C HET DEGELIJKSTE ONDERGOED
De Werf krijgt een nieuwe
monteurswerkplaats
Storm op de Kust
Koop eerst een andere tandpasta
Bij Kaaphoofd sloeg het
water tegen den steenen
muur aan
HEEMAF
)UaiUiefeucAten
De Razende Bol had
het op z'n heupen
Loodsboot 10 seint om
assistentie
STOFZUIGER
Charlotte Kohier
declameert
„Romeo en Julia
Rheumatische pijnen
Voor eigen telefooncentrale wordt f 42.000
aangevraagd
Herhalingsoefeningen bij
de Zeemacht
Arrondissements
rechtbank Alkmaar
Regeeren is vooruitzien
en liefst de duurste die er is en probeer daarna Ivorol( volgens Nieuw recept). Dan neemt U
waar hoe 1 vorol in reinigend-, witmakend- en schuimend vermogen alle andere verre overtreft.
Bij Kaaphoofd heeft nu reeds bijna
twee maal vier en twintig uur de zee
gebruld, zooals zy in geen maanden en
maanden meer gebruld had.
Enorme bonken water donderden op het
dijkbazalt, schuimende uitloopers lekten
totaan den steenen muur en groen en
grijs botsten de witgekuifde brekers op
de barrière van steen, die het zeer zwaar
te verduren had.
Het was de eerste herfststorm, maar
één die ons weer geruimen tijd heugen
zal. Want zelden zette October slechter
in dan ditmaal.
Wij hebben gistermiddag een rit langs den
buitenkant gemaakt. Van de achterzijde der
haven tot aan het strand.
In de haven lagen de oorlogsschepen en
scheepjes zenuwachtig te deinen en schom
melen in het heftig bewogen water. Aan den
strekdam lag eenzaam de „Viking", een
Nederlandsch motorschip, dat wegens het
slechte weer in den loop van den morgen
beschutting gezocht had.
Op het havenkantoor.
In het havenkantoor is men op z'n qui vive.
Heel den dag hoort men naar de radio, men
tuurt door den ouden zeekijker de kim langs
en bij het eerste sein staan de mannetjes hier
klaar om hun deel in de reddings-schakel bij
te dragen. Tot gistermiddag was dat nog niet
het geval geweest. Als voornaamste oorzaak
daarvan gelde weer het feit, dat de wind niet
pal op de kust staat. Ook de stand van het
water kwam daardoor niet abnormaal hoog.
Op den dyk.
Op den Dijk aanschouwde men Nieuwe-
diep op z'n hevigst en... schoonst. Grijs
groen deinde het Marsdiepwater voort.
Op de koppen der golven lange schuim-
kammen. Zoover het oog reikte was daar
één wilde roering, één onafgebroken op
elkander ketsen van brekers en het loeien
van den storm over het opgezwiepte
water.
Op den Dijk stonden, veilig beschut achter
de borstwering, de Jutters. Weggedoken in
hun blauwe jassen, de handen diep wegge-
graven in de broeken. Vóór hen lag het Mars
diep en nog verder de Razende Bol.
Wie dat gister enniet gezien heeft, kan spijt
hebben. Want als ergens de hel was los
gebarsten, dan was dat wel op deze meest
beruchte plaats van dit deel der Noordzee.
Meters hoog spoten de waterfonteinen op, wit
en ziedend werd het water hier omhoog ge
drukt. Men kon zien, hoe het in deze heksen-
ketel van wind en zee toeging en onwille
keurig gingen de gedachten uit naar den zee
man die hierheen gedreven zou kunnen
worden.
Kaaphoofd.
Bij Kaaphoofd kreeg de dijk echter ook best
z'n deel. Hier reikten de uitloopers van de
golven herhaaldelijk tot aan den muur. Sis-
hend en brullend beklommen de golven de
glooiing, steeds hooger kwamen de schuim-
bergen, en steeds werd het daar op dit dijk-
gedeelte gevaarlijker. In dit opzicht was het
goed, dat er zoo weinig belangstelling was.
Van Kaaphoofd tot Huisduinen toe was
het één geloei en gedonder van zee en
water. Groen en grijs botsten de bonken
zee op en tegen elkaar. Diep verborgen
waren de pieren. Een enkele maai kon
men aan een uiteenspattende golf zien
waar ze lagen.
Het strand.
Het strand stond vrijwel onder water. Het
zal ook deze maal wel weer een harde knauw
gekregen hebben en veel van wat er dezen
zomer zoo moeizaam gewonnen is, gaat thans
In de ongebreidelde woede van den storm
weer verloren. Als ooit de stelling „de zee
geeft en neemt" beteekenis heeft gehad, dan
is dat wel hier het geval.
In de verte stond het helm te buigen in
den wind. De duinen trilden en sidderden
onder de immense kracht van den storm
die er op uit scheen te zijn de borst
wering, waarachter Huisduinen en Den
Helder liggen, te vernietigen.
Het was een schouwspel, even angst
aanjagend, als grootsch. Het was een brok
wilde natuur, zooals men dat slechts
enkele malen per jaar kan beleven.
de loodsboot I, die in de haven lag, gereed
gemaakt om met den meesten spoed haar on
fortuinlijke zuster ter hulp te snellen.
Toen de loodsboot om half tien de haven
verliet, luidden de laatst binnengekomen be
richten, dat het schip zich 15 mijl W.N.W. van
het lichtschip „Haaks" bevond en dat geen
direct gevaar aanwezig was.
Met het oog hierop bleef de sleepboot
.Utrecht", die men reeds onder stoom had
gebracht, aan den wal gemeerd, zoodat
alleen de loodsboot No. 1 zou probeeren
een lijn over te brengen en zou trachten
het schip naar de haven te sleepen.
Vanmorgen om 7 uur was het echter
gaui SujpuiqjaA uio gjpqaS gstu spaans Sou
het schip te krijgen.
In verband hiermede heeft de „Utrecht"
van Bureau Wijsmuller zee gekozen.
Nog steeds is de positie van het schip
ongewijzigd. Gezien het feit, dat de wind
is afgenomen, hoewel het water nog ruw
is, kan men zoo goed als zeker aannemen,
dat de sleepboot spoedig een tros zal kun
nen overbrengen.
Aan boord van het schip is alles wel.
't Onverwoestbare
hart van een
waar niets aan verslij
ten kan, de S. K. A.
Rotor. Vraag eens aan Uw
electricien wat dat isl
Verkrijgbaar bij:
A. HILDERING
Tel. 449. Spoorstraat 88 hoek Palmstraat.
Schoone v. eergave van een klassiek
meesterwerk.
1 Gisteravond heeft Cha-lotte Kohier in
Casino haar laatste declamatorium,
„Romeo en Julia" van William Shake-
speare, voorgedragen en daarmede het
aanwezige publiek enkele uren van intens
artistiek genot geschonken.
Was de herinnering aan haar „Mara
thondans" van het vorige jaar door haar
brandend actualisme en haar schrijnende
werkelijkheid nog levendig, thans kreeg
men een klassiek treurspel uitgebeeld,
zoo vol fijne poëzie, en zoo vol van
schoone verhevenheid, dat ongetwijfeld
nog geruimen tijd over deze artistieke
daad van Nêerlands eerste declamatrice
gesproken zal worden.
Over het brengen van Shakespeare's wer
ken werd en wordt zeer veel geschreven. De
een zoekt het in den geest, den ander tracht
deze klassikus te brengen in een gemoderni
seerde entourage, terwijl de derde daaren
tegen aan het „bewerken" slaat. Het zijn juist
deze „bewei kingen", die Shakespeare door
gaans verder van ons verwijderen dan enkele
eeuwen hebben kunnen bewerkstelligen. Hier-
schuilt de kardinale fout, die het gros der
tooneelleiders niet kan omzeilen.
Het is derhalve zoo verheugend, dat men
gisteravond van Charlotte Kohier géén be
werking te aanschouwen kreeg. Zij bracht de
„Romeo" op de wijze, zooals de dichter hem
in zijn jeugd gedacht en geschreven heeft en
daarom was het een schoone „Romeo". Om
des tjjds wille was men verplicht diverse cou-
pure's aan te rengen, welke echter vrijwel
nergens een storenden invloed deden éelden.
Het was meermalen ontroerend mooi zoo
als mevrouw Kohier ons dit oude verhaal,
's werelds grootste liefdestragedie van alle
tijden, heeft doen beleven. Hoe wéér maakt
zij de figuren, hoe prachtig menschelijk
beeldde zij hun karakters en hoe reëel deed
dat alles aan, ondanks de poëzie die toch niet
meer van onzen tijd isHoe tintelden de
dialogen, en hoe aanvaardbaar wist zij de
smart te maken van deze twee jonge men-
schen uit Verona, die door een bloedige
familietwist uit elkander gedreven worden,
doch elkaar vinden in den dood.
Dit alles dreigt ridicuul te worden als het
niet van de eerste tot de laatste jambe door
leefd wordt, maar het wérd beleefd, hevig, ge
laden met dramatische spanning en Charlotte
Kohier bleek de gave te bezitten elk van deze
figuren leven in te blazen, hen te creëeren tot
schepselen van vleesch en bloed. Dat was het
wonder van haar rijk talent, waarvan men de
weerga vergeefs in ons land zoekt.
Zij heeft het alles gezegd, gehuld in een
goud-glanzend middeleeuwsch gewaad. Zij
stond daar schijnbaar eenzaam op het verlaten
tooneel, maar als zij sprak week die eenzaam
heid en werd de schouwplaats vol van men-
schen. Dan zag men het heerlijk Verona op
rijzen, glanzend van wit marmer met koepels
en paleizen. Dan hoorde men de bent' der
jonge ridders en zag men het brocaat en zijde
van de habijten der Veroneesche jonkvrouwen.
„Romeo en Julia", het verhaal van het kort
stondig doch tevens volkomen geluk, het ver
haal dat spreekt tot het hart van ieder mensch,
en dat is van alle tijden.
Eén vrouw heeft het gebracht en daar
om was het feitelijk een experiment. Men
zal zich afvragen: hoe kon men dat
alles beleven als daar geen décors
waren en requisieten? Dat was mogelijk,
omdat de declamatrice de gave bezit in
enkele rhythmische volzinnen dat alles uit
te beelden en wel dusdanig, dat èn requi-
siten èn décor overbodig worden. Weinigen
zullen tot een artistieke prestatie van der
gelijke allure instaat zyn. Evenmin als zij
instaat zullen zijn dit alles, zoowel rhyth-
misch als psychisch, dermate feilloos te
volbrengen.
DE STORM.
Gisteren woeien eenige boomen en een lan
taarnpaal, deze laatste op den Koningsweg,
door de kracht van den storm om.
DRONKENSCHAP.
Iemand die op den openbaren weg in staat
van dronkenschap verkeerde, werd op het
hoofdbureau ter ontnuchtering in bewaring
gesteld.
Mijnhardtjes doen deze snel verdwijnen.
12 stuks 50 ct.
Het roer kapot geslagen.
De loodsboot No. 10, afkomstig uit Vlig-
singen, die gisteren haar dienst op de
Noordzee waarnam, heeft door de gewel
dige kracht van den Wester storm, die de
reeks van stormen, die ln het wintersei
zoen onze kusten beuken, opende, haar
roer verspeeld.
Direct werd een anker uitgezet, zoodat
gevaar voor het schip, dat aan ongeveer
120 meter ketting ligt, zeer gering Is.
Toen het bericht ons in het begin van den
avond bereikte, was de positie 20 mijl weste
lijk van het lichtschip „Haaks".
Op het eerste bericht om assistentie werd
Op de begrooting voor 1939 wordt ge
raamd voor het bouwen van een nieuwe
monteurswerkplaats een bedrag van
81.000,waarbij het volgende wordt
aangeteekend.
De tegenwoordige monteurswerkplaats is als
gevolg van de uitbreiding der werkzaamheden
te klein, terwyl bovendien de op den zolder
ondergebrachte accu-werkplaats gevaar heeft
doen ontstaan voor overbelasting der vloer
balken door het toenemende aantal te herstel
len en op te laden accu's.
Buiten de werkplaats worden door de mon
teurs noodgedwongen gedeelten van andere ge
bouwen o.a. van de dokloods gebruikt,
welke bezwaarlijk voor het eigenlijke doel
worden gemist.
Het uitgetrokken bedrag van 81.000,
wordt geraamd met inbegrip van de kos
ten voor aanschaffing van kraanbanen en
inrichtingen van een hoogspanningslabo
ratorium.
Voorts lezen wij dat begroot worden
5.000,voor aanschaffing en plaatsing
van een loods voor opberging van brand
stoffen, 6.100,voor uitbreiden en wij
zigen van de oliecentrifugeerinstallatie,
en 42.000,voor het moderniseeren van
de telefoonverbindingen der Rijkswerf.
Ter uitvoering van noodzakelijke groote
herstellingen van eenige loodsen van gegalva
niseerd ijzeren plaat is het gewenscht te be
schikken over een tijdelijke opslagplaats der
materialen. De hiervoor aan te schaffen loods
zal daarna worden gebruikt ter vervanging
van een der oude loodsen, welke zeer waar
schijnlijk met de hooge herstellingskosten zal
moeten worden afgekeurd.
De inrichting tot reiniging van gebruikte
smeerolie eischt verbetering en uitbreiding.
De kosten van het aanmaken van eenige
tanks en de aanschaffing van filters worden
op 3100,die van het opstellen in een
nieuw vorstvrij gebouwtje op 3.000,ge
raamd.
Een eigen Telefooncentrale.
De telefooninstallatie der Rijkswerf eischt
dringend verbetering en uitbreiding. Als ge
volg van de automatiseering van het stads
net van Den Helder in 1939 zouden de kosten
der telefoonabonnementen van de Rijkswerf
bij de bestaande installaties belangrijk toe
nemen. Mede in verband hiermede worden
gelden aangevraagd voor een eigen automa
tische telefooncentrale, waardoor tevens een
betere geheimhouding der gesprekken wordt
gewaarborgd en een vlottere gang van zaken
in het bedrijf ten zeerste zal worden bevor
derd.
Uitbreiding van de electrische cen
trale der Rijkswerf.
.1 verband met het toegenomen aantal
installaties en werktuigen, dat door middel
van de electrische centrale der Rijkswerf
stroom betrekt, is deze inrichting te zwaar
belast. Voor uitbreiding dezer centrale, welke
zeer urgent is, wordt 50.000,aangevraagd.
Een gebouwtje voor opleiding vuur-
leiders en konstabels.
Hiervoor wordt 20.000.— begroot. Deze
opleidingen vinden thans plaats aan boord
van verschillende uit dienst zijnde schepen.
Het is noodzakelijk hierin eenheid te betrach
ten, om welke reden de opleiding zal worden
gecentraliseerd. Een afzonderlijk gebouwtje
met lesruimte en voor opstelling van de be-
noodigde instrumenten is hiervoor vereischt,
evenals bureau-ruimte voor het Hoofd der
artillerie-opleidingen.
20.000 voor Opslagplaats
Mijnen veegtuigen.
Voor de by mobilisatie in dienst te stellen
hulpmij nenvegers worden mjjnenveegtuigen
vervaardigd. Voor deze tuigen, welke veel
plaats in beslag nemen, ontbreekt de noodige
opslagruimte. Het bouwen van een opslag
plaats is daarom noodzakelijk, waarvoor een
bedrag begroot wordt van 20.000.
BETEEKENT
De regeeringspersdienst meldt: De Minister
van Defensie heeft bepaald, dat de opkomst
van de zeemiliciens die dit jaar nog voor
herhalingsoefeningen moeten opkomen, plaacs
zal hebben op de oorspronkelijk daarvoor vast
gestelde datums. Er is alleen een kleine ver
andering gekomen in de plaats van opkomst
van de zeemiliciens, die waren aangewezen om
op 10 Oct. a.s. bij de Schoolcompagnie Pon
tonniers in werkelijken dienst te komen.
Deze zeemiliciens zullen zich op dien
datum inplaats van te Dordrecht bij de
Marinekazerne te Den Helder moeten
melden. De voor opkomst aangewezen zee
miliciens ontvangen dezer dagen een
nieuwe kennisgeving van oproep en zoo
noodig een nieuw vervoerbewys. Z(j, die
onverhoopt geen vervoerbewijs mochten
ontvangen hebben, kunnen dit aanvragen
ter Gemeentesecretarie hunner woon
plaats, Bureau Militaire Zaken.
MINISTERS VAREN MET
HR. MS. „TROMP".
Gisterochtend kwart over tien is Hr. Ms.
„Tromp", die sinds Zaterdag jl. aan de Park
kade te Rotterdam gemeerd lag, naar Den
Helder vertrokken.
Aan boord bevonden zich de Ministers van
Algemeene Zaken, dr. H. Coljjn, van Defensie,
de heer J. J. C. van Dijk, van Koloniën, de
heer Ch. J. I. M. Weiter en van Financiën,
mr. J. A. de Wilde, die de reis tot Hoek van
Holland Zouden meemaken.
In afwijking echter van het oorspronkelijke
plan heeft de „Tromp" na aankomst te Hoek
van Holland in verband met het zware weer
den steven gekeerd en is in de richting Rot
terdam teruggevaren, waarbij de Ministers
aan boord bleven.
Bevorderd tot hoofdofficier van den Ma
rinestoomvaartdienst der 2e kl. de officier
van den Marinestoomvaartdienst der le kl.
J. N. Kramer: tot officier van den Marine
stoomvaartdienst der le klasse, de officier
van den Marinestoomvaartdienst der 2e kl.
J. Maats en tot luitenant ter zee der 2e kl.
bij de Koninklijke Marine-reserve J. v. Bins-
bergen; de luitenant ter zee der 2e kl. G.
Kruijs, is per 16 Oct. ter beschikking ge
steld.
Ondervolgende sohepelingen zijn aangewe
zen om den 12den October 1938 met het m.s.
„Dempo" van de N.V. „Rotterdamsche Lloyd"
naar Nederlandsch-Indië te worden uitge
zonden.
Bootsman J. Dekker en H. J. Kool.
Sergts.-konstabel J. J. Heijstek en H. de
Best.
Sergts.-torpedomaker T. Staal, J. Lemstra
en C. Smit.
Sergt.-ziekenverpl. J. de Roode.
Sergt. der mariniers B. Schop.
Kwartiermeesters J. Henneveld, A. Schille-
mans en T. A. Fiévez.
Matrozen 3e kl. B. Gerritsen van der Hoop,
P. Bek, J. H. Claudius en G. L. de Haan.
Telegrafistenmaats A. de Heus en J. Vos.
Torpedomakersmaats W. Broertjes en P.
W. A. Möller.
Korpl.-monteur C. F. M. Colombain.
Korpls.-schrijver C. Prins en J. van Es.
Korpls.-bottelier G. O. Vonk, F. A. v. den
Ham en S. C. Keersemeeckers.
Korpl.-ziekenverpl. J. W. G. Peijpers.
Korpl. der mariniers P. van Espelo.
Mariniers 3e kl. P. Overhof, P. Prins, L.
Roubos, P. Slotboom en G. van Triest.
Zitting van Maandag 3 October.
Diefstal van spykers.
Niet verschenen is verd. W. P., wonende
te Den Burg (Texel), die ervan beschuldigd
wordt op Maandag 20 Juli te Texel twee
pakken spijkers te hebben gestolen. Als ge
tuige wordt dan gehoord P. G. S., woonach
tig te Den Burg, wien de spykers toebehoor
den. Deze zegt, dat hem de twee pakken spij
kers werden getoond, welke toebehoorden
aan de Gemeente.
Politierechter: Wat was de waarde dezer
spijkers
Get.: Een gulden of drie.
Politierechter: De verd. heeft de spijkers
weggenomen uit het schaftlokaal en toen er
eenige menschen kwamen, heeft hy ze weg
gegooid.
Get.: Daar weet ik niets van.
Politierechter: Verdachte heeft dit zelf
erkend; hij wilde de spijkers naar Den Helder
brengen en ze daar verkoopen.
De Officier eischt twee weken gevangenis
straf en conform dezen eisch wordt verdachte
veroordeeld.
Hy wilde het erf niet af.
Gehoord wordt vervolgens C. J. S., van
beroep zeeman, wonende te Haarlem, wien
wordt ten laste gelegd, dat hy zich niet heeft
willen verwijderen van het erf van J. B. Snr
Dit gebeurde op 4 Juni j.1.
Verd.: Het is mij nooit gezegd, dat ik me
verwijderen moest.
Politierechter: Er was dien dag nogal wat
herrie geweest, nietwaar?
Verd.: Dat is zoo.
Als get. wordt eerst gehoord J. B. Snr
landbouwer te Den Helder, die verd. heeft
gezegd zich van z'n erf te verwijderen. Hij
wilde absoluut een meisje spreken, dat by
Chamberlain heeft gesproken, maar ook
andere Britsche leden van het Lager- en
Hoogerhuis. Er was verschil van mee-
iiing. Zelfs een dusdanig, dat van een
breuk gesproken kan worden. Dat is niet
plezierig, nu onze ooren nog nagonzen
van den uit het vuur der hel gesleepten
vrede.
De reden van de ontevredenheid in Groot-
Brittannië moet vooral hierin gezocht worden
dat Chamberlain primo beslissingen heeft
genomen die een deel van het Engelsche volle
in geenerelei verhouding acht met de tradi-
tioneele opvatting van eer en fatsoen jegens
een „bondgenoot", en secundo: dat Cham
berlain, die thans door een deel der wereld
als toekomstig Nobelprijs-uitverkorene te
boek staatteerst wel eens nader overleg met
zyn overige regeeringsleden en afgevaardig
den had kunnen plegen. Nü staat men voor
een fait accompli, waaraan niets meer te ver
anderen is.
Wy heben er reeds op gewezen dat deze
stemmen komen uit het kamp van Wirteton
Churchill, Anthony Eden en Attlee en wij
durven hier de meening poneeren, dat als de
vrede, hoe duur die dan ook gekocht moge
zijn, had afgehangen van dit drietal, deze
zeer waarschijnlijk een vrome wensch gebleven
was en wij thans reeds de eerste broodkaarten
en eenheidsworst op tafel hadden liggen.
Dit in aanmerking genomen valt niet te ont
kennen dat de prijs, die voor dezen vrede, die
waarschijnlijk geen duuzame zal zijn, tenzij
de vooruitzichten ons bedriegen, in ieder geval
vrij hoog geweest is. Leest men de telegram
men en verslagen van het leger speciale ver
slaggevers die thans het binnentrekken der
Duitsche en het terugtrekken der Tsche-
chische legerscharen beschrijven, dan begint
men zich onwillekeurig eenigszins vreemd te
moede te gevoelen. Dan begrijpt men, dat de
prijs die het volk van Maiaryk betaald heeft
inderdaad een fancy-prijs was.
Daarbij moet men ziel. toch werkelijk
geen illusies maken dat er thans een halt
is toegeroepen aan Hitler's expansie-plan
nen. Dat ware mogelijk geweest, indien de
groote mogendheden een andere houding,
een houding van meer beslistheid, hadden
aangenomen. Maar zoowel Mussolini als
Hitier zullen thans ongetwijfeld hun lee
ring getrokken hebben uit deze zoo zeer
soepele houding en er ongetwijfeld nog wel
eens van trachten te profiteeren.
In eerste instantie vraagt Europa zich thans
af wanneer de „Kolonial-Frage" aan bod komt.
Het kan nog een week duren, nog een maand
of een jaar, maar waarschijnlijk niet veel
langer. Duitschland zit te springen naar ge-
biedsdeelen van waaruit het grondstoffen kan
betrekken. Zooals men weet nam Versailles
het geheele koloniale geled af en werd zwart
op wit vastgesteld dat dit Ryk niet de gaven
bezat koloniën te beheerschen
Of dit nu zoo is of niet (men moet ook aan
het tractaat van Versailles dat reeds zooveel
ellende over de wereld gebracht heeft met
veel, zeer veel korrelen zout nemen) het is
begrijpelijk dat iedere koloniale mogendheid
zich met ar.gst en beven afvraagt, wanneer
de tijd gekomen zal zijn dat ze hun koloniën
met het Derde Rijk zullen moeten deelen. De
kleinere mogendheden als Nederland en Portu
gal zijn. nu ze weten wat men van de groote
mogendheden te wachten is, er lang niet gerust
over en zullen waarschijnlijk tb .ns reeds bezig
zijn maatregelen te nemen dat men hen niet
plotseling voor een voldongen feit kan plaat
sen. Hier rust een zeer verantwoordelijke taak
op onze staatslieden. Het zou een bittere pil
zijn voor velen als ons prachtig koloniaal bezit
een prooi werd van andere natie's, waarvan
wij weten dat ze nimmer eenige schadeloos
stelling, in welken vorm dan ook, zullen beta
len. Ook voor diegenen, die zoo dikwijls gezegd
hebben dat dat koloniaal bezit feitelijk een
onrechtmatig bezit is...
Wy moeten allen zorgen, dat het nimmer
zoover komt!
my logeerde, en dat wilde ik niet hebben.
Politierechter: Heeft u maar één keer ge
zegd, dat hy van uw erf af moest?
Get.: Ik heb het wel driemaal gezeid.
De tweede get: is J. B. Jr. Komt bevesti
gen wat zijn vader heeft gezegd.
Verd, geeft toe, dat de zoon het hem wel
heeft gezegd, maar meent, dat de vader
alleen daartoe het recht had en die heeft be
slist met gezegd dat hij zich moest verwij
deren.
De laatste getuige is mej. M. V., huisvrouw
S" die haar Z00n meer dan eens
neeft hooren zeggen, dat verd. van het erf
af moest.
De politierechter zegt tot verd., dat het
meisje nog eenigen tyd door de politie is be
waakt, omdat de menschen bang voor u
waren.
De Officier van Justitie requireert een
geldboete van 20—, subs. 10 dagen hech
tenis en conform dezen eisch wordt verd.
veroordeeld.
o
dommige adverteerders zitten uren
op een pakkende tekst te „broeden". I
Verspil geen tijd:
laat ONS U voorlichten, j
Het kost niets extra!: