C HET DEGELIJKSTE ONDERGOED De Werf krijgt een nieuwe monteurswerkplaats Storm op de Kust Koop eerst een andere tandpasta Bij Kaaphoofd sloeg het water tegen den steenen muur aan HEEMAF )UaiUiefeucAten De Razende Bol had het op z'n heupen Loodsboot 10 seint om assistentie STOFZUIGER Charlotte Kohier declameert „Romeo en Julia Rheumatische pijnen Voor eigen telefooncentrale wordt f 42.000 aangevraagd Herhalingsoefeningen bij de Zeemacht Arrondissements rechtbank Alkmaar Regeeren is vooruitzien en liefst de duurste die er is en probeer daarna Ivorol( volgens Nieuw recept). Dan neemt U waar hoe 1 vorol in reinigend-, witmakend- en schuimend vermogen alle andere verre overtreft. Bij Kaaphoofd heeft nu reeds bijna twee maal vier en twintig uur de zee gebruld, zooals zy in geen maanden en maanden meer gebruld had. Enorme bonken water donderden op het dijkbazalt, schuimende uitloopers lekten totaan den steenen muur en groen en grijs botsten de witgekuifde brekers op de barrière van steen, die het zeer zwaar te verduren had. Het was de eerste herfststorm, maar één die ons weer geruimen tijd heugen zal. Want zelden zette October slechter in dan ditmaal. Wij hebben gistermiddag een rit langs den buitenkant gemaakt. Van de achterzijde der haven tot aan het strand. In de haven lagen de oorlogsschepen en scheepjes zenuwachtig te deinen en schom melen in het heftig bewogen water. Aan den strekdam lag eenzaam de „Viking", een Nederlandsch motorschip, dat wegens het slechte weer in den loop van den morgen beschutting gezocht had. Op het havenkantoor. In het havenkantoor is men op z'n qui vive. Heel den dag hoort men naar de radio, men tuurt door den ouden zeekijker de kim langs en bij het eerste sein staan de mannetjes hier klaar om hun deel in de reddings-schakel bij te dragen. Tot gistermiddag was dat nog niet het geval geweest. Als voornaamste oorzaak daarvan gelde weer het feit, dat de wind niet pal op de kust staat. Ook de stand van het water kwam daardoor niet abnormaal hoog. Op den dyk. Op den Dijk aanschouwde men Nieuwe- diep op z'n hevigst en... schoonst. Grijs groen deinde het Marsdiepwater voort. Op de koppen der golven lange schuim- kammen. Zoover het oog reikte was daar één wilde roering, één onafgebroken op elkander ketsen van brekers en het loeien van den storm over het opgezwiepte water. Op den Dijk stonden, veilig beschut achter de borstwering, de Jutters. Weggedoken in hun blauwe jassen, de handen diep wegge- graven in de broeken. Vóór hen lag het Mars diep en nog verder de Razende Bol. Wie dat gister enniet gezien heeft, kan spijt hebben. Want als ergens de hel was los gebarsten, dan was dat wel op deze meest beruchte plaats van dit deel der Noordzee. Meters hoog spoten de waterfonteinen op, wit en ziedend werd het water hier omhoog ge drukt. Men kon zien, hoe het in deze heksen- ketel van wind en zee toeging en onwille keurig gingen de gedachten uit naar den zee man die hierheen gedreven zou kunnen worden. Kaaphoofd. Bij Kaaphoofd kreeg de dijk echter ook best z'n deel. Hier reikten de uitloopers van de golven herhaaldelijk tot aan den muur. Sis- hend en brullend beklommen de golven de glooiing, steeds hooger kwamen de schuim- bergen, en steeds werd het daar op dit dijk- gedeelte gevaarlijker. In dit opzicht was het goed, dat er zoo weinig belangstelling was. Van Kaaphoofd tot Huisduinen toe was het één geloei en gedonder van zee en water. Groen en grijs botsten de bonken zee op en tegen elkaar. Diep verborgen waren de pieren. Een enkele maai kon men aan een uiteenspattende golf zien waar ze lagen. Het strand. Het strand stond vrijwel onder water. Het zal ook deze maal wel weer een harde knauw gekregen hebben en veel van wat er dezen zomer zoo moeizaam gewonnen is, gaat thans In de ongebreidelde woede van den storm weer verloren. Als ooit de stelling „de zee geeft en neemt" beteekenis heeft gehad, dan is dat wel hier het geval. In de verte stond het helm te buigen in den wind. De duinen trilden en sidderden onder de immense kracht van den storm die er op uit scheen te zijn de borst wering, waarachter Huisduinen en Den Helder liggen, te vernietigen. Het was een schouwspel, even angst aanjagend, als grootsch. Het was een brok wilde natuur, zooals men dat slechts enkele malen per jaar kan beleven. de loodsboot I, die in de haven lag, gereed gemaakt om met den meesten spoed haar on fortuinlijke zuster ter hulp te snellen. Toen de loodsboot om half tien de haven verliet, luidden de laatst binnengekomen be richten, dat het schip zich 15 mijl W.N.W. van het lichtschip „Haaks" bevond en dat geen direct gevaar aanwezig was. Met het oog hierop bleef de sleepboot .Utrecht", die men reeds onder stoom had gebracht, aan den wal gemeerd, zoodat alleen de loodsboot No. 1 zou probeeren een lijn over te brengen en zou trachten het schip naar de haven te sleepen. Vanmorgen om 7 uur was het echter gaui SujpuiqjaA uio gjpqaS gstu spaans Sou het schip te krijgen. In verband hiermede heeft de „Utrecht" van Bureau Wijsmuller zee gekozen. Nog steeds is de positie van het schip ongewijzigd. Gezien het feit, dat de wind is afgenomen, hoewel het water nog ruw is, kan men zoo goed als zeker aannemen, dat de sleepboot spoedig een tros zal kun nen overbrengen. Aan boord van het schip is alles wel. 't Onverwoestbare hart van een waar niets aan verslij ten kan, de S. K. A. Rotor. Vraag eens aan Uw electricien wat dat isl Verkrijgbaar bij: A. HILDERING Tel. 449. Spoorstraat 88 hoek Palmstraat. Schoone v. eergave van een klassiek meesterwerk. 1 Gisteravond heeft Cha-lotte Kohier in Casino haar laatste declamatorium, „Romeo en Julia" van William Shake- speare, voorgedragen en daarmede het aanwezige publiek enkele uren van intens artistiek genot geschonken. Was de herinnering aan haar „Mara thondans" van het vorige jaar door haar brandend actualisme en haar schrijnende werkelijkheid nog levendig, thans kreeg men een klassiek treurspel uitgebeeld, zoo vol fijne poëzie, en zoo vol van schoone verhevenheid, dat ongetwijfeld nog geruimen tijd over deze artistieke daad van Nêerlands eerste declamatrice gesproken zal worden. Over het brengen van Shakespeare's wer ken werd en wordt zeer veel geschreven. De een zoekt het in den geest, den ander tracht deze klassikus te brengen in een gemoderni seerde entourage, terwijl de derde daaren tegen aan het „bewerken" slaat. Het zijn juist deze „bewei kingen", die Shakespeare door gaans verder van ons verwijderen dan enkele eeuwen hebben kunnen bewerkstelligen. Hier- schuilt de kardinale fout, die het gros der tooneelleiders niet kan omzeilen. Het is derhalve zoo verheugend, dat men gisteravond van Charlotte Kohier géén be werking te aanschouwen kreeg. Zij bracht de „Romeo" op de wijze, zooals de dichter hem in zijn jeugd gedacht en geschreven heeft en daarom was het een schoone „Romeo". Om des tjjds wille was men verplicht diverse cou- pure's aan te rengen, welke echter vrijwel nergens een storenden invloed deden éelden. Het was meermalen ontroerend mooi zoo als mevrouw Kohier ons dit oude verhaal, 's werelds grootste liefdestragedie van alle tijden, heeft doen beleven. Hoe wéér maakt zij de figuren, hoe prachtig menschelijk beeldde zij hun karakters en hoe reëel deed dat alles aan, ondanks de poëzie die toch niet meer van onzen tijd isHoe tintelden de dialogen, en hoe aanvaardbaar wist zij de smart te maken van deze twee jonge men- schen uit Verona, die door een bloedige familietwist uit elkander gedreven worden, doch elkaar vinden in den dood. Dit alles dreigt ridicuul te worden als het niet van de eerste tot de laatste jambe door leefd wordt, maar het wérd beleefd, hevig, ge laden met dramatische spanning en Charlotte Kohier bleek de gave te bezitten elk van deze figuren leven in te blazen, hen te creëeren tot schepselen van vleesch en bloed. Dat was het wonder van haar rijk talent, waarvan men de weerga vergeefs in ons land zoekt. Zij heeft het alles gezegd, gehuld in een goud-glanzend middeleeuwsch gewaad. Zij stond daar schijnbaar eenzaam op het verlaten tooneel, maar als zij sprak week die eenzaam heid en werd de schouwplaats vol van men- schen. Dan zag men het heerlijk Verona op rijzen, glanzend van wit marmer met koepels en paleizen. Dan hoorde men de bent' der jonge ridders en zag men het brocaat en zijde van de habijten der Veroneesche jonkvrouwen. „Romeo en Julia", het verhaal van het kort stondig doch tevens volkomen geluk, het ver haal dat spreekt tot het hart van ieder mensch, en dat is van alle tijden. Eén vrouw heeft het gebracht en daar om was het feitelijk een experiment. Men zal zich afvragen: hoe kon men dat alles beleven als daar geen décors waren en requisieten? Dat was mogelijk, omdat de declamatrice de gave bezit in enkele rhythmische volzinnen dat alles uit te beelden en wel dusdanig, dat èn requi- siten èn décor overbodig worden. Weinigen zullen tot een artistieke prestatie van der gelijke allure instaat zyn. Evenmin als zij instaat zullen zijn dit alles, zoowel rhyth- misch als psychisch, dermate feilloos te volbrengen. DE STORM. Gisteren woeien eenige boomen en een lan taarnpaal, deze laatste op den Koningsweg, door de kracht van den storm om. DRONKENSCHAP. Iemand die op den openbaren weg in staat van dronkenschap verkeerde, werd op het hoofdbureau ter ontnuchtering in bewaring gesteld. Mijnhardtjes doen deze snel verdwijnen. 12 stuks 50 ct. Het roer kapot geslagen. De loodsboot No. 10, afkomstig uit Vlig- singen, die gisteren haar dienst op de Noordzee waarnam, heeft door de gewel dige kracht van den Wester storm, die de reeks van stormen, die ln het wintersei zoen onze kusten beuken, opende, haar roer verspeeld. Direct werd een anker uitgezet, zoodat gevaar voor het schip, dat aan ongeveer 120 meter ketting ligt, zeer gering Is. Toen het bericht ons in het begin van den avond bereikte, was de positie 20 mijl weste lijk van het lichtschip „Haaks". Op het eerste bericht om assistentie werd Op de begrooting voor 1939 wordt ge raamd voor het bouwen van een nieuwe monteurswerkplaats een bedrag van 81.000,waarbij het volgende wordt aangeteekend. De tegenwoordige monteurswerkplaats is als gevolg van de uitbreiding der werkzaamheden te klein, terwyl bovendien de op den zolder ondergebrachte accu-werkplaats gevaar heeft doen ontstaan voor overbelasting der vloer balken door het toenemende aantal te herstel len en op te laden accu's. Buiten de werkplaats worden door de mon teurs noodgedwongen gedeelten van andere ge bouwen o.a. van de dokloods gebruikt, welke bezwaarlijk voor het eigenlijke doel worden gemist. Het uitgetrokken bedrag van 81.000, wordt geraamd met inbegrip van de kos ten voor aanschaffing van kraanbanen en inrichtingen van een hoogspanningslabo ratorium. Voorts lezen wij dat begroot worden 5.000,voor aanschaffing en plaatsing van een loods voor opberging van brand stoffen, 6.100,voor uitbreiden en wij zigen van de oliecentrifugeerinstallatie, en 42.000,voor het moderniseeren van de telefoonverbindingen der Rijkswerf. Ter uitvoering van noodzakelijke groote herstellingen van eenige loodsen van gegalva niseerd ijzeren plaat is het gewenscht te be schikken over een tijdelijke opslagplaats der materialen. De hiervoor aan te schaffen loods zal daarna worden gebruikt ter vervanging van een der oude loodsen, welke zeer waar schijnlijk met de hooge herstellingskosten zal moeten worden afgekeurd. De inrichting tot reiniging van gebruikte smeerolie eischt verbetering en uitbreiding. De kosten van het aanmaken van eenige tanks en de aanschaffing van filters worden op 3100,die van het opstellen in een nieuw vorstvrij gebouwtje op 3.000,ge raamd. Een eigen Telefooncentrale. De telefooninstallatie der Rijkswerf eischt dringend verbetering en uitbreiding. Als ge volg van de automatiseering van het stads net van Den Helder in 1939 zouden de kosten der telefoonabonnementen van de Rijkswerf bij de bestaande installaties belangrijk toe nemen. Mede in verband hiermede worden gelden aangevraagd voor een eigen automa tische telefooncentrale, waardoor tevens een betere geheimhouding der gesprekken wordt gewaarborgd en een vlottere gang van zaken in het bedrijf ten zeerste zal worden bevor derd. Uitbreiding van de electrische cen trale der Rijkswerf. .1 verband met het toegenomen aantal installaties en werktuigen, dat door middel van de electrische centrale der Rijkswerf stroom betrekt, is deze inrichting te zwaar belast. Voor uitbreiding dezer centrale, welke zeer urgent is, wordt 50.000,aangevraagd. Een gebouwtje voor opleiding vuur- leiders en konstabels. Hiervoor wordt 20.000.— begroot. Deze opleidingen vinden thans plaats aan boord van verschillende uit dienst zijnde schepen. Het is noodzakelijk hierin eenheid te betrach ten, om welke reden de opleiding zal worden gecentraliseerd. Een afzonderlijk gebouwtje met lesruimte en voor opstelling van de be- noodigde instrumenten is hiervoor vereischt, evenals bureau-ruimte voor het Hoofd der artillerie-opleidingen. 20.000 voor Opslagplaats Mijnen veegtuigen. Voor de by mobilisatie in dienst te stellen hulpmij nenvegers worden mjjnenveegtuigen vervaardigd. Voor deze tuigen, welke veel plaats in beslag nemen, ontbreekt de noodige opslagruimte. Het bouwen van een opslag plaats is daarom noodzakelijk, waarvoor een bedrag begroot wordt van 20.000. BETEEKENT De regeeringspersdienst meldt: De Minister van Defensie heeft bepaald, dat de opkomst van de zeemiliciens die dit jaar nog voor herhalingsoefeningen moeten opkomen, plaacs zal hebben op de oorspronkelijk daarvoor vast gestelde datums. Er is alleen een kleine ver andering gekomen in de plaats van opkomst van de zeemiliciens, die waren aangewezen om op 10 Oct. a.s. bij de Schoolcompagnie Pon tonniers in werkelijken dienst te komen. Deze zeemiliciens zullen zich op dien datum inplaats van te Dordrecht bij de Marinekazerne te Den Helder moeten melden. De voor opkomst aangewezen zee miliciens ontvangen dezer dagen een nieuwe kennisgeving van oproep en zoo noodig een nieuw vervoerbewys. Z(j, die onverhoopt geen vervoerbewijs mochten ontvangen hebben, kunnen dit aanvragen ter Gemeentesecretarie hunner woon plaats, Bureau Militaire Zaken. MINISTERS VAREN MET HR. MS. „TROMP". Gisterochtend kwart over tien is Hr. Ms. „Tromp", die sinds Zaterdag jl. aan de Park kade te Rotterdam gemeerd lag, naar Den Helder vertrokken. Aan boord bevonden zich de Ministers van Algemeene Zaken, dr. H. Coljjn, van Defensie, de heer J. J. C. van Dijk, van Koloniën, de heer Ch. J. I. M. Weiter en van Financiën, mr. J. A. de Wilde, die de reis tot Hoek van Holland Zouden meemaken. In afwijking echter van het oorspronkelijke plan heeft de „Tromp" na aankomst te Hoek van Holland in verband met het zware weer den steven gekeerd en is in de richting Rot terdam teruggevaren, waarbij de Ministers aan boord bleven. Bevorderd tot hoofdofficier van den Ma rinestoomvaartdienst der 2e kl. de officier van den Marinestoomvaartdienst der le kl. J. N. Kramer: tot officier van den Marine stoomvaartdienst der le klasse, de officier van den Marinestoomvaartdienst der 2e kl. J. Maats en tot luitenant ter zee der 2e kl. bij de Koninklijke Marine-reserve J. v. Bins- bergen; de luitenant ter zee der 2e kl. G. Kruijs, is per 16 Oct. ter beschikking ge steld. Ondervolgende sohepelingen zijn aangewe zen om den 12den October 1938 met het m.s. „Dempo" van de N.V. „Rotterdamsche Lloyd" naar Nederlandsch-Indië te worden uitge zonden. Bootsman J. Dekker en H. J. Kool. Sergts.-konstabel J. J. Heijstek en H. de Best. Sergts.-torpedomaker T. Staal, J. Lemstra en C. Smit. Sergt.-ziekenverpl. J. de Roode. Sergt. der mariniers B. Schop. Kwartiermeesters J. Henneveld, A. Schille- mans en T. A. Fiévez. Matrozen 3e kl. B. Gerritsen van der Hoop, P. Bek, J. H. Claudius en G. L. de Haan. Telegrafistenmaats A. de Heus en J. Vos. Torpedomakersmaats W. Broertjes en P. W. A. Möller. Korpl.-monteur C. F. M. Colombain. Korpls.-schrijver C. Prins en J. van Es. Korpls.-bottelier G. O. Vonk, F. A. v. den Ham en S. C. Keersemeeckers. Korpl.-ziekenverpl. J. W. G. Peijpers. Korpl. der mariniers P. van Espelo. Mariniers 3e kl. P. Overhof, P. Prins, L. Roubos, P. Slotboom en G. van Triest. Zitting van Maandag 3 October. Diefstal van spykers. Niet verschenen is verd. W. P., wonende te Den Burg (Texel), die ervan beschuldigd wordt op Maandag 20 Juli te Texel twee pakken spijkers te hebben gestolen. Als ge tuige wordt dan gehoord P. G. S., woonach tig te Den Burg, wien de spykers toebehoor den. Deze zegt, dat hem de twee pakken spij kers werden getoond, welke toebehoorden aan de Gemeente. Politierechter: Wat was de waarde dezer spijkers Get.: Een gulden of drie. Politierechter: De verd. heeft de spijkers weggenomen uit het schaftlokaal en toen er eenige menschen kwamen, heeft hy ze weg gegooid. Get.: Daar weet ik niets van. Politierechter: Verdachte heeft dit zelf erkend; hij wilde de spijkers naar Den Helder brengen en ze daar verkoopen. De Officier eischt twee weken gevangenis straf en conform dezen eisch wordt verdachte veroordeeld. Hy wilde het erf niet af. Gehoord wordt vervolgens C. J. S., van beroep zeeman, wonende te Haarlem, wien wordt ten laste gelegd, dat hy zich niet heeft willen verwijderen van het erf van J. B. Snr Dit gebeurde op 4 Juni j.1. Verd.: Het is mij nooit gezegd, dat ik me verwijderen moest. Politierechter: Er was dien dag nogal wat herrie geweest, nietwaar? Verd.: Dat is zoo. Als get. wordt eerst gehoord J. B. Snr landbouwer te Den Helder, die verd. heeft gezegd zich van z'n erf te verwijderen. Hij wilde absoluut een meisje spreken, dat by Chamberlain heeft gesproken, maar ook andere Britsche leden van het Lager- en Hoogerhuis. Er was verschil van mee- iiing. Zelfs een dusdanig, dat van een breuk gesproken kan worden. Dat is niet plezierig, nu onze ooren nog nagonzen van den uit het vuur der hel gesleepten vrede. De reden van de ontevredenheid in Groot- Brittannië moet vooral hierin gezocht worden dat Chamberlain primo beslissingen heeft genomen die een deel van het Engelsche volle in geenerelei verhouding acht met de tradi- tioneele opvatting van eer en fatsoen jegens een „bondgenoot", en secundo: dat Cham berlain, die thans door een deel der wereld als toekomstig Nobelprijs-uitverkorene te boek staatteerst wel eens nader overleg met zyn overige regeeringsleden en afgevaardig den had kunnen plegen. Nü staat men voor een fait accompli, waaraan niets meer te ver anderen is. Wy heben er reeds op gewezen dat deze stemmen komen uit het kamp van Wirteton Churchill, Anthony Eden en Attlee en wij durven hier de meening poneeren, dat als de vrede, hoe duur die dan ook gekocht moge zijn, had afgehangen van dit drietal, deze zeer waarschijnlijk een vrome wensch gebleven was en wij thans reeds de eerste broodkaarten en eenheidsworst op tafel hadden liggen. Dit in aanmerking genomen valt niet te ont kennen dat de prijs, die voor dezen vrede, die waarschijnlijk geen duuzame zal zijn, tenzij de vooruitzichten ons bedriegen, in ieder geval vrij hoog geweest is. Leest men de telegram men en verslagen van het leger speciale ver slaggevers die thans het binnentrekken der Duitsche en het terugtrekken der Tsche- chische legerscharen beschrijven, dan begint men zich onwillekeurig eenigszins vreemd te moede te gevoelen. Dan begrijpt men, dat de prijs die het volk van Maiaryk betaald heeft inderdaad een fancy-prijs was. Daarbij moet men ziel. toch werkelijk geen illusies maken dat er thans een halt is toegeroepen aan Hitler's expansie-plan nen. Dat ware mogelijk geweest, indien de groote mogendheden een andere houding, een houding van meer beslistheid, hadden aangenomen. Maar zoowel Mussolini als Hitier zullen thans ongetwijfeld hun lee ring getrokken hebben uit deze zoo zeer soepele houding en er ongetwijfeld nog wel eens van trachten te profiteeren. In eerste instantie vraagt Europa zich thans af wanneer de „Kolonial-Frage" aan bod komt. Het kan nog een week duren, nog een maand of een jaar, maar waarschijnlijk niet veel langer. Duitschland zit te springen naar ge- biedsdeelen van waaruit het grondstoffen kan betrekken. Zooals men weet nam Versailles het geheele koloniale geled af en werd zwart op wit vastgesteld dat dit Ryk niet de gaven bezat koloniën te beheerschen Of dit nu zoo is of niet (men moet ook aan het tractaat van Versailles dat reeds zooveel ellende over de wereld gebracht heeft met veel, zeer veel korrelen zout nemen) het is begrijpelijk dat iedere koloniale mogendheid zich met ar.gst en beven afvraagt, wanneer de tijd gekomen zal zijn dat ze hun koloniën met het Derde Rijk zullen moeten deelen. De kleinere mogendheden als Nederland en Portu gal zijn. nu ze weten wat men van de groote mogendheden te wachten is, er lang niet gerust over en zullen waarschijnlijk tb .ns reeds bezig zijn maatregelen te nemen dat men hen niet plotseling voor een voldongen feit kan plaat sen. Hier rust een zeer verantwoordelijke taak op onze staatslieden. Het zou een bittere pil zijn voor velen als ons prachtig koloniaal bezit een prooi werd van andere natie's, waarvan wij weten dat ze nimmer eenige schadeloos stelling, in welken vorm dan ook, zullen beta len. Ook voor diegenen, die zoo dikwijls gezegd hebben dat dat koloniaal bezit feitelijk een onrechtmatig bezit is... Wy moeten allen zorgen, dat het nimmer zoover komt! my logeerde, en dat wilde ik niet hebben. Politierechter: Heeft u maar één keer ge zegd, dat hy van uw erf af moest? Get.: Ik heb het wel driemaal gezeid. De tweede get: is J. B. Jr. Komt bevesti gen wat zijn vader heeft gezegd. Verd, geeft toe, dat de zoon het hem wel heeft gezegd, maar meent, dat de vader alleen daartoe het recht had en die heeft be slist met gezegd dat hij zich moest verwij deren. De laatste getuige is mej. M. V., huisvrouw S" die haar Z00n meer dan eens neeft hooren zeggen, dat verd. van het erf af moest. De politierechter zegt tot verd., dat het meisje nog eenigen tyd door de politie is be waakt, omdat de menschen bang voor u waren. De Officier van Justitie requireert een geldboete van 20—, subs. 10 dagen hech tenis en conform dezen eisch wordt verd. veroordeeld. o dommige adverteerders zitten uren op een pakkende tekst te „broeden". I Verspil geen tijd: laat ONS U voorlichten, j Het kost niets extra!:

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1938 | | pagina 6