbrekens! Want wij hebben, reeds
sinds jaren, géén verlof meer, een slordige
pruik te verstoppen onder een omvangrijken
hoed. We moeten uiterste zorg dragen voor
onze coiffure, welke vooral in de buurt van
voorhoofd en ooren tip-top moet zijn! Zie
maar eens de hier afgebeelde hyper-moderne
hoedjes! Onberispelijk is het haar ge
schuierd, het voorhoofd geheel vrijlatend, in
krullen gevlijd over oorschelp en tegen den
hals. Er mag „geen haar" aan mankeeren!
Vilt en fluweel zijn het geliefde materiaal voor de aan
staande herfst- en wintersnufjes. Het keelbandje schijnt
ons goed bekomen te zijn, want het is nog op vele model
len aangebracht (zie links). Ook het sluiertje heeft nog niet
afgedaan als bijzonder flatteuze afwerking van een overi
gens sober dopje. Hooge bollen, een stijl, die het profiel vrij
laat, zie daar de voornaamste eigenschappen van de nieuwe
lioedenmode!
Kapper, modiste en schoonheidsspecialiste moeten
hier met vereende krachten voor een charmant geheel
zorgdragen!
zijn, de details wegvallen en de algemeene
lijnen duidelijk op den voorgrond komen...
Maggy Rouff laat ons een lange
reeks onberispelijke mantelpakjes
zien, waarvan de schouders lichte
lijk verbreed zijn en die de vrouw,
welke ze draagt, een ietwat manne
lijke, zelfs martiale, allure geven.
De japonnen voor overdag zijn in de
hoogste mate „collant"; zij sluiten
overal strak om het lichaam. Wie
deze japonnen met succes dragen
wil, moet meer dan óóit op de vol
maaktheid van haar „lijn" bedacht
zijn.
De avondjaponnen daarentegen zijn al
wijd wat er aan is. Nauw-sluitende tunieken
en „casaques" van matte wollen stoffen ver-
leenen do draagster een parmantige sil
houet; al deze laatste kleedingstukken zijn
met borduursels verlucht en daarenboven
vaak van een monogram voorzien. Voor
avondkleeding is veel fluweel gebruikt,
maar ook kant ontbreekt niet. En zelfs zijn
cr combinaties van deze beide even rijke als
uiteenloopcnde stoffen.
Eendengroen.
Lucien Lelong blijft zijn voorkeur voor
kleuren trouw. Bij hein speelt het zwart al
tijd een zeer bescheiden, haast onbeleekc-
nende rol. Een van de domineerende kleu
ren voor overdag is eendengroen. Waar bij
uitzondering zwart gebruikt is, komen kleu
rige ornamenten den somberen indruk, die
dit zwart zou kunnen wekken, onmiddellijk
temperen of zelfs geheel te niet doen. In
het bijzonder vallen de handschoenen op.
Sommige zijn een mozaïek van kleuren, rei
ken tot den elleboog en zijn daar afgezet
met randen van beverbont. Een zwart ja
ponnetje, waarbij zulke handschoenen ge
dragen worden, verliest op staanden voet
ieder spoor van doodschheid. Voor kost
bare avond-ensembles is vooral astrakan
gebruikt. Moiré-lintjes knoopen zich op dui
zend manieren op verrukkelijke baljapon
nen. Fluweel is met pailletten besluikerd
en krijgt er in den meest letterlijken zin
een „schitterend" aanzien door.
Capes, weer in de mode.
Eén der onberispelijke mantelpakjes waarvan de
schouders lichtelijk verbreed zijn en die de vrouw
een ietwat mannelijke allure geven.
Felle zomerzon op het asfalt, dat
op het punt schijnt te zullen smel
ten en waarin de hooge hakken van
onze schoenen kleine putjes boren...
Heercn, die jas en vest uitgetrokken
hebben en zich met gezichten, die
duidelijk zeggen: 't Is mogelijk, dat
mijn tenue niet erg correct is, maar
nood breekt wet en het is heusch
te warm!, op café-terrassen aan
kleurige ijskoude dranken laven
Vacantie-stemming in de jjansche
stad, die door provincialen en vreem
delingen veroverd schijntParijs
in de hondslagen,
Do show-rooms der groote mode-huizen
brengen hun hcrfstcollecties. Daar wordt
een hoogtepunt aan modespanning bereikt.
Daar loopen de mannequins af en aan, be
wonderenswaardige meisjes, die in deze
hitte met een glimlach een zwaren bont
mantel weten te torsen en cr in slagen zich
twaalf maal in twee uur. te .vcrklecden,
zonder dat warmte of vermoeidheid vat op
haar schijnen te hebben. Daar is geroeze
moes van stemmen, die in alle talen van
Europa en van de Nieuwe Wereld aan cri-
tiek en bewondering uiting geven. Daar
volgen de nieuwe herfsttoiletten elkaar in
eindelooze reeks. En wie de drie- of vier
duizend nieuwe creaties aan zich heeft zien
voorbijtrekken, voelt zich ongeveer als de
bezoeker van een groot schilderijen-muse
um, die in enkele uren een indruk en een
overzicht tracht te krijgen van een verbijs
terend aantal meesterwerken, die het werk
van geslachten en eeuwen zijn
Een beknopt overzicht.
Verwacht niet het onmogelijke. Verwacht
niet dat ik u in dit eerste aan de herfstmode
gewijde artikel nu eens precies vertellen
zal welke de tendenzen van die mode zijn.
Stel u, met mij, voor het oogenblik tevre
den met een beknopt overzicht van wat de
voornaamste Parijsche huizen bronnen. La-
ter zullen wij dan tot conclusie komen, la
ter, als de indrukken een beetje bezonken
Bij Jeanne Lanvin vallen in het bijzonder
alleraardigste sportjurkjes op, waarvan de
breede platte plooien der rokken iedere be
weging mogelijk maken, en verder de capes
van dikke wollen stof, bestemd om op fris-
sche herfstdagen, bij wijze van mantel, ge
dragen te worden. De eigenlijke mantels
sluiten vrij strak om het lichaam. Onder de
meest opvallende kleuren zijn bisschops
paars, robijnrood, amandelgroen, nevelgrijs
en zwart te noemen. De avondjaponnen van
dit modehuis zijn mecrendccls gedrapeerd;
Jeanrfb Lanvin wil ons in Tanagra-pop-
petjes veranderen. Als bij Maggy Rouff. zijn
de niet-gedrapeerde „robes du soir" wijd en
ruim, wat. nog niet zeggen wil dat zij aan
„crinolines" denken doen.
Laat ons tevreden zijn!
De collectie van Madeleine Vionnet is, als
altijd, buitengewoon belangwekkend. Van d
kragen, die blouses, mantels en japonnen
afmaken, is bijzonder veel werk gemaakt.
Al die kragen zijn geplooid en ge
drapeerd en sluiten hoog om den
hals. De vallende schouderlijn is ge
heel losgelaten; in alle modellen
wordt zij op militaire wijze onder
streept. De bij voorkeur gebruikte
kleuren zijn violet, donker groen,
hard blauw en zwart. De avondja
ponnen zijn in vele gevallen van bor
duursel voorzien. De gebruikte flu-
weelen zijn voor het meerendecl zeer
kostbaar en zeker niet onder het be
reik van een bescheiden beurs. Laat
ons er vrede mee hebben! Het dragen
van zulke weelderige stoffen kunnen
ongetwijfeld slechts enkelen zich ver
oorloven, maar de vervaardiging er
van geeft velen, gezinnen arbeid en
brood.
Molyneux zoekt het ook thans weer in
voornamen eenvoud. Zijn creaties hebben,
ook nu als steeds trouwens een En-
gclsch tintje, een gevolg, zonder twijfel, van
het feit dat zooveel „ladies" van den over
kant van het Kanaal zich bij Molyneux klee-
den en hij met haar smaak rekening houden
moet.
Officiers-kragen
De voormiddag-ensembles zijn zeer klas
siek, nauw-sluitend, meestal van soepele rui
ge stoffen vervaardigd. De revers zijn smal,
de weinige zakken klein. De „officiers-kra
gen" winnen het over de gehoele linie ten
koste van andere modellen, die bijna niet
voorkomen. De domineerende kleuren zijn
fleschgroen, „biljartlaken" en Bordeaux
rood. Veel borduurwerk is met passemen-
terie afgezet. De meerderheid der japonnen
voor overdag is van éénkleurige wollen stof;
de eentonigheid wordt door pailletten gebro
ken. De avondjaponnen hebben bijna alle
mouwen; de modellen van verscheidene her
inneren levendig aan de kleeding der vrou
wenfiguren op schilderijen van Toulouse-
Lautrec. De meeste dezer „robes" zijn van
„satin duchcsse", diep gedecolleteerd, maar
daarentegen van omvankrijke mouwen voor
zien, die eerst beneden den elleboog om den
armtsluiten.
Snoeperige bontmutsjes.
Schiaparelli blijft ook voor wat haar na
jaarscollectie betreft den voorjaarskleuren
trouw. Van abrikoos-kleurige en lindenblad-
groene stoffen maakt zij ruim gebruik. Is
het daarom dat deze modellen zoo jong aan
doen? Misschien wel, maar anderzijds wordt
van bontgarneering, die niet jong pleegt te
maken, op velerlei wijzen partij getrokken.
Snoeperige bontmutsjes, die op vele hoofd
jes een alleraardigst effect zullen maken,
eompletcéren heel wat frissche eenvoudige
lierfsttoiletjes.
Een buitengewoon en verrassend
effect maken Schiaparelli's lichtge
vende-accessoires. Zoo bevatten cein
tuurgespen een electrisch lampje,
dat brandt als de gesp gesloten
wordt; ook de sluiting van sommige
tasschen wordt electrisch verlicht.
In het donker is het effect werkelijk
merkwaardig. Als deze idee er in
gaat kan zij nog op duizend-en-één
manieren worden toegepast.
Ik denk aan lichtgevende knoopen, aan
lumineuze armbanden en halssnoeren, aan
broches, die een zachten schijn verspreiden...
De mogelijkheden zijn vele! De gekleede
mantels van dit modehuis zijn voor het mee-
rendeel gewatteerd. Moet dat. beteekenen dat
een strenge winter ons wacht? Laat ons ho
pen dat madame Schiaparelli zich althans
in dat opzicht vergist!
GERTRUDE.
en die wil óók aan de
film!
Er is of liever; er was
in héél Hollywood maar
één enkele Temple, te weten:
Shirley Temple, maar in de
toekomst zullen er twee zijn,
sinds Shirley's oudste broer
zijn studies heeft voltooid
en bij Darryl F. Zanuck is
geweest om hem te spreken
over zijn hoogste wensch op
de wereld. De eerzucht van
dezen Jack gaat niet uit naar
het spelen van rollen, neen,
deze negentienjarige jonge
man wil regisseur worden.
En Darryl F. Zanuck is be
reid hem een kans te geven
en heeft hem een functie ge
geven als hulpregisseur. Er
valt na zulk een eersten keer
natuurlijk nog niets te zeg
gen over de vraag, of Jack
Temple werkelijk zal berei
ken, wat hij zoo vurig hoopt.
Maar indien deze jongeman,
die een zeer aangenamen in
druk maakt, inderdaad slaagt
zal na verloop van tijd zeer
wel mogelijk zijn, dat wc zul
len vernemen van een Shir
ley Templefilm. geregisseerd
door Jack Temple