Wij lazen voor ^RVB/?S\yEG^ N DE >TAD I 'ÜODIIM i Weer vijf wilde busdiensten stopgezet Radioprogramma j EDGAR R!CL j BURROUGHS - Uit de Pers van heden Winkelier door bandieten overvallen De „Hunze XIII'' naar Groningen DOOR No. 21. Opeens kwam er een glimp van hoop in ie ogen van Tarzan. „Kunt U zich nog iets van de kaart van Athair herinneren?" vroeg irj Gregory knikte. „Ik weet niet precies de bijzonderheden van de route, maar ik weet, dat Athair ten Oosten van Bonga ligt. Helpt dat iets?" voegde hij er opgewonden aan toe. „Ja. Wij zullen de richting van Athair inslaan en trachten Thome op zijn weg te kruisen. Als dat niet lukt, zullen we naar Athair gaan," zei Tarzan, alsof hij een prettig uitstapje aankondigde inplaats van een ge vaarlijke expeditie naar de verboden stad. Met nieuwe moed liep het kleine gezelschap achter zijn leider aan. Die nacht hield de onvermoei de aapman de wacht, terwijl de anderen slie pen. Bij het aanbreken van de dag wekte .ij) hen en zij gingen weer op weg steeds voor waarts naar hun gevaarlijke doel. De jungle werd minder dicht alsof men in een park liep. Tarzan werd voorzichtiger. „Blijf dicht bij elkaar," beval hij, „kapitein Lavac, en U, Mr. Gregorij, houdt Uw geweren gereed. Wij komen op het spoor van leeuwen en ook van kannibalen!" EEN ZWARTE WEEK VOOR KABINET EN KAMER. De Haagsche Post maakt de balans op over de parlementaire gebeurtenissen in ons land in de afgeloopen weken. Na te hebben vastgesteld, dat de regeering het plan heeft om de voorgestelde tarief- machtigingswet, dienstbaar te gaan maken aan protectionistische plannen, waarmede een lievelingsdenkbeeld van den vroegeren groot-industrieel, tegenwoordig minister van Economische Zaken, mr. Steenberghe, wordt verwezenlijkt, noemt het blad diens houding „listig", omdat volgens hem ook in de toekomst de Kamer „volkomen vrij zou blijven". Wij kennen dat! zegt het blad. Als een beschermend tarief er eenmaal is en eenmaal werkt, laat de Kamer dan maar eens probeeron het van de baan te krijgen. De Kamer scheen eerst niet van plan zich erbij neer te leggen, Tot jlir. De .Geer uit komst bood. Hij stelde nu voor, in de wet te brengen, de verplichting om na de inwerkingstelling van hoogere invoerrechten, de goedkeuring van de Kamer te vragen. Bij zeer gemengde stemming werd dit voorstel met kleine meerderheid, n.1. 44 tegen 41 stemmen, aangenomen, Ook Neder land gaat nu voortaan met volle zeilen den weg der bescherming op. De minister mag zijn gang gaan, mits hij binnen een half jaar naar de meening der Kamer vraagt. Tenslotte een ander geval. Het betreft de terugbetaling van crisisheffingen op onver pakte spijsvetten. De biscuitfabrikanten vooral hebben daar de schade van onder vonden. Zij achtten deze heffing in strijd met de Crisiszui vel wet en spanden een actie in, waarbij zij door den rechter in het gelijk werden gesteld. Minister Steenberghe had reeds het sombere vooruitzicht, binnen kort nlus minus 5 millioen gulden te moeten terugbetalen uit een van zijn vele crisis- potjes. Geen nood, dacht deze heldhaftige crisisbestrijder, met een kleine wetswijzi ging snijd ik den klagers den weg naar den rechter af. En de Kamer -volgde hem. Verheffend is het o. i. niet. Het was een zwarte week voor Kabinet èn Kamer!, aldus de H. P. SLACHTOFFERS VAN BANKZWENDEL. Uit de „Gelderlander": Dezer dagen zijn door politie en justitie weer zwcndelpractijken ontdekt eener par ticuliere bankonderneming te Amsterdam. Tal van menschen, vooral kleine spaarders, zijn daarbij, blijkens wat tot dusver over die practijken hekend is geworden, gedu peerd. Het betreft hier weer een gang van zaken, die niet alleen staat. Bij herhaling zijn gevallen aan den dag getreden, waarbij derden het slachtoffer werden van onverantwoordelijke operaties van bankinstellingen of wat zich daarvoor uitgeeft. Het wordt dan ook meer dan tijd, dat van hoogerhand wettelijke voor zieningen worden getroffen ter voorkoming van misleidende prac tijken op financieel gebied. AUTORITEITEN EN HET TAFELGEBED. De „Maasbode" (R.K.) schrijft: Het niet bidden in de openbare lichamen heeft ook gevolgen daarbuiten. Zoo organiseerde in het begin van deze maand het departement van Sociale Zaken een excursie voor werken in Overijssel en Drenthe. Er waren autoriteiten, hoofdambte naren uit binnen- en buitenland en journa listen. Te Assen zaten allen aan tafel onder leiding van den heer Draayer. Noch vóór noch na het eten achtte deze ambtenaar het noodig, even stilte te verzoeken. Verschil lende katholieken en goloovige protestanten hebben zich daar terecht aan geërgerd Minister Romme zelf vroeg op een latere excursie wel degelijk stilte om „een goed woord te spreken." Minister Goseling liet wel degelijk bidden op het diner, dat gegeven werd bij de her denking van het eeuwfeest van het Burger lijk Wetboek. En menigeen herinnert zich wellicht, dat mr. Kooien tijdens zijn kortstondig minister schap op een toen nog sterk opvallende wijze aan een feestelijke maaltijd gelegen heid tot bidden gaf. Maar kortgeleden was er een persmaaltijd in de kazerne van de Koloniale Reserve te Nijmegen. Daar nam een hoofdambtenaar van Koloniën het tafelpresidium waar. En er werd weer niet gebeden. Deze heeren schijnen niet te begrijpen, dat hun houding geloovigen geen CIilis tenen alleen ergert. Is het hun echter euvel te duiden, nu ook in openbare licha men niet gebeden wordt? Wij gelooven, dat het hier geen kwade wil is. De meeste Nederlanders eerbiedigen an dermans overtuiging. Wat zouden zij er be zwaar tegen hebben, anderen te laten bid den, óók al hebben zij zelf er geen behoefte ■aan? Maar in elk geval wie bidden wil, moet. aldus het blad, daarin niet belet worden door onachtzaamheid van anderen. ONAANTASTBAAR. Zooals wij dezer dagen gemeld hebben, heeft een professor aan de Technische Hoo- geschool te Delft een'rede gehouden, waar in hij een betere denk-techniek aanbeveelt. Wij zouden volgens dezen professor onze denktechniek moeten verbeteren teneinde ons te kunnen verweren tegen de invloeden van de moderne reclame en propaganda-metho- den. Hier liggen, zoo meent het „Volk" (S.D. A.P.) geweldige mogelijkheden. Niet op het afgeven op de nationaal-socialis- tische humbug moeten wij ons, aldus het blad, instellen, maar op het aankweeken eener betere denk-techniek, die voor zulk bedrog onaantastbaar maakt. Indien de wiskunde ons hierbij kan helpen, dan zijn wij bereid haar veel te vergeven. Ook verbod geëischt van de Noordholland Express Alkmaar- Amsterdam. Gistermorgen is voor den president der Amsterdamsche Arrondissementsrechtbank, wederom gepleit in een kort geding, aan hangig gemaakt door de spoorwegen tegen een busonderneming. De Spoorwegen eischten stopzetting van den dienst die de N. V. Reverti tusschen Amsterdam en Arnhem, tusschen Amster dam en Dusseldorf en tusschen Amsterdam- GorcumBredaAntwerpen onderhield. Voor de busonderneming trad op Mr. No- len, die o.a. aanvoerde, dat de Spoorwegwet geen monopolie aan de Snoonvegen geeft, hoogstens zou gesproken kunnen worden van een monopolie voor railvervoer. De president zal in deze zaak Vrijdag 4 November vonnis wijzen. Voorts dienden nog twee korte gedingen, aanhangig gemaakt door de Spoorwegen tegen de firma Oor beek (de Noordholland Express), die een dienst Amsterdam-Alkmaar onderhoudt en tegen den Univer- seelen automobielhandel, die het tra ject Amsterdam-Arnhem berijdt. Voor deze twee wilde autobusdiensten waren geen procureurs opgekomen, zoodat er niet in gepleit werd. In deze beide laat ste zaken wijst de president Dinsdag a.s. vonnis. De Amsterdamsche rechtbank heeft gis teren voorts uitspraak gedaan in vijf korte gedingen tegen wilde autobusdiensten, waar van de Nederlandsche Spoorwegen stopzet ting hadden geëischt. De president verbood de volgende busdien sten: N.V. Avanti (dienst tusschen Amsterdam en Den Haag), Lindbergh Touringcar N.V. (Amsterdam-Arnhem en AmsterdamGro ningen), N.V. Autoverhuur Centrale W. van der Weyden (AmsterdamDen Haag) N.V. Touringcar „Zilvermeeuw" (Amsterdam- Eindhoven) en de N.V. Royale (Amsterdam- Utrecht) Zijn dochter worstelt met één der roovers. Twee arrestaties te Spekholzerheide. Zaterdagavond omstreeks acht uur dron gen twee met revolvers gewapende man nen den winkel van den heer van H. aan den Kerkraderweg te Heerlen binnen. Zij hielden den onthutsten winkelier hun wa pens voor en eischten zijn geld. Toen van H. een paar stappen achteruit deed, loste een der overvallers een schot, begaf zich achter de toonbank en eigende zich daar een kistje met een bedrag van dertig gul den toe. Daarop verlieten de roovers den winkel. Op ditzelfde moment had de win kelier zich echter hersteld en hij riep luid om hulp. Zijn dochter, die kwam toesnel len, wist een der kerels vast te grijpen. Er ontstond een worsteling, waarbij de bandiet een schot loste. Hierdoor kreeg de dochter een brandwonde aan het gelaat. De bandiet rukte zich ten slotte los en ont kwam, echter met achterlating van een mouw van zijn overjas. De schoonzoon van H. zette den anderen roover achterna, doch slaagde er niet in hem te achterhalen. Een schrikpistool. De politie, die dra van het gebeurde was verwittigd, wist al spoedig, dat het spoor der evolverhelden naar Spekholzerheide leidde. Het gelukte haar, in samenwer king met de marechaussee uit Spekholzer heide, in den vorigen nacht de beide da ders aan te houden. Het zijn H. van B. en M. H., beiden woonachtig te Spekholzer heide. H. meldde izch zelve bij de kazerne. Beiden hebben een volledige bekentenis afgelegd. Een der revolvers werd in beslag genomen. Het bleek een z.g. schrikpistool te zijn, bijna niet van een echte revolver te onderscheiden Het geldkistje met inhoud en de jas zonder mouw werden in een wei land gevonden. Beide mannen zijn naar Maastricht over gebracht en daar in het Huis van Bewaring ingesloten- De „Hunze XIII", die onlangs op het IJsselmeer verging en de vorige week werd geborgen, is van Amsterdam naar Gronin gen vertrokken. Het zwaar beschadigde schip wordt gesleept door een andere boot van den lijndienst AmsterdamGroningen der Groninger—Rotterdamsche Stoomboot maatschappij „De Hunze". In Groningen zal worden beslist of het de moeite en de kosten loont de „Hunze XIII" te repareeren. WOENSDAG 2 NOVEMBER 1938. Hilversum I. 1875 en 415,5 m. NCRV-uitzending. 6.307.00 Onderwijs fonds voor de Scheepvaart. 8.00 Schriftlezing, meditatie. 8.15 Berichten, gramofoonmuziek. (9.309.45 Gelukwenschen) 10.30 Morgendienst. 11.15 Cellovoordracht met pianobegeleiding, en gramofoonmuziek. 12.00 Berichten. 12.15 Gramofoonmuziek. (Om 12.30 Ber.) 12.45 Het AU-Round-sextet en gramofoon muziek. 3.00 Zang met pianobegeleding en gramofoon muziek. 3.45 Berichten, gramofoonmuziek. 4.00 Pianovoordracht en gramofoonmuziek. 4.45 Gelukwenschen. 5.00 Voor de kinderen. 6.30 Taalles en causerie over het Binnenaan- varingsreglement. 5.45 Orgelspel. 7.00 Berichten. 7.15 Muzikale causerie. 7.45 Causerie over leerbewerking. 8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-Ber. 8.15 Gramofoonmuziek. 8.20 Causerie „De groeiende beteekenis van de Nederlandsch-Indische burgerlucht vaart" 9.00 Causerie: „Voor wat hoort wat." 9.10 Reportage. 10.00 Berichten ANP, hierna actueele uitzen ding. 10.45 Gymnastiekles. 11.00 Zang met pianobegeleiding. 11.35 Gramofoonmuziek. 11.5012.00 Schriftlezing. Hilversum II. 301,5 m. VARA-uitzending. 10.0010.20 v.m. VPRO. 11.00—11.30 en 6.30—7.00 RVU. 7.30—8.00 VPRO. 8.00 VARA-Kalender. 8.15 Gramofoonmuziek. (Om 8.16 Berichten), 9.30 Causerie: „Onze keuken". 10.00 Morgenwijding. 10.20 Uitzending- voor Arbeiders in de Con tinubedrijven. 11.00 Causerie „Onze woning". 11.40 Causerie: „Hoe staat het met de indu strialisatie?" 12.00 Gramofoonmuziek [Om 12.15 Berichten) 1.001.45 Het VARA-orkest en gramofoon muziek (Om 12.15 Berichten). I.001.45 Het VARA-orkest en gramofoon muziek. 2.00 Voor de vrouw. 3.15 Voor de kinderen. 6.00 Orgelspel. 6.30 Causerie over erfelijkheid en solidariteit. 7.00 Felicitaties. 7.15 Causerie: „Van streven en strijden". 7.30 Causerie: „Vernieuwing van opvoeding en onderwijs." 8.03 Berichten ANP. VARA-Varia. 8.15 „Esmeralda", m.m.v. solisten. 10.00 Berichten ANP. II.00 Pianovoordracht. 11.3012.00 Gramofoonmuziek. FEUILLETON MAURICE WALSH 27. Rogue knikte en sloeg zijn whiskey in één teug achterover, zonder er water bijgedaan te hebben. „We nemen er nog een," zej hij ter wijl hij den tapknecht een wenk gaf. „Als jij op zoo'n manier begint," merkte Shamus Og droogjes op, „dan weet ik wel wie van ons beiden het eerst in de goot be landt en binnen de tien jaar ook!" „Dat was noodig! Nu --uilen we het wat kalmer aanleggen." Rogue schonk water b:j en haalde diep adem. „Ik lijk wel niet wijs, dai. ik me zoo van streek Iaat brengen Zijn gezicht herkreeg langzamerhand zijn normale kleur en zijn hart klopte niet meer zoo beangstigend. De eerste, zuiverste pnkke- van den alcohol begon in zijn hersens te wer ken; instinct tot zelfbehoud en gezond ver stand herkregen den voorrang. „De Zwarte Hoofdman heeft je niet her kend, wel?" vroeg Shamus Og nieuwsgierig „Nog niet." zei Rogue. „Ben je wel eens met hem aan het bakke leien geweest?" „Neen het kwam er aarzelend uit, daar na vervolgde Rogue: ..Er was een tijd, dat ik hem vermoord zou hebben, Ms ik hem te pak ken gekregen had." „Heeft hij jt op een minne manier benan- dei'd?" Weer had Rogue dat gebaar van uitknijpen en weggooien. Shamus Og knikte. „Zoo doet hij. Praat er niet verder over." Maar Shamus Og kon zelf niet van het chapiter afblijven. Halverwege zijn tweede glas kwam hij er op terug. „Ik wou je één goedm raad geven, Rogue McCoy." „Ik kon jou er wel meer dan één geven." „Goed goed, ik we-t het al en ik neem ze dankbaar aan. Je mag dan een kerel van stavast zijn en wie Kanjer Flynn er onder heeft gekregen dat is gee stumper. En mij zou je er ook w,el onde: kunnen krijgen, hoe wel, dat weet ik nog niet -oo nauw. Maar let op mijn woorden, met Kapitein üudmon Butler heb je niet de minst kans. Dat kan ik je be loven. De Zwarte Hoofdman is de taaiste man van heel Ierland voor een worstelpartij in het wilde weg en jrj bent op geen enkele manier een portuur voor aem De alcohol had Rogue zijn gewone philoso- fische kalmte teruggeven. Hij weerde met een handgebaar alle verdere verhalen af. „Hou maar op. Shamus Og; al die dwaas heden zijn voorbij. Ik ..-aakte van streek, omdat het zoo onverwacht kwam. Laa. Butler zijn eigen weg maar gaan, R» wensrh hem nooit terug te zien Praat er niet meer over, dat zei je immers zelf „Goed!" stemde Shan.us ko.taf toe. Hij had eerlijkerwijze zijn waarschuwing gegeven, maar vechtersbaas als hij was, speet het hem, dat de kans op zoo'r interessante klop partij zijn ieuf voorbij ging. Wie weet. voeld hij iets als een zweem van -erachting. Er kwamen langzamet h<»nd meer klanten in de kroeg, waaronder ook dr!e van den troep van F:ynn, de „crels van het Hoofd van Jut. Zij n -.men plaats in een hokje vlak in de buurt van Rogue en Shamus Ojg bij de toon bank... één van de drie. een lange lummel va e» vent met rood haar, kreeg Rogue in de gaten en dook uit bet gezicht als een vos in zijn hol. Rogue lachte grimmig en dronk zijn glas leeg. Een oogenblikje, Shamus Og", zei hij. „Hie achte- ons zit eer. kr ap, daar heb ik een appeltje mee te sch'llen." Hij deed een paar passen achteruit, tot hij voor het hokje stond; da drie mannen die er zaten keken hem onderzoeker d aan. Eén van de drie was een groote, zwaargebouwde man, die, niet onvriendelijk grinnikte, waarbij te zien kv am, dat de rij van zijn voortanden een leelijke gaping vertoonde. „Ben jij dat, Aogue?" was ?ijn groet. „Hoe staat het leven jou?" „Prachtig, Kanjer, prachtig. En jij „Schitterend, gelukkig! Kom bij ons en drink er eentje mee!" „Eerst heb ik een vriendelijk verzoek. Kanjer!" „Tot je dienst!" „Stel me eens voor aan dien knappen roo- den kere., die daar zoo beschimmeld zit te kij'en!" Weer grinnikte de Kanjer. „Dat is mijn neef Liam Rua Rooie 'illem." „Loop naar den bliksem, Rogue McCoy!" barstte Liam Rua uit, klaarblijkelijk niet op zijn er.ii k. „Ik heb niets me* je te maken." „Over vijf minuten zul je dat ook nog wel denken," zei Rogue McCoy 'achtzinnig. „Zou je zoo vriendelijk willen z*m, even mee naar buiten te komen Ik wou je wat zeggen." „Het kan me niet schelen, wat je te zeg gen hebt." „Het zijn maar een paar woorden." Rogue's stem werd narder. ..Kom je mee of moet „Heeren, heeren!" brulde de forsche tap knecht terwrjl met een tinnen kroes op de toonbank klopte. „Niet vechten hier voor dat het morgenavond is, kun je nog vechten, zooveel als je wilt. Als je vechten wilt, dan moet je buiten in het steegje gaan - anders zal ik jullie met dit dingsigheidje hier op je hersens slaan." „Nou hoor je het. Liam Rua!" drong Rogue, „ik zal je maar eventjes ophouden." „Ik zei ook maar zoo wat maar hoor eens hier, Rogue. Geef me tijd om nog een paar glazen te drinken, om moed te verzame len en dan, zal ik je eens op je tabberd komen". „Ik zou niet anders van je verwachten, Liam!" moedigde de Kanjer hem aan. „Straks zal hij die paar glazen eerder noodig hebben, Kanjer. Ik fuif hem er op!" „Mooier kan het niet," vond de Kanjer. „Jammer, dat je niet eerder aan haar ge dacht hebt, voor je een vuilen bek opzette tegen een fatsoenlijk meisje als Julie Brien!" Shamus Og, die had zitten grinniken om het over en weer, kwam uit zijn gemakkelijke hou ding overeind en stiet een vloek uit. „Wie heeft er smerige taal durven uitslaan tegen Julie Brien? Dien wil ik ook wel eens in de oogen zien!" Hij stapte naar Rogue toe, lei een hand op diens schouder en duwde hem opzij. Dat oogen- blik werd dooi Liam Rua. slimme os die hij was. uitverkoren om de plaat te poetsen. De tegern ver het hokje gelegen achterdeur was open gegaan om een werkman binnen te laten en voor die nog dicht kon zijn, was Liam. dubbelgebogen, er uit gesneld, onder 's mans arm door. Daarbij tolde hij halt tegen een nieu wen bezoeker aan en dat was voldoende voor een seconde vertraging. In die seconde deed Rogue McCoy's voetbal training zich gelden De teen van zijn sterke bruine schoen miste zijn doel niet, met het gevolg, dat Liam Rua over den kop de steeg in schoot, waar hij op zijn schouder terecht kwam; met een lenige zwaai stond hij weer op de been. „Loop naar de maan, jullie ellendelin gen!" brulde hij, terwijl hij zijn vlucht vervolg de, met een steeds toenemende snelheid. In de kamer ging een storm van gelach op. maar Rogue deed daar niet aan mee. „Verdraaid, Shamus Og!" zei hij. „Nu kun nen we weer van voren af aan beginnen!" „Dat heeft den tijd nog wel," zei Shamus Og, met een grijns die al zijn witte tanden liet zien. „Mijn hoofd eraf, als je Lian Rua aan dezen kant van de Dingle te pakken krijgt!" zei Kan jer vrooljjk, ..en dat heer zal den eersten tijd ook niet zoo heel gemakkelijk zitten! Wat drin ken jullie jongens? Komaan we zullen t tfaar toch niets nahouden? Alles is vergeten en vergeven en als het er toe komt, neem ik het met elk van jullie twee op, als het me zoo eens in het hoofd komt." 6. Kort na zonsondergang, op het uur, waar op het troostelooze licht van de late avond schemering de wereld met een sluier over dekt, begaf Rogue McCoy zich op weg van Castleinch naar zijn kamp. Ver in het westen, waar de golvende lijnen der veenlanden zich tegen de lucht afteekenden, dreef een lange streep rood goud boven een streep van het meest intense groen, dat men zich voor kan stellen, een groen, dat scheen te pulseeren van innerlijk licht. Onder dat levende groen lagen de heuvels wonderlijk zwart ineenge doken, geheimzinnige, vreemde gewesten, on- vereenigbaar met de gedachte aan de inen- ichen en hun werken. Naar het oosten deinde het grauwe akkerland over naar het bruine veen dat in deze belichting zeldzaam vlak zonder relief aandeed. En, noewel er eec vaag stadsgeroezemoes uit Castleinch opsteeg, scheen er een groot zwjigen uit den hemel te dalen dat alle gerucht cot een zwakken zucht afdempte. De kraaien hadden hun avond gesprek beëindigd, er koerde geen duif in de boomtoppen, er zong geen vink, geen kneutje fladderde meer rond, de geheele natuur scheen den adem in te houden, onderworpen aan en overheerscht door het bleeke schemer licht van den avond. Maar Rogue Mc Coy voelde zich heel frisch, z< oals hij daar op den weg het veen in, aller lei wijze bedenksels liep te spinnen, op voe ten. die hij niet geheel en al de baas kon blijven. Dronken was hij niet. alleen maar een beetje boven zijn theewater; het bleeke licht van den avond, dat noch met de zon, noch met de sterren te maken schijnt te hebben, was neergedaald in zijn zie) e- verleende hem voor het oogenblik iets van zijn eigen boven- aardsche wijsheid. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1938 | | pagina 7