Wij lazen voor U
Spoor Alkmaar-Hoorn
jubileert
Kaffers geduld maar
niet geacht
Voormobilisatie
afgelast
Primitief volk, dat weinig eischen stelt
Brieven uit Zuid-Afrika
Uit de Pers van heden
Nederland behandelt z'n
„native's" anders
Groot verlof voor de
dienstplichtigen der her
halingsoefeningen
Rassenpropaganda op
Argentijnsche scholen verboden
Britsch-Indiërs wcnschcn
Europa tc verlaten
Onze Oost
Twaalf dooden door vergiftiging
Een „praatjesmaker'op het
verdachtenbankje
In het binnenland van
Nieuw-Guinea
Brakpan, Aug. 1938.
Ditmaal wil ik nu eens iets schrijven over
de gekleurde rassen hier te lande.
Men onderscheidt hier n.1. nogal een groote
verscheidenheid van rassen; lang niet alle
kleurlingen zijn onder den naam kaffers te
rebruceeren, doch men scheert hen doorgaans
over één kam; openbare gelegenheden als
bioscopen, bars of schouwburgen zijn alleen
toegankelijk voor blanken of witmenschen;
het gekleurde ras is hier bijna overal van ver
stoken en niet in 't minst in aanzien. In de
treinen en overal worden zij strikt apart ge
houden. W.C.'s, banken op stations, alles
draagt het opschrift: „alleen voor' Europea
nen" of alleen voor „non Europeans" of in
Afrikaansch: „Nie blankes nie".
Bier of andere spiritualiën zijn voor hen
niet te koop, doch bier maken de kaffers dik
wijls zelf, wat hen, in kleine hoeveelheden,
wordt toegestaan. Daar wordt natuurlijk veel
misbruik van gemaakt. Dikwijls worden er
Zondags opgepakt, die dronken zijn of zich
schuldig maken aan den verkoop van bier.
Er rijdt altijd een „piek up car" door de stad,
een soort van celwagen, d er speciaal voor
dient overtreders te vangen en te vervoeren
naar de gevangenis of zoo zij dat hier noe
men „de tronk".
Men heeft hier Britsch-Indiërs, die koelies
genoemd worden; dit zijn namelijk hande
laars of kooplieden en hebben soms flinke
zaken in manufacturen en kleeding. Mén vindt
er ook veel kleermakers onder, die dikwijls
scherp concurreeren. Zij zijn zwart van huids
kleur en heben glanzend zwart haar; niet
zooals de kaffers, gekruld kort haar of dikke
lippen, de meesten bezitten fijnbesneden ge
zichten.
Zij behooren tot den Mohammedaanschen
godsdienst en zijn niet zoo schamel gekleed
als de andere kleurlingen. Men kan hen
meestal kennen aan de zwarte fez, welke zij
als hoofddeksel gebruiken. De kleine kinderen
van hen hebben meest allen lange broeken
en ook de meisjes draden lange wijde broe
ken, die veel op pyama's gelijken, ze hebben
het haar gestrengeld op den rug hangen.
In den trein rijden ne nog wel eens in een
aparte klas, de 2e, maar er staat dan op
„gereserveerd" en deze is niet voor blanken
toegankelijk.
Verder staan zij in hun rechten vrijwel ge
lijk aan de kaffers.
Al deze uitzonderingstoestanden bestaan in
onze Oost of West niet; daar is het bijv. niets
bijzonders als een kleurling met een blanke
omgaat of deze trouwt. Hier is dit een groote
schande en zelfs bij de wet verboden.
Verder heeft men hier de capeboys en cape-
girls, welke meestal alKomtig zijn uit de
Kaapkolonie; bastaarden in lichtere en soms
aan blr-k grenzende kleuren, ja -joms zelfs
dusdanig dat men hen haa niet van een
blanke kan onderscheiden. Zij achten zich
zelf dan ook boven een kaffer te staan en
houden zich ock mesetal niet op onder de
kaffers; als het eenigszins kan, kleeden zij
zich nétjes.
Dan heeft men hier nog wat men noemt
de Albino-kaffers, waaronder men volkomen
witten aantreft, met korte blonde krulharen,
wat wij zouden verslijten voor een witten
neger; het uiterlijk is gelijk aan een kaffer,
doch zij hebben een bleeke witte tint, zonder
roode wangen; Ze maken doorgaans een zie-
kelijken indruk.
Nu heeft men echter nog de echte kaffers,
waar echter ook weer een groot onderscheid
tusschen is met betrekking tot taal, ras enz.
Laatst sprak ik iemand, die tolk bij het
gerechtshof was en maar liefst negen kaffer-
talen sprak.
Om maar enkele te noemen: men heeft
Zoeloes, Zwasis, Masoetoes, Bapedish, Hot-
tentotten, Bosjesmanne: en nog andere va
riëteiten, doch de meesten zijn niet gemak
kelijk te onderscheiden of men moet kenner
zijn op dat gebied.
Sommigen teekenen zich naar hun afkomst.
Zoo hebben er veel een blauwe streep over
den neus, welke van het voorhoofd af over
den neus is getatoueerd; dit doen zij door het
inwerken van kolenstof, evenals dit veel ge
beurt met Oost-Indische inkt in andere lan
den. Dan heeft men nog anderen, die de oor
lellen uitrekken en versieren met houtjes of
beenen voorwerpen, soms gelijken het ge-
hcele garenklosjes, welke zij er in werken
andere hebben weer ontelbare ringen om dé
beenen en loopen daar moeilijk door. Ook heb
ik er gezien, tenminste bij de vrouwen, met
langgerekte halzen .door de groote massa
ringen, welke daarom waren verzameld.
Do Kaffers, welke in de bouwbedrijven of
in werkplaatsen werken, zien er altijd vree-
selijk schamel in de kleeren uit; ze dragen een
aantal afdankertjes van de blanken, jassen
waar geen mouw meer aan zit of broeken die
de knieen missen; alles is volkom bij hen
Soms verstellen ze weer met heel anders
gekleurde lappen, of trekken het zoo maar
aan. In den winter schuiven ze allerlei vodden
over elkaar aan en hebben dan soms over
jassen. die geheel aan flarden om hun lichaam
nangen. Dikwijls hebben ze een vest aan van
een gewone iute zak waar zij een paar arms
gaten in knintenAan hoofddeksels stel
len zij ook al geen hooge eischen. Soms loo
pen ze met een theemute of papieren zak or,
net hoofd of een oude dameshoed; letterlijk
alles kunnen zij gebruiken.
Verder zijn er ook nog velen en dit zjjn
meest de mrjnkaffers. welke alleen maar len
deken (molton of wol) om het naakte lichaam
hebben geslagen; deze zijn ook meestal bar-e-
voets.
Over het algemeen zijn al de kaffers ge
wapend met een flinke stok of kierie; dit Is
een stok met aan het einde een dikke knop,
zich te verdedigen tegen de onderlinge rassen-
ook wel knonkierie genaamd; die dienen om
haat. dikwijls vrd^n p** geveeht^n
plaats.
Ik had het zoo juist over de kleeüing van
de kaffers, maar de kaffers die in hotels of
garages of dergelijke werkzaam zijn, hebben
meestal behoorlijke kleeding aan; die wordt
hun in het belang van de zaak verstrekt.
Men heeft hier ook een geüniformeerde
kafferpolitie. De meeste fabrieken hebben
voorts hun eigen kafferpolitie, die meestal
niet zachtzinnig tegenover de rasgenooten op
treedt als het er op aankomt.
Ook bij de spoorwegen heeft men onder het
eigen politiepersoneel zoowel kaffers in dien3t
als blanken.
De garagehouders hebben meestal hun
kafferpersoneel uitgedost in witte overads
met een reclame op den rug geschilderd; ook
glazenmakers en bakkerijen of fabrieken ge
bruiken de ruggen voor reclameobjecten,
evenals de handelaren in radio-artikelen of
groote bazars en zij fietsen met deze reclame
bjj bestellingen overal de stad rond.
De kaffers zijn over het algemeen ook in
het bezit van een rijwiel, wat zij als een
galanteriewinkel beschouwen, door de vele
snuisterijen die zij er op monteeren.
Sierlijk gebogen koperen pijpen mooi op
gepoetst meestal, zitten in allerlei vormen
aan het frame bevestigd. Vele belastingmer-
ken soms op een rij voor aan het stuur of
blikken, uitgeknipt in den vorm van spring-
bokken, of dergelijke dieren. Verder hebben
ze soms een heele verzameling achterlichten
op de fiets of twee of drie lantaarns en ook
sierlijk uitgeknipte spatlappen, vervaardigd
van een oude autobinnenband.
Toch rijden ze veel 's avonds zonder licht
en worden er verscheidenen het slachtoffer
van een aanrijding.
Zij hebben meest allemaal inplaats van een
bel een hoorn op de fiets, zooals iroeger de
auto's en motorfietsen gebruikten Ze maken
bij iederen hoek meestad méér uit vermaak
De regeeringspersdienst meldt:
In verband met den verbeterden
internationalen politieken toestand,
heeft de Nederlandsche regeering be
sloten de voormobilisatie niet te
doen plaats hebben.
Regelingen zullen worden getroffen om
de voorbereidende maatregelen, die ten be
hoeve van een vlot verloop der voormobili
satie zijn genomen, geleidelijk op te heffen.
De genomen maatregelen met be
trekking tot de grensbeveiliging
worden tot nader order gehandhaafd.
Het ligt in de bedoeling bij voort
gaande ontspanning in de interna
tionale omstandigheden te zijner tijd
ook deze maatregelen geleidelijk in
te teekken.
Dienstplichtigen der herhalings
oefeningen naar huis.
De Minister van Defensie maakt
voorts bekend, dat in verband met
de verbetering van den internatio
naal politieken toestand de dienst
plichtigen, in werkelijken dienst
voor herhalingsoefeningen, in het
genot van groot verlof zullen wor
den gesteld op de data, waarop dit
in normale omstandigheden zou heb
ben plaats gehad.
Uiteraard vallen niet onder deze bepa
ling de dienstplichtigen, die voor herha
lingsoefeningen onder de wapenen zijn ge
komen, doch sedertdien gevolg hebben moe
ten geven aan een lastgeving ingevolge de
buitengewone „oproeping uitwendige veilig
heid" (grensbevciligingstroepcn).
Nader vernemen wij, dat het bovenstaande
bericht geen betrekking heeft op hen, die
tot het reservepersoneel behooren, noch op
degenen, die voor eerste oefening onder de
wapenen zijn. Deze beide groepen gaan
voorshands niet naar huis.
Herhalingsoefeningen blijven op
geschort.
Naar wij vernemen, blijft het de bedoeling
der regeering, de herhalingsoefeningen, wel
ke, als alles normaal ware geweest, op of
na 29 September zouden zijn aangevangen,
voorloopig niet te doen doorgaan. De be
kendmaking van den minister van Defensie
op dit punt zal dan ook nog eenigen tijd
worden gehandhaafd, zoodat noch de dienst
plichtigen, voor deze herhalingsoefeningen
aangewezen, noch de officieren, onderofficie
ren, korporaals en soldaten, behoorende tot
het reserve- en overige personeel der Ko
ninklijke Landmacht, op wie genoemde be
kendmaking betrekking had, voorloopig in
werkelijken dienst zullen worden geroepen.
F.en nieuw reglement voor de buitenland-
sche scholen in Argentinië verbiedt het ge
ven van onderricht in de propaganda van
rassenideologie en het aankweeken van
haat tegen andere nationaliteiten. De di
recteuren van deze scholen moeten ~n Ar
gentijnsche nationaliteit zijn.
dan voor veiligheid een vreeselijk lawaai.
Overal staan waarschuwingsborden met:
„watch for natives" of „look out for natives"
want ze zjjn erg onvoorzichtig en loopen of
rijden meestal zonder waarschuwingsteekens
bij 't richtingveranderen. De courant meldde
deze week, „dat iedere maand 18 kaffers
worden doodgereden, doch over het algemeen
worden hier doqr het drukke autoverkeer veel
slachtoffers gemaakt; ook onder de blanken
en de onbewaakte overwegen maaien er ook
heel wat weg; dat verschilt dus niet veel met
Holland.
Wanneer een kaffer plannen maakt om te
trouwen moet hij eerst zjjn aanstaande
schoonvader 8, 10 of 12 ossen pf koeien (wat
ze hier beesten noemen) geven om zjjn doch
ter te kunnen krjjgen. Ik zelf heb zoo'n kaf
fer, die zei laatst: „baas ik kan nie kom
morge, want ik ga trou en die baas sal maar
een andere kaffer moet zoek." Ik zeg: „hoe
veel beesten moet jjj geef?". Hij zeg: „Ik lie
weet nie, ik moet nog zien hoe ik dat recht
krjj
Nu is hij terug en nog niet getrouwd, want
hij moet 15 beesten geven. Die heeft hjj nu
van zijn vader gekregen.
Ik zeg: „dat is een baie dure meid die jij
koop", maar hij antwoordt: „het is baie mooie
baas!"
Op de bouwwerken slapen ze meest op het
werk; ze zetten maar wat gegolfde 'zinken
platen tegen elkaar in de vorm van een dak
en kruipen daar in, leggen wat planken op
een verhooging van eenige steenen en dat is
hun bed met wat zakken of een oude deken
gedekt. Verder maken ze zelf hun kost klaar
op een oud leeg benzineblik doorstoken met
gaten, waaronder zij een vuur stoken, wat
meestal goed trekt door die gaten. Daarop
plaatsen zij weer een ander leeg blik met
water of eenige vieze stukken vleesch, wat
meestal afval is, zooals maag of darmen; ver
der eten zij mieliepap of droog brood. Die
mieliepap is maismeel, want mais noemt men
hier mielies.
's Avonds bij het naar huis gaan loeren zjj
altijd of er nog witmenschen zijn die wat eten
over hebben. Zij werken dikwijls voor 2(4
shilling per dag, terwijl de vakmenschen 3 tot
6 per uur verdienen; toch sparen vele van hen
nog en probeeren dan weer geld te leenen als
zij niet toe komen.
Ook trachten ze altijd er nog een kleinig
heid bjj te verdienen en kun je ze 's avonds
makkelijk meekrijgen om de auto schoon te
maken, vloeren te wrijven, of tuinwerk e.d.
Volgende maal hoop ik nog andere bijzon
derheden omtrent dit volk te geven.
Extra K.L.M.-vliegtuig naar Ka-
rachL
Gistermorgen 6 uur vertrok van Schiphol
naar Karachi het extra-vliegtuig PHi-AR.,
de „Reiger". Aan boord van dit vliegtuig
bevonden zich 16 passagiers, allen" Britsch-
Indiërs, die in verband met den gespannen
toestand in Europa naar Indië wenschten
terug te keeren. Aangezien de plaatsruimte
in de vliegtuigen van den gewonen Indië-
dienst onvoldoende was om alle aanvragen
voor passage te voldoen, besloot de K.L.M.
dit toestel in te leggen. De „Reiger" heeft
108.5 kg. vracht aan boord.
Een verraderlijke lekkernij.
In het district Sidaredja nabij Tjipari, zijn
drie mannen, twee vrouwen en zeven kin
deren overleden. Het is aldus de N.R.C. ge
bleken dat deze overlijdensgevallen een ge
volg zijn van het nuttigen van de bekende
inheemsche lekkernij bongkrek (die gege
ten worden in beschimmelden staat.)
Heden veertig jaren spoorweg
verbinding AlkmaarHoorn.
Eén October 1898 kwam de spoor
lijnverbinding AlkmaarHoorn tot
stand. Het gedeelte Alkmaar—Heer-
hügowaard was nu een dubbel
spoor geworden, daar de baan Alk
maarDenllelder reeds lag.
Het zand voör den aanleg van den dijk
haalde men van St. Pancras. Klein twee
iaar heeft het maken van dezen baan in
beslag genomen. Vanaf Alkmaar is met. het
leggen begonnen, en het laatste gedeelte
RobeldijkHoorn heeft nogal hoofdbrekens
gekost, omdat hier vanwege den slappen
grond, verzakkingen plaats .vonden, als de
treinen passeerden.
Toendertijd waardeerde men deze spoor
verbinding zeer. De aangesloten plaatsen
werden als het ware uit hun isolement ver
lost, daar de tot dan gebruikelijke middelen
van vervoer nog niet de onze waren. Fiet
sen en auto's men zag ze nauwelijks en
er kan wel zoo ongeveer van gezegd worden
dat ze behoorden tot de wereldwonderen"
wie een fiets had hij was er om bekend
lot in wiiden omtrek; en wie een auto be
zat hij was zoo goed als door heel het
land bekend.
Paard en rijtuig, 't bezit der boeren
waarvan ook de arbeiders en anderen na
tuurlijk wel gebruik konden maken was
ten plattelande 't eenige vervoermiddel om
langere afstanden af te leggen. Overigens
had een mensch beenen om te loopen!
De verheugenis laat zich bij de toenmalige
inwoners der diverse aan dezen lijn gelegen
norpen denken. Het personenverkeer was dan
ook zeer behoorlijk, verzekerde men ons.
En de „oude" postwagen werd opgenomen
in den posttrein.
Mussert heeft het verleerd
Naar aanleiding van het telegram van
Mussert aan den ministerpresident, waarin
de N.S.B.-leider zich achter de regeering
schaarde, schrijft Het Volk (S.D.A.P.):
Reeds lang heeft de N.S.B., door haar
Jodenhaat' en haar klakkelooze navolging
en bewondering van het Duitsche systeem,
zich buiten het Nederlandsche volkseigene
geplaatst. Nu echter geeft Mussert eens
klaps zijn zegen aan de buitenlandsche
politiek der Nederlandsche regeering.
Een plotselinge bekeering, die
een ietwat verdachten indruk
maakt. Want de Algemeen Leider
probeert in zijn telegram aan dr.
Colijn de Nederlandsche zelfstan-
dieheidspolitiek maar meteen te
indentificeeren met de nat.-socia-
listische opvattingen dienaangaan
de. Of mei andere woorden gezegd:
hij maakt van dé neutraliteits
politiek een Duitsche politiek.
Verwonderen kan dit niet. De man heeft
nu eenmaal verleerd, Nederlandsch te den
ken. Niettemin is het nuttig dit feit aan
stonds vast te leggen. Er is alreeds ver
warring genoeg.
De zonde van het hamsteren.
Het Nat. Dagblad (N.S.B.) geeft als
volgt zijn afkeuring te kennen over het
euvel van het hamsteren:
En dat alles (n.1. de verblijdende
berichten over den verhoopten vre
de) na een dag, waarop geweten-
looze, onvaderlandlievende schob
bejakken door hun chauffeurs hun
luxe-wagens vol hadden laten prop
pen met gehamsterde levensmidde
len, de leege bakken van de krui
deniers achterlatend voor de ont-
stelde oogen der minder bemid
delden
Kerkelijke gevoeligheden.
De Kerkeraad van de Ned. Hervormde
Gemeente té Haarlem heeft dezer dagen
een protest gezonden aan B. en W. aldaar,
in verband met het zingen van een
Roomsch lied in de aan de Herv. Gemeen
te behoorende doch vroeger katholieke
St. Bavokerk. Ter gelegenheid der her
denking van het 200-jarig bestaan van het
orgel in de St. Bavo op 13 Sept ƒ.1. zong
■To Vincent n.1. „La Proression", welk lied
zoo deelde de kerkeraad in zijn adres me
de, een verheerlijking beteekent van de
echt. Roomsche processies.
Het Noorden (r.k.) merkt naar aanlei
ding van een en ander op:
Zou deze zoo overgevoelige Kerkeraad
die zich al bezwaard gevoelt door het zin
gen van overigens profaan kunstwerk, dat
alleen een katholieke plechtigheid tot mo
tief heeft, niet weten, dat zij geregeld ver
gadert en godsdienstoefeningen houdt in
een kerk door katholieken uitsluitend voor
den kath. eeredienst gebouwd?
Een kerkeraad die zoo overgevoelig
is voor „Roomsche uitingen" moest
toch consequent zijn en zoo spoe
dig mogelijk dit katholieke kerkge
bouw verlaten en aan die „ver
foeide Roomschen" weer afstaan.
En uit eigen middelen een eigen
nieuw kerkgebouw stichten van
alle Roomsche smetten vrij.
Tot zoover het „Noorden."
Een slaande burgemeester.
De Ilaagsche Post. schrijft:
Het Brieltje (Brielle) had zich voorbe
reid op een juichend Oranjefeest bij het ju
bileum onzer Vorstin, totdat, in den letter-
Stoppen op verzoek.
De halten en stations aan dezen lijn, zoo
als die tot de laatste zomerdienstregeling
nog bestonden, doch waarvan naderhand
slechts Heerhugowaard en Obdam behouden
gebleven zijn, zijn er vanaf het begin ge
weest.
Onmiddellijk had men op dezen lijn al
een goede verbinding, zoodat menschcn uit
bet vereenigingsleven van die dagen, zich
er nu nog zeer dankbaar over uitlaten.
Op tijdig verzoek kon men toen zelfs ver
krijgen dat sneltreinen aan halten als
Spierdijk, Middenweg, etc. stopten.
Oorspronkelijk was het de bedoeling de
lijn tusschen Obdam en Hensbroek te leg
gen en door te trekken' via Wogmeer en
Berkhout, doch men stuitte hier o.m. op de
moeilijkheid van te veel bruggen en den
Wogmeerdijk.
De onteigening van gronden voor
den aanleg van deze baan geschiedde
nogal gemakkelijk, ofschoon er en
kele landbezitters waren die „het.
er op aan lieten komen", maar met
den kous op den kop thuis kwa
men.
Niet altijd is men in deze veertig jaren
de spoorwegmaatschappij even dankbaar
geweest. Dit kwam o.m. tot uiting toen de
maatschappij de ovcrwegboomen op ver-
schilonde plaatsen verwijderde en de be
kende „onbewaakte" invoerde. Evenwel
bestond er een contract, waarbij bepaald
stond dat deze handelwijze ontoelaatbaar
was. Toch moesten er nog heel wat moei
ten gedaan worden alvorens de maat
schappij heslont de hoornen weer te laten
aanbrengen. Tiet ijveren van den oud
burgemeester Dekker van Obdam, die zich
o.m. voor deze zaak met enkele Kamerleden
in verbinding stelde, valt zeker zeer te lo
ven.
Bij het opmaken van dit contract had
men niet slechts op de levensbelangen van
den mensch gelet, maar ook op die van het
vee, en zoo werd voor kosten en onderhoud
der Mij. op verschillende plaatsen langs
den dijk een degelijke afscheiding voor het
vee bedongen.
De opkomst van verschillende plaatsen
aan of in de nabijheid van dezen 1::- heeft
ongetwijfeld veel aan het tot stand komen
van deze spoorwegverbinding te danken.
lijken zin, aan den vooravond daarvan het
bericht kwam: de burgemeester heeft het
feest verboden, vanwege de kinderverlam
ming. Een donderslag deed de oude stra
ten van het grijze stadje beven. De burge-
rij kwam in actie, deputaties gingen naar
het stadhuis: vruchteloos.
Toen groeide er in „ons Brieltje" een
miniatuurrevolutie. Vlaggen werden inge
haald, versieringen verwijderd, opstootjes
hadden plaats. Een feit was, dat Den Briel
zelf geen enkel geval van kinderverlamming
had. Wel kwam in een aangrenzende ge
meente een enkel geval voor, en nu schijnt
de burgemeester zijn verbod te hebben ge-
grond op een zeer voorzichtig advies van
den Rijksgezondheidsdienst. Het is echter
zeer zonderling, dat in die aangrenzende
gemeente het feest wèl doorging. Hoe dit
zij: ons brave Oranje-Brieltje was eenvou
dig buiten zichzelf. Maar nu achteraf ko
men er nog eenige 'voor den burgemeester
bezwarende feiten aan den dag. De N.R.Crt,
schrijft:
„Als de burgemeester zich wat
kalmer had gehouden, zou het wel
licht tot wanordelijkheden niet zijn
gekomen. Van zelfbeheersching bij
dezen magistraat was weinig te be
speuren. Hij heeft bijv. zelf klappen
uitgedeeld en van kinderen de lamj-
pions uit de handen geslagen. Hij is
ook aan het schieten geweest, zij
het in de lucht."
Deze mededeelingen maken, aldus de H.P.
het noodzakelijk, de vraag te stellen, of de
minister van Binnenlandlsche Zaken niet
eens wil nagaan wat er precies is gebeurd.
Bloembollenfirma te Hillegom
ernstig benadeeld.
In Mei van het vorige jaar diende
een bloembollenhandelaar te Hille
gom bij de Justitie te Amsterdam
een klacht in tegen een handelsrei
ziger, die bij dze firma in dienst
was geweest. Hij zou zich hebben
schuldig gemaakt aan oplichting en
verduistering.
De handelsreiziger werkte in Zweden voor
de Hillegomsche firma, hij werd ontslagen
wegens oneerlijkheid doch hij ging door
met het innen van gelden, die hij ten eigen
bate aanwendde.
De man werd gearresteerd en daar stond
hij terecht wegens verduistering van een
auto, welke hij in Amsterdam verduisterd
had en waarmee hij naar het Noorden was
vertrokken. Na zijn straf te hebben onder
gaan werd hij uitgewezen en door de Ne*
derlandsche Justitie gearresteerd. De raad»
kamer der rechtbank weigerde tot zijn groo
te woede zijn invrijheidstelling, een be
schikking, die hij beantwoordde met een
hoogst bdieedigend epistel.
Gisteren stond de 27-jarige man terecht
voor de Amsterdamsche rechtbank. In to
taal was benadeeling tot een bedrag van
600 kronen ten laste gelegd.
De verdachte legde een volledige beken
tenis af.
Het reclasseeringsrapport luidde verre
van gunstig. Verd. werd zeer oneerlijk en
onbetrouwbaar genoemd, reeds in zijn jeugd
jaren had hij zich aan bedriegerijen schul
dig gemaakt.
Ook had de reclasseeringsambte-
naar niet den indruk, dat de reeds
ondergane insluiting veel effect had
gehad. „Hij is een praatjesmaker
zonder verantwoordelijkheidsge
voel", was de ambtenaar van oor
deel.
De Officier van Justitie merkte in zijiï
requisitoir op, dat verd. niet alleen zijn
firma voor belangrijke bedragen heeft be
nadeeld, doch ook den naam van de Ne
derlandsche bloembollenhandelaren in Zwe
den geschaad.
Spr. vorderde een gevangenisstraf
voor den tijd van een jaar met af
trek van de voorloopige hechtenis.
De verdediger bepleitte clementie en op
legging van een straf gelijk aan de in min
dering te brengen voorloopige hechtenis.
hieuws van de Archbold-expeditie.
In herbegin van September zijn de Euro-
peesclm 'eden van de Archbold-expeditie van
bet Hanbemameer naar het zuiden vertrok
ken om den Wilhelmina-top te beklimmen.
Op 13 September vlogen de gezaghebber
van Hollandia en zijn echtgenoote, op uit-
noodiging van den expeditie-leider, over
den Wilhelminatop. Het vliegtuig landde
op het Habbema-meer. Het expeditiekamp
aldaar is prachtig gelegen De temperatuur is
vrp laag en de dajak-koelies hebben veel
last van de koude en de ijle lucht De
echtgenoote van den gezaghebber, mevrouw
Hoogland, is de eerste Europeesche dame,
die zoo diep in het binnenland van Nieuw-
Guinea vertoefde.
Later is gemeld, dat wegens het voortdu
rend ongunstige weer, n.1. hagel en sneeuw
de beklimming van den Wilhelmina-top
moest worden gestaakt. De leden van de
expeditie zijn teruggekeerd naar het Hab
bema-meer. Men heeft aldus de N.R.Crt., den
aanleg van_ een explotatiekamp op een
hoogte van 1750 met«r. (hans in voorberei
ding.