SPIT...
KLD05TERBAL5EM
WH GIWË1NI ©I BIOSCOP,
degelijk en niet duur
prebihbeurten
Juffrouw Geervliet
houdt receptie
Zaterdag 15 October 1938
Derde Blad
fliaito-TAecdeï
Bobby Breen in „Mammy"
XLw£i-JAeatei
Een „Wild West" in
grootschen stijl
Hoe een kleine stad zijn
groote mannen eert
Uw adres voor CROQUETTEN
Telef. 660 Spoorstraat 94
UlJJttt Bio-icoxpp
en Dndlscfie Hitïubtincpn
DiUcdingmzgozifnen
%ildcï
Texelsch nieuws
Ingekomen personen
Vertrokken personen
Texcl-nicuws
Burgerlijke Stand
Den Hoorn
AKKER'S
De Weg der Smarten
Oosterend
Marilyn Knowlden en
Bobby Breen in de R. K.
O.-film „Mammy", die de
hoofdschotel van het
Rialto-menu deze week
vult.
Heeft Shirley Temple plaats gemaakt voor
een Bobby Breen? Wij hebben het ons afge
vraagd, toen we gisterenavond in het Rialto-
Theater het wonderkind, Bobby Breen heb
ben zien optreden. Reeds eenige maanden ge
leden mochten we dit zangfenomeen ,,Make a
Wish" hooren en het is een feit, dat dit jong-
mensch, dat nog geen 11 jaar is, over een
bijzonder fraai geluid beschikt. Wij kunnen
hier absoluut niet spreken van een goed ge
schoolde kinderstem, nee, dit jongmensch
heeft zanggave.
Prachtig is het Ave Maria, van Schubert,
dat hij zingt met begeleiding van een kinder
koor. Buitengewoon mooi is het Hawaii Calls,
met begeleiding van het Hall Johnson Neger
koor. Werkelijk ontroerend mooie scènes ko
men in dit filmwerk voor. Niet overdreven
sentimenteel, maar werkelijk goed aangevoeld.
De zeer bekende karakterspeelster Louise
Beavers, heeft hieraan een belangrijk aan
deel. Zij als Antoinette, de pleegmoeder
van Philip (Bobby Breen) geeft een zeer goed
spel te zien. Maar daarnaast draagt zij veel
bij tot de humor van deze nieuweBobby
Breen-film.
May Robson, als Mrs. Ainsworth, de groot
moeder van de Philip, is ondanks haar hoo-
gen leeftijd, een zeer bijdehand type, die op
geestige en origineele wijze haar rol speelt.
Het spel van Babby Breen zelf, doet hier
en daar iets onnatuurlijk aan voor een jongen
van zijn leeftijd. Het best is hij wel op het
verjaarpartijtje van zijn verwende en onuit
staanbare bloedverwantje, Lucille Layton.
Hier is hij een echte jongen van tien jaar,
die mee weet te doen met de pret. Dit ge
deelte is dan ook in alle opzichten geslaagd.
Vooraf aan deze hoofdfilm draaide „Theo-
dora maakt schandaal", een komisch product,
waarvan de inhoud gebaseerd is op het in
werking brengen van de lachspieren, waarin
men terdege is geslaagd.
„De Schrik van Brimstone" is Wallace
Beery, de zelfde, die enkele jaren geleden zijn
onvergetelijke creatie gaf van Pancho Villa in
de film „Viva Villa", en ook thans is hij weer
een vertegenwoordiger van het oude ras, dat
driekwart eeuw geleden de Nieuwe Wereld
onveilig maakte door het al te snel trekken
van de revolver, door het stelen van vee en
het ophouden van postkoetsen.
Wallace Beeryfeitelijk de eenige
Wild-West-vertegenwoordiger van groot for
maat, die Hollywood behouden heeft. Tom
Mix heeft zich zelf overleefd, Jack Holt heeft
andere wegen in de filmindustrie opgezocht
en van Eddy Polo hebben we alleen nog maar
een heel vage herinnering.
Maar Beery leeft nog, en hij weet wat een
wereldpubliek van hem vraagt. Hij geeft het.
zooals alleen deze Amerikaan het geven kén:
ruig en wild, ontembaar. Hard en toch op mo
menten verteederd, ruw, maar met in z'n ge
compliceerde ziel van ridder-roover, toch nog
een klein restant van datgene wat men eer
lijkheid noemt.
„De Schrik van Brimstone" is een film, die
het zien waard is. Reeds direct pakt zij,
als men daar tusschen de schaduwige valleien
van het schoone Californië de postkoets ziet,
krakend en hoppelend, getrokken door zes
paarden.
Gieren in het doorzonde grijs van den Cali-
fornischen hemel, en achter een paar rots
blokken de struikroovers. Dat is het begin
en het is nog wel het makste gedeelte van dit
épos van wild avontuur en van moord en list.
Dat alles gebeurt in een klein nest, be-
Het is thans algemeen bekend,
dat „De Toelast" de aller
beste qualiteit heeft
woond door kroegbazen en revolverhelden en
een sheriff. Ieder moment worden de revol
vers getrokken en daveren de schoten door
het nachtelijk Brimstone. Er is geen recht
hier. Ook geen wet. Af en toe stuurt de Ame-
rikaansche regeering een vertegenwoordiger,
maar deze komt nimmer terug. Hij vindt
steeds weer een graf in de Californische
aarde.
Totdat er een flinke kerel komt. Hij pakt
de zaken anders aan en ziet zelfs kans tegen
den schrik van het stadje, Wallace Beery, op
te kunnen. Dat doet hij deels door z'n paar
pootige knuisten, deels door z'n optreden.
Door z'n ongelooflijke bravour.
Het is een lange film, maar ook een film,
die waarlijk verbijsterend is van vaart en
actie .Geen moment, of zij laat de verwikke
lingen zien in een ander licht. En steeds ruikt
men als het ware de kruitdamp en staart
men in de unheimische loopen van rookende
revolvers.
Zooals gezegd: het is een rauwe geschiede
nis. Beery is wilder en onbehouwener dan
ooit, en alleen aan het einde heeft men ge
meend van dezen ontembaren een lam te ma
ken, dat zich, na het zien van het huwelijk
van z'n zoon, gedweeëlijk laat wegvoeren
door den Arm der Wet. Dat is jammer, omdat
niemand zooiets tenslotte kan aannemen.
Maar voor het zoover is, heeft men z'n
hart kunnen ophalen aan een wild-west,
zooals we er in vele maandeil niet een
gezien hadden. Zij daarbij nog vermeld,
dat ook Lewis Stone in deze film een rol
speelt, die opmerkelijk gaaf is.
In het overige programma ziet men „Sally
Irene en Mary", een Amerikaansche show
film, die liefhebbers van het genre ongetwij
feld kostelijk zal amuseeren. Het is alles zeer
licht, doch tevens niet gespeend aan origina
liteit.
Den Helder heeft z(jn Dorus 1
Rjjkersstraat.
Gisteren is de Artilleriestraat in den
Ouden Helder herdoopt in de Dorus I
Rijkersstraat en zijn de nieuwe naam
bordjes aangebracht.
De Artilleriestraat zal voortaan den
naam „Dorus Rijkersstraat" dragen en
thans is dus een straat in de gemeente
Den Helder genoemd naar wijlen Dorus I
Rijkers, teneinde diens nagedachtenis i
te eeren. Men heeft hiervoor deze straat
gekozen, omdat zij ligt in de stadswijk
Oud-Den Helder, in de buurt, waar
Dorus Rijkers het grootste gedeelte van
zijn leven heeft gewoond.
Voor hen, die in den Ouden Helder
minder goed bekend zjjn, zjj hier nog
vermeld, dat de nieuwe Dorus Rijkers-
straat in het verlengde van den Ko
ningsweg ligt, en mèt dezen weg de
verbinding vormt van den Huisduiner-
weg naar den Zeedijk bij het Observa- I
torium, of zooals de zeeridders ple-
:n te zeggen bij den Windwijzer. De
Dorus Rijkersstraat is een prima ver
keersweg, met aan beide zijden tegel-
trottoirs voor de voetgangers.
Ongetwijfeld zal elke Nieuwedieper
het op prijs stellen, dat thans aan een
lang gekoesterden wensch van vele Hel-
dersche ingezetenen is voldaan, en dat 1
nu eindelijk óók in Den Helder een I
straat, en dan nog wel de straat, waar
Opa Rijkers jarenlang heeft gewoond,
zijn naam draagt.
Want deze zeeheld, die op 19 April
1928 te Den Helder is overleden, en
op het kerkhof te Huisduinen is
begraven, verdient die hulde ten volle,
al was het alleen maar voor zjjne kra
nige redding van de menschen bij de
schipbreuk van het Duitsche barkschip
„Renown" in den nacht van 8 op 9 De- 1
cember 1887, waarbij Rijkers met de I
bemanning van de reddingboot, na bjj
1 vliegend stormweer vier zware tochten
te hebben gemaakt, er in slaagde vele
opvarenden van dit barkschip te redden.
„AU GASTRONOME"
„De Man die wonderen kon doen"
Wat het programma van de „Witte" betreft,
als eerste nummer vindt men daarop de merk
waardige film „De Man die wonderen kon
doen" Hoewel niet nieuw is dit een film met
goede kwaliteiten die ongetwijfeld velen een
spannend anderhalf uur zal weten te bezor
gen.
Als tweede film draait „London Melody",
een moderne show-film.
Gaarne tpezen-
ding van prijs
courant.
Coupeur door
het geheele Rijk
te ontbieden
Een opname uit
de Metro-film ,J)e
Schrik van Brim
stone", waarin men
de hoofdrolvertol
ker, Wallace Beery
in een alleszeggen
de houding aan
schouwt.
(Tivoli).
A. M. SandhoferBakala, R.K., Hotel „De
Lindeboom", van Schönberg (Oostenrijk).
J. Tinholt, Ned. Herv. en D. Hoek, huis
houdster van St. Maarten, n. Oudeschild 51.
J. A. M. Bekkers R.K. van Schiedam, Nieuwe
Haven 117, naar De Cocksdorp, R.K. Pastorie.
J. Boogaard Hz., R.K., van Gravenstr. 17,
Den Burg, naar Schagen, Molenstraat 142.
J. Zuidema, Ger. G., en K. Zuidema, van De
Cocksdorp 161, naar Duitschland, Westfalen.
M. Keyser, van Schildereind 49, Den Burg,
naar 's-Gravenhage, Voorhofenstraat 3.
L. M. Rutten, van Oosterend 144a, naar
Amsterdam, Plantage Middenlaan 33.
W. F. de Waal, Herv. G., van Eierland 72
naar Amsterdam, Lomanstraat 101.
J. Wielhouwer, Herv. G. v. Steenenplaats
10, naar Rotterdam, Lambertusstr. 140.
C. Hoppezak, Geref. G., van Eierland 147,
naar Rotterdam, Aegididinsstr. 25.
MOND- EN KLAUWZEER.
De besmettelijke veeziekte breidt zich heel
langzaam uit op Texel. Tot heden zijn ten
raadhuize 11 gevallen van deze ziekte aange
geven.
ZONDAG 16 OCTOBER 1938.
Ned. Herv. Gemeente.
Den Burg v.m. 10 u.. Zendel. F. Duinker,
afgev. n. Nieuw-Guinea.
Oosterend v.m. 10 u. Ds. A. W. Kok;
n.m. 7.30 Zendingssamenkomst, Spr. Ds.
Visser, Ds. Kok en Zend. Duinker.
Den Hoorn v.m. 10 u. Ds. Visser.
De Cocsdorp v.m. 10 u. Ds. Salm, Dank
dienst v. d. oogst; n.m. 7 uur Ds. Salm.
Oudeschild v.m. 10 uur Ds. Tinholt.
De Koog v.m. 10 u. Ds. v. 't Hooft.
Doopsgezinde Gemeente.
Den Burg v.m. 10 u. Ds. A. Leistra, van
Edam.
Den Hoorn v.m. 10 u. Ds. Smits, van Den
Helder.
Geref. Kerk.
Den Burg (Gebouw Fanfare v.m. 10 u.,
Cand. Wouda, n.m. 3 uur Ds. v. d. Leer.
Oosterend v.m. 10 u. Ds. v. d. Leer, n.m.
3 uur. Cand. Wouda.
Leger des Heils.
Zaterdagmorgen 8 u. Straatzang Den Burg.
Zondagmorgen 7 uur Bidstond; 10 uur Hei
ligingssamenkomst, 's Middags 3.30 u. Ver-
blijdingssamenkomst in de zaal; avonds 8
uur Verlossingssamenkomst.
BOUWVERGUNNINGEN.
P. Moerbeek, verbouwen van een winkel
pand, Hoogerstraat, Den Burg.
L. Roeper, bouwen van een keuken, te De
Waal.
N. H. de Jong, Den Burg, Koogerweg, ver
bouwen van een schuur.
C. v. Ingen-Schenau te Den Burg, Schilder-
eind, bouwen van een broeikas.
M. Witte Cz., Den Hoorn, bouwen van een
kippenhok.
Morgen speelt Texel 1 thuis tegen Wierin-
gerwaard 1, om kwart over twee.
De samenstelling van het elftal is gelijk
aan die van vorige week, n.1.
Beumkes
H. Neyens G. Witvliet
Verseput P. Neyens Jo Weydt
N. de Graaf M. Vlaming H. Ran
Th. Lap Verheyen
Van 8 t.m. 14 Oct. 1938.
GEBOREN: Annelize, d. v. E. v. Egmond
en T. Slot; Johan Pieter, z. v. J. S. Dros en
A. H. Kuyper; Maria Elisabeth, d. v. W. C.
de Graaf en A. M. v. Heerwaarden; Pieter,
z. v. J. P. Quartel en A. M. Kastelein; Henk
Paul, z. v. P. ter Steege en F. Prins; Jose-
phina Engelbertha, d. v. H. Boogaard en E.
E. Haakman.
GETROUWD: J. de Vries en H. Brouwer;
L. de Visser en D. Bakker; T. Westra en A.
Mooi.
Gevonden: 1 halsketting, 1 rozenkrans,
1 pr. handschoenen, 2 parapluies, 1 kraai.
RIJKSPOSTSPAARBANK.
Ougave betreffende het kantoor der poste
rijen te Den Burg.
In den loop der maand September 1938 werd
aan bovengenoemd kantoor op spaarbank
boekjes ingelegd16.073.11
en terugbetaald18.700.06
Derhalve minder ingelegd dan
terugbetaald 2.626,95
Het aantal nieuw uitgegeven boekjes be
droeg 9.
DAT SMAAKTE LEKKER
Hier is een dezer dagen aangespoeld een
100-tal cocosnoten van prima kwaliteit. Onze
jonge garde was er dan ook op uitgetrokken
om een cocosnootje te pikken, en dat ze fijn
smaakten behoeft wel geen betoog.
Laat dadelijk een groote pot Akker's
Kloosterbalsem halen en laat U drie
maal per dag flink daarmede wrijven.
Akker's Kloosterbalsem heeft de bij
zondere eigenschap diep in de weefsels
te dringen en daar oplossend te werken.
Kloosterbalsem tast dus Uw spit in zijn
oorzaak aan, verdrijft verrassend snel de
pijn en maakt Uw spieren weer gezond.
Ongeëvenaard als wrijfmiddel bij spit,
rheumatiek, spierverrekkingen, stram
heid, kneuzingen, ischias, pijnlijke spieren
Per pot van 25 Gram f 0.62i/2, pot van 50 Gram f 1.04
Veel, zeer veel is er over dezen rampweg
reeds geklaagd en op alle mogelijke vergade
ringen is er door verschillende instanties over
gesputterd. Duizend beloften zijn er al ge
daan en nog steeds is de toestand wanhopig.
Vooral nu, met het natte weer, is de toestand
van dezen weg zoo, dat het alle beschrijving
eenvoudig tart. Er zijn dezen zomer op het
z.g. rijpad plaggen, van het duin afgestoken
en op den weg gelegd. Dit was wel eenigszins
een verbetering, althans zoo lang het droog
weer bleef, maar nu is de weg herschapen in
een drabbige, breiachtige massa, wat den toe
stand nog hopeloozer heeft gemaakt. Moet het
zoo lang duren tot dat een van de menschen,
die uit hoofde van hun ambt of bedrijf, hier
doorheen moeten worstelen, soms bij nacht
en ontij, een ongeluk krijgen?
Het is zelfs zoover gekomen, dat een
autoverhuurinrichting eenvoudig weigert
nog naar De Mok te rijden. Is het niet
van het allergrootste belang, dat een in
richting als de Mok niet alleen te water,
maar ook op den wal een prima verbin
ding heeft?
Zeker, er komt een weg, maar die wordt
in werkverschaffing gemaakt, zoodat den ge-
heelen zomer er zoo goeds als niets aan ge
daan is, omdat er geen werkloozen waren. Is
dit nu verantwoord
De bedoeling is niet, hier iemand, wie dan
ook, een verwijt te maken. Alleen is het onze
bedoeling er nog eens met nadruk op te wij
zen, dat deze toestand hier niet langer zoo
kan blijven.
EEN BELGISCH BALLONNETJE
NEERGEKOMEN.
Door den heer W. Koning te Spang werd
ook een ballonnetje gevonden en wel op de
landerijen van D. Eelman aan de Schar in de
nabijheid van de Kerkeplaats. 't Was opgela
ten in Tournai (België) den 18 Sept. 1938 en
werd gevonden 27 Sept. 1938. Een bijgaand
schrijven gaf duidelijk het adres van den af
zender. Door den heer Koning is nader bericht
ontvangen. Het ballonnetje heeft een afstand
afgelegd van 310 km.
VERKOOPDAG ZUSTERKRING.
belangstelling voor de door den Zusterkring
kring H.V., is goed geslaagd. Er bestond veel
De verkoopdag, uitgaande van den Zuster-
gemaakte goederen. Ook kon de jeugd zich
vermaken met de grabbelton. De prijzen der
verloting vielen als volgt:
le prijs, sprei, No. 172, P. Dogger, Oost; 2e
prijs, fietslantaarn, No. 47 (nog onbekend);
3e prijs, taart, No. 164, Jb. Eelman Cz„ Oos
terend.
250 vriendinnen op bezoek.
Eigenlijk een merkwaardige vrouw, die
„moeder Geervliet",' zooals ze door haar tra
wanten genoemd wordt. Wanneer ze daar zit
met haar pientere lachende oogen in de kamer
achter den winkel, zou je haar een dikke
vijftig jaren geven. Nog geen rimpel ploegt
het blozende gezicht en slechts hier en daar
loopt een zilveren draad door het gitzwarte
haar.
Ze zit gemoedelijk breeduit tegenover den
man van de krant, die daar zoo maar binnen
komt waaien op dezen avond, die bestemd is
voor de vrouwen van haar reisclub. Maar het
huis van juffrouw Geervliet is gastvrij. De
deur staat wijd open en als de winkelbel
venijnig overgaat, dan wordt de binnenko
mende met gejuich begroet.
In de keuken, achter de kamer, 't is eigen
lijk een kamer apart, daar gonst en rumoert
het van de vrouwenstemmen. Hoeveel er zit
ten? Tien, twintig, dertig, veertig misschien.
Ze hebben het allemaal even druk, reisherin
neringen van dit jaar en het jaar daarvoor,
van tien, vijftien, zeventien jaar geleden. Want
het is bijna twintig jaar terug, dat „juffrouw
Geervliet" voor het eerst met een clubje op
stap ging.
Hoe bent u daar toch toe gekomen?
„Ja dat zal ik u nou es eerlijk vertellen.
Met een paar vrouwen uit de buurt zagen we
de zusters van de school uit de Jonkerstraat,
eens met een clubje kinderen vertrekken, met
de kwartjesboot. Die kinderen hadden daar
voor gespaard en gingen nu een dagje op
stap. Dat zal nu zeventien of achttien jaar
geleden zijn. Nou, toen zeiden we tegen elkaar,
dat moeten die kinderen van ons nou ook eens
kenne. En we namen het besluit er eens over
te praten met „meester Bruin". Nou, die zei,
als jullie voor de centen zorgejn, zal ik voor
een onderwijzeres zorgen, die zich met de lei
ding kan belasten.
„Zoo gezegd, zoo gedaan. Maar wie zou de
centen ophalen? De een werd niet vertrouwd,
de ander wilde niet en toen werd maar beslo
ten, dat vrouw Geervliet het zou doen, want,
zoo redeneerde men, als die over den kop gaat!
nou dan gaan we der aarepele en groente
halen. Dus ik werd kassier en toen we de cen
ten bij elkaar hadden en naar „meester Bruin"
gingen om de beloofde onderwijzeres, zei hij:
„Wie heeft de centen?" Juffrouw Geervliet,
zeiden de vrouwen. O, nou die kan het zelf wei
leiden. En dat was hef begin. Eerst met de
42 kinderen in een wiebelende bus met ket
tingen, waarvan de chauffeur bij iederen kroeg
moest stoppen voor een lekke band of ben
zinegebrek. En toen ging ik met 12 vrouwen
op pad en van de zomer waren het er op één
dag 192 naar Arnhem en omgeving en met
62 naar Brussel."
„Moe, moe," klinkt het uit de keuken. „Ze
motten met je klinken." En tientallen stem
men herhalen het: „Moe, moe, kom es hier."
En dan gaat „moeder Geervliet" naar de
keuken, die vol hangt met guirlandes en waar
op de gedekte tafels wijn en advocaat, limo
nade en gebakjes staan en waar jonge vrou
wen en vrouwen van middelbaren leeftijd om
hun jubileerende reisleidster roepen. Want dat
zouden we bijna vergeten te vertellen: Juf
frouw Geervliet is Woensdag 19 October 45
jaar getrouwd.
Ze klinken, de feestgangers. Ze doen het
met de noodige luidruchtigheid en het davert
door de keuken, tot ver in de Stakmanbosse-
straat en Jan in 't Veltstraat: „Lang zal ze
leven, lang zal ze leven in de gloria!"
Moeder Geervliet neemt lachend de hulde in
ontvangst. Achter de brilleglazen twinkelen
vroolijk de nog zoo heldere kijkers. En toch
heeft deze vrouw uit het volk een leven van
hard werken en zwoegen achter den rug.
Dertig jaar lang loopt ze iederen morgen
naar de groentemarkt met haar wagen. Iede
ren dag is het voor half zes op en 's avonds
is het ook nooit vroeg. Twaalf kinderen bracht
deze moeder groot. „En gelukkig zijn ze, God
dank, allemaal nog in leven", zegt ze.
„Zeven jongens en vijf meiden heb ik. Twee
zijn er nog thuis, de rest is getrouwd."
Weer tingelt de bel en weer komt een stel
vrouwen binnen, die opoe Geervliet hartelijk
de hand schudden en die dan maar weer een
plaatsje zoeken in de keuken, die van elastiek
lijkt. En als dan om negen uur de harmonica
virtuoos komt, is het spul volmaakt. Dan da
vert de eene Schlager na de andere. En Bep,
de jongste dochter, en de zoons van moeder
Geervliet brengen de zaak in de keuken in
beweging. Een beddeplank moet er bij te pas
komen om als zitplaats te dienen, want de
stoelenvoorraad is uitgeput. Maar stemming
dat er is!
Als we later in de Jan in 't Veltstraat weg
rijden, klinkt het nog ver na: „Laat de klok
maar luiden en laat de klok maar slaan, want
er is geen club in Den Helder, die juffrouw
Geervliet kan verslaan."
Woensdag a.s. is de feestdag, maar dan is er
al heel wat feest gevierd. Want Donderdag
avond waren er ook een vijftig vrouwen en
Maandag zal er weer een heel stel zijn en
Dinsdag zal het niet stil zijn in het huisje aan
de J. in 't Veltstraat en Woensdaghier
stopt m'n pen.
Vader Geervliet, die gelukkig nog gezond,
maar erg doof is, heeft zich wat teruggetrok
ken. Hij vindt het best, al dat plezier, als hij
zelf er maar niet bij behoeft te zjjn.
We mogen toch niet vergeten, dat een van
de dames van het gezelschap van gisteren
avond, namens de vrouwen uit oud Den Helder,
in een werkelijk verdienstelijk rijm, de deug
den van juffrouw Geervliet heeft bezongen,
waarin natuurlijk de wensch geuit werd, dat
ze nog tal van jaren de leidster zou zjjn. En
het ziet er waarlijk naar uit, dat deze wensch
bij de jeugdige vijf-en-zestiger in vervulling
zal gaan.
