Zullen zij op tijd zijn? Dr. Schacht geen president meer der rijksbank De officieren van Ht. Ms. flottieljeleider „Tromp" werden ter gelegenheid van het bezoek van dezen oorlogsbodem aan Lissabon op de Nederlandsche legatie al daar officieel ontvangen. Men telefoneert ons op het laat- ste oogenblik: De belangstelling in Venlo is zeer groot, ook uit Noordholland. Volgens freule van Vredenburgh is ons kop pel op tijd uit Hannover vertrokken Men verwacht, het beslist om elf uur. Achteraf blijkt, de schade aan den wagen mee te vallen. De reportage wagens van K.R.O. en A.V.R.O. zijn aanwezig. Het deftige dienstmeisje van de zeer def tige Jonkvrouwe Elize de Boo van Kuchte- re tot Kwijn monsterde den man op de stoep, die met zijn rug naar de deftige teak houten deur toestond. „Wat wilt u?" vroeg de keukenprinses nuffig. De man keerde zich om, tikte aan zijn pet en stapte in de vestibule, waar de def tigheid direct al als het ware op hem rieer drukte. „Wat 'k wil? De juffrouw hèt ommers ge vraagd, of 'k effe wou komme? Ik bin Nelis Bor". „Ah zoo...", deed het dienstmeisje. „Ja, ziet u... ik zal u even moeten aandienen." „Ga je gang maar sussie", zei de heer Bor vriendelijk. „As je 't maar niet te lang maakt want ik mot om drie uur bij de filder wese met 'n paar skapevelle". Terwijl de dienstmaagd zich verwijderde, met opgetrokken neusje, floot de heer Bor een populair straatlied: „Hé, Marie! Zeg, moet je nog peultjes? Hij tikte met de neus van zijn rechter schoen op de mat en aanschouwde een her- tengéwei "met de aandacht van een kenner. Spoedig kwam het meisje terug. „Wilt u even volgen?" „Wat graag, sussie", zei de heer Bor, en ergens in de breede, mamieren gang open de ze een kamerdeur en de bezoeker trad binnen. „Mogge juffrou". „Mijnheer Bor, nietwaar?" „Om uwes te diene, juffrouw. Bor Is m'n naam mit uwes goedfinde". „Ah, juist, juist". Meneer Bor keek de gastvrouw, die lang en schraal was met niet minder belangstel ling, als hij getoond had voor het hertenge wei. Alleen het dikke Deventertapijt op den grond scheen eenigen indruk op hem te ma ken. „De kwestie is deze", begon Jonkvrouw Elize de Boo enzoovoort. „Ik houd veel van dieren en „Die binne d'r meer op de wereld!",-sprak de bezoeker en draaide zijn pet tusschen de ungers. „Als u me even wilt laten uitspreken vervolgde de dame na een korte pauze en er klonk een mengsel van sarcasme en ver bazing in haar stem. „Met alle plesier, juffrouw", zei Bor, met de linkervoet een fauteuil naar zich toetrek kend en daar vervolgens in vallend. „Doet u maar of u thuis bent. U hèt dus beeste?" Jonkvrouw de Boo overwon haar ergernis en nam zich voor kalm te blijven. „Ja, ik houd van dieren, en nu heb ik eergisteren van een oud-tante een aapje cadeau gekregen. Kijk, hier is het". Ze nam een vogelkooi van achter de piano en zette de woning op een Moorsch tafeltje. „Waar ouwe tantes al niet goed foor bin ne", sprak de heer Bor, terwijl hij opstond en nieuwsgierig in de kooi tuurde, waar een grappig aapje een beetje schuw, zat te knip- oogen. „U see toch dat u 'm kedo hèt gekrege, hè?", voegde hij er bij. „Ja zeker maar „Dan is 't goed. Siet uwé, ik sou soo'n goor mirakel tenminste niet hebbe angekocht". „Daarom heb ik u juist laten komen, mijn heer Bor. Oorspronkelijk zijn deze aapjes wit als sneeuw en aan u de taak om die kleur weer terug te geven aan het lieve dier''. Groote verduisteringsoefeningen zijn Don derdagavond in de provincie Zuid-Holland gehouden. Een majoor van politie in Den Haag deelt aan padvinders blauwe papier tjes uit ter afscherming van hun zaklan taarns. De vervulling van de aan het bedrijfsleven voor den herbouw van Groot-Duitschland te stellen extrataken vereischt een uniforme leiding der oeconomische geld. en kapitaal markt. Om deze reden heeft de Fuehrer bepaald, dat de leiding van het rijksministerie van Oeconomische Zaken en der Rijksbank weer wordt vereenigd. De Fuehrer heeft dienten gevolge den president van het directorium der Rijksbank, dr. Schacht, van zijn functie ontheven, en den rijksminister van Economi sche Zaken, Walther Funk met behoud van zijn functie van rijksminister van Oecono mische Zaken, voor den duur van vier jaren benoemd tot president van het directorium der Rijksbank. Dr. Schacht zal in zijn hoedanigheid van Rijksminister ook verder lid blijven van de Rijksregeering. Hij is bestemd voor de ver vulling van bijzondere taken. „Miskien hèt ie een bui swarte sneeuw ofer s'n bast gekrege", opperde de bezoeker, breed lachend en zijn bruine tanden toonend. Jonk vrouwe Elize de Boo sidderde. „Neemt u 'm dus meteen mee en reinigt u 'm zoo goed mogelijk. Zijn uw condities niet vijf gulden voor zoo'n bewerking?" De heer Bor sloeg zich met de rechterhand krachtig op de plek, waarachter zijn hart zich moest bevinden en zei dramatisch: „Da me, foor soo'n ficspeuk is 't tarief 'n daal der meer. Ik durf 'm niet eens anpakkc". „Nu, daar ga ik mee accoord. En denkt u er om, dat ik zijn halsbandje ook terug krijg?" „Maar netuurlijk, netuurlijk". „Ziet u, niet om het een of ander", ver volgde de gastvrouw. „Maar ik heb geen aangename ervaringen opgedaan. Verleden jaar liet ik een van mijn poezen reinigen, want het arme dier had een huidziekte ge had en de man, die dat deed, vergat het halsbandje terug te brengen. Het was een kostbaar bandje, met pareltjes ingelegd, en liet bandje, dat „Sneeuwwitje" om heeft is ook waardevol. Ik beweer niet, dat u zoo iets zou vergeten, maar ik zpg liet u maar vast". a „Dat besweer ik u, juffrouw, ik lever het mormel keurig af en achterhouwe sal ik niks niet". „Dan is het goed", was het antwoord en met de kooi aan de hand verliet de heer Bor de deftige woning. Den volgenden dag kwam een jongen een en ander terugbezorgen. Jonkvrouwe de Boo enzoovoort had juist een achttal vrou welijke kennissen op de thee, speciaal uit- genoodigd ter eere van „Sneeuwwitje". Het deftige dienstmeisje betaalde de re kening, gaf den jongen een stuiver fooi en bracht de hooi in de deftige voorkamer. Al de dames verdrongen zich om de tafel en zelfs de nuchtere gastvrouwe kon niet nalaten een kreet van bewondering te slaken, want het aapje was witter dan waschpoeder en zijn kraaloogjes glinsterden tevreden. Hij werd uit zijn gevangenis ver lost en tot verbazing van elk hing een klein doosje aan zijn rechtervoorpootje. Jonk vrouwe de Boo opende bet met nieuws gierige oogen, doch eensklaps sneed een snerpende gil door het vertrek en terwijl het doosje negen meter verder onder de piano zeilde, spatten kleine, zwarte stipjes op de dames, op de tafel en zelfs op het glunderende aapje. Meneer Bor bleek een man van zijn woord te zijn. De gevangen vlootjes had hij gelijk met zijn vroegeren eigenaar doen terugbe zorgen! HANS DE LA RIVE BOX. Jhr. mr. dr. H. A. van Karnebeek, commissaris der Koningin In Zuid Holland, minister dr. J. J. C. van Dijk en andere autoriteiten in den specialen trein tijdens den controle-rondrit door Zuid Holland, in verband met de groote verduisteringsoefeningen, welke Donderdagavond zijn gehouden KOEGRAS JULIAN ADO RP. VOLKSONDERWIJS. Door de afd. Julianadorp van Volksonder wijs, werd Woensdagavond in het café „Prins Hendrik" van den heer A. Doorn een openbare vergadering gehouden, welke slechts door 11 personen bezocht was. Als spreker voor dezen avond trad op de heer J. D. Wiering, hoofd der school te Scha- gerbrug, met het onderwerp „De belangen van de Openbare School". De voorzitter, de heer L. Tigchelaar, sprak het openingswoord tot de weinige belang stellenden. De afd. heeft langen tijd niets van zich laten hooren, maar onze geachte spreker heeft eenigen tijd geleden de afd. opgewekt om weer actief te worden, aldus spr. Het woord is daarna aan den heer Wie- ring, die begint het karakter van de open bare school te schetsen. Tegenstanders zeggen: de O.L.S. is geen Chr. School. Wij zijn aan geen richting gebonden, maar dat bedoelen zij niet. Men wil zeggen, dat de O.L.S. een totale neutraliteit t.a.v. de gods dienst heeft, 't Is een christelijke deugd als wij de kinderen leeren eerbied en deugd aan andere inzichten en als wij ze opvoe den tot offervaardigheid. Deze chr. opvoe ding der O. L. school is van algemecncn vorm, een bijz. school geeft een kerkelijke opvoeding. Nu zegt men wel dat de O.L.S. er is voor kinderen van menschen die geen richting hebben, doch onze Wet schrijft voor, dat er godsdienstonderwijs in de schooluren wordt gegeven, dat lokalen worden verlicht, ver warmd enz., dus de gelegenheid is er. De openbare school schiet in het nationaal be wustzijn niet te kort. Een ingestelde com missie rapporteerde, dat de O. S. was door drongen van gezonden nationalcn zin en aartsbisschop Janzen uit Utrecht zeide, dat op de openbare school buitengewoon goed onderwijs werd gegeven, enz. Uit dergelij ke uitspraken blijkt, dat wat men van de O. S. zegt als was zij niet-nationaal „niets dan laster is". Hierna wordt even gepau zeerd. De verdeeldheid bij ons onderwijs. Voortgaande zegt spr., dat 32% Pet. der jeugd de O. S. bezoekt, de overige 67% pet. de bijz. scholen, bij welke laatste een ver schrikkelijke verdeeldheid heerscht. Die 32% pet. is dus onverdeeld en vormt nog een vrij goede eenheid. In de groote ver deeldheid schuilt een gevaar voor onze volkseenheid. Spr. wijst dan er op dat 95 pet. der R.K. scholen staan onder bestuur van partijen of kerk en dat daar hoofdza kelijk het onderwijs door religieuzen wordt gegeven. Aan de hand van vele couranten artikelen illustreert spr. een en ander. Volksonderwijs heeft zich genoodzaakt ge zien een Fonds te stichten tegen den kerke- I ijk en dwang. De Doopbelofte heeft met het schoolonderwijs niets te maken, in de Sy node van Dordrecht in 1619 is dat vastge legd, al wil men het anders doen voorko men, Het onderwijs is de voortdurende zorg der overheid. Na de circulaire van Min. Marchant werden 400 openbare scholen op geheven, omdat de tegenstanders zeiden, dat dit paedagogische ondingen waren. In die steden konden die kinderen naar een andere O. S. maar in de plattelandsge meenten moesten zij in vele gevallen naar bijz. scholen, en zoo bespreekt de heer Wiic- ring nog zeer vele grieven, tot de slotsom komen die, dat de ouders toch niet veel ver trouwen in zulke zwakke scholen kunnen hebben, en dat Volksonderwijs paraat moet zijn. Louter uit gemakzucht en eigen belang zenden vele ouders hun kin deren naar de bijz. school: waarom weigert deze dan dergelijke kinde ren niet? Er ontstaat zoo „zeifont- aarding", want elk kind brengt zijn geld op. Maakt dus de afd. Juliana dorp van volksonderwijs grooter, sterker en bloeiender en werkt er aan mede dat de kinderen onver wijld naar de O. L. School gaan (besluit spr. Rondvraag, Bij de rondvraag, zegt dc heer J. de Vries dat de tegenwoordige regeering bezig is het ondierwijs zoo beroerd mogelijk te maken, en nog wel bewust. Enorme groote klassen zijn daarvan de resultaten. Spr. antwoordt dat elke verandering geen verbetering is. De heer Tigchelaar dankt don hoer Wie- ring voor zijn uiteenzetting. Wij hebben er weer moed door gekregen en hopen weer actief aan het werk te gaan en het bestuur volledig te maken, al dus spr. Daarna sluiting. ANNA PAULOWNA Dampcompetitie Het Noorden. Voor de damcompetitie „Het Noorden" speelden onze clubs de volgende wedstrjjx den: Ie klas: H.D.C. 1Excelsior: J. Stoll II. Veonstra 20; A. J. José Jr.J. Jeninga 20; D. Dissel—D. Jansen 1—1; S. Slort— K. D. Sas 2-d; J. Dik—D. v. d. Wallen 1— 1; C. GoedigenbuurJb. Pictersen (>—2; P< KwastA. Boer 2—0; C. Thomas—L. Witte 1—1; B. BestP. Wiersma 11; A. Bosman —F. Vlaming 20. Totaal 14—6. IIe klas. D.O.S. I—D.A.P. I: Ant. Huiberts T Vlaar 20; J. J. v. d BergII. Huibens 20; H J. RobbenC. Oudenaar 20: II. v, WeesW. P. Alkemade 20; Joh. Komen— A. Kapitein 1—1; C. Wit—E. Kerkhof 1—1? JaC; Weijcrs—D. Stompedissel 02; W. WeijersC. Alkemade 20; J. v. d. Park —Joh. Huiberts 1—1; J. Robben—W. Th. Ah kemade 0—2. Totaal 13—7. IIIc klas. D.O.S. II—D.A.P. II: C. Sinnego P. Huibens 0—2; J. Braam—F. Alting 02; T. SmiersJ. van IJzcndoorn 20ï C. v. d. ParkC. Leek 02; P. VrooncL. Alkemade 02: J. van Kampen—C. Schra-1 ma 2—0; Luc. Schol tenD. Meijer 2—0; II. de Grootn.o. 20; n.o.n.o. 11; n.o.— n.o. l—l Totaal 10—10. HD.C. III—Excelsior II: W. van der Hoek J. A. van Vliet 0—2; P. Veen—L. J- Schouten 02; G. MondeelM. Plagmcijcr 2—0; O. GrootA. Molenaar 20: A. J. José Sr. A. Kruithof 2—0; W. v. Brederode—P. hooij 0—2; E. Glas—C. v. Helden 2—0; J. Bouwman—J. Herder 2—0; E. Molemer— C. Lcynse 0—2; J. A. ReinierA. Schouten 2—0. Totaal 12—8. HELDERSCHE 1 VERVEILING, 19 Jan. Aangevoerd: 16795 kipeieren: 52-öi Kir. 3.,0—3.50, 5557 Kg. 3.40—4, 58—60 Kg. 3.60 —4.30, 61—63 Kg. 44.50, 6167 Kg. 4.20— 4,60, kleine eieren 3.—, per 100 stuks. EIERVEILING SCHAGEN, 19 Jan. Aangevoerd 40.C0O kipciercn 3.50-4.45 P«" 100 stuks. NOORDSCHARWOUDE, 20 aJn. Uien 4.504.S0, drielingen 3.50, grove 400 —o, peen 3.20—3.40, kleine peen 1.702.10. kroten 2.30, roode kool 2.70—5.70, gele kool -50—4.80, D. witte kool 1.50—3.10. BROEK OP LANGENDIJK, 20 Jan. „™anvoer: uien 45.70, drielingen 3.60—3.90, grove 4.30—4.70, stek 1.20— 1.6fc 1100 Kg. peen 3.10—3.70, kleine peen 1~0, 11000 Kg. roode kool 3.20—4.70, 17100 Kg- 8p- e kool 2.503.90, 32300 Kg. Dcensche witte kool 2.10—3.20.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 8