DE LAMP
België op een
politiek keerpunt
in de Woestijn
Eigen rechter
Radioprogramma
Hopelooze verdeeldheid bij
de Socialisten
K.LM.-toestel bracht
rouw op Urk
door Ethel M. DeW
Laatste telexbericht
Blum triumphator
Emile van der Velde
overleden
Door vuurzee bedreigd
Uit onze omgeving
SPAAK ZOCHT NAAR EEN GE
NEESMIDDEL. HET MEEST VOOR
DE HAND LIGT: EEN AUTORITAI
RE DEMOCRATIE!
Als is dan minister Spaak niet
afgetreden en hoort men de laatste
dagen weinig meer van parlemen
taire crisis in België, de toestand
blijft hoogst onzeker. Onze Zuider
buren beleven momenten van groot
belang voor de toekomstige politieke
oriënteering. In het hier volgend
artikel zullen wij uiteen zetten,
waarom de voorspelling, dat Bel-
gaat in de richting van een auto
ritaire democratie, niet te gewaagd
is!
Er wordt hooge politieke strategie gevoeixi
in Brussel en de heer Spaak is in die
kunst een ervaren meester. De minister?
behandelen nog de loopende affaires, maar
voor het overige besteden zij al den hun
resteerenden tijd aan kwesties van partij-
politeken aard. Niemand weet precies,
waar het schip van staat nu heenvaart.
Welke maatregelen genomen worden om de
tekorten in de staatkas aan te vullen en te
voorkomen, dat nieuwe belastingen moe
ten worden opgelegd; hoe men zal vermij
den, dat nieuwe uitgaven van belang zul
len worden gedaan, men weet er niets
van, men hoort er niet over: alle ministers
hebben het druk met de afbakening van
hun partij-politiek terrein en daaraan wor
den nu de hoogere staatsbelangen onder
geschikt gemaakt
Op zoek naar geneesmiddelen!
Spaak is druk doende voor dokter te
spelen en... tijd te winnen!
De zaak Burgoss hangt nog altijd als
het zwaard van Damocles boven zijn hoofd.
Spaak deelde in den Senaat mede, de on
derhandelingen met Burgos te zullen be
ginnen. De socialistische partij besloot,
dat de socialistische ministers niet moes
ten heengaan, zoolang de door het congres
genomen besluiten niet zijn overtreden,
want aan den bestaanden toestand is door
de onderhandelingen met Burgos nog niets
veranderd, aldus redeneeren zij.
Dat wil dus zeggen, dat de Belgi-
sché regeering, indien zij haar so
cialistische ministers wil behouden,
onderhandelingen met Burgos kan
voeren met de bedoeling echter,
die nooit te laten slagen. Dat is
grove onzin en Spaak voelt dat wel
Daarom heeft het er allen schijn
van, alsof de onderhandelingen
spoedig tot resultaten zullen leiden
en dat Spaak tegenover de Kamers
woord zal houden!
Naar een autoritaire democratie?
Wat er dan volgen zal, is een kwestie,
die geheel zal staan in het teeken der
heerschende ideologische tegenstellingten.
Het is duidelijk, dat de bekwame Spaak
bezig is den beschikbaren tijd te gebrui
ken om zich boven die tegenstellingen te
plaatsen, door het opnieuw handhaven van
een zuiver grondwettelijke macht in den
geest van een autoritaire democratie. Hoe
hij dat zal goedpraten tegenover zijn par
tijgenooten is een tweede vraag, waarop
niemand antwoord kan geven.
Burgos is Spaak als een struikel
blok voor de voeten gegooid door
zijn eigen partijvrienden, die hem
gaarne zouden zien vallen. Om hun
dat genoegen niet te gunnen, blijft
hij nu zoo lang mogelijk zitten.
Hij speculeert daarbij op het pathe
tische oogenhlik, waarop het veto
over scheiden van het bewind zal
worden uitgesproken. Dan zal hij,
met zijn groot redenaarstalent, toe
spelingen maken op de belangrijke
posities, die de socialisten zullen op
geven; dan zal hij den toestand,
die voor de reactie gunstig kan wor
den, schilderen: een mogelijke Ka
merontbinding, nieuwe verkiezingen,
waarbij de katholieken versterkt in
de Kamer zullen komen, omdat zij
rekenen op een verlies van Rex te
hunnen gunste; kortom een gron
dige wijziging van het politieke
aspect, waarbij de socialisten geen
zijde zouden spinnen
De scherpe scheiding tusschen Walen en
Vlamingen, die op het laatste socialisten-
coigres weer eens duidelijk aan het licht
hl-ad, bewijst de ernst der zaak van de
hervorming in het kader van Spaaks op
vattingen inzake de nationaliteienkwestie.
Die opvattingen zijn geleid door zuiver
Belgisch-nationale principes en stellingen.
Zij moeten in zekere mate voldoening ge
ven aan de eischen der Vlaamsche socia
listen op taalgebied, om ze daarna te kun
nen inlijven in het betrouwbare bloc van.
Belgische nationalisten. Spaak zal deze
groote volksgroep in België trachten te
bevredigen en dat is een van de redenen
ian zijn succes in Vlaamsche socialisti
sche kringen. In die kringen voelt men ook
zeer goed, dat het steeds uitstellen van die
noodige diepe hervormingen ook de
pijnlijke kwestie der werkloosheidsverzeke
ring behoort daartoe op den duur een
oorzaak zou kunnen zijn van den onder
gang der democratie in België. Dit punt
houdt nauw verband met den strijd de/
Vlaamsche socialisten tegen de Vlaamsche-
verbonders, die zich meer in de richting
der totalitaire staatsopvattingen bewegen.
In dezen gedachtengang kunnen de Waal-
sche socialisten zich niet verplaatsen, om
dat in Wallonië deze vinnige nationaliteiten
strijd een onbekend iets is.
Maar daarin schuilt ook de reden van
hun steeds sterker wordende drang naar
scheuring en daarom is het, dat de Vlaam
sclie socialisten aanhangers zijn van de
regeering-Spaak en desnoods de groep van
VanderVelde zullen laten varen.
Voor de partijleiding is dit een onaan
genaam verschijnsel. Doch uit dat alles
blijkt voor welke belangrijke beslissingen
de Belgische politiek aanstonds zal komen
te staan, beslissingen, die een historische
gebeurtenis zullen zijn in de geschiedenis
des lands!
Tienjarige jongen door staart-
steun getroffen en gedood.
Toen Zaterdagmorgen het langver
wachte K. L. M. toestel met post en
levensmiddelen op Urk kwam lan
den, is de vreugde over de eindelijke
verlossing van het eiland uit zijn
isolement, bedorven door egn tra
gisch ongeval. Bij het neerstrijken
op het ijs is de 10-jarige Gerrit Snoek,
die met een veertigtal andere belang
stellenden naar de landing stond te
kijken, door den*staartsteun van het
vliegtuig geraakt.
Hij viel bewusteloos neer en de op het
landingsterrein aanwezige burgemeester van
Urk, de heer Keyzer, liet onmiddellijk me
dische hulp ontbieden. Toen de geneesheer
arriveerde, bleek het knaapje echter reeds
te zijn overleden.
De P H. - O T O. is zooals reeds gemeld,
een Fokker F 8 vliegtuig, dat geen staart-
wiel, maar een staartsteun heeft. De ma
chine werd bestuurd door den ervaren ge
zagvoerder P. Both, die van 't ongeval niets
gemerkt heeft. Het terrein was met twee
vlaggen afgezet, wat blijkbaar niet voldoen
de was om deze afzetting uit de lucht te
kunnen waarnemen. Gewoonlijk bevinden
dergelijke aanwijzingen zich horizontaal op
den grond.
De directie der K. L. M. heeft de ouders
van het slachtoffer haar deelneming met
het ongeval betuigd.
Feuilleton
11.
Ze ging dus zonder verdere tegenwerpingen.
Wat hem betreft, hij kuste haar op zijn ge
wone, wellustige wijze.
„Wel te rusten, lieveling," zei hg luchtig
jes, „blijf om mijnentwil maar niet wakker,
want als ik dien ouden Arabischen nachtuil
heb afgepoeierd, zal ik nog wel een sigaar
bljjven rooken. Word maar niet ongeduldig,
ik zal niet lang wegblijven."
Ze wendde zich koel van hem af. Had ze
ooit ongeduldig naar zijn komst verlangd?
Trotsch en met opgeheven hoofd ging ze de
tent in. Maar toen ze alleen was kwam de
reactie. Ze sloeg de handen ineen en trachtte
het oude, ondragelijke, angstige voorgevoel
meester te worden, dat zelfs door de toover-
achtige omgeving nooit tot zwijgen had kun
nen worden gebracht.
Wat deed ze temidden van al die heerlijk
heden met een man d.en ze niet liefhad? Was
het niet alsof ze was binnengeslopen? Hoe
lang zou 't nog duren eer haar tegenwoordig
heid werd ontdekt en ze vol schaamte en bit
terheid werd uitgestooten in de buitenste
duisternis. En nog een andere gedachte kwam
bij haar op; maar ze trachtte die met kracht
terug te dringen. Ze had die nooit den vrijen
loop yelaten. Die behoorde bij dat andere leven
dat ze niet langer had kunnen verdragen Nut
teloos berouw en onbevredigde verlangens
die moest ze van zich afzetten. Ze had haar lot
gekozen en moest het dragen.
En wat er ook mocht gebeuren, ze zou haar
plicht doen. Ralph zou het nooit weten, zelfs
niet vermoeden en die andere... zou het even
min te weten komen. Dat was maar een voor
bijgaand iets geweest. Hij had zijn eerzucht
en trachtte die te bevredigen. Voor iets anders
was in zijn leven geen plaats. Ze had hem een
blik laten slaan in haar hart, maar dat was
maar heel even geweest en hij was 't mis
schien al lang vergeten. Ze was bijna zeker ge
weest, dat hij 't vergeten had en dat wenschte
ze ook van harte. Hij was binnengedrongen in
haar vesting, maar alleen de buitenste om-
manteling was gevallen. Het eigenlijke fort
had hij niet bereikt. Tot zoover zou geen en
kele man komen en zeer zeker niet degeen aan
wien ze zichzelf had gegeven en geen ander
zou de kans krijgen. Ze was zoo zeker, zoo
heel zeker van zichzelf. Ze hield haar hart ge
sloten voor een ieder en zoolang ze dat deed,
redeneerde ze bij zichzelf, kon ze nooit diepe
smart voelen.
Maar toen de wonderlijke muziek van den
stroom haar in slaap zong, rees voor haar ver
beelding een gelaat op dat ze kende, donker,
flink en vastberaden en het liet zich niet ver-
drijyen.
Wat zou hij vannacht doen? Dwaalde hij
misschien rond tusschen de bazars in de een
of andere vermomming om de geheimen uit
te vorschen van het vfeemde Indische ras, dat
hem in zijn netten had gevangen. Ze trachtte
zich dat verborgen leven van hem voor te stel
len, maar ze kon het niet. Die open, eerlijke
oogen en dat kalme onbewegelijke gelaat hiel
den haar vast en verijdelden iedere fantasti
sche voorstelling. Van één ding was ze zeker
hij mocht anderen van de wijs brengen, maar
haar zou hij nimmer bedriegen, ze zou hem
vast en zeker herkennen, hoe hij zich ook had
vermomd. Zij was er zeker van, dat ze hem
herkennen zou aan die ernstige, strenge oogen
die niemand die hem kende, ooit zou vergeten
Zoo dwarrelden haar gedachten, tot eindelijk
de slaap kwam en het vi-ioen week. Het laat-
Tt wat ze zich herinnerde was het geluid van
Zijn motie aanvaard.
Elders in ons blad namen wij heden een
bericht op over de oneenigheid in de Fran-
sche socialistische partij.
Gisteravond is gestemd over de motie
Blum en Faure Nadat nog ©enige sprekers,
n m Grombach op het congres der Fransche
socialisten het woord hadden gevoerd, werd
tot stemming over de buitenlandsche poli
tiek overgegaan Blum behaalde 4.322 stem
men, Paul Faure 2837 en Gukowsky GO stem
men. Er waren 1014 onthoudingen, terwijl
er 181 stemgerechtigden afwezig waren.
De motie tegen de wetsdecreten en de re
geering van Daladier verkreeg 7.61G stóm
men. Om kwart over drie ging het con
gres uiteen.
De leider der Belgische socialisten.
Vanochtend om half zes is de leider
der Belgische socialisten, Emile Van
der Velde overleden.
Zondag heeft Vandervelde met zijn vriend
Louis de Brouckere, den voorzitter van de
Tweede Internationale, het noenmaal ge
bruikt in het gebouw van de socialistische
partij. Des avonds werd Vandervelde, na een
bezoek aan een bioscoop, onwel. Sedert
Maandagavond half elf was hij buiten be
wustzijn geweest.
De Belgische politicus, jurist en schrijver,
Emile Vandervelde, is 73 jaar oud geworden.
Reeds od 20-jarigen leeftijd trad hij toe tot
de arbeidersbeweging. In 1894 werd hij lid
van het parlement, in 1914 minister van
staat. In de oorlogsjaren was hij minister
zonder portefeuille en minister voor de le
vensmiddelenvoorziening. In 1917 en 1918 was
hij lid van den raad van oorlog. In 1918 werd
hij minister van oorlog, terwijl van 1925
1927 de portefeuille van buitenlandsche za
ken had. Tot Januari 1937 was hij in de re
geering van Van Zeeland minister v. volks
gezondheid.
Een radicale manier van geld
innen.
J. J. de V. te Groningen, die aan J. T.
aldaar een auto had verkocht, kon het
grootste gedeelte van het geld niet los
krijgen, omdat T. niet tevreden was over
de hoedanigheden van den wagen. De N.
nam zijn kameraad, den caféhouder W. D.
in den arm en het gelukte hun dezer da
gen op eèn slinksche manier T. in het
café van D. te lokken, waarbij ook de hulp
was ingeroepen van den chauffeur H. K.
Toen de kooper van de auto in het café
kwam, werd hij plotseling bedreigd met
een mes en de woorden: ,Als je niet be
taalt steken we je dood'". Hierop werden
hem de kleeren van het lijf gerukt en zijn
horloge en portemonnaie ontrold. De aan
gevallene ging op de vlucht en stelde de
recherche van een en ander in kennis.
De daders zijn gevat en aan de Justitie
uitgeleverd.
Rotterdammers moesten zich
ijlings redden.
In den nacht van Zaterdag op Zondag is
om half twee brand uitgebroken op de
tweede verdieping van pand 50 aan de 2e
Lombardstraat te Rotterdam, bewoond dooi
de familie J. J. Delil.
De brand is vermoedelijk te wijten aan
het feit, dat er vuur uit de kachel is geval
len. De bewoners hebben zich in allerijl in
veiligheid moeten stellen, daar het vuur
in razende snelheid om zich heen greep,
zoodat ook weldra de zolderverdieping in
lichter laaie stond. Hoewel direct eenige
slangenwagens in dienst zijn gesteld,
men niet kunnen voorkomen, dat het
eveneens oversloeg naar het belemien
pand 48, waarin is ondergebracht het p
huis van den heer VV. Mannee.
Hierin lagen groote voorraüen grond
ten opgeslagen, die een gretige prooi
het vuur vormden.
De brandweer kon niet verhinderen,
de zolderverdieping en de tweede etage ge
heel zijn uitgebrand.
Het pakhuis en de voorraden van aen
heer Mannee hebben veel brand- en water
schade opgeloopen. Hier was alles verze
kerd.
VERDEDIGINGSWERKEN NOORDZEE
KUST.
De Rijkswaterstaat, in de directie Noord
holland heeft titans bestek no. 37, waarvan
16 Dec. de aanbesteding plaats vond, gegund
aan den laagsten inschrijver P. Daalders
Aanneembedrijf N.V. te Alkmaar voor
f39446.—. J
Dit bestek bevat het onderhoud van de
werken tot verdediging der Noordzeekust in
de provincie Noordholland, ingevoige de wet
van 15 Juli 1898, gedurende 1939, 1940 en
1941.
De raming bedroeg f 45.000.
WIERINGEN
Burgerlijke Stand 17 tot en met
23 Dec. 1938.
Geboren: Cornelis, zoon van J. Koelma
en H. v. d. Berg; Reina Grietje, dochter
van J. ten Bokkel en G. Wagemaker; Jan-
sina Henderika, dochter van F. Liebe en
D. de Bie; Cornelia Reinouwtje, dochter v.
D. Tijsen en A. de Jager.
Gehuwd: A. Cornelissen en A. Bakker.
Overleden: P. Tijsen, m., 75 jaren, wed.
C. Staaltjes; (te Alkmaar): Dirk Lont, 2
dagen, zoon van D. Lont en G. Snooij.
Stempelen buiten de gemeente.
Door den Minister van Sociale Zaken is
toegestaan dat de in de Rijkssteunregeling
opgenomen arbeiders die gedurende het
tijdvak 24 December tot en met 2 Januari
a.s. naar elders op familiebezoek zijn, bui
ten de gemeente stempelen.
Collecte.
Aan de Ver. Nationale Reclasseering is
vergunning verleend tot het houden van
een collecte in deze gemeente op den a.s.
Reclasseeringsdag.
Ernstig ongeval op het ijs.
De heer K. Mulder, wonende in de
Belt alhier, kwam j.1. Zondag zóó ongeluk
kig op het ijs te vallen, dat hij een zware
hersenschudding opliep. Dr. Beeker, die ter
assistentie was geroepen, achtte overbren
ging naar zijn woning per ziekenauto nood
zakelijk. De man was er ernstig aan toe.
Sneeuwvermaak en stagnatie.
De dikke sneeuwlaag welke vorige week
met stil weer was gevallen, heeft vele Wiel
ringers de arresleden voor den dag doen
brengen. De rinkelende beltuigen ver
oorzaakten een vrooliike stemming. Daar
tegenover staat de last, welke de automo
bilisten ondervonden. Vooral j.1. Zaterdag
toen een sterke wind opstak, werden vele
wegen, waarop de wind dwars stond, on
begaanbaar. De winter heeft zoo z'n voor
en tegen.
IJspret verstoord.
Mej. Anna Lont Jbd. te Westerland,
kwam bij 't schaatsen rijden zoo ongelukkig
op een schaats te vallen, dat zij een diepe
snijwondi nh et been bekwam. Dr. Beeker
moest hierbij zelfs hulp veideenen.
KOEGRAS
JULIANADORP.
„De Sluipende Internationale".
Dezer dagen werd in de zaal van het café
„Prins Hendrik" van den heer A. Doorn,
door het Instituut v. Arbeidersontwikke
ling, afdeeling Julianadorp, een lezing met
lichtbeelden gehouden, welke handelde
over het fascisme, door den propagandist
van het I.v.A.O., den heer de Graaf.
Door bijna -onbegaanbare en geheel niet
te befietsen wegen, was de belangstelling
voor deze causerie niet groot.
WOENSDAG M DECEMBBR 1M8.
Hilversum I, 1875 en 415,5 m.
Algemeen programma, verzorgd door de
NCRV.
8.00 Schriftlezing, meditatie.
8.15 Berichten, gramofoonmuziek. (9.30—9.45
Geluk wenschen
10.30 Morgendienst.
11.15 Pianovoordracht en gramofoonmuaiek
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.30 „Quintolia" en gramofoonmuziek.
2.00 Gramofoonmuziek.
2.252.55 Christ. Lectuur.
3.00 Fluitvoordracht met pianobegeleiding en
gramofoonmuziek.
3 45 Gramofoonmuziek.
4 00 zang met pianobegeleiding en gramo,
foonmuziek.
4.45 Gelukwenschen.
ö'oo Voor jongens en meisjes.
5.45 Orgelspel. (Ca. 6.30 Berichten).
6.30 Voor tuinliefhebbers.
7.00 Berichten.
7.15 Literaire causerie.
8 00 Berichten ANP, herhaling SOS-Beriehten
8A5 Christ. Kinderkoor „Zanglust" met piano
begeleiding en gramofoonmuziek.
9.00 Kamerorkest ,,Ars nova et antiqua",
solisten en gramofoonmuziek.
10 00 Berichten ANP, actueel halfuur.
10.45 Causerie „Lichaamsbouw en karakter".
11.00 Vervolg concert.
11 30 Gramofoonmuziek.
11.5012.00 Schriftlezing.
Hilversum II, 301,5 m.
VARA-TJitzending. 10.00—10.20 v.m. en 7.30
—8.00 VPRO.
8.00 Orgelspel (Ca. 8.16 Berichten).
8.30 Gramofoonmuziek.
9.30 Causerie „Onze keuken",
10.00 Morgenwijding.
10.20 Voor Arbeiders in de Continubedrijven,
11.40 Causerie voor de werklozen.
12.00 Fantasia.
(Ca. 12.15 Berichten).
12.451.45 VARA-orkest.
2.00 Voor de vrouwen.
3.15 Voor de kinderen.
5.30 Gramofoonmuziek.
6.13 Zang en piano.
g.286.30 Berichten.
6.40 Causerie „Crisisbeleid in enkele klein»
democratische staten".
7.00 VARA-kalender. y
7.05 Felicitaties.
7.10 Vocaal concert met orgelbegeleiding.
7.30 Causerie „Tusschen Kerstmis en Nieuw»
jaar".
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANA, VARA-Varia.
8.15 Voor schakers.
9.15 VARA-orkest en soliste.
10.00 Berichten ANP.
10.05 „The Ramblers".
10.30 Orgelspel.
11.00 „Met wie(n) rel ik niet trouwen?",
lezing.
11.20 Esmeralda.
11.5512.00 Gramofoonmuziek.
WARMENHUIZEN, 24 Dec.
Roode kool 2.10—4.10, gele kool 2.40, D.
witte kool 22.30, uien 5.70, grove uien 5.30
Aanvoer: 27.700 Kg. roode kool, 900 K«;. gele
kool, 10300 Kg. Deensche witte kool, 225
Kg. uien.
ALKMAAR, 24 Dec.
N.V. Eierveiling voor Hollands Noorder
kwartier. Aanvoer: 205.000 kipeieren 4.50
5.50, kleine eieren 4.104.45, per 100 st.
NOORDSCHARWOUDE, 27 Dec.
Aanvoer: 2700 Kg. uien 6.grove 6.
350 Kg. kroten 1.40—1.60, 17600 Kg. roode
kool 1.303.70 5400 Kg. gele kool 1.30—3.40,
57600 Kg. D. witte kool 12.80.
BROEK OP LAXGENDIJK, 27 Dec.
Geen aanvoer.
PUR'MEREND, 27 Dec.
Koeien, totaal 360 stuks: 175 vette koeien
6270 ct. per Kg., geldekoeien 115175,
melkkoeien 180—260, 7 paarden 70—150, 24
vette kalveren 30—48 ct. per Kg., 180 nuch
tere kalveren 717, 190 vette varkens 40
51 ct. per Kg, 20 magere varkens 16—26.
110 biggen 1014, 800 schapen 1826, 10
bokken 310.
een rechte stem, waarnaar ze tegen wil en
dank moest luisteren.
„Ik wachtte,' 'zei die stem, „tot mijn beurt
komen zou." Ze verzette uich tegen die her
innering en viel in slaap.
HOOFDfTUK VII.
DE SLANG IN EEN TUIN.
Nu, oude zondaar, laat eens hooren wat je
te vertellen hebt. Onverschillig ging Ralph
Dacre zijn vreemdsoortigen bezoeker in het
maanlicht tegemoet.
Het contrast tusschen hen beiden was opval
lend. Zoo sterk en zelfbewust de een, zoo
zwak, gebogen en onderdanig de ander. Dacre
was flink en sterk gebouwd, hjj had él het air
van een Engelsch landedelman.
De man, die voor hem in het stof boog,
was mismaakt, leek bijna geen minsch meer,
kon wel afkomstig zijn uit een andere wereld,
c de een of andere onderwereld, waar aller
zonderlingste schepsels in duisternis en
schaduw rondkruipen.
Hij boog weer diep bij Dacre's verachtelijke
woorden en raakte met zijn voorhoofd bijna
den grond.
„U allergenadigste is haast al te vriende
lijk," mompelde hg, zoudt u zoo vriendelgk
willen zgn uw onwaardigen dienaar te volgen
het geitenpad op, opdat niemand ons rel kun
nen beluisteren. Dan zal uw dienaar u zeggen
wat hg te zeggen heeft en heengaan.
Eenigszins onwillig volgde Dacre hem op
het aangewezen pad. „Maar schiet wat op! Ik
ben niet van plan zoo heel ver te gaan. en
heb ook niet zoo veel tijd voor je te missen
Ik heb wel wat beters te doen."
De oude man keerde zich daarbij in allerlei
bochten. ..O, allergenadigste, nog maar een
it'ein eindje, een heel klein eindje maar."
E pijnljjk strompelend ging hg den mor
renden Engelschman voor. Het pad liep stel
naar boven tusschen struikgewas door en
volgde den loop der rivier daar beneden. Op
sommige plaatsen gaapten afgronden en het
geruisch der rivier werd sterker wanneer zij
van de rotsen naar beneden stortte. Overal
hing een sterke geur van bloeiende azalea's,
die zich mengde in het welriekend aroma van
Dacre's sigaar, die hij pas weer had opge
stoken.
Met de handen in de zakken volgde hij zijn
gids, op zijn gemak, met lange passen. Voor
hem beteekende die klimpartij niets en de
moeite die 't den ander scheen te kosten
deed een spottenden glimlach om zijn lippen
spelen. Wat die oude kerel met dat onderhoud
dacht te verdienen was hem eei raadsel.
Ze klommen verder totdat ze eindelijk
aankwamen op een, door de natuur gevormd,
platform, waar de oude man zich omkeerde
en vlak voor Ralph bleef stilstaan. Hij stond
in 't volle licht der naan en iedere bijzonder
heid kon nu worden waargenomen. Toen hij
de oogen ophief, brandden die in hun rood
gerande kassen, maar hij zei geen woord, ook
niet toen de Engelschman den laatstenstap
had gedaan en naast hem stond. De brui
sende rivier daarbeneden maakte een geluid
als een trein, die door een tunnel rijdt De
bedding was daar smal en de stroom snel
Eenige oogenblikken stond Dacre stil in
afwachtende houding met de sigaar in den
mond, het oog gericht op de glinsterende
toppen der sneeuwbergen in de verte, maar al
heel spoedig week de betoovering. Hij was
er de man niet naar om lang te zwijgen
Met een hooghartig lachje keerde hij zich
om en wendde zich tot zijn onbewegeljjken
metgezel, dien hij van het hoofd tot de voe
ten opnam.
„Nu, zei hij, „heb je me hier gebracht
voor het mooie uitzicht? 't Is ongetwijfeld
prachtig, maar dat had ik ook wel kunnen
doen zonder jou geleide."
Hij kreeg niet onmiddellijk antwoord on
die los daarheen geworpen opmerking en hfi
bego.i nu inderdaad eenigszlas nieuwsgierig
te worden. Hij stak de hand in den zak en
haalde eenige annas te voorschijn.
„Nu," zei hij, „hoeveel kost die gewichtige
mededeeling?"
De ander maakte een plotselinge beweging;
't was alsof hij zich moest bedwingen om geen
gewelddaad te begaan. Hij ging een paar
stappen achteruit en in het maanlicht, vóór
Dacre's brutale oogen, veranderde hij van
gedaante.
Met een zware ademhaling richtte hij zich
op, tot de lengte van een slanken man. Zijn
gebogen saamgetrokken ledematen werden
lenig en sterk. En de kruipende onderdanig
heid scheen van hem af te vallen als een
kleed. Hij stond recht tegenover Ralph'Dacre,
een man in de kracht van zijn leven. „Dat is,"
zeide hij, „een kwestie van opvatting. Wat
mg betreft, heeft het me een vervloekt moei
lijke reis gekost, maar u... u rel het waar
schijnlijk meer kosten."
„Lieve .ïemel!" zei Dacre.
Hij bleef stokstijf staan en staarde en
staarde. Dat korte antwoord, de bgna ver
achtelijke hooghartige houding, het groote
zelfbewustzijn, bij den man, dien hij een
oogenblik te voren nog zoo diep had belee-
aigd, deed hem ontstellen en maakte het hem
«ijna °nm°gelijk °m geregeld te denken.
Misschien voor het eerst van zijn leven was
hg volkomen de kluts kwijt.
Maar toen hij zoo keek naar den man voor
hem doemde plotseling de herinnering in
em op aan een zekeren warmen dag, meer
een jaar geleden, toen hij en Everard in
e gymnasiastenclub hadden geworsteld, ten
aanzien yan een troep officieren, die de noo-
1 ïge weddenschappen over den uitslag had-
v!!»aan^?an' was gegaan spierkracht
tsus gewicht en na een korten strijd had
Lde overwinning behaald; hij her-
e 21011 n°g de onaangename gewaar-
,van]verslagen te zijn, ofschoon hg
- i verstandig was geweest^ het gevai als
Óen £an 6n ,lachende °P te nemen; dat wa»
er geinige gelegenheden geweest., waar-
"U hg het onderspit had moeten delven.
.(Wordt vervolgd.)
