TARZAN I
en pe
>tab
Wij lazen voor II
DE LAMP
Radioprogramma
in de Woestijn
EDGAR RIC^
BURROUGHS
- Uit de Pers van heden
Moeder en zoon
in gas gestikt
Dr. Colijn vrijhandelaar
Automobilist beboet
Landbouwer mishandelde
grondeigenaar
door Ethel M. Dell
1
DOOR
60.
Lavac vuurde op den aanvaller van Helen,
doch zijn eigen leven was in gevaar. Tarzan
zag den man, die achter ...avac aanrende en
omdat hij begreep, dat hij den man niet op
tijd zou kunnen inhalen, wierp hg zijn speer
naar hem toe. Deze 'doorboorde den krijger,
die levenloos neerviel. Daar Tarzan nu met
den vijand rekening had te houden, gaf h\J
bevel de bark aan te leggen. Daarna beval
hij de geleidsalaven de rivier af te roeien La
vac legde zijn arm om de schouders van He
len. „Ik dacht, dat ik je verloren had," zei
hij. Het meisje, nog huiverend bij de gedachte
aan het gevaar, waarin z> had verkeerd,
slaakte een zucht van verlichting. Een paar
uur later, terwijl de bark vredig de rivier
afgleed, knielde een van de Athairianen, die
bij het gevecht tegenwoordig was geweest,
aan de voeten van Koningin Atka neer. „Ze
lieten mij voor dood liggen," zei hij, „maar
ik was slechts bewusteloos, apen vochten
tegen ons en een reusachtige, gespierde man."
„Die sterke man was Tarzan", riep ,Atka uit.
Haar ogen waren fel en schoten vuur, toen
zij een kapitein bij zich ontbood en hem be
val: „Beman zes galeien met de sterkste en
dapperste krijgers. Zoek Tarzan en zijn men
sen en breng hem bij me, dood of levend!"
„BEVRIJD VAN DEN DRUK VAN
LEIDERDORP".
De Telegraaf juicht:
Wat ook het lot moge zijn van de motie,
die ir. Van der Waerden te zamen met
Kamerleden van diverse partijen bij de
Tweede Kamer heeft ingediend en waar
in de gelijkstelling van Schiphol en Waal
haven wordt bepleit het staat thans
wel vast, dat wij zijn bevrijd van den druk
van Leiderdorp.
Schiphol blijft!
Het ergste wat ons thans bij aannemen
van de motie kan gebeuren, is, dat het
laatste plan der regeering, om te zamen
met Amsterdam Schiphol als nationaal
vliegveld te exploiteeren, niet zal doorgaan
en het daartoe strekkende voorstel wordt
teruggenomen.
Wat de kosten betreft schrijft het blad:
Niemand zal ontkennen, dat indien de
nationale vliegveldplannen niet verwezelijkt
worden, er alle aanleiding voor Amster
dams gemeentebestuur zal zijn, eens met
de regeering te gaan praten over een sub
sidie voor de luchthaven van de hoofdstad,
die wordt onderhouden in het belang van
geheel Nederland.
ZONDAGSHEILIGING EN WERK
LOOSHEID.
De Katholieke pers trekt sinds geruimen
tijd te velde tegen de Zondagsontheiliging.
De „Sint Jansklokken" vermelden het vol
gende over den uitslag van een enquête,
door het Bossche diocees gehouden:
le. Op het platteland komt geen Mis-
verzuim voor, en dus vanzelf geen toene
ming; in de steden veel Misverzuim en
daar neemt het toe. Op de grootere plaat
sen ziet men een geleidelijke, maar zeke
re toeneming.
2e. Het is nagenoeg de algemeene in
druk, dat het Misverzuim het meest voor
komt onder de werkloozcn; velen spreken
van de jongere werkloozcn, anderen van
het geheele gezin van den werklooze. Daar
naast worden vooral genoemd als Misver-
zuimers; jonggehuwden, die hun huwelijks-
plichten niet vervullen.
3e. Als algemeene oorzaak van misver
zuim op Zondag wordt aangegeven: een
godsdienstige onverschilligheid, ten ge
volge van onvoldoende godsdienstkennis.
Voor do werkloozcn wordt door velen als
reden, ofschoon niet als eenige reden aan
gegeven: armoede en gebrek aan fatsoen
lijke kleeding.
Als oorzaak wordt ook zeer veel genoemd:
't Neo-Malthusianisme: men wordt in den
biechtstoel niet geholpen en breekt dan ge
heel met de Kerk.
4e. Op de vraag of men een bijzondere
actie tegen het Misverzuim als zoodanig
gewenscht achtte, was het antwoord: het
platteland acht een dergelijke actie daar
niet gewenscht; en met recht: het zou im
mers in verkeerde richting werken, daar
de suggestie te wekken, dat het Misver
zuim zoo veelvuldig is. In tegenstelling
met het platteland acht men op de groote
re plaatsen en in de steden een actie tegen
Misverzuim gewenscht.
WAAROM ZWEEG NIJMEGEN?
Uit het Volk (s.d.a.p.):
Bij het nagaan van de Nederlandsche
universiteiten, welker juridiscfie faculteiten
hun instemming betuigden met dit protest
(bedoeld wordt het protest van de ongeveer
100 Universiteiten uit de geheele wereld
tegen de pogroms), dat tegelijk een beroep
doet op het wereldgeweten, blijken twee
steden op het appèl te ontbreken. Het' is
veelbeteekenend, dat, toen ons dit feit
werd medegedeeld, het ons nauwelijks
eenige moeite kostte om deze beide plaats
namen te^ noemen: Utrecht en Nijmegen.
De afzijdigheid van >*je eenige roomsch-
katholieke universiteit in Nederland treft
temeer, wanneer wij bedenken hoezeer de
katholieken in Duitschland ook aan ver
volging bloot staan. Bovendien komt de
katholieke Universiteit van Amerika, wel
op de lijst voor. Wat is het toch, dat de
katholieken in Nederland zichzelf steeds
weer doet isoleeren? Men klaagt, bij de
minste, geringste critiek over anti-papisme.
Het is mogelijk, dat er een zeker latent
anti-papisme hier en daar aanwezig is. dat
een nawerking mag herten van hetgeen
vroeger bestond als de kruidje-roer-mij-niet
zin van vele hedend-aagsohe katholieke
sprekers en schrijvers.
De beste manier om van deze dingen be
vrijd te raken is zich midden in het Neder
landsche volksleven te plaatsen. De vervol
gingen wegens geloof, ras en overtuiging
hebben overal, waar de geestelijke vrijheid
bloeit, de juridische faculteiten hun mede
werking doen verleenen aan een beroep op
het geweten der menschheid. Waarom moest
de stem van Nijmegen hierbij nu weer
zwijgen?
Het woord katholicisme verliest., aldus
het blad, zijn zin, indien men telkens weer
de algemeenheid schuwt en het in de ver
bijzondering schijnt te zoeken.
SPOORWEGEN KRIJGEN EEN
BERISPING.
De Nederlandsche Spoorwegen hebben
aldus de Telegraaf, bij dit weer een kans
een goed deel van de verloren sympathie
van het reizend publiek terug te winnen.
Zij zijn er niet in geslaagd deze kans te
benutten. De vertraging over het geheele
net is daarvan niet de oorzaak. Iedere rei
ziger begrijpt, dat de strenge koude den
Spoorwegen moeilijke problemen bezorgt
De gebrekkige wijze, waarop de vertragin
gen echter worden bekendgemaakt, dupeert
de reizigers.
Of tegen de euvelen alles wordt gedaan,
wat mogelijk is, dat is echter de vraag. In
ieder geval bewijst deze toestand, dat de
Spoorwegen ten onrechte prat gaan op
hun bedrijfszekerheid, die zooveel hooger
zou liggen, dan die van het busbedrijf.
DE GRATIS TOMATENSOEP.
De reizigers van de Bonte Dinsdagavond-
trein van de Avro hebben een blik regeer
ringstomafensoep cadeau gekregen en de
minstreel Clinge Doorenhos heeft bij die
gelegenheid zooiets gezongen van:
Het Nederland slaat op de stoep,
Voor de warreme tomatensoep.
Het Nationale Dagblad vindt dat heele-
maal niet leuk en schrijft:
Gelukkig zweeg Clinge Doorenbos
over de hallen die er in behoo-
ren te zitten maar schitteren door
afwezigheid, en hij heeft ons gelukkig
ook gespaard voor een loflied op Insnlin-
de, in verband met de spaarzame rijstkor
rels dit uit het regeerings-1omatennat bij
naa'rstiglijk visschen kunnen worden opge
diept.
Als ontoelaatbaar moet intuis-
schen worden aangemerkt, dat alle
reizigers van den bonten Dinsdag-
avondtrein bij het verlaten van de
AVRO-studio gratis een blik soep
kregen aangeboden. Deze vrijgevig
heid op kosten van het belastingbe
talend publiek is toch wel wat al
te dol. Waar halen de heeren de
vrijmoedigheid vandaan?
Wanneer zij nu zoo royaal zijn om toe
te geven, dat deze soepaffaire op een
grandioos fiaseo is uitgeloopen, laten zij
dan deze blikken cadeau geven aan de
werkloozcn en de armste gezinnen. Met b.
v. 2 of 3 centen er bij om de soep te koken,
want anders hebben deze menschen er nog
niets aan. AI is de soep dan vrijwel zon
der voedingswaarde: het zou in deze zeer
koude dagen menige stakker een beetje
warmte van binnen kunnen geven.
Bonte Dinsdagavondtreinreizigers kun
nen nog wel een blik soep koopen, als zij
daar trek in mochten hebben: die behoeven
dit nog niet van don Staat cadeau te krijgen
Er zijn tienduizenden andoren waaraan
dit soepje nog beter besteed is!
Noodlottige vorst.
Te Nijmegen zijn in den vorigen nacht
twee personen door gasverstikking om het
leven gekomen. Om ongeveer half twaalf
gisterochtend bemerkten buren, dat het huis
van de weduwe Mastenbroek in de Bottel
straat gesloten bleef. Toen men geen gehoor
kreeg, waarschuwde men de politie, die een
smid ontbood om de deur open te steken.
Eenige personen, die met de familie goed be
kend waren, gingen hierop naar binnen. Een
sterke gaslucht kwam hen tegemoet. Zij von
den in de slaapkamer die aan de keuken
grenst, de vrouw en haar 32-jarigen achterlij
ken zoon Willem dood op bed liggen.
Vermoedelijk zijn zij in de slaap door het
gas verrast.
De oorzaak kon nog niet worden vastge
steld. De bewoners hadden geen gas-aanslui-
ting. Vermoedelijk is de gasbuis, welke on
der het huis loopt, door de vorst gesprongen.
Wijziging Tariefmachtigingswet
kwam op zijn initiatief op het
ministerieële programma. z
Bij de behandeling van de Tariefmachti
gingswet in de Eerste Kamer heeft minis
ter Colijn o.m. verklaard, dat de thans aan
gekondigde wijziging der tarievenpolitiek 'n
uitvloeisel is van een programpunt, dat bij
de kabinetsformatie van 1937 op zijn initia
tief in het program van het ministerie is
opgenomen.
Wegens doodelijke aanrijding.
Voor de Haagsche rechtbank heeft veertien
dagen geleden wegens het veroorzaken van
dood door schuld terechtgestaan de 28-jarige
K. A. van L., die op 4 October op den grooten
weg Den HaagHaarlem onder Sassenheim
met zijn auto een wielrijder heeft aangere
den, die een eind werd meegesleurd en te
gen den grond geslagen, tengevolge waar
van deze eenigen tijd na het ongevai aan
de bekomen verwondingen is overleden.
Het O. M. had een hechtenisstraf van vier
weken gevorderd.
De rechtbank veroordeelde verdachte he
den tot een geldboete van f 150.subs. 50
dagen hechtenis.
Een jaar de cel in...
Het gerechtshof te Arnhem deed giste
ren uitspraak in de strafzaak tegen den
landbouwer M. B. te Kootwijk, die door de
rechtbank te Zutfen tot zes maanden voor
waardelijk gevangenisstraf was veroordeeld
wegens mishandeling van den grondeige
naar mr. Blaupot ten Bate, dien hij met
een greep op het hoofd had geslagen. De
officier van Justitie van de rechtbank te
Zutfen, die vier maanden onvoorwaardelijk
had gcëischt., was tegen de voorwaardelijke
veroordeeling in beroep gegaan.
Voor het Arnhemsche gerechtshof eischte
de advocaat-generaal zes maanden onvoor
waardelijk.
Het hof heeft thans het vonnis van de
rechtbank te Zutfen vernietigd en den ver
dachte veroordeeld tot een jaar gevange
nisstraf niet voorwaardelijk.
ZATERDAG 24 DECEMBER 1938.
Hilversum I, 1875 en 415,5 m.
KRO-Uitzending.
8.009.15 Gramofoonmuziek (Ca. 8.15 Ber.).
10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstige causerie.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
2.00 Voor de rijpere jeugd.
2.302.40 Gramofoonmuziek.
2.45 Kinderuurtje.
(Ca. 4.00 Berichten).
4.00 KRO-Melodisten en solist.
(4.455.00 Gramofoonplaten)
5.30 Esperantonieuws.
5.45 KRO-Nachtegaaltjes.
6.15 Gramofoonmuziek.
6.20 Journalistiek weekoverzicht.
6.45 Berichten, gramofoonmuziek.
7.00 Berichten.
7.15 Declamatie.
7.35 Actueele aetherflitsen.
8.00 Berichten ANP, KRO-Mededeelingen.
8.15 Meditatie met muzikale omlijsting.
8.35 Gramofoonmuziek.
8.45 KRO-Kamerorkest, solisten en gramofoon
muziek.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Internationale sportrevue.
10.55 Gramofoonmuziek.
11.0012.00 Adventsprogramma (gr.pl.) en
Declamatie.
Hilversum H, 301,5 m.
VARA-Uitzending. 10.00—10.20 v.m. en 7.80
—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek. (Ca. 8.16 Ber.).
10.00 Morgenwijding.
10.20 Voor Arbeiders in de Continubedrijven.
12.00 Gramofoonmuziek. (Ca. 12.15 Ber.).
I.00 Orgelspel. (In de pauze: Gramofoonplaten)
2.00 Causerie „Waarom met Kerstmis hulst,
sparregroen en kaarsen".
2.203.00 Gramofoonmuziek.
3.05 Reportage.
3.30 Groninger Orkestvereeniging, en solisten.
4.20 Gramofoonmuziek.
4.30 Esperanto-uitzending.
4.50 De Stem des Volks, de Arnhemsche Or-
kostvereeniging en solisten, (opnamen).
(Opnamen).
5.30 Filmland.
6.00 Orgelspel en zang.
6.20 Friesche uitzending.
7.00 VARA-kalender.
7.05 Gramofoonmuziek.
7.10 Politiek radiojournaal.
7.30 Bijbelvertellingen.
8.00 Herhaling SOS-Berichten. j
8.03 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.15 Voor schakers.
8.16 VARA-orkest en solist.
9.00 C userie: „Opr.ieuw de v ARA vooruit!"
hierna: Gramofoonmuziek.
9.15 En nu... Oké".
10.30 Berichten ANP.
10.35 Community-Singing (opn.).
II.00 De Ramblers.
11.3012.00 Gramofoonmuziek.
Feuilleton
9.
„Had 't maar gedaan!" zei Tommy oprecht
en weer lachte Monck spottend.
„Dank je Tommy," zei hg.
Een oogenblik zwegen ze. Er stak een
warme wind op, die over het verschroeide
erf woei en door de verdroogde takken van
de klimrozen langs de veranda, zulk een
akelig geluid maakte, dat het was alsof de
hand van een geraamte langs het hekwerk
ging. Tommy huiverde.
Op hetzelfde oogenblik begon Monck weer
te spreken op een vasten, kouden, bijna stren
gen toon.
„Wat ik zeggen wilde, Tommy, ik heb
nieuws voor je. Die brief, dien ik vanavond
van mgn broer kreeg, bevatte de mededee-
ling dat ik noodig ben voor een ernstige zaak,
die ik alleen kan opknappen, 't Is wel op een
erg ongelukkig oogenblik gekomen, want
Barnes bracht minder goede berichten uit
Khanmulla en de baas wilde mij daarheen
sturen. Er wordt een Commissie heen gezon
den om een onderzoek in te stellen en dat
wilden ze mij opdragen."
„Wel, kerel, wat een bof!" riep Tommy vol
enthousiasme uit.
„Een bof waarvan -k geen gebruik zal ma
ken," merkte Monck droogjes op. „Ik heb
integendeel verlof gevraagd. Ik heb er in alle
geval recht op, maar Dacre heeft eerst een
beurt gehad. De baas wilde het me eerst niet
geven, maar eindelijk heeft hg toch toege
stemd. Jelui jongens zult alleen wat harder
moeten werken, dat is alles."
Tommy keek hem verbaasd aan.
„Maar Monck, die Commissie! Ik dacht dat
je er juist erg mee in je schik zoi dt zijn.
Zoo'n gelegenheid kun je je toch niet laten
ontgaan!"
„Mijn eigen zaak is dringender," ant
woordde Monck kortaf.
Toen herinnerde Tommy zich dien ontstel
den blik, dien hij dien awnc" bij zijn vriend
had opgemerkt en hij begon te begrijpen.
„Je hebt zeker slecht nieuws van huis ge
had, hè? Dat ipijt me :rg. Is je broer ziek
of wat is er?"
„Neen, dat is het niet. Ik kan er met jou
niet over praten, Tommy, maar ik moet gaan.
De baas heeft me acht weken verlof gegeven
en ik vertrek morgen vroeg." De woorden
kwamen Monck slechts met moeite over de
lippen.
„En je gaat naar huis!" riep Tommy uit,
„dat zal haasten zijn".
Toen kreeg zijn medegevoel weer de boven
hand. ,,'t Doet me ontzettend leed. Zul je
goed op je zelf passen?"
Monck legde onverwacht zijn hand op den
schouder van den jongen. „En zul je goed op
jezelf passen, Tommy? En geen dwaasheden
uithalen, terwijl ik weg ben. En als je zin
krijgt om wat te drinken drink dan limonade."
„I" zal een brave Hendrik zijn," beloofde
Tommy, die door toon en daad getroffen was.
..Maar 't zal hier razend vervelend zijn zon
der jou. Ik heb een hekel aan de eenzaamheid.
En Stella zal de rest van het seizoen wel in
Bhulwana blijven als ze terugkomen."
vr ik blijf niet voor goed weg," troostte
Monck en klopte hem andermaal op den
schouder. „Ik ga niet roomijn p.eizier op
reis en hoe eerder het gebeurd is, hoe aan
genamer het mij wezen zal.
Met die woorden ging b de kamer in, de
kamer waar Stella had gezeten den avond
voor haar huwelijk, starende In den donke
ren nacht en onwillekeurig herinnerde Tom
my zich plotseling het gezicht van zijn vriend
op dienzelfden avond, met schitterende glin
sterende oogen naar boven kijkend, alsof hij
een visioen zag.
Verlegen en eenigszins angstig stak hij
haar brief in den zak en ging naar zijn
eigen kamer.
HOOFDSTUK VI.
DE TUIN.
De Hemel van het Oost.ii. 't Was een week
geleden sedert Stella, die woorden had neer
geschreven en nog steeds was ze onder die
bekoring. Ze had in haar leven nooit ge
droomd van een land zoo schoon, zoo rgk,
zoo teer, zoo verrukkelijk.
De dagen volgden elkaar met eentonige
regelmaat op. De eene wonderlijke nacht
volgde op der andere en steeds meer kwam
ze onder de betoovering. 't Was of haar heele
persoonlijkheid opging in de haar omringende
schoonheid, alsof ze n ge ar gen was en
weldra zou ophouden een op zichzelf staand
wezen te zijn.
De slrenemuzieV van den stroom, die zich
langs hun kamp voortspoedde, drong dag en
nacht tot hen door en het was, alsof die
iedere daadwerkelijke gedachte onmogelijk
maakte en alleen ontvankelijk voor een ge
voel van onuitsprekelijk genot. Dat bleef haar
altijd bg, slaap vtrwel.Kend, bijna tot over
verzadigd toe. Al haar zenuwen schenen
verslapt, al haar energie gedoofd.
Somtijds vroeg ze zich af, of het geluid
van het stroomende water een verlammenden
invloed op haar uitoefende, want waar ze ook
gingen, overal hoorden ze het. De stroompjes,
die door de sneeuw werder gevoed liepen in
alle richtingen en sinds ze Srinagar hadden
verlaten, kon ze zich niet herinneren, dat ze
die voortdurende muziek niet hadden ge
hoord. Het was voor haar als een voort
durend refrein, maar toch werd ze het nooit
moe. Dit zonderlinge droomleven verveelde
haar niet.
Het begin van haar huwelijk, dat haar al
zoo ver scheen dat ze het zich nauwelijks her
innerde, had ze veel geleden en veel betreurd.
Haar heele natuur was in opstand gekomen
en ze had al haar wilskracht noodig gehad om
haar gevoel te bedwingen. Maar dat was lang,
lang voorbij. Ze voelde nu niets meer dan een
doffe, kalme berusting in dit loome leven en
Ralph Dacre was daar volkomen tevreden
mee. Hij had altijd volkomen vertrouwd op zijn
macht om haar gelukkig te maken en hij was
onbewust van den woesten geest van verzet,
dien zg ternauwernood onderdrukken kon. Hij
verlangde niet door te dringen in haar inner
lijk. Hij was tevreden met het leven zooals
het was, tevreden om met haar de droomerige
genoegens te smaken van deze wildernis en
niet te denken aan hetgeen daarna komen zou.
Hij verdiepte zich weinig in de toekomst en
als hij het deed, was het met groot genoegen.
Zoo nu en dan stelde hij zich voor hoe Stella
zou tronen als een koningin temidden van een
naijverigen kring. Als zijn vrouw was haar
positie verzekerd en zelfs Lady Harriet zou de
vlag moeten strijken. En wat zou die kleine
Netty Ermsted op de tanden knersen. Hij
lachte als hij daaraan dacht.
Netty was den laatsten tijd een beetje uit
de hoogte jeweest. Het zou wel vermakelijk
zijn om haar gezicht te zien, als ze eens op
haar plaats werd gezet. Wat zijn medeofficie
ren betrof, zelfs de ontoegankelijke Monck
had bewezen niet bestand te zijn tegen Steila's
bekoorlijkheden.
Hij was benieuwd om te weten hoe Stella
over dien man dacht, wetende dat zelfs wei
nig vrouwen hem mochten lijden en op zeke
ren keer, toen ze samen In de van geuren ver
vulde avondlucht zaten en alleen het ruischen
van den bergstroom de "tilt verbrak, wist hij
handig het gesprek op Monck te brengen, ten
einde zijn nieuwsgierigheid in deze te bevre
digen.
„Je moest hem dunkt me eens schrijven,"
zeide hij, „maar je hebt aan Tommy geschre
ven. dat is vrijwel hetzelfde. Buitendien ge
loof ik niet, dat hij er veel belang In zal stel
len. Hg zou 't misschien maar lastig vinden."
Het duurde een oogenblik voordat Stella
antwoordde, maar ze zei tegenwoordig niet
veel.
„Ik dacht dat je vrienden waart," zei ze
eindelijk.
„Nu, dat zijn we ook, maar hij is een on
begrijpelijke kerel; ik weet nooit hoe ik 't met
hem heb. Jou broer Tommy is veel intiemer
met hem dan ik, ofschoon ik meer dan vier
jaar met hem heb samengewoond. Hij is heel
knap ongetwijfeld, al te knap naar mijn
smaak. Ik heb nooit veel met knappe men
schen opgehad. Ik ben benieuwd hoe jij hem
vindt."
Weer duurde het een poosje voor Stella ant
woord gaf. Ze scheen eerst haar gedachten te
moeten verzamelen.
„Ik ben 't met je eens," zei ze toen. „Hij
is knap en hij is vriendelijk ook en hij is heel
goed voor Tommy geweest."
„Tommy zou hem over zich laten loopen,"
merkte Dacre op, „en misschien mag hij dat
ook wel. Maar het is een koele kerel, ik ge
loof niet dat hij voor iemand eenige genegen
heid koestert, daarvoor is hij te eerzuchtig."
„Is hij eerzuchtig?" vroeg Stella op ver
moeiden, onverschilligen toon.
Dacre deed een trek aan zijn sigaar en blies
een dikke rookwolk uit. Hij werd hoe langer
hoe nieuwsgieriger.
„Ja, eerzuchtig zgn ze allemaal, die strenge,
stille kerels en hij zal zich wel op de een of
andere manier onderscheiden. Hij is verduiveld
knap in talen en hij helpt den Geheimen dienst
ook al. Verkleedt zich en beweegt zich dan
onder de inboorlingen in de bazars als een
hunner. Zoo'n man is natuurlijk voor het Gou
vernement ontzettend veel waard. Hij is taai
als leer. Het klimaat heeft niet den minsten
invloed op hem, hij zou op een rooster kunnen
zitten en toch nog tevreden zijn. Hij wordt
ongetwijfeld nog eens een man van gewicht,"
hij tikte de asch van zgn sigaar, „terwijl jij
en ik op ons gemak oud zullen worden in een
villa te Cheltenham."
Stella huiverde, ze zei niets meer en het
werd weer stil.
{Wordt vervolgd.)
