Wij lazen voor U Spoor Alkmaar-Hoorn jubileert Kaffers geduld maar niet geacht Voormobilisatie afgelast Primitief volk, dat weinig eischen stelt Brieven uit Zuid-Afrika Uit de Pers van heden Nederland behandelt z'n „native's" anders Groot verlof voor de dienstplichtigen der her halingsoefeningen Rassenpropaganda op Argentijnsche scholen verboden Britsch-Indiërs wcnschcn Europa tc verlaten Onze Oost Twaalf dooden door vergiftiging Een „praatjesmaker'op het verdachtenbankje In het binnenland van Nieuw-Guinea Brakpan, Aug. 1938. Ditmaal wil ik nu eens iets schrijven over de gekleurde rassen hier te lande. Men onderscheidt hier n.1. nogal een groote verscheidenheid van rassen; lang niet alle kleurlingen zijn onder den naam kaffers te rebruceeren, doch men scheert hen doorgaans over één kam; openbare gelegenheden als bioscopen, bars of schouwburgen zijn alleen toegankelijk voor blanken of witmenschen; het gekleurde ras is hier bijna overal van ver stoken en niet in 't minst in aanzien. In de treinen en overal worden zij strikt apart ge houden. W.C.'s, banken op stations, alles draagt het opschrift: „alleen voor' Europea nen" of alleen voor „non Europeans" of in Afrikaansch: „Nie blankes nie". Bier of andere spiritualiën zijn voor hen niet te koop, doch bier maken de kaffers dik wijls zelf, wat hen, in kleine hoeveelheden, wordt toegestaan. Daar wordt natuurlijk veel misbruik van gemaakt. Dikwijls worden er Zondags opgepakt, die dronken zijn of zich schuldig maken aan den verkoop van bier. Er rijdt altijd een „piek up car" door de stad, een soort van celwagen, d er speciaal voor dient overtreders te vangen en te vervoeren naar de gevangenis of zoo zij dat hier noe men „de tronk". Men heeft hier Britsch-Indiërs, die koelies genoemd worden; dit zijn namelijk hande laars of kooplieden en hebben soms flinke zaken in manufacturen en kleeding. Mén vindt er ook veel kleermakers onder, die dikwijls scherp concurreeren. Zij zijn zwart van huids kleur en heben glanzend zwart haar; niet zooals de kaffers, gekruld kort haar of dikke lippen, de meesten bezitten fijnbesneden ge zichten. Zij behooren tot den Mohammedaanschen godsdienst en zijn niet zoo schamel gekleed als de andere kleurlingen. Men kan hen meestal kennen aan de zwarte fez, welke zij als hoofddeksel gebruiken. De kleine kinderen van hen hebben meest allen lange broeken en ook de meisjes draden lange wijde broe ken, die veel op pyama's gelijken, ze hebben het haar gestrengeld op den rug hangen. In den trein rijden ne nog wel eens in een aparte klas, de 2e, maar er staat dan op „gereserveerd" en deze is niet voor blanken toegankelijk. Verder staan zij in hun rechten vrijwel ge lijk aan de kaffers. Al deze uitzonderingstoestanden bestaan in onze Oost of West niet; daar is het bijv. niets bijzonders als een kleurling met een blanke omgaat of deze trouwt. Hier is dit een groote schande en zelfs bij de wet verboden. Verder heeft men hier de capeboys en cape- girls, welke meestal alKomtig zijn uit de Kaapkolonie; bastaarden in lichtere en soms aan blr-k grenzende kleuren, ja -joms zelfs dusdanig dat men hen haa niet van een blanke kan onderscheiden. Zij achten zich zelf dan ook boven een kaffer te staan en houden zich ock mesetal niet op onder de kaffers; als het eenigszins kan, kleeden zij zich nétjes. Dan heeft men hier nog wat men noemt de Albino-kaffers, waaronder men volkomen witten aantreft, met korte blonde krulharen, wat wij zouden verslijten voor een witten neger; het uiterlijk is gelijk aan een kaffer, doch zij hebben een bleeke witte tint, zonder roode wangen; Ze maken doorgaans een zie- kelijken indruk. Nu heeft men echter nog de echte kaffers, waar echter ook weer een groot onderscheid tusschen is met betrekking tot taal, ras enz. Laatst sprak ik iemand, die tolk bij het gerechtshof was en maar liefst negen kaffer- talen sprak. Om maar enkele te noemen: men heeft Zoeloes, Zwasis, Masoetoes, Bapedish, Hot- tentotten, Bosjesmanne: en nog andere va riëteiten, doch de meesten zijn niet gemak kelijk te onderscheiden of men moet kenner zijn op dat gebied. Sommigen teekenen zich naar hun afkomst. Zoo hebben er veel een blauwe streep over den neus, welke van het voorhoofd af over den neus is getatoueerd; dit doen zij door het inwerken van kolenstof, evenals dit veel ge beurt met Oost-Indische inkt in andere lan den. Dan heeft men nog anderen, die de oor lellen uitrekken en versieren met houtjes of beenen voorwerpen, soms gelijken het ge- hcele garenklosjes, welke zij er in werken andere hebben weer ontelbare ringen om dé beenen en loopen daar moeilijk door. Ook heb ik er gezien, tenminste bij de vrouwen, met langgerekte halzen .door de groote massa ringen, welke daarom waren verzameld. Do Kaffers, welke in de bouwbedrijven of in werkplaatsen werken, zien er altijd vree- selijk schamel in de kleeren uit; ze dragen een aantal afdankertjes van de blanken, jassen waar geen mouw meer aan zit of broeken die de knieen missen; alles is volkom bij hen Soms verstellen ze weer met heel anders gekleurde lappen, of trekken het zoo maar aan. In den winter schuiven ze allerlei vodden over elkaar aan en hebben dan soms over jassen. die geheel aan flarden om hun lichaam nangen. Dikwijls hebben ze een vest aan van een gewone iute zak waar zij een paar arms gaten in knintenAan hoofddeksels stel len zij ook al geen hooge eischen. Soms loo pen ze met een theemute of papieren zak or, net hoofd of een oude dameshoed; letterlijk alles kunnen zij gebruiken. Verder zijn er ook nog velen en dit zjjn meest de mrjnkaffers. welke alleen maar len deken (molton of wol) om het naakte lichaam hebben geslagen; deze zijn ook meestal bar-e- voets. Over het algemeen zijn al de kaffers ge wapend met een flinke stok of kierie; dit Is een stok met aan het einde een dikke knop, zich te verdedigen tegen de onderlinge rassen- ook wel knonkierie genaamd; die dienen om haat. dikwijls vrd^n p** geveeht^n plaats. Ik had het zoo juist over de kleeüing van de kaffers, maar de kaffers die in hotels of garages of dergelijke werkzaam zijn, hebben meestal behoorlijke kleeding aan; die wordt hun in het belang van de zaak verstrekt. Men heeft hier ook een geüniformeerde kafferpolitie. De meeste fabrieken hebben voorts hun eigen kafferpolitie, die meestal niet zachtzinnig tegenover de rasgenooten op treedt als het er op aankomt. Ook bij de spoorwegen heeft men onder het eigen politiepersoneel zoowel kaffers in dien3t als blanken. De garagehouders hebben meestal hun kafferpersoneel uitgedost in witte overads met een reclame op den rug geschilderd; ook glazenmakers en bakkerijen of fabrieken ge bruiken de ruggen voor reclameobjecten, evenals de handelaren in radio-artikelen of groote bazars en zij fietsen met deze reclame bjj bestellingen overal de stad rond. De kaffers zijn over het algemeen ook in het bezit van een rijwiel, wat zij als een galanteriewinkel beschouwen, door de vele snuisterijen die zij er op monteeren. Sierlijk gebogen koperen pijpen mooi op gepoetst meestal, zitten in allerlei vormen aan het frame bevestigd. Vele belastingmer- ken soms op een rij voor aan het stuur of blikken, uitgeknipt in den vorm van spring- bokken, of dergelijke dieren. Verder hebben ze soms een heele verzameling achterlichten op de fiets of twee of drie lantaarns en ook sierlijk uitgeknipte spatlappen, vervaardigd van een oude autobinnenband. Toch rijden ze veel 's avonds zonder licht en worden er verscheidenen het slachtoffer van een aanrijding. Zij hebben meest allemaal inplaats van een bel een hoorn op de fiets, zooals iroeger de auto's en motorfietsen gebruikten Ze maken bij iederen hoek meestad méér uit vermaak De regeeringspersdienst meldt: In verband met den verbeterden internationalen politieken toestand, heeft de Nederlandsche regeering be sloten de voormobilisatie niet te doen plaats hebben. Regelingen zullen worden getroffen om de voorbereidende maatregelen, die ten be hoeve van een vlot verloop der voormobili satie zijn genomen, geleidelijk op te heffen. De genomen maatregelen met be trekking tot de grensbeveiliging worden tot nader order gehandhaafd. Het ligt in de bedoeling bij voort gaande ontspanning in de interna tionale omstandigheden te zijner tijd ook deze maatregelen geleidelijk in te teekken. Dienstplichtigen der herhalings oefeningen naar huis. De Minister van Defensie maakt voorts bekend, dat in verband met de verbetering van den internatio naal politieken toestand de dienst plichtigen, in werkelijken dienst voor herhalingsoefeningen, in het genot van groot verlof zullen wor den gesteld op de data, waarop dit in normale omstandigheden zou heb ben plaats gehad. Uiteraard vallen niet onder deze bepa ling de dienstplichtigen, die voor herha lingsoefeningen onder de wapenen zijn ge komen, doch sedertdien gevolg hebben moe ten geven aan een lastgeving ingevolge de buitengewone „oproeping uitwendige veilig heid" (grensbevciligingstroepcn). Nader vernemen wij, dat het bovenstaande bericht geen betrekking heeft op hen, die tot het reservepersoneel behooren, noch op degenen, die voor eerste oefening onder de wapenen zijn. Deze beide groepen gaan voorshands niet naar huis. Herhalingsoefeningen blijven op geschort. Naar wij vernemen, blijft het de bedoeling der regeering, de herhalingsoefeningen, wel ke, als alles normaal ware geweest, op of na 29 September zouden zijn aangevangen, voorloopig niet te doen doorgaan. De be kendmaking van den minister van Defensie op dit punt zal dan ook nog eenigen tijd worden gehandhaafd, zoodat noch de dienst plichtigen, voor deze herhalingsoefeningen aangewezen, noch de officieren, onderofficie ren, korporaals en soldaten, behoorende tot het reserve- en overige personeel der Ko ninklijke Landmacht, op wie genoemde be kendmaking betrekking had, voorloopig in werkelijken dienst zullen worden geroepen. F.en nieuw reglement voor de buitenland- sche scholen in Argentinië verbiedt het ge ven van onderricht in de propaganda van rassenideologie en het aankweeken van haat tegen andere nationaliteiten. De di recteuren van deze scholen moeten ~n Ar gentijnsche nationaliteit zijn. dan voor veiligheid een vreeselijk lawaai. Overal staan waarschuwingsborden met: „watch for natives" of „look out for natives" want ze zjjn erg onvoorzichtig en loopen of rijden meestal zonder waarschuwingsteekens bij 't richtingveranderen. De courant meldde deze week, „dat iedere maand 18 kaffers worden doodgereden, doch over het algemeen worden hier doqr het drukke autoverkeer veel slachtoffers gemaakt; ook onder de blanken en de onbewaakte overwegen maaien er ook heel wat weg; dat verschilt dus niet veel met Holland. Wanneer een kaffer plannen maakt om te trouwen moet hij eerst zjjn aanstaande schoonvader 8, 10 of 12 ossen pf koeien (wat ze hier beesten noemen) geven om zjjn doch ter te kunnen krjjgen. Ik zelf heb zoo'n kaf fer, die zei laatst: „baas ik kan nie kom morge, want ik ga trou en die baas sal maar een andere kaffer moet zoek." Ik zeg: „hoe veel beesten moet jjj geef?". Hij zeg: „Ik lie weet nie, ik moet nog zien hoe ik dat recht krjj Nu is hij terug en nog niet getrouwd, want hij moet 15 beesten geven. Die heeft hjj nu van zijn vader gekregen. Ik zeg: „dat is een baie dure meid die jij koop", maar hij antwoordt: „het is baie mooie baas!" Op de bouwwerken slapen ze meest op het werk; ze zetten maar wat gegolfde 'zinken platen tegen elkaar in de vorm van een dak en kruipen daar in, leggen wat planken op een verhooging van eenige steenen en dat is hun bed met wat zakken of een oude deken gedekt. Verder maken ze zelf hun kost klaar op een oud leeg benzineblik doorstoken met gaten, waaronder zij een vuur stoken, wat meestal goed trekt door die gaten. Daarop plaatsen zij weer een ander leeg blik met water of eenige vieze stukken vleesch, wat meestal afval is, zooals maag of darmen; ver der eten zij mieliepap of droog brood. Die mieliepap is maismeel, want mais noemt men hier mielies. 's Avonds bij het naar huis gaan loeren zjj altijd of er nog witmenschen zijn die wat eten over hebben. Zij werken dikwijls voor 2(4 shilling per dag, terwijl de vakmenschen 3 tot 6 per uur verdienen; toch sparen vele van hen nog en probeeren dan weer geld te leenen als zij niet toe komen. Ook trachten ze altijd er nog een kleinig heid bjj te verdienen en kun je ze 's avonds makkelijk meekrijgen om de auto schoon te maken, vloeren te wrijven, of tuinwerk e.d. Volgende maal hoop ik nog andere bijzon derheden omtrent dit volk te geven. Extra K.L.M.-vliegtuig naar Ka- rachL Gistermorgen 6 uur vertrok van Schiphol naar Karachi het extra-vliegtuig PHi-AR., de „Reiger". Aan boord van dit vliegtuig bevonden zich 16 passagiers, allen" Britsch- Indiërs, die in verband met den gespannen toestand in Europa naar Indië wenschten terug te keeren. Aangezien de plaatsruimte in de vliegtuigen van den gewonen Indië- dienst onvoldoende was om alle aanvragen voor passage te voldoen, besloot de K.L.M. dit toestel in te leggen. De „Reiger" heeft 108.5 kg. vracht aan boord. Een verraderlijke lekkernij. In het district Sidaredja nabij Tjipari, zijn drie mannen, twee vrouwen en zeven kin deren overleden. Het is aldus de N.R.C. ge bleken dat deze overlijdensgevallen een ge volg zijn van het nuttigen van de bekende inheemsche lekkernij bongkrek (die gege ten worden in beschimmelden staat.) Heden veertig jaren spoorweg verbinding AlkmaarHoorn. Eén October 1898 kwam de spoor lijnverbinding AlkmaarHoorn tot stand. Het gedeelte Alkmaar—Heer- hügowaard was nu een dubbel spoor geworden, daar de baan Alk maarDenllelder reeds lag. Het zand voör den aanleg van den dijk haalde men van St. Pancras. Klein twee iaar heeft het maken van dezen baan in beslag genomen. Vanaf Alkmaar is met. het leggen begonnen, en het laatste gedeelte RobeldijkHoorn heeft nogal hoofdbrekens gekost, omdat hier vanwege den slappen grond, verzakkingen plaats .vonden, als de treinen passeerden. Toendertijd waardeerde men deze spoor verbinding zeer. De aangesloten plaatsen werden als het ware uit hun isolement ver lost, daar de tot dan gebruikelijke middelen van vervoer nog niet de onze waren. Fiet sen en auto's men zag ze nauwelijks en er kan wel zoo ongeveer van gezegd worden dat ze behoorden tot de wereldwonderen" wie een fiets had hij was er om bekend lot in wiiden omtrek; en wie een auto be zat hij was zoo goed als door heel het land bekend. Paard en rijtuig, 't bezit der boeren waarvan ook de arbeiders en anderen na tuurlijk wel gebruik konden maken was ten plattelande 't eenige vervoermiddel om langere afstanden af te leggen. Overigens had een mensch beenen om te loopen! De verheugenis laat zich bij de toenmalige inwoners der diverse aan dezen lijn gelegen norpen denken. Het personenverkeer was dan ook zeer behoorlijk, verzekerde men ons. En de „oude" postwagen werd opgenomen in den posttrein. Mussert heeft het verleerd Naar aanleiding van het telegram van Mussert aan den ministerpresident, waarin de N.S.B.-leider zich achter de regeering schaarde, schrijft Het Volk (S.D.A.P.): Reeds lang heeft de N.S.B., door haar Jodenhaat' en haar klakkelooze navolging en bewondering van het Duitsche systeem, zich buiten het Nederlandsche volkseigene geplaatst. Nu echter geeft Mussert eens klaps zijn zegen aan de buitenlandsche politiek der Nederlandsche regeering. Een plotselinge bekeering, die een ietwat verdachten indruk maakt. Want de Algemeen Leider probeert in zijn telegram aan dr. Colijn de Nederlandsche zelfstan- dieheidspolitiek maar meteen te indentificeeren met de nat.-socia- listische opvattingen dienaangaan de. Of mei andere woorden gezegd: hij maakt van dé neutraliteits politiek een Duitsche politiek. Verwonderen kan dit niet. De man heeft nu eenmaal verleerd, Nederlandsch te den ken. Niettemin is het nuttig dit feit aan stonds vast te leggen. Er is alreeds ver warring genoeg. De zonde van het hamsteren. Het Nat. Dagblad (N.S.B.) geeft als volgt zijn afkeuring te kennen over het euvel van het hamsteren: En dat alles (n.1. de verblijdende berichten over den verhoopten vre de) na een dag, waarop geweten- looze, onvaderlandlievende schob bejakken door hun chauffeurs hun luxe-wagens vol hadden laten prop pen met gehamsterde levensmidde len, de leege bakken van de krui deniers achterlatend voor de ont- stelde oogen der minder bemid delden Kerkelijke gevoeligheden. De Kerkeraad van de Ned. Hervormde Gemeente té Haarlem heeft dezer dagen een protest gezonden aan B. en W. aldaar, in verband met het zingen van een Roomsch lied in de aan de Herv. Gemeen te behoorende doch vroeger katholieke St. Bavokerk. Ter gelegenheid der her denking van het 200-jarig bestaan van het orgel in de St. Bavo op 13 Sept ƒ.1. zong ■To Vincent n.1. „La Proression", welk lied zoo deelde de kerkeraad in zijn adres me de, een verheerlijking beteekent van de echt. Roomsche processies. Het Noorden (r.k.) merkt naar aanlei ding van een en ander op: Zou deze zoo overgevoelige Kerkeraad die zich al bezwaard gevoelt door het zin gen van overigens profaan kunstwerk, dat alleen een katholieke plechtigheid tot mo tief heeft, niet weten, dat zij geregeld ver gadert en godsdienstoefeningen houdt in een kerk door katholieken uitsluitend voor den kath. eeredienst gebouwd? Een kerkeraad die zoo overgevoelig is voor „Roomsche uitingen" moest toch consequent zijn en zoo spoe dig mogelijk dit katholieke kerkge bouw verlaten en aan die „ver foeide Roomschen" weer afstaan. En uit eigen middelen een eigen nieuw kerkgebouw stichten van alle Roomsche smetten vrij. Tot zoover het „Noorden." Een slaande burgemeester. De Ilaagsche Post. schrijft: Het Brieltje (Brielle) had zich voorbe reid op een juichend Oranjefeest bij het ju bileum onzer Vorstin, totdat, in den letter- Stoppen op verzoek. De halten en stations aan dezen lijn, zoo als die tot de laatste zomerdienstregeling nog bestonden, doch waarvan naderhand slechts Heerhugowaard en Obdam behouden gebleven zijn, zijn er vanaf het begin ge weest. Onmiddellijk had men op dezen lijn al een goede verbinding, zoodat menschcn uit bet vereenigingsleven van die dagen, zich er nu nog zeer dankbaar over uitlaten. Op tijdig verzoek kon men toen zelfs ver krijgen dat sneltreinen aan halten als Spierdijk, Middenweg, etc. stopten. Oorspronkelijk was het de bedoeling de lijn tusschen Obdam en Hensbroek te leg gen en door te trekken' via Wogmeer en Berkhout, doch men stuitte hier o.m. op de moeilijkheid van te veel bruggen en den Wogmeerdijk. De onteigening van gronden voor den aanleg van deze baan geschiedde nogal gemakkelijk, ofschoon er en kele landbezitters waren die „het. er op aan lieten komen", maar met den kous op den kop thuis kwa men. Niet altijd is men in deze veertig jaren de spoorwegmaatschappij even dankbaar geweest. Dit kwam o.m. tot uiting toen de maatschappij de ovcrwegboomen op ver- schilonde plaatsen verwijderde en de be kende „onbewaakte" invoerde. Evenwel bestond er een contract, waarbij bepaald stond dat deze handelwijze ontoelaatbaar was. Toch moesten er nog heel wat moei ten gedaan worden alvorens de maat schappij heslont de hoornen weer te laten aanbrengen. Tiet ijveren van den oud burgemeester Dekker van Obdam, die zich o.m. voor deze zaak met enkele Kamerleden in verbinding stelde, valt zeker zeer te lo ven. Bij het opmaken van dit contract had men niet slechts op de levensbelangen van den mensch gelet, maar ook op die van het vee, en zoo werd voor kosten en onderhoud der Mij. op verschillende plaatsen langs den dijk een degelijke afscheiding voor het vee bedongen. De opkomst van verschillende plaatsen aan of in de nabijheid van dezen 1::- heeft ongetwijfeld veel aan het tot stand komen van deze spoorwegverbinding te danken. lijken zin, aan den vooravond daarvan het bericht kwam: de burgemeester heeft het feest verboden, vanwege de kinderverlam ming. Een donderslag deed de oude stra ten van het grijze stadje beven. De burge- rij kwam in actie, deputaties gingen naar het stadhuis: vruchteloos. Toen groeide er in „ons Brieltje" een miniatuurrevolutie. Vlaggen werden inge haald, versieringen verwijderd, opstootjes hadden plaats. Een feit was, dat Den Briel zelf geen enkel geval van kinderverlamming had. Wel kwam in een aangrenzende ge meente een enkel geval voor, en nu schijnt de burgemeester zijn verbod te hebben ge- grond op een zeer voorzichtig advies van den Rijksgezondheidsdienst. Het is echter zeer zonderling, dat in die aangrenzende gemeente het feest wèl doorging. Hoe dit zij: ons brave Oranje-Brieltje was eenvou dig buiten zichzelf. Maar nu achteraf ko men er nog eenige 'voor den burgemeester bezwarende feiten aan den dag. De N.R.Crt, schrijft: „Als de burgemeester zich wat kalmer had gehouden, zou het wel licht tot wanordelijkheden niet zijn gekomen. Van zelfbeheersching bij dezen magistraat was weinig te be speuren. Hij heeft bijv. zelf klappen uitgedeeld en van kinderen de lamj- pions uit de handen geslagen. Hij is ook aan het schieten geweest, zij het in de lucht." Deze mededeelingen maken, aldus de H.P. het noodzakelijk, de vraag te stellen, of de minister van Binnenlandlsche Zaken niet eens wil nagaan wat er precies is gebeurd. Bloembollenfirma te Hillegom ernstig benadeeld. In Mei van het vorige jaar diende een bloembollenhandelaar te Hille gom bij de Justitie te Amsterdam een klacht in tegen een handelsrei ziger, die bij dze firma in dienst was geweest. Hij zou zich hebben schuldig gemaakt aan oplichting en verduistering. De handelsreiziger werkte in Zweden voor de Hillegomsche firma, hij werd ontslagen wegens oneerlijkheid doch hij ging door met het innen van gelden, die hij ten eigen bate aanwendde. De man werd gearresteerd en daar stond hij terecht wegens verduistering van een auto, welke hij in Amsterdam verduisterd had en waarmee hij naar het Noorden was vertrokken. Na zijn straf te hebben onder gaan werd hij uitgewezen en door de Ne* derlandsche Justitie gearresteerd. De raad» kamer der rechtbank weigerde tot zijn groo te woede zijn invrijheidstelling, een be schikking, die hij beantwoordde met een hoogst bdieedigend epistel. Gisteren stond de 27-jarige man terecht voor de Amsterdamsche rechtbank. In to taal was benadeeling tot een bedrag van 600 kronen ten laste gelegd. De verdachte legde een volledige beken tenis af. Het reclasseeringsrapport luidde verre van gunstig. Verd. werd zeer oneerlijk en onbetrouwbaar genoemd, reeds in zijn jeugd jaren had hij zich aan bedriegerijen schul dig gemaakt. Ook had de reclasseeringsambte- naar niet den indruk, dat de reeds ondergane insluiting veel effect had gehad. „Hij is een praatjesmaker zonder verantwoordelijkheidsge voel", was de ambtenaar van oor deel. De Officier van Justitie merkte in zijiï requisitoir op, dat verd. niet alleen zijn firma voor belangrijke bedragen heeft be nadeeld, doch ook den naam van de Ne derlandsche bloembollenhandelaren in Zwe den geschaad. Spr. vorderde een gevangenisstraf voor den tijd van een jaar met af trek van de voorloopige hechtenis. De verdediger bepleitte clementie en op legging van een straf gelijk aan de in min dering te brengen voorloopige hechtenis. hieuws van de Archbold-expeditie. In herbegin van September zijn de Euro- peesclm 'eden van de Archbold-expeditie van bet Hanbemameer naar het zuiden vertrok ken om den Wilhelmina-top te beklimmen. Op 13 September vlogen de gezaghebber van Hollandia en zijn echtgenoote, op uit- noodiging van den expeditie-leider, over den Wilhelminatop. Het vliegtuig landde op het Habbema-meer. Het expeditiekamp aldaar is prachtig gelegen De temperatuur is vrp laag en de dajak-koelies hebben veel last van de koude en de ijle lucht De echtgenoote van den gezaghebber, mevrouw Hoogland, is de eerste Europeesche dame, die zoo diep in het binnenland van Nieuw- Guinea vertoefde. Later is gemeld, dat wegens het voortdu rend ongunstige weer, n.1. hagel en sneeuw de beklimming van den Wilhelmina-top moest worden gestaakt. De leden van de expeditie zijn teruggekeerd naar het Hab bema-meer. Men heeft aldus de N.R.Crt., den aanleg van_ een explotatiekamp op een hoogte van 1750 met«r. (hans in voorberei ding.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1938 | | pagina 14