SHAG Alleen goede „Artisten" komen in aanmerking De Marine expositie AU GASTfiONOM€ Ouverture Sproeten komen vroeg in Uniformen voor de Kon. Marine 9aAtialen Qlaq.uetten Ayenda Vrijdag 3 Maart 1939 Tweede Blad Thuiskomst H» Ms* „Gelderland,, Taptoe muziekkorps 21e regiment infanterie Burgerlijke Stand van Den Helder Bij een gevatte koude. ulcwA elk umt uuló Verzuim haar niet want het zou U spijten het voorjaar, koop tijdig een pot Sprutol. Bij alle Drogisten. De hooge Veluwe Dc verkiezing van Z. H. Paus Pius XII HERMAN NYPELS' Een vat vol tegenstrijdigheden De^oor sprong der Staf muziek m Mariniers zijn altijd uitstekende ordonnan gen geweest; en deden ook in den jaren '64 pnder meer, als zoodanig dienst. Zoo liep dan op den twaalfden April van dat jaar ee% marinier achter een handwagen 0Ver het Marine-etablissement Willemsoord zich spoedende naar de nachtboot, in opdracht van den len officier van het wachtschip Zij- per Majesteits „Adolf van Nassau". Zwaar kauwende op z'n pruim, die blijk van aanwezigheid gaf door een groote ronding achter de wang, liep deze zeesoldaat, als een goed militair zijn opdracht te herhalen: „Gaan naar de boot, daar wachten; en als'ie ankomt uitkijken naar een muzykant." „Signalement van lengte: 1 el, 4 palm 5 duim, 5 streep, „Blond, blozend, postuur breed". Zooals U ziet waarde lezer, een heele op gaaf om te onthouden; een soerat meegeven had geen zin, daar de man lezen noch schrij ven kon! Evenwel, dat verstoorde de aankomst van de stoomboot niet. Na onder hevig geblaas en gesis aan den wal gekomen te zijn, zwarte smook uitbrakende, en witte stoom uitlatend, die beiden zich vereenigden tot een gorré grauwe must in de natte Aprillucht, werd 'n zoogenaamde „kippebrug" uitgerold; en voor afgegaan door een krachtige straal tabak- sap, begaf onze marinier zich aan boord. Na eens hoogte en breedte genomen te heb ben, meende hij z'n mannetje gevonden te hebben, en inderdaad, 't was de bewuste. Hij was breed en blond, blozend en zestien jaar oud. Bernardus Andreas Bonfig was de eerste muzykant die, op den 12en April 1864, ingevolge Koninklijk Besluit van den 13en Februari van dat jaar, werd aangenomen als leerling van het op te richten „Korps Stafmuziek van de Ko ninklijke Nederlandsche Marine". Onder meer vermeldde dit Koninklijk Besluit, dat met ingang van den eersten April het „Korps Stafmuziek" opgericht werd, met dien verstande, dat de aan te nemen Muzykanten niet konden behooren tot den zoogenaamden Actieven Dienst; en goede Artistcn moesten zijn, die hun instrumenten volkomen beheerschten. Zouden zij déeir toch voor bestemd zijn ge weest, men zou al spoedig met dezelfde moeilijkheden te kampen hebben gehad, als omschreven in het vorig artikel. De Stafmuziek niet bestemd om naar zee te gaan. „De Stafmuziek der Marine is niet bestemd om naar zee te gaan. Zoo luidde onder anderen één der voorwaarden van aanneming, echter tevens vermeldende dat zij ter rechtstreek- sche beschikking bleven van den Minister van Marine en van den Directeur en Kommandant te Willemsoord. Ook destijds gold al dat spreekwoord van als er één schaap over de brug is... Want, toen het Korps één dag uit één man Jiad bestaan, volgden er al meer en meer. Binnen de week was de aangenomen bezet ting voltallig, en bestond „het korps" als zoo danig. De Marine en Den Heider hadden „Hun Stafmuziek", Laten we nu beginnen de namen van deze muzykanten van 75 jaar geleden, nog éénmaal (uit het verleden op te diepen, Als tweede man werd aangenomen, n.m.1. den volgenden dag, de Kapelmeester „Willem Louis Weckesser" (18641879). Zijnde geëxamineerd en geschikt bevonden door eenige Kapelmeesters van het Leger; (o. a. de Kapelmeester van de Grenadiers en Ja gers) en door 2 muziekmeester (burgers) hier ter plaatse. Deze negen en dertig-jarige kapel meester zou hier vijftien jaar van zijn leven doorbrengen; zich gaandeweg inburgeren, ge- Kien maken en ruimschoots deelnemen aan de plaatselijke ontwikkeling op muziekgebied. Hij woonde op den Kanaalweg, twee huizen vanaf de Synagoge. Door z'n groote muzikaliteit verwierf hij al Spoedig het vertrouwen van plaatselijke ver- eenigingen en gaf daaraan daadwerkelijke steun. Eensdeels ook al gedwongen door het minimale salarispeil van die dagen. Hij begon met 40.in de maand. Gelijktijdig met hem werden tien z.g. „Staf- muzykanten" aangenomen; hun namen zijn: Het tweede artikel is opgenomen in ons hr, van Woensdag 1 Maart. F De voorzitter en de jecretarn hadden verschil van meening bij wie het progamma gedrukt moest worden. (I De voorzitter kreeg z'n zin en het programma voor de uitvoering zag er smakelijk uit. Iedereen sprak er dien avond over en roemde de moderne letter» soorten van II II II I' 41 I' 41 .41 II I II 1! 4'! i j "ïïe*nrich Schenck, Christian Strieder," van^c5 Valk. Alessandro Tuovani", F?gerio"rS' Bohnhaidt' Haman, Viorani en en de muzikanten: K;:"artHCInig; ^oek> Schouten, Barbarini, Koch, Harrelaar en Couwenhoven" en den leerling muzikant; >,B. A. Bonfig". RaA„C^ttlen.man telde het KorPs dus, plus den Kapelmeester. De gage's waren: Kapelmeester pei maand 40.Stafmuzikant 35. Muzikant 25.— en de leerling 15—, Mede door uitbreiding van het korps is hierin wel verandering gekomen, als ook in de bezetting. Hieraan werden later toegevoegd de rangen van „Elève" en Employé de musique (jongen) Mochten de familienamen, waarde lezer, U on-Hollandsch aandoen, dit valt niet te verwonderen, daar verscheidene „Scheeps- muzykanten" overgingen naar het „Korps Stafmuziek". Deze muzikanten waren ge boren Italianen en Duitschers, en waren met de Scheepskapellen meegekomen naar Holland. Enkelen van hen zijn jaren bij het Korps gebleven en werden terzijnertijd gereëngageerd Anderen zijn als volbloed Artisten weer aan het zwerven gegaan; konden noode hun proef tijd uitdienen en werden al heel gauw weer opgevolgd door familieleden van de blijvende muzikanten. Zoo treffen we dan ook al spoedig nóg een Weckesser, Bonfig en Schouten bij de Kapel aan. Onder de „Stafmuzykanten" mochten zijn: 6 solisten. Dat waren als regel: De Es-clarinet de solo Clarinet, de Oboe, de Fluit, de Cornet a Piston en een Instrument onbepaald. Gestadig aan kreeg het Korps meer bekend heid. Heel veel werden ze uitgeleend in den omtrek en spoedig al werd vergunning ver kregen om uit te breiden tot 25 man. Zoo naderde 1869. In dat jaar vond de ope ning plaats van het Suezkanaal. Vele landen waren daar vertegenwoordigd en Regeerings- hoofden gaven persoonlijk acte de présence Ook Zijne Majesteit Willem III deed zich ver tegenwoordigen middels een oorlogsschip. Het fregatschip „Admiraal Wassenaer" onder be vel van den Kapitein ter zee F. R. Toewater werd er heen gezonden met aan boord de helft der Stafmuziek, aangevuld door eenige muzi kanten hier ter plaatse en andere vrijwilligers. Deze werden in September 1869 voor onbepaalden tijd aangenomen. Deze am- bulanten waren: Kapelmeester; C. P. Hel leman (7e Reg. Inf.), J. F. Schieck (4e Reg. Dragonders), A. J. Iet- /a-"d (Gren. en Ja gers), W. ^-an Sm'rren, van Aalst, Beumer (alle drie uit Den Helder) en M. Ph. Polak (de vader van den heer Polak uit Casino). Deze getransformeerde „Scheepskapel", heeft tijdens die reis uitstekende diensten bewezen. Ze mocht de persoonlijke lof ontvan gen van H. M. Keizerin Eugénie. Twee voorvallen zijn in overlevering blijven bestaan. Dat is bovengenoemde lof; en van den dienst aan boord de concerten die gegeven werden. Gelijktijdig toch met het scheepscon- cert werd de gelegenheid gegeven om één der schepelingen lijfstraffelijk te tuchtigen; en werd diens gekerm voldoende overstemt door luchtige koperklanken. Gelukkig is die manier van krijgstuchtelijke afdoening van een straf zaak niet lang meer blijven bestaan. Evenwel dié tuchtiging heeft toch een onuitwischbaren indruk achter gelaten bij onze muzikanten. Verscheidene stormen droegen het hunne erbij om ook deze kapel aan boord niet op haar gemak te doen zijn. Plagerijen aan het adres van de muzikanten waren niet van de lucht, althans de burgers en soldaten van dit korps zeiden bij thuiskomst: „Dat is eens, maar nooit weer". In 1870 keerden de oologsschepen „Amstel" en „Koopman" terug van een expeditie ter kust van Guinea (18691870). Ook bij deze terug keer speelde de muziek haar rol, en zoodra na binnenkomst der schepen de dienst aan boord het veroorloofde, werden de helden van Guinea "'Y5/ 'k Was per abuis Op 't stadhuis Gepijpesteeld gaan trouwen. De ambtenaar Maakt' geen bezwaar: Ik mocht mijn vrouw en Ibis houen. VOORDEPIJP Dobbelmann lekker, man door hun vrienden als in triomf naar de Marineclub geleid. Daar knalde en schuimde de champagne, terwijl de Muziek en het gejoel en gejubel van de menigte daar buiten de drukte daar ter plaats niet weinig vermeer derde. In 1886 was er een sociëteit voor de Marine-officieren gekomen. Deze sociëteit zou zooals later zal blijken, langen tijd een flinken steun blijken te zijn voor het voortbestaan der Marinekapel. Woensdagmorgen in de haven. H. Ms. „Gelderland" zal volgende week Dinsdag ,in den loop van den middag of avond op de reede komen. Het schip wordt Woensdagmorgen in onze haven verwacht. Het uur van binnenkomst is nog niet bekend, wij hopen dit Maan dag of Dinsdag te vermelden. Naar wij vernemen houdt het muziekkorps van het 21e Reg. Infanterie, dat op het oogenblik in fort Erfprins en Kijkduin gele gerd is, hedenavond een taptoe. Vertrek van de kazerne om half acht. De volgende route zal daarbij worden genomen: Langs Fortweg, Dorus Rijkersstraat, Vlootstraat, Langestraat, Dijkstraat, Midden straat, Singel, Krugerstraat, Polderweg, Ko ningsplein, Kanaalweg, Hoofdgracht, Buiten haven, Ankerpark, Zuidstraat, Weststraat, Spoorstraat, Koningstraat, P. H. Laan, Pa rallelweg, Sluisdijkstraat, Keizerstraat en daarna ontbinden op het Stationsplein. Het vrwillige muziekkorps zal omgeven zijn door fakkels, die afgestaan zijn door de Marine. van 2 Maart 1939. GETROUWD: E. J. van Voorst en K. Hoorns man, W. Keijzer en E. M. F. Dijkstra. G. F. J. Herlé en M. S. Limburg. BEVALLEN: D. Plan jéHam, z. G. Kra merLeen, z. E. J. M. BakkerBouwman, z. OVERLEDEN: C. van Os, (m), 75 jaar. Met Mijnhardtjes steeds vlugge resultaten. Doos 30 en 50 ct. In het leven moet men, het is nu eenmaal niet te omzeilenvele plichten waarnemen. Tot die plichten van den journalist behoort onder meer het bezoeken van tentoonstellingen. Het zou interessant zijn een statistiek op te stellen van het aantal dat per jaar gehouden wordt. Het kon leerzaam zijn Uiteraard behooren die bezoeken öf tot de plichten of tot de prettige bezigheden: tot de laatste categorie kan de laatste Nieuwediepsche tentoonstelling gerekend worden, de Marine Huisvlijt tentoonstelling. Men moet er heen gaan: men moet zich daar onder de andere bezoekers en bezoeksters men gen. Om stil te worden van bewondering en ook uitbundig in Uw lof. Ge moet zien, de zeer artistieke schilderijen, de oude galjoenen die statig te varen schijnen, volgetuigd als ze zijn, met den door den wind gebolde zeilen. Er zijn heele marine-vloten te bezien, en er is alleraardigste kinderinzending. Er i wat is er nietff Vlak bij den ingang hangt een verzameling oude wapens; men ziet er de kapmessen, de klewangs en de bajonetten en het doet U alles terugdenken aan Atjeh en Lombok. Er is magnifiek houtsnijwerk: het zou zóó uit Neurenberg kunnen komen of Oberammergau. Toch is het vervaardigd door een doodgewoon marine-man, een vader van drie kinderen, die iu niets aan een kunstenaar doet denken. Hij een ja. deed het in zijn vrijen tijd, in de uren die hem na zijn dagtaak thuis nog restten. Vele schepen aanschouwt men op deze expo sitie: bijvoorbeeld de „Oranje" van de Stoom vaartmaatschappij Nederland", en Hr. Ms. ,giet Hein". U behoeft waarlijk geen kenner te zijn om met verbazing te zien, dat ieder touw tje, ieder katrolletje, ieder touwladdertje met de werkelijkheid overeenkomt. Het zijn „klusjes" geweest van ontelbare uren, maar het zijn be wijzen van huisvlijt, die op zeer hoog niveau staat. Voor de zwakke sexe is er minstens evenveel om te bewonderen als voor de sterke. Ge borduurde kussens, fijne luxe voorwerpjes, batikwerk een lust voor het oog! En als bewijs, hóe algemeen van opzet de expositie is, is daar tenslotte een „kinder-afdee ling", een smaakvol geheel, voor jong en oud, en waar ge bijzonder geslaagde staaltjes van teeken- en schilderwerk te zien krijgt. Misschien dat er natuurhistorici zijn die be sloten niet naar de Buitenhaven te gaan en een bezoek aan de cantine te brengen: die zullen daar verkeerd aan doen, want ook voor hen is er veel dat hen zal interesseeren; met name de eierencollectie (van kanarie-ei tot dat van eidereend) of de schelpenverzameling, waarin ook de exotische niet ontbreken. En zoo is deze tentoonstelling dan geworden een geslaagde tentoonstelling, hetgeen lang niet altijd gezegd kan worden. Als wij U mogen adviseeren: neemt er een kijkje. Het is het ge ringe entréebedrag dubbel en dwars waard. Ge kunt er U ook inwendig versterken, mid dels ranja, thee, sla-tjes of croquetten (laag tarief!). Het menu hangt vlak bij den ingang en zelfs dat menu is een pracht stukje origi- naltieit; nèt zoo origineel als de teekeningen van de passagierende matrozen. Neen, werkelijk lezer, ge moet vandaag nog een uurtje uitbreken en naar den buitenkant gaan. Waar de vlag waait, moet ge zijn. In de cantine. De uren zijn: hedenmiddag van 36 en vanavond van 8 tot half 11, morgen van 2 tot 6 en van 8 tot half 11 en Zondag van 126 en van 8 tot half 11, Natuurschoon in Nederland. De Lente is weer in aantocht. De tijd, dat jong en oud de lust tot reizen en trekken in zich voelt, dat men de beslommeringen en te leurstellingen van het leven wil vergeten in een zoeken naar de natuur. En in de eerste plaats is daar het eigen land met zijn vele mooie plekjes, dat deze reislust tenvolle kan bevredi gen. Het was dan ook een goede gedachte van de afd. Den Helder van de Ned. Reisvereeniging om den heer J. H. Memelink, de rentmeester van ons Nationale Park „De Hooge Veluwe" uit te noodigen, om een causerie, verlicht met lantaarnplaatjes, te houden over dit wonder mooie plekje natuurschoon. En zeker had niemand beter dan de heer Memelink deze causerie kunnen houden. Niet dat hij zoo'n geweldig redenaar was, dat hij in hoogdravende bewoordingen een letterkundige natuurbeschrijving gaf van dit 6500 ha groote gebied, maar juist de eenvoudige, onopgesmuk te maar pakkende en enthousiaste wijze waar op hij dit prachtige plekje beschreef, heeft de aanwezigen ten volle doen genieten. Een ding was zeer jammer, dat de Musis Sacrum-zaal nog lang niet vol was. Na een kort openingswoord van den voorzit ter, nam direct de heer Memelink het woord. In het kort wordt de geschiedenis van het natuur reservaat verteld. Oorspronkelijk eigendom van de familie Kröller-Müller, die het beschikt had voor de gemeenschap, werd het later over gedaan aan een stichting, omdat genoemde familie door de malaise niet in staat was het gestelde doel geheel te verwezenlijken. De voorwaarden bij den verkoop bedongen, waren, dat de terreinen voor algemeen nut zouden worden aangewend. En zoo is het geval ook geweest. De heer Memelink, die 26 jaar rent meester is van dit gebied, is natuurlijk de aan gewezen persoon om er het een en ander van te vertellen. Het Noordelijke gedeelte is in cultuur ge bracht, het midden gedeelte is het eigenlijke natuurreservaat, waarin mouflons, herten en reeën, zich in grooten getale ophouden. Prach tig is het naald- en loofhout. Eiken en berken treft men in groote verscheidenheid aan, terwijl eveneens een zeldzame verzameling van jeneverbessen voorkomt. De lantaarnplaatjes gaven hiervan een zeer duidelijk beeld. Maar ook de vogelwereld is rijk vertegen woordigd. Spechten, meezen en roofvogels als havik en sperwer, benevens de korhanen vindt men in een geweldige hoeveelheid. Prachtig waren ook de opnamen van de zandverstuivingen. Een mooi beeld gaf de spre ker hiervan. Hij wees er ook op, dat niet alleen in den zomer, maar vooral ook in lente en herfst de natuur hier zoo bijzonder mooi is. Natuurlijk is het doel van de Stichting alles zooveel mogelijk in den oorspronkelijken vorm te behouden, het moet een plek wilde natuur blijven. Toch is er gezorgd voor de behoorlijke autowegen, fietspaden en wandelwegen, echter zonder de hinderlijke afrasteringen. Maar niet alleen de natuur valt hier te be wonderen. Er is een mooi museum, al is dit ook ondergebracht in een overgangsgebouw en nog lang niet op de volle grootte. De beste ver zameling van Vincent van Gogh treft men hier aan, voorts is er het Jachtslot St. Hubertus, gebouwd door den bekenden architect Berlage en als een symbool van den persoon van den heiligen Hubertus. Dan kan men er 't mooiste standbeeld van Nederland bewonderen, n.1. het beeld van Christiaan de Wet, vervaardigd door Mendez da Costa, zoodat naast het natuur schoon ook gezorgd is voor kunstzinnige afwis seling. De entrée-prijs voor dit mooie stuk land bedraagt slechts 25 cent. Het was een bijzonder hartelijk applaus, dat de spreker aan het eind van den avond in ont vangst had te nemen en de hartelijke woorden van dank door den heer Maas waren op zijn plaats. Ten slotte werd de avond met een attractie- vol bal, waarvoor de animo echter niet gewel dig was, besloten. Zoodra gisteren de verkiezing van kardi naal Pacelli tot Paus bekend werd, is de klok van de H. H. Petrus en Pauluskerk ge luid. De vlag werd uit den torentrans ge stoken en tal van katholieken in de stad volgden dit voorbeeld en gaven op deze wijze uiting aan hun vreugde, dat de Kerk opnieuw een hoofd heeft gekregen. RIJKSWERF TE WILLEMSOORD. Met ingang van 1 Maart 1939 bevorderd tot Bureelbeambte 2e kl. Mej. J. M. v. Meerten, Mej. E. Charmes en de heeren A. Storm en M. Glaser. DRONKENSCHAP. Een bewoonster van de Gasstraat gaf hedennacht telefonisch kennis, dat een dron ken man in de steeg naast haar woning lag. De politie hracht de man naar huis over en maakte proces-verbaal op. RIJWIEL. Aan het adres Buitenhaven 40 is een rij wiel terug te bekomen, dat onbeheerd werd aangetroffen. Degelijk in het gebruik Onberispelijk van pasvorm Goedkoop in aanschaffing Vraagt s.v.p onze prijscourant Militaire Kleedermakerij, Den Helder Generaal-veldmaarschalk Göring heeft ge sproken. Hij heeft de wereld verzekerd dat Duitschland door wapengeweld niet te over winnen is. Laat ons den generaal gerust stellen; er is niemand, die daar aan denkt. Geen enkele van de democratische landen heeft belang bij een oorlog en wanneer Gö ring met veel bravour zichzelf op de borst slaat en zegt, dat Duitschland onoverwinne- lijker is dan ooit, dan gunt ieder hem dat genoegen, want er is niet een mogendheid, die er aan denkt. Duitschland te overwin nen. De psychische fout bij de huidige lei ders is wellicht, dat de een vreest, dat de ander zich gereedmaakt voor den be- slissenden slag. Men jaagt elkaar daar door vrees aan en vrees is het slechtste wapen voor de noodzakelijke goede ver standhouding tusschen de menschen on- deling en tusschen de volkeren. Er zal nimmer sprake kunnen zijn van onder ling vertrouwen, als men elkaar als wilde dieren opjaagt. Dat is het verkeerde van een redevoering als door Göring ge houden. Het is te prijzen, als de generaal-veldmaar schalk beweert, dat de gezondheidstoestand van het Duitsche volk zal worden opgevoerd met tweeërlei doel: ten eerste dat deze 80 millioen 100 millioen worden, en ten tweede, dat de lichamelijke weerstandskracht van den Duitschen mensch opgewassen is tegen iedere inspanning. Maar het is jammer, dat hij bij deze versterking alleen maar denkt aan een versterking van de militaire weer kracht van het volk. Als het Duitsche volk nu alleen grooter moet worden om sterker te zijn tegen eventueele vijanden, als het nu alleen maar gezonder moet worden om meer uithoudingsvermogen te hebben in den oor log, die de leiders zich denkt.i, dan is het principe, waarvan deze vergrooting en ver sterking uitgaat, verkeerd. Op deze wijze bouwen wij niet aan een gezonde toekomst. Dat is tc betreuren! Het blijft een vicieuze cirkel, waarin we ronddraaien. Duitschland wapent zich omdat het de landen om zich heen ster ker ziet worden en de democratische lan den geven hun miiiiarden uit, omdat ze de totalitaire staten militair ziet groeien Het lijkt wel of we niet uit deze hersen kronkeling vandaan komen. We weten nu tenminste weer, da": Duitsch land zich in het bizonder op zijn luchtvloot zal werpen, en dat het zich in het komende jaar een voorsprong zal verzekeren, die door geen land ter wereld zal kunnen worden in gehaald. Wij moeten vliegtuigen brengen in een aantal en een hoedanigheid, welke men zich niet voor kan stellen, zoo heeft Göring gezegd. Wii moeten er verder voor zorgen, dal wij ons van het buitenland onafhankelijk maken, zoo beweerde hij voorts. Wie zal eindelijk eens het verlossende woord spreken of liever, wanneer zal de wereld eindelijk tot bezinning kernen en begrijpen, dat we op dezen weg ten gron de gaan, financieel en moreel? We beginnen er soms aan te wanhopen. SPOORSTRAAT 94. TELEF. 660. BIOSCOPEN: Tivoli-theaterSpoorstraat, half 8: „Kinderen uit het Volk" en „De Lotgevallen van Tom Sawyer". Rialto, Spoorstraat half 8: „Als ik Koning was". Witte-Bwscoop, Koningstraat, half 8: „Little Miss Broadway" en „De Glazen Kogel". Heden: Marine-Cantine aan de Buitenhaven, 36 u. en van 810.30 Marine-Huisvlijttentoon stelling. Chr. Militair Tehuis, Kanaalweg, 8 uur. Lezing van den N. C. V. B. over: „Elia en zijn beteekenis voor dezen tijd" door Ds. Poort. Zaterdag 4 Maart. Marine-Cantine aan de Buitenhaven, 26 u. en van 810.30 Marine-Huisvlijttentoon- stelling. Casino, 8.30 uur: Bal-Masqué. Zondag 5 Maart. Casino, 8.15 uur: Dansavond. Marine-Cantine aan de Buitenhaven, 3—6 u. en van 8—10.30 Marine-Huisvl(j ttentoon stelling. Opgenomen om 8 uur hedenmorgen- Barometerstand Den Helder: 764.6 Temperatuur lucht: 4.4 Wind: richting: Z. kracht: 4 Licht op: g.u u Geslaagd voor eostumère onze stadgenooten de dames Tieny Henke en C. J. Okel, leerlin gen van Mevr. NagingaatN\jhof.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 5