Weinig overtuigende zege van Zaandijk Voetbalmenu B.K.C. wijst ook M.F.C af Hoe Succes in Zaandam verloor Schagen door Water vogels verslagen Atlas-Nieuwe Niedorp 3-1 voor as. Zondag HRC II steeds sterker, maar toch verliezen Schoorl I—Helder III 4-1 De «Torren" zegevieren 3'2 met iPxAaatien Langedijk in goeden vorm te Davos Helder na spannenden kamp ge slagen. „Zaendaik mot Zaendaik blaive", dit is en blijft de leuze, waaronder de populaire blauwhemden uit de Zaan in de Jutter- stad bekend staan. En weer heeft deze leus gezegevierd ,al is het ditmaal dan ook een dubbeltje op z'n kant geweest. Geen kampioensploeg. Deze elf jongens, die in twaalf wedstrijden slechts vier verliespunten boekten, komen, spelend als gisteren, zeker n i e t in de tweede klas. We hebben onwillekeurig een vergelij king getrokken tusschen de wedstrijden, die we op Tuindorp mochten aanschouwen en deze, tusschen twee derde klassers, die er toch heusch wel zijn mogen. Maar, het spijt ons voor Zaandijk, doch we kunnen niet an ders constateeren, dat ze èn in tempo èn in techniek nog een massa te kort komen in vergelijking met de gemiddelde tweede klas- ser. We hopen slechts voor de blauwhemden, dat deze kamp ,al was hij dan ook door de spanning en handeling, die er in zat, het aan zien ten volle waard, een wedstrijd was, waar in ze ons niet alles hebben laten zien, waar toe ze in staat zijn. Spil Engel, we kunnen het gerust neer schrijven, is niet alleen de ziel van het Zaan dijk-elftal, doch ook de man, die qua speel wijze en -opvatting ver boven alle andere één-en-twintig spelers uitstak .Het was soms om wanhopig te worden voor de Helder spe lers om deze „rots" te passeeren. Steeds maar weer dook hij op, op die plaatsen, waar zijn tegenwoordigheid gewenscht was en dan was het in 99 van de 100 gevallen, dat hij als overwinnaar uit het strijdperk trad. Dit ge voegd bij het buitengewoon fel op den bal zitten van de geheele Z.-achterhoede, waarin ook keeper Kat staaltjes van zijn kunnen ten toon moest spreiden om de score in hun voor deel te houden, verklaart wel hoofdzakelijk de nederlaag van het sterk in de meerder heid zijnde Helder-elftal. Ook de witjakken hadden hun besten vorm voor een andere ge legenheid bewaard. Zoo werd de verwachting, die we van den NEC-man Spierenburg had den, wel een beetje omlaag gehaald door zijn onnoodig „gepingel", dat telkens aan de hech te Z.-achterhoede gelegenheid gaf in te grij pen. Wie wel meeviel was de tweede debutant Van Tongeren, vooral toen hij met Hoebe van plaats verwisseld had. In die periode ontston den ook tal van hachelijke situaties voor het Z.-doel, die met een beetje meer doorzettings vermogen en doorzicht, zeker tot doelpunten hadden moeten leiden. Kiesewetter speelde een uitstekende partij stopper-spil; hij was de beste speler bij Helder. Het geluk, dat stel ling had genomen te gen de Helder-elf- was dezen Zondag ze ker een factor, waar mede terdege reke ning moest worden gehouden. We hoeven alleen maar even te wijzen op de manier, waarop de beide Zaandijk-doelpunten ter wereld kwamen, (beide malen door mistrappen der H.- backs, op den keihar- den kopbal van Hoebe, die tegen de lat het veld weer in- ketste, op den kogel van Van Tongeren, die door een Z.-back uit den bovenhoek geslagen werd, zon der dat scheidsrechter v. d. Berg de penalty en dus de welhaast zeker gelijkmaker, daarvoor gaf. Het wedstrijdverloop. Om nu nog even stil te blijven staan bij den wedstrijd zelve; reeds dadelijk na den aanvang was het de toeschouwers duidelijk, dat het een kamp zou worden, die van de eerste minuut tot de laatste onder hoogspan ning zou worden gespeeld. En daarin zijn ze dan ook niet bedrogen uitgekomen. Het i s een kamp geworden, spannend vanaf het allereerste moment voor het Helder-doel, waarin Burgers al dadelijk een open kans kreeg ,doch zijn schot rakelings langs zag gaan, tot aan de laatste seconde van den wed strijd, toen er een tiental spelers voor het Zaandijk-doel naar den bal trapten, waarbij tenslotte v. d. Meer als redder in den nood optrad. Er waren in dien tusschentijd nog talrijke spannende momenten geweest en het is wel eigenaardig (of eigenlijk ook weer niet), dat de doelpunten gescoord werden in perioden, waarin juist de tegenpartij sterk aanvallend was. Plotseling kwamen er dan enkele mis trappen voor en de goals waren geboren voordat men eigenlijk besefte, dat het zoo ver was. Het eerste van Zaandijk kwam voort uit een aanval van links, waarbij De Jong den bal half raakte, zoodat deze voor het doel war relde, waar een stuk of wat Zaandijkers klaar stonden om onder hartstochtelijk gejuich der supporters het bruine leder in het net te jagen (0—1). Lang plezier hadden ze er overigens niet van, want de witjakken kwamen nu toch zoo overdonderend opzetten, dat „leider" Zaandijk heelemaal geen „leider" meer was in dezen kamp. De gelijkmaker kwam onverwachts, want via Spierenburg en Wieren kwam de bal bij Gast terecht, die nog net tusschen een warre ling van beenen een gaatje zag en den bal door dit gaatje via paal-keeper-paal in de touwen joeg (11). Zoo was het wederom gelijk en dat is het een heelen tijd gebleven tot ver in de tweede helft,, waarin Helder den toon aangaf. Toen was er plotseling een aanval van Zaandijk op rechts. Kiesewetter maaide over den bal heen en wederom zag Kenter plotseling een speler van de blauwhemden op twee meter afstand voor zich opdagen, die den bal op zoo'n onberispelijke wijze in het net schoot, dat Kenter eigenlijk niet eens meer had hoe ven te grijpen. Begrijpelijk was het, dat de Zaankanters nu alles op de verdediging con centreerden en dat ze daarin meesters waren, bewezen ze, we zouden wel zeggen, voor de zooveelste maal. Met een felheid, die we hier zelden of nooit zien van de Heider- spelers, werd body en al voor bal en speler geworpen en het is daaraan dan ook te dan ken, dat het eigenlijk reeds een kwartier voor het einde duidelijk werd, dat Helder met den moed der wanhoop voor een verloren ?aak vocht. Zaandijk rook de zege en dit was vol doende voor haar om de twee kostbare punten mee te nemen naar den Zaan. F. Kiessewetter. ZVV heeft de reeds In Wieringen beloofde revanche genomen voor de daar geleden nederlaag. Het was voor S. weer geen ge lukkigen dag. Na een aanvankelijk goed begin en het windvoordeel deed een aan ZVV toegewezen penalty, die werd benut, deze strijd een heel andere wending geven. Het was 10 en het bleef 10 tot ver in de tweede helft. Tot zoolang heeft Succes ge vochten voor wat zij waard was. De Succes- sers waren het meest in den aanval, maar of zij wel zeer tactisch gespeeld hebben is een tweede. Al zeer spoedig toch bleek, dat met de Z-defensie niet viel te spotten. ZVV met stopperspil en bovendien nog verdedigende halfsoelers richtte haar spel in de eerste plaats op zelfbehoud en het feit, dat zij zoo goedkoop aan een doelpunt kwam was oor zaak, dat zij hierin bleef volharden. Tegen een „muur" van verdedigers was S. niet op gewassen. De wedstrijd. S. startte verrassend goed, direct werden de Z.V.V.-ers teruggedrongen en reeds in de eerste minuut dachten wij S. te zien doelpun ten, toen de bal tot driemaal toe gevaarlijk voor de Z-veste zweefde. Door een kleine kleine aarzeling van een Successer kon de geweldig in vorm zijnde linksback tenslotte nog wegwerken. De Successers werken hard. Hun spel is technisch goed Verzorgd, maar voor doel ge komen levert hun iets te kort gehouden spel weinig effect op. Langzamerhand gaat de strijd mooi gelijk op. Posthumus moet ingrij pen. Z. krijgt een corner te nemen. De midden voor schiet vrijstaande juist over, maar dan is de beurt weer aan S. Weer volgen snelle aan vallen, maar een fraaie voorzet van Venema, die den bal keurig van Schmitt krijgt, wordt door den uitloopenden keeper onschadelijk ge maakt. Het is een aantrekkelijken strijd. Dub bel jammer daarom, dat na een halfuur spelen een penalty den ZVV-ers de leiding gaf. Een uitloopende bal stuitte Koorn tegen een hand. Onverbiddelijk klonk het fluitsignaal. Penalty. Kansloos voor Posthumus vloog het leer in de touwen (10). S. was er nu wel even uit, maar na wisselende kansen, brak de rust met 10 aan. De tweede helft. Thans had S. het windvoordeel en dit was goed merkbaar. ZVV kwam althans niet zoo dikwijls meer tot den aanval. Het sterk aan vallende S. dat met man en macht werkte voor den gelijkmaker stuitte steeds weer af op de hechte Z-verdediging. Veel te veel werd echter de bal naar binnen geplaatst, waar het binnentrio steeds als in een trechter vastliep. Hooge voorzetten van de buitenspelers hadden ongetwijfeld meer effect gesorteerd. Eenerzijds gingen goede schoten van Venema, Lont, Kuiper en Schmitt juist naast, anderzijds vielen enkele corners te ne men, bracht de lat redding en faalde het schot eveneens. Toen gaf na 25 min. spelen een tweede Z-doelpunt den doorslag. De invaller linksbuiten Pezie speelde even terug op den linkshalf, de man die den geheelen wedstrijd reeds uitmuntend had gespeeld, en deze kon met een zeldzaam fraai boogschot, in het uiterste hoekje Posthumus passeeren (20). Hiermede was het pleit beslecht. Tevoren reeds had de wedstrijd een tamelijk forsch karakter aangenomen, waardoor S. keer op keer vrije schoppen kreeg toegewezen. Na het tweede doelpunt werd de verstand houding er ook al door de weinig sympathieke houding van het publiek, niet beter op. Wij aarzelen niet te zeggen dat ZVV in dezen de hoofdschuldige was. De scheidsrechter die in het begin te weinig ingreep liet ook thans nog veel langs zijn kant gaan. In het nog resteerende kwartier behield ZVV het betere spel. Er werd echter niet meer gedoelpunt. Nu na Grootes en Middelbeek ook Slikker en heer Schoorl het veld hebben moeten ruimen, is er van het verband in de Sparta-ploeg wei nig overgebleven. Zoo goed als alles in het be gin van het seizoen ging, zoo slecht gaat alles thans. Het vlot niet, het lukt niet. Ieder voor zich doen de spelers goed werk, maarmen begrijpt elkaar niet en dat heeft soms zonder linge gevolgenDe reserves De Wit, Wee land en IJpey, vooral de eerste en de laatste hebben zich duchtig geweerd. Als IJpey, die een tactische speler met goede balcontrole blijkt te zijn, wat is ingewerkt, kan de club veel ple zier van hem hebben. Bijzonder op dreef was weer keeper D. Schoorl, van de backs Bremer en De Haas was de laatste, vooral voor de rust zwak. De Moor en Boontjes kunnen op een goe den wedstrijd terug zien, Peetoom zagen wij nog steeds graag wat vlugger besluiten. Bij Watervogels was de achterhoede voortreffelijk, de keeper verdiend een extra pluim. De midden voor en de rechtsbuiten waren de motoren van de voorhoede. Als geheel heeft de Heldersche ploeg een uitstekende, vastberaden indruk ge maakt. Onder de zeer goede leiding van scheids rechter v. d. Kooy verliep de match vlot en prettig. De wedstrijd. Het spel is nog maar eenige minuten oud of de Watervogels-midvoor van Til neemt met een fraai schot de leiding (01). Al spoedig blijkt, dat Watervogels de beste kansen heeft, de Heldersche ploeg geeft het tempo aan en beheerscht vrijwel het veld. Een paar mooie tegenaanvallen van Schagen leveren niets op, maar ook Watervogels mist een prachtkans voor vrij doel als Bremer valt. P. Schoorl krijgt het danig benauwd, onvoldoende als hij aan De Haas en Bremer wordt gesteund, maar telkens weet hij erger te voorkomen. Schagen bepaalt zich weer tot kort spel, maar de Watervogels kennen dat kunstje nog beter. Onbegrijpelijk is het, dat de Schager-voorhoede het trucje, steeds linksomhalen, niet door heeft. Tot de rust bljjft het een over en weer getrap, zonder eenig nut of resultaat. Na de thee is het spelbeeld ineens veranderd. Schagen domineert en zal dat eigenlijk tot 't einde blijven doen. Bremer maakt hands in het beruchte gebied, maar onberispelijk houdt Schoorl de toegekende panlty er uit. Onophou delijk wordt dan het Watervogels-doel bestookt. Het is een periode waarin Schagen zeldzaam onfortuinlijk is, schot na schot wordt gelost, maar de bal gaat over of tegen den paal. De Watervogels-keeper levert intusschen fraai werk. Een kleine inzinking volgt na het ge weldig offensief enhandig weet de W.- rechtsbuiten dit om te zetten tot voordeel. On verwacht is het 0—2. De hoefbewoners zetten de tanden op elkaar. Een mooi schot van Broersma, die heel goed was dezen middag, had beter lot verdiend. Het is een tam hoekschot van De Moor, waarmede de eer gered wordt (12). In vlot tempo wordt doorgespeeld, tot het einde komt van dezen wedstrijd, waarin een gelijke stand de verhouding beter had weerge geven. Atlas lieeft op verdiende wijze revanche genomen voor de nederlaag, geleden te Nieuwe Niedorp. Over alle linies waren de zwart-witte Helder- schen gisteren sterker en dat de overwin ning nog zoo lang in gevaar was, kwam doordat de voorhoede het juiste schot niet kon vinden. Atlas speelde een heel goeden wed strijd, de middenlinie voedde ditmaal goed, waarbij vooral het zwoegen van Lokkers op viel. G. Wijker is naar de linksbinnenplaats verhuisd, en zijn oude plaats werd weer inge nomen door Riedeman, die nog best mee kon komen. Bij N. N. speelde mid-half Faus een goeden wedstrijd en ook rechtsbinnen Deugd, was niet onverdien stelijk. Onder leiding van scheidsrechter West rink, werd de bal pre cies om 2 uur aan het rollen gebracht. Het begin was gelijk op en beide doelen ver keerden in gevaar. Midvoor Post van Atlas bleef te veel achter, waardoor de passes van Snijders hun doel misten. Wij ker probeerde het al leen, maar keeper Bakkum wist er wel raad mee. Aan d. an deren kant loste Pee reboom een schot, maar ook de Ruiter Faus had er geen moeite Na een kwartier spelen, wist De Deugd van een mistrap van Mieldijk te profiteeren en keihard verdween de bal in de touwen, 01. Atlas gooit er nog een schepje op en menige aanval werd tegen den vrij sterken wind on dernomen. Wijker forceerde een corner. Snij ders schoot ineens in, maar het werd een rol- lertje. Toch kon een doelpunt niet uitblijven, en toen J. Wijker goed doorgaf, maakte Post geen fout en was de stand weer gelijk, 11. Nu volgde een geweldig Atlas-offensief en we zagen Post tot driemaal toe den bal juist over de lat koppen. In de tweede helft had 1.-binnen Ter Haar van N.N. bijna succes, maar De Ruiter stond op zijn post. Lokkers verzette bergen werk. Maar ook N.N. zat niet stil en de aanvallen, meestal geleid door den crack Peereboom, wa ren zeker niet van gevaar ontbloot. Maar het drietal Ruiter, Mieldijk en Beijer, het behoeft geen nader betoog, staan hun mannetje wel. Langzamerhand kwam Atlas weer in de meerderheid en tot het einde toe behielden de zwart-witten die. Toch duurd het nog gerui- men tijd voor Atlas deze meerderheid in doel punten zou omzetten. 10 minuten voor het einde kreeg J. Wijker den bal vrij en langs een paar spelers heen wist hij Bakkum te passeeren, 21. N. N. probeerde nog een gelijk spel te be vechten, maar De Ruiter liet zich niet ver schalken. Kort voor het einde speelde Snij- KNVB. De oorspronkelijk voor a.s. Zondag en 12 Februari vastgestelde programma's z(jn door den competitieleider van afd. 1 verschoven naar 12 resp. 19 Februari. In 1 de plaats daarvan komt voor a.s. Zondag i een z.g. inhaalprogramma, dat nog niet bekend is. NHVB OudesluisSucces 2, Helder 3HRC 4 1 KoedijkJVC, PettenSchoorl. Schagen 2Hem, Sporters 2HoIIan- dia 4, VCLN.Niedorp 2. BKC 2—Helder 4, Texel 2Watervo gels 2, HRC 6—HRC 5. ders den bal goed vrij en de vrijstaande Wij ker maakte er 31 van, in welken stand geen verandering meer kwam. Scheidsrechter Westrink was er nog al eens naast .overigens was het een sportieve wed strijd. H.R.C. 2K.F.C. 2 0—1. In een wedstrijd, waarin HRC vrijwel voortdurend een overtuigende meerder heid over alle linies heeft gehad, heeft KFC toch kans gezien de overwinning mee te voeren. Er werd door KFC een specifiek Zaansch partijtje voetbal gedemonstreerd. Voor de rust werd al danig verdedigd, maar na de rust is KFC slechts een vier tal malen over de helft van het veld ge weest! En één van deze vier uitvallen bracht hen het eenige doelpunt van dezen wedstrijd. Er moet hier aan toegevoegd worden, dat de HRC-achterhoede, althans het backstel, bij dit doelpunt niet vrij uit ging. Had de links back zijn vleugelspeler gehouden, dan was er niets gebeurd en was de match met 00 ge ëindigd. HRC heeft zich in dezen wedstrijd laten vangen in den val, die KFC voor haar open gezet had. Inplaats van in de breedte te spelen en het spel dus behoorlijk open te gooien, werd er veel te veel in de lengte gespeeld, waardoor de achterhoede van KFC, die constant uit min stens 4 spelers bestond, gemakkelijk ingrijpen kon. Ook veroorloofde HRC zich de luxe om een penalty te missen. Ons inziens was 't ook niet de aangewezen speler, die deze penalty nam. Vrijdag, de ftieuwe speler bij HRC, had men nu op de rechtshalf-plaats gezet. En hier heeft hij zeer zeker beter voldaan, dan in zijn eersten wedstrijd. Slechts moet hij er voor zorgen, den bal niet te ver voor zich uit te spelen. Overi gens was hij zoowel aanvallend, als verdedi gend een nuttige verbindingsspeler. Over het spelverloop in het kort het vol gende: HRC verkiest voor den wind te spelen en al dadelijk zet men er een flink tempo in. Her haalde malen komt de bal voor het KFC-doel zonder eenig resultaat. Ook KFC weet zoo nu en dan aardig naar voren te komen, wat ge zien hun kort spel en tegen wind wel begrij pelijk is. Alleen wilde men het korte spel al te mooi doorvoeren, waardoor een gevaarlijke aanval tot de zeldzaamheden behoort. Ondanks de vele aanvallen van HRC, blijft de stand tot de rust blanco. Na de rust zet HRC goed op. Heel KFC is ingesloten en hierdoor speelt HRC juist in de kaart van KFC. Er was absoluut geen door komen aan. Dan krijgt HRC een penalty toe gewezen wegens hands. HRC benut echter deze kans niet. BKC heeft de kans benut. Ze heeft de deur dicht gedaan door MFC haar eenige bedreiger er inderdaad onder te houden. Maar dat is niet zoomaar voor elkaar gekomen. Er is een harde, heroï sche strijd voor noodig geweest. Want MFC bood zulk een machtig verweer, verdedigde zich tegen de mokerslagen van BKC's hevige offensief zóó uitste kend, dat het bij een 10 zege voor de thuisclub is gebleven. Maar deze score is dan ook wel het aller minste waarin de meerderheid van BKC kan worden uitgedrukt. Reeds de eerste helft, toen MFC voor den venijnig kouden bries speelde, was EKC iets sterker en iets gevaarlijker. De tweede helft was zelfs geheel voor de thuis club en Schaap c.s. hebben zich tot enkele spo radische uitvallen moeten beperken. Men zou zich evenwel een verkeerd beeld van de situatie vormen als men meende, dat de wedstrijd een eenzijdig karakter heeft ge dragen. Niets is namelijk minder waar. Wel was BKC verreweg het meest in den aanval, maar de Medemblikker ploeg was tot het bit tere einde paraat om het leder over te nemen. Haar voorhoede beschikte ook nu weer over zulk een snelheid, dat Tauber en Van Teulin- gen zich geen seconde aan onoplettendheid mochten bezondigen. Ze hebben dat ook niet gedaan. Ze speelden weer een bijzonder goeden wed strijd, evenals trouwens de rest van het elftal. De halflinie bijvoorbeeld was in prachtvorm. Van der Goes, Paardekoper en Van Teulingen Jz. boden elkaar in taaiheid een bod, terwijl Paardekoper zijn balmeesterschap en kijk op het spel zoo voortreffelijk aanwendde, dat hij weer eens de fijnste voetballer van het veld genoemd mag worden. Zelfs de blessure boven het oog, die hij opliep, drukte noch zijn spel, noch zijn geestdrift. Er was Zondag in de BKC-gelederen dan ook maar één wil, die alle elf in hechte eendracht beheerschte: de wil om toch déze wedstrijd in een overwinning om te zetten. De goal. De goede verdediging van MFC heeft den BKC-aanhang echter heel wat angsten doen uitstaan. Dat de ruststand nog 0—0 was, verontrustte memand. In de tweede helft kon dat nog best voor elkaar komen, meende men. Maar keeper Verlegh en zijn backs Makkes en Geuzebroek bleken zelfs onder nog hooger druk zonder fouten te kunnen werken. Naarmate de tijd verstreek werd het al twijfelachtiger of BKC wel ooit door dien muur zou kunnen heen- breken. Want bij al het goede, dat men van BKC mocht zeggen was er één ding en nog wel van groot belang, waarop we den vinger moeten leggen; het spel werd n.1. te kort ge houden. Er werd te weinig geprobeerd met voorzetten ineens van vleugel naar vleugel. Door den geweldigen druk, die Paardekoper c.s. uitoefenden was de bal bijna steeds op de MFC-helft. Twintig minuten achter elkaar was de twij fel of BKC de dreigende 0—0 schim wel ooit zou weten te verdrijven, bezig aan te groeien tot zekerheid toen Blok na een MFC-aanval het leer aan Jan van Wees gaf. Deze le°-de een boogbal op het hoofd van De Schipper. Een forsche zwaai bracht het leer ineens voor de voeten van den vrijstaanden Jac. van Wees en met een zuiver schot in den benedenhoek was de MFC-keeper eindelijk geslagen (1—0) Met mannenmoed hielden de gasten verder stand. Daarbij bleef hun voorhoede bij de en kele malen, dat ze de gelegenheid kreeg bo vendien zoo gevaarlijk, dat geen BKC-er ge- Ti/rtpr,WaS voor ^an van Wees den corner, die MFC kreeg te nemen, opving en onder het motto „opgeruimd staat netjes" naar voren dirigeerde. Onder luid gejuich van al wat BKC was kwam vlak daarop het eindsignaal. De heer Freeke heeft dezen lastigen wedstrijd goed Even raakt KFC nu los. Een onbenullige bal komt bij den rechtsbuiten terecht, die een vrij veld voor zich heeft, even doorloopt en onhoud baar doelpunt. 10 voor KFC. Overweldigend komt HRC opzetten. Resul taat heeft 't echter niet en met een sterke HRC-meerderheid komt het einde. Scheidsrechter C. v. d. Hoven heeft zich goed van zijn taak gekweten. Schoorl verschijnt, met 3 invallers in het veld. Niettemin zijn de eerste aanvallen al voor S.' zoodat de H.-keeper al dadelijk handelend moet optreden. Het spel is nog geen 10 minuten oud als Klop schitterend voorzet en Beeldman hard inkopt. De Schoorl-achterhoede is heel goed op dreef, zoowel Korver als Prins zijn niet te pas seeren. Toch weet H. den stand spoedig ij te brengen als de rechtsbuiten van grooten af stand een mooi hard schot boven in den hoek inzet. Dan is de beurt weer aan S. De voor hoede brengt den bal heel mooi op, zoodat Klop een pracht scoringskans krijgt en daar ook dankbaar van profiteert. 21 voor Schoorl. Als even later S. weer mooi is doorgebroken, slaat een der H.-backs den bal met de hand weg, het geen den scheidsrechter niet ontgaat. De straf schop door Klop genomen, wordt onberispelijk ingezet. Na de rust heeft Helder al dadelijk geluk als de bal wel drie, vier maal keihard tegen de lat en den keeper wordt geschoten. Ook nu blijft de S.-achterhoede goed op dreef. Helder ziet dan ook geen kans nog een doelpunt te maken, terwijl S. nog eenmaal weet te doel punten als Korver goed doorzet en met een mooi schot den stand op 41 brengt. De drie invallers-hebben goed voldaan, we gelooven niet, dat het elftal hierdoor verzwakt was. Het 2e elftal ging danig verzwakt en met 10 man naar Dirkshorn om aldaar met 60 het onderspit te delven. Spannend doch weinig fraai spel bij Watervogels 2Helder 4. Iets, wat iedere wedstrijd, waarin de bovenste plaats is gemoeid, kenmerkt, de onmiskenbare spanning, de zenuwachtigheid, waarmede bei de ploegen behept zijn, had ook zijn stempel gedrukt op dezen, we zouden haast zeggen „Helder"„Ex-Helder" wedstrijd. En daarom was het niet te verwonderen, dat het spelpeil niet boven het middelmatige uitkwam. In de eerste helft toen de Vogels het niet geringe windvoordeel hadden, bleven aanvankelijk, dank zij het uitstekend werken der H.-ach- terhoede, doelpunten uit. Doch 10 minuten voor het einde dezer eerste 45 minuten, waar in het Helder eigenlijk alleen te doen was om de „Torren" het doelpunten te beletten, werd een inzinking van Forrer hen noodlottig. Met een drietal doelpunten, vlot achter gescoord, waarvan Henk Been met twee topscorer was, verkregen de „Vogels" een 30 voorsprong, die zooals later zou blijken, precies voldoen de zou zijn om de zege te behalen. In de tweede helft waren de bordjes ver hangen. De jeugdige witjakken werden gaan deweg sterker en tenslotte scoorde Becker na goed doorzetten tegenpunt no. één. En toen Verzijl (een veelbelovend debutant, evenals spil Veldwijk) eenmaal gehaakt werd, bracht van Eis met een lagen schuiver den stand op 32. Nu werd het eerst recht spannend. Steeds maar zaten de Helder-menschen op het YV.- doel, doch deze vochten met den moed der wanhoop en dit dapper volhouden werd ten slotte beloond met een benauwde, doch kost bare 3—2 zege, die Watervogels 2 met 1 punt voorsprong op Helder 4 weer aan den kop bracht. De internationale wedstrijden in het hardrijden te Davos. Engnestag- gen verbetert wereldrecord 1500 m. In het kader der Europeesche kampioen schappen in het kunstrijden werden te Davos internationale wedstrijden in het hardrijden gehouden, waaraan ook de Nederlanders, die sedert eenigen tijd in de Zwitsersche sport- plaats trainen, deelnemen. De Noor Hans Engnestangen bleek in uit stekenden vorm te zijn. Op de 500 meter no teerde hij een tijd van 41.9 sec., waarmede hij slechts 0.1 sec. boven het wereldrecord, dat sedert 5 Februari van het vorig jaar op zijn naam staat, bleef. Langedijk was de snelste Nederlander op den korten afstand met een tijd van 46.2 sec.j waarmede hij de elfde plaats bezette. Op den tweeden dag werd het wereld record over 1500 meter niet minder dan drie maal verbeterd: de Noor Engnestan gen bracht dit record tenslotte op zijn naam met een tijd van 2 min. 13.8 sec. Het oude wereldrecord was in het bezit van zijn landgenoot Michael Staksruk met een tijd van 2 min. -4.9 sec., gevestigd op 31 Januari 1937 te Davos. Langedijk en Koops reden in de zesde serie tegen elkaar. Het werd een fel gevecht. Koops is in uitstekenden vorm en gaf Langedijk zoo uitstekend partij, dat beide rijders er in slaag den hun beste persoonlijke prestaties te ver beteren. De beste tijd van Langedijk op dezen af stand was tot nu toe 2 min. 20.5 sec., geves tigd op 31 Januari 1937 te Davos. Langedijk haalde van dezen tijd thans 0.3 sec. af. De beste persoonlijke prestatie van Koops op de 1500 meter bedroeg 2 min. 23.6 sec., Koops noteerde gisteren 2 min. 20.7 sec., m.a.w. hij verbeterde zijn eigen tijd met niet minder dan 2.9 sec. Ii de algemeene rangschikking bezette Ballangrud de eerste plaats met een ge- ring puntenverschil voor Engnestangen. Aangezien de laatste twee maal de eerste, plaats had bezet, n.1. op de 500 en de 1500 meter, werd Engenstangen als eerste in de rangschikking geklasseerd. Langedijk eindigde als 8e in het klassement, direct na de Noren, terwijl Koops negende werd. Langedijk is dus de beste Midden- en West-Europeesche rijder. De plaats van Buyen in de rangschikking, de 12e, is zeer verdienstelijk. f

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 8